សណ្ឋានធំប្រសើររបស់ព្រះយេហូវ៉ាដែលយើងរកយល់មិនបាន
សណ្ឋានធំប្រសើររបស់ព្រះយេហូវ៉ាដែលយើងរកយល់មិនបាន
«ព្រះយេហូវ៉ាទ្រង់ធំប្រសើរ គឺគួរសរសើរយ៉ាងក្រៃលែង ឯសណ្ឋានធំប្រសើររបស់ទ្រង់ នោះនឹងរកយល់មិនបាន»។—ទំនុកដំកើង ១៤៥:៣
១, ២. តើដាវីឌជាមនុស្សមានគុណសម្បត្ដិបែបណា? តើទ្រង់មានទស្សនៈយ៉ាងណាអំពីអង្គទ្រង់ បើប្រៀបធៀបជាមួយនឹងព្រះ?
អ្នកតែងបទទំនុកដំកើងទី១៤៥ ជាបុរសម្នាក់ពីបុរាណដែលមានឈ្មោះល្បី។ ពេលដែលគាត់នៅក្មេង គាត់បានទៅតទល់ហើយសម្លាប់មនុស្សមានមាឌធំសម្បើមម្នាក់ដែលមានទាំងអាវុធផងដែរ។ កាលដែលអ្នកតែងបទទំនុកដំកើងជាស្តេចដែលពូកែធ្វើសង្គ្រាម នោះទ្រង់បានទទួលជ័យជំនះលើខ្មាំងសត្រូវជាច្រើន។ ស្តេចនេះមាននាមដាវីឌ ទ្រង់ជាស្តេចទីពីរនៃសាសន៍អ៊ីស្រាអែលពីសម័យបុរាណ។ កិត្ដិនាមរបស់ដាវីឌបានគង់វង្សដរាបដល់សព្វថ្ងៃនេះដល់ម្ល៉េះបានជាមនុស្សរាប់លាននាក់នៅតែស្គាល់ទ្រង់នៅឡើយ។
២ ថ្វីបើដាវីឌបង្កើតបានសមិទ្ធផលអស្ចារ្យក្ដី ទ្រង់នៅតែមានចិត្តរាបទាបដែរ។ ទ្រង់បានច្រៀងពីព្រះយេហូវ៉ាថា៖ «កាលណាទូលបង្គំពិចារណាមើលផ្ទៃមេឃ ជាការដែលព្រះហស្តទ្រង់បានធ្វើ គឺទាំងខែ នឹងផ្កាយ ដែលទ្រង់បានប្រតិស្ឋានទុក នោះតើមនុស្សជាអ្វី ដែលទ្រង់នឹករឭកដល់គេ ហើយកូនមនុស្សផងដែលទ្រង់ប្រោសដូច្នេះ?»។ (ទំនុកដំកើង ៨:៣, ៤) ជាជាងចាត់ទុកខ្លួនជាមនុស្សធំដុំនោះ ដាវីឌបានលើកតម្កើងព្រះយេហូវ៉ាជាអ្នកជួយសង្គ្រោះទ្រង់ឲ្យរួចពីខ្មាំងសត្រូវទាំងឡាយ ហើយទ្រង់បានមានបន្ទូលអំពីព្រះថា៖ «ទ្រង់បានប្រទានខែល នៃសេចក្ដីសង្គ្រោះរបស់ទ្រង់ មកទូលបង្គំ ហើយព្រះហឫទ័យស្រទន់របស់ទ្រង់បានលើកទូលបង្គំឡើងជាធំ»។ (សាំយូអែលទី២ ២២:១, ២, ៣៦) ព្រះយេហូវ៉ាបង្ហាញនូវព្រះទ័យស្រទន់ឬរាបទាបនោះ ដោយបង្ហាញសេចក្ដីមេត្ដាករុណាដល់មនុស្សដែលមានបាប ហើយដាវីឌបានអបអរនឹងព្រះគុណនោះដែលមនុស្សគ្មានសិទ្ធិទទួល។
‹ទូលបង្គំនឹងលើកដំកើងព្រះដែលជាមហាក្សត្រ›
៣. (ក) តាមទស្សនៈរបស់ដាវីឌ តើអ្នកណាជាមហាក្សត្រនៃសាសន៍អ៊ីស្រាអែល? (ខ) តើដាវីឌមានព្រះទ័យសរសើរព្រះយេហូវ៉ាប៉ុណ្ណា?
៣ ទោះបើដាវីឌជាស្តេចដែលព្រះតែងតាំងឡើងក៏ដោយ នោះដាវីឌនៅតែចាត់ទុកព្រះយេហូវ៉ាជាមហាក្សត្រពិតនៃសាសន៍អ៊ីស្រាអែល។ ដាវីឌមានបន្ទូលថា៖ «ឱព្រះយេហូវ៉ាអើយ! រាជ្យនេះក៏ជារបស់ផងទ្រង់ដែរ ហើយទ្រង់បានដំកើងឡើង ជាប្រធានលើទាំងអស់»។ (របាក្សត្រទី១ ២៩:១១) ដាវីឌពិតជាបានទទួលស្គាល់ព្រះជាអ្នកសោយរាជ្យមែន! ដាវីឌក៏បានច្រៀងថា៖ «ឱព្រះដ៏ជាមហាក្សត្រនៃទូលបង្គំអើយ! ទូលបង្គំនឹងលើកដំកើងទ្រង់ ហើយនឹងសូមឲ្យព្រះនាមទ្រង់បានពរអស់កល្បជានិច្ច។ ទូលបង្គំនឹងសូមឲ្យទ្រង់បានប្រកបដោយព្រះពររាល់ៗថ្ងៃ ព្រមទាំងសរសើរដល់ព្រះនាមទ្រង់អស់កល្បជានិច្ច»។ (ទំនុកដំកើង ១៤៥:១, ២) ដាវីឌមានព្រះទ័យសរសើរព្រះយេហូវ៉ារាល់ថ្ងៃគ្រប់វេលាហើយជានិរន្តរ៍ផងដែរ។
៤. តើបទទំនុកដំកើងទី១៤៥ បកអាក្រាតរឿងមិនពិតអ្វីខ្លះ?
៤ បទទំនុកដំកើងទី១៤៥ បង្ហាញឲ្យឃើញភាពមិនពិតនៃការចោទប្រឆាំងរបស់សាតាំងដែលអះអាងថា ព្រះជាអ្នកសោយរាជ្យដែលរកតែប្រយោជន៍អង្គទ្រង់ផ្ទាល់ ហើយមិនព្រមឲ្យបុគ្គលណាទៀតមានសេរីភាពសោះឡើយ។ (លោកុប្បត្តិ ៣:១-៥) បទទំនុកដំកើងមួយនេះក៏សបញ្ជាក់ថា សាតាំងជាអ្នកភូតកុហកដែរ ពេលចោទថាអស់អ្នកដែលស្ដាប់បង្គាប់ព្រះ ពួកគេបំរើព្រះដើម្បីឲ្យបានផលចំណេញដល់ខ្លួនប៉ុណ្ណោះ មិនមែនមកពីសេចក្ដីស្រឡាញ់ចំពោះព្រះឡើយ។ (យ៉ូប ១:៩-១១; ២:៤, ៥) បណ្ដាគ្រីស្ទានពិតសព្វថ្ងៃនេះកំពុងតែផ្ដល់ចម្លើយដូចដាវីឌដែរ ដោយបញ្ជាក់ថា អំណះអំណាងរបស់អារក្សគឺមិនពិតទេ។ គ្រីស្ទានទាំងឡាយសង្ឃឹមរស់ជារៀងរហូតក្រោមការគ្រប់គ្រងនៃព្រះរាជាណាចក្ររបស់ព្រះ ហើយចាត់ទុកសេចក្ដីសង្ឃឹមនោះជាអ្វីដ៏ពិសេស ពីព្រោះពួកគេចង់សរសើរព្រះយេហូវ៉ាជានិរន្តរ៍។ សូម្បីតែឥឡូវនេះរាប់លាននាក់បានចាប់ផ្ដើមធ្វើដូច្នេះដោយអនុវត្តជំនឿទៅលើយញ្ញបូជាលោះរបស់ព្រះយេស៊ូ ហើយកំពុងតែបំរើនិងស្ដាប់បង្គាប់ព្រះយេហូវ៉ា ដោយធ្វើជាអ្នកថ្វាយបង្គំដែលស្រឡាញ់ហើយបានឧទ្ទិសថ្វាយខ្លួនចំពោះទ្រង់និងទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹក។—រ៉ូម ៥:៨; យ៉ូហានទី១ ៥:៣
៥, ៦. តើមានឱកាសណាខ្លះឲ្យយើងសរសើរនិងលើកតម្កើងព្រះយេហូវ៉ា?
៥ ក្នុងនាមជាអ្នកបំរើព្រះយេហូវ៉ា សូមគិតអំពីឱកាសជាច្រើនដែលយើងមានដើម្បីសរសើរនិងលើកតម្កើងព្រះនាមរបស់ទ្រង់។ យើងអាចធ្វើដូច្នេះបានតាមរយៈការអធិស្ឋាន ពេលដែលយើងអានអ្វីមួយក្នុងព្រះគម្ពីរជាព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះ ហើយអំនាននោះមានឥទ្ធិពលខ្លាំងលើជំរៅចិត្តរបស់យើង។ យើងអាចសរសើរនិងបង្ហាញកតញ្ញូធម៌បាន ពេលដែលយើងមានអារម្មណ៍អបអរនឹងរបៀបដែលព្រះប្រព្រឹត្តលើរាស្ត្រទ្រង់ ឬពេលដែលយើងមានអារម្មណ៍រំភើបដោយឃើញទិដ្ឋភាពណាមួយនៃរបស់ដ៏អស្ចារ្យដែលទ្រង់បានបង្កើតមក។ យើងក៏អាចសរសើរព្រះយេហូវ៉ាបានពេលដែលយើងពិគ្រោះជាមួយអ្នកជឿគ្នីគ្នាអំពីបំណងព្រះហឫទ័យរបស់ទ្រង់ មិនថានៅឯកិច្ចប្រជុំគ្រីស្ទានឬពេលពិភាក្សាជាមួយគ្នា។ ការពិត គ្រប់«ការល្អ»ដែលធ្វើដើម្បីគាំទ្រកិច្ចការខាងព្រះរាជាណាចក្ររបស់ព្រះយេហូវ៉ា នោះសរសើរតម្កើងទ្រង់ដែរ។—ម៉ាថាយ ៥:១៦
៦ កិច្ចការនៃរាស្ត្ររបស់ព្រះយេហូវ៉ាក្នុងការកសាងទីថ្វាយបង្គំនៅច្រើនកន្លែងក្នុងប្រទេសក្រីក្រផ្សេងៗ ជាគំរូដែលបញ្ជាក់ពីការល្អដែលបានធ្វើឡើងពេលថ្មីៗនេះ។ កិច្ចការនេះភាគច្រើនអាចសម្រេចបានដោយសារជំនួយប្រាក់ឧបត្ថម្ភដែលមកពីអ្នកជឿគ្នីគ្នានៅប្រទេសឯទៀត។ បងប្អូនគ្រីស្ទានខ្លះបានស្ម័គ្រចិត្តជួយដោយទៅតំបន់នោះដើម្បីចូលរួមក្នុងកិច្ចការសាងសង់សាលព្រះរាជាណាចក្រ។ ហើយកិច្ចការល្អដែលសំខាន់បំផុតគឺជាការសរសើរព្រះយេហូវ៉ាដោយផ្សព្វផ្សាយដំណឹងល្អអំពីព្រះរាជាណាចក្ររបស់ទ្រង់។ (ម៉ាថាយ ២៤:១៤) ខបន្តបន្ទាប់ទៀតក្នុងបទទំនុកដំកើងទី១៤៥នោះ បង្ហាញថាដាវីឌមុខជាអបអរហើយមានកតញ្ញូធម៌ចំពោះការសោយរាជ្យរបស់ព្រះ ហើយបានលើកតម្កើងរាជ្យឬអំណាចរបស់ទ្រង់ជាព្រះមហាក្សត្រ។ (ទំនុកដំកើង ១៤៥:១១, ១២) តើអ្នកមានកតញ្ញូធម៌ដូចគ្នាទេ ចំពោះការសោយរាជ្យរបស់ព្រះដែលប្រកបទៅដោយសេចក្ដីស្រឡាញ់នោះ? ហើយតើអ្នកប្រាប់អ្នកដទៃជាទៀងទាត់អំពីព្រះរាជាណាចក្ររបស់ទ្រង់ឬទេ?
ឧទាហរណ៍ដែលសម្ដែងពីសណ្ឋានធំប្រសើររបស់ព្រះ
៧. សូមប្រាប់អំពីមូលហេតុចំបងមួយឲ្យយើងសរសើរព្រះយេហូវ៉ា។
៧ ទំនុកដំកើង ១៤៥:៣ ផ្ដល់មូលហេតុចំបងមួយឲ្យយើងសរសើរព្រះយេហូវ៉ា។ ដាវីឌបានច្រៀងថា៖ «ព្រះយេហូវ៉ាទ្រង់ធំប្រសើរ គឺគួរសរសើរយ៉ាងក្រៃលែង ឯសណ្ឋានធំប្រសើររបស់ទ្រង់ នោះនឹងរកយល់មិនបាន»។ សណ្ឋានឬភាពធំប្រសើររបស់ព្រះយេហូវ៉ាគ្មានកំរិតសោះឡើយ។ មនុស្សជាតិពុំអាចស្វែងយល់និងរកវាស់ភាពធំប្រសើររបស់ព្រះយ៉ាងពេញលេញបានទេ។ ប៉ុន្តែ យើងច្បាស់ជាអាចទទួលប្រយោជន៍មែន ក្នុងការពិចារណាឧទាហរណ៍ខ្លះៗស្តីអំពីភាពធំប្រសើររបស់ព្រះយេហូវ៉ាដែលយើងរកយល់មិនបាននោះ។
៨. តើសកលលោកនេះបង្ហាញយ៉ាងណា អំពីតេជានុភាពនិងភាពធំប្រសើររបស់ព្រះយេហូវ៉ាដែលយើងរកយល់មិនបាននោះ?
៨ សូមខំនឹកចាំនូវរាត្រីណាមួយដែលអ្នកនៅឆ្ងាយពីពន្លឺរបស់ទីក្រុងដែលភ្លឺព្រោងព្រាត ហើយអ្នកបានងើយភ្នែកមើលទៅលើឃើញមេឃស្រឡះ។ អ្នកទំនងជាកោតស្ងើចពេលឃើញដួងតារារាប់សិបកោដិបញ្ចេញពន្លឺភ្លឺព្រាកៗក្នុងផ្ទៃមេឃដ៏ល្ហល្ហេវដែលងងឹតសូន្យនោះ មែនទេ? អ្នកក៏មានចិត្តជំរុញឲ្យសរសើរព្រះយេហូវ៉ាដែរ មែនឬ? នេះគឺដោយសារភាពធំប្រសើររបស់ទ្រង់ក្នុងការបង្កើតភពផ្កាយទាំងឡាយនៅលើមេឃ។ ក៏ប៉ុន្តែ អ្វីៗដែលអ្នកបានឃើញនោះគឺជាផ្នែកដ៏តូចប៉ុណ្ណោះនៃចំនួនផ្កាយទាំងប៉ុន្មានក្នុងកាឡាក់ស៊ីនេះដែលរួមបញ្ចូលផែនដីយើងនេះ។ ក្រៅពីកាឡាក់ស៊ីយើងនេះ គេស្មានថាមានជាងមួយម៉ឺនកោដិកាឡាក់ស៊ីផ្សេងទៀត ហើយមានតែបីកាឡាក់ស៊ីប៉ុណ្ណោះដែលយើងអាចឃើញបានដោយមិនចាំបាច់ប្រើកែវយឹត។ ប្រាកដហើយ ផ្កាយនិងកាឡាក់ស៊ីជាច្រើនឥតគណនាដែលរួមគ្នាជាសកលលោកដ៏ធំធេងនេះ ផ្ដល់សក្ខីភាពដែលបញ្ជាក់ពីតេជានុភាពរបស់ព្រះយេហូវ៉ាក្នុងការបង្កើតអ្វីៗទាំងអស់ ហើយបញ្ជាក់ពីភាពធំប្រសើររបស់ទ្រង់ដែលយើងរកយល់មិនបានទេ។—អេសាយ ៤០:២៦
៩, ១០. (ក) តើមានទិដ្ឋភាពអ្វីខ្លះ នៃភាពធំប្រសើររបស់ព្រះយេហូវ៉ា ដែលសឲ្យឃើញច្បាស់ដោយព្រះជន្មរបស់ព្រះយេស៊ូគ្រីស្ទ? (ខ) តើដំណើររស់ឡើងវិញរបស់ព្រះយេស៊ូគួរមានអានុភាពយ៉ាងណាលើជំនឿរបស់យើង?
៩ សូមគិតអំពីទិដ្ឋភាពផ្សេងៗទៀតនៃភាពធំប្រសើររបស់ព្រះយេហូវ៉ា ដែលទាក់ទងនឹងព្រះយេស៊ូគ្រីស្ទ។ ភាពធំប្រសើររបស់ព្រះបានសម្ដែងឲ្យឃើញពេលដែលទ្រង់បានបង្កើតរាជបុត្រទ្រង់ ហើយបានប្រើបុត្រនោះជា«មេជាង»របស់ទ្រង់អស់រាប់សិបកោដិឆ្នាំ។ (សុភាសិត ៨:២២-៣១) ភាពធំប្រសើរនៃសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ព្រះយេហូវ៉ាបានត្រូវសឲ្យឃើញច្បាស់ពេលទ្រង់ប្រទានរាជបុត្រតែមួយគត់ដែលទ្រង់បានបង្កើតផ្ទាល់ ទុកជាយញ្ញបូជាលោះមនុស្សជាតិ។ (ម៉ាថាយ ២០:២៨; យ៉ូហាន ៣:១៦; យ៉ូហានទី១ ២:១, ២) ណាមួយទៀត អ្វីដែលហួសពីការយល់ដឹងរបស់មនុស្សលោក គឺជាបុគ្គលវិញ្ញាណអមតៈដ៏មានសិរីរុងរឿងដែលព្រះយេហូវ៉ាបានបង្កើតឲ្យព្រះយេស៊ូពេលដែលទ្រង់មានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញ។—ពេត្រុសទី១ ៣:១៨
១០ ដំណើររស់ឡើងវិញរបស់ព្រះយេស៊ូក៏បង្ហាញពីទិដ្ឋភាពផ្សេងៗនៃភាពធំប្រសើររបស់ព្រះយេហូវ៉ាដែលយើងរកយល់មិនបាន។ មិនគួរឲ្យសង្ស័យឡើយ ថាព្រះបានធ្វើឲ្យព្រះយេស៊ូនឹកចាំឡើងវិញនូវកិច្ចការទាំងឡាយដែលទ្រង់បានធ្វើក្នុងការបង្កើតរបស់ដែលមើលឃើញហើយរបស់ដែលមើលមិនឃើញ។ (កូល៉ុស ១:១៥, ១៦) របស់ទាំងប៉ុន្មាននោះរួមមានបុគ្គលខាងវិញ្ញាណ ហើយសកលលោកនិងផែនដីដែលសម្បូរភោគផល ព្រមទាំងជីវិតទាំងឡាយនៅលើផែនដីនេះផងដែរ។ ព្រះយេហូវ៉ាបានធ្វើឲ្យបុត្រទ្រង់ចាំពីអ្វីៗទាំងអស់ដែលព្រះយេស៊ូបានឃើញតាំងពីកំណើត នៃជីវិតនៅស្ថានសួគ៌និងនៅលើផែនដី។ មិនត្រឹមតែប៉ុណ្ណេះទេ ព្រះយេហូវ៉ាបានបន្ថែមនូវចំណេះទៀត គឺជាបទពិសោធន៍របស់ព្រះយេស៊ូពេលដែលទ្រង់ជាមនុស្សគ្រប់ល័ក្ខណ៍ម្នាក់នៅលើផែនដីដែរ។ ពិតមែនហើយ ដំណើររស់ឡើងវិញរបស់ព្រះយេស៊ូសឲ្យឃើញច្បាស់នូវភាពធំប្រសើររបស់ព្រះយេហូវ៉ាដែលយើងរកយល់មិនបានទេ។ ម្យ៉ាងទៀត ការដ៏ប្រសើរហើយអស្ចារ្យនោះដែលព្រះបានធ្វើ គឺធានាថា មនុស្សឯទៀតក៏អាចមានលទ្ធភាពរស់ឡើងវិញបានដែរ។ នេះគួរពង្រឹងជំនឿរបស់យើងមែនដែលថា ព្រះទ្រង់ចាំទាំងអស់អំពីមនុស្សរាប់សិបលាននាក់ដែលបានស្លាប់ទៅហើយ និងទ្រង់ក៏អាចប្រោសពួកគេឲ្យរស់ឡើងវិញផងដែរ។—យ៉ូហាន ៥:២៨, ២៩; កិច្ចការ ១៧:៣១
ការអស្ចារ្យនិងការឥទ្ធិឫទ្ធិ
១១. នៅឆ្នាំ៣៣ ស.យ. តើព្រះយេហូវ៉ាចាប់ផ្ដើមធ្វើការដ៏អស្ចារ្យអ្វី?
១១ តាំងពីគ្រាប្រោសព្រះយេស៊ូឲ្យរស់ឡើងវិញនោះ ព្រះយេហូវ៉ាបានធ្វើការជាច្រើនទៀតដែលអស្ចារ្យហើយធំប្រសើរ។ (ទំនុកដំកើង ៤០:៥) នៅបុណ្យថ្ងៃទី៥០ ឆ្នាំ៣៣ ស.យ. ព្រះយេហូវ៉ាបានបង្កើតសាសន៍ថ្មី គឺ«សាសន៍អ៊ីស្រាអែលនៃព្រះ» ដែលរួមបញ្ចូលសិស្សរបស់ព្រះយេស៊ូដែលបានត្រូវតែងតាំងឡើងដោយវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ។ (កាឡាទី ៦:១៦) សាសន៍ថ្មីខាងវិញ្ញាណនោះបានរីកចំរើនយ៉ាងច្រើនទូទាំងពិភពលោកនៅគ្រានោះ។ ថ្វីត្បិតមានការក្បត់ជំនឿដែលបានបង្កើតឲ្យមានពិភពគ្រីស្ទសាសនា ក្រោយពីមរណភាពនៃសាវ័ករបស់ព្រះយេស៊ូក្ដី ព្រះយេហូវ៉ានៅតែបានបន្តធ្វើការដ៏អស្ចារ្យដើម្បីសម្រេចបំណងព្រះហឫទ័យរបស់ទ្រង់។
១២. ដោយសារព្រះគម្ពីរបានត្រូវបកប្រែជាភាសានានាដែលគេនិយមប្រើសព្វថ្ងៃនេះ តើនេះជាសក្ខីភាពបញ្ជាក់អំពីអ្វី?
១២ ជាឧទាហរណ៍ ព្រះយេហូវ៉ាបានការពារសៀវភៅទាំងឡាយដែលរួមជាផ្នែកក្នុងព្រះគម្ពីរ ហើយជាយថាហេតុបានត្រូវបកប្រែជាភាសានានាដែលគេនិយមប្រើសព្វថ្ងៃនេះ។ ការបកប្រែព្រះគម្ពីរនោះច្រើនតែធ្វើឡើងក្រោមកាលៈទេសៈពិបាកណាស់ ព្រមទាំងមានភ្នាក់ងាររបស់សាតាំងគំរាមកំហែងដល់ជីវិតផង។ ប្រាកដណាស់ កិច្ចការបកប្រែព្រះគម្ពីរឲ្យមានជាង២.០០០ភាសា មិនអាចកើតឡើងបានឡើយ លើកលែងតែជាព្រះហឫទ័យនៃព្រះដែលមានភាពធំប្រសើរដែលរកយល់មិនបាននោះ គឺព្រះយេហូវ៉ា!
១៣. តើបំណងព្រះហឫទ័យរបស់ព្រះយេហូវ៉ាចំពោះព្រះរាជាណាចក្ររបស់ទ្រង់ បានសម្ដែងឲ្យឃើញភាពធំប្រសើររបស់ទ្រង់យ៉ាងដូចម្ដេចតាំងពីឆ្នាំ១៩១៤?
១៣ បំណងព្រះហឫទ័យរបស់ព្រះយេហូវ៉ាចំពោះព្រះរាជាណាចក្ររបស់ទ្រង់ ក៏សម្ដែងឲ្យឃើញភាពធំប្រសើររបស់ទ្រង់ដែរ។ តួយ៉ាងដូចជានៅឆ្នាំ១៩១៤ ព្រះយេហូវ៉ាបានតែងតាំងរាជបុត្រទ្រង់ គឺព្រះយេស៊ូគ្រីស្ទឲ្យឡើងសោយរាជ្យជាស្តេចនៅស្ថានសួគ៌។ មិនយូរប៉ុន្មានក្រោយមក ព្រះយេស៊ូក៏បានចាត់វិធានការប្រឆាំងសាតាំងនិងបិសាចរបស់វា។ ពួកវាបានត្រូវទម្លាក់ចេញពីស្ថានសួគ៌ ទាំងបានឃុំទុកក្បែរៗផែនដី ហើយកំពុងតែរង់ចាំគ្រាដែលត្រូវទំលាក់ចូលទៅក្នុងជង្ហុកធំ។ (វិវរណៈ ១២:៩-១២; ២០:១-៣) តាំងពីគ្រានោះមកម្ល៉េះ ពួកអ្នកចាក់ប្រេងតាំងដែលកាន់តាមព្រះយេស៊ូបានរងការបៀតបៀនរឹតតែខ្លាំង។ យ៉ាងណាក៏ដោយ ព្រះយេហូវ៉ាបានគាំទ្រពួកគាត់ក្នុងកំឡុងវត្តមានដ៏មើលមិនឃើញនេះរបស់ព្រះគ្រីស្ទ។—ម៉ាថាយ ២៤:៣; វិវរណៈ ១២:១៧
១៤. តើព្រះយេហូវ៉ាបានធ្វើការដ៏អស្ចារ្យអ្វីនៅឆ្នាំ១៩១៩? តើការនោះនាំឲ្យទទួលបានផលអ្វីទៀត?
១៤ នៅឆ្នាំ១៩១៩ ព្រះយេហូវ៉ាបានធ្វើការដ៏អស្ចារ្យមួយទៀតដែលសម្ដែងពីភាពធំប្រសើររបស់ទ្រង់។ ពួកអ្នកចាក់ប្រេងតាំងដែលកាន់តាមព្រះយេស៊ូបានលែងមានសកម្មភាពខាងវិញ្ញាណទៀត តែក៏បានត្រូវស្ដារឡើងវិញផងដែរ។ (វិវរណៈ ១១:៣-១១) តាំងពីឆ្នាំនោះមក ពួកអ្នកចាក់ប្រេងតាំងបានផ្សព្វផ្សាយយ៉ាងខ្នះខ្នែងនូវដំណឹងល្អពីព្រះរាជាណាចក្រដែលបានស្ថាបនានៅស្ថានសួគ៌។ អ្នកចាក់ប្រេងតាំងឯទៀតបានត្រូវប្រមូលមកដើម្បីបំពេញចំនួន១៤៤.០០០នាក់។ (វិវរណៈ ១៤:១-៣) ហើយតាមរយៈពួកអ្នកចាក់ប្រេងតាំងដែលកាន់តាមព្រះគ្រីស្ទនោះ ព្រះយេហូវ៉ាបានរៀបចំគ្រឹះមូលដ្ឋាននៃ«ផែនដីថ្មី»ដែលជាសង្គមមនុស្សសុចរិត។ (វិវរណៈ ២១:១) ប៉ុន្តែ តើ«ផែនដីថ្មី»នឹងទៅជាយ៉ាងណា ក្រោយពីអ្នកចាក់ប្រេងតាំងទាំងអស់ដែលមានចិត្តស្មោះភក្ដីនឹងឡើងទៅស្ថានសួគ៌?
១៥. តើពួកគ្រីស្ទានចាក់ប្រេងតាំងបាននាំមុខក្នុងកិច្ចការអ្វី? តើមានលទ្ធផលអ្វី?
១៥ ទស្សនាវដ្ដីប៉មយាម ពីថ្ងៃទី១ និងថ្ងៃទី១៥ ខែសីហា ឆ្នាំ១៩៣៥ មានអត្ថបទសំខាន់ៗអំពី «មនុស្ស១ហ្វូងយ៉ាងធំ» ដែលបានរៀបរាប់ក្នុងសៀវភៅវិវរណៈ ជំពូកទី៧។ ពួកគ្រីស្ទានចាក់ប្រេងតាំងបានចាប់ផ្ដើមស្វែងរកដោយខ្នះខ្នែងនូវមនុស្សទាំងនោះពីគ្រប់ទាំងសាសន៍ គ្រប់ទាំងពូជមនុស្ស គ្រប់ទាំងគ្រួសារ ហើយគ្រប់ទាំងភាសា ឲ្យមកសេពគប់និងធ្វើជាអ្នកថ្វាយបង្គំព្រះជាមួយគ្នា។ «មនុស្ស១ហ្វូងយ៉ាងធំ»នេះនឹងរស់រានមានជីវិតឆ្លងកាត់«គ្រាវេទនាយ៉ាងធំ»ឆាប់ៗខាងមុខនេះ ដោយមានសេចក្ដីសង្ឃឹមទទួលជីវិតជារៀងរហូតនៅក្នុងសួនមនោរម្យ ជាសមាជិកនៃ«ផែនដីថ្មី»ជាអចិន្ត្រៃយ៍។ (វិវរណៈ ៧:៩-១៤) ដោយសារពួកគ្រីស្ទានចាក់ប្រេងតាំងបាននាំមុខក្នុងកិច្ចការផ្សព្វផ្សាយអំពីព្រះរាជាណាចក្ររបស់ព្រះ និងកិច្ចការបញ្ចុះបញ្ចូលឲ្យមានសិស្សនោះ ជាលទ្ធផល ជាងប្រាំមួយលាននាក់មានសេចក្ដីសង្ឃឹមរស់ជារៀងរហូតនៅក្នុងសួនមនោរម្យនៅលើផែនដីនេះ។ តើនរណាគួរទទួលសេចក្ដីសរសើរដោយសារមានការរីកចំរើននេះ ទោះជាមានការប្រឆាំងពីសាតាំងនិងលោកីយ៍ដ៏ពុករលួយរបស់វាក៏ដោយ? (យ៉ូហានទី១ ៥:១៩) មានតែព្រះយេហូវ៉ាទេដែលអាចសម្រេចការទាំងប៉ុន្មាននេះបាន តាមរយៈវិញ្ញាណបរិសុទ្ធរបស់ទ្រង់។—អេសាយ ៦០:២២; សាការី ៤:៦
ឫទ្ធានុភាពនិងសិរីរុងរឿងឧត្តមរបស់ព្រះយេហូវ៉ា
១៦. ហេតុដូចម្ដេចបានជាមនុស្សមិនអាចឃើញដោយភ្នែកមែនទែន នូវ«ឫទ្ធានុភាពដ៏រុងរឿងឧត្តម»របស់ព្រះយេហូវ៉ា?
១៦ គ្មានអ្នកណាអាចភ្លេចបានឡើយនូវ«ការអស្ចារ្យ»និង«ការឥទ្ធិឫទ្ធិ»ដែលព្រះយេហូវ៉ាបានធ្វើ មិនថាការនោះមានលក្ខណៈយ៉ាងណាក៏ដោយ។ ដាវីឌបានសរសេរថា៖ «មនុស្សដំណ១នឹងសរសើរស្នាដៃរបស់ទ្រង់ដល់ដំណ១ទៀត ព្រមទាំងប្រកាសប្រាប់ពីការឥទ្ធិឫទ្ធិរបស់ទ្រង់ផង។ ទូលបង្គំនឹងរំពឹងគិតពីឫទ្ធានុភាពដ៏រុងរឿងឧត្តម ហើយពីការអស្ចារ្យរបស់ទ្រង់ដែរ។ មនុស្សទាំងឡាយនឹងថ្លែងពីឫទ្ធិនៃការដ៏គួរស្ញែងខ្លាចរបស់ទ្រង់ ឯទូលបង្គំនឹងប្រកាសពីសណ្ឋានដ៏ធំវិសេសនៃទ្រង់ដែរ»។ (ទំនុកដំកើង ១៤៥:៤-៦) ប៉ុន្តែ បើ«ព្រះទ្រង់ជាវិញ្ញាណ» ហើយមនុស្សមើលមិនឃើញទ្រង់ តើដាវីឌមានចំណេះប៉ុណ្ណាអំពីឫទ្ធានុភាពដ៏រុងរឿងឧត្តមរបស់ព្រះ?—យ៉ូហាន ១:១៨; ៤:២៤
១៧, ១៨. តើដាវីឌបានធ្វើយ៉ាងណា ដើម្បីមានចិត្តអបអរកាន់តែច្រើនចំពោះ«ឫទ្ធានុភាពដ៏រុងរឿងឧត្តម»របស់ព្រះយេហូវ៉ា?
១៧ ទោះបីដាវីឌមិនអាចមើលឃើញព្រះយេហូវ៉ាក៏ដោយ គឺនៅមានរបៀបផ្សេងទៀតឲ្យទ្រង់កោតស្ងើចថែមទៀតចំពោះភាពរុងរឿងឧត្តមរបស់ព្រះ។ ជាឧទាហរណ៍ ដាវីឌអាចអាននូវកំណត់ហេតុក្នុងព្រះគម្ពីរស្តីអំពីការឥទ្ធិឫទ្ធិដែលព្រះបានធ្វើ ដូចជាការបំផ្លាញលោកីយ៍មួយដ៏អាក្រក់ដោយសារទឹកជំនន់លិចផែនដីទាំងមូល។ ដាវីឌទំនងជាបានកត់សម្គាល់អំពីរបៀបដែលព្រះយេហូវ៉ាបានបន្ទាបនូវព្រះមិនពិតទាំងឡាយរបស់សាសន៍អេស៊ីប កាលដែលទ្រង់បានប្រោសសាសន៍អ៊ីស្រាអែលឲ្យរួចពីចំណងនៃពួកអេស៊ីប។ ព្រឹត្ដិការណ៍បែបនោះជាសក្ខីភាពដែលបញ្ជាក់ពីឫទ្ធានុភាពនិងសិរីរុងរឿងឧត្តមរបស់ព្រះយេហូវ៉ា។
១៨ ដាវីឌក៏ច្បាស់ជាមានចិត្តអបអរកាន់តែច្រើនចំពោះភាពរុងរឿងឧត្តមរបស់ព្រះ មិនមែនគ្រាន់តែអានបទគម្ពីរប៉ុណ្ណោះទេ តែដោយរំពឹងគិតអំពីខគម្ពីរទាំងឡាយដែរ។ ជាឧទាហរណ៍ ដាវីឌប្រហែលជាបានរំពឹងគិតអំពីអ្វីដែលបានកើតឡើងពេលដែលព្រះយេហូវ៉ាប្រគល់ឲ្យសាសន៍អ៊ីស្រាអែលនូវក្រិត្យវិន័យរបស់ទ្រង់។ នៅពេលនោះគឺមានផ្គរលាន់និងផ្លេកបន្ទោរ ហើយមានពពកយ៉ាងក្រាស់និងសូរផ្លុំស្នែងយ៉ាងខ្លាំង។ ភ្នំស៊ីណាយបានកក្រើករំពើកទាំងមានផ្សែងហុយឡើងដែរ។ សាសន៍អ៊ីស្រាអែលដែលបានដំរៀបគ្នានៅជើងភ្នំក៏បានឮនូវ«ក្រិត្យទាំង១០ប្រការ»ពីកណ្ដាលភ្លើងនិងពពក ពេលដែលព្រះយេហូវ៉ាមានបន្ទូលទៅកាន់ពួកគេតាមរយៈទេវតាមួយរូប។ (ចោទិយកថា ៤:៣២-៣៦; ៥:២២-២៤; ១០:៤; និក្ខមនំ ១៩:១៦-២០; កិច្ចការ ៧:៣៨, ៥៣) ការសម្ដែងនោះពិតជាបង្ហាញពីឫទ្ធានុភាពរបស់ព្រះយេហូវ៉ាមែន! ពួកអ្នកដែលស្រឡាញ់ព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះ ហើយរំពឹងគិតលើកំណត់ហេតុទាំងនោះ មុខជាមានចិត្តជំរុញដោយសារ«ឫទ្ធានុភាពដ៏រុងរឿងឧត្តម»របស់ព្រះយេហូវ៉ា។ នៅសព្វថ្ងៃនេះយើងក៏មានព្រះគម្ពីរទាំងមូលដែលមានចក្ខុនិមិត្តផ្សេងៗរួមសម្ដែងពីភាពរុងរឿងដ៏អស្ចារ្យ ដែលធ្វើឲ្យយើងស្ងើចចិត្តស្តីអំពីភាពធំប្រសើររបស់ព្រះយេហូវ៉ា។—អេសេគាល ១:២៦-២៨; ដានីយ៉ែល ៧:៩, ១០; វិវរណៈ ជំពូកទី៤
១៩. តើអ្វីនឹងជួយយើងឲ្យមានចិត្តអបអរកាន់តែច្រើន ចំពោះភាពរុងរឿងឧត្តមរបស់ព្រះយេហូវ៉ា?
១៩ វិធីម្យ៉ាងទៀតដែលដាវីឌបានកោតស្ងើចនឹងភាពរុងរឿងឧត្តមរបស់ព្រះ គឺដោយសិក្សាក្រិត្យវិន័យដែលព្រះបានឲ្យដល់សាសន៍អ៊ីស្រាអែល។ (ចោទិយកថា ១៧:១៨-២០; ទំនុកដំកើង ១៩:៧-១១) ពេលសាសន៍អ៊ីស្រាអែលធ្វើតាមក្រិត្យវិន័យរបស់ព្រះយេហូវ៉ា សាសន៍នោះក៏បានរុងរឿងដែរ ហើយបានញែកពួកគេដោយឡែកពីសាសន៍ដទៃ។ (ចោទិយកថា ៤:៦-៨) ប្រសិនបើយើងអានជាទៀងទាត់ និងរំពឹងគិតយ៉ាងជ្រាលជ្រៅ ហើយសិក្សាបទគម្ពីរដោយខ្នះខ្នែងដូចដាវីឌ នេះនឹងជួយយើងឲ្យមានចិត្តអបអរកាន់តែច្រើនដែរ ចំពោះភាពរុងរឿងឧត្តមរបស់ព្រះយេហូវ៉ា។
គុណសម្បត្ដិរបស់ព្រះគឺប្រសើរអស្ចារ្យមែន!
២០, ២១. (ក) ទំនុកដំកើង ១៤៥:៧-៩ លើកតម្កើងភាពធំប្រសើររបស់ព្រះយេហូវ៉ាស្តីអំពីគុណសម្បត្ដិអ្វីខ្លះ? (ខ) តើគុណសម្បត្ដិរបស់ព្រះដែលរៀបរាប់ក្នុងខទាំងប៉ុន្មាននោះ មានឥទ្ធិពលអ្វីលើអស់អ្នកដែលស្រឡាញ់ទ្រង់?
២០ យើងបានកត់សម្គាល់រួចហើយថា ខ១ដល់៦ក្នុងបទទំនុកដំកើងទី១៤៥ ផ្ដល់មូលហេតុដ៏ល្អឲ្យយើងសរសើរព្រះយេហូវ៉ាស្តីអំពីអ្វីៗដែលទាក់ទងនឹងភាពធំប្រសើររបស់ទ្រង់ដែលយើងរកយល់មិនបាន។ ខ៧ដល់៩ក៏លើកតម្កើងភាពធំប្រសើររបស់ព្រះដោយសំដៅទៅលើគុណសម្បត្ដិរបស់ទ្រង់។ ដាវីឌបានច្រៀងថា៖ «គេនឹងបញ្ចេញសេចក្ដីដែលនឹកចាំពីព្រះហឫទ័យដ៏ល្អប្រសើរ ហើយច្រៀងពីសេចក្ដីសុចរិតរបស់ទ្រង់។ ព្រះយេហូវ៉ាទ្រង់ប្រកបដោយមេត្ដាករុណានឹងអាណិតអាសូរ ទ្រង់យឺតនឹងខ្ញាល់ ក៏មានសេចក្ដីសប្បុរសដ៏ធំទូលាយ។ ព្រះយេហូវ៉ាទ្រង់ល្អដល់មនុស្សទាំងអស់ ហើយព្រះហឫទ័យទន់សន្ដោសរបស់ទ្រង់ ក៏គ្របលើកិច្ចការរបស់ទ្រង់ទាំងប៉ុន្មាន»។
២១ ក្នុងខទាំងនេះដាវីឌបានបង្ហាញឲ្យឃើញជាលើកដំបូងអំពីព្រះហឫទ័យដ៏ល្អ និងសេចក្ដីសុចរិតរបស់ព្រះយេហូវ៉ា ជាគុណសម្បត្ដិដែលអារក្សសាតាំងបានចោទប្រឆាំង។ តើគុណសម្បត្ដិទាំងនេះមានឥទ្ធិពលអ្វីលើអស់អ្នកដែលស្រឡាញ់និងចុះចូលចំពោះការគ្រប់គ្រងរបស់ព្រះ? យ៉ាងច្បាស់ណាស់ ព្រះហឫទ័យដ៏ល្អប្រសើររបស់ព្រះយេហូវ៉ា និងរបៀបគ្រប់គ្រងដោយសេចក្ដីសុចរិតនោះ នាំឲ្យពួកអ្នកថ្វាយបង្គំទ្រង់មានអំណរដល់ម្ល៉េះបានជាពួកគេសរសើរតម្កើងទ្រង់យ៉ាងហូរហែ។ ម្យ៉ាងទៀត ព្រះយេហូវ៉ាទ្រង់បង្ហាញព្រះហឫទ័យដ៏ល្អប្រសើរដល់មនុស្ស«ទាំងអស់»។ យើងសង្ឃឹមថា នេះនឹងជួយមនុស្សរឹតតែច្រើនថែមទៀតឲ្យប្រែចិត្តនិងក្លាយជាអ្នកថ្វាយបង្គំព្រះពិត មុននឹងហួសពេលនោះ។—កិច្ចការ ១៤:១៥-១៧
២២. តើព្រះយេហូវ៉ាប្រព្រឹត្តយ៉ាងណាលើអ្នកបំរើរបស់ទ្រង់?
២២ ដាវីឌក៏មានចិត្តអបអរចំពោះគុណសម្បត្ដិផ្សេងៗដែលព្រះបានបង្ហាញឲ្យយើងដឹងដោយអង្គទ្រង់ផ្ទាល់ កាលដែលទ្រង់«យាងកាត់នៅមុខលោក[ម៉ូសេ]ទាំងប្រកាសថា៖ ‹យេហូវ៉ា គឺយេហូវ៉ាដ៏ជាព្រះទ្រង់មានព្រះហឫទ័យមេត្ដាករុណា ហើយទន់សន្ដោស ទ្រង់យឺតនឹងខ្ញាល់ ហើយមានសេចក្ដីសប្បុរស នឹងសេចក្ដីទៀងត្រង់ ជាបរិបូរ›»។ (និក្ខមនំ ៣៤:៦) ហេតុដូច្នេះហើយបានជាដាវីឌអាចប្រកាសថា៖ «ព្រះយេហូវ៉ាទ្រង់ប្រកបដោយមេត្ដាករុណានឹងអាណិតអាសូរ ទ្រង់យឺតនឹងខ្ញាល់ ក៏មានសេចក្ដីសប្បុរសដ៏ធំទូលាយ»។ ថ្វីបើព្រះយេហូវ៉ាទ្រង់ធំប្រសើរដល់ម្ល៉េះបានជារកយល់មិនបានក្ដី ទ្រង់ក៏លើកកិត្ដិយសដល់មនុស្សដែលជាអ្នកបំរើទ្រង់ ដោយបង្ហាញព្រះទ័យអាណិតអាសូរដល់ពួកគេ។ ទ្រង់ប្រកបទៅដោយព្រះទ័យមេត្ដាករុណា ដោយលើកលែងទោសពួកអ្នកដែលធ្វើបាបហើយប្រែចិត្តដោយផ្អែកលើយញ្ញបូជាលោះរបស់ព្រះយេស៊ូ។ ព្រះយេហូវ៉ាក៏យឺតនឹងខ្ញាល់ ដ្បិតទ្រង់បើកឱកាសឲ្យអ្នកបំរើទ្រង់យកឈ្នះលើភាពខ្សោយរបស់ខ្លួន ដែលអាចរារាំងផ្លូវពួកគេចូលទៅក្នុងពិភពលោកថ្មីដ៏សុចរិតរបស់ទ្រង់។—ពេត្រុសទី២ ៣:៩, ១៣, ១៤
២៣. ក្នុងអត្ថបទជាបន្តបន្ទាប់នេះ តើយើងនឹងពិនិត្យមើលគុណសម្បត្ដិដ៏ពិសេសណាមួយ?
២៣ ដាវីឌបានសរសើរតម្កើងសេចក្ដីសប្បុរសដ៏ស្មោះ ឬសេចក្ដីស្រឡាញ់ដ៏ស្មោះត្រង់របស់ព្រះ។ ការពិត ខបន្តបន្ទាប់ក្នុងបទទំនុកដំកើងទី១៤៥ បង្ហាញពីរបៀបដែលព្រះយេហូវ៉ាសម្ដែងនូវគុណសម្បត្ដិនោះ ហើយរបៀបដែលអ្នកបំរើស្មោះត្រង់របស់ទ្រង់តបស្នងចំពោះសេចក្ដីសប្បុរសដ៏ស្មោះដែលព្រះបង្ហាញនោះ។ ចំណុចទាំងប៉ុន្មាននេះនឹងត្រូវពិគ្រោះក្នុងអត្ថបទជាបន្តបន្ទាប់។
តើអ្នកនឹងឆ្លើយយ៉ាងណា?
• តើមានឱកាសណាខ្លះឲ្យយើងសរសើរព្រះយេហូវ៉ា«រាល់ៗថ្ងៃ»ឬគ្រប់ពេលវេលានោះ?
• តើមានឧទាហរណ៍ណាខ្លះដែលបង្ហាញថា យើងរកយល់មិនបាននូវភាពធំប្រសើររបស់ព្រះយេហូវ៉ា?
• តើយើងអាចធ្វើយ៉ាងណា ដើម្បីមានចិត្តអបអរ កាន់តែច្រើនចំពោះ«ឫទ្ធានុភាពដ៏រុងរឿងឧត្តម» របស់ព្រះយេហូវ៉ា?
[សំណួរសម្រាប់អត្ថបទសិក្សា]
[រូបភាពនៅទំព័រ១៨]
កាឡាក់ស៊ីទាំងឡាយក្នុងសកលលោក ផ្ដល់សក្ខីភាពដែលបញ្ជាក់ពីភាពធំ ប្រសើររបស់ព្រះយេហូវ៉ា
[អ្នកផ្ដល់សិទ្ធិ]
Courtesy of Anglo-Australian Observatory, photograph by David Malin
[រូបភាពនៅទំព័រ២០]
តើភាពធំប្រសើររបស់ព្រះយេហូវ៉ាបានសឲ្យឃើញយ៉ាងណា ដោយព្រះជន្ម របស់ព្រះយេស៊ូគ្រីស្ទ?
[រូបភាពនៅទំព័រ២១]
ពេលដែលសាសន៍អ៊ីស្រាអែលទទួលក្រិត្យវិន័យ នៅឯភ្នំស៊ីណាយនោះ ពួកគេបានឃើញទីសំអាងជាច្រើន ស្តីអំពីភាពរុងរឿងរបស់ព្រះយេហូវ៉ា