ឥឡូវជាពេលឲ្យយើងចាត់វិធានការយ៉ាងម៉ឺងម៉ាត់
ឥឡូវជាពេលឲ្យយើងចាត់វិធានការយ៉ាងម៉ឺងម៉ាត់
«តើអ្នករាល់គ្នានៅតែស្ទាក់ស្ទើរនាកណ្ដាលផ្លូវទាំង២នេះដល់កាលណាទៀត?»។—ពង្សាវតារក្សត្រទី១ ១៨:២១
១. តើអ្វីដែលធ្វើឲ្យសម័យយើងនេះខុសប្លែកពីពេលមុនៗ?
តើអ្នកជឿថា ព្រះយេហូវ៉ាជាព្រះពិតតែមួយអង្គឬទេ? តើអ្នកជឿថាទំនាយទាំងប៉ុន្មានក្នុងព្រះគម្ពីរចង្អុលបញ្ជាក់ថា សម័យយើងជា«ជាន់ក្រោយបង្អស់»នៃរបបលោកីយ៍ដ៏អាក្រក់របស់សាតាំងឬទេ? (ធីម៉ូថេទី២ ៣:១) បើអ្នកជឿដូច្នេះមែន អ្នកប្រាកដជាយល់ស្របថា ឥឡូវនេះត្រូវឲ្យយើងចាត់វិធានការយ៉ាងម៉ឺងម៉ាត់ជាងមុនៗទៅទៀត។ ពីព្រោះពុំដែលមានគ្រាណាផ្សេងទៀតដែលមនុស្សច្រើនយ៉ាងនេះអាចបាត់បង់ជីវិតដូចគ្រានេះទេ។
២. តើមានអ្វីកើតឡើងដល់ព្រះរាជាណាចក្រអ៊ីស្រាអែលដែលមានកុលសម្ព័ន្ធដប់ក្នុងកំឡុងការសោយរាជ្យនៃស្តេចអ័ហាប់?
២ នៅសតវត្សរ៍ទីដប់មុនគ.ស. សាសន៍អ៊ីស្រាអែលត្រូវធ្វើការសំរេចចិត្តដ៏សំខាន់មួយ។ តើពួកគេនឹងថ្វាយបង្គំអ្នកណា? ដោយសារអានុភាពយេសិបិលដែលជាជាយារបស់ស្តេចអ័ហាប់ ទ្រង់បានជំរុញប្រជាជនឲ្យថ្វាយបង្គំព្រះបាលនៅព្រះរាជាណាចក្រអ៊ីស្រាអែលដែលមានកុលសម្ព័ន្ធដប់។ ព្រះបាលជាព្រះដែលពួកគេជឿថាធ្វើឲ្យមានទឹកភ្លៀងនិងចំរើនភោគផល។ តាមទំនៀមទំលាប់នៅសម័យនោះ អ្នកថ្វាយបង្គំព្រះបាលជាច្រើននាក់ប្រហែលធ្លាប់ថើបដៃខ្លួនជាកាយវិការបង្ហាញការគោរពចំពោះរូបព្រះបាលឬមួយក៏លុតជង្គង់ថ្វាយបង្គំរូបនោះវិញ។ ដើម្បីជំរុញឲ្យព្រះបាលចំរើនភោគផលនិងសត្វចិញ្ចឹមរបស់ពួកគេ នោះអ្នកថ្វាយបង្គំព្រះបាលធ្លាប់ជួបជុំគ្នាហើយរួមដំណេកជាមួយនឹងប្រុសឬស្រីដែលលក់ខ្លួននៅឯព្រះវិហារ។ ពួកគេក៏មានទំលាប់យកកាំបិតឆូតសាច់ទាល់តែឈាមហូរប្រឡាក់កាយ។—ពង្សាវតារក្សត្រទី១ ១៨:២៨
៣. តើការថ្វាយបង្គំព្រះបាលមានឥទ្ធិពលយ៉ាងណាលើរាស្ត្ររបស់ព្រះ?
៣ មានសល់តែជនជាតិអ៊ីស្រាអែលប្រមាណ៧.០០០នាក់ដែលមិនព្រមចូលរួមក្នុងការថ្វាយបង្គំនេះដែលប្រកបដោយអំពើអសីលធម៌ អំពើហិង្សា និងការថ្វាយបង្គំរូបព្រះ។ (ពង្សាវតារក្សត្រទី១ ១៩:១៨) ដោយស្មោះត្រង់ ពួកគេបានកាន់ខ្ជាប់តាមកិច្ចព្រមព្រៀងដែលពួកគេមានជាមួយនឹងព្រះយេហូវ៉ា ហេតុដូច្នេះហើយពួកគេត្រូវបានមនុស្សបៀតបៀន។ ជាឧទាហរណ៍ មហាក្សត្រីយេសិបិលបានសំឡាប់ព្យាការីរបស់ព្រះយេហូវ៉ាជាច្រើននាក់។ (ពង្សាវតារក្សត្រទី១ ១៨:៤, ១៣) ដោយសារតែពួកគេស្ថិតនៅក្នុងស្ថានការណ៍ដ៏ពិបាកនេះ ពួកអ៊ីស្រាអែលភាគច្រើនបានខំថ្វាយបង្គំព្រះយេហូវ៉ាផងនិងព្រះបាលផង។ ប៉ុន្តែ ប្រសិនបើជនអ៊ីស្រាអែលបែរចេញពីព្រះយេហូវ៉ានិងថ្វាយបង្គំព្រះមិនពិតវិញ នោះជាការក្បត់ជំនឿ។ ព្រះយេហូវ៉ាបានសន្យាថាទ្រង់នឹងប្រទានពរពួកអ៊ីស្រាអែល បើពួកគេស្រឡាញ់ទ្រង់និងស្ដាប់បង្គាប់ទ្រង់។ ប៉ុន្តែ ទ្រង់បានព្រមានពួកគេថា ទ្រង់«ជាព្រះប្រចណ្ឌ»ហើយបើមិនថ្វាយបង្គំទ្រង់ដោយមានភក្ដីភាពដាច់មុខចំពោះទ្រង់តែមួយអង្គទេ នោះពួកគេនឹងត្រូវទទួលសេចក្ដីហិនវិនាស។—ចោទិយកថា ៥:៦-១០; ២៨:១៥, ៦៣
៤. តើព្រះយេស៊ូនិងពួកសាវកបានទាយប្រាប់ថានឹងមានអ្វីកើតឡើងក្នុងចំណោមគ្រីស្ទាន? តើទំនាយនេះត្រូវបានសំរេចយ៉ាងដូចម្ដេច?
៤ មានស្ថានការណ៍ស្រដៀងគ្នានៅក្នុងពិភពគ្រីស្ទសាសនាសព្វថ្ងៃនេះ។ សមាជិកពិភពគ្រីស្ទសាសនាអះអាងថាពួកគេជាគ្រីស្ទាន ប៉ុន្តែការប្រព្រឹត្ត ជំនឿ និងបុណ្យទាំងប៉ុន្មានរបស់ពួកគេប្រឆាំងនឹងសេចក្ដីបង្រៀនក្នុងព្រះគម្ពីរវិញ។ ដូចយេសិបិលដែរ ពួកមេដឹកនាំនៃពិភពគ្រីស្ទសាសនាបាននាំមុខក្នុងការបៀតបៀនស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ា។ តាំងពីយូរមកហើយគណៈបព្វជិតនៃពិភពគ្រីស្ទសាសនាបានគាំទ្រសង្គ្រាម ហើយហេតុនេះពួកគេទទួលខុសត្រូវចំពោះសមាជិកសាសនាដែលស្លាប់រាប់លាននាក់។ ពេលដែលសាសនាគាំទ្ររដ្ឋាភិបាលលោកីយ៍យ៉ាងនេះ ព្រះគម្ពីរហៅទង្វើនេះជាការផិតក្បត់ព្រះ។ (វិវរណៈ ១៨:២, ៣) បន្ថែមទៅទៀត ពិភពគ្រីស្ទសាសនាកាន់តែប្រណីនឹងការប្រព្រឹត្តអំពើកំផិត សូម្បីនៅក្នុងចំណោមបព្វជិតក៏ដោយ។ ព្រះយេស៊ូគ្រីស្ទនិងពួកសាវកទ្រង់បានទាយថានឹងមានការក្បត់ជំនឿដែលមានលក្ខណៈទ្រង់ទ្រាយធំ។ (ម៉ាថាយ ១៣:៣៦-៤៣; កិច្ចការ ២០:២៩, ៣០; ពេត្រុសទី២ ២:១, ២) ចំពោះពួកសមាជិកមួយពាន់លាននាក់នៃពិភពគ្រីស្ទសាសនា តើអ្វីនឹងកើតឡើងដល់ពួកគេ? តើពួកអ្នកថ្វាយបង្គំព្រះយេហូវ៉ាមានភារកិច្ចយ៉ាងណានឹងអ្នកទាំងនេះព្រមទាំងអ្នកឯទៀតដែលសាសនាមិនពិតនាំឲ្យវង្វេងនោះ? យើងអាចយល់ច្បាស់នូវចំឡើយចំពោះសំណួរទាំងនេះ ដោយពិនិត្យមើលព្រឹត្ដិការណ៍ដែលនាំឲ្យមានការ«បំបាត់ព្រះបាលពីពួកអ៊ីស្រាអែលចេញ»។—ពង្សាវតារក្សត្រទី២ ១០:២៨
សេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ព្រះចំពោះរាស្ត្រដែលមានចិត្តវៀចវេរ
៥. តើព្រះយេហូវ៉ាបង្ហាញការយកព្រះទ័យទុកដាក់ចំពោះរាស្ត្រដែលមានចិត្តវៀចវេររបស់ទ្រង់ដោយដូចម្ដេច?
៥ ការដាក់ទោសអ្នកដែលក្លាយទៅជាឥតស្មោះត្រង់ មិនមែនជាទង្វើដែលធ្វើឲ្យព្រះយេហូវ៉ារីករាយទេ។ ជាព្រះវរបិតាដែលប្រកបដោយក្ដីស្រឡាញ់ ទ្រង់សព្វព្រះហឫទ័យឲ្យមនុស្សអាក្រក់កែប្រែនិងវិលត្រឡប់មករកទ្រង់វិញ។ (អេសេគាល ១៨:៣២; ពេត្រុសទី២ ៣:៩) ដើម្បីបញ្ជាក់ចំណុចនេះ ព្រះយេហូវ៉ាបានប្រើព្យាការីជាច្រើននៅសម័យរបស់អ័ហាប់និងយេសិបិលដើម្បីព្រមានរាស្ត្រទ្រង់អំពីលទ្ធផលនៃការថ្វាយបង្គំព្រះបាល។ អេលីយ៉ាជាព្យាការីម្នាក់ដែលព្រះបានប្រើ។ ក្រោយពីភាពហួតហែងដែលត្រូវទាយទុកជាមុននោះ អេលីយ៉ាបានប្រាប់ស្តេចអ័ហាប់ឲ្យប្រមូលពួកអ៊ីស្រាអែលនិងពួកព្យាការីនៃព្រះបាលឲ្យទៅលើភ្នំកើមែល។—ពង្សាវតារក្សត្រទី១ ១៨:១, ១៩
៦, ៧. (ក) តើលោកអេលីយ៉ាបានលាតត្រដាងនូវដើមហេតុនៃការក្បត់ជំនឿរបស់ពួកអ៊ីស្រាអែលយ៉ាងដូចម្ដេច? (ខ) តើពួកព្យាការីនៃព្រះបាលបានធ្វើអ្វី? (គ) តើអេលីយ៉ាបានធ្វើអ្វី?
៦ ពួកគេប្រជុំនៅឯអាសនៈនៃព្រះយេហូវ៉ាដែលត្រូវបាន«រំលំហើយ» ប្រហែលជាដើម្បីឲ្យយេសិបិលសប្បាយចិត្ត។ (ពង្សាវតារក្សត្រទី១ ១៨:៣០) គួរឲ្យស្ដាយណាស់ ដែលពួកអ៊ីស្រាអែលដែលមានវត្តមានពេលនោះឥតប្រាកដថា គឺព្រះយេហូវ៉ាឬក៏ព្រះបាលដែលមានសមត្ថភាពធ្វើឲ្យមានភ្លៀងនោះ។ មានពួកព្យាការី៤៥០នាក់ដែលតំណាងព្រះបាល រីឯអ្នកតំណាងព្រះយេហូវ៉ាគឺមានតែលោកអេលីយ៉ាប៉ុណ្ណោះ។ អេលីយ៉ាចង្អុលបញ្ជាក់ដើមហេតុនៃបញ្ហារបស់បណ្ដាជន ពេលគាត់សួរថា៖ «តើអ្នករាល់គ្នានៅតែស្ទាក់ស្ទើរនាកណ្ដាលផ្លូវទាំង២នេះដល់កាលណាទៀត?»។ រួចមក ដោយនិយាយស្រួលយល់ជាងនោះទៅទៀត គាត់បានឲ្យគេសំរេចចិត្តអំពីរឿងនេះដោយថា៖ «បើព្រះយេហូវ៉ាទ្រង់ជាព្រះ នោះចូរដើរតាមទ្រង់ទៅ តែបើព្រះបាលជាព្រះវិញ នោះចូរប្រតិបត្ដិតាមចុះ!»។ លោកអេលីយ៉ាបានសុំឲ្យមានការល្បងលដើម្បីបង្ហាញថាអ្នកណាជាព្រះពិត ដើម្បីជំរុញពួកអ៊ីស្រាអែលដែលមានចិត្តស្ទាក់ស្ទើរឲ្យថ្វាយបង្គំព្រះយេហូវ៉ាតែប៉ុណ្ណោះ។ គោពីរក្បាលនឹងត្រូវសំឡាប់ធ្វើជាយញ្ញបូជា មួយគឺសំរាប់ព្រះយេហូវ៉ានិងមួយទៀតសំរាប់ព្រះបាល។ ព្រះពិតនឹងធ្វើឲ្យមានភ្លើងបញ្ឆេះយញ្ញបូជានោះ។ ពួកព្យាការីនៃព្រះបាលបានរៀបចំយញ្ញបូជារបស់គេ រួចមក ពួកគេបានអំពាវនាវអស់ជាច្រើនម៉ោងថា៖ «ឱព្រះបាលអើយ! សូមឆ្លើយមកយើងខ្ញុំរាល់គ្នាផង!»។ នៅពេលដែលលោកអេលីយ៉ាបានចំអកដាក់ពួកគេ នោះពួកគេបានយកកាំបិតឆូតសាច់ទាំងស្រែកយ៉ាងខ្លាំង ទាល់តែឈាមហូរប្រឡាក់កាយ។ ប៉ុន្តែ គ្មានចំឡើយណាឡើយ។—ពង្សាវតារក្សត្រទី១ ១៨:២១, ២៦-២៩
៧ ឥឡូវគឺដល់វេនលោកអេលីយ៉ា។ មុនដំបូង គាត់បានជួសជុលអាសនៈនៃព្រះយេហូវ៉ា រួចកាប់គោនោះជាដុំៗដាក់ពីលើអាសនៈ។ បន្ទាប់មក គាត់បានបញ្ជាឲ្យដងទឹកពេញ៤ក្អម យកមកចាក់លើដង្វាយគំរប់៣ដង រហូតដល់មានទឹកពេញប្រឡាយព័ទ្ធជុំវិញអាសនៈ។ បន្ទាប់មក លោកអេលីយ៉ាបានអធិស្ឋានថា៖ «ឱព្រះយេហូវ៉ាជាព្រះនៃអ័ប្រាហាំ នៃអ៊ីសាក ហើយនៃអ៊ីស្រាអែលអើយ! សូមឲ្យមនុស្សបានដឹងនៅថ្ងៃនេះថា ទ្រង់ជាព្រះនៃពួកអ៊ីស្រាអែល ហើយថា ទូលបង្គំជាអ្នកបំរើទ្រង់ ព្រមទាំងថាទូលបង្គំបានធ្វើការទាំងនេះ ដោយស្ដាប់តាមព្រះបន្ទូលទ្រង់ផង។ សូមស្ដាប់ទូលបង្គំ ឱព្រះយេហូវ៉ាអើយ! សូមស្ដាប់ទូលបង្គំ ដើម្បីឲ្យប្រជាជននេះបានដឹងថា គឺទ្រង់ ឱព្រះយេហូវ៉ាអើយ! ដែលជាព្រះ ហើយថា គឺទ្រង់ដែលនាំចិត្តគេត្រឡប់មកវិញ»។—ពង្សាវតារក្សត្រទី១ ១៨:៣០-៣៧
៨. តើព្រះបានតបឆ្លើយយ៉ាងណាចំពោះសេចក្ដីអធិស្ឋានរបស់អេលីយ៉ា? តើគាត់បានចាត់វិធានការអ្វី?
៨ ព្រះពិតបានតបឆ្លើយដោយធ្វើឲ្យភ្លើងធ្លាក់ចុះមកបញ្ឆេះដង្វាយនោះ។ ភ្លើងនោះថែមទាំងបានធ្វើឲ្យទឹកក្នុងប្រឡាយស្ងួតអស់រលីង! ចូរគិតនូវឥទ្ធិពលដែលនេះមានលើពួកអ៊ីស្រាអែល។ «នោះគេក៏ក្រាបផ្កាប់មុខពោលថា ព្រះយេហូវ៉ាទ្រង់ជាព្រះ ព្រះយេហូវ៉ាទ្រង់ជាព្រះពិតហើយ!»។ ឥឡូវ លោកអេលីយ៉ាក៏ចាត់វិធានការយ៉ាងម៉ឺងម៉ាត់មួយទៀតដោយបង្គាប់ពួកអ៊ីស្រាអែលថា៖ «ចូរចាប់ពួកហោរារបស់ព្រះបាលទៅ កុំឲ្យអ្នកណាមួយរួចឡើយ!»។ ពួកព្យាការី៤៥០នាក់របស់ព្រះបាលត្រូវបានសំឡាប់ចោលទាំងអស់នៅឯជើងភ្នំកើមែល។—ពង្សាវតារក្សត្រទី១ ១៨:៣៨-៤០
៩. តើពួកអ្នកថ្វាយបង្គំពិតត្រូវបានសាកល្បងតទៅទៀតតាមរបៀបណា?
៩ នៅថ្ងៃដដែលនោះ ព្រះយេហូវ៉ាបានបង្អុរភ្លៀងមកលើស្រុកជាលើកដំបូងបន្ទាប់ពីការរាំងស្ងួតអស់រយៈពេលបីឆ្នាំកន្លះ។ ថ្ងៃនោះពិតជាអស្ចារ្យមែន! (យ៉ាកុប ៥:១៧, ១៨) ពួកអ៊ីស្រាអែលច្បាស់ជានិយាយពីដំណើររឿងនេះកាលដែលពួកគេត្រឡប់មកផ្ទះវិញ។ ព្រះយេហូវ៉ាបានបង្ហាញឲ្យឃើញ ថាទ្រង់ជាព្រះពិត។ ប៉ុន្តែ ពួកអ្នកថ្វាយបង្គំព្រះបាលមិនចុះចាញ់ទេ។ យេសិបិលបៀតបៀនរាស្ត្ររបស់ព្រះយេហូវ៉ាតទៅទៀត។ (ពង្សាវតារក្សត្រទី១ ១៩:១, ២; ២១:១១-១៦) ហេតុដូច្នេះហើយ ចិត្តស្មោះគ្រប់លក្ខណ៍របស់ពួកគេត្រូវបានល្បងលម្ដងទៀត។ តើពួកគេនឹងរក្សាភាពស្មោះត្រង់ចំពោះព្រះយេហូវ៉ារហូតដល់ថ្ងៃជំនុំជំរះរបស់ទ្រង់មកលើពួកអ្នកថ្វាយបង្គំព្រះបាលឬទេ?
ចូរចាត់វិធានការយ៉ាងម៉ឺងម៉ាត់នៅឥឡូវនេះ
១០. (ក) នៅសម័យថ្មីនេះ តើពួកគ្រីស្ទានចាក់ប្រេងតាំងបានធ្វើអ្វី? (ខ) តើការស្ដាប់បង្គាប់តាមការដាស់តឿននៅវិវរណៈ ១៨:៤ រួមបញ្ចូលអ្វីខ្លះ?
១០ នៅសម័យនេះ ពួកគ្រីស្ទានចាក់ប្រេងតាំងបានធ្វើកិច្ចការដូចនឹងកិច្ចការរបស់លោកអេលីយ៉ាដែរ។ តាមរយៈពាក្យសំដីនិងសៀវភៅ ពួកគេបានព្រមានមនុស្សគ្រប់សាសន៍ មិនថាជាសមាជិកពិភពគ្រីស្ទសាសនាឬសាសនាឯទៀត ឲ្យដឹងអំពីគ្រោះថ្នាក់ដែលបណ្ដាលមកពីសាសនាមិនពិត។ ជាលទ្ធផល មនុស្សរាប់លាននាក់បានចាត់វិធានការផ្ដាច់ទំនាក់ទំនងជាមួយសាសនាមិនពិត។ ពួកគេបានថ្វាយខ្លួនបំរើព្រះយេហូវ៉ានិងបានក្លាយទៅជាសិស្សនៃព្រះយេស៊ូគ្រីស្ទ។ មែនហើយ ពួកគេបានធ្វើតាមការដាស់តឿនរបស់ព្រះស្តីអំពីសាសនាមិនពិត ដែលថា៖ «រាស្ត្រអញអើយ! ចូរចេញពីទីក្រុងនោះមក ដើម្បីកុំឲ្យត្រូវមានចំណែកក្នុងអំពើបាបវាឡើយ ក្រែងត្រូវវេទនាដូចជាវាដែរ»។—វិវរណៈ ១៨:៤
១១. តើយើងត្រូវធ្វើអ្វីដើម្បីឲ្យព្រះយេហូវ៉ាសព្វព្រះហឫទ័យ?
១១ ទោះជាមនុស្សរាប់លាននាក់ទៀតចូលចិត្តការផ្សព្វផ្សាយរបស់ស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ាដែលមានមូលដ្ឋានលើព្រះគម្ពីរក៏ពិតមែន តែពួកគេមិនប្រាកដអំពីអ្វីដែលពួកគេគួរធ្វើ។ ក្នុងចំណោមអ្នកទាំងនេះ មានអ្នកខ្លះដែលមកចូលរួមកិច្ចប្រជុំគ្រីស្ទានដូចជា ពិធីបុណ្យរំឭកអាហារល្ងាចរបស់ព្រះអម្ចាស់ ឬមកស្ដាប់កម្មវិធីខ្លះៗនៃមហាសន្និបាត។ យើងលើកទឹកចិត្តមនុស្សទាំងនេះគិតឲ្យបានដិតដល់ពីពាក្យរបស់អេលីយ៉ាដែលថា៖ «តើអ្នករាល់គ្នានៅតែស្ទាក់ស្ទើរនាកណ្ដាលផ្លូវទាំង២នេះដល់កាលណាទៀត?»។ (ពង្សាវតារក្សត្រទី១ ១៨:២១) ជាជាងមានចិត្តស្ទាក់ស្ទើរ ឥឡូវនេះពួកគេត្រូវចាត់វិធានការដោយខំខ្នះខ្នែងធ្វើជាអ្នកថ្វាយបង្គំព្រះយេហូវ៉ា ដែលបានថ្វាយខ្លួននិងទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹក។ ពុំនោះសោតទេ ពួកគេអាចបាត់បង់លទ្ធភាពទទួលជីវិតជារៀងរហូត!—ថែស្សាឡូនីចទី២ ១:៦-៩
១២. តើគ្រីស្ទានខ្លះបានធ្លាក់ទៅក្នុងស្ថានភាពអ្វីដែលប្រកបដោយគ្រោះថ្នាក់? តើពួកគេគួរធ្វើដូចម្ដេច?
១២ គួរឲ្យស្ដាយណាស់ គ្រីស្ទានខ្លះដែលបានទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹកហើយ បានក្លាយជាអសកម្មឬជាអ្នកផ្សាយឥតទៀងទាត់។ (ហេព្រើរ ១០:២៣-២៥; ១៣:១៥, ១៦) អ្នកខ្លះលែងខ្នះខ្នែងក្នុងការថ្វាយបង្គំ ពីព្រោះខ្លាចការបៀតបៀន។ ហេតុផ្សេងទៀតដោយសារមានការពិបាករកស៊ីចិញ្ចឹមជីវិត ខំប្រឹងឲ្យទៅជាអ្នកមាន ឬគិតតែពីការសប្បាយ។ ព្រះយេស៊ូបានព្រមានថារបស់ទាំងនេះគឺធ្វើឲ្យអ្នកកាន់តាមទ្រង់ខ្លះជំពប់ដួល ជាប់អន្ទាក់ ឬក៏អាចរួបរឹតមិនឲ្យបង្កើតផល។ (ម៉ាថាយ ១០:២៨-៣៣; ១៣:២០-២២; លូកា ១២:២២-៣១; ២១:៣៤-៣៦) ជាជាង‹ស្ទាក់ស្ទើរនាកណ្ដាលផ្លូវទាំង២› បុគ្គលបែបនេះគួរតែ«មានចិត្តឧស្សាហ៍ ហើយប្រែចិត្ត» ដោយចាត់វិធានការយ៉ាងម៉ឺងម៉ាត់ដើម្បីបំពេញតាមការឧទ្ទិសថ្វាយខ្លួន។—វិវរណៈ ៣:១៥-១៩
សេចក្ដីហិនវិនាសនៃសាសនាមិនពិតនឹងមកមួយរំពេច
១៣. ចូររៀបរាប់ស្ថានការណ៍នៅស្រុកអ៊ីស្រាអែល ពេលដែលយេហ៊ូវត្រូវបានចាក់ប្រេងតាំងជាស្តេច។
១៣ បើយើងពិចារណាអ្វីដែលបានកើតឡើងនៅស្រុកអ៊ីស្រាអែលប្រហែល១៨ឆ្នាំក្រោយរឿងអំពីអ្នកណាជាព្រះពិតត្រូវបានដោះស្រាយនៅភ្នំកើមែលនោះ យើងអាចយល់នូវមូលហេតុដែលនេះជាការបន្ទាន់ឲ្យមនុស្សចាត់វិធានការយ៉ាងម៉ឺងម៉ាត់ឥឡូវនេះ។ ក្នុងកំឡុងកិច្ចបំរើរបស់លោកអេលីសេដែលជាព្យាការីបន្ទាប់ពីលោកអេលីយ៉ានោះ ថ្ងៃជំនុំជំរះរបស់ព្រះយេហូវ៉ាបានមកលើអ្នកថ្វាយបង្គំព្រះបាលយ៉ាងលឿនមួយរំពេចដោយមិនដឹងទុកជាមុន។ យ៉ូរ៉ាមដែលជាព្រះបុត្រារបស់ស្តេចអ័ហាប់កំពុងតែគ្រប់គ្រងនៅអ៊ីស្រាអែល ហើយយេសិបិលដែលជាព្រះមាតាទ្រង់ក៏នៅមានព្រះជន្មនៅឡើយ។ ដោយស្ងាត់ៗ អេលីសេបានបញ្ជូនអ្នកបំរើរបស់គាត់ឲ្យទៅចាក់ប្រេងតាំងយេហ៊ូវដែលជាមេទ័ពអ៊ីស្រាអែល ឲ្យធ្វើជាស្តេចថ្មី។ នៅពេលនោះ យេហ៊ូវនៅខាងកើតទន្លេយ័រដាន់នារ៉ាម៉ូតកាឡាត ដោយកំពុងតែដឹកនាំការតយុទ្ធប្រឆាំងនឹងពួកសត្រូវរបស់អ៊ីស្រាអែល។ ស្តេចយ៉ូរ៉ាមនៅឯទីក្រុងយេសរាលនៅជិតក្រុងមេគីដោ កំពុងតែសំរាកដោយសាររបួសក្នុងសង្គ្រាម។—ពង្សាវតារក្សត្រទី២ ៨:២៩–៩:៤
១៤, ១៥. តើយេហ៊ូវបានត្រូវបង្គាប់ឲ្យធ្វើអ្វី? តើគាត់បានប្រព្រឹត្តតបយ៉ាងណា?
១៤ នេះជាអ្វីដែលព្រះយេហូវ៉ាបានបង្គាប់យេហ៊ូវ៖ «ត្រូវឲ្យប្រហារជំនួរវង្សរបស់អ័ហាប់ ជាចៅហ្វាយឯងទៅ ប្រយោជន៍ឲ្យអញបានសងសឹកនឹងយេសិបិល ដោយព្រោះឈាមនៃពួកហោរាជាអ្នកបំរើអញ នឹងឈាមនៃពួកអ្នកបំរើរបស់អញទាំងអស់ដែរ ដ្បិតជំនួរវង្សរបស់អ័ហាប់ ត្រូវវិនាសទៅអស់រលីង។ . . . ឆ្កែនឹងទំពាស៊ីយេសិបិលនៅដំបន់១ ក្នុងក្រុងយេសរាល ឥតមានអ្នកណាកប់នាងឡើយ»។—ពង្សាវតារក្សត្រទី២ ៩:៧-១០
១៥ យេហ៊ូវជាមនុស្សដែលចេះចាត់វិធានការយ៉ាងម៉ឺងម៉ាត់។ ដោយឥតបង្អែបង្អង់ គាត់ជិះរទេះសេះយ៉ាងលឿនសំដៅទៅទីក្រុងយេសរាល។ អ្នកយាមនៅទីក្រុងយេសរាលបានដឹងថាយេហ៊ូវកំពុងតែមក ហើយគាត់ទៅប្រាប់ស្តេចយ៉ូរ៉ាម។ រួចមកស្តេចយ៉ូរ៉ាមក៏ឡើងរទេះទ្រង់ជិះទៅក្នុងបំណងជួបយេហ៊ូវ ជាឧត្តមសេនីយ៍របស់ទ្រង់។ នៅពេលជួបគ្នា នោះស្តេចយ៉ូរ៉ាមក៏មានបន្ទូលសួរថា៖ «យេហ៊ូវអើយ! តើអ្នកមកដោយមេត្រីឬ?»។ យេហ៊ូវបានឆ្លើយតបថា៖ «កំពុងដែលមានសេចក្ដីកំផិត នឹងមន្តអាគមរបស់យេសិបិល ជាមាតាទ្រង់ជាច្រើនម្ល៉េះ នោះតើនឹងមានសេចក្ដីមេត្រីឯណាបាន?»។ រួចមក មុននឹងស្តេចយ៉ូរ៉ាមអាចរត់គេចបាន នោះយេហ៊ូវក៏យឹតធ្នូពេញមួយទំហឹងដៃបាញ់ត្រូវត្រង់បេះដូង ទ្រង់ក៏ក្ស័យព្រះជន្មទៅ។—ពង្សាវតារក្សត្រទី២ ៩:២០-២៤
១៦. (ក) តើមនុស្សកំរៀវដែលជាអ្នកបំរើយេសិបិលបានប្រឈមមុខនឹងស្ថានការណ៍អ្វីភ្លាមៗនោះ? (ខ) តើពាក្យបន្ទូលរបស់ព្រះយេហូវ៉ាអំពីយេសិបិលត្រូវបានសំរេចយ៉ាងដូចម្ដេច?
១៦ ដោយឥតរារង់ យេហ៊ូវបានជិះរទេះសេះយ៉ាងលឿនទៅក្រុងយេសរាល។ យេសិបិលដែលបានផាត់មុខផាត់មាត់យ៉ាងក្រាស់បានមើលពីបង្អួច ទាំងនិយាយគំរាមកំហែងដាក់យេហ៊ូវ។ យេហ៊ូវមិនយកចិត្តទុកដាក់នឹងយេសិបិលទេ ហើយក៏សួររកអ្នកគាំទ្រថា៖ «តើអ្នកណាកាន់ខាងអញ? តើមានអ្នកណាឬទេ?»។ ឥឡូវអ្នកបំរើយេសិបិលត្រូវតែចាត់វិធានការយ៉ាងម៉ឺងម៉ាត់។ ខណៈនោះមានមនុស្សកំរៀវពីរបីនាក់បានអើតមុខមក។ ភ្លាមៗនោះ ភាពស្មោះត្រង់របស់ពួកគេបានត្រូវសាកល្បង។ យេហ៊ូវបង្គាប់ថា៖ «ចូរបោះវាចុះមក!»។ មនុស្សកំរៀវទាំងនោះបានបោះទំលាក់យេសិបិលចុះមក ហើយរទេះនិងសេះរបស់យេហ៊ូវបានជាន់ឈ្លី។ យ៉ាងនេះ អ្នកដែលផ្ដើមការថ្វាយបង្គំព្រះបាលនៅស្រុកអ៊ីស្រាអែលបានស្លាប់ទៅយ៉ាងសក្ដិសម។ មុននឹងកប់យេសិបិល នោះឆ្កែទំពាស៊ីសាច់យេសិបិលអស់ទៅដូចបានទាយមកមែន។—ពង្សាវតារក្សត្រទី២ ៩:៣០-៣៧
១៧. ដោយឃើញថាព្រះបានជំនុំជំរះយេសិបិល តើនោះគួរពង្រឹងជំនឿរបស់យើងទៅលើព្រឹត្ដិការណ៍អ្វីដែលត្រូវកើតឡើងនៅនាអនាគត?
១៧ ស្ត្រីពេស្យាជានិមិត្តរូបដែលមានឈ្មោះថា«បាប៊ីឡូនដ៏ជាធំ» នឹងត្រូវទទួលសេចក្ដីហិនវិនាសដ៏គួរឲ្យរន្ធត់ដូចយេសិបិលដែរ។ ស្ត្រីពេស្យាជានិមិត្តរូបនេះតំណាងសាសនាមិនពិតទាំងប៉ុន្មានក្នុងរបបលោកីយ៍របស់សាតាំង ដែលមានដើមកំណើតចេញពីក្រុងបាប៊ីឡូនពីបុរាណ។ ក្រោយពីសាសនាមិនពិតទទួលសេចក្ដីហិនវិនាស នោះព្រះយេហូវ៉ានឹងប្រុងស្មារតីលើមនុស្សទាំងអស់ដែលមិនមែនជាផ្នែកខាងសាសនាក្នុងរបបរបស់សាតាំង។ ពួកអ្នកទាំងនេះក៏នឹងត្រូវទទួលសេចក្ដីហិនវិនាសដែរ ហើយនេះនឹងរៀបចំផ្លូវឲ្យមានពិភពលោកថ្មីដ៏សុចរិត។—វិវរណៈ ១៧:៣-៦; ១៩:១៩-២១; ២១:១-៤
១៨. ក្រោយពីយេសិបិលស្លាប់ទៅ តើមានអ្វីកើតឡើងដល់ពួកអ្នកដែលថ្វាយបង្គំព្រះបាលនៅស្រុកអ៊ីស្រាអែល?
១៨ ក្រោយពីយេសិបិលស្លាប់ទៅ នោះស្តេចយេហ៊ូវក៏ប្រហារជីវិតអស់អ្នកណាដែលនៅសល់ក្នុងជំនួរវង្សរបស់អ័ហាប់ និងពួកអ្នកសំខាន់ៗដែលបានគាំទ្រស្តេចអ័ហាប់។ (ពង្សាវតារក្សត្រទី២ ១០:១១) ប៉ុន្តែ ពួកអ៊ីស្រាអែលដែលជាអ្នកថ្វាយបង្គំព្រះបាលក៏នៅសល់ក្នុងស្រុកនេះដែរ។ ស្តីអំពីអ្នកទាំងនេះ យេហ៊ូវបានចាត់វិធានការដោយឥតរារែកដើម្បីបង្ហាញថា គាត់មាន‹សេចក្ដីឧស្សាហ៍ចំពោះព្រះយេហូវ៉ា›។ (ពង្សាវតារក្សត្រទី២ ១០:១៦) យេហ៊ូវបានបន្លំខ្លួនជាអ្នកថ្វាយបង្គំព្រះបាល ហើយបានរៀបចំបុណ្យដ៏ធំមួយនៅព្រះវិហារនៃព្រះបាល ដែលស្តេចអ័ហាប់បានសង់នៅក្រុងសាម៉ារី។ ពួកអ្នកថ្វាយបង្គំព្រះបាលទាំងអស់នៅស្រុកអ៊ីស្រាអែលបានមកពិធីបុណ្យនេះ។ ពួកនេះបានឃុំជាប់នៅក្នុងព្រះវិហារ ហើយត្រូវបានពួកគាំទ្រយេហ៊ូវសំឡាប់ចោលអស់រលីង។ ព្រះគម្ពីរបានបញ្ចប់កំណត់ហេតុនេះ ដោយចែងថា៖ «គឺយ៉ាងនោះដែលយេហ៊ូវបានបំបាត់ព្រះបាលពីពួកអ៊ីស្រាអែលចេញ»។—ពង្សាវតារក្សត្រទី២ ១០:១៨-២៨
១៩. តើ«មនុស្ស១ហ្វូងយ៉ាងធំ»ដែលជាអ្នកថ្វាយបង្គំដ៏ស្មោះរបស់ព្រះយេហូវ៉ានឹងមានសេចក្ដីសង្ឃឹមដ៏អស្ចារ្យអ្វី?
១៩ ការថ្វាយបង្គំព្រះបាលបានត្រូវបំបាត់ចោលឲ្យសាបសូន្យពីស្រុកអ៊ីស្រាអែល។ ហើយសាសនាមិនពិតនៃលោកីយ៍នេះក៏នឹងវិនាសទៅយ៉ាងគួរឲ្យរន្ធត់ក្នុងមួយរំពេចដូចនោះដែរ។ ក្នុងកំឡុងថ្ងៃជំនុំជំរះដ៏ធំនេះ តើអ្នកនឹងនៅខាងណា? ឥឡូវនេះ ចូរចាត់វិធានការយ៉ាងម៉ឺងម៉ាត់ ហើយអ្នកអាចទទួលឯកសិទ្ធិចូលរួមក្នុងចំណោម«មនុស្ស១ហ្វូងយ៉ាងធំ»ដែលជាពួកអ្នករួចរស់ជីវិតពី«គ្រាវេទនាយ៉ាងធំ»។ ពេលនោះ អ្នកអាចនឹកចាំពីពេលមុនៗដោយមានអំណរ ហើយអ្នកនឹងសរសើរព្រះដែលបានកាត់ទោស«ស្រីសំផឹងដ៏ធំនោះ ដែលបង្ខូចផែនដី ដោយការកំផិតរបស់វា»។ ដោយមានសាមគ្គីភាពជាមួយនឹងអ្នកថ្វាយបង្គំពិតឯទៀត អ្នកនឹងយល់ស្របនឹងពាក្យដ៏គួរឲ្យរំភើបចិត្តនេះ ដែលបន្លឺពីស្ថានសួគ៌ថា៖ «ហាលេលូយ៉ា ដ្បិតព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះដែលមានព្រះចេស្ដាបំផុត ទ្រង់សោយរាជ្យឡើងហើយ»។—វិវរណៈ ៧:៩, ១០, ១៤; ១៩:១, ២, ៦
សំណួរសំរាប់រំពឹងគិត
• តើសាសន៍អ៊ីស្រាអែលពីសម័យបុរាណបានក្លាយទៅជាអ្នកថ្វាយបង្គំព្រះបាលយ៉ាងដូចម្ដេច?
• តើការក្បត់ជំនឿអ្វីដែលមានលក្ខណៈទ្រង់ទ្រាយធំដែលព្រះគម្ពីរបានទាយទុកជាមុននោះ? តើទំនាយនេះត្រូវបានសំរេចតាមរបៀបណា?
• តើយេហ៊ូវបានបំបាត់ចោលការថ្វាយបង្គំព្រះបាលយ៉ាងដូចម្ដេច?
• តើយើងត្រូវធ្វើអ្វីដើម្បីរួចរស់ជីវិតនៅថ្ងៃជំនុំជំរះរបស់ព្រះ?
[សំណួរសម្រាប់អត្ថបទសិក្សា]
[ផែនទីនៅទំព័រ១៨]
(ដើម្បីមើលឃើញទាំងអស់ សូមមើលទស្សនាវដ្ដី)
សូគរ (ឬសូកូរ)
អាផែក
ហេលកាត
យ៉ុកនាម
មេគីដោ
ត្អាណាក
ដូថាន់
សាម៉ារី
អេនដោរ
ស៊ូណែម
អូប្រា
យេសរាល
យីបលាម (កាថរីម៉ូន)
ធើសា
បេតសេមែស
បេតសៀន
យ៉ាបេសកាឡាត?
អេបិលមហូឡា
បេតអើបេល
រ៉ាម៉ូតកាឡាត
ភ្នំ
ភ្នំកើមែល
ភ្នំតាបោរ
ភ្នំម៉ូរេ
ភ្នំគីលបោ
[សមុទ្រ]
សមុទ្រមេឌីទែរ៉ានេ
សមុទ្រកាលីឡេ
[ទន្លេ]
ទន្លេយ័រដាន់
[ទឹកផុសនិងអណ្ដូង]
អណ្ដូងហារ៉ុឌ
[អ្នកផ្ដល់សិទ្ធិ]
Based on maps copyrighted by Pictorial Archive (Near Eastern History) Est. and Survey of Israel
[រូបភាពនៅទំព័រ១៩]
ការចូលរួមកិច្ចផ្សព្វផ្សាយព្រះរាជាណាចក្រនិងកិច្ចប្រជុំ ជាទៀងទាត់ គឺជាលក្ខណៈសំខាន់ នៃការថ្វាយបង្គំពិត
[រូបភាពនៅទំព័រ២០]
ដូចយេហ៊ូវ អស់អ្នកដែលចង់ រួចរស់ជីវិតនៅថ្ងៃរបស់ព្រះយេហូវ៉ា ត្រូវចាត់វិធានការយ៉ាងម៉ឺងម៉ាត់