ត្រូវគេស្អប់ដោយឥតហេតុ
ត្រូវគេស្អប់ដោយឥតហេតុ
«គេបានស្អប់ខ្ញុំដោយឥតហេតុ»។—យ៉ូហាន ១៥:២៥
១, ២. (ក) ហេតុអ្វីបានជាមនុស្សខ្លះឆ្ងល់នៅពេលដែលឮគេនិយាយអាក្រក់អំពីជនគ្រីស្ទាន? ហេតុអ្វីបានជាយើងមិនគួរភ្ញាក់ផ្អើលនៅពេលដែលឮមនុស្សនិយាយដូច្នេះ? (ខ) ក្នុងអត្ថបទនេះ តើយើងនឹងពិចារណាអត្ថន័យមួយណានៃពាក្យ«ស្អប់»នោះ? (សូមមើលសម្គាល់ហេតុ)
ស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ាខំព្យាយាមប្រព្រឹត្តតាមគោលការណ៍ដែលកត់ទុកក្នុងព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះ។ ហេតុនេះ ពួកគេមានកេរ្ដិ៍ឈ្មោះល្អនៅប្រទេសជាច្រើន។ ក៏ប៉ុន្តែ ពេលខ្លះមានមនុស្សនិយាយបង្ខុសពីស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ា។ ជាឧទាហរណ៍ នៅទីក្រុងសាំងប៉េតេសបួរប្រទេសរូស៊ី មន្ត្រីរដ្ឋាភិបាលមួយរូបបានរំឭកពីអតីតកាលថា៖ «ធ្លាប់មានគេពណ៌នាអំពីស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ាថា ពួកគេជានិកាយសាសនាមិនចេញមុខដែលពួនសម្ងំនៅទីស្ងាត់កំបាំងសម្លាប់កូននិងសម្លាប់ខ្លួនឯងផងដែរ»។ ប៉ុន្តែ ក្រោយមន្ត្រីនេះបានធ្វើការជាមួយនឹងស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ាដើម្បីរៀបចំមហាសន្និបាតអន្តរជាតិមួយ នោះគាត់ប្រាប់ថា៖ «ឥឡូវខ្ញុំឃើញថា ពួកគេជាមនុស្សធម្មតា ចេះញញឹម . . . ស្រឡាញ់សន្ដិភាព មានចិត្តសុភាព ហើយស្រឡាញ់គ្នាយ៉ាងខ្លាំងណាស់»។ មន្ត្រីនោះក៏មានប្រសាសន៍បន្ថែមថា៖ «ខ្ញុំមិនយល់សោះនូវមូលហេតុដែលមនុស្សចេះតែនិយាយមុសាអំពីពួកគេដូច្នោះ»។—ពេត្រុសទី១ ៣:១៦
២ អ្នកបំរើព្រះមិនមែនពេញចិត្តឲ្យមនុស្សមួលបង្កាច់ថា ពួកគេជាមនុស្សប្រព្រឹត្តអំពើអាក្រក់ទេ។ យ៉ាងណាក៏ដោយ ពួកគេមិនភ្ញាក់ផ្អើល ពេលដែលមនុស្សនិយាយអាក្រក់អំពីពួកគេ។ ព្រះយេស៊ូបានមានបន្ទូលព្រមានទុកជាមុននូវអ្នកកាន់តាមទ្រង់ថា៖ «បើសិនជាលោកីយស្អប់អ្នករាល់គ្នា នោះអ្នករាល់គ្នាដឹងហើយ ថាគេបានស្អប់ខ្ញុំជាមុន . . . នោះដើម្បីឲ្យសេចក្ដីដែលចែងទុកមកក្នុងក្រិត្យវិន័យរបស់គេបានសំរេចដែលថា ‹គេបានស្អប់ខ្ញុំដោយឥតហេតុ›»។ * (យ៉ូហាន ១៥:១៨-២០, ២៥; ទំនុកដំកើង ៣៥:១៩; ៦៩:៤) មុនពេលនោះ ព្រះយេស៊ូបានមានបន្ទូលនឹងសិស្សរបស់ទ្រង់ថា៖ «បើសិនជាគេហៅម្ចាស់ផ្ទះថា បេលសេប៊ូល នោះចំណង់បើពួកអ្នកនៅផ្ទះនោះទាំងប៉ុន្មាន តើគេនឹងហៅយ៉ាងនោះលើសជាងអម្បាលម៉ានទៅទៀត?»។ (ម៉ាថាយ ១០:២៥) គ្រីស្ទានពិតយល់ថា ការស៊ូទ្រាំនឹងការដៀលត្មះ ប្រមាថមើលងាយបែបនេះរួមជាផ្នែកនៃការលី«បង្គោលទារុណកម្ម» ដែលពួកគេព្រមទទួល នៅពេលដែលចាប់ផ្ដើមកាន់តាមព្រះគ្រីស្ទ។—ម៉ាថាយ ១៦:២៤, ព.ថ.
៣. តើអ្នកថ្វាយបង្គំពិតត្រូវបានបៀតបៀនដល់កំរិតណា?
៣ អ្នកថ្វាយបង្គំពិតធ្លាប់ទទួលរងការបៀតបៀនតាំងពីយូរហើយ ចាប់ពីសម័យ«អេបិលជាអ្នកសុចរិត»មក។ (ម៉ាថាយ ២៣:៣៤, ៣៥) ការបៀតបៀននេះមិនមែនកើតឡើងតែម្ដងម្កាលនៅពីរបីកន្លែងប៉ុណ្ណោះទេ។ ព្រះយេស៊ូមានបន្ទូលថា «មនុស្សទាំងអស់នឹងស្អប់»អ្នកកាន់តាមទ្រង់ ដោយព្រោះព្រះនាមរបស់ទ្រង់។ (ម៉ាថាយ ១០:២២) ម្យ៉ាងវិញទៀត សាវ័កប៉ុលបានសរសេរថា អ្នកបំរើទាំងអស់របស់ព្រះដែលរួមទាំងយើងម្នាក់ៗ ត្រូវដឹងទុកជាមុនថា យើងនឹងទទួលការបៀតបៀន។ (ធីម៉ូថេទី២ ៣:១២) ហេតុអ្វីមានការបៀតបៀនដូច្នេះ?
អំណាចក្រោយខ្នងការស្អប់ដោយគ្មានហេតុត្រឹមត្រូវ
៤. តើព្រះគម្ពីរប្រាប់ឲ្យដឹងអ្វីខ្លះអំពីអ្នកនៅពីក្រោយខ្នងការស្អប់ដោយគ្មានហេតុត្រឹមត្រូវនោះ?
៤ ព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះលាតត្រដាងរឿងនេះឲ្យដឹងថា តាំងពីដើមមកមានបុគ្គលមួយរូបដែលយើងមើលមិនឃើញដែលជាមេញុះញង់ឲ្យមានការស្អប់អ្នកថ្វាយបង្គំពិត។ សូមគិតអំពីករណីរបស់អេបិល បុរសទីមួយដែលមានជំនឿទៅលើព្រះ។ អេបិលត្រូវបានសម្លាប់យ៉ាងសាហាវ។ ព្រះគម្ពីរចែងថា កាអ៊ីន បងប្រុសរបស់អេបិលដែលមានចិត្តពោរពេញទៅដោយការព្យាបាទនោះ គាត់«កើតពីមេកំណាច» គឺអារក្សសាតាំង។ (យ៉ូហានទី១ ៣:១២) កាអ៊ីនបានបង្ហាញចិត្តគំនិតដូចសាតាំង ហើយអារក្សបានប្រើកាអ៊ីនដើម្បីសម្រេចគម្រោងដ៏គម្រក់របស់វា។ ម្យ៉ាងទៀត ព្រះគម្ពីរឆ្លុះបញ្ចាំងឲ្យឃើញថា សាតាំងក៏ពាក់ព័ន្ធនឹងការពាធាយ៉ាងសាហាវយង់ឃ្នងទៅលើយ៉ូបនិងព្រះយេស៊ូគ្រីស្ទដែរ។ (យ៉ូប ១:១២; ២:៦, ៧; យ៉ូហាន ៨:៣៧, ៤៤; ១៣:២៧) សៀវភៅវិវរណៈចង្អុលបញ្ជាក់ចំទៅលើអ្នកដែលនៅពីក្រោយខ្នងការបៀតបៀនអ្នកកាន់តាមព្រះយេស៊ូ ដោយចែងថា៖ «អារក្សវារៀបនឹងបោះពួកឯងខ្លះទៅក្នុងគុកហើយ ដើម្បីនឹងល្បងលមើលឯង»។ (វិវរណៈ ២:១០) ពិតមែន សាតាំងជាអ្នកដែលនៅពីក្រោយខ្នងការស្អប់រាស្ត្ររបស់ព្រះដោយគ្មានហេតុត្រឹមត្រូវឡើយ។
៥. ហេតុអ្វីបានជាសាតាំងស្អប់អ្នកថ្វាយបង្គំពិត?
៥ តើសាតាំងស្អប់អ្នកថ្វាយបង្គំពិតដោយព្រោះអ្វី? ការមានមោទនភាពហួសហេតុក្រៃលែងបានជំរុញវាឲ្យតាំងខ្លួនជាគូប្រជែងនឹងព្រះយេហូវ៉ា ដែលជា«ស្តេចនៃអស់ទាំងកល្ប»។ (ធីម៉ូថេទី១ ១:១៧; ៣:៦) វាអះអាងថា ការគ្រប់គ្រងរបស់ព្រះរារាំងសិទ្ធិសេរីភាពរបស់មនុស្សនិងបុគ្គលវិញ្ញាណហួសហេតុពេក ហើយគ្មានអ្នកណាបំរើព្រះយេហូវ៉ាដោយបំណងចិត្តបរិសុទ្ធទេ តែគឺដោយសារចង់បានផលប្រយោជន៍សំរាប់ខ្លួន។ សាតាំងក៏អះអាងថា វាអាចទាញមនុស្សគ្រប់រូបចេញពីព្រះបាន ឲ្យតែទ្រង់អនុញ្ញាតឲ្យវាល្បងលពួកគេ។ (លោកុប្បត្តិ ៣:១-៦; យ៉ូប ១:៦-១២; ២:១-៧) ដោយបង្កាច់បង្ខូចព្រះយេហូវ៉ាថា ទ្រង់គ្រប់គ្រងដោយជិះជាន់សង្កត់សង្កិន ហើយទ្រង់ក៏ជាអ្នកភូតកុហក ថែមទាំងសម្រេចគោលបំណងរបស់ទ្រង់ពុំកើតនោះទេ សាតាំងខំជែងកាត់មុខតាំងខ្លួនជាអ្នកគ្រប់គ្រងស្មើនឹងព្រះ។ ដូច្នេះហើយ ការស្រេកឃ្លានចង់បានការថ្វាយបង្គំ ជាដើមហេតុដែលវាក្រេវក្រោធប្រឆាំងអ្នកបំរើព្រះ។—ម៉ាថាយ ៤:៨, ៩
៦. (ក) តើរឿងអធិបតីភាពរបស់ព្រះយេហូវ៉ាជាប់ទាក់ទងនឹងយើងយ៉ាងដូចម្ដេច? (ខ) តើការយល់ដឹងអំពីរឿងនេះជួយយើងរក្សានូវចិត្តស្មោះគ្រប់ល័ក្ខណ៍យ៉ាងដូចម្ដេច? (សូមមើលប្រអប់នៅទំព័រទី២២)
៦ តើអ្នកយល់នូវរបៀបដែលរឿងនេះប៉ះពាល់ដល់ជីវិតរបស់អ្នកផ្ទាល់ទេ? ដោយសារអ្នកជាអ្នកបំរើរបស់ព្រះយេហូវ៉ា អ្នកទំនងជាបានឃើញថា ការធ្វើតាមព្រះហឫទ័យរបស់ព្រះតម្រូវឲ្យខំប្រឹងព្យាយាម តែក៏មានប្រយោជន៍ច្រើនលើសលប់។ ក៏ប៉ុន្តែ ចុះបើអ្នកជួបនឹងកាលៈទេសៈដែលធ្វើឲ្យអ្នកពិបាកឬរហូតដល់រងការឈឺចាប់បើអនុលោមតាមច្បាប់និងគោលការណ៍របស់ព្រះយេហូវ៉ានោះ? ហើយចុះបើមើលទៅដូចជាអ្នកមិនទទួលផលប្រយោជន៍អ្វីសោះពីការបំរើព្រះ? តើអ្នកនឹងសន្និដ្ឋានថា ការបន្តបំរើព្រះយេហូវ៉ាគឺមិនសមនឹងការព្យាយាមរបស់អ្នកឬ? ឬក៏តើសេចក្ដីស្រឡាញ់ដ៏ជ្រាលជ្រៅចំពោះព្រះយេហូវ៉ា និងការយល់នូវតម្លៃលើសលប់នៃគុណសម្បត្ដិរបស់ទ្រង់នឹងជំរុញអ្នកឲ្យបន្តដើរក្នុងផ្លូវរបស់ទ្រង់ទេ? (ចោទិយកថា ១០:១២,១៣) ដោយអនុញ្ញាតឲ្យសាតាំងនាំឲ្យយើងជួបការលំបាកខ្លះៗ នោះព្រះយេហូវ៉ាផ្ដល់ឱកាសឲ្យយើងម្នាក់ៗតបឆ្លើយដោយផ្ទាល់នឹងការចោទរបស់សាតាំង។—សុភាសិត ២៧:១១
‹ក្នុងកាលដែលគេជេរអ្នករាល់គ្នា›
៧. តើអ្វីជាកលល្បិចមួយដែលអារក្សប្រើដើម្បីខំទាញយើងចេញពីព្រះយេហូវ៉ា?
៧ ឥឡូវយើងនឹងវិភាគមើលនូវល្បិចកលមួយដែលសាតាំងប្រើក្នុងបំណងបញ្ជាក់ភាពត្រឹមត្រូវនៃការចោទរបស់វា។ ល្បិចកលនោះគឺជាការភូតភរ បង្កាច់បង្ខូច។ ព្រះយេស៊ូបានហៅសាតាំងជា‹ឪពុកនៃសេចក្ដីភូតភរ›។ (យ៉ូហាន ៨:៤៤) ឈ្មោះថាអារក្សនោះដែលមានន័យក្នុងភាសាដើមថា«អ្នកបង្កាច់បង្ខូច»បញ្ជាក់ថា វាជាមេបង្កាច់បង្ខូចព្រះ និងបន្ទូលដ៏ល្អរបស់ទ្រង់ ព្រមទាំងព្រះនាមបរិសុទ្ធរបស់ទ្រង់ផងដែរ។ អារក្សប្រើការដៀមដាម ការចោទមិនពិត និងពាក្យកំភូតសុទ្ធក្នុងបំណងដណ្ដើមយកការគ្រប់គ្រងពីព្រះយេហូវ៉ា ហើយវាប្រើវិធីដូចគ្នានេះ ដើម្បីបង្កាច់បង្កិនអ្នកបំរើដ៏ស្មោះត្រង់របស់ព្រះដែរ។ ដោយញុះញង់ឲ្យមនុស្សបង្កាច់បង្ខូចប្រមាថមើលងាយស្មរបន្ទាល់ទាំងនេះ អារក្សអាចធ្វើឲ្យការល្បងលមួយទៅជាពិបាកទ្រាំលើសដើមទៅទៀត។
៨. តើសាតាំងបានបង្កាច់បង្ខូចយ៉ូបយ៉ាងដូចម្ដេច? តើមានលទ្ធផលយ៉ាងណា?
៨ សូមពិចារណាអ្វីដែលបានកើតឡើងដល់យ៉ូប ដែលឈ្មោះរបស់គាត់មានន័យថា«អ្នកដែលត្រូវគេប្រទូស្តប្រឆាំង»។ សាតាំងមិនត្រឹមតែនាំឲ្យយ៉ូបបាត់បង់នូវមុខរបរ កូនចៅ និងសុខភាពប៉ុណ្ណោះទេ តែវាក៏បានធ្វើឲ្យមនុស្សគិតថាយ៉ូបជាអ្នកប្រព្រឹត្តអំពើបាបដែលកំពុងតែទទួលទណ្ឌកម្មពីព្រះ។ ទោះជាយ៉ូបធ្លាប់ជាទីគោរពរាប់អានដ៏ខ្ពង់ខ្ពស់របស់មនុស្សក៏ពិតមែន តែក្រោយមកយ៉ូបបែរជាត្រូវគេស្អប់ទៅវិញ សូម្បីតែមិត្តជិតដិតនិងបងប្អូនញាតិមិត្តរបស់គាត់ក៏ដោយ។ (យ៉ូប ១៩:១៣-១៩; ២៩:១, ២, ៧-១១) ម្យ៉ាងទៀត តាមរយៈអ្នកសម្រាលទុក្ខក្លែងក្លាយ សាតាំងបានខំប្រឹង‹ឈ្លីឈ្លក់យ៉ូបដោយពាក្យសំដី› មុនបង្អស់ដោយដៀមដាមឲ្យយ៉ូបគិតថាគាត់បានប្រព្រឹត្តអំពើបាបធ្ងន់ធ្ងរណាមួយ ហើយបន្ទាប់មកបានផ្ដន្ទាទោសយ៉ូបដោយចំៗថា គាត់ជាមនុស្សទុច្ចរិត។ (យ៉ូប ៤:៦-៩; ១៩:២; ២២:៥-១០) នេះពិតជាធ្វើឲ្យយ៉ូបធ្លាក់ទឹកចិត្តខ្លាំងណាស់!
៩. តើសាតាំងបានធ្វើយ៉ាងណាដើម្បីនាំឲ្យមនុស្សគិតថាព្រះយេស៊ូជាអ្នកប្រព្រឹត្តអំពើបាប?
៩ ព្រះរាជបុត្រារបស់ព្រះយេហូវ៉ាជាអ្នកដែលបានធ្វើច្រើនបំផុតដើម្បីគាំទ្រអធិបតីភាពរបស់ព្រះ។ ហេតុនេះហើយ សាតាំងបានព្យាបាទព្រះរាជបុត្រានោះខ្លាំងជាងគេ។ នៅពេលព្រះយេស៊ូយាងមកផែនដី សាតាំងខំប្រឹងបង្វិលខួរមនុស្សឲ្យគិតថា ព្រះយេស៊ូជាអ្នកប្រព្រឹត្តអំពើបាបដោយមិនគោរពព្រះ ដូចវាបានធ្វើក្នុងករណីរបស់យ៉ូបដែរ។ (អេសាយ ៥៣:២-៤; យ៉ូហាន ៩:២៤) មនុស្សបានដៀលថាទ្រង់ជាអ្នកល្មោភស៊ីផឹកច្រើន ថែមទាំង«មានអារក្សចូល»ទៀតផង។ (ម៉ាថាយ ១១:១៨, ១៩; យ៉ូហាន ៧:២០; ៨:៤៨; ១០:២០) ទ្រង់ត្រូវគេចោទដោយមិនពិតថា ទ្រង់ជាអ្នកប្រមាថដល់ព្រះ។ (ម៉ាថាយ ៩:២, ៣; ២៦:៦៣-៦៦; យ៉ូហាន ១០:៣៣-៣៦) នេះបានធ្វើឲ្យព្រះយេស៊ូព្រួយព្រះហឫទ័យណាស់ ដ្បិតទ្រង់ជ្រាបថានេះនាំឲ្យព្រះវរបិតារបស់ទ្រង់អបកិត្ដិយសដោយគ្មានហេតុត្រឹមត្រូវ។ (លូកា ២២:៤១-៤៤) នៅទីបំផុត ព្រះយេស៊ូត្រូវគេធ្វើគុតដោយព្យួរដូចជាឧក្រិដ្ឋជនដែលត្រូវបណ្ដាសា។ (ម៉ាថាយ ២៧:៣៨-៤៤) ពេលដែលព្រះយេស៊ូរក្សាព្រះទ័យស្មោះគ្រប់ល័ក្ខណ៍បានយ៉ាងល្អឥតខ្ចោះនោះ ទ្រង់ត្រូវ«ទ្រាំទ្រនឹងពួកមនុស្សមានបាប ដែលធ្វើទទឹងទទែងនឹងទ្រង់[ឬ«និយាយអាក្រក់ពីទ្រង់», ព.ថ.]ជាខ្លាំង»។—ហេព្រើរ ១២:២, ៣
១០. តើសំណល់អ្នកចាក់ប្រេងតាំងជាទីបាញ់វង់របស់សាតាំងនៅសម័យនេះយ៉ាងដូចម្ដេច?
១០ នៅសម័យនេះ សំណល់អ្នកចាក់ប្រេងតាំងដែលជាអ្នកកាន់តាមព្រះគ្រីស្ទក៏ត្រូវអារក្សព្យាបាទដែរ។ សាតាំងត្រូវគេហៅថា«អានោះដែលចោទប្រកាន់ពីពួកបងប្អូន[របស់ព្រះគ្រីស្ទ] ដែលចេះតែចោទពីគេ នៅចំពោះព្រះទាំងយប់ទាំងថ្ងៃ!»។ (វិវរណៈ ១២:៩, ១០) តាំងពីសាតាំងត្រូវបណ្ដេញចេញពីស្ថានសួគ៌មកផែនដី វាបានខំប្រឹងរឹតតែខ្លាំងដើម្បីធ្វើឲ្យមនុស្សគិតថា បងប្អូនរបស់ព្រះគ្រីស្ទសំណល់អ្នកចាក់ប្រេងតាំងជាក្រុមមនុស្សគួរឲ្យស្អប់ខ្ពើមដែលសង្គមមិនទទួលស្គាល់។ (កូរិនថូសទី១ ៤:១៣) នៅប្រទេសខ្លះ មនុស្សបានបង្កាច់បង្ខូចដោយហៅពួកគេថា និកាយមួយដែលបង្កគ្រោះថ្នាក់ ដូចមនុស្សបានមួលបង្កាច់ជនគ្រីស្ទាននៅសតវត្សទីមួយដែរ។ (កិច្ចការ ២៤:៥, ១៤; ២៨:២២) ដូចត្រូវបានបញ្ជាក់នៅដើមអត្ថបទនេះ បងប្អូនចាក់ប្រេងតាំងរបស់ព្រះគ្រីស្ទត្រូវបានគេបង្កាច់បង្ខូចតាមរយៈការឃោសនានូវពាក្យកំភូត។ ក៏ប៉ុន្តែ «ដោយមានកេរ្ដិ៍ឈ្មោះ ហើយត្រូវអាប់ឱនដោយគេនិយាយអាក្រក់ឬល្អក្ដី» បងប្អូនចាក់ប្រេងតាំងរបស់ព្រះគ្រីស្ទជាមួយនឹងការគាំទ្រពី«ចៀមឯទៀត» ពួកគាត់បានព្យាយាមដោយចិត្តរាបទាបដើម្បី‹កាន់តាមបញ្ញត្តព្រះ ហើយធ្វើបន្ទាល់ពីព្រះយេស៊ូវ›។—កូរិនថូសទី២ ៦:៨; យ៉ូហាន ១០:១៦; វិវរណៈ ១២:១៧
១១, ១២. (ក) ហេតុអ្វីគ្រីស្ទានខ្លះត្រូវគេដៀលត្មះ? (ខ) តើជនគ្រីស្ទានប្រហែលជារងទុក្ខដោយអយុត្ដិធម៌ដោយសារជំនឿរបស់ខ្លួនយ៉ាងដូចម្ដេចខ្លះ?
១១ ពិតណាស់ មិនមែនការដៀលត្មះទាំងអស់ដែលអ្នកបំរើម្នាក់ៗរបស់ព្រះទទួលគឺ«ដោយព្រោះសេចក្ដីសុចរិត»នោះទេ។ (ម៉ាថាយ ៥:១០) បញ្ហាខ្លះប្រហែលជាមកពីភាពឥតគ្រប់ល័ក្ខណ៍របស់យើងផ្ទាល់។ គ្មានអ្វីពិសេសទេបើ«[យើង]ទ្រាំឲ្យគេវាយដោយអំណត់ដោយព្រោះបានធ្វើបាប»។ ក៏ប៉ុន្តែ ចំពោះព្រះយេហូវ៉ាបើគ្រីស្ទានម្នាក់«ត្រូវព្រួយលំបាកទាំងរងទុក្ខឥតហេតុ ដើម្បីឲ្យបានបញ្ញាចិត្តជ្រះថ្លានៅចំពោះព្រះ នោះគួរសរសើរហើយ»។ (ពេត្រុសទី១ ២:១៩, ២០) តើនេះប្រហែលជាកើតឡើងក្នុងកាលៈទេសៈបែបណា?
១២ គ្រីស្ទានខ្លះត្រូវគេជេរប្រមាថដោយសារពួកគេមិនព្រមធ្វើតាមទំនៀមទំលាប់បុណ្យសពដែលខុសនឹងបទគម្ពីរ។ (ចោទិយកថា ១៤:១) យុវជនដែលជាស្មរបន្ទាល់ត្រូវបន្តុះបង្អាប់ឥតឈប់ឈរដោយសារពួកគេនោះកាន់ខ្ជាប់តាមគោលការណ៍សីលធម៌របស់ព្រះយេហូវ៉ា។ (ពេត្រុសទី១ ៤:៤) មាតាបិតាគ្រីស្ទានខ្លះត្រូវបានគេមួលបង្កាច់ថាពួកគាត់«មិនយកចិត្តទុកដាក់»ឬក៏«ធ្វើបាបកូន»ដោយសារបានរកការព្យាបាលសំរាប់កូនដែលមិនរួមបញ្ចូលការបញ្ចូលឈាម។ (កិច្ចការ ១៥:២៩) គ្រីស្ទានខ្លះទៀតត្រូវអ្នកជិតខាងឬបងប្អូនញាតិមិត្តកាត់កាល់ដោយសារតែបានក្លាយទៅជាអ្នកបំរើរបស់ព្រះយេហូវ៉ា។ (ម៉ាថាយ ១០:៣៤-៣៧) ពេលដែលអ្នកទាំងអស់នេះរងទុក្ខដោយអយុត្ដិធម៌ដូច្នេះ ពួកគេកំពុងតែធ្វើតាមគំរូរបស់ពួកព្យាការីនិងគំរូរបស់ព្រះយេស៊ូ។—ម៉ាថាយ ៥:១១, ១២; យ៉ាកុប ៥:១០; ពេត្រុសទី១ ២:២១
ការស៊ូទ្រាំពេលដែលគេប្រមាថមើលងាយយើង
១៣. តើអ្វីអាចជួយយើងរក្សាឲ្យមានលំនឹងខាងវិញ្ញាណនៅចំពោះមុខការប្រមាថមើលងាយយ៉ាងខ្លាំងនោះ?
១៣ នៅពេលយើងជួបនឹងការប្រមាថមើលងាយយ៉ាងខ្លាំង យើងប្រហែលជាធ្លាក់ទឹកចិត្តដូចព្យាការីយេរេមា ហើយមានអារម្មណ៍ថាយើងមិនអាចបំរើព្រះយេហូវ៉ាតទៅទៀតបានឡើយ។ (យេរេមា ២០:៧-៩) តើអ្វីអាចជួយយើងរក្សាឲ្យមានលំនឹងខាងវិញ្ញាណ? ចូរព្យាយាមឲ្យមានទស្សនៈដូចព្រះយេហូវ៉ាអំពីរឿងនេះ។ អ្នកដែលរក្សាភាពស្មោះត្រង់នៅចំពោះមុខការល្បងល ទ្រង់ចាត់ទុកជាអ្នកឈ្នះ មិនមែនជាអ្នករងគ្រោះទេ។ (រ៉ូម ៨:៣៧) សូមខំគិតក្នុងចិត្តអំពីអ្នកដែលបានគាំទ្រនូវអធិបតីភាពរបស់ព្រះយេហូវ៉ាដែលត្រូវប្រឈមមុខនឹងគ្រប់មធ្យោបាយដែលអារក្សប្រើដើម្បីបង្អាប់បង្អោនបន្ទាបបន្ថោកពួកគេ។ ក្នុងចំណោមអ្នកទាំងនោះមានអេបិល យ៉ូប ម៉ារាដែលជាមាតារបស់ព្រះយេស៊ូ និងអ្នកស្មោះភក្ដីដទៃទៀតពីសម័យបុរាណ ព្រមទាំងអ្នកបំរើគ្នីគ្នារបស់យើងនៅសម័យនេះដែរ។ (ហេព្រើរ ១១:៣៥-៣៧; ១២:១) ចូររំពឹងគិតអំពីភាពស្មោះគ្រប់ល័ក្ខណ៍របស់ពួកគេ។ គឺហាក់ដូចជាអ្នកស្មោះត្រង់មួយហ្វូងធំអញ្ជើញយើងមកឈរតម្រៀបជួរជាមួយនឹងពួកគេទទួលមេដាយដែលប្រគល់ដល់អស់អ្នកដែលឈ្នះលោកីយ៍ដោយជំនឿរបស់ខ្លួន។—យ៉ូហានទី១ ៥:៤
១៤. តើសេចក្ដីអធិស្ឋានអស់ពីចិត្តអាចពង្រឹងកម្លាំងរបស់យើងឲ្យរក្សាចិត្តស្មោះគ្រប់ល័ក្ខណ៍យ៉ាងដូចម្ដេច?
១៤ កាលបើយើងមាន«គំនិតសាន់វ័ណ្ឌក្នុងចិត្តជាច្រើន»នោះ យើងអាចអធិស្ឋានទូលព្រះយេហូវ៉ាដោយអស់ពីចិត្ត ហើយទ្រង់នឹងសម្រាលទុក្ខថែមទាំងផ្ដល់កម្លាំងដល់យើងទៀតផង។ (ទំនុកដំកើង ៥០:១៥; ៩៤:១៩) ទ្រង់នឹងប្រោសប្រទានប្រាជ្ញាដែលយើងត្រូវការដើម្បីស៊ូទ្រាំនឹងការល្បងលនោះ ថែមទាំងជួយយើងផ្ដោតអារម្មណ៍ទៅលើរឿងចំណោទដ៏សំខាន់ដែលទាក់ទងនឹងអធិបតីភាពរបស់ព្រះយេហូវ៉ា ដែលរឿងចំណោទនោះជាដើមហេតុនាំឲ្យមានការស្អប់ចំពោះអ្នកបំរើរបស់ព្រះដោយគ្មានហេតុត្រឹមត្រូវ។ (យ៉ាកុប ១:៥) ព្រះយេហូវ៉ាក៏អាចប្រទានដល់យើងនូវ«សេចក្ដីសុខសាន្តរបស់ព្រះ ដែលហួសលើសពីអស់ទាំងគំនិត»។ (ភីលីព ៤:៦, ៧) សេចក្ដីសុខសាន្តនេះផ្ដល់សមត្ថភាពឲ្យយើងរក្សាឲ្យមានចិត្តស្ងប់និងតាំងចិត្តឲ្យរឹងមាំនៅចំពោះមុខការគាបសង្កត់យ៉ាងខ្លាំង ដោយមិនសង្ស័យឬភ័យខ្លាចអ្វីឡើយ។ តាមរយៈវិញ្ញាណរបស់ព្រះយេហូវ៉ា ទ្រង់អាចទ្រទ្រង់និងជួយយើងស៊ូទ្រាំនឹងអ្វីក៏ដោយដែលទ្រង់អនុញ្ញាតឲ្យកើតឡើងចំពោះយើង។—កូរិនថូសទី១ ១០:១៣
១៥. តើអ្វីអាចជួយឲ្យយើងមិនតូចចិត្តនៅពេលដែលយើងរងទុក្ខដោយអយុត្ដិធម៌នោះ?
១៥ តើអ្វីអាចជួយយើងមិនតូចចិត្តនឹងអ្នកដែលស្អប់យើងដោយគ្មានហេតុត្រឹមត្រូវនោះ? សូមចាំថា មេសត្រូវរបស់យើងគឺសាតាំងនិងពួកបិសាចរបស់វា។ (អេភេសូរ ៦:១២) ទោះជាមនុស្សខ្លះបៀតបៀនយើងដោយមានចេតនាអាក្រក់ក៏ពិតមែន តែមនុស្សជាច្រើនដែលប្រឆាំងរាស្ត្ររបស់ព្រះធ្វើដូច្នេះដោយមិនដឹងថាខ្លួនកំពុងតែធ្វើអ្វីទេ ឬក៏ដោយសារអ្នកផ្សេងទៀតប្រើគេឲ្យបៀតបៀន។ (ដានីយ៉ែល ៦:៤-១៦; ធីម៉ូថេទី១ ១:១២, ១៣) ព្រះយេហូវ៉ាមានបំណងព្រះហឫទ័យឲ្យ«មនុស្សគ្រប់ប្រភេទ»មានឱកាស«បានសង្គ្រោះ ហើយឲ្យបានស្គាល់សេចក្ដីពិត»។ (ធីម៉ូថេទី១ ២:៤, ព.ថ.) ពិតណាស់ អ្នកខ្លះដែលធ្លាប់ប្រឆាំងយើង ឥឡូវជាបងប្អូនគ្រីស្ទានរបស់យើងវិញ ដោយសារបានឃើញនូវចរិយាដ៏ល្អរបស់យើង។ (ពេត្រុសទី១ ២:១២) ម្យ៉ាងទៀត យើងអាចទាញយកមេរៀនមួយពីគំរូរបស់យ៉ូសែប កូនប្រុសរបស់យ៉ាកុប។ ទោះជាយ៉ូសែបបានរងទុក្ខខ្លាំងណាស់ដោយសារបងប្រុសៗរបស់គាត់ក៏ពិតមែន តែយ៉ូសែបមិនបានចងគំនុំគុំកួនទេ។ ហេតុអ្វី? ពីព្រោះយ៉ូសែបយល់ថា ព្រះយេហូវ៉ាបានចូលរួមក្នុងរឿងនេះដែរ ដោយធ្វើឲ្យមានព្រឹត្ដិការណ៍ផ្សេងៗកើតឡើងដើម្បីបំពេញបំណងព្រះហឫទ័យរបស់ទ្រង់។ (លោកុប្បត្តិ ៤៥:៤-៨) ដូចគ្នាដែរ នៅពេលណាយើងរងទុក្ខដោយអយុត្ដិធម៌ ព្រះយេហូវ៉ាអាចបណ្ដាលឲ្យស្ថានភាពនោះទៅជាអ្វីដែលលើកតម្កើងសិរីរុងរឿងនៃព្រះនាមរបស់ទ្រង់វិញ។—ពេត្រុសទី១ ៤:១៦
១៦, ១៧. ហេតុអ្វីបានជាយើងមិនគួរខ្វល់ខ្វាយហួសហេតុពេកនៅពេលដែលអ្នកប្រឆាំងខំរារាំងការផ្សព្វផ្សាយ?
១៦ យើងមិនចាំបាច់ខ្វល់ខ្វាយហួសហេតុពេកបើមើលទៅដូចជាអ្នកប្រឆាំងកំពុងតែទទួលបានជោគជ័យក្នុងការរារាំងកិច្ចការផ្សាយដំណឹងល្អ។ ឥឡូវនេះ ព្រះយេហូវ៉ាកំពុងតែអង្រួនអស់ទាំងសាសន៍តាមរយៈការផ្សព្វផ្សាយធ្វើបន្ទាល់ទូទាំងពិភពលោក ហើយទីគាប់ចិត្តរបស់អស់ទាំងសាសន៍កំពុងតែចូលមកឯទ្រង់។ (ហាកាយ ២:៧) ព្រះគ្រីស្ទយេស៊ូដែលជាអ្នកគង្វាលល្អបានមានបន្ទូលថា៖ «ចៀមខ្ញុំទាំងប៉ុន្មាន វាស្ដាប់ខ្ញុំហើយមកតាម ខ្ញុំក៏ស្គាល់វាដែរ ខ្ញុំឲ្យជីវិតអស់កល្បជានិច្ចដល់វា . . . [ហើយ]គ្មានអ្នកណាឆក់យកវាពីដៃខ្ញុំបានទេ»។ (យ៉ូហាន ១០:២៧-២៩) បណ្ដាទេវតាបរិសុទ្ធក៏រួមចំណែកក្នុងចំរូតខាងវិញ្ញាណដ៏ធំនេះដែរ។ (ម៉ាថាយ ១៣:៣៩, ៤១; វិវរណៈ ១៤:៦, ៧) ដូច្នេះ អ្នកប្រឆាំងពុំអាចធ្វើអ្វីឬនិយាយអ្វីដែលអាចរារាំងគោលបំណងរបស់ព្រះបានទេ។—អេសាយ ៥៤:១៧; កិច្ចការ ៥:៣៨, ៣៩
១៧ ជាញឹកញាប់ ការខំប្រឹងរបស់អ្នកប្រឆាំងមិនមានលទ្ធផលដូចគេបានរំពឹងទុកជាមុននោះទេ។ ក្នុងសហគមន៍មួយនៅទ្វីបអាហ្វ្រិក មានពាក្យភូតភរជាច្រើនដែលមនុស្សបានផ្សាយអំពីស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ា រួមទាំងពាក្យកំភូតថា ពួកគេថ្វាយបង្គំអារក្ស។ ហេតុនេះ នៅពេលណាស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ាមក បងស្រីម្នាក់ឈ្មោះក្រេសធ្លាប់រត់ទៅពួនក្រោយផ្ទះរបស់គាត់ ទាល់តែពួកគេចេញទៅបាត់។ នៅថ្ងៃមួយ គ្រូគង្វាលនៅព្រះវិហាររបស់ក្រេសបានលើកសៀវភៅមួយរបស់យើងបង្ហាញហើយហាមមនុស្សទាំងអស់ដែលមានវត្តមាននៅទីនោះថា កុំឲ្យអានពីព្រោះនោះនឹងធ្វើឲ្យបោះបង់ចោលជំនឿ។ នេះបានធ្វើឲ្យក្រេសចាប់អារម្មណ៍។ នៅពេលដែលស្មរបន្ទាល់មកផ្ទះរបស់ក្រេសនៅលើកក្រោយ ក្រេសបានសន្ទនាជាមួយនឹងពួកគេហើយបានទទួលសៀវភៅដែលគេហាមប្រាមនោះ ជាជាងរត់ទៅពួនខាងក្រោយផ្ទះ។ គាត់ចាប់ផ្ដើមសិក្សាព្រះគម្ពីរ ហើយនៅឆ្នាំ១៩៩៦ ក្រេសបានទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹក។ ឥឡូវ ក្រេសប្រើពេលរបស់គាត់ដើម្បីស្វែងរកអ្នកឯទៀតដែលប្រហែលជាឮពត៌មានខុសអំពីស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ាដែរ។
ចូរពង្រឹងជំនឿរបស់អ្នកឥឡូវនេះ
១៨. ហេតុអ្វីបានជាអ្នកត្រូវតែពង្រឹងជំនឿរបស់អ្នកឥឡូវនេះ មុនមានការល្បងលខ្លាំងកើតឡើង? តើយើងអាចធ្វើដូច្នេះយ៉ាងដូចម្ដេច?
១៨ ដោយសារសាតាំងអាចពាធាយើងនៅពេលណាក៏ដោយតាមរយៈការស្អប់ដោយគ្មានហេតុត្រឹមត្រូវនោះ គឺជាការសំខាន់ចាំបាច់ណាស់ដែលយើងពង្រឹងជំនឿរបស់យើងឥឡូវនេះ។ តើយើងអាចធ្វើដូច្នេះយ៉ាងដូចម្ដេច? សេចក្ដីរាយការណ៍មួយពីប្រទេសដែលស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ាមានការបៀតបៀននោះបានបញ្ជាក់ថា៖ «មានអ្វីមួយដែលយើងអាចឃើញយ៉ាងច្បាស់នោះគឺ: អ្នកដែលមានទម្លាប់ល្អខាងវិញ្ញាណនិងមានការយល់ដឹងជ្រាលជ្រៅអំពីសេចក្ដីពិត ព្រះគម្ពីរ នោះគ្មានបញ្ហាក្នុងការរក្សាភាពរឹងមាំខាងវិញ្ញាណនៅពេលមានការល្បងលទេ។ ប៉ុន្តែ អស់អ្នកដែលមិនមកប្រជុំទៀងទាត់ឬមិនផ្សព្វផ្សាយទៀងទាត់ និងមិនធ្វើតាមគោលការណ៍ព្រះគម្ពីរក្នុងរឿងតូចតាចពេលដែល‹មានឱកាសល្អ›នោះ ពួកគេច្រើនតែជំពប់ដួលពេលមានការល្បងលខ្លាំង»។ (២ធីម៉ូថេ ៤:២,ខ.ស.) បើយើងឃើញលក្ខណៈណាដែលយើងត្រូវកែប្រែនោះ ចូរចាត់វិធានការភ្លាមៗ។—ទំនុកដំកើង ១១៩:៦០
១៩. ភាពស្មោះគ្រប់ល័ក្ខណ៍របស់អ្នកបំរើព្រះនៅចំពោះមុខការស្អប់ដោយគ្មានហេតុត្រឹមត្រូវ តើនោះសម្រេចបំណងអ្វី?
១៩ ចិត្តស្មោះគ្រប់ល័ក្ខណ៍របស់អ្នកថ្វាយបង្គំពិតនៅចំពោះមុខសេចក្ដីស្អប់របស់សាតាំងជាទីបន្ទាល់ដែលបញ្ជាក់នូវភាពត្រឹមត្រូវ ភាពគួរគប្បី និងភាពសុចរិតនៃការគ្រប់គ្រងរបស់ព្រះយេហូវ៉ា។ ភាពស្មោះភក្ដីរបស់ពួកគេធ្វើឲ្យព្រះមានព្រះទ័យរីករាយ។ ទោះជាមនុស្សដៀលត្មះប្រមាថមើលងាយពួកគេក៏ដោយ តែបុគ្គលមួយអង្គដែលមានកិត្ដិយសខ្ពង់ខ្ពស់បំផុតនោះ«ទ្រង់គ្មានសេចក្ដីខ្មាស ដោយគេហៅទ្រង់ជាព្រះនៃគេនោះឡើយ»។ ពិតមែន ចំពោះអ្នកស្មោះត្រង់ទាំងនេះ យើងអាចនិយាយយ៉ាងត្រឹមត្រូវថា៖ «លោកីយមិនគួរនឹងពួកអ្នកទាំងនោះទេ»។—ហេព្រើរ ១១:១៦, ៣៨
[កំណត់សម្គាល់]
^ វគ្គ 2 ក្នុងបទគម្ពីរ ពាក្យ«ស្អប់»មានអត្ថន័យខុសគ្នាបន្ដិចអាស្រ័យទៅលើបរិបទ។ ក្នុងបរិបទខ្លះ ពាក្យ«ស្អប់»គ្រាន់តែមានន័យថា ស្រឡាញ់តិចជាង។ (ចោទិយកថា ២១:១៥, ១៦) «ស្អប់»ក៏អាចមានន័យថា មិនចូលចិត្តសោះ មិនមែនដោយមានចំណង់បំផ្លាញរបស់នោះឲ្យវិនាសទេ តែចង់ចៀសពីរបស់នោះដោយសារចាត់ទុកជាអ្វីដ៏គួរឲ្យខ្ពើមរអើម។ ក៏ប៉ុន្តែ ពាក្យ«ស្អប់»ក៏អាចសំដៅលើការចងចិត្តអាឃាតព្យាបាទ។ គឺអត្ថន័យនេះហើយដែលយើងនឹងពិចារណាក្នុងអត្ថបទនេះ។
តើអ្នកអាចពន្យល់បានទេ?
• តើអ្វីជាដើមហេតុនៃការស្អប់ដោយគ្មានហេតុត្រឹមត្រូវចំពោះអ្នកថ្វាយបង្គំពិត?
• តើសាតាំងប្រើការបង្កាច់បង្ខូចយ៉ាងដូចម្ដេចក្នុងបំណងបំផ្លាញនូវចិត្តស្មោះគ្រប់ល័ក្ខណ៍របស់យ៉ូបនិងព្រះយេស៊ូ?
• តើព្រះយេហូវ៉ាពង្រឹងកម្លាំងយើងយ៉ាងដូចម្ដេចដើម្បីជួយយើងឈរឲ្យមាំមួននៅចំពោះមុខការស្អប់ពីសាតាំង?
[សំណួរសម្រាប់អត្ថបទសិក្សា]
[ប្រអប់នៅទំព័រ២២]
ពួកគេបានយល់នូវមូលហេតុពិតប្រាកដ
ប្រទេសអ៊ុយក្រែនជាប្រទេសដែលកិច្ចផ្សព្វផ្សាយធ្លាប់ត្រូវគេដាក់បំរាមអស់៥០ឆ្នាំ ស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ាម្នាក់បានកត់សម្គាល់ថា៖ «ពេលដែលគិតពិចារណាពីស្ថានភាពរបស់ស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ានៅទីនេះ នោះមិនត្រូវគិតតែអំពីរបៀបមនុស្សប្រព្រឹត្តទៅលើពួកយើងទេ។ . . . មន្ត្រីរដ្ឋាភិបាលភាគច្រើនគ្រាន់តែបានធ្វើតាមមុខងាររបស់ខ្លួនប៉ុណ្ណោះ។ នៅពេលរដ្ឋាភិបាលផ្លាស់ប្ដូរ មន្ត្រីរដ្ឋាភិបាលក៏បែរជាស្មោះត្រង់នឹងរដ្ឋាភិបាលថ្មី ប៉ុន្តែពួកយើងនៅតែដដែល។ យើងបានទទួលស្គាល់ថា ដើមហេតុពិតប្រាកដដែលយើងរងទុក្ខត្រូវបានលាតត្រដាងក្នុងព្រះគម្ពីរ»។
«យើងមិនបានគិតតែពីស្ថានភាពខ្លួនឯងថា ជាជនគ្មានទោសដែលបានរងគ្រោះក្រោមការជិះជាន់សង្កត់សង្កិនរបស់មនុស្សទេ។ អ្វីដែលបានជួយយើងស៊ូទ្រាំគឺជាការយល់ច្បាស់អំពីរឿងចំណោទដែលត្រូវបានលើកឡើងក្នុងសួនច្បារអេដែន គឺរឿងទាក់ទងនឹងសិទ្ធិគ្រប់គ្រងរបស់ព្រះ។ . . . យើងបានកាន់ជំហរដែលមិនគ្រាន់តែទាក់ទងនឹងប្រយោជន៍ផ្ទាល់ខ្លួនរបស់មនុស្សជាតិទេ ប៉ុន្តែក៏ជាប់ទាក់ទងនឹងប្រយោជន៍នៃព្រះដែលជាអធិបតីនៃសកលលោក។ យើងបានយល់ធ្លុះជ្រៅអំពីរឿងដ៏ធំនេះដែលជាដើមហេតុពិតប្រាកដ។ នេះបានពង្រឹងកម្លាំងយើងនិងបានផ្ដល់សមត្ថភាពឲ្យយើងរក្សាចិត្តស្មោះគ្រប់ល័ក្ខណ៍ សូម្បីតែនៅក្រោមកាលៈទេសៈពិបាកបំផុតក៏ដោយ»។
[រូបភាពនៅទំព័រ១៩]
តើអ្នកណានៅពីក្រោយខ្នងការដៀលត្មះចំពោះព្រះយេស៊ូ?
[រូបភាពនៅទំព័រ២១]
យ៉ូប ម៉ារានិងអ្នកបំរើរបស់ព្រះនៅសម័យនេះ ក៏ដូចជាបងប្រុសស្ដានលី ចូន បានគាំទ្រអធិបតីភាពរបស់ព្រះយេហូវ៉ា
[រូបភាពនៅទំព័រ២២]
បងប្រុសវីកទ័រ ប៉ូប៉ូវិច បានត្រូវគេចាប់ខ្លួននៅឆ្នាំ១៩៧០