ចូរបំពេញតម្រូវការដើម្បីទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹកតាមបង្គាប់របស់ព្រះគ្រីស្ទ
ចូរបំពេញតម្រូវការដើម្បីទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹកតាមបង្គាប់របស់ព្រះគ្រីស្ទ
«តើមានអ្វីឃាត់មិនឲ្យខ្ញុំទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹកបាន?»។—កិច្ចការ ៨:៣៦
១, ២. តើភីលីពបានចាប់ផ្ដើមការសន្ទនាជាមួយមន្ត្រីអេចូពីនោះដោយដូចម្ដេច? តើអ្វីសឲ្យឃើញថាមន្ត្រីនោះចាប់អារម្មណ៍នឹងរឿងខាងវិញ្ញាណ?
មួយឬពីរឆ្នាំក្រោយព្រះយេស៊ូសោយទិវង្គត មានមន្ត្រីមួយរូបកំពុងតែជិះរទេះសេះឆ្ពោះទៅរកប្រទេសគាត់វិញ។ គាត់កំពុងតែជិះទៅតាមផ្លូវមួយខ្សែ ដែលលាតសន្ធឹងពីទីក្រុងយេរូសាឡិម ទៅដល់ទីក្រុងកាសានៅទិសខាងត្បូង។ ដោយសារត្រូវជិះប្រហែល១.៥០០គីឡូម៉ែត្រ គាត់ច្បាស់ជានឹងអស់កម្លាំងណាស់។ មន្ត្រីមួយរូបនេះជាអ្នកកោតខ្លាចព្រះ ហើយគាត់បានធ្វើដំណើរពីប្រទេសអេចូពី រហូតមកដល់ទីក្រុងយេរូសាឡិម ដើម្បីថ្វាយបង្គំព្រះយេហូវ៉ា។ ឥឡូវខណៈដែលធ្វើដំណើរតាមផ្លូវឆ្ងាយទៅរកប្រទេសគាត់វិញ មន្ត្រីជនជាតិអេចូពីមួយរូបនេះប្រើពេលវេលាតាមរបៀបដែលមានប្រយោជន៍ ពោលគឺគាត់ឆ្លៀតអានព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះ។ នេះបង្ហាញថាគាត់មានជំនឿមែន។ ព្រះយេហូវ៉ាបានកត់សម្គាល់មន្ត្រីចិត្តស្មោះមួយរូបនេះ ហើយតាមរយៈទេវតាមួយរូប ទ្រង់បានបង្គាប់ភីលីព ដែលជាសិស្សម្នាក់របស់ព្រះយេស៊ូ ឲ្យទៅផ្សព្វផ្សាយដល់មន្ត្រីនោះ។—កិច្ចការ ៨:២៦-២៨
២ ភីលីពងាយចាប់ផ្ដើមការសន្ទនាជាមួយគាត់ ដោយសារមន្ត្រីអេចូពីនោះកំពុងតែអានឮៗ តាមទម្លាប់របស់មនុស្សនៅសម័យនោះ។ ហេតុដូច្នេះ ភីលីពដឹងថាគាត់កំពុងតែអានពីបទទំនាយអេសាយ។ ភីលីពបានសួរសំណួរមួយយ៉ាងខ្លី ដែលធ្វើឲ្យមន្ត្រីនោះចាប់អារម្មណ៍។ ភីលីពបានសួរថា៖ «លោកមើលយល់ឬទេ?»។ សំណួរនេះបានហុចឱកាសឲ្យពួកគាត់ពិភាក្សាអេសាយ ៥៣:៧, ៨។ បន្ទាប់មក ភីលីពបាន«ប្រាប់ដំណឹងល្អពីព្រះយេស៊ូវ»ដល់គាត់។—កិច្ចការ ៨:២៩-៣៥
៣, ៤. (ក) ហេតុអ្វីបានជាភីលីពបានធ្វើបុណ្យជ្រមុជទឹកឲ្យមន្ត្រីជនជាតិអេចូពីភ្លាមនោះ? (ខ) តើយើងនឹងពិចារណាសំណួរអ្វីខ្លះ?
៣ ក្រោយការពន្យល់តែបន្ដិចបន្តួច មន្ត្រីជនជាតិអេចូពីនោះយល់តួនាទីរបស់ព្រះយេស៊ូក្នុងការសម្រេចនូវគោលបំណងរបស់ព្រះ ថែមទាំងក៏បានយល់នូវភាពចាំបាច់នៃការទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹកជាសិស្សរបស់ព្រះគ្រីស្ទ។ លុះដល់ឃើញមានទឹកនៅជិតពួកគាត់ មន្ត្រីនោះសួរភីលីពថា៖ «តើមានអ្វីឃាត់មិនឲ្យខ្ញុំទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹកបាន?»។ នេះជាកាលៈទេសៈខុសប្លែកពីធម្មតា។ មន្ត្រីនោះមានជំនឿព្រមទាំងជាអ្នកថ្វាយបង្គំព្រះរួចហើយ ដ្បិតគាត់ជាអ្នកកាន់តាមសាសនាយូដា។ បើមិនឆ្លៀតឱកាសទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹកនៅពេលនោះ គាត់ប្រហែលជាត្រូវចាំយូរ ដើម្បីមានឱកាសហុចឲ្យម្ដងទៀត។ សំខាន់ជាងនោះទៅទៀត គាត់បានយល់អ្វីដែលព្រះតម្រូវអំពីគាត់ ហើយគាត់ចង់ប្រព្រឹត្តសមស្របតាមការយល់ដឹងរបស់ខ្លួន ដោយស្មោះអស់ពីចិត្ត។ ភីលីពមានចិត្តសប្បាយហើយក៏យល់ព្រមធ្វើបុណ្យជ្រមុជទឹកឲ្យគាត់។ ក្រោយទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹកហើយ មន្ត្រីអេចូពីបាន«ទៅតាមផ្លូវទៅដោយអរសប្បាយ»។ គាត់ទំនងជាបានខ្នះខ្នែងផ្សព្វផ្សាយដំណឹងល្អនៅប្រទេសរបស់គាត់។—កិច្ចការ ៨:៣៦-៣៩
៤ ការឧទ្ទិសថ្វាយខ្លួននិងការទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹកជាជំហានដ៏សំខាន់ណាស់ ដែលយើងមិនត្រូវធ្វើដោយប្រញាប់ប្រញាល់នោះទេ។ ក៏ប៉ុន្តែគំរូរបស់មន្ត្រីជនជាតិអេចូពីឲ្យដឹងថា ធ្លាប់មានគ្រាខ្លះ ដែលមនុស្សទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹកមិនយូរក្រោយពួកគេបានស្ដាប់សេចក្ដីពិតពីព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះ។ * ម្ល៉ោះហើយ គឺជាការត្រឹមត្រូវដែលយើងសួរសំណួរខ្លះៗដូចតទៅនេះ: តើគួរធ្វើតាមជំហានអ្វីខ្លះដើម្បីត្រៀមលក្ខណៈឲ្យបានគ្រប់គ្រាន់មុនទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹក? តើអាយុរបស់អ្នកដែលចង់ទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹកគឺសំខាន់ប៉ុណ្ណា? តើគួររីកចម្រើនខាងវិញ្ញាណដល់កម្រិតណាទើបអាចទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹក? សំខាន់បំផុត ហេតុអ្វីបានជាព្រះយេហូវ៉ាតម្រូវឲ្យអ្នកបម្រើរបស់ទ្រង់ទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹក?
ពាក្យសច្ចាដ៏សំខាន់
៥, ៦. (ក) តើមនុស្សនៅសម័យបុរាណធ្លាប់ប្រព្រឹត្តតបចំពោះសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ព្រះយេហូវ៉ាដោយធ្វើដូចម្ដេច? (ខ) ក្រោយយើងទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹកហើយ តើយើងមានទំនាក់ទំនងជិតស្និទ្ធបែបណាជាមួយនឹងព្រះ?
៥ ក្រោយព្រះយេហូវ៉ាបានរំដោះសាសន៍អ៊ីស្រាអែលពីស្រុកអេស៊ីប ទ្រង់សព្វព្រះហឫទ័យទទួលពួកគេ«ដាច់ជារបស់ផង[ទ្រង់]» ដើម្បីស្រឡាញ់និងការពារពួកគេ ហើយចាត់ទុកជា«សាសន៍បរិសុទ្ធ»។ ក៏ប៉ុន្តែដើម្បីទទួលពរទាំងនោះ សាសន៍អ៊ីស្រាអែលត្រូវប្រព្រឹត្តតបនឹងសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ព្រះតាមរបៀបដែលជាក់ស្តែង។ ពួកគេបានធ្វើដូច្នេះ ដោយយល់ព្រមធ្វើតាម«គ្រប់សេចក្ដី ដែលព្រះយេហូវ៉ាទ្រង់មានបន្ទូលមក» ហើយក៏បានចូលធ្វើកិច្ចព្រមព្រៀងជាមួយទ្រង់។ (និក្ខមនំ ១៩:៤-៩) នៅសតវត្សរ៍ទីមួយ ព្រះយេស៊ូបានបង្គាប់អ្នកកាន់តាមទ្រង់ឲ្យបញ្ចុះបញ្ចូលឲ្យមានសិស្សនៅគ្រប់ទាំងសាសន៍ ហើយអស់អ្នកដែលជឿតាមសេចក្ដីបង្រៀនរបស់ទ្រង់បានទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹក។ នៅសម័យនោះត្រូវមានជំនឿលើព្រះយេស៊ូគ្រីស្ទនិងទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹក ទើបអាចមានចំណងមិត្តភាពដ៏ល្អជាមួយព្រះ។—ម៉ាថាយ ២៨:១៩, ២០; កិច្ចការ ២:៣៨, ៤១
៦ កំណត់ហេតុបទគម្ពីរទាំងនេះបង្ហាញថា ព្រះយេហូវ៉ាប្រទានពរអស់អ្នកដែលធ្វើការសច្ចាចំពោះទ្រង់ដើម្បីបម្រើទ្រង់ ហើយធ្វើតាមពាក្យសច្ចានោះ។ សម្រាប់គ្រីស្ទានពិត យើងត្រូវឧទ្ទិសថ្វាយខ្លួននិងទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹកជាចាំបាច់ ហើយជំហានទាំងពីរនេះនាំឲ្យទទួលពរពីព្រះយេហូវ៉ា។ យើងបានប្ដេជ្ញាចិត្តកាន់តាមអស់ទាំងផ្លូវរបស់ទ្រង់ ព្រមទាំងស្វែងរកការណែនាំពីទ្រង់។ (ទំនុកដំកើង ៤៨:១៤) ធ្វើដូច្នេះ ព្រះយេហូវ៉ានឹងនាំយើងទៅតាមផ្លូវដែលយើងគួរដើរ ប្រៀបដូចជាទ្រង់កំពុងតែកាន់ដៃស្ដាំរបស់យើង។—ទំនុកដំកើង ៧៣:២៣; អេសាយ ៣០:២១; ៤១:១០, ១៣
៧. ហេតុអ្វីបានជាយើងត្រូវតែសម្រេចចិត្តដោយខ្លួនឯងអំពីការឧទ្ទិសថ្វាយខ្លួននិងបុណ្យជ្រមុជទឹក?
៧ អ្វីដែលជំរុញចិត្តយើងឲ្យធ្វើតាមជំហានទាំងនេះ គឺយើងមានសេចក្ដីស្រឡាញ់ចំពោះព្រះយេហូវ៉ា ហើយមានសេចក្ដីប៉ងប្រាថ្នាចង់បម្រើទ្រង់។ យើងមិនគួរទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹកដោយសារតែមានអ្នកឯទៀតប្រាប់ថា យើងបានសិក្សាយូរល្មមហើយ ឬក៏ដោយសារបានឃើញមិត្តភក្ដិរបស់យើងទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹកនោះទេ។ មាតាបិតានិងគ្រីស្ទានពិតឯទៀតដែលមានភាពចាស់ទុំ ប្រហែលជាលើកទឹកចិត្តបុគ្គលម្នាក់ឲ្យគិតអំពីការឧទ្ទិសថ្វាយខ្លួននិងបុណ្យជ្រមុជទឹក។ នោះជាការធម្មតាទេ។ សាវ័កពេត្រុសបានដាស់តឿនអ្នកដែលបានស្ដាប់គាត់នៅបុណ្យថ្ងៃទី៥០ឲ្យ«ទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹក»។ (កិច្ចការ ២:៣៨) យ៉ាងណាក៏ដោយ ការឧទ្ទិសថ្វាយខ្លួនជារឿងផ្ទាល់ខ្លួន គ្មាននរណាផ្សេងទៀតអាចឧទ្ទិសថ្វាយខ្លួនជំនួសយើងបានឡើយ។ យើងត្រូវតែសម្រេចចិត្តដោយខ្លួនឯងថា យើងនឹងធ្វើតាមព្រះហឫទ័យរបស់ព្រះ។—ទំនុកដំកើង ៤០:៨
ត្រូវត្រៀមលក្ខណៈឲ្យបានគ្រប់គ្រាន់មុនទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹក
៨, ៩. (ក) ហេតុអ្វីការធ្វើបុណ្យជ្រមុជទឹកឲ្យទារកគឺមិនត្រឹមត្រូវ? (ខ) តើយុវជនយុវនារីត្រូវរីកចម្រើនខាងវិញ្ញាណដល់កម្រិតណាមុនទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹក?
៨ តើកូនក្មេងអាចមានចំណេះគ្រប់គ្រាន់ដើម្បីសម្រេចចិត្តឧទ្ទិសថ្វាយខ្លួនដែរឬទេ? បទគម្ពីរមិនសរសេរថាត្រូវមានអាយុប៉ុន្មានមុនដែលអាចទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹកទេ។ យ៉ាងណាក៏ដោយ ទារកប្រាកដជាពុំអាចទៅជាអ្នកជឿ ប្រព្រឹត្តសមស្របតាមជំនឿ ឬឧទ្ទិសថ្វាយខ្លួនចំពោះព្រះបានឡើយ។ (កិច្ចការ ៨:១២) ស្តីអំពីគ្រីស្ទាននៅសតវត្សរ៍ទីមួយ ប្រវត្ដិវិទូម្នាក់ឈ្មោះលោកអូគូស្ទ ណីអានដឺបានសរសេរក្នុងសៀវភៅរបស់គាត់ថា៖ «នៅដើមដំបូង ពួកគេធ្លាប់ធ្វើបុណ្យជ្រមុជទឹកឲ្យមនុស្សពេញវ័យតែប៉ុណ្ណោះ ដ្បិតមនុស្សពេញវ័យយល់ថាបុណ្យជ្រមុជទឹកនិងជំនឿជាប់ទាក់ទងគ្នា»។—General History of the Christian Religion and Church
៩ ចំណែកយុវជនយុវនារីវិញ ពួកគាត់ខ្លះមានការយល់ដឹងមួយកម្រិតអំពីរឿងខាងវិញ្ញាណហើយខំធ្វើតាម ទោះជានៅក្មេងក៏ដោយ។ យុវជនយុវនារីឯទៀតត្រូវការពេលច្រើនជាងទើបមានការយល់ដឹងនិងចំណង់ប្រព្រឹត្តតាម។ ក៏ប៉ុន្តែ មុនដែលទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹក យុវជនយុវនារីត្រូវមានចំណងមិត្តភាពជាមួយព្រះយេហូវ៉ា ការយល់ដឹងត្រឹមត្រូវអំពីសេចក្ដីបង្រៀនបឋមក្នុងបទគម្ពីរ ហើយក៏ត្រូវយល់ច្បាស់អំពីអត្ថន័យនៃការឧទ្ទិសថ្វាយខ្លួន ដូចមនុស្សពេញវ័យដែរ។
១០. មុនដែលឧទ្ទិសថ្វាយខ្លួននិងទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹក តើត្រូវធ្វើតាមជំហានអ្វីខ្លះ?
១០ ព្រះយេស៊ូបានបញ្ជាសិស្សរបស់ទ្រង់ឲ្យបង្រៀនអ្នកថ្មីនូវសេចក្ដីបង្គាប់ទាំងប៉ុន្មានរបស់ទ្រង់។ (ម៉ាថាយ ២៨:២០) ហេតុនេះ មុនបង្អស់ អ្នកថ្មីត្រូវទទួលចំណេះត្រឹមត្រូវអំពីសេចក្ដីពិត។ ចំណេះនោះនឹងជួយឲ្យពួកគាត់មានជំនឿលើព្រះយេហូវ៉ានិងព្រះបន្ទូលរបស់ទ្រង់។ (រ៉ូម ១០:១៧; ធីម៉ូថេទី១ ២:៤; ហេព្រើរ ១១:៦) រួចមក ពេលសេចក្ដីពិតមានឥទ្ធិពលលើចិត្តរបស់ពួកគាត់ នោះនឹងជំរុញឲ្យប្រែចិត្ត ហើយវិលមកឬលះចោលរបៀបរស់នៅចាស់។ (កិច្ចការ ៣:១៩) នៅទីបំផុត ពួកគាត់ចាប់ផ្ដើមមានសេចក្ដីប៉ងប្រាថ្នាចង់ឧទ្ទិសថ្វាយខ្លួនចំពោះព្រះយេហូវ៉ា និងទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹក ដូចព្រះយេស៊ូបានបង្គាប់នោះ។
១១. ហេតុអ្វីជាការសំខាន់ដែលយើងចូលរួមយ៉ាងទៀងទាត់ក្នុងការផ្សព្វផ្សាយមុនទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹក?
១១ ជំហានមួយទៀតដ៏សំខាន់ដែលត្រូវធ្វើមុនទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹក គឺត្រូវចូលរួមកិច្ចផ្សាយដំណឹងល្អអំពីព្រះរាជាណាចក្ររបស់ព្រះ។ នេះជាការងារសំខាន់បំផុតដែលព្រះយេហូវ៉ាបានប្រគល់ឲ្យរាស្ត្រទ្រង់ក្នុងគ្រាជាន់ក្រោយបង្អស់នេះ។ (ម៉ាថាយ ២៤:១៤) អ្នកផ្សាយមិនទាន់ទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹកអាចរីករាយនឹងការនិយាយជាមួយអ្នកឯទៀតអំពីជំនឿរបស់ខ្លួន។ ការចូលរួមក្នុងកិច្ចផ្សព្វផ្សាយជួយឲ្យពួកគាត់ត្រៀមលក្ខណៈធ្វើកិច្ចការនេះជាទៀងទាត់និងដោយខ្នះខ្នែងក្រោយទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹក។—រ៉ូម ១០:៩, ១០, ១៤, ១៥
តើមានអ្វីឃាត់មិនឲ្យអ្នកទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹកឬទេ?
១២. តើអ្វីប្រហែលជាធ្វើឲ្យបុគ្គលខ្លះស្ទាក់ស្ទើរមិនហ៊ានទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹក?
១២ បុគ្គលខ្លះស្ទាក់ស្ទើរមិនហ៊ានទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹក ដោយសារមិនចង់មានភារកិច្ច។ ពួកគាត់ទទួលស្គាល់ថា ត្រូវកែប្រែជីវិតទាំងស្រុង ទើបអាចបំពេញតាមខ្នាតតម្រារបស់ព្រះយេហូវ៉ាបាន។ ម្យ៉ាងវិញទៀត ប្រហែលជាពួកគាត់ខ្លាចដោយគិតថា ក្រោយទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹក ពួកគាត់នឹងពិបាករស់នៅសមស្របតាមសេចក្ដីតម្រូវរបស់ព្រះ។ ប្រហែលជាបុគ្គលខ្លះគិតថា«នៅថ្ងៃណាមួយប្រហែលជាខ្ញុំធ្វើអ្វីដ៏អាក្រក់ ហើយត្រូវបណ្ដាច់មិត្តភាពចេញពីក្រុមជំនុំ»។
១៣. នៅសម័យព្រះយេស៊ូ តើអ្វីបានរារាំងបុគ្គលខ្លះមិនឲ្យកាន់តាមព្រះយេស៊ូ?
១៣ នៅសម័យព្រះយេស៊ូ បុគ្គលខ្លះបានឲ្យរឿងផ្ទាល់ខ្លួននិងរឿងក្រុមគ្រួសាររារាំងពួកគាត់ មិនឲ្យទៅជាសិស្សរបស់ព្រះយេស៊ូ។ ស្មៀនម្នាក់ធ្លាប់ប្រាប់ថាគាត់នឹងតាមព្រះយេស៊ូ ទោះជាទ្រង់យាងទៅកន្លែងណាក៏ដោយ។ ក៏ប៉ុន្តែព្រះយេស៊ូបានបញ្ជាក់ថា ជាច្រើនដងទ្រង់មិនទាំងមានកន្លែងស្នាក់នៅផង។ នៅពេលព្រះយេស៊ូអញ្ជើញអ្នកស្ដាប់ម្នាក់ទៀតឲ្យកាន់តាមទ្រង់ បុរសនោះបានតបឆ្លើយថា គាត់ត្រូវ«កប់ខ្មោច»ឪពុកគាត់សិន។ គាត់ទំនងជាចង់នៅផ្ទះរហូតដល់ឪពុកគាត់ស្លាប់ ជាជាងតាមព្រះយេស៊ូហើយចាំដល់ពេលត្រូវបំពេញភារកិច្ចនោះ។ មានមនុស្សម្នាក់ទៀតប្រាប់ថាគាត់នឹងតាមព្រះយេស៊ូ ប៉ុន្តែគាត់ត្រូវ«លា»ពួកផ្ទះគាត់សិន។ ព្រះយេស៊ូបានមានបន្ទូលថាការបង្អែបង្អង់បែបនេះគឺស្មើនឹង«ងាកបែរទៅមើលក្រោយ»។ ដូច្នេះ តាមកំណត់ហេតុទាំងនោះយើងឃើញថា អ្នកដែលចង់ដោះសាដើម្បីជៀសផុតពីភារកិច្ចរបស់គ្រីស្ទានពិត អាចរកលេសជាច្រើនមិនចេះអស់។—លូកា ៩:៥៧-៦២
១៤. (ក) ពេលដែលព្រះយេស៊ូអញ្ជើញពេត្រុស អនទ្រេ យ៉ាកុប និងយ៉ូហានឲ្យទៅជាអ្នកនេសាទមនុស្ស តើពួកគាត់ប្រព្រឹត្តតបដូចម្ដេច? (ខ) ហេតុអ្វីយើងមិនគួរស្ទាក់ស្ទើរក្នុងការទទួលនឹមឬភារកិច្ចជាអ្នកកាន់តាមព្រះយេស៊ូ?
១៤ គំរូរបស់ពេត្រុស អនទ្រេ យ៉ាកុប និងយ៉ូហាន គឺខុសផ្ទុយពីបុគ្គលទាំងនោះ។ នៅពេលព្រះយេស៊ូអញ្ជើញពួកគាត់ឲ្យមកតាមទ្រង់ ហើយទៅជាអ្នកនេសាទមនុស្ស ព្រះគម្ពីរចែងថា៖ «គេក៏ទុកសំណាញ់ចោល ទៅតាមទ្រង់ភ្លាម»។ (ម៉ាថាយ ៤:១៩-២២) ដោយសារបានធ្វើការសម្រេចចិត្តភ្លាមៗនោះ ពួកគាត់បានឃើញថាពាក្យដែលព្រះយេស៊ូមានបន្ទូលក្រោយមក គឺពិតមែន។ ទ្រង់មានបន្ទូលថា៖ «ចូរទទួលនឹមខ្ញុំ ហើយរៀននឹងខ្ញុំចុះ! ដ្បិតខ្ញុំស្លូត ហើយមានចិត្តសុភាព នោះអ្នករាល់គ្នានឹងបានសេចក្ដីសំរាកដល់ព្រលឹង ពីព្រោះនឹមខ្ញុំងាយទេ ហើយបន្ទុកខ្ញុំក៏ស្រាល»។ (ម៉ាថាយ ១១:២៩, ៣០) ការទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹកនាំឲ្យមានភារកិច្ចមែន ហាក់ដូចជាត្រូវពាក់នឹម។ ក៏ប៉ុន្តែព្រះយេស៊ូលើកទឹកចិត្តយើងដោយបន្ទូលថា ភារកិច្ចនោះគឺងាយផ្ទុកទេ ហើយក៏ជួយឲ្យយើងសម្រាកកាយចិត្ត។
១៥. តើគំរូរបស់ម៉ូសេនិងយេរេមាបង្ហាញដោយដូចម្ដេចថា យើងអាចទុកចិត្តការគាំទ្រពីព្រះយេហូវ៉ា?
១៥ ជាការធម្មតាទេដែលយើងមានអារម្មណ៍ខ្វះទំនុកចិត្តលើខ្លួនឯង។ ម៉ូសេនិងយេរេមាធ្លាប់មានអារម្មណ៍ថា ខ្លួនគ្មានសមត្ថភាពគ្រប់គ្រាន់ ដើម្បីបំពេញភារកិច្ចដែលព្រះយេហូវ៉ាប្រទាន។ (និក្ខមនំ ៣:១១; យេរេមា ១:៦) តើព្រះបានពង្រឹងទំនុកចិត្តរបស់ពួកគាត់យ៉ាងដូចម្ដេច? ទ្រង់មានបន្ទូលប្រាប់ម៉ូសេថា៖ «អញនឹងនៅជាមួយនឹងឯងជាប្រាកដ»។ ចំពោះយេរេមាទ្រង់បានសន្យាថា៖ «អញនៅជាមួយ ដើម្បីនឹងជួយឲ្យឯងរួច»។ (និក្ខមនំ ៣:១២; យេរេមា ១:៨) យើងក៏អាចជឿជាក់លើការគាំទ្រពីព្រះដែរ។ សេចក្ដីស្រឡាញ់ចំពោះព្រះនិងទំនុកចិត្តលើទ្រង់អាចជួយឲ្យយើងឈ្នះអារម្មណ៍ថា យើងមិនអាចបំពេញតាមការថ្វាយខ្លួនរបស់យើងបានទេ។ សាវ័កយ៉ូហានបានសរសេរថា៖ «គ្មានសេចក្ដីភ័យខ្លាចណានៅក្នុងសេចក្ដីស្រឡាញ់ឡើយ សេចក្ដីស្រឡាញ់ដែលពេញខ្នាត នោះបណ្ដេញសេចក្ដីភ័យខ្លាចចេញ»។ (យ៉ូហានទី១ ៤:១៨) ក្មេងតូចម្នាក់ប្រហែលជាភ័យខ្លាចពេលដែលត្រូវដើរម្នាក់ឯង។ ក៏ប៉ុន្តែក្មេងនោះមានទំនុកចិត្តពេលដែលដើរដោយកាន់ដៃឪពុក។ ស្រដៀងគ្នាដែរ ប្រសិនបើយើងទុកចិត្តព្រះយេហូវ៉ាអស់ពីចិត្ត នោះទ្រង់សន្យាថានឹង‹ដំរង់អស់ទាំងផ្លូវច្រករបស់យើង› ពេលដែលដើរជាមួយនឹងទ្រង់។—សុភាសិត ៣:៥, ៦
ពិធីមួយដែលប្រកបដោយភាពថ្លៃថ្នូរ
១៦. ហេតុអ្វីបានជាការទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹករួមបញ្ចូលការពន្លិចរូបកាយទាំងមូលទៅក្នុងទឹក?
១៦ មុនពិធីជ្រមុជទឹក តាមធម្មតាមានសុន្ទរកថាមួយ ដែលមានមូលដ្ឋានលើបទគម្ពីរ។ សុន្ទរកថានោះបញ្ជាក់សារៈសំខាន់នៃការទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹកជាគ្រីស្ទានពិត។ មុនដែលសុន្ទរកថាចប់ អ្នកដែលនឹងទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹកត្រូវសុំឲ្យថ្លែងប្រាប់ជាសាធារណៈអំពីជំនឿរបស់ខ្លួន ដោយឆ្លើយសំណួរពីរ។ (រ៉ូម ១០:១០; សូមមើលប្រអប់នៅទំព័រ១៩) ក្រោយមកពួកគាត់ត្រូវពន្លិចចូលទៅក្នុងទឹក តាមគំរូរបស់ព្រះយេស៊ូ។ តាមកំណត់ហេតុព្រះគម្ពីរ ក្រោយព្រះយេស៊ូទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹក ទ្រង់បាន«យាងឡើងពីទឹក»។ (ម៉ាថាយ ៣:១៦; ម៉ាកុស ១:១០) នេះបង្ហាញច្បាស់ថា យ៉ូហានបាទីស្ទបានពន្លិចព្រះកាយទាំងមូលរបស់ព្រះយេស៊ូទៅក្នុងទឹក។ * ការពន្លិចរូបកាយទាំងមូលទៅក្នុងទឹកជានិមិត្តរូបសមរម្យដែលបញ្ជាក់ថាយើងបានកែប្រែជីវិតយើងទាំងស្រុង ប្រៀបដូចជាយើងស្លាប់ចំពោះរបៀបរស់នៅចាស់របស់យើងហើយចាប់ផ្ដើមជីវិតថ្មីមួយជាអ្នកបម្រើព្រះ។
១៧. តើអ្នកទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹកនិងអ្នកដែលមើលអាចធ្វើឲ្យពិធីជ្រមុជទឹកប្រកបដោយភាពថ្លៃថ្នូរយ៉ាងដូចម្ដេច?
១៧ ពិធីជ្រមុជទឹកជាឱកាសសប្បាយមួយ តែក៏ជាឱកាសសំខាន់មួយដែរ។ ព្រះគម្ពីរសរសេរថា ព្រះយេស៊ូកំពុងតែអធិស្ឋានពេលយ៉ូហានធ្វើបុណ្យជ្រមុជទឹកឲ្យទ្រង់ក្នុងទន្លេយ័រដាន។ (លូកា ៣:២១, ២២) សមស្របតាមគំរូនេះ អ្នកដែលទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹកសព្វថ្ងៃនេះត្រូវប្រព្រឹត្តតាមរបៀបថ្លៃថ្នូរ។ ហើយដោយសារព្រះគម្ពីរដាស់តឿនយើងឲ្យស្លៀកពាក់សមរម្យក្នុងជីវិតប្រចាំថ្ងៃ យើងគួរធ្វើដូច្នេះលើសជាងនោះទៅទៀត ពេលដែលយើងទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹក។ (ធីម៉ូថេទី១ ២:៩) អ្នកដែលមើលពិធីនោះ អាចបង្ហាញនូវការគោរពដោយប្រុងស្ដាប់សុន្ទរកថា ហើយដោយមានសណ្ដាប់ធ្នាប់ល្អក្នុងកំលុងពិធីជ្រមុជទឹក។—កូរិនថូសទី១ ១៤:៤០
ពរដែលមកពីការទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹកជាសិស្សព្រះយេស៊ូ
១៨, ១៩. តើអ្នកដែលទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹកទទួលឯកសិទ្ធិនិងពរអ្វីខ្លះ?
១៨ ក្រោយបានឧទ្ទិសថ្វាយខ្លួនចំពោះព្រះហើយទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹកនោះ យើងទៅជាសមាជិកក្រុមគ្រួសារពិសេសមួយ។ ទីមួយ ព្រះយេហូវ៉ាទៅជាព្រះវរបិតានិងមិត្តសម្លាញ់របស់យើង។ មុនដែលទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹក យើងគ្មានចំណងមិត្តភាពជាមួយនឹងព្រះ តែឥឡូវយើងបានត្រូវផ្សះផ្សាឲ្យជានឹងទ្រង់វិញ។ (កូរិនថូសទី២ ៥:១៩; កូល៉ុស ១:២០) តាមរយៈយញ្ញបូជារបស់ព្រះគ្រីស្ទ យើងបានត្រូវទាញនាំមកឲ្យចូលទៅជិតព្រះ ហើយទ្រង់ក៏ចូលមកជិតយើងដែរ។ (យ៉ាកុប ៤:៨) ព្យាការីម៉ាឡាគីពណ៌នាអំពីព្រះយេហូវ៉ាប្រុងស្ដាប់ និងឮអ្នកដែលប្រើនិងតំណាងព្រះនាមទ្រង់ ហើយទ្រង់កត់ឈ្មោះរបស់ពួកគាត់ក្នុងសៀវភៅរំឭករបស់ទ្រង់។ ព្រះមានបន្ទូលថា៖ «គេនឹងបានជារបស់ផងអញពិត ហើយអញនឹងប្រណីដល់គេ ដូចជាមនុស្សប្រណីដល់កូនខ្លួនដែរ។ គឺជាកូនដែលគោរពដល់ខ្លួនពិត»។—ម៉ាឡាគី ៣:១៦-១៨
១៩ ពិធីជ្រមុជទឹកផ្ដល់លទ្ធភាពឲ្យយើងទៅជាសមាជិកភាតរភាពមួយទូទាំងពិភពលោក។ នៅពេលសាវ័កពេត្រុសសួរអំពីពរដែលសិស្សរបស់ព្រះគ្រីស្ទនឹងទទួលដោយសារបានលះបង់ប្រយោជន៍ខ្លួន នោះព្រះយេស៊ូបានសន្យាថា៖ «អស់អ្នកណាដែលលះចោលផ្ទះសំបែង ឬបងប្អូនប្រុសស្រី ឪពុកម្ដាយ ប្រពន្ធកូនឬស្រែចំការ ដោយយល់ដល់ឈ្មោះខ្ញុំ នោះនឹងបានជា១រយភាគឡើងវិញ ហើយនឹងបានគ្រងជីវិតអស់កល្បជានិច្ច ទុកជាមរដកដែរ»។ (ម៉ាថាយ ១៩:២៩) រាប់ឆ្នាំក្រោយនោះ ពេត្រុសបានសរសេរអំពីភាតរភាព«បងប្អូន»ដែលបានដុះដាលឡើង«នៅក្នុងលោកីយ»។ ពេត្រុសធ្លាប់ទទួលនូវការគាំទ្រនិងពរដែលមកពីការរួមចំណែកក្នុងភាតរភាពខាងវិញ្ញាណ ដែលប្រកបដោយសេចក្ដីស្រឡាញ់ ហើយយើងក៏អាចទទួលបានដែរ។—ពេត្រុសទី១ ២:១៧; ៥:៩
២០. តើបុណ្យជ្រមុជទឹកផ្ដល់លទ្ធភាពទទួលពរអ្វី?
២០ ម្យ៉ាងទៀត ព្រះយេស៊ូបានបញ្ជាក់ថា អ្នកដែលកាន់តាមទ្រង់នឹង«គ្រងជីវិតអស់កល្បជានិច្ច ទុកជាមរដក»។ ការឧទ្ទិសថ្វាយខ្លួននិងបុណ្យជ្រមុជទឹកផ្ដល់លទ្ធភាព«ចាប់បានជីវិតអស់កល្បជានិច្ច»ក្នុងពិភពលោកថ្មីរបស់ព្រះ។ (ធីម៉ូថេទី១ ៦:១៩) យើងពុំអាចកសាងអនាគតល្អជាងនេះសម្រាប់ខ្លួនយើងនិងក្រុមគ្រួសាររបស់យើងបានទេ មែនទេ? ដ្បិតនោះគឺប្រៀបដូចជាប្រមូលទ្រព្យសម្បត្ដិទុកជាគោលដល់ថ្ងៃក្រោយ។ អនាគតបែបនេះផ្ដល់លទ្ធភាពឲ្យយើង«ប្រព្រឹត្តតាម[ឬ«ដើរតាម»]ព្រះនាមនៃព្រះយេហូវ៉ា ជាព្រះនៃយើងជាដរាបរៀងតទៅ»។—មីកា ៤:៥; ខ.ស.
[កំណត់សម្គាល់]
^ វគ្គ 4 មនុស្សអស់បីពាន់នាក់ ដែលរួមទាំងជនជាតិយូដានិងសាសន៍ដទៃដែលកាន់សាសនាយូដា បានស្ដាប់សុន្ទរកថារបស់សាវ័កពេត្រុសនៅបុណ្យថ្ងៃទី៥០ ហើយបានទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹកភ្លាម។ ក៏ប៉ុន្តែពួកគេបានស្គាល់សេចក្ដីបង្រៀននិងគោលការណ៍បឋមក្នុងព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះហើយ ដូចមន្ត្រីអេចូពីនោះដែរ។—កិច្ចការ ២:៣៧-៤១
^ វគ្គ 16 យោងទៅតាមវចនានុក្រមពិពណ៌នាពាក្យពីសញ្ញាថ្មី និពន្ធដោយលោកវែន ពាក្យភាសាក្រិចបាបទិស្មា (បុណ្យជ្រមុជទឹក)សំដៅលើ«ការពន្លិច ការលិចចុះ និងការឡើងមកវិញ»។
តើអ្នកអាចពន្យល់បានទេ?
• តើយើងគួរប្រព្រឹត្តតបនឹងសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ព្រះយេហូវ៉ាយ៉ាងដូចម្ដេច? ហេតុអ្វីយើងគួរធ្វើដូច្នេះ?
• តើយើងគួររីកចម្រើនដល់កម្រិតណាមុនទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹក?
• ហេតុអ្វីយើងមិនគួរឲ្យអារម្មណ៍មិនចង់មានភារកិច្ច ឬភ័យខ្លាចថាខ្លួននឹងបរាជ័យរារាំងយើងពីការទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹក?
• តើសិស្សរបស់ព្រះយេស៊ូគ្រីស្ទដែលបានទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹកអាចទទួលពរពិសេសអ្វីខ្លះ?
[សំណួរសម្រាប់អត្ថបទសិក្សា]
[រូបភាពនៅទំព័រ២៣]
«តើមានអ្វីឃាត់មិនឲ្យខ្ញុំ ទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹកបាន?»
[រូបភាពនៅទំព័រ២៦]
បុណ្យជ្រមុជទឹកជាពិធីមួយដ៏សប្បាយនិងសំខាន់