លោតទៅអត្ថបទ

លោតទៅបញ្ជីអត្ថបទ

តើអ្នកស្ដាប់បង្គាប់អ្នកណា ព្រះឬក៏មនុស្ស?

តើអ្នកស្ដាប់បង្គាប់អ្នកណា ព្រះឬក៏មនុស្ស?

តើ​អ្នក​ស្ដាប់បង្គាប់​អ្នក​ណា ព្រះ​ឬ​ក៏​មនុស្ស?

«[យើង]ត្រូវ​តែ​ស្ដាប់បង្គាប់​របស់​ព្រះ​ជាជាង​មនុស្ស»។—កិច្ចការ ៥:២៩

១​. (ក) តើ​បទគម្ពីរ​អ្វី​ជា​ប្រធាន​នៃ​ការសិក្សា​នេះ? (ខ) ហេតុអ្វី​ពួក​សាវក​ត្រូវ​គេ​ចាប់ខ្លួន?

ពួក​ចៅក្រម​នៃ​តុលាការ​ជាន់​ខ្ពស់​របស់​សាសន៍​យូដា​ច្បាស់​ជា​ខឹង​ណាស់ ពីព្រោះ​ពួក​អ្នក​ទោស​បាន​ចេញ​ពី​គុក​បាត់​អស់​ហើយ។ អ្នក​ទោស​ទាំង​នោះ​គឺ​ជា​សាវករ​បស់​ព្រះយេស៊ូ​គ្រីស្ទ។ ប៉ុន្មាន​សប្ដាហ៍​មុន​នេះ​តុលាការ​ជាន់​ខ្ពស់​បាន​កាត់​ទោស​ប្រហារ​ជីវិត​ព្រះយេស៊ូ។ ឥឡូវ​ពួក​ចៅក្រម​កំពុង​តែ​ចាត់​វិធានការ​បំបិទ​មាត់​ហើយ​បំផ្លាញ​ចោល​សកម្មភាព​អ្នក​ជំនិត​របស់​ទ្រង់​ផង​ដែរ។ ប៉ុន្តែ នៅ​ពេល​ដែល​អ្នក​យាម​ទៅ​ឯ​គុក​ដើម្បី​នាំ​ពួក​សាវក​មក នោះ​ពួក​គេ​ឃើញ​ទ្វារ​គុក​នៅ​ជាប់​សោ​នៅ​ឡើយ​តែ​មិន​ឃើញ​មាន​អ្នក​ណា​ម្នាក់​សោះ​នៅ​ខាង​ក្នុង។ ប៉ុន្តែ បន្ដិច​ក្រោយ​មក ពួក​អ្នក​យាម​ទទួល​ដំណឹង​ថា បណ្ដាសាវក​នៅ​ឯ​ព្រះវិហារ​នា​ក្រុង​យេរូសាឡិម កំពុង​បង្រៀន​បណ្ដាជន​អំពី​ព្រះយេស៊ូ​គ្រីស្ទ​ដោយ​ឥត​ភ័យខ្លាច ទោះបី​នោះ​ជា​មូលហេតុ​ដែល​ពួក​គាត់​ត្រូវ​បាន​ចាប់​ខ្លួន​ក៏​ដោយ! ពួក​អ្នក​យាម​បាន​ទៅ​ភ្លាម​ចាប់​ពួក​សាវក​ម្ដង​ទៀត រួច​បញ្ជូន​ទៅ​តុលាការ​ជាន់​ខ្ពស់​វិញ។—កិច្ចការ ៥:១៧​-​២៧

២​. តើ​ទេវតា​មួយ​រូប​បាន​បង្គាប់​ពួក​សាវក​ឲ្យ​ធ្វើ​អ្វី?

ទេវតា​មួយ​រូប​បាន​រំដោះ​ពួក​សាវក​ចេញ​ពី​គុក។ តើ​ការ​រំដោះ​បែប​នេះ​គឺ​ដើម្បី​ជួយ​ឲ្យ​គេច​ផុត​ពី​ការ​បៀតបៀន​ឬ? មិន​ដូច្នេះ​ទេ។ នេះ​គឺ​ដើម្បី​ឲ្យ​ប្រជាជន​នៅ​ក្រុង​យេរូសាឡិម​ឮ​ដំណឹង​ល្អ​អំពី​ព្រះ​យេស៊ូ​គ្រីស្ទ។ ទេវតា​បាន​បង្គាប់​ពួក​សាវក​ឲ្យ​«[បន្ត]អធិប្បាយ . . . ឲ្យ​បណ្ដាជន​ស្ដាប់​អស់​ទាំង​ព្រះ​បន្ទូល​ពី​ជីវិត​ថ្មី​នេះ»។ (កិច្ចការ ៥:១៩, ២០) ហេតុ​នេះ​ហើយ​នៅ​ពេល​ដែល​ពួក​អ្នក​យាម​បាន​ទៅ​ចាប់​ពួក​សាវក នោះ​ឃើញ​ថា​ពួក​គាត់​កំពុង​តែ​ធ្វើ​តាម​បង្គាប់​ទេវតា​មែន។

៣, ៤​. (ក) នៅ​ពេល​ដែល​ពេត្រុស​និង​យ៉ូហាន​ត្រូវ​បាន​បញ្ជា​ឲ្យ​ឈប់​ផ្សព្វផ្សាយ តើ​ពួក​គេ​បាន​តប​ឆ្លើយ​យ៉ាង​ណា? (ខ) តើ​ពួក​សាវក​ឯ​ទៀត​បាន​តប​ឆ្លើយ​យ៉ាង​ណា​ដែរ?

សាវក​ពេត្រុស​និង​យ៉ូហាន​ដែល​ជា​អ្នក​ពូកែ​តស៊ូ​ផ្សព្វផ្សាយ ធ្លាប់​ត្រូវ​គេ​បញ្ជូន​ទៅ​តុលាការ​ជាន់​ខ្ពស់​ម្ដង​ហើយ។ សម្ដេច​សង្ឃ​យ៉ូសែប​កៃផា​បាន​លើក​ឡើង​អំពី​គ្រា​នោះ ពេល​ដែល​គាត់​ស្តី​ឲ្យ​ពួក​គេ​ថា៖ «តើ​យើង​មិន​បាន​ហាម​ផ្ដាច់​មិន​ឲ្យ​ឯង​រាល់​គ្នា​បង្រៀន​ពី​ឈ្មោះ[ព្រះយេស៊ូ]នោះ​ទៀត​ទេ​ឬ​អី? តែ​មើល! ឯង​រាល់​គ្នា​បាន​បង្រៀន​សេចក្ដី​នោះ​នៅ​ពេញ​ក្រុង​យេរូសាឡិម​ទាំង​មូល​វិញ»។ (កិច្ចការ ៥:២៨) តាម​ពិត លោក​កៃផា​មិន​គួរ​ភ្ញាក់ផ្អើល​ទេ​ដែល​ឃើញ​ពេត្រុស​និង​យ៉ូហាន​ត្រូវ​ចាប់ខ្លួន​មក​តុលាការ​វិញ​នោះ។ នៅ​ពេល​ដែល​គេ​បាន​បញ្ជា​ពួក​សាវក​ឲ្យ​ឈប់​ផ្សព្វផ្សាយ​នៅ​លើក​ដំបូង នោះ​ពួក​គាត់​ពោល​ថា​៖ «បើ​គួរ​គប្បី​នៅ​ចំពោះ​ព្រះ ឲ្យ​យើង​ខ្ញុំ​ស្ដាប់​តាម​លោក​រាល់​គ្នា ជាជាង​ស្ដាប់​តាម​ព្រះ នោះ​សូម​ពិចារណា​ចុះ ដ្បិត​យើង​ខ្ញុំ​នឹង​លែង​និយាយ​ពី​ការ​ដែល​យើង​ខ្ញុំ​បាន​ឃើញ ហើយ​ឮ​ពុំ​បាន​ទេ»។ ដូច​ព្យាការី​យេរេមា​នៅ​សម័យ​បុរាណ នោះ​ពេត្រុស​និង​យ៉ូហាន​មិន​អាច​ឃាត់​ខ្លួន​ឯង​មិន​ឲ្យ​បំពេញ​កិច្ចការ​ផ្សព្វផ្សាយ​បាន​ឡើយ។—កិច្ចការ ៤:១៨​-​២០, កំណែ​ជា​អក្សរ​ទ្រេត; យេរេមា ២០:៩

ឥឡូវ​មិន​គ្រាន់​តែ​ពេត្រុស​និង​យ៉ូហាន​ប៉ុណ្ណោះ​ទេ តែ​ពួក​សាវក​ទាំង​អស់ រួម​ទាំង​ម៉ាត់ធាស​ដែល​ទើប​រើស​តាំង​ថ្មី ក៏​មាន​ឱកាស​ដើម្បី​ប្រកាស​ពី​ជំហរ​របស់​ខ្លួន​នៅ​ចំពោះ​មុខ​តុលាការ​ដែរ។ (កិច្ចការ ១:២១​-​២៦) នៅ​ពេល​ដែល​ត្រូវ​បាន​បញ្ជា​ឲ្យ​ឈប់​ផ្សព្វផ្សាយ ពួក​គេ​ក៏​បាន​ឆ្លើយ​យ៉ាង​ក្លាហាន​ដែរ​ថា៖ «[យើង]ត្រូវ​តែ​ស្ដាប់បង្គាប់​របស់​ព្រះ​ជាជាង​មនុស្ស»។—កិច្ចការ ៥:២៩, កំណែ​ជា​អក្សរ​ទ្រេត

ស្ដាប់បង្គាប់​ព្រះ​ឬ​ក៏​ស្ដាប់បង្គាប់​មនុស្ស

៥, ៦​. ហេតុអ្វី​ក៏​ពួក​សាវក​ពុំ​អាច​ធ្វើ​តាម​បញ្ជា​របស់​តុលាការ​ជាន់​ខ្ពស់​នៃ​សាសន៍​យូដា?

ពួក​សាវក​ជា​អ្នក​គោរព​តាម​ច្បាប់ ហើយ​ធម្មតា​ពួក​គាត់​តែង​ស្ដាប់បង្គាប់​តាម​បញ្ជា​របស់​តុលាការ។ ក៏​ប៉ុន្តែ គ្មាន​មនុស្ស​ណា​ម្នាក់​មាន​សិទ្ធិ​បញ្ជា​មនុស្ស​ម្នាក់​ទៀត​ឲ្យ​ប្រព្រឹត្ត​ល្មើស​នឹង​បង្គាប់​ព្រះ ទោះ​ជា​បុគ្គល​នោះ​មាន​អំណាច​ខ្លាំង​យ៉ាង​ណា​ក៏​ដោយ។ ព្រះយេហូវ៉ា​ជា«ព្រះ​ដ៏​ខ្ពស់​បំផុត​លើ​ផែនដី​ទាំង​មូល»។ (ទំនុកដំកើង ៨៣:១៨) ព្រះយេហូវ៉ា​មិន​គ្រាន់​តែ​ជា«ចៅក្រម​នៃ​ផែនដី​ទាំង​មូល»ទេ ប៉ុន្តែ​ទ្រង់​ក៏​ជា​អ្នក​តែង​ច្បាប់ ព្រម​ទាំង​ជា​ស្តេច​នៃ​អស់​ទាំង​កល្ប។ តាម​ទស្សនៈ​របស់​ព្រះ បញ្ជា​ណា​របស់​តុលាការ​ដែល​ប៉ុនប៉ង​លុប​ចោល​បញ្ជា​របស់​ទ្រង់ នោះ​ចាត់​ទុក​ជា​មោឃ​ទៅ​វិញ។—លោកុប្បត្តិ ១៨:២៥; អេសាយ ៣៣:២២

ហេតុការណ៍​ពិត​នេះ​ក៏​ត្រូវ​បាន​អ្នក​ជំនាញ​ខាង​ច្បាប់​ទទួល​ស្គាល់​ដែរ។ ជា​ឧទាហរណ៍ លោក​វីលៀម​ប្លេកស្ទន​ជា​បណ្ឌិត​ខាង​ច្បាប់​ជាតិ​អង់គ្លេស​នៅ​សតវត្សរ៍​ទី១​៨​បាន​សរសេរ​ថា គ្មាន​ច្បាប់​ណា​របស់​មនុស្ស​គួរ​ប្រឆាំង​នឹង«ច្បាប់​ដូច​ដែល​បាន​បង្ហាញ»ក្នុង​ព្រះគម្ពីរ។ ហេតុ​ដូច្នេះ​ហើយ តុលាការ​ជាន់​ខ្ពស់​នៃ​សាសន៍​យូដា​បាន​ប្រព្រឹត្ត​ហួស​ពី​អំណាច​របស់​ខ្លួន នៅ​ពេល​ដែល​បញ្ជា​ឲ្យ​ពួក​សាវក​ឈប់​ផ្សព្វផ្សាយ​ដំណឹង​ល្អ​នោះ។ ពួក​សាវក​ពុំ​អាច​ធ្វើ​តាម​បញ្ជា​នោះ​បាន​ឡើយ។

៧​. ហេតុអ្វី​ក៏​កិច្ចការ​ផ្សព្វផ្សាយ​ធ្វើ​ឲ្យ​ពួក​សង្គ្រាជ​ខឹង?

ពួក​សង្គ្រាជ​ពិត​ជា​ខឹង​ខ្លាំង​ណាស់ ដោយសារ​ពួក​សាវក​នៅ​តែ​បន្ត​ផ្សព្វផ្សាយ។ សង្ឃ​ខ្លះ​រួម​ទាំង​លោក​កៃផា នៅ​ខាង​ពួក​សាឌូស៊ី​ដែល​មិន​ជឿ​លើ​ដំណើរ​រស់​ឡើង​វិញ​ទេ។ (កិច្ចការ ៤:១, ២; ៥:១៧) ប៉ុន្តែ ពួក​សាវក​ខំ​ផ្សព្វផ្សាយ​ថា​ព្រះយេស៊ូ​ត្រូវ​បាន​ប្រោស​ឲ្យ​រស់​ឡើង​វិញ​ហើយ។ បន្ថែម​ទៅ​ទៀត ពួក​សង្គ្រាជ​ខ្លះ​ខំ​ប្រឹង​ផ្គាប់ផ្គុន​ឬ​យក​ចិត្ត​យក​ថ្លើម​ពួក​អាជ្ញាធរ​រ៉ូម។ នៅ​ពេល​ដែល​លោក​ពីឡាត់​កំពុង​តែ​វិនិច្ឆ័យ​ទោស​ព្រះយេស៊ូ គាត់​បាន​ផ្ដល់​នូវ​ឱកាស​ឲ្យ​ពួក​សង្គ្រាជ​ទទួល​ព្រះយេស៊ូ​ជា​ស្តេច តែ​ពួក​សង្គ្រាជ​បាន​ស្រែក​ខ្លាំងៗ​ថា៖ «យើង​ខ្ញុំ​មាន​ស្តេច​តែ​សេសារ​ទេ»។ (យ៉ូហាន ១៩:១៥) * ពួក​សាវក​មិន​គ្រាន់​តែ​បញ្ជាក់​ថា​ព្រះយេស៊ូ​បាន​ត្រូវ​ប្រោស​ឲ្យ​រស់​ឡើង​វិញ​ប៉ុណ្ណោះ​ទេ ប៉ុន្តែ​ពួក​គាត់​ក៏​បាន​បង្រៀន​ថា ក្រៅ​ពី​ព្រះ​នាម​ព្រះយេស៊ូ នោះ«នៅ​ក្រោម​មេឃ គ្មាន​នាម​ឈ្មោះ​ណា​ទៀត​បាន​ប្រទាន​មក​មនុស្ស​លោក​ឲ្យ​យើង​រាល់​គ្នា​បាន​សង្គ្រោះ​នោះ​ឡើយ»។ (កិច្ចការ ២:៣៦; ៤:១២) ពួក​សង្គ្រាជ​បាន​ព្រួយ​ខ្លាច​ដោយ​គិត​ថា ប្រសិន​បើ​ប្រជាជន​ចាប់​ផ្ដើម​ចាត់​ទុក​ព្រះយេស៊ូ​ដែល​ត្រូវ​ប្រោស​ឲ្យ​រស់​ឡើង​វិញ​ជា​មគ្គុទ្ទេសក៍​របស់​ពួក​គេ នោះ​ពួក​រ៉ូម​នឹង​មក​ចាប់‹យក​ទាំង​ស្រុក​និង​ជាតិ​របស់​គេ›។—យ៉ូហាន ១១:៤៨

៨​. តើ​លោក​កាម៉ាលាល​បាន​ឲ្យ​ឱវាទ​អ្វី​ជូន​តុលាការ​ជាន់​ខ្ពស់​នៃ​សាសន៍​យូដា?

ពួក​សាវក​របស់​ព្រះយេស៊ូ​គ្រីស្ទ​នឹង​មិន​អាច​រួច​ខ្លួន​បាន​ឡើយ ដ្បិត ពួក​ចៅក្រម​នៃ​តុលាការ​ជាន់​ខ្ពស់​សាសន៍​យូដា​បាន​ចង​ចិត្ត​នឹង​សំឡាប់​ពួក​គេ​ចោល។ (កិច្ចការ ៥:៣៣) ប៉ុន្តែ មាន​អ្វី​មួយ​កើត​ឡើង​ធ្វើ​ឲ្យ​ពួក​គេ​កែប្រែ​គំនិត​ដែល​គ្មាន​អ្នក​ណា​នឹក​ស្មាន​ដល់។ លោក​កាម៉ាលាល ដែល​ជា​អ្នកប្រាជ្ញ​ខាង​ច្បាប់​បាន​ព្រមាន​ពួក​សហការី​របស់​គាត់ កុំ​ឲ្យ​ប្រព្រឹត្ត​ដោយ​ឥត​គិត​មុខ​គិត​ក្រោយ​នោះ​ឡើយ។ លោក​បាន​សង្កេត​ដោយ​ប្រាជ្ញា​ថា៖ «បើសិន​ជា​គំនិត​គេ​ឬ​ការ​គេ​ធ្វើ​នេះ​កើត​ឡើង​ពី​មនុស្ស នោះ​នឹង​ត្រូវ​វិនាស​ទៅ​ជា​មិន​ខាន តែ​បើ​កើត​មក​ពី​ព្រះ​វិញ នោះ​អ្នក​រាល់​គ្នា​ពុំ​អាច​នឹង​ធ្វើ​ឲ្យ​វិនាស​បាន​ទេ»។ រួច​មក លោក​បាន​និយាយ​អ្វី​មួយ​ដែល​មាន​ន័យ​សំខាន់​ណាស់​គឺ​ថា៖ «ក្រែង​អ្នក​រាល់​គ្នា​ជាប់​ទោស​ជា​ពួក​អ្នក​តយុទ្ធ​នឹង​ព្រះ»។—កិច្ចការ ៥:៣៤, ៣៨, ៣៩

៩​. តើ​អ្វី​បញ្ជាក់​ថា កិច្ចការ​របស់​ពួក​សាវក​កើត​មក​ពី​ព្រះ​ពិត​មែន?

គួរ​ឲ្យ​អស្ចារ្យ​មែន តុលាការ​ជាន់​ខ្ពស់​បាន​ធ្វើ​តាម​ឱវាទ​របស់​លោក​កាម៉ាលាល ហើយ«បាន​ហៅ​ពួក​សាវក​មក​វិញ នោះ​ក៏​វាយ​នឹង​រំពាត់ ព្រម​ទាំង​ហាមឃាត់​មិន​ឲ្យ​និយាយ​ពី​ព្រះ​នាម​ព្រះយេស៊ូវ​ទៀត រួច​លែង​ឲ្យ​ទៅ»។ ប៉ុន្តែ ពួក​សាវក​មិន​ភ័យ​ខ្លាច​ទេ ពួក​គេ​បាន​ប្ដេជ្ញា​ចិត្ត​ស្ដាប់បង្គាប់​តាម​ទេវតា​ដែល​ឲ្យ​ផ្សព្វផ្សាយ​ដំណឹង​ល្អ។ ហេតុ​ដូច្នេះ​ហើយ ក្រោយ​ពី​បាន​ត្រូវ​ដោះលែង​នោះ «[ពួក​សាវក]ចេះ​តែ​បង្រៀន ព្រម​ទាំង​ប្រាប់​ដំណឹង​ល្អ​ពី​ព្រះយេស៊ូវ​គ្រីស្ទ​នៅ​ក្នុង​ព្រះវិហារ ហើយ​នៅ​អស់​ទាំង​ផ្ទះ​រាល់តែ​ថ្ងៃ​ជានិច្ច»។ (កិច្ចការ ៥:៤០, ៤២) ព្រះយេហូវ៉ា​បាន​ប្រទាន​ពរ​ដល់​ពួក​គេ​ដែល​បាន​ខំ​ប្រឹង​ផ្សព្វផ្សាយ។ តើ​ដល់​កំរិត​ណា​ទៅ? «ព្រះបន្ទូល​ក៏​បាន​ផ្សាយ​ទៅ​កាន់​តែ​ច្រើន​ឡើង ហើយ​ចំនួន​ពួក​សិស្ស​បាន​ចំរើន​ឡើង​ក្រៃលែង​នៅ​ក្រុង​យេរូសាឡិម»។ តាម​ការពិត «ពួក​សង្ឃ​ក៏​មាន​សន្ធឹក​ចុះ​ចូល​ជឿ​ដែរ»។ (កិច្ចការ ៦:៧) ពួក​សង្គ្រាជ​ច្បាស់​ជា​ក្ដៅ​ចិត្ត​ណាស់! គឺ​មាន​ភស្តុតាង​កាន់​តែ​ច្រើន​ឡើងៗ​ដែល​បញ្ជាក់​ថា​កិច្ចការ​ដែល​ពួក​សាវក​ធ្វើ ពិត​ជា​កើត​មក​ពី​ព្រះ​មែន!

ពួក​អ្នក​តយុទ្ធ​នឹង​ព្រះ​មិន​អាច​ឈ្នះ​បាន​ឡើយ

១០​. តាម​ទស្សនៈ​របស់​មនុស្ស ហេតុអ្វី​បាន​ជា​លោក​កៃផា​ប្រហែល​ជា​គិត​ថា​គាត់​នឹង​មិន​បាត់បង់​មុខ​តំណែង? ប៉ុន្តែ​ហេតុអ្វី​បាន​ជា​ទំនុកចិត្ត​របស់​គាត់​បែរ​ជា​ខកចិត្ត​ទៅ​វិញ?

១០ នៅ​សតវត្សរ៍​ទី​មួយ អាជ្ញាធរ​ជាតិ​រ៉ូម​ធ្លាប់​រើស​តាំង​ពួក​សង្គ្រាជ​សាសន៍​យូដា។ លោក​វ៉ាលេរីសហ្គ្រាថឹស បាន​រើស​តាំង​មហាសេដ្ឋី​យ៉ូសែប​កៃផា​ឲ្យ​មាន​មុខ​តំណែង​ជា​សម្ដេច​សង្ឃ ហើយ​កៃផា​បាន​កាន់​មុខ​តំណែង​នេះ​បាន​យូរ​ជាង​សម្ដេច​សង្ឃ​ជា​ច្រើន​ដែល​នៅ​មុន​គាត់​ទៅ​ទៀត។ លោក​កៃផា​ប្រហែល​ជា​គិត​ថា គាត់​បាន​ទទួល​មុខ​តំណែង​នេះ​ដោយសារ​គាត់​ពូកែ​ខាង​នយោបាយ ហើយ​មាន​ភាពជិតស្និទ្ធ​នឹង​លោក​ពីឡាត់ មិន​មែន​ព្រះ​បាន​ដំរូវ​ឲ្យ​គាត់​កាន់​មុខ​តំណែង​នេះ​ទេ។ យ៉ាង​ណា​ក៏​ដោយ គាត់​បាន​ទុកចិត្ត​លើ​មនុស្ស​តែ​ខកចិត្ត​ទៅ​វិញ។ គ្រាន់​តែ​បី​ឆ្នាំ​ក្រោយ​ពី​ពួក​សាវក​បាន​នៅ​មុខ​តុលាការ​ជាន់​ខ្ពស់​នៃ​សាសន៍​យូដា នោះ​ពួក​អាជ្ញាធរ​រ៉ូម​លែង​ពេញ​ចិត្ត​នឹង​លោក​កៃផា ហើយ​ដក​ហូត​គាត់​ចេញ​ពី​មុខ​តំណែង។

១១​. តើ​លោក​ប៉ុនទាស​ពីឡាត់​និង​របប​របស់​សាសន៍​យូដា​មក​ដល់​ទីបញ្ចប់​យ៉ាង​ដូច​ម្ដេច? តើ​អ្នក​អាច​ទាញ​យក​មេរៀន​អ្វី​ពី​រឿង​នេះ?

១១ លោក​លូសីស វីថេលីយាស​ដែល​ជា​អភិបាល​ស្រុក​ស៊ីរី ហើយ​ជា​ចៅហ្វាយ​របស់​លោក​ពីឡាត់ បាន​ចេញ​បទបញ្ជា​ឲ្យ​ដក​លោក​កៃផា​ចេញ​ពី​តំណែង ហើយ​លោក​ពីឡាត់​ដែល​ជា​មិត្ត​ជិតស្និទ្ធ​របស់​លោក​កៃផា​ពុំ​អាច​ជួយ​បាន​ឡើយ។ តាម​ការពិត គ្រាន់​តែ​មួយ​ឆ្នាំ​បន្ទាប់​ពី​ដក​លោក​កៃផា​ចេញ​ពី​តំណែង នោះ​លោក​ពីឡាត់​ក៏​ត្រូវ​គេ​ដក​ចេញ​ពី​តំណែង​ដែរ ហើយ​បាន​ត្រូវ​ហៅ​ឲ្យ​ទៅ​រ៉ូម​វិញ​ដើម្បី​ទៅ​បំភ្លឺ​នឹង​ការចោទ​ដ៏​ធ្ងន់ធ្ងរ។ ចំពោះ​មេដឹកនាំ​សាសន៍​យូដា​ដែល​ទុកចិត្ត​លើ​សេសារ នោះ​ពួក​រ៉ូម​បាន‹ចាប់យក​ទាំង​ស្រុក​និង​ជាតិ​របស់​គេ›មែន។ ព្រឹត្ដិការណ៍​នេះ​បាន​កើត​ឡើង​នៅ​ឆ្នាំ​៧០​គ.ស. នៅ​ពេល​ដែល​ពួក​ទាហាន​រ៉ូម​បាន​កំទេច​ចោល​ទី​ក្រុង​យេរូសាឡិម​អស់​រលីង រួម​ទាំង​ព្រះវិហារ​និង​សាល​តុលាការ​ជាន់​ខ្ពស់​នៃ​សាសន៍​យូដា។ ចំពោះ​រឿង​នេះ ពាក្យ​របស់​អ្នក​តែង​បទ​ទំនុកដំកើង​គឺ​ស​ឲ្យ​ឃើញ​ថា​ត្រូវ​មែន ពេល​ដែល​ចែង​ថា៖ «កុំ​ឲ្យ​ទុកចិត្ត​នឹង​អ្នក​ធំ​ឬ​នឹង​ពូជ​ពង្ស​នៃ​មនុស្ស​ណា​ឡើយ គេ​នឹង​ជួយ​ឯង​មិន​បាន​ទេ»!—យ៉ូហាន ១១:៤៨; ទំនុកដំកើង ១៤៦:៣

១២​. ក្នុង​ករណី​ព្រះយេស៊ូ តើ​អ្វី​បង្ហាញ​ថា​ការស្ដាប់បង្គាប់​ព្រះ​គឺ​ប្រកប​ដោយ​ប្រាជ្ញា?

១២ ចំណែក​ព្រះយេស៊ូ​គ្រីស្ទ​ដែល​ត្រូវ​ប្រោស​ឲ្យ​រស់​ឡើង​វិញ​នោះ ព្រះ​បាន​តែងតាំង​ទ្រង់​ឲ្យ​ធ្វើ​ជា​សម្ដេច​សង្ឃ​ក្នុង​ព្រះវិហារ​ខាង​វិញ្ញាណ។ គ្មាន​មនុស្ស​ណា​ម្នាក់​អាច​ដក​ហូត​ទ្រង់​ចេញ​ពី​តំណែង​នោះ​បាន​ឡើយ។ ប្រាកដ​ហើយ «ការងារ​ជា​សង្ឃ»របស់​ព្រះយេស៊ូ«ឥត​ផ្ទេរ»ឲ្យ​អ្នក​ណា​ឡើយ។ (ហេព្រើរ ២:៩; ៧:១៧, ២៤; ៩:១១) ព្រះ​ក៏​បាន​រើស​តាំង​ព្រះយេស៊ូ​ជា​ចៅក្រម​នៃ​មនុស្ស​រស់​និង​មនុស្ស​ស្លាប់។ (ពេត្រុសទី១ ៤:៥) ដោយ​កាន់​មុខតំណែង​ជា​ចៅក្រម​នោះ ព្រះយេស៊ូ​នឹង​សំរេច​ថា​តើ​យ៉ូសែប​កៃផា​និង​លោក​ប៉ុនទាស​ពីឡាត់​មាន​លទ្ធភាព​រស់​ឡើង​វិញ​ឬ​ក៏​អត់។—ម៉ាថាយ ២៣:៣៣; កិច្ចការ ២៤:១៥

អ្នក​ផ្សព្វផ្សាយ​ដំណឹង​ល្អ​ដែល​មាន​ចិត្តក្លាហាន​នៅ​សព្វថ្ងៃ

១៣​. នៅ​សម័យ​នេះ តើ​កិច្ចការ​អ្វី​ដែល​កើត​មក​ពី​មនុស្ស ហើយ​កិច្ចការ​អ្វី​ដែល​កើត​មក​ពី​ព្រះ? ហេតុអ្វី​បាន​ជា​អ្នក​ដឹង?

១៣ នៅ​សម័យ​យើង​នេះ​ក៏​ដូច​នៅ​សតវត្សរ៍​ទី​មួយ​ដែរ ក៏​មាន​មនុស្ស​ជា​ច្រើន​ដែល​ជា«ពួក​អ្នក​តយុទ្ធ​នឹង​ព្រះ»។ (កិច្ចការ ៥:៣៩) ជា​ឧទាហរណ៍ នៅ​ពេល​ដែល​ស្មរបន្ទាល់​ព្រះយេហូវ៉ា​នៅ​ប្រទេស​អាឡឺម៉ង់​មិន​ព្រម​ទទួល​ស្គាល់​អាដុលហ្វ៍​ហ៊ីត្លែ​ជា​មគ្គុទ្ទេសក៍​របស់​គេ នោះ​គាត់​បាន​ប្ដេជ្ញា​នឹង​សំឡាប់​ចោល​ស្មរបន្ទាល់​ទាំង​អស់។ (ម៉ាថាយ ២៣:​១០) តាម​មើល​ទៅ របប​និង​ភ្នាក់ងារ​របស់​ហ៊ីត្លែ​មាន​សមត្ថភាព​សំឡាប់​ស្មរបន្ទាល់​ព្រះយេហូវ៉ា​ទាំង​អស់​បាន។ ពួក​ណាត្ស៊ី​បាន​ប្រមូល​ចាប់​ពួក​ស្មរបន្ទាល់​រាប់​ពាន់​នាក់​រួច​បញ្ជូន​ទៅ​ជំរំ​ឃុំឃាំង។ ពួក​គេ​ថែម​ទាំង​បាន​សំឡាប់​ស្មរបន្ទាល់​ខ្លះ​ផង​ដែរ។ ប៉ុន្តែ​របប​ណាត្ស៊ី​ពុំ​បាន​ទទួល​ជោគជ័យ​ក្នុង​ការបំបាក់​ទឹកចិត្ត​ស្មរបន្ទាល់​ឲ្យ​ឈប់​ថ្វាយបង្គំ​ព្រះ​ពិត​តែ​មួយ​អង្គ​នោះ ហើយ​ពួក​ណាត្ស៊ី​ក៏​បាន​ទទួល​បរាជ័យ​ក្នុង​ការសំឡាប់​ចោល​ក្រុម​អ្នក​បំរើ​ព្រះ។ កិច្ចការ​របស់​គ្រីស្ទាន​ទាំង​នេះ​បាន​កើត​មក​ពី​ព្រះ មិន​មែន​ពី​មនុស្ស​ទេ ហើយ​ពួក​សត្រូវ​ពុំ​អាច​ឈ្នះ​ព្រះ​បាន​ឡើយ។ ហុកសិប​ឆ្នាំ​ក្រោយ​មក អ្នក​ស្មោះ​ត្រង់​ដែល​រួច​រស់​ជីវិត​ពី​ជំរំ​ឃុំឃាំង​របស់​ហ៊ីត្លែ​កំពុង​តែ​បំរើ​ព្រះយេហូវ៉ា«អស់​អំពី​ចិត្ត អស់​អំពី​ព្រលឹង ហើយ​អស់​អំពី​គំនិត» រីឯ​ហ៊ីត្លែ​និង​របប​ណាត្ស៊ី​បាន​សាបសូន្យ​អស់​បន្សល់​ទុក​តែ​កេរ្ដិ៍ឈ្មោះ​អាក្រក់​ប៉ុណ្ណោះ។—ម៉ាថាយ ២២:៣៧

១៤​. (ក) តើ​ពួក​អ្នក​តយុទ្ធ​បាន​ខំ​និយាយ​បង្កាច់បង្ខូច​រាស្ត្រ​របស់​ព្រះ​យ៉ាង​ណា? តើ​មាន​លទ្ធផល​បែប​ណា? (ខ) តើ​ការខំប្រឹង​នេះ​នឹង​នាំ​ឲ្យ​រាស្ត្រ​របស់​ព្រះ​មាន​គ្រោះថ្នាក់​ជា​រៀងរហូត​ទេ? (ហេព្រើរ ១៣:៥, ៦)

១៤ តាំង​តែ​ពី​របប​ណាត្ស៊ី​មក អ្នក​ឯ​ទៀត​បាន​ចូល​រួម​ក្នុង​ការតយុទ្ធ​ប្រឆាំង​ព្រះយេហូវ៉ា​និង​រាស្ត្រ​របស់​ទ្រង់ តែ​ឈ្នះ​ពុំ​បាន​ឡើយ។ ដូច​គ្រីស្ទាន​នៅ​សតវត្សរ៍​ទី​មួយ​ត្រូវ​បាន​គេ​និយាយ​បង្កាច់បង្ខូច​នោះ នៅ​ប្រទេស​មួយ​ចំនួន​នៅ​ទ្វីប​អឺរ៉ុប អង្គការ​ខាង​នយោបាយ​និង​ខាង​សាសនា​បាន​ខំ​សំអុយ​ឈ្មោះ​ស្មរបន្ទាល់​ព្រះយេហូវ៉ា​ថា ពួក​គេ​ជា ‹និកាយ​មួយ​ដែល​បង្ក​គ្រោះថ្នាក់›។ (កិច្ចការ ២៨:២២) ការពិត​គឺ​ថា តុលាការ​ខាង​សិទ្ធិ​មនុស្ស​នៅ​អឺរ៉ុប បាន​ទទួល​ស្គាល់​ស្មរបន្ទាល់​ព្រះយេហូវ៉ា​ជា​សាសនា​មួយ មិន​មែន​ជា​និកាយ​មួយ​ទេ។ ពួក​អ្នក​ប្រឆាំង​ទាំង​នេះ​ច្បាស់​ជា​ដឹង​អំពី​រឿង​នេះ​ហើយ។ យ៉ាង​ណា​ក៏​ដោយ ពួក​គេ​នៅ​តែ​ខំ​និយាយ​បង្កាច់បង្ខូច​ស្មរបន្ទាល់​ដដែល។ ដោយសារ​តែ​ការនិយាយ​បង្កាច់បង្ខូច​នេះ នោះ​ស្មរបន្ទាល់​ព្រះយេហូវ៉ា​ខ្លះ​ត្រូវ​បាន​គេ​បណ្ដេញ​ចេញ​ពី​ការងារ។ កូនៗ​របស់​ស្មរបន្ទាល់​ត្រូវ​បាន​គេ​ពាធា​នៅ​ឯ​សាលារៀន។ ម្ចាស់​ផ្ទះ​ដែល​មាន​ការភ័យ​ខ្លាច​ក៏​បាន​លុប​ចោល​នូវ​កុង​ត្រា​ចំពោះ​ការជួល​អគារ ដែល​ស្មរបន្ទាល់​ព្រះយេហូវ៉ា​បាន​ប្រើ​យូរ​មក​ហើយ​សំរាប់​កន្លែង​ប្រជុំ។ ក្នុង​ករណី​ខ្លះ ភ្នាក់ងារ​រដ្ឋាភិបាល​បាន​រហូត​ដល់​បដិសេធ​មិន​ឲ្យ​ចូល​សញ្ជាតិ​ដោយសារ​បុគ្គល​នោះ​ជា​ស្មរបន្ទាល់​ព្រះយេហូវ៉ា! យ៉ាង​ណា​ក៏​ដោយ ស្មរបន្ទាល់​ព្រះយេហូវ៉ា​ឥត​តក់ស្លុត​ឡើយ។

១៥, ១៦​. តើ​ស្មរបន្ទាល់​ព្រះយេហូវ៉ា​នៅ​ប្រទេស​បារាំង​បាន​ប្រព្រឹត្ត​តប​យ៉ាង​ណា​ពេល​មាន​ការប្រឆាំង​នឹង​កិច្ចការ​ផ្សព្វផ្សាយ? ហេតុអ្វី​ក៏​ពួក​គេ​បន្ត​ផ្សព្វផ្សាយ?

១៥ ជា​ឧទាហរណ៍ នៅ​ប្រទេស​បារាំង ធម្មតា​មនុស្ស​មិន​ប្រកាន់​មតិ​ខ្លួន​ហួស​ហេតុ​ហើយ​ក៏​ចេះ​គិត​ដល់​មតិ​របស់​អ្នក​ដទៃ​ដែរ។ ក៏​ប៉ុន្តែ មាន​អ្នក​ប្រឆាំង​ខ្លះ​ដែល​ខំ​បង្កើត​ឲ្យ​មាន​ច្បាប់​ដើម្បី​បញ្ឈប់​កិច្ចការ​ខាង​ព្រះរាជាណាចក្រ​របស់​ព្រះ។ តើ​ស្មរបន្ទាល់​ព្រះយេហូវ៉ា​នៅ​ប្រទេស​បារាំង​បាន​ប្រព្រឹត្ត​តប​យ៉ាង​ណា? ពួក​គាត់​បង្កើន​ការផ្សព្វផ្សាយ​ជាង​មុនៗ ហើយ​មាន​លទ្ធផល​យ៉ាង​អស្ចារ្យ​មែន។ (យ៉ាកុប ៤:៧) គ្រាន់​តែ​ប្រាំមួយ​ខែ​ប៉ុណ្ណោះ ចំនួន​សិស្ស​ព្រះគម្ពីរ​បាន​កើន​ឡើង​៣៣​ភាគរយ​នៅ​ក្នុង​ប្រទេស​បារាំង! នេះ​ច្បាស់​ជា​ធ្វើ​ឲ្យ​អារក្ស​ខឹង​ខ្លាំង​ណាស់ ដោយ​ឃើញ​មនុស្ស​ស្មោះត្រង់​ស្ដាប់​ដំណឹង​ល្អ​នៅ​ប្រទេស​នេះ។ (វិវរណៈ ១២:១៧) បងប្អូន​គ្រីស្ទាន​របស់​យើង​នៅ​ប្រទេស​បារាំង​មាន​ទំនុកចិត្ត​ថា​ពាក្យ​ដែល​ព្យាការី​អេសាយ​កត់​ទុក​នឹង​ក្លាយ​ជា​ការពិត​មែន​ក្នុង​ករណី​ពួក​គេ។ ខ​ចែង​ថា៖ «ឯ​គ្រឿង​សស្ដ្រាវុធ​ណា​ដែល​គេ​ធ្វើ​ឡើង នោះ​គ្មាន​ណា​មួយ​នឹង​អាច​ទាស់​នឹង​ឯង​បាន​ឡើយ ហើយ​អស់​ទាំង​អណ្ដាត​ណា​ដែល​កំរើក​ទាស់​នឹង​ឯង​ក្នុង​រឿង​ក្ដី នោះ​ឯង​នឹង​កាត់​ទោស​ឲ្យ​វិញ»។—អេសាយ ៥៤:១៧

១៦ ស្មរបន្ទាល់​ព្រះយេហូវ៉ា​មិន​សប្បាយចិត្ត​ទេ​ដែល​គេ​ត្រូវ​ទទួល​ការបៀតបៀន​នោះ។ ប៉ុន្តែ ដោយ​ស្ដាប់បង្គាប់​តាម​បញ្ជា​របស់​ព្រះ ពួក​គេ​មិន​អាច ហើយ​ក៏​មិន​ព្រម​ឈប់​និយាយ​ប្រាប់​អំពី​អ្វីៗ​ដែល​ពួក​គេ​បាន​ឮ​នោះ​ដែរ។ ពួក​គេ​ខំ​ប្រឹង​ធ្វើ​ជា​ពលរដ្ឋ​ដ៏​ល្អ។ កាល​ណា​ច្បាប់​របស់​មនុស្ស​ជំរុញ​ឲ្យ​ប្រព្រឹត្ត​បទល្មើស​នឹង​ច្បាប់​របស់​ព្រះ នោះ​ពួក​គេ​ស្ដាប់បង្គាប់​ព្រះ​វិញ។

ចូរ​កុំ​ខ្លាច​ពួក​សត្រូវ​ឲ្យ​សោះ

១៧​. (ក) ហេតុអ្វី​ក៏​យើង​មិន​ត្រូវ​ខ្លាច​ពួក​សត្រូវ​របស់​យើង? (ខ) តើ​យើង​គួរ​មាន​ទឹកចិត្ត​យ៉ាង​ណា​ចំពោះ​ពួក​អ្នក​ដែល​បៀតបៀន​យើង?

១៧ សត្រូវ​របស់​យើង​កំពុង​តែ​ស្ថិត​ក្នុង​ស្ថានការណ៍​ដែល​មាន​គ្រោះថ្នាក់។ ពួក​គេ​កំពុង​តែ​តយុទ្ធ​នឹង​ព្រះ។ ដូច្នេះ​ហើយ ជាជាង​ខ្លាច​ពួក​សត្រូវ នោះ​យើង​អធិស្ឋាន​ឲ្យ​អ្នក​ដែល​បៀតបៀន​យើង នេះ​សម​ស្រប​ទៅ​តាម​បញ្ជា​របស់​ព្រះយេស៊ូ។ (ម៉ាថាយ ៥:៤៤) ប្រសិន​បើ​ពួក​គេ​តយុទ្ធ​នឹង​ព្រះ​ដោយ​ខ្លៅល្ងង់​ដូច​ជា​សុល​ពី​ទី​ក្រុង​តើសុស​នោះ យើង​អធិស្ឋាន​សូម​ឲ្យ​ព្រះយេហូវ៉ា​បើក​ភ្នែក​ពួក​គេ​ឲ្យ​ឃើញ​សេចក្ដីពិត​វិញ។ (កូរិនថូសទី២ ៤:៤) សុល​បាន​ក្លាយ​ទៅ​ជា​គ្រីស្ទាន​ម្នាក់​ក្រោយ​មក​មាន​ឈ្មោះ​ថា​សាវក​ប៉ុល ហើយ​គាត់​បាន​រងទុក្ខ​លំបាក​ក្នុង​កណ្ដាប់​ដៃ​ពួក​អាជ្ញាធរ​ដែល​នៅ​សម័យ​គាត់។ យ៉ាង​ណា​ក៏​ដោយ​គាត់​បន្ត​រំឭក​អ្នក​ជឿ​គ្នីគ្នា«ឲ្យ​ចុះចូល​នឹង​ពួក​នាម៉ឺន ហើយ​នឹង​ពួក​មាន​អំណាច​ទាំង​អស់ ព្រម​ទាំង​ស្ដាប់បង្គាប់ ហើយ​ប្រុងប្រៀប​ធ្វើ​គ្រប់​ទាំង​ការល្អ មិន​ត្រូវ​និយាយ​អាក្រក់​ពី​អ្នក​ណា[សូម្បីតែ​អ្នក​ដែល​បៀតបៀន​យើង​ខ្លាំង​បំផុត​ក៏​ដោយ] ឬ​ឈ្លោះ​ប្រកែក​ឡើយ ត្រូវ​មាន​ចិត្តស្លូតបូត ទាំង​សំដែង​សេចក្ដីសុភាព​គ្រប់​យ៉ាង​ដល់​មនុស្ស​ទាំង​អស់​ផង»។ (ទីតុស ៣:១, ២) ស្មរបន្ទាល់​ព្រះយេហូវ៉ា​នៅ​ប្រទេស​បារាំង​និង​កន្លែង​ផ្សេងៗ​ទៀត​ខំ​អនុវត្តតាម​ឱវាទ​នេះ។

១៨​. (ក) តើ​តាម​របៀប​ណា​ដែល​ព្រះយេហូវ៉ា​សង្គ្រោះ​រាស្ត្រ​ទ្រង់? (ខ) តើ​លទ្ធផល​ចុងក្រោយ​ជា​អ្វី?

១៨ ព្រះ​បាន​មាន​បន្ទូល​ប្រាប់​ព្យាការី​យេរេមា​ថា៖ «អញ​នៅ​ជា​មួយ​ដើម្បី​នឹង​ជួយ​ឲ្យ​ឯង​រួច»។ (យេរេមា ១:៨) នៅ​សព្វថ្ងៃ​នេះ តើ​ព្រះយេហូវ៉ា​សង្គ្រោះ​យើង​ឲ្យ​រួច​ពី​ការបៀតបៀន​យ៉ាង​ដូច​ម្ដេច? ទ្រង់​អាច​ធ្វើ​ឲ្យ​មាន​ចៅក្រម​ដែល​ចេះ​វែកញែក ដូច​លោក​កាម៉ាលាល។ ឬ​ក៏​ទ្រង់​ធ្វើ​ឲ្យ​មន្ត្រី​ដែល​ពុករលួយ​ឬ​ប្រឆាំង​ត្រូវ​ដក​ហូត​ចេញ​ពី​មុខ​តំណែង ហើយ​មាន​បុគ្គល​ម្នាក់​ទៀត​ដែល​ជា​មនុស្ស​សមហេតុផល​ចូល​មក​ជំនួស​វិញ។ ប៉ុន្តែ នៅ​ពេល​ខ្លះ ព្រះយេហូវ៉ា​អនុញ្ញាត​ឲ្យ​មាន​ការបៀតបៀន​រាស្ត្រ​ទ្រង់។ (ធីម៉ូថេទី២ ៣:១២) ប្រសិន​បើ​ព្រះ​អនុញ្ញាត​ឲ្យ​យើង​ទទួល​ការបៀតបៀន នោះ​ទ្រង់​នឹង​តែងតែ​ប្រទាន​ឲ្យ​យើង​នូវ​កំឡាំង​ដើម្បី​អាច​ស៊ូទ្រាំ​នឹង​ការបៀតបៀន​ដែរ។ (កូរិនថូសទី១ ១០:១៣) ហើយ​មិន​ថា​ព្រះ​អនុញ្ញាត​ឲ្យ​មាន​អ្វី​កើត​ឡើង​ក៏​ដោយ យើង​ដឹង​ច្បាស់​នូវ​លទ្ធផល​ចុងក្រោយ​គឺ​ថា​អស់​អ្នក​ដែល​តយុទ្ធ​ប្រឆាំង​រាស្ត្រ​របស់​ព្រះ​គឺ​តយុទ្ធ​ប្រឆាំង​នឹង​ព្រះ​ទេ ហើយ​អ្នក​ដែល​តយុទ្ធ​នឹង​ព្រះ​ពុំ​អាច​ឈ្នះ​បាន​ឡើយ។

១៩​. តើ​បទគម្ពីរ​ប្រចាំ​ឆ្នាំ​២០០៦​ជា​អ្វី? ហេតុអ្វី​នេះ​សម​ត្រឹមត្រូវ?

១៩ ព្រះយេស៊ូ​បាន​មាន​បន្ទូល​ប្រាប់​សិស្ស​របស់​ទ្រង់​ថា​ពួក​គេ​នឹង​មាន​សេចក្ដីវេទនា។ (យ៉ូហាន ១៦:៣៣) ដោយ​ដឹង​អំពី​នេះ ពាក្យ​ដែល​បាន​កត់​ទុក​នៅ​កិច្ចការ ៥:២៩ ពិត​ជា​ចំ​ពេល​មែន​ដែល​ថា៖ «[យើង]ត្រូវ​តែ​ស្ដាប់បង្គាប់​របស់​ព្រះ​ជាជាង​មនុស្ស»។ ហេតុ​នោះ​ហើយ​បាន​ជា​ពាក្យ​ដ៏​គួរ​ឲ្យ​រំភើបចិត្ត​នេះ​ត្រូវ​បាន​ជ្រើសរើស​ជា​បទគម្ពីរ​ប្រចាំ​ឆ្នាំ​របស់​ស្មរបន្ទាល់​ព្រះយេហូវ៉ា​សំរាប់​ឆ្នាំ​២០០៦។ សូម​ឲ្យ​យើង​ប្ដេជ្ញាចិត្ត​ក្នុង​កំឡុង​ឆ្នាំ​ខាង​មុខ​នេះ​និង​ជានិច្ច​ជា​កាល​ឲ្យ​ស្ដាប់បង្គាប់​ព្រះ មិន​ថា​ត្រូវ​ជួប​ការលំបាក​យ៉ាង​ណា​ក៏​ដោយ!

[កំណត់​សម្គាល់]

^ វគ្គ 7 នៅ​គ្រា​នោះ «សេសារ»គឺ​ជា​អធិរាជ​ទីប៊ើរ ដែល​មនុស្ស​ទូទៅ​ស្អប់ តែ​ពួក​សង្គ្រាជ​បាន​គាំទ្រ​ទ្រង់​ដោយ​ឥត​លាក់លៀម។ ទ្រង់​ជា​អធិរាជ​ដែល​មាន​ពុតត្បុត​ហើយ​ជា​ឃាតករ​ផង​ដែរ។ ទ្រង់​ក៏​ត្រូវ​គេ​ស្គាល់​ទូទៅ​ជា​អ្នក​ប្រព្រឹត្ត​អំពើ​លាមក​អាក្រក់​ខាង​កាម។—ដានីយ៉ែល ១១:១៥, ២១

តើ​អ្នក​អាច​ឆ្លើយ​បាន​ទេ?

តើ​ពួក​សាវក​បាន​ទុក​គំរូ​ដ៏​លើកទឹកចិត្ត​អ្វី​សំរាប់​យើង ស្តី​អំពី​របៀប​ពួក​គេ​ប្រឈម​មុខ​នឹង​ការប្រឆាំង?

ហេតុអ្វី​ក៏​យើង​គួរ​ស្ដាប់បង្គាប់​ព្រះ​ជានិច្ច​ជាជាង​មនុស្ស?

តើ​ពួក​អ្នក​ប្រឆាំង​យើង​ពិត​ជា​តយុទ្ធ​ជា​មួយ​នឹង​អ្នក​ណា?

ចំពោះ​អស់​អ្នក​ដែល​ស៊ូទ្រាំ​នឹង​ការបៀតបៀន តើ​នឹង​មាន​លទ្ធផល​យ៉ាង​ណា?

[សំណួរ​សម្រាប់​អត្ថបទ​សិក្សា]

[ឃ្លា​អក្សរ​ធំ​នៅ​ទំព័រ១៦]

បទគម្ពីរ​ប្រចាំ​ឆ្នាំ​២០០៦​គឺ «[យើង]ត្រូវ​តែ​ស្ដាប់បង្គាប់​របស់​ព្រះ​ជាជាង​មនុស្ស»។—កិច្ចការ ៥:២៩

[រូបភាព​នៅ​ទំព័រ​១២]

«[យើង]ត្រូវ​តែ​ស្ដាប់បង្គាប់​របស់​ព្រះ​ជាជាង​មនុស្ស»

[រូបភាព​នៅ​ទំព័រ​១៤]

លោក​កៃផា​ទុកចិត្ត​លើ​មនុស្ស​ជាជាង​ទុកចិត្ត​លើ​ព្រះ