ស្ដ្រីគ្រីស្ទានស្មោះភក្ដីជាអ្នកថ្វាយបង្គំព្រះដែលមានតម្លៃវិសេស
ស្ត្រីគ្រីស្ទានស្មោះភក្ដីជាអ្នកថ្វាយបង្គំព្រះដែលមានតម្លៃវិសេស
«រូបឆោមឆាយជាសេចក្ដីបញ្ឆោត ហើយមុខស្រស់ល្អក៏ឥតប្រយោជន៍ដែរ តែស្ត្រីណាដែលកោតខ្លាចដល់ព្រះយេហូវ៉ា នោះនឹងមានគេសរសើរវិញ»។—សុភាសិត ៣១:៣០
១. តើទស្សនៈរបស់ព្រះយេហូវ៉ាចំពោះសោភ័ណភាពគឺខុសគ្នាពីទស្សនៈរបស់លោកីយ៍យ៉ាងដូចម្ដេច?
លោកីយ៍នេះឲ្យតម្លៃបំផុតទៅលើរូបសម្បត្ដិ ជាពិសេសរូបសម្បត្ដិរបស់ស្ត្រី។ ក៏ប៉ុន្តែ ចំពោះព្រះយេហូវ៉ា ទ្រង់ចាប់អារម្មណ៍បំផុតលើសោភ័ណភាពដែលមកពីលក្ខណៈសម្បត្ដិនៅក្នុងខ្លួនវិញ ដែលលក្ខណៈទាំងនេះអាចកាន់តែប្រសើរពេលដែលមនុស្សម្នាក់ចាស់ទៅៗ។ (សុភាសិត ១៦:៣១) ហេតុនេះព្រះគម្ពីរដាស់តឿនស្ត្រីថា៖«[ចូរ]តែងខ្លួនមិនមែនដោយបែបខាងក្រៅ ដូចជាក្រងសក់ ពាក់មាសឬសំលៀកបំពាក់ផ្សេងៗឡើយ គឺតែងចំពោះមនុស្សលាក់កំបាំងក្នុងចិត្តវិញ ដោយគ្រឿងដ៏មិនចេះពុករលួយរបស់វិញ្ញាណសំឡូត ហើយរម្យទម នោះឯងជាសេចក្ដីដែលមានដំឡៃវិសេសនៅចំពោះព្រះ»។—ពេត្រុសទី១ ៣:៣, ៤
២, ៣. នៅសតវត្សទីមួយ តើស្ត្រីបានជួយកិច្ចការផ្សាយដំណឹងល្អយ៉ាងដូចម្ដេច? ហើយតើមានទំនាយអ្វីទាក់ទងនឹងរឿងនេះ?
២ ស្ត្រីជាច្រើនដែលរៀបរាប់ក្នុងព្រះគម្ពីរបានសម្ដែងចិត្តគំនិតដែលគួរឲ្យសរសើរ។ ក្នុងចំណោមអ្នកទាំងនេះ មានស្ត្រីខ្លះនៅសតវត្សទីមួយដែលធ្លាប់មានឯកសិទ្ធិជួយព្រះយេស៊ូនិងពួកសាវ័ករបស់ទ្រង់។ (លូកា ៨:១-៣) ក្រោយមក ស្ត្រីគ្រីស្ទានបានទៅជាអ្នកផ្សាយយ៉ាងខ្នះខ្នែង។ ស្ត្រីឯទៀតបានគាំទ្របុរសគ្រីស្ទានដែលនាំមុខ ដូចសាវ័កប៉ុលជាដើម ហើយស្ត្រីខ្លះទៀតបានបង្ហាញភាពរាក់ទាក់ដែលគួរឲ្យកត់សម្គាល់ រហូតដល់សុខចិត្តអនុញ្ញាតឲ្យប្រើផ្ទះរបស់ខ្លួនជាកន្លែងសំរាប់ក្រុមជំនុំប្រជុំទៀតផង។
៣ បទគម្ពីរមានទំនាយទុកជាមុនថា ព្រះយេហូវ៉ានឹងប្រើស្ត្រីឲ្យសម្រេចការយ៉ាងធំទាក់ទងនឹងការសម្រេចនូវគោលបំណងរបស់ទ្រង់។ ជាឧទាហរណ៍ យ៉ូអែល ២:២៨, ២៩ បានទាយថា ទាំងបុរសទាំងស្ត្រី ទាំងចាស់ទាំងក្មេងនឹងទទួលវិញ្ញាណបរិសុទ្ធហើយចូលរួមផ្សព្វផ្សាយដំណឹងល្អអំពីព្រះរាជាណាចក្រព្រះ។ ទំនាយនេះចាប់ផ្ដើមសម្រេចនៅបុណ្យថ្ងៃទី៥០ ឆ្នាំ៣៣ស.យ.។ (កិច្ចការ ២:១-៤, ១៦-១៨) ស្ត្រីខ្លះដែលជាអ្នកចាក់ប្រេងតាំងបានទទួលអំណោយទាននៃព្រះវិញ្ញាណអាចធ្វើអព្ភូតហេតុមានដូចជាការទាយជាដើម។ (កិច្ចការ ២១:៨, ៩) ដោយសារពួកគាត់ខ្នះខ្នែងក្នុងកិច្ចបំរើ ស្ត្រីស្មោះត្រង់ទាំងនេះដែលមានគ្នាច្រើនដូចទ័ពមួយខាងវិញ្ញាណ បានជួយឲ្យសាសនាព្រះគ្រីស្ទឮសុសសាយយ៉ាងលឿននៅសតវត្សទីមួយ។ ការពិត ប្រមាណឆ្នាំ៦០ស.យ. សាវ័កប៉ុលសរសេរថា ដំណឹងល្អបាន«ផ្សាយទៅដល់គ្រប់ទាំងមនុស្សដែលកើតក្រោមមេឃផង»។—កូល៉ុស ១:២៣
ត្រូវបានសរសើរព្រោះចិត្តក្លាហាន ចេះខ្នះខ្នែង និងរាក់ទាក់
៤. ហេតុអ្វីបានជាសមរម្យដែលប៉ុលសរសើរស្ត្រីមួយចំនួនក្នុងក្រុមជំនុំគ្រីស្ទាននៅសតវត្សទីមួយ?
៤ សាវ័កប៉ុលដឹងគុណស្ត្រីមួយចំនួនដោយសារកិច្ចបំរើរបស់ពួកគាត់។ ដូចគ្នាដែរ បុរសគ្រីស្ទានសព្វថ្ងៃនេះដែលជាអ្នកត្រួតពិនិត្យក៏ឲ្យតម្លៃទៅលើកិច្ចបំរើរបស់ស្ត្រីដែលខ្នះខ្នែងដែរ។ ក្នុងចំណោមស្ត្រីដែលប៉ុលបានលើកប្រាប់ឈ្មោះនោះ មាន«នាងទ្រីភេន នឹងនាងទ្រីផូសដែលធ្វើការក្នុងព្រះអម្ចាស់» ហើយក៏មាន«នាងពើស៊ីសជាអ្នកស្ងួនភ្ងា ដែលធ្វើការនឿយហត់ជាច្រើនក្នុងព្រះអម្ចាស់»។ (រ៉ូម ១៦:១២) ប៉ុលបានសរសេរថានាងអ៊ើរ៉ូឌា និងនាងស៊ុនទីចបាន«តតាំងជា១នឹង[គាត់]ក្នុងដំណឹងល្អផង»។ (ភីលីព ៤:២, ៣) ព្រីស៊ីលជាមួយនឹងស្វាមីរបស់គាត់ឈ្មោះអ័គីឡាក៏បានបំរើជាមួយនឹងប៉ុលដែរ។ ព្រីស៊ីលនិងអ័គីឡាបានរហូតដល់«ប្រថុយជីវិត»ដើម្បីប៉ុល ហើយនេះបានជំរុញឲ្យប៉ុលសរសេរថា៖«មិនមែនតែខ្ញុំដែលអរគុណដល់គេប៉ុណ្ណោះ គឺទាំងពួកជំនុំសាសន៍ដទៃទាំងប៉ុន្មានថែមទៀត»។—រ៉ូម ១៦:៣, ៤; កិច្ចការ ១៨:២
៥, ៦. តើព្រីស៊ីលបានធ្វើជាគំរូល្អសំរាប់បងស្រីទាំងឡាយសព្វថ្ងៃនេះយ៉ាងដូចម្ដេច?
៥ ហេតុអ្វីព្រីស៊ីលមានចិត្តក្លាហាននិងខ្នះខ្នែងដូច្នេះ? កំណត់ហេតុនៅកិច្ចការ ១៨:២៤-២៦បង្ហើបឲ្យដឹងខ្លះៗ ដ្បិតក្នុងខនោះថាព្រីស៊ីលបានគាំទ្រអ័គីឡាជាស្វាមី ពេលគាត់ជួយអ័ប៉ុឡូសដែលជាអ្នកអត្ថាធិប្បាយដែលមានវោហារយ៉ាងប៉ិនប្រសប់ ឲ្យមានចំណេះដឹងទាន់ការយល់ដឹងអំពីសេចក្ដីពិតដែលត្រូវបានបើកសម្ដែងនៅពេលនោះ។ ដូច្នេះ តាមមើលទៅព្រីស៊ីលចេះព្យាយាមក្នុងការសិក្សាព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះនិងសេចក្ដីបង្រៀនរបស់ពួកសាវ័ក។ ជាលទ្ធផល ព្រីស៊ីលបានបណ្ដុះឲ្យមានគុណសម្បត្ដិប្រសើរថ្លៃថ្លាដែលធ្វើឲ្យខ្លួនគាត់មានតម្លៃវិសេសនៅចំពោះព្រះនិងស្វាមីរបស់គាត់ ថែមទាំងជាសមាជិកដែលមានតម្លៃខ្ពស់ក្នុងក្រុមជំនុំសម័យដើម។ បងស្រីគ្រីស្ទានទាំងឡាយសព្វថ្ងៃនេះដែលចេះព្យាយាមក្នុងការសិក្សាព្រះគម្ពីរនិងទទួលយកអាហារខាងវិញ្ញាណដែលព្រះយេហូវ៉ាផ្គត់ផ្គង់តាមរយៈ«នាយដំរួតការដែលស្មោះត្រង់»ក៏មានតម្លៃវិសេសដូចព្រីស៊ីលដែរ។—លូកា ១២:៤២
៦ អ័គីឡានិងព្រីស៊ីលបានបង្ហាញភាពរាក់ទាក់យ៉ាងអស្ចារ្យគួរឲ្យកត់សម្គាល់។ ប៉ុលបានស្នាក់នៅផ្ទះរបស់ពួកគាត់ពេលដែលរួមធ្វើការជាជាងត្រសាលនៅទីក្រុងកូរិនថូស។ (កិច្ចការ ១៨:១-៣) នៅពេលអ័គីឡានិងព្រីស៊ីលផ្លាស់លំនៅទៅទីក្រុងអេភេសូរ និងបន្ទាប់មកទៅទីក្រុងរ៉ូមនោះ ពួកគាត់បន្តបង្ហាញភាពរាក់ទាក់តាមគោលការណ៍គ្រីស្ទាន រហូតដល់ឲ្យប្រើផ្ទះរបស់ខ្លួនជាកន្លែងសំរាប់ប្រជុំក្រុមជំនុំទៀតផង។ (កិច្ចការ ១៨:១៨, ១៩; កូរិនថូសទី១ ១៦:៨, ១៩) នីមផាសនិងម៉ារាដែលជាម្ដាយរបស់យ៉ូហាន-ម៉ាកុសក៏បានឲ្យប្រើផ្ទះរបស់ពួកគាត់ជាកន្លែងប្រជុំក្រុមជំនុំដែរ។—កិច្ចការ ១២:១២; កូល៉ុស ៤:១៥
មានតម្លៃវិសេសសព្វថ្ងៃនេះ
៧, ៨. សព្វថ្ងៃនេះ តើស្ត្រីគ្រីស្ទានជាច្រើននាក់បានចូលរួមកិច្ចបំរើដ៏ពិសិដ្ឋអ្វីខ្លះដែលគួរឲ្យសរសើរ? ហើយតើពួកគាត់អាចមានទំនុកចិត្តយ៉ាងដូចម្ដេច?
៧ សព្វថ្ងៃនេះ ស្ត្រីគ្រីស្ទានដែលស្មោះភក្ដីក៏ដូចជាស្ត្រីនៅសតវត្សទីមួយដែរ ដ្បិតពួកគាត់មានតួនាទីសំខាន់ក្នុងការសម្រេចនូវគោលបំណងរបស់ព្រះ ជាពិសេសក្នុងការផ្សាយដំណឹងល្អ។ បងស្រីទាំងនេះពិតជាបានសម្រេចការយ៉ាងអស្ចារ្យមែន! សូមពិចារណាគំរូរបស់ក្វេន ដែលបានបំរើព្រះយេហូវ៉ាយ៉ាងស្មោះភក្ដីជាង៥០ឆ្នាំ រហូតដល់ទទួលមរណភាពនៅឆ្នាំ២០០២។ ស្វាមីរបស់គាត់ប្រាប់ថា៖«ចិត្តខ្នះខ្នែងរបស់ក្វេនក្នុងកិច្ចផ្សាយត្រូវគេស្គាល់ទូទៅនៅទីក្រុងរបស់យើង។ ចំពោះគាត់ មនុស្សគ្រប់រូបមានលទ្ធភាពទទួលនូវសេចក្ដីស្រឡាញ់ពីព្រះយេហូវ៉ានិងទទួលផលប្រយោជន៍ ពេលទ្រង់សម្រេចសេចក្ដីសន្យាទាំងប៉ុន្មានរបស់ទ្រង់។ ភាពស្មោះត្រង់របស់គាត់ចំពោះព្រះ អង្គការរបស់ទ្រង់ និងក្រុមគ្រួសាររបស់យើង ព្រមទាំងការបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់លើកទឹកចិត្តយើងពេលដែលធ្លាក់ទឹកចិត្តនោះ បានជួយទ្រទ្រង់ខ្ញុំនិងកូនរបស់យើងយ៉ាងច្រើនក្នុងរយៈពេលរួមរស់ជាមួយគ្នាដោយក្ដីពេញចិត្តនិងសុភមង្គល។ យើងនឹកគាត់ខ្លាំងណាស់»។ ក្វេននិងស្វាមីរបស់គាត់បានរួមរស់ជាប្ដីប្រពន្ធអស់៦១ឆ្នាំហើយ។
៨ ស្ត្រីគ្រីស្ទានរាប់ម៉ឺននាក់ ទាំងអ្នកដែលនៅលីវទាំងអ្នកដែលមានគ្រួសារ ក៏បំរើជាអ្នកត្រួសត្រាយពេញពេលនិងសាសនទូត ដោយចេះស្កប់ចិត្តនិងអ្វីដែលចាំបាច់ដែលខ្លួនមាន ពេលផ្សាយសារព្រះរាជាណាចក្ររបស់ព្រះនៅតំបន់ផ្សេងៗតាំងពីទីក្រុងដែលមានសភាពអ៊ូអររហូតដល់តំបន់ដាច់ស្រយាលក៏មាន។ (កិច្ចការ ១:៨) ស្ត្រីជាច្រើននាក់សុខចិត្តលះបង់លទ្ធភាពដែលអាចមានផ្ទះផ្ទាល់ខ្លួនឬមានកូន ដើម្បីខ្លួនអាចបំរើព្រះយេហូវ៉ាច្រើនជាង។ មានស្ត្រីគាំទ្រស្វាមីដែលជាអ្នកធ្វើដំណើរត្រួតពិនិត្យ រីឯបងស្រីៗរាប់ពាន់នាក់ឯទៀតបំរើនៅឯផ្ទះបេតអែលទូទាំងពិភពលោក។ គ្មានការសង្ស័យអ្វីឡើយ ស្ត្រីទាំងនេះដែលបានធ្វើពលិកម្មស្ថិតក្នុងចំណោមពួកអ្នកដែលជា«ទីគាប់ចិត្តរបស់អស់ទាំងសាសន៍»ដែលបំពេញវិហាររបស់ព្រះយេហូវ៉ាដោយសិរីល្អ។—ហាកាយ ២:៧
៩, ១០. តើសមាជិកក្រុមគ្រួសារខ្លះបានបញ្ជាក់ដូចម្ដេចថា ខ្លួនជាមនុស្សកតញ្ញូដោយសារគំរូល្អប្រសើររបស់ភរិយានិងមាតាគ្រីស្ទាន?
៩ មានស្ត្រីគ្រីស្ទានជាច្រើនឯទៀតដែលត្រូវចិញ្ចឹមបីបាច់ថែរក្សាក្រុមគ្រួសារ ប៉ុន្តែនៅតែរក្សាអ្វីៗខាងព្រះរាជាណាចក្រជាអាទិភាព។ (ម៉ាថាយ ៦:៣៣) បងស្រីម្នាក់ដែលនៅលីវនិងជាអ្នកត្រួសត្រាយពេញពេលបានសរសេរថា៖ «ដោយសារម្ដាយខ្ញុំមានជំនឿមុតមាំជានិច្ចនិងជាគំរូដ៏ល្អប្រសើរ នោះបានជំរុញខ្ញុំខ្លាំងបំផុតឲ្យទៅជាអ្នកត្រួសត្រាយពេញពេល។ ការពិត គាត់ជាដៃគូផ្សាយពេញពេលល្អបំផុតរបស់ខ្ញុំ»។ ស្វាមីម្នាក់និយាយអំពីភរិយារបស់គាត់ ដែលក៏ជាម្ដាយមានកូនស្រីប្រាំនាក់ដែលធំអស់ហើយថា៖«ផ្ទះរបស់យើងតែងស្អាតមានរបៀបរៀបរយជានិច្ច។ បន្នីបានរៀបផ្ទះយើងឲ្យសាមញ្ញគ្មានរបស់របរច្រើនពេកដើម្បីក្រុមគ្រួសារអាចប្រមូលអារម្មណ៍ទៅលើអ្វីខាងវិញ្ញាណ។ ដោយសារគាត់ចេះប្រយ័ត្នក្នុងការចាយវាយនោះ ខ្ញុំមិនចាំបាច់ធ្វើការពេញពេលអស់៣២ឆ្នាំ ហើយក៏មានលទ្ធភាពចំណាយពេលច្រើនជាងជាមួយនឹងគ្រួសាររបស់យើងនិងក្នុងរឿងខាងវិញ្ញាណ។ ប្រពន្ធខ្ញុំក៏បានបង្រៀនកូនឲ្យចេះស្រឡាញ់ពលកម្ម។ គាត់ពិតជាគួរឲ្យសរសើរណាស់»។ បច្ចុប្បន្ននេះ ប្ដីប្រពន្ធគាត់កំពុងតែបំរើនៅមន្ទីរចាត់ការរបស់ស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ា។
១០ ស្វាមីម្នាក់សរសេរអំពីភរិយារបស់គាត់ ដែលជាម្ដាយមានកូនធំអស់ហើយថា៖«លក្ខណៈរបស់ស៊ូសានដែលខ្ញុំពេញចិត្តជាងគេគឺគាត់ស្រឡាញ់ព្រះនិងមនុស្សខ្លាំងណាស់ ព្រមទាំងគាត់ចេះយោគយល់ ចេះយល់អារម្មណ៍អ្នកដទៃ និងក៏ជាមនុស្សទៀងត្រង់ដែរ។ គាត់តែងមានទស្សនៈថា ព្រះយេហូវ៉ាគួរនឹងទទួលនូវអ្វីដែលយើងធ្វើអស់ពីសមត្ថភាព។ នេះជាគោលការណ៍មួយដែលគាត់អនុវត្តតាមដោយខ្លួនឯងក្នុងនាមជាអ្នកបំរើព្រះនិងជាម្ដាយម្នាក់»។ ដោយមានការគាំទ្រពីប្រពន្ធ ស្វាមីនេះមានលទ្ធភាពទទួលឯកសិទ្ធិមួយចំនួនក្នុងក្រុមជំនុំគ្រីស្ទាន ដូចបំរើជាអ្នកចាស់ទុំ អ្នកត្រួសត្រាយ អ្នកត្រួតពិនិត្យជំនួសតាមមណ្ឌល និងសមាជិកគណៈកម្មាធិការខាងសម្ព័ន្ធការពេទ្យ។ ស្ត្រីទាំងនេះមានតម្លៃវិសេសក្រៃលែងចំពោះស្វាមីរបស់ខ្លួន ចំពោះគ្រីស្ទានគ្នីគ្នា ហើយសំខាន់បំផុត ចំពោះព្រះយេហូវ៉ា!—សុភាសិត ៣១:២៨, ៣០
ពួកស្ត្រីដែលមានតម្លៃវិសេសនិងមិនមានប្ដី
១១. (ក) ស្តីអំពីស្ត្រីគ្រីស្ទានដែលស្មោះភក្ដីជាពិសេសស្រីមេម៉ាយ តើព្រះយេហូវ៉ាបានបង្ហាញការយកព្រះទ័យទុកដាក់យ៉ាងដូចម្ដេច? (ខ) ស្ត្រីគ្រីស្ទានដែលជាមេម៉ាយ និងបងស្រីឯទៀតដែលស្មោះភក្ដីតែមិនមានប្ដី តើពួកគាត់អាចច្បាស់ក្នុងចិត្តអំពីអ្វី?
១១ ព្រះយេហូវ៉ាធ្លាប់បញ្ជាក់ពីការយកព្រះទ័យទុកដាក់ចំពោះសុខុមាលភាពស្រីមេម៉ាយ។ (ចោទិយកថា ២៧:១៩; ទំនុកដំកើង ៦៨:៥; អេសាយ ១០:១, ២) ទ្រង់មិនបានប្រែប្រួលទេ។ ទ្រង់នៅតែមានការចាប់អារម្មណ៍យ៉ាងខ្លាំងមិនគ្រាន់តែទៅលើស្រីមេម៉ាយ តែស្ត្រីដែលជាមាតាតែគ្មានគូព្រមទាំងស្ត្រីដែលនៅលីវដោយសារសម្រេចចិត្តនៅលីវឬដោយសារមិនទាន់រកឃើញបុរសគ្រីស្ទានម្នាក់ដែលសម។ (ម៉ាឡាគី ៣:៦; យ៉ាកុប ១:២៧) បើអ្នកជាស្ត្រីដែលបំរើព្រះយេហូវ៉ាយ៉ាងស្មោះភក្ដីដោយគ្មានការគាំទ្រពីគូគ្រីស្ទានម្នាក់ អ្នកអាចជឿជាក់ក្នុងចិត្តថា អ្នកមានតម្លៃវិសេសចំពោះព្រះពិតមែន។
១២. (ក) តើបងស្រីគ្រីស្ទានខ្លះបង្ហាញភាពស្មោះត្រង់នឹងព្រះយេហូវ៉ាយ៉ាងដូចម្ដេច? (ខ) បងស្រីខ្លះរបស់យើងត្រូវតស៊ូនឹងអារម្មណ៍បែបណា?
១២ ជាឧទាហរណ៍ សូមពិចារណាបងស្រីៗគ្រីស្ទានដែលមិនទាន់រៀបការដោយសារពួកគាត់ធ្វើតាមយ៉ាងស្មោះត្រង់នូវដំបូន្មានដែលថា ត្រូវរៀបការ‹តែក្នុងព្រះអម្ចាស់›។ (កូរិនថូសទី១ ៧:៣៩; សុភាសិត ៣:១) ព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះសន្យាប្រាប់ពួកគាត់ថា៖«[ព្រះយេហូវ៉ា]សំដែងព្រះហឫទ័យស្មោះត្រង់ចំពោះអ្នកដែលមានចិត្តស្មោះត្រង់»។ (២សាមូអែល [សាំយូអែលទី២] ២២:២៦ ខ.ស.) ប៉ុន្តែ សំរាប់ពួកគាត់ជាច្រើននាក់ ការនៅលីវគឺពិបាកណាស់។ បងស្រីម្នាក់ប្រាប់ថា៖«ខ្ញុំបានតាំងចិត្តរៀបការតែក្នុងព្រះអម្ចាស់ ប៉ុន្តែ ខ្ញុំបានហូរទឹកភ្នែកជាច្រើនដងពេលឃើញមិត្តភក្ដិរៀបការបុរសគ្រីស្ទានដ៏ល្អ តែខ្ញុំនៅតែម្នាក់ឯងដដែល»។ បងស្រីម្នាក់ទៀតកត់សម្គាល់ថា៖«ខ្ញុំបានបំរើព្រះយេហូវ៉ាអស់២៥ឆ្នាំហើយ។ ខ្ញុំបានតាំងចិត្តនៅស្មោះត្រង់នឹងទ្រង់ ប៉ុន្តែ ជាញយៗអារម្មណ៍ឯកោធ្វើឲ្យខ្ញុំពិបាកចិត្ត»។ គាត់ពោលបន្ថែមថា៖«បងស្រីៗដែលមានអារម្មណ៍ដូចខ្ញុំចង់បានការលើកទឹកចិត្តណាស់»។ តើយើងអាចជួយអ្នកស្មោះត្រង់ទាំងនេះយ៉ាងដូចម្ដេច?
១៣. (ក) តើយើងរៀនអ្វីពីគំរូរបស់អ្នកដែលទៅជួបកូនស្រីរបស់យែបថា? (ខ) តើយើងអាចបង្ហាញការយកចិត្តទុកដាក់យ៉ាងដូចម្ដេចទៀតចំពោះបងស្រីៗដែលនៅលីវក្នុងក្រុមជំនុំរបស់យើង?
១៣ គំរូពីសម័យបុរាណបង្ហាញវិធីមួយ។ នៅពេលកូនស្រីរបស់យែបថាលះបង់ឱកាសរៀបការនោះ ប្រជាជនបានទទួលស្គាល់ថានាងធ្វើពលិកម្ម។ ដើម្បីលើកទឹកចិត្តគាត់ តើប្រជាជនបានធ្វើអ្វី? «រាល់តែឆ្នាំពួកកូនស្រីរបស់អ៊ីស្រាអែល គេតែងទៅយំរំឭកពី[ឬ«សរសើរ», ព.ថ.]កូនស្រីរបស់យែបថា ជាពួកកាឡាតនោះ គ្រប់៤ថ្ងៃក្នុង១ឆ្នាំ»។ (ពួកចៅហ្វាយ ១១:៣០-៤០) ស្រដៀងគ្នាដែរ យើងគួរសរសើរស្មោះពីចិត្តនូវបងស្រីៗដែលនៅលីវនិងកំពុងតែស្ដាប់បង្គាប់ព្រះយ៉ាងស្មោះត្រង់។ តើយើងអាចបង្ហាញការយកចិត្តទុកដាក់តាមវិធីណាទៀត? ពេលយើងអធិស្ឋាន យើងគួរសុំព្រះយេហូវ៉ាគាំទ្របងស្រីៗស្មោះភក្ដីដែលគួរឲ្យស្រឡាញ់ទាំងនេះ ឲ្យបន្តបំរើទ្រង់យ៉ាងស្មោះត្រង់។ ពួកគាត់សមទទួលការលើកទឹកចិត្តដើម្បីឲ្យដឹងជាក់ថា ព្រះយេហូវ៉ានិងក្រុមជំនុំគ្រីស្ទានទាំងមូលស្រឡាញ់ពួកគាត់យ៉ាងកក់ក្ដៅ និងរាប់ជាអ្នកមានតម្លៃខ្ពស់។—ទំនុកដំកើង ៣៧:២៨
របៀបមាតាដែលគ្មានគូទទួលបានជោគជ័យ
១៤, ១៥. (ក) ហេតុអ្វីជនគ្រីស្ទានដែលជាមាតាដែលគ្មានគូគួរសុំជំនួយពីព្រះយេហូវ៉ា? (ខ) តើមាតាដែលគ្មានគូអាចប្រព្រឹត្តសមស្របតាមសេចក្ដីអធិស្ឋានរបស់ខ្លួនយ៉ាងដូចម្ដេច?
១៤ ស្ត្រីគ្រីស្ទានដែលជាមាតាគ្មានគូក៏មានការពិបាកច្រើនដែរ។ ក៏ប៉ុន្តែ ពួកគាត់អាចពឹងពាក់ព្រះយេហូវ៉ាឲ្យជួយចិញ្ចឹមអប់រំកូនសមស្របទៅតាមគោលការណ៍ព្រះគម្ពីរ។ ពិតណាស់ថាបើអ្នកជាមាតាដែលគ្មានគូ អ្នកមិនអាចបំពេញភារកិច្ចជាមាតានិងបិតាបានយ៉ាងល្អគ្រប់ល័ក្ខណ៍នោះទេ។ យ៉ាងណាក៏ដោយ ព្រះយេហូវ៉ានឹងជួយអ្នកបំពេញភារកិច្ចយ៉ាងច្រើនរបស់អ្នក បើអ្នកអំពាវនាវរកទ្រង់ដោយជំនឿ។ ឧបមាថាអ្នកទិញអង្ករមួយបាវនៅផ្សារហើយចង់យកទៅផ្ទះវិញ។ តើអ្នកនឹងខំត្រដរអូសបាវអង្ករទៅផ្ទះឬ បើមានស៊ីក្លូនៅជិតៗអាចជិះបាននោះ? អ្នកប្រាកដជាមិនធ្វើដូច្នេះទេ! ស្រដៀងគ្នាដែរ កុំខំត្រដរទ្រាំនូវបន្ទុកធ្ងន់ខាងផ្លូវចិត្តតែម្នាក់ឯងឡើយ ព្រោះអ្នកអាចសុំជំនួយពីព្រះយេហូវ៉ាបាន។ ការពិត ទ្រង់អញ្ជើញឲ្យអ្នកអំពាវនាវរកទ្រង់។ ទំនុកដំកើង ៦៨:១៩ ចែងថា៖«សូមឲ្យព្រះអម្ចាស់បានប្រកបដោយព្រះពរ ដែលទ្រង់ទទួលយកបន្ទុកយើងខ្ញុំរាល់ៗថ្ងៃ»។ ដូចគ្នាដែរពេត្រុសទី១ ៥:៧ អញ្ជើញយើងឲ្យផ្ទេរគ្រប់ទាំងសេចក្ដីទុក្ខព្រួយទៅលើព្រះយេហូវ៉ា«ដ្បិតទ្រង់តែងយកព្រះទ័យទុកដាក់នឹងអ្នករាល់គ្នា»។ ដូច្នេះ ពេលបញ្ហានិងក្ដីកង្វល់ជាបន្ទុកធ្ងន់សង្កត់មកលើអ្នក ចូរផ្ទេរបន្ទុកទៅលើព្រះវរបិតារបស់អ្នកនៅស្ថានសួគ៌ដោយ«ឥតឈប់ឈរ»។—ថែស្សាឡូនីចទី១ ៥:១៧; ទំនុកដំកើង ១៨:៦; ៥៥:២២
១៥ ជាឧទាហរណ៍ បើអ្នកជាមាតាម្នាក់ នោះអ្នកប្រាកដជាខ្វល់ខ្វាយអំពីកូនរបស់អ្នកនៅសាលារៀនដែលប្រហែលជាអាចទទួលឥទ្ធិពលពីពួកស្រករៗគ្នា ឬមួយក៏អ្នកខ្វល់ខ្វាយពីការល្បងលជំនឿដែលកូនរបស់អ្នកប្រហែលជាប្រឈមមុខ។ (កូរិនថូសទី១ ១៥:៣៣) គឺសមត្រឹមត្រូវដែលខ្វល់ខ្វាយអំពីរឿងទាំងនេះ។ ប៉ុន្តែ រឿងទាំងនេះក៏ជារឿងដែលអ្នកគួរតែអធិស្ឋានផងដែរ។ ការពិត អ្នកអាចអធិស្ឋានអំពីរឿងបែបនេះជាមួយនឹងកូនរបស់អ្នក ប្រហែលជាក្រោយបានពិភាក្សាបទគម្ពីរសំរាប់ថ្ងៃនោះ មុនដែលកូនចេញទៅសាលារៀន។ សេចក្ដីអធិស្ឋានចេញពីដួងចិត្តនិងនិយាយយ៉ាងជាក់លាក់អាចមានឥទ្ធិពលខ្លាំងទៅលើចិត្តគំនិតកូន។ សំខាន់បំផុត អ្នកនឹងទទួលពរពីព្រះយេហូវ៉ាពេលអ្នកព្យាយាមដោយអត់ធ្មត់ក្នុងការប្រិតប្រៀនព្រះបន្ទូលរបស់ទ្រង់ទៅក្នុងចិត្តគំនិតកូន។ (ចោទិយកថា ៦:៦, ៧; សុភាសិត ២២:៦) ចូរចាំថា«ព្រះនេត្រនៃព្រះអម្ចាស់ តែងទតមកលើមនុស្សសុចរិត ឯព្រះកាណ៌ទ្រង់ក៏ផ្ទៀងស្ដាប់ពាក្យទូលអង្វររបស់គេ»។—ពេត្រុសទី១ ៣:១២; ភីលីព ៤:៦, ៧
១៦, ១៧. (ក) តើកូនប្រុសម្នាក់បាននិយាយយ៉ាងណាអំពីសេចក្ដីស្រឡាញ់ដែលម្ដាយរបស់គាត់បានសម្ដែង? (ខ) តើទស្សនៈខាងវិញ្ញាណរបស់ម្ដាយបានមានឥទ្ធិពលយ៉ាងណាទៅលើកូន?
១៦ សូមពិចារណាគំរូរបស់អូលីវាដែលមានកូនប្រាំមួយនាក់។ ប្ដីដែលជាអ្នកមិនជឿបានចាកចេញចោលក្រុមគ្រួសារតាំងពីកូនពៅកើត។ ប៉ុន្តែ អូលីវាចាប់យកភារកិច្ចបង្ហាត់បង្រៀនកូនអំពីផ្លូវរបស់ព្រះ។ កូនប្រុសរបស់អូលីវាឈ្មោះដារិនមានអាយុ៥ឆ្នាំនៅពេលនោះ តែឥឡូវគាត់អាយុ៣១ឆ្នាំ ហើយបំរើជាអ្នកចាស់ទុំក្នុងក្រុមជំនុំគ្រីស្ទាននិងជាអ្នកត្រួសត្រាយពេញពេល។ កង្វល់របស់អូលីវាត្រូវទ្វេឡើងពេលដារិនធ្លាក់ខ្លួនមានបញ្ហាសុខភាពធ្ងន់ធ្ងរដែលធ្វើទុក្ខគាត់រហូតមកដល់ឥឡូវ។ ដារិនរៀបរាប់អំពីកុមារភាពរបស់គាត់ដោយថា៖«ខ្ញុំនៅចាំពេលខ្ញុំអង្គុយលើគ្រែនៅមន្ទីរពេទ្យនិងរង់ចាំម៉ាក់ខ្ញុំមកដោយចិត្តរំភើប។ រាល់ថ្ងៃគាត់ធ្លាប់មកអង្គុយក្បែរខ្ញុំនិងអានព្រះគម្ពីរឲ្យខ្ញុំស្ដាប់។ រួចមក យើងច្រៀងចំរៀងព្រះរាជាណាចក្រចំណងជើងថា‹សូមអរព្រះគុណព្រះយេហូវ៉ា›។ រហូតមកដល់ឥឡូវខ្ញុំស្រឡាញ់បទនេះជាងគេ»។
១៧ ទំនុកចិត្តនិងសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់អូលីវាចំពោះព្រះយេហូវ៉ាបានជួយឲ្យគាត់ទទួលបានជោគជ័យជាម្ដាយដែលគ្មានគូ។ (សុភាសិត ៣:៥, ៦) ចិត្តគំនិតដ៏ប្រសើររបស់អូលីវាអាចឃើញដោយគិតពីគោលដៅដែលបានរៀបចំសំរាប់កូន។ ដារិនប្រាប់ថា«ម៉ាក់តែងតែលើកទឹកចិត្តខ្ញុំឲ្យមានគោលដៅបំរើពេញពេល។ ជាលទ្ធផល ខ្ញុំនិងបងប្អូនស្រីខ្ញុំបួននាក់ពីចំណោមប្រាំនាក់បានចូលរួមក្នុងកិច្ចបំរើពេញពេល។ ប៉ុន្តែ ម៉ាក់មិនដែលនិយាយអួតខ្លួនពីរឿងទាំងនេះទេ។ ខ្ញុំខំយកតម្រាប់តាមគុណសម្បត្ដិរបស់គាត់»។ ពិតណាស់ដែលថាមិនមែនកូនទាំងអស់ធំឡើងបំរើព្រះដូចកូនរបស់អូលីវាទេ។ ប៉ុន្តែ នៅពេលមាតាម្នាក់ព្យាយាមអស់ពីសមត្ថភាពរស់នៅសមស្របតាមគោលការណ៍ព្រះគម្ពីរ គាត់អាចជឿជាក់ថា ព្រះយេហូវ៉ានឹងណែនាំហើយគាំទ្រគាត់ដោយសេចក្ដីស្រឡាញ់»។—ទំនុកដំកើង ៣២:៨
១៨. ដោយសារព្រះយេហូវ៉ាប្រទានក្រុមជំនុំគ្រីស្ទានដើម្បីទំនុកបំរុងយើង តើយើងអាចបង្ហាញថាយើងជាមនុស្សកតញ្ញូយ៉ាងដូចម្ដេច?
១៨ ភាគច្រើន ព្រះផ្ដល់ការគាំទ្រតាមរយៈក្រុមជំនុំគ្រីស្ទានដែលមានកម្មវិធីផ្គត់ផ្គង់អាហារខាងវិញ្ញាណជាទៀងទាត់ មានភាតរភាពគ្រីស្ទាន និងក៏មានបុរសមានភាពចាស់ទុំដែលជា‹អំណោយទានជាមនុស្ស›។ (អេភេសូរ ៤:៨) អ្នកចាស់ទុំដែលស្មោះភក្ដីទាំងនេះព្យាយាមធ្វើការនឿយហត់ដើម្បីពង្រឹងកម្លាំងចិត្តបងប្អូនទាំងអស់គ្នាក្នុងក្រុមជំនុំ ដោយយកចិត្តទុកដាក់ជាពិសេសចំពោះ«ពួកកំព្រា នឹងពួកមេម៉ាយ ក្នុងកាលដែលគេមានសេចក្ដីវេទនា»។ (យ៉ាកុប ១:២៧) ដូច្នេះ ចូរនៅជិតនឹងរាស្ត្ររបស់ព្រះកុំឃ្លាតឲ្យសោះ។—សុភាសិត ១៨:១; រ៉ូម ១៤:៧
ការចុះចូលជាគុណសម្បត្ដិដែលនាំឲ្យខ្លួនមានសោភ័ណភាព
១៩. ហេតុអ្វីបានជាការចុះចូលរបស់ប្រពន្ធមិនមានន័យថាគាត់មិនល្អដូចប្ដីនោះ? ហើយតើឧទាហរណ៍អ្វីក្នុងព្រះគម្ពីរដែលគាំទ្រចំណុចនេះ?
១៩ ព្រះយេហូវ៉ាបានបង្កើតស្ត្រីជាគូបង្គ្រប់សំរាប់បុរស។ (លោកុប្បត្តិ ២:១៨) ដូច្នេះ ពេលប្រពន្ធចុះចូលនឹងប្ដី នេះមិនមានន័យថាគាត់មិនល្អដូចប្ដីគាត់នោះទេ។ ផ្ទុយទៅវិញ នេះនាំឲ្យស្ត្រីមានកិត្ដិយសថ្លៃថ្នូរ ពីព្រោះគាត់អាចប្រើសមត្ថភាពនិងបំនិនជាច្រើនរបស់គាត់ សមស្របតាមព្រះហឫទ័យរបស់ព្រះ។ សុភាសិតជំពូក៣១ពណ៌នាអំពីសកម្មភាពជាច្រើនផ្សេងៗរបស់ប្រពន្ធគ្រប់ល័ក្ខណ៍នៅអ៊ីស្រាអែលពីបុរាណ។ គាត់ធ្លាប់ជួយអ្នកខ្វះខាត ធ្លាប់ដាំចំការទំពាំងបាយជូរ ក៏ធ្លាប់ទិញដីធ្លីផង។ ពិតណាស់ ‹ប្ដីនាងទុកចិត្តចំពោះនាង ហើយមិនមានខ្វះខាតអ្វីឡើយ›។—ខ១១, ១៦, ២០
២០. (ក) តើស្ត្រីគ្រីស្ទានគួរមានទស្សនៈយ៉ាងណាចំពោះសមត្ថភាពឬបំនិនដែលព្រះបានប្រទានដល់គាត់? (ខ) តើព្រះនាងអេសធើរបង្ហាញនូវគុណសម្បត្ដិដ៏ប្រសើរអ្វីខ្លះ? ហើយហេតុនេះ តើព្រះយេហូវ៉ាអាចប្រើព្រះនាងដើម្បីធ្វើអ្វី?
២០ ស្ត្រីម្នាក់ដែលសុភាពនិងកោតខ្លាចព្រះគ្មានមហិច្ឆតាខំលើកដំកើងខ្លួនឬខំប្រជែងកាត់មុខប្ដីទេ។ (សុភាសិត ១៦:១៨) វិធីចំបងដែលគាត់ពង្រឹងតម្លៃខ្លួន គឺមិនមែនដោយប្រើសមត្ថភាពនិងបំនិនក្នុងរឿងលោកីយ៍ទេ តែសមត្ថភាពដែលព្រះបានប្រទានដល់គាត់ៗច្រើនតែប្រើដើម្បីបំរើអ្នកឯទៀត គឺក្រុមគ្រួសារខ្លួន គ្រីស្ទានគ្នីគ្នា អ្នកជិតខាង និងសំខាន់បំផុតព្រះយេហូវ៉ា។ (កាឡាទី ៦:១០; ទីតុស ២:៣-៥) សូមពិចារណាគំរូក្នុងព្រះគម្ពីរស្តីអំពីព្រះនាងអេសធើរ។ ទោះជាព្រះនាងមានរូបសម្បត្ដិស្រស់ស្អាតពិតមែន តែព្រះនាងសុភាពនិងចេះចុះចូល។ (នាងអេសធើរ ២:១៣, ១៥) ក្រោយបានរៀបអភិសេកហើយ ព្រះនាងសម្ដែងការគោរពយ៉ាងជ្រាលជ្រៅចំពោះស្វាមីជាស្តេចអ័ហាស៊ូរុស មិនដូចព្រះនាងវ៉ាសធីដែលជាភរិយារបស់ទ្រង់មុនទេ។ (នាងអេសធើរ ១:១០-១២; ២:១៦, ១៧) ក្នុងរឿងដែលសមគួរ ព្រះនាងក៏បានចុះចូលស្ដាប់តាមយោបល់របស់បងជីដូន១របស់ព្រះនាងឈ្មោះម៉ាដេកាយ សូម្បីតែក្រោយបានទៅជាព្រះនាងហើយក៏ដោយ។ ប៉ុន្តែ ព្រះនាងអេសធើរមិនមែនជាមនុស្សទន់ខ្សោយនោះទេ! ព្រះនាងបានបកអាក្រាតគំនិតអាក្រក់របស់ហាម៉ាន ជាបុរសគ្មានមេត្ដានិងមានអំណាចខ្លាំងដែលបានឃុបឃិតធ្វើផែនការឲ្យសាសន៍យូដាវិនាស។ តាមវិធីដ៏អស្ចារ្យព្រះយេហូវ៉ាបានប្រើព្រះនាងអេសធើរដើម្បីការពាររាស្ត្ររបស់ទ្រង់។—នាងអេសធើរ ៣:៨–៤:១៧; ៧:១-១០; ៩:១៣
២១. តើស្ត្រីគ្រីស្ទានម្នាក់អាចមានតម្លៃរឹតតែវិសេសចំពោះព្រះយេហូវ៉ាយ៉ាងដូចម្ដេច?
២១ គឺច្បាស់ណាស់ថា នៅអតីតកាលក៏ដូចជាសព្វថ្ងៃនេះដែរ ស្ត្រីដែលកោតខ្លាចព្រះបានបង្ហាញចិត្តភក្ដីស្មោះចំពោះព្រះយេហូវ៉ាតែមួយព្រះអង្គនិងការថ្វាយបង្គំរបស់ទ្រង់។ ដូច្នេះ ស្ត្រីដែលកោតខ្លាចព្រះមានតម្លៃវិសេសចំពោះព្រះយេហូវ៉ា។ បងស្រីគ្រីស្ទានទាំងឡាយអើយ! ចូរអនុញ្ញាតឲ្យព្រះយេហូវ៉ាបណ្ដុះបណ្ដាលអ្នកបន្ដិចម្ដងៗតាមរយៈវិញ្ញាណរបស់ទ្រង់ ឲ្យទៅជា«ប្រដាប់»មួយដែលគាប់ចិត្ត«សំរាប់ការល្អគ្រប់ជំពូក»។ (ធីម៉ូថេទី២ ២:២១; រ៉ូម ១២:២) ស្តីអំពីអ្នកថ្វាយបង្គំដែលមានតម្លៃវិសេស ព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះចែងថា៖«ចូរថ្លែងពីផលដែលដៃនាងបានបង្កើត ហើយទុកឲ្យស្នាដៃរបស់នាងបានជាទីសរសើរដល់នាងនៅទ្វារក្រុងចុះ!»។ (សុភាសិត ៣១:៣១) សូមឲ្យអ្នកបានដូចជាខនេះដែរ។
តើអ្នកនៅចាំទេ?
• តើស្ត្រីគ្រីស្ទានខ្លះនៅសតវត្សទីមួយមានតម្លៃវិសេសចំពោះព្រះយេហូវ៉ាដោយធ្វើដូចម្ដេច?
• តើបងស្រីជាច្រើននាក់នៅសម័យយើងនេះធ្វើឲ្យខ្លួនមានតម្លៃវិសេសចំពោះព្រះយ៉ាងដូចម្ដេច?
• តើព្រះយេហូវ៉ាទ្រទ្រង់មាតាដែលគ្មានគូនិងបងស្រីៗដែលមិនមានប្ដីយ៉ាងដូចម្ដេច?
• តើស្ត្រីម្នាក់អាចបង្ហាញការគោរពអស់ពីដួងចិត្តចំពោះប្រមុខភាពយ៉ាងដូចម្ដេច?
[សំណួរសម្រាប់អត្ថបទសិក្សា]
[ប្រអប់នៅទំព័រ១៧]
គំរូសំរាប់រំពឹងគិត
តើអ្នកចង់ពិចារណាគំរូរបស់ស្ត្រីស្មោះភក្ដីឯទៀតដែលត្រូវរៀបរាប់ក្នុងព្រះគម្ពីរឬទេ? បើចង់មែន សូមអានបទគម្ពីរខាងក្រោមនេះ។ នៅពេលអ្នករំពឹងគិតអំពីគំរូរបស់បុគ្គលទាំងប៉ុន្មានដែលមានឈ្មោះនៅខាងក្រោមនេះ ចូរខំស្វែងយល់ពីគោលការណ៍ដែលអ្នកប្រហែលជាអាចយកមកអនុវត្តតាមឲ្យបានប្រសើរជាងក្នុងជីវិតរបស់អ្នក។—រ៉ូម ១៥:៤
◆ សារ៉ា:លោកុប្បត្តិ ១២:១, ៥; ១៣:១៨ក; ២១:៩-១២;ពេត្រុសទី១ ៣:៥, ៦
◆ ស្ត្រីអ៊ីស្រាអែលដែលមានចិត្តសប្បុរស:និក្ខមនំ ៣៥:៥, ២២, ២៥, ២៦; ៣៦:៣-៧; លូកា ២១:១-៤
◆ ដេបូរ៉ា:ពួកចៅហ្វាយ ៤:១–៥:៣១
◆ នាងរស់:នាងរស់ ១:៤, ៥, ១៦, ១៧; ២:២, ៣, ១១-១៣; ៤:១៥
◆ ស្ត្រីសាសន៍ស៊ូណែម:ពង្សាវតារក្សត្រទី២ ៤:៨-៣៧
◆ ស្ត្រីសាសន៍កាណាន:ម៉ាថាយ ១៥:២២-២៨
◆ ម៉ាថានិងម៉ារា:ម៉ាកុស ១៤:៣-៩; លូកា ១០:៣៨-៤២; យ៉ូហាន ១១:១៧-២៩; ១២:១-៨
◆ តេប៊ីថា:កិច្ចការ ៩:៣៦-៤១
◆ កូនស្រីបួននាក់របស់ភីលីព:កិច្ចការ ២១:៩
◆ ភីបេ:រ៉ូម ១៦:១, ២
[រូបភាពនៅទំព័រ១៦]
មុនដែលកូនចេញទៅរៀន តើអ្នកអាចអធិស្ឋានដោយជាក់លាក់អំពីរឿងអ្វីខ្លះ?