ចូរយកតម្រាប់តាមព្រះទ័យអត់ធ្មត់របស់ព្រះយេហូវ៉ា
ចូរយកតម្រាប់តាមព្រះទ័យអត់ធ្មត់របស់ព្រះយេហូវ៉ា
«ព្រះអម្ចាស់មិនផ្អាកសេចក្ដីសន្យារបស់ទ្រង់ . . . គឺទ្រង់មានព្រះហឫទ័យអត់ធ្មត់»។—ពេត្រុសទី២ ៣:៩
១. តើព្រះយេហូវ៉ាបានអញ្ជើញមនុស្សឲ្យទទួលអំណោយដ៏ល្អអស្ចារ្យអ្វី?
ព្រះយេហូវ៉ាអញ្ជើញយើងទទួលអ្វីដែលគ្មានអ្នកណាអាចផ្ដល់បានឡើយ។ ទ្រង់អញ្ជើញយើងទទួលអ្វីដែលគួរឲ្យចង់បានណាស់ និងមានតម្លៃប្រៀបផ្ទឹមពុំបាន ហើយជាអ្វីដែលយើងមិនអាចទិញឬទទួលដោយសារគួរនឹងទទួលនោះឡើយ។ អ្វីដែលទ្រង់អញ្ជើញយើងទទួលនោះគឺជាអំណោយ ពោលគឺជីវិតជារៀងរហូត។ យើងភាគច្រើននឹងទទួលជីវិតជានិរន្តរ៍នោះនៅលើផែនដីដែលត្រូវរៀបចំជាសួនមនោរម្យ។ (យ៉ូហាន ៣:១៦) មនុស្សនឹងមានជីវិតសប្បាយរីករាយនៅទីនោះ! សង្គមនោះនឹងលែងមានបញ្ហាផ្សេងៗដែលនាំឲ្យសោកសង្រេងដូចជាភាពក្រីក្រ អំពើឃោរឃៅ ឧក្រិដ្ឋកម្មនិងជំងឺជាដើម។ សូម្បីតែសេចក្ដីស្លាប់ក៏លែងមានដែរ! មនុស្សនឹងមានសេចក្ដីសុខសាន្តនិងសាមគ្គីភាពក្រោមការគ្រប់គ្រងនៃព្រះរាជាណាចក្ររបស់ព្រះដែលពេញទៅដោយសេចក្ដីស្រឡាញ់។ យើងពិតជាប្រាថ្នាចង់បានយ៉ាងខ្លាំងនូវសួនមនោរម្យនោះ!—អេសាយ ៩:៦, ៧; វិវរណៈ ២១:៤, ៥
២. ហេតុអ្វីបានជាព្រះយេហូវ៉ាមិនទាន់ធ្វើអន្តរាគមន៍ដោយបំផ្លាញចោលលោកីយ៍អាក្រក់នេះរបស់សាតាំង?
២ ព្រះយេហូវ៉ាក៏ទន្ទឹងចាំយ៉ាងខ្លាំងនូវគ្រាដែលទ្រង់នឹងស្ថាបនាសួនមនោរម្យនៅលើផែនដី ពីព្រោះទ្រង់ស្រឡាញ់សេចក្ដីសុចរិតនិងសេចក្ដីយុត្ដិធម៌។ (ទំនុកដំកើង ៣៣:៥) ព្រះយេហូវ៉ាមិនសព្វព្រះហឫទ័យសោះពេលទតឃើញលោកីយ៍នេះដែលមិនយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះគោលការណ៍សុចរិតរបស់ទ្រង់ ឬរហូតដល់ប្រឆាំងនឹងគោលការណ៍នោះ។ នេះជាលោកីយ៍ដែលមិនទទួលស្គាល់អំណាចរបស់ទ្រង់សោះ ហើយក៏ធ្វើបាបរាស្ត្រទ្រង់ផងដែរ។ ប៉ុន្តែ ព្រះយេហូវ៉ាមានមូលហេតុដែលទ្រង់មិនទាន់ធ្វើអន្តរាគមន៍ដោយបំផ្លាញចោលលោកីយ៍អាក្រក់នេះរបស់សាតាំង។ មូលហេតុទាំងនោះទាក់ទងនឹងការចោទប្រកាន់ទៅលើភាពត្រឹមត្រូវនៃការគ្រប់គ្រងរបស់ទ្រង់។ ក្នុងការដោះស្រាយរឿងចោទប្រកាន់ទាំងនោះ ព្រះយេហូវ៉ាបានបង្ហាញគុណសម្បត្ដិមួយដែលមនុស្សមិនសូវមានសព្វថ្ងៃនេះទេ នោះគឺព្រះទ័យអត់ធ្មត់។
៣. (ក) តើពាក្យភាសាហេព្រើរនិងភាសាក្រិចក្នុងព្រះគម្ពីរដែលត្រូវបកប្រែថា «អត់ធ្មត់»នោះ មានន័យអ្វី? (ខ) តើយើងនឹងពិនិត្យមើលសំណួរអ្វីខ្លះ?
៣ ភាសាក្រិចមានពាក្យមួយដែលព្រះគម្ពីរខ្មែរបកប្រែប្រាំបួនដងថា«អត់ធ្មត់»។ ពាក្យនេះមានន័យចំៗថា «វិញ្ញាណវែង» ដូច្នេះបានត្រូវបកប្រែថា «អំណត់»មួយដង និង«អត់ធន់»បួនដង។ ពាក្យភាសាហេព្រើរនិងភាសាក្រិចដែលត្រូវបកប្រែថា «អត់ធ្មត់»នោះ បង្កប់អត្ថន័យថាជាការអត់ទ្រាំហើយយឺតនឹងខឹង។ តើយើងទទួលប្រយោជន៍អ្វីពីព្រះទ័យអត់ធ្មត់របស់ព្រះយេហូវ៉ា? តើយើងអាចទាញមេរៀនអ្វីពីព្រះទ័យអត់ធ្មត់និងការអត់ធន់របស់ព្រះយេហូវ៉ានិងរាស្ត្រស្មោះភក្ដីរបស់ទ្រង់? តើយើងដឹងយ៉ាងណាថាព្រះទ័យអត់ធ្មត់របស់ព្រះយេហូវ៉ាមានកំរិត? សូមអញ្ជើញពិនិត្យមើល។
ចូរពិចារណាពីព្រះទ័យអត់ធ្មត់របស់ព្រះយេហូវ៉ា
៤. តើសាវ័កពេត្រុសបានសរសេរអ្វី ស្តីអំពីព្រះទ័យអត់ធ្មត់របស់ព្រះយេហូវ៉ា?
៤ សាវ័កពេត្រុសបានសរសេរអំពីព្រះទ័យអត់ធ្មត់របស់ព្រះយេហូវ៉ាថា៖ «ពួកស្ងួនភ្ងាអើយ! កុំឲ្យភ្លេចសេចក្ដី១នេះឡើយ គឺថា នៅចំពោះព្រះអម្ចាស់ ១ថ្ងៃទុកដូចជា១ពាន់ឆ្នាំ ហើយ១ពាន់ឆ្នាំក៏ទុកដូចជា១ថ្ងៃដែរ។ ព្រះអម្ចាស់មិនផ្អាកសេចក្ដីសន្យារបស់ទ្រង់ដូចជាមានអ្នកខ្លះគិតស្មាននោះទេ គឺទ្រង់មានព្រះហឫទ័យអត់ធ្មត់នឹងយើងរាល់គ្នាវិញ ដោយមិនចង់ឲ្យអ្នកណាមួយវិនាសឡើយ គឺចង់ឲ្យមនុស្សទាំងអស់បានប្រែចិត្តវិញ»។ (ពេត្រុសទី២ ៣:៨, ៩) សូមកត់សំគាល់ចំណុចពីរក្នុងខគម្ពីរទាំងនេះដែលជួយយើងយល់អំពីព្រះទ័យអត់ធ្មត់របស់ព្រះយេហូវ៉ា។
៥. តើទស្សនៈរបស់ព្រះយេហូវ៉ាចំពោះពេលវេលាមានឥទ្ធិពលយ៉ាងណាលើការប្រព្រឹត្តរបស់ទ្រង់?
៥ ចំណុចទីមួយបង្ហាញថា ព្រះយេហូវ៉ាមិនមានទស្សនៈដូចយើងចំពោះពេលវេលា។ មួយពាន់ឆ្នាំប្រៀបដូចជាមួយថ្ងៃប៉ុណ្ណោះចំពោះព្រះដែលមានព្រះជន្មរស់ជារៀងរហូត។ កុំឲ្យយើងគិតថាព្រះយេហូវ៉ាក្រនឹងចាត់វិធានការនោះទេ ពីព្រោះគ្មានអ្វីដែលអាចបង្ខិតបង្ខំទ្រង់ឬរារាំងទ្រង់បានឡើយ។ ដោយសារព្រះយេហូវ៉ាមានប្រាជ្ញាដ៏លើសលប់នោះ ទ្រង់ជ្រាបអំពីពេលវេលាដ៏ល្អបំផុតឲ្យទ្រង់សម្រេចការដើម្បីឲ្យមនុស្សទាំងអស់ទទួលប្រយោជន៍។ ហេតុនេះហើយបានជាព្រះយេហូវ៉ាមានព្រះទ័យអត់ធ្មត់និងរង់ចាំដល់ពេលនោះមកដល់។ ប៉ុន្តែ កុំឲ្យយើងប៉ាន់ស្មានថា ព្រះយេហូវ៉ាមិនយកព្រះទ័យទុកដាក់នឹងការរងទុក្ខរបស់រាស្ត្រទ្រង់ក្នុងកំឡុងពេលដែលកំពុងរង់ចាំនោះ។ ព្រះយេហូវ៉ាមាន«ព្រះហឫទ័យមេត្ដាករុណា»ហើយប្រកបទៅដោយសេចក្ដីស្រឡាញ់។ (លូកា ១:៧៨; យ៉ូហានទី១ ៤:៨) ព្រះយេហូវ៉ាអាចកែប្រែឲ្យល្អទាំងស្រុងហើយជារៀងរហូតបាន នូវទុក្ខវេទនាណារបស់មនុស្សក្នុងគ្រាដែលទ្រង់អនុញ្ញាតឲ្យមាននេះ។—ទំនុកដំកើង ៣៧:១០
៦. តើយើងមិនគួរស្មានយ៉ាងណាអំពីព្រះ? ហេតុអ្វី?
៦ យ៉ាងណាក៏ដោយ ការទន្ទឹងចាំអ្វីដែលយើងចង់បានជាខ្លាំងនោះ មិនងាយស្រួលទេ។ (សុភាសិត ១៣:១២) ហេតុនេះហើយបានជាមនុស្សខ្លះស្មានថា បើអ្នកដទៃមិនបំពេញតាមសេចក្ដីសន្យាភ្លាមៗនោះ នេះបានន័យថាគេគ្មានបំណងសម្រេចការនោះសោះ។ ការគិតបែបនេះស្តីអំពីព្រះ មិនប្រកបដោយប្រាជ្ញាឡើយ! បើយើងមានទស្សនៈខុសដោយចាត់ទុកព្រះទ័យអត់ធ្មត់របស់ព្រះថាទ្រង់នៅបង្អែបង្អង់ នោះពេលវេលាដែលកន្លងទៅអាចនាំឲ្យយើងខកចិត្តឬសង្ស័យលើការសម្រេចបំណងព្រះហឫទ័យរបស់ទ្រង់ ហើយយើងអាចទៅជាមានភាពងុយងោកខាងវិញ្ញាណ។ ឬមួយក៏យើងអាចចាញ់បោកពួកមនុស្សចំអកដែលគ្មានជំនឿ ដែលពេត្រុសបានព្រមានអំពីនោះ។ មនុស្សបែបនេះចំអកឡកឡឺយថា៖ «តើសេចក្ដីសន្យាពីព្រះអង្គយាងមកនៅឯណា? ដ្បិតតាំងពីពួកឰយុកោដេកលក់ទៅ នោះគ្រប់ទាំងអស់នៅតែដដែល ដូចជាពីកំណើតលោកីយរៀងមកដែរ»។—ពេត្រុសទី២ ៣:៤
៧. តើព្រះទ័យអត់ធ្មត់របស់ព្រះយេហូវ៉ានិងការចង់ឲ្យមនុស្សប្រែចិត្តមានទំនាក់ទំនងនឹងគ្នាយ៉ាងណា?
៧ ចំណុចទីពីរដែលសំណេររបស់ពេត្រុសបានបញ្ជាក់នោះ គឺថាព្រះយេហូវ៉ាមានព្រះទ័យអត់ធ្មត់ពីព្រោះទ្រង់ចង់ឲ្យមនុស្សទាំងអស់ប្រែចិត្ត។ ព្រះយេហូវ៉ានឹងប្រហារជីវិតអស់អ្នកដែលមានចិត្តមានះហើយមិនព្រមលះចោលផ្លូវអាក្រក់របស់ខ្លួន។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ព្រះយេហូវ៉ាមិនសព្វព្រះហឫទ័យចំពោះសេចក្ដីស្លាប់របស់មនុស្សអាក្រក់ឡើយ។ ផ្ទុយទៅវិញ ទ្រង់មានព្រះទ័យរីករាយពេលមនុស្សប្រែចិត្ត លះចោលផ្លូវអាក្រក់របស់ខ្លួន ហើយមានជីវិតរស់នៅតទៅ។ (អេសេគាល ៣៣:១១) យ៉ាងនេះ ព្រះយេហូវ៉ាកំពុងតែបង្ហាញនូវព្រះទ័យអត់ធ្មត់ហើយចាត់អ្នកបម្រើរបស់ទ្រង់ឲ្យប្រកាសដំណឹងល្អទូទាំងពិភពលោកដើម្បីឲ្យមនុស្សមានឱកាសរស់ជារៀងរហូតបាន។
៨. តើការប្រព្រឹត្តរបស់ព្រះយេហូវ៉ាលើសាសន៍អ៊ីស្រាអែលសឲ្យឃើញនូវព្រះទ័យអត់ធ្មត់របស់ទ្រង់យ៉ាងណា?
៨ ការប្រព្រឹត្តរបស់ព្រះយេហូវ៉ាលើសាសន៍អ៊ីស្រាអែលពីបុរាណក៏សឲ្យឃើញនូវព្រះទ័យអត់ធ្មត់របស់ទ្រង់ដែរ។ អស់រាប់រយឆ្នាំព្រះយេហូវ៉ាមិនប្រកាន់ចំពោះសាសន៍អ៊ីស្រាអែលពេលដែលពួកគេមិនស្ដាប់បង្គាប់ទ្រង់។ ម្ដងហើយម្ដងទៀតព្រះយេហូវ៉ាបានដាស់តឿនពួកគេតាមរយៈព្យាការីរបស់ទ្រង់ថា៖ «ចូរឲ្យឯងរាល់គ្នាបែរចេញពីផ្លូវអាក្រក់របស់ឯងទៅ ហើយកាន់តាមក្រិត្យក្រមនឹងបញ្ញត្តអញទាំងប៉ុន្មាន តាមច្បាប់ទាំងអស់ដែលអញបានបង្គាប់ដល់ពួកឰយុកោឯង ហើយដែលអញបានផ្ញើមកឯងរាល់គ្នាដោយសារពួកហោរា ជាពួកអ្នកបម្រើរបស់អញ»។ តើមានលទ្ធផលអ្វី? គួរឲ្យស្ដាយណាស់ ប្រជាជននោះ«មិនព្រមស្ដាប់ទេ»។—ពង្សាវតារក្សត្រទី២ ១៧:១៣, ១៤
៩. តើព្រះយេស៊ូបង្ហាញព្រះទ័យអត់ធ្មត់ដូចព្រះយេហូវ៉ាបេះបិទយ៉ាងដូចម្ដេច?
៩ នៅទីបំផុត ព្រះយេហូវ៉ាបានចាត់រាជបុត្រារបស់ទ្រង់ឲ្យទៅជួបពួកយូដា ហើយព្រះយេស៊ូបានអំពាវនាវដោយអង្វរពួកគេឲ្យមានចំណងមេត្រីភាពម្ដងទៀតជាមួយនឹងព្រះ។ ព្រះយេស៊ូបានបង្ហាញព្រះទ័យអត់ធ្មត់ដូចព្រះយេហូវ៉ាបេះបិទ។ ទោះជាព្រះយេស៊ូជ្រាបថាបន្ដិចទៀតគេនឹងធ្វើគុតទ្រង់ក៏ដោយ ទ្រង់នៅតែបានបង្ហាញអារម្មណ៍សោកស្ដាយពេលមានបន្ទូលថា៖ «ឱយេរូសាឡិម ក្រុងយេរូសាឡិមអើយ! ឯងដែលសម្លាប់ពួកហោរា ហើយយកថ្មចោលពួកអ្នកដែលបានចាត់មកឯឯង តើប៉ុន្មានដងហើយដែលអញចង់ប្រមូលកូនឯងទាំងប៉ុន្មានដូចជាមេមាន់ក្រុងកូនវាឲ្យជ្រកក្រោមស្លាប។ តែឯងមិនព្រមទេ»។ (ម៉ាថាយ ២៣:៣៧) នេះមិនមែនជាសំដីរបស់ចៅក្រមម្នាក់ដែលចង់តែដាក់ទោសដោយឥតមេត្ដានោះទេ តែជាសំដីទន់ភ្លន់របស់មិត្តសំឡាញ់ម្នាក់ដែលចេះបង្ហាញនូវការអត់ធ្មត់។ ព្រះយេស៊ូមានព្រះទ័យដូចព្រះវរបិតារបស់ទ្រង់នៅស្ថានសួគ៌ដែលសព្វព្រះហឫទ័យឲ្យមនុស្សប្រែចិត្តដើម្បីរួចពីទោស។ មនុស្សខ្លះបានធ្វើតាមការព្រមានរបស់ព្រះយេស៊ូ ហើយបានរួចខ្លួនពីគ្រាកាត់ទោសលើទីក្រុងយេរូសាឡិមយ៉ាងហិនហោចនៅឆ្នាំ៧០ គ.ស.។—លូកា ២១:២០-២២
១០. តើយើងទទួលប្រយោជន៍អ្វីពីព្រះទ័យអត់ធ្មត់របស់ព្រះយេហូវ៉ា?
១០ ព្រះទ័យអត់ធ្មត់របស់ព្រះយេហូវ៉ាជាអ្វីដ៏គួរឲ្យអស្ចារ្យ មែនទេ? ទោះជាមនុស្សមិនស្ដាប់បង្គាប់ព្រះយេហូវ៉ាប៉ុណ្ណាក៏ដោយ ទ្រង់នៅតែអនុញ្ញាតឲ្យយើងម្នាក់ៗរួមទាំងមនុស្សរាប់លាននាក់ទៀតមានឱកាសស្គាល់ទ្រង់និងមានសេចក្ដីសង្ឃឹមទទួលសេចក្ដីសង្គ្រោះ។ ពេត្រុសបានសរសេរចំពោះជនគ្រីស្ទានគ្នីគ្នាថា៖ «[ចូរ]រាប់សេចក្ដីអត់ធ្មត់របស់ព្រះអម្ចាស់នៃយើងទុកជាសេចក្ដីសង្គ្រោះ»។ (ពេត្រុសទី២ ៣:១៥) ដោយសារព្រះទ័យអត់ធ្មត់របស់ព្រះយេហូវ៉ាបានបើកឱកាសឲ្យយើងទទួលសេចក្ដីសង្គ្រោះ នោះយើងពិតជាមានចិត្តកតញ្ញូណាស់ ត្រូវទេ? ហើយរាល់ថ្ងៃដែលយើងបម្រើព្រះយេហូវ៉ា យើងក៏អធិស្ឋានសូមទ្រង់បង្ហាញព្រះទ័យអត់ធ្មត់ជានិច្ចចំពោះយើង មែនទេ?—ម៉ាថាយ ៦:១២
១១. តើការយល់អំពីព្រះទ័យអត់ធ្មត់របស់ព្រះយេហូវ៉ានឹងជំរុញយើងឲ្យធ្វើអ្វី?
១១ កាលដែលយើងយល់នូវមូលហេតុដែលព្រះយេហូវ៉ាបង្ហាញព្រះទ័យអត់ធ្មត់នោះ នេះជួយយើងឲ្យចេះរង់ចាំដោយអត់ធ្មត់នូវសេចក្ដីសង្គ្រោះពីទ្រង់ ដោយមិនសន្និដ្ឋានថាទ្រង់ក្រនឹងសម្រេចសេចក្ដីសន្យាឡើយ។ (បរិទេវ ៣:២៦) យើងចេះតែអធិស្ឋានជានិច្ចសូមឲ្យព្រះរាជាណាចក្ររបស់ព្រះយេហូវ៉ាមកដល់ ហើយទុកចិត្តថាទ្រង់ជ្រាបអំពីពេលគួរធ្វើតាមសេចក្ដីអធិស្ឋាននោះ។ ម្យ៉ាងទៀត ចិត្តយើងជំរុញឲ្យយកតម្រាប់តាមព្រះយេហូវ៉ាដោយបង្ហាញចិត្តអត់ធ្មត់ដូចទ្រង់ក្នុងការប្រស្រ័យទាក់ទងនឹងបងប្អូនរួមជំនឿ និងចំពោះពួកអ្នកដែលយើងជួបក្នុងកិច្ចការផ្សព្វផ្សាយរបស់យើង។ ដូចព្រះយេហូវ៉ា យើងមិនចង់ឲ្យមនុស្សណាវិនាសឡើយ តែចង់ឲ្យគេប្រែចិត្តនិងមានសេចក្ដីសង្ឃឹមទទួលជីវិតជារៀងរហូតដូចយើងដែរ។—ធីម៉ូថេទី១ ២:៣, ៤
ចូរពិចារណាពីការអត់ធ្មត់របស់ពួកព្យាការី
១២, ១៣. សមស្របទៅតាមយ៉ាកុប ៥:១០ តើព្យាការីអេសាយបង្ហាញចិត្តអត់ធ្មត់ដោយជោគជ័យបានយ៉ាងណា?
១២ ការពិចារណាពីព្រះទ័យអត់ធ្មត់របស់ព្រះយេហូវ៉ាអាចជួយយើងស្រឡាញ់និងចង់បណ្ដុះឲ្យមានគុណសម្បត្ដិនោះ។ ការបណ្ដុះឲ្យមានចិត្តអត់ធ្មត់មិនតែងតែស្រួលសម្រាប់មនុស្សមិនគ្រប់លក្ខណ៍ទេ តែយើងអាចធ្វើបាន។ យើងរៀនពីគំរូរបស់អ្នកបម្រើព្រះពីបុរាណ។ យ៉ាកុបបានសរសេរថា៖ «បងប្អូនអើយ! ចូរយកពួកហោរាដែលបានទាយដោយនូវព្រះនាមព្រះអម្ចាស់ទុកជាគំរូពីសេចក្ដីទុក្ខលំបាក នឹងពីសេចក្ដីអត់ធ្មត់ចុះ!»។ (យ៉ាកុប ៥:១០) ពេលដែលយើងឃើញថា អ្នកដទៃបានយកឈ្នះបញ្ហាដូចដែលយើងកំពុងតែជួបប្រទះនោះ នេះជាការសំរាលទុក្ខហើយលើកទឹកចិត្តយើងណាស់។
១៣ ជាឧទាហរណ៍ ព្យាការីអេសាយពិតជាត្រូវការចិត្តអត់ធ្មត់ក្នុងកិច្ចបំរើរបស់គាត់។ ព្រះយេហូវ៉ាបានបង្ហើបឲ្យដឹងថាអេសាយត្រូវមានចិត្តអត់ធ្មត់ ពេលទ្រង់មានបន្ទូលថា៖ «ចូរទៅប្រាប់ដល់ជនជាតិនេះថា៖ ‹ចូរឯងរាល់គ្នាស្ដាប់ចុះ! តែឥតយល់។ ហើយមើលផង តែឥតដឹងឡើយ›។ ត្រូវធ្វើឲ្យចិត្តនៃជនជាតិនេះទៅជាស្ពឹក ហើយឲ្យត្រចៀកគេធ្ងន់។ ចូរបាំងភ្នែកគេក្រែងគេមើលឃើញដោយភ្នែក ស្ដាប់ឮដោយត្រចៀក ហើយយល់ដោយចិត្ត រួចប្រែចិត្តដើម្បីឲ្យបានប្រោសឲ្យជា»។ (អេសាយ ៦:៩, ១០) ទោះជាប្រជាជននោះមិនបានធ្វើតាមពាក្យរបស់អេសាយក៏ដោយ គាត់នៅតែមានចិត្តអត់ធ្មត់ក្នុងការប្រកាសសារដែលជាសេចក្ដីព្រមានពីព្រះយេហូវ៉ា យ៉ាងហោចណាស់ ៤៦ឆ្នាំ! ដូចគ្នាដែរចិត្តអត់ធ្មត់នឹងជួយយើងអត់ទ្រាំក្នុងកិច្ចការផ្សព្វផ្សាយដំណឹងល្អទោះបីជាមនុស្សជាច្រើនមិនចង់ធ្វើតាមដំណឹងនោះក៏ដោយ។
១៤, ១៥. ពេលយេរេមារងទុក្ខបៀតបៀននិងធ្លាក់ទឹកចិត្តនោះ តើអ្វីបានជួយគាត់?
១៤ តាមពិត ពួកព្យាការីមិនគ្រាន់តែអត់ទ្រាំនឹងមនុស្សដែលមិនព្រមធ្វើតាមសាររបស់ពួកគាត់ប៉ុណ្ណោះទេ តែបានទទួលទុក្ខបៀតបៀនផងដែរ។ យេរេមាបានត្រូវគេដាក់ខ្នោះហើយទុកក្នុង‹ផ្ទះដែលធ្វើជាគុក› រួចមកបានត្រូវគេបោះទៅក្នុងអណ្ដូងដែលព្រះគម្ពីរហៅថាគុកងងឹត។ (យេរេមា ២០:២; ៣៧:១៥; ៣៨:៦) ពួកអ្នកដែលធ្វើទុក្ខបៀតបៀនយេរេមាជាពួកអ្នកដែលគាត់ចង់ជួយ។ យ៉ាងណាក៏ដោយ យេរេមាមិនបានចងគំនុំឬចង់សងសឹកនឹងគេនោះទេ។ គាត់បានអត់ទ្រាំដោយចិត្តអត់ធ្មត់ច្រើនឆ្នាំវិញ។
១៥ យេរេមាមិនឈប់ប្រកាសបន្ទូលរបស់ព្រះដោយព្រោះមានទុក្ខបៀតបៀននិងការចំអកឡកឡឺយនោះឡើយ។ ហើយយើងក៏មិនឈប់ផ្សព្វផ្សាយពេលជួបប្រទះការប្រឆាំងដែរ។ យ៉ាងណាក៏ដោយ យើងធ្លាក់ទឹកចិត្តម្ដងម្កាលដូចយេរេមាបានធ្លាក់ទឹកចិត្តនោះដែរ។ គាត់បានសរសេរថា៖ «គេយកព្រះបន្ទូលនៃព្រះយេហូវ៉ាធ្វើឲ្យត្រឡប់ជាសេចក្ដីដំនៀលដល់ទូលបង្គំ ហើយជាសេចក្ដីឡកឡឺយឲ្យទូលបង្គំជានិច្ចរាល់ថ្ងៃ»។ ក្រោយមក យេរេមាបាន«សម្រេចថា មិននិយាយដំណាលពីទ្រង់ឬនិយាយដោយនូវព្រះនាមទ្រង់ទៀតឡើយ»។ តើអ្វីបានកើតឡើង? តើយេរេមាឈប់ផ្សព្វផ្សាយមែនឬ? យេរេមាបានមានប្រសាសន៍ទៀតថា៖ «នៅក្នុងចិត្តទូលបង្គំ[ព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះប្រៀប]ដូចជាភ្លើងឆេះដែលកប់នៅក្នុងឆ្អឹងរបស់ទូលបង្គំ ហើយទូលបង្គំក៏នឿយហត់ដោយខំទ្រាំទប់ទាល់តែទ្រាំមិនបានទៀត»។ (យេរេមា ២០:៨, ៩) សូមកត់សំគាល់ថា ពេលដែលយេរេមាគិតច្រើនពេកអំពីពាក្យចំអកឡកឡឺយនោះ គាត់ក៏លែងមានអំណរទៀតក្នុងការបម្រើព្រះ។ តែពេលដែលគាត់ប្រមូលអារម្មណ៍គិតអំពីសារដែលគាត់ត្រូវផ្សាយនោះ ជាសារដ៏អស្ចារ្យហើយសំខាន់ណាស់ នេះបានជួយគាត់ឲ្យមានអំណរម្ដងទៀត។ ម្យ៉ាងទៀត ព្រះយេហូវ៉ាបានគង់នៅជាមួយយេរេមា«ទុកជាមនុស្សខ្លាំងពូកែដែលគួរស្ញែងខ្លាច»ដើម្បីពង្រឹងកម្លាំងគាត់ឲ្យប្រកាសបន្ទូលរបស់ទ្រង់ដោយចិត្តខ្នះខ្នែងអង់អាច។—យេរេមា ២០:១១
១៦. ពេលផ្សាយដំណឹងល្អ តើយើងអាចធ្វើអ្វីដើម្បីរក្សាឲ្យមានអំណរជានិច្ច?
១៦ តើព្យាការីយេរេមាមានអំណរក្នុងការបំពេញភារកិច្ចរបស់ខ្លួនឬ? គាត់ច្បាស់ជាមានអំណរមែន! យេរេមាបានទូលថ្វាយព្រះយេហូវ៉ាថា៖ «ទូលបង្គំបានឃើញព្រះបន្ទូលទ្រង់ ទូលបង្គំក៏បានទទួលទានលេបចូលអស់ហើយ។ ព្រះបន្ទូលរបស់ទ្រង់ជាសេចក្ដីអំណរ ហើយជាទីរីករាយចិត្តដល់ទូលបង្គំ ដ្បិតឱព្រះយេហូវ៉ា ជាព្រះនៃពួកពលបរិវារអើយ! ទូលបង្គំបានហៅតាមព្រះនាមទ្រង់»។ (យេរេមា ១៥:១៦) យេរេមាមានអំណរណាស់ ដោយមានកិត្ដិយសតំណាងព្រះពិតនិងផ្សាយបន្ទូលរបស់ទ្រង់។ យើងក៏អាចមានអំណរផងដែរ។ យ៉ាងណាមិញ យើងមានអំណរដូចពួកទេវតានៅស្ថានសួគ៌ពីព្រោះមនុស្សជាច្រើនទូទាំងពិភពលោកកំពុងតែស្ដាប់តាមសារព្រះរាជាណាចក្ររបស់ព្រះព្រមទាំងប្រែចិត្តនិងចាប់ផ្ដើមដើរតាមផ្លូវដែលនាំទៅដល់ជីវិតជារៀងរហូត។—លូកា ១៥:១០
«សេចក្ដីអត់ធន់របស់លោកយ៉ូប»
១៧, ១៨. តើយ៉ូបបានបង្ហាញចិត្តអត់ធន់យ៉ាងដូចម្ដេច? តើមានលទ្ធផលអ្វី?
១៧ យ៉ាកុបបានមានប្រសាសន៍អំពីពួកព្យាការីពីបុរាណហើយក្រោយមកបានសរសេរថា៖ «អ្នករាល់គ្នាបានឮនិយាយពីសេចក្ដីអត់ធន់របស់លោកយ៉ូបទៅហើយ ក៏បានឃើញថាដល់ចុងបំផុត នោះព្រះអម្ចាស់ទ្រង់មានព្រះហឫទ័យមេត្ដាករុណានឹងសេចក្ដីអាណិតអាសូរពោរពេញដែរ»។ (យ៉ាកុប ៥:១១) ពាក្យ«អត់ធន់»ជាភាសាក្រិចនេះ មានន័យស្រដៀងនឹងពាក្យ«អត់ធ្មត់»ដែលយ៉ាកុបប្រើក្នុងខមុននោះ។ បណ្ឌិតមួយរូបបានបញ្ជាក់ពីអត្ថន័យខុសគ្នារវាងពាក្យទាំងពីរនេះដោយសរសេរថា៖ «ពាក្យ[អត់ធ្មត់]សំដៅទៅលើការអត់ទ្រាំពេលអ្នកដទៃធ្វើបាបយើង ហើយពាក្យ[អត់ធន់]សំដៅទៅលើការស៊ូទ្រាំនឹងទុក្ខលំបាកដោយអង់អាចក្លាហាន»។
១៨ យ៉ូបបានរងទុក្ខលំបាកយ៉ាងខ្លាំង។ គាត់បាត់បង់ទ្រព្យសម្បត្ដិអស់រលីង កូនទាំងអស់បានស្លាប់ ហើយគាត់ក៏កើតជំងឺឈឺថ្កាត់។ ក្រោយមកក៏មានគេចោទមិនពិតលើយ៉ូបថា ព្រះយេហូវ៉ាកំពុងតែដាក់ទោសគាត់។ យ៉ូបមិនបានលាក់ទុក្ខព្រួយក្នុងចិត្តពេលរងទុក្ខនោះទេ តែបានប្រាប់ពីអារម្មណ៍សោកសង្រេងរបស់ខ្លួន ព្រមទាំងនិយាយហាក់ដូចជាចង់អួតថា ខ្លួនមានភាពសុចរិតច្រើនជាងព្រះទៅទៀត។ (យ៉ូប ៣៥:២) យ៉ាងណាក៏ដោយ យ៉ូបមិនបានបាត់បង់ជំនឿនិងចិត្តស្មោះគ្រប់លក្ខណ៍របស់ខ្លួនឡើយ។ គាត់ក៏មិនប្រមាថព្រះតាមដែលសាតាំងបានចោទនោះទេ។ (យ៉ូប ១:១១, ២១) តើមានលទ្ធផលអ្វី? ព្រះយេហូវ៉ា«បានប្រទានពរដល់យ៉ូបនៅជាន់ក្រោយនេះ ជាជាងជាន់ដើមទៅទៀត»។ (យ៉ូប ៤២:១២) ព្រះយេហូវ៉ាបានធ្វើឲ្យយ៉ូបមានសុខភាពល្អឡើងវិញ បានប្រទានទ្រព្យទ្វេដង ហើយឲ្យគាត់មានអាយុវែងដែលពេញទៅដោយសុភមង្គលជាមួយញាតិមិត្តជាទីស្រឡាញ់របស់គាត់។ ការចេះអត់ធន់ដោយរក្សាឲ្យមានចិត្តស្មោះភក្ដីនោះក៏បានជួយយ៉ូបឲ្យស្គាល់ព្រះយេហូវ៉ាកាន់តែច្បាស់ថែមទៀត។
១៩. តើយើងរៀនអ្វីពីការអត់ធន់របស់យ៉ូបដែលមានចិត្តអត់ធ្មត់?
១៩ តើយើងរៀនអ្វីពីការអត់ធន់របស់យ៉ូបដែលមានចិត្តអត់ធ្មត់? យើងប្រហែលជារងទុក្ខលំបាកឬមានជំងឺឈឺថ្កាត់ដូចយ៉ូបដែរ ហើយយើងប្រហែលជាមិនយល់ច្បាស់នូវមូលហេតុដែលព្រះយេហូវ៉ាអនុញ្ញាតឲ្យយើងមានទុក្ខដូច្នេះ។ យ៉ាងណាក៏ដោយ យើងដឹងប្រាកដថា យើងនឹងទទួលពរពីព្រះបាន ឲ្យតែយើងរក្សាឲ្យមានចិត្តស្មោះភក្ដី។ ព្រះយេហូវ៉ាប្រទានរង្វាន់ដល់អស់អ្នកដែលស្វែងរកទ្រង់។ (ហេព្រើរ ១១:៦) ព្រះយេស៊ូបានមានបន្ទូលថា៖ «អ្នកណាដែលកាន់ខ្ជាប់ដរាបដល់ចុងបំផុតវិញ អ្នកនោះនឹងបានសង្គ្រោះ»។—ម៉ាថាយ ១០:២២; ២៤:១៣
‹ថ្ងៃនៃព្រះយេហូវ៉ានឹងមក›ជាមិនខាន
២០. ហេតុអ្វីក៏យើងអាចជឿជាក់ថា ថ្ងៃនៃព្រះយេហូវ៉ានឹងមកជាមិនខាន?
២០ ទោះជាព្រះយេហូវ៉ាមានព្រះទ័យអត់ធ្មត់ក៏ដោយ ទ្រង់ក៏មានយុត្ដិធម៌ហើយនឹងមិនអនុញ្ញាតឲ្យមានអំពើអាក្រក់ជារៀងរហូតទេ។ ព្រះទ័យអត់ធ្មត់របស់ទ្រង់មានកំរិត។ ពេត្រុសបានសរសេរថា៖ «[ព្រះ]មិនបានប្រណីដល់លោកីយពីចាស់បុរាណ»។ លោកណូអេនិងក្រុមគ្រួសាររបស់គាត់បានរួចរស់ជីវិតមែន តែលោកីយ៍នោះដែលពេញទៅដោយមនុស្សទមិឡល្មើសបានត្រូវបំផ្លាញចោលដោយទឹកជន់វិញ។ ព្រះយេហូវ៉ាក៏បានជំនុំជំរះក្រុងសូដុំមនិងក្រុងកូម៉ូរ៉ាហើយបានបញ្ឆេះក្រុងទាំងពីរនោះឲ្យទៅជាផេះ។ គ្រាកាត់ទោសនោះ«ជាគំរូដល់ពួកមនុស្សតទៅមុខដែលគិតរស់នៅដោយសេចក្ដីទមិលល្មើស»។ យើងគួរជឿជាក់ថា៖ «ថ្ងៃនៃព្រះអម្ចាស់ នោះនឹងមក»ជាមិនខាន។—ពេត្រុសទី២ ២:៥, ៦; ៣:១០, កំណែជាអក្សរទ្រេត
២១. តើយើងអាចបង្ហាញនូវចិត្តអត់ធន់និងការអត់ធ្មត់ដោយរបៀបណា? តើអត្ថបទជាបន្ទាប់នឹងបង្ហាញអំពីអ្វី?
២១ បើដូច្នេះ ចូរយើងយកតម្រាប់តាមព្រះទ័យអត់ធ្មត់របស់ព្រះយេហូវ៉ាដោយជួយមនុស្សដទៃឲ្យប្រែចិត្តដើម្បីទទួលសេចក្ដីសង្គ្រោះ។ ចូរឲ្យយើងយកតម្រាប់តាមគំរូរបស់ពួកព្យាការីដោយប្រកាសដំណឹងល្អដោយចិត្តអត់ធ្មត់ ទោះជាមនុស្សដែលយើងជួបនោះមិនចង់ធ្វើតាមសារនេះក៏ដោយ។ ម្យ៉ាងទៀត បើយើងអត់ទ្រាំនឹងទុក្ខលំបាកផ្សេងៗដោយមានចិត្តអត់ធន់ដូចយ៉ូប នោះយើងអាចជឿជាក់ថា ព្រះយេហូវ៉ានឹងប្រទានពរយ៉ាងវិសេសលើយើងបើយើងរក្សាឲ្យមានចិត្តស្មោះគ្រប់លក្ខណ៍។ យើងពិតជាអាចមានអំណរក្នុងកិច្ចបំរើផ្សាយរបស់យើងមែន ពេលដែលយើងកត់សំគាល់នូវពរដ៏វិសេសដែលព្រះយេហូវ៉ាបានប្រទានលើរាស្ត្ររបស់ទ្រង់ដើម្បីផ្សព្វផ្សាយដំណឹងល្អទូទាំងពិភពលោក។ អត្ថបទជាបន្ទាប់នឹងបង្ហាញអំពីពរដ៏វិសេសនេះ។
តើអ្នកចាំទេ?
• ហេតុអ្វីក៏ព្រះយេហូវ៉ាបង្ហាញនូវព្រះទ័យអត់ធ្មត់?
• តើយើងរៀនអ្វីពីការអត់ធ្មត់របស់ពួកព្យាការី?
• តើយ៉ូបបង្ហាញនូវចិត្តអត់ធន់យ៉ាងដូចម្ដេច? តើមានលទ្ធផលអ្វី?
• តើយើងដឹងយ៉ាងណាថាព្រះទ័យអត់ធ្មត់របស់ព្រះយេហូវ៉ាមានកំរិត?
[សំណួរសម្រាប់អត្ថបទសិក្សា]
[រូបភាពនៅទំព័រ២៣]
ព្រះយេស៊ូបានបង្ហាញព្រះទ័យអត់ធ្មត់ ដូចព្រះវរបិតាទ្រង់បេះបិទ
[រូបភាពនៅទំព័រ២៤]
ដោយសារយេរេមាមានចិត្តអត់ធ្មត់នោះ តើព្រះយេហូវ៉ាប្រទានរង្វាន់អ្វីដល់គាត់?
[រូបភាពនៅទំព័រ២៥]
ដោយសារលោកយ៉ូបមានចិត្តអត់ធន់នោះ តើព្រះយេហូវ៉ាប្រទានរង្វាន់អ្វីដល់គាត់?