តើអ្នកប្រុងប្រៀបជាស្រេចដើម្បីរួចរស់ជីវិតទេ?

លេង

តើអ្នកប្រុងប្រៀបជាស្រេចដើម្បីរួចរស់ជីវិតទេ?

«ត្រូវឲ្យឯងនឹងពួកគ្រួឯងចូលទាំងអស់ទៅក្នុងទូក ពីព្រោះក្នុងពួកមនុស្សជាន់នេះ អញឃើញមានតែឯងទេ ដែលសុចរិតនៅចំពោះអញ»។—លោកុប្បត្តិ ៧:១

១ នៅសម័យណូអេ តើព្រះយេហូវ៉ារៀបចំសំវិធានការអ្វីដើម្បីឲ្យមនុស្សរួចរស់ជីវិត?

នៅសម័យលោកណូអេ ព្រះយេហូវ៉ា«បានធ្វើឲ្យទឹកជន់លិចពួកមនុស្សទមិឡល្មើស» ប៉ុន្តែទ្រង់ក៏បានរៀបចំសំវិធានការមួយដើម្បីឲ្យពួកគេរួចរស់ជីវិត។ (ពេត្រុសទី២ ២:៥) ព្រះពិតបានជូនការណែនាំជាក់លាក់ដល់ណូអេដែលជាមនុស្សសុចរិត ស្តីអំពីរបៀបកសាងទូកធំដើម្បីសង្គ្រោះជីវិតពួកគេឲ្យរួចពីទឹកជំនន់ដែលលិចផែនដីទាំងមូល។ (លោកុប្បត្តិ ៦:១៤-១៦) «ណូអេក៏ធ្វើដូច្នោះ តាមគ្រប់ទាំងសេចក្ដីដែលព្រះបានបង្គាប់» ពីព្រោះគាត់ជាអ្នកបម្រើដែលស្ដាប់បង្គាប់ព្រះយេហូវ៉ា។ ប្រាកដហើយ «គាត់ធ្វើការនោះសម្រេចទាំងអស់»។ មូលហេតុមួយដែលយើងមានជីវិតរស់នៅសព្វថ្ងៃនេះ គឺដោយព្រោះណូអេបានស្ដាប់បង្គាប់ព្រះយេហូវ៉ា។—លោកុប្បត្តិ ៦:២២

២, ៣. (ក) តើមនុស្សនៅសម័យណូអេមានអារម្មណ៍យ៉ាងណាចំពោះកិច្ចការដែលលោកធ្វើ? (ខ) តើណូអេចូលទៅក្នុងទូកធំដោយមានទំនុកចិត្តទៅលើអ្វី?

^២ការកសាងទូកធំនោះ មិនជាការងាយស្រួលទេ។ មនុស្សជាច្រើនប្រហែលជាបានកោតស្ងើចចំពោះកិច្ចការដែលណូអេនិងក្រុមគ្រួសារគាត់កំពុងតែធ្វើ តែនេះមិនផ្ដល់ហេតុគ្រប់គ្រាន់ទេ ឲ្យគេជឿថាត្រូវចូលទៅក្នុងទូកធំដើម្បីទទួលសេចក្ដីសង្គ្រោះ។ នៅទីបំផុត ព្រះយេហូវ៉ាលែងមានព្រះទ័យអត់ធ្មត់ទៀតចំពោះរបបលោកិយដ៏អាក្រក់នោះ។—លោកុប្បត្តិ ៦:៣; ពេត្រុសទី១ ៣:២០

^៣ណូអេនិងក្រុមគ្រួសាររបស់គាត់បានធ្វើកិច្ចការសំណង់យ៉ាងនឿយហត់អស់ប៉ុន្មានសិបឆ្នាំ រួចមកព្រះយេហូវ៉ាមានបន្ទូលទៅគាត់ថា៖ «ត្រូវឲ្យឯងនឹងពួកគ្រួឯងចូលទាំងអស់ទៅក្នុងទូក ពីព្រោះក្នុងមនុស្សជាន់នេះអញឃើញមានតែឯងទេ ដែលសុចរិតនៅចំពោះអញ»។ ដោយមានជំនឿនិងទំនុកចិត្តទៅលើបន្ទូលរបស់ព្រះយេហូវ៉ា «ណូអេព្រមទាំងប្រពន្ធកូននឹងកូនប្រសាស្រីគាត់ក៏នាំគ្នាចូលទៅក្នុងទូក»។ រួចមក ព្រះយេហូវ៉ាបានបិទទ្វារទូកដើម្បីការពារពួកអ្នកថ្វាយបង្គំទ្រង់។ ពេលទឹកបានជន់លិចផែនដី ទូកធំនោះជាសំវិធានការពីព្រះយេហូវ៉ាដែលមនុស្សពឹងផ្អែកដើម្បីឲ្យរួចរស់ជីវិត។—លោកុប្បត្តិ ៧:១, ៧, ១០, ១៦

ស្ថានភាពសព្វថ្ងៃដូចសម័យលោកណូអេ

៤, ៥. (ក) តើព្រះយេស៊ូប្រៀបធៀបគ្រាវត្តមានរបស់ទ្រង់ទៅនឹងសម័យណា? (ខ) តើសម័យយើងនេះមានស្ថានភាពអ្វីដូចនឹងសម័យណូអេ?

^៤«កាលណាកូនមនុស្សមក នោះនឹងបានដូចជានៅជំនាន់លោកណូអេដែរ»។ (ម៉ាថាយ ២៤:៣៧) ព្រះយេស៊ូមានបន្ទូលនេះដើម្បីបញ្ជាក់ថា ពិភពលោកនេះត្រូវមានស្ថានភាពដូចសម័យណូអេ ពេលដែលទ្រង់មានវត្តមានដ៏មើលមិនឃើញ។ ហើយនេះបានកើតឡើងមែន! ជាពិសេសតាំងពីឆ្នាំ១៩១៩ មានសារព្រមានមួយបានផ្សាយដល់មនុស្សនៅគ្រប់ទាំងសាសន៍ ដូចសារដែលណូអេបានផ្សាយនោះដែរ។ បើនិយាយជាទូទៅ មនុស្សមានប្រតិកម្មចំពោះសារនេះដូចមនុស្សនៅសម័យណូអេដែរ។

^៥ព្រះយេហូវ៉ាបានធ្វើឲ្យមានទឹកជំនន់ដើម្បីចាត់វិធានការប្រឆាំងនឹងលោកិយនោះដែល«ពេញជាសេចក្ដីកាចសហ័ស»ឬអំពើឃោរឃៅ។ (លោកុប្បត្តិ ៦:១៣) មនុស្សទាំងឡាយបានឃើញច្បាស់លាស់ថា ណូអេនិងក្រុមគ្រួសាររបស់គាត់មិនឃោរឃៅដូចមនុស្សដទៃទេ តែបានកសាងទូកធំដោយចង់បានតែសេចក្ដីសុខប៉ុណ្ណោះ។ នៅសព្វថ្ងៃនេះក៏មានស្ថានភាពដូចគ្នាដែរ ហើយមនុស្សដែលមានចិត្តល្អក៏«ចេះញែកសេចក្ដីសុចរិតនឹងសេចក្ដីអាក្រក់ចេញពីគ្នា ហើយនឹងមនុស្សដែលគោរពដល់ព្រះនឹងមនុស្សដែលមិនគោរពផង»។ (ម៉ាឡាគី ៣:១៨) មនុស្សដែលមិនចេះប្រកាន់នោះ តែងតែកោតស្ងើចចំពោះភាពទៀងត្រង់ ចិត្តសប្បុរស មេត្រីភាពនិងចិត្តខ្នះខ្នែងរបស់ពួកស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ា ហើយលក្ខណៈទាំងនេះសម្គាល់រាស្ត្ររបស់ព្រះជាមនុស្សប្លែកពីលោកិយនេះ។ ពួកស្មរបន្ទាល់បដិសេធអំពើឃោរឃៅគ្រប់បែបយ៉ាង ហើយអនុញ្ញាតឲ្យវិញ្ញាណរបស់ព្រះយេហូវ៉ាដឹកនាំជីវិតរបស់ខ្លួន។ ហេតុនេះហើយបានជាពួកស្មរបន្ទាល់មានសេចក្ដីសុខនិងមានរបៀបរស់នៅដ៏សុចរិត។—អេសាយ ៦០:១៧

៦, ៧. (ក) តើមនុស្សនៅសម័យណូអេមិនបានទទួលស្គាល់អ្វី? នៅសព្វថ្ងៃនេះ តើមានស្ថានភាពដូចគ្នាបែបណា? (ខ) សូមប្រាប់ឧទាហរណ៍ខ្លះដែលបង្ហាញថា មនុស្សជាច្រើនទទួលស្គាល់ស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ាជាមនុស្សដែលមានលក្ខណៈខុសប្លែកពីលោកិយនេះ។

^៦មនុស្សនៅសម័យណូអេមិនទទួលស្គាល់ទេ ថាលោកកំពុងតែធ្វើតាមបង្គាប់របស់ព្រះយេហូវ៉ា ហើយទ្រង់ក៏កំពុងតែគាំទ្រគាត់វិញ។ ដូច្នេះ មនុស្សនៅសម័យនោះមិនចាត់ទុកសារដែលណូអេផ្សាយដល់គេជារឿងសំខាន់ទេ ហើយក៏មិនបានធ្វើតាមការព្រមាននោះសោះ។ ចុះយ៉ាងណានៅសព្វថ្ងៃនេះវិញ? ទោះបីជាបណ្ដាជនជាច្រើនកោតស្ងើចចំពោះកិច្ចការនិងកិរិយាល្អរបស់ពួកស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ាក្ដី មនុស្សភាគច្រើនមិនចាត់ទុកដំណឹងល្អនិងការព្រមានពីព្រះគម្ពីរជារឿងសំខាន់ទេ។ និយោជក អ្នកជិតខាងនិងញាតិសន្ដានសរសើរគ្រីស្ទានពិតដែលមានគុណសម្បត្ដិល្អៗ តែដំណាលគ្នានោះក៏និយាយថា «ស្ដាយណាស់ដែលពួកគេកាន់សាសនាស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ា!»។ តែពួកអ្នកដែលស្រឡាញ់គុណសម្បត្ដិល្អរបស់ពួកស្មរបន្ទាល់ក៏មិនយល់ថា យើងបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់និងមេត្រីភាព ហើយមានចិត្តសុភាពនិងសប្បុរស ព្រមទាំងដឹងខ្នាតផង ដោយព្រោះយើងអនុញ្ញាតឲ្យវិញ្ញាណរបស់ព្រះដឹកនាំជីវិតរបស់ខ្លួន។ (កាឡាទី ៥:២២-២៥) តាមការពិត គុណសម្បត្ដិល្អៗដែលពួកស្មរបន្ទាល់បង្ហាញនេះ គួរជាហេតុនាំឲ្យមនុស្សជឿទៅលើសារដែលយើងផ្សព្វផ្សាយ!

^៧ជាឧទាហរណ៍ ពួកស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ានៅប្រទេសរុស្ស៊ីកំពុងកសាងសាលព្រះរាជាណាចក្រមួយខ្នង។ បុរសម្នាក់បានឆ្លៀតនិយាយជាមួយអ្នកធ្វើការសំណង់ម្នាក់នៅទីនោះថា៖ «ការដ្ឋានអ្វីចម្លែកម្ល៉េះ! ដ្បិតគ្មានអ្នកណាជក់បារី គ្មានពាក្យទ្រគោះបោះបោកហើយគ្មាននរណាស្រវឹងស្រា! អ្នកមិនមែនជាស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ាទេឬអី?»។ អ្នកធ្វើការសំណង់បានសួរគាត់វិញថា៖ «បើខ្ញុំឆ្លើយថា យើងមិនមែនជាស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ាទេ តើលោកជឿឬអត់?»។ បុរសនោះឆ្លើយភ្លាមថា៖ «អត់ជឿទេ!»។ ចៅហ្វាយក្រុងមួយទៀតនៅប្រទេសរុស្ស៊ីក៏មានអារម្មណ៍ស្ញប់ស្ញែងដែរពេលមើលពួកស្មរបន្ទាល់កសាងសាលព្រះរាជាណាចក្រថ្មី។ ចៅហ្វាយក្រុងនោះមានប្រសាសន៍ថា ពីមុនគាត់គិតថាសាសនាទាំងអស់សុទ្ធតែដូចគ្នា តែពេលបានមើលពួកស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ាធ្វើការដោយលះបង់ប្រយោជន៍ខ្លួនឯងនេះ គាត់លែងគិតដូច្នេះទៀត។ នេះជាឧទាហរណ៍ពីរដែលបង្ហាញថា រាស្ត្ររបស់ព្រះយេហូវ៉ាមានលក្ខណៈខុសប្លែកពីពួកអ្នកដែលមិនធ្វើតាមខ្នាតតម្រាព្រះគម្ពីរ។

៨. តើយើងត្រូវធ្វើអ្វីដើម្បីរួចរស់ជីវិតពីទីបញ្ចប់នៃរបបលោកិយដ៏អាក្រក់នេះ?

^៨ក្នុងកំលុងគ្រាដែល«លោកីយពីចាស់បុរាណ»ហៀបនឹងផុតទៅដោយសារទឹកជំនន់នោះ ណូអេ«ជាអ្នកប្រកាសប្រាប់ពីសេចក្ដីសុចរិត»ដោយចិត្តស្មោះភក្ដី។ (ពេត្រុសទី២ ២:៥) នៅជាន់ក្រោយបង្អស់នៃរបបលោកិយសម័យនេះ រាស្ត្ររបស់ព្រះយេហូវ៉ាកំពុងតែប្រកាសប្រាប់ពីខ្នាតតម្រាសុចរិតរបស់ព្រះ ហើយផ្សាយដំណឹងល្អអំពីលទ្ធភាពរួចរស់ជីវិតដើម្បីចូលទៅក្នុងពិភពលោកថ្មី។ (ពេត្រុសទី២ ៣:៩-១៣) ណូអេនិងក្រុមគ្រួសាររបស់គាត់បានកោតខ្លាចព្រះ ហើយត្រូវបានការពារក្នុងទូកធំនោះ! ដូចគ្នាដែរ លទ្ធភាពរួចរស់ជីវិតនៅសព្វថ្ងៃនេះតម្រូវឲ្យមនុស្សម្នាក់ៗមានជំនឿស្មោះនិងទំនាក់ទំនងទៀងទាត់ជាមួយនឹងអង្គការរបស់ព្រះយេហូវ៉ានៅលើផែនដី ដែលជាផ្នែកមួយនៃអង្គការរបស់ទ្រង់ទូទាំងសកលលោក។

ចាំបាច់ត្រូវមានជំនឿដើម្បីរួចរស់ជីវិត

៩, ១០. ហេតុអ្វីក៏ចាំបាច់ត្រូវឲ្យយើងមានជំនឿដើម្បីរួចរស់ជីវិតពីទីបញ្ចប់នៃរបបលោកិយនេះរបស់សាតាំង?

^៩តើមនុស្សត្រូវធ្វើអ្វីដើម្បីរួចរស់ជីវិតពីការបំផ្លាញចោលរបបលោកិយនេះដែលដេកក្នុងឱវាទឬអំណាចនៃសាតាំង? (យ៉ូហានទី១ ៥:១៩) មុនដំបូង មនុស្សត្រូវទទួលស្គាល់ថា គេត្រូវមានអ្វីការពារខ្លួន។ រួចមក គេត្រូវធ្វើអ្វីដើម្បីទទួលការការពារនោះ។ បណ្ដាជននៅសម័យណូអេមានរបៀបរស់នៅធម្មតាហើយមិនគិតថា គេត្រូវការអ្វីដើម្បីការពារខ្លួនពីមហន្តរាយដែលជិតដល់ទេ។ ពួកគេក៏បានខ្វះអ្វីមួយទៀត ពោលគឺខ្វះជំនឿទៅលើព្រះយេហូវ៉ា។

^១០ផ្ទុយទៅវិញ ណូអេនិងក្រុមគ្រួសាររបស់គាត់ទទួលស្គាល់ថាពួកគេត្រូវការនូវការការពារនិងសេចក្ដីសង្គ្រោះ។ ពួកគេក៏បានប្រព្រឹត្តបែបយ៉ាងណាដែលបង្ហាញពីជំនឿថា ព្រះយេហូវ៉ាជាព្រះមហាក្សត្រសកលលោក។ សាវ័កប៉ុលបានសរសេរថា៖ «បើឥតមានសេចក្ដីជំនឿទេ នោះមិនអាចនឹងគាប់ដល់ព្រះហឫទ័យព្រះ[យេហូវ៉ា]បានឡើយ ដ្បិតអ្នកណាដែលចូលទៅឯព្រះ នោះត្រូវតែជឿថាមានព្រះមែន ហើយថាទ្រង់ប្រទានរង្វាន់ដល់អស់អ្នកដែលស្វែងរកទ្រង់»។ ប៉ុលក៏មានប្រសាសន៍ទៀតថា៖ «ដោយសារសេចក្ដីជំនឿ នោះព្រះបានមានបន្ទូលពន្យល់លោកណូអេពីការដែលមើលមិនទាន់ឃើញនៅឡើយ ហើយដោយលោកមានសេចក្ដីកោតខ្លាចបានជាលោកធ្វើទូក១យ៉ាងធំសំរាប់នឹងជួយសង្គ្រោះដល់ពួកគ្រួសាររបស់លោក ហើយលោកបានកាត់ទោសលោកីយដោយការនោះ ក៏ត្រឡប់ជាអ្នកគ្រងសេចក្ដីសុចរិតដែលត្រូវខាងសេចក្ដីជំនឿ ទុកជាមរដកដែរ»។—ហេព្រើរ ១១:៦, ៧

១១. តើយើងរៀនអ្វីខ្លះពីរបៀបដែលព្រះយេហូវ៉ាការពាររាស្ត្រទ្រង់នៅសម័យបុរាណ?

^១១បើយើងចង់រួចរស់ជីវិតពីទីបញ្ចប់នៃរបបលោកិយអាក្រក់នេះ ការជឿប៉ុណ្ណោះថារបស់ទាំងនេះនឹងវិនាសទៅ គឺមិនគ្រប់គ្រាន់ទេ។ យើងក៏ត្រូវប្រព្រឹត្តបែបយ៉ាងណាដែលបង្ហាញពីជំនឿយើង ទាំងឆ្លៀតយកប្រយោជន៍ពីសំវិធានការដែលព្រះយេហូវ៉ារៀបចំដើម្បីឲ្យយើងរួចរស់ជីវិត។ ពិតមែន យើងត្រូវបង្ហាញពីជំនឿយើងទៅលើយញ្ញបូជាលោះរបស់ព្រះយេស៊ូគ្រីស្ទដែលជារាជបុត្រារបស់ព្រះ។ (យ៉ូហាន ៣:១៦, ៣៦) ក៏ប៉ុន្តែ យកល្អយើងគួរចងចាំថា មានតែពួកអ្នកដែលបានចូលទៅក្នុងទូកធំរបស់ណូអេដែលបានរួចរស់ជីវិតពេលមានទឹកជំនន់។ ស្រដៀងគ្នាដែរ នៅស្រុកអ៊ីស្រាអែលសម័យបុរាណ បណ្ដាជនដែលសម្លាប់មនុស្សម្នាក់ដោយអចេតនាអាចរួចខ្លួនបាន ដោយរត់ទៅរស់នៅក្នុងទីក្រុងពំនាក់រហូតដល់សម្ដេចសង្ឃទទួលមរណភាព។ (ជនគណនា ៣៥:១១-៣២) នៅសម័យលោកម៉ូសេ សេចក្ដីវេទនាទី១០នៅស្រុកអេស៊ីបបានសម្លាប់កូនច្បងរបស់ប្រជាជនអេស៊ីប តែកូនរបស់ពួកអ៊ីស្រាអែលបានរួចខ្លួនវិញ។ ហេតុអ្វី? ពីព្រោះព្រះយេហូវ៉ាបានបង្គាប់ម៉ូសេថា៖ «[ប្រជាជនអ៊ីស្រាអែល]ត្រូវយកឈាម[នៃកូនចៀមសម្រាប់បុណ្យរំលង]ប្រឡាក់នៅក្របទ្វារទាំងសងខាង ហើយលើធ្នឹមទ្វាររបស់ផ្ទះដែលគេបរិភោគផង។ . . . ក្នុងពួកអ្នករាល់គ្នាមិនត្រូវឲ្យអ្នកណាមួយចេញទៅក្រៅទ្វារផ្ទះខ្លួនឲ្យសោះ រហូតដល់ព្រឹកឡើង»។ (និក្ខមនំ ១២:៧, ២២) ច្បាស់ជាគ្មានកូនច្បងណាសោះរបស់ពួកអ៊ីស្រាអែលហ៊ានធ្វើព្រងើយកន្តើយនឹងបង្គាប់របស់ព្រះដោយចេញពីផ្ទះដែលសម្គាល់ដោយឈាមប្រឡាក់នៅក្របទ្វារទាំងសងខាងហើយលើធ្នឹមទ្វារ មែនទេ?

១២. តើយើងគួរសួរខ្លួនឯងនូវសំណួរអ្វី? ហេតុអ្វីក៏គួរសួរខ្លួនឯងដូច្នេះ?

^១២នេះហើយផ្ដល់ហេតុឲ្យយើងចង់គិតវែងឆ្ងាយអំពីស្ថានភាពក្នុងជីវិតរបស់យើងផ្ទាល់។ តើយើងពិតជាស្ថិតនៅក្នុងការរៀបចំរបស់ព្រះយេហូវ៉ាដើម្បីការពារយើងខាងវិញ្ញាណឬទេ? ពេលគ្រាវេទនាយ៉ាងធំមកដល់ អស់អ្នកដែលត្រូវការពារបែបនេះនឹងហៀរទឹកភ្នែកដោយចិត្តពេញទៅដោយកតញ្ញូធម៌និងអំណរ។ ចំពោះមនុស្សឯទៀត គេនឹងស្រក់ទឹកភ្នែកដោយចិត្តសង្រេងហើយសោកស្ដាយវិញ។

ការកែសម្រួលជាបណ្ដើរៗជួយយើងប្រុងប្រៀបខ្លួន

១៣. (ក) តើការកែសម្រួលក្នុងអង្គការរបស់ព្រះយេហូវ៉ាមានប្រយោជន៍អ្វីខ្លះ? (ខ) សូមពន្យល់អំពីការកែសម្រួលខ្លះៗដែលមានជាបណ្ដើរៗ។

^១៣ព្រះយេហូវ៉ាបានធ្វើឲ្យមានការកែសម្រួលជាបណ្ដើរៗក្នុងអង្គការរបស់ទ្រង់នៅលើផែនដី។ សំវិធានការរបស់ព្រះយេហូវ៉ាដើម្បីការពារយើងខាងវិញ្ញាណបានត្រូវពង្រឹងហើយមានសោភ័ណភាពនិងភាពនឹងនរច្រើនជាងដោយសារការកែសម្រួលផ្សេងៗ។ បន្ទាប់ពីឆ្នាំ១៨៧០ រហូតដល់ឆ្នាំ១៩៣២ បងប្អូនក្នុងក្រុមជំនុំបានបោះឆ្នោតរើសពួកអ្នកចាស់ទុំនិងអ្នកងារជំនួយ។ នៅឆ្នាំ១៩៣២ ក្រុមជំនុំនានាលែងបោះឆ្នោតរើសអ្នកចាស់ទុំទៀត តែបានបោះឆ្នោតរើសគណៈកម្មាធិការខាងកិច្ចបម្រើវិញ ដែលមានភារកិច្ចជួយអ្នកចាស់ទុំម្នាក់ដែលអង្គការយើងតែងតាំងដើម្បីចាត់ចែងកិច្ចការផ្សព្វផ្សាយក្នុងក្រុមជំនុំ។ ក្នុងកំលុងឆ្នាំ១៩៣៨ អង្គការរបស់ព្រះយេហូវ៉ាចាប់ផ្ដើមតែងតាំងអ្នកចាស់ទុំនិងអ្នកងារជំនួយទាំងឡាយក្នុងក្រុមជំនុំនានាស្របទៅតាមគោលការណ៍ព្រះគម្ពីរ។ ចាប់តាំងពីឆ្នាំ១៩៧២ គណៈអភិបាលនៃពួកស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ាទទួលឈ្មោះបងប្អូនដែលមានលក្ខណៈគ្រប់គ្រាន់ ហើយក្រោយមកបញ្ជូនសំបុត្រដល់ក្រុមជំនុំនានាដើម្បីតែងតាំងពួកអ្នកចាស់ទុំនិងអ្នកងារជំនួយសមស្របនឹងគោលការណ៍ព្រះគម្ពីរ។ ជាបណ្ដើរៗគណៈអភិបាលមានមុខនាទីសំខាន់ជាងមុន ហើយក៏មានការកែសម្រួលថែមទៀតដើម្បីជួយពួកគាត់សម្រេចការនោះ។

១៤. តើមានកម្មវិធីបង្វឹកបង្វឺនអ្វីចាប់ពីឆ្នាំ១៩៥៩?

^១៤នៅឆ្នាំ១៩៥០ ការពិចារណាយ៉ាងហ្មត់ចត់នូវបទទំនុកដំកើងទី៤៥:១៦ បានជំរុញឲ្យមានកម្មវិធីបង្វឹកបង្វឺនតៗមក។ ខនោះចែងថា៖ «នាងនឹងបានព្រះរាជបុត្រជំនួសឪពុក ហើយនាងនឹងតាំងព្រះរាជបុត្រទាំងនោះឲ្យធ្វើជាចៅហ្វាយនៅគ្រប់លើផែនដី»។ ពួកអ្នកចាស់ទុំដែលនាំមុខក្នុងក្រុមជំនុំនានាសព្វថ្ងៃនេះកំពុងទទួលការបង្វឹកបង្វឺនដើម្បីបំពេញភារកិច្ចក្នុងកិច្ចបម្រើព្រះ មិនថានៅសព្វថ្ងៃនេះឬក្រោយសង្គ្រាមអើម៉ាគេដូនក្ដី។ (វិវរណៈ ១៦:១៤, ១៦) តាំងពីឆ្នាំ១៩៥៩ មានសិក្ខាសាលាថ្មីហៅថា សាលាកិច្ចបម្រើព្រះរាជាណាចក្រ។ ដំបូងសាលានោះមានរយៈពេលមួយខែ ហើយច្រើនតែមានការណែនាំជូនចំពោះអ្នកចាស់ទុំដែលបម្រើជាប្រធានដែលសម័យនោះហៅថាអ្នកបម្រើក្រុមជំនុំ។ ឥឡូវ សាលានេះផ្ដល់ការណែនាំដល់ពួកអ្នកចាស់ទុំនិងពួកអ្នកងារជំនួយទាំងឡាយ។ បន្ទាប់មក បងប្អូនប្រុសៗទាំងនេះខំបង្វឹកបង្វឺនស្មរបន្ទាល់ម្នាក់ៗរបស់ព្រះយេហូវ៉ាក្នុងក្រុមជំនុំរៀងៗខ្លួន។ យ៉ាងនេះ បងប្អូនទាំងឡាយទទួលជំនួយខាងវិញ្ញាណនិងជំនួយដើម្បីបង្កើនប្រសិទ្ធភាពក្នុងកិច្ចបម្រើផ្សាយរបស់ខ្លួនជាអ្នកប្រកាសដំណឹងល្អពីព្រះរាជាណាចក្ររបស់ព្រះ។—ម៉ាកុស ១៣:១០

១៥. តើភាពបរិសុទ្ធនៃក្រុមជំនុំគ្រីស្ទានបានត្រូវរក្សាដោយរបៀបពីរយ៉ាងណាខ្លះ?

^១៥បុគ្គលណាដែលចង់រួមចំណែកក្នុងក្រុមជំនុំគ្រីស្ទាន ត្រូវតែបំពេញតាមតម្រូវការខ្លះៗ។ គឺសមហេតុសមផលមែន! ថាមនុស្សចំអកមិនមានសិទ្ធិរួមចំណែកក្នុងក្រុមជំនុំគ្រីស្ទាន ដូចជាគ្មានមនុស្សចំអកក្នុងទូកធំរបស់ណូអេដែរ។ (ពេត្រុសទី២ ៣:៣-៧) ជាពិសេសតាំងពីឆ្នាំ១៩៥២ ស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ាបានអនុវត្តតាមអ្វីដែលពួកគេយល់ដឹងកាន់តែច្បាស់ស្តីអំពីរបៀបការពារក្រុមជំនុំ ពោលគឺ ការបណ្ដាច់មិត្តភាពជាមួយមនុស្សដែលប្រព្រឹត្តអំពើបាបដោយឥតប្រែចិត្ត។ យ៉ាងណាមិញ មនុស្សដែលធ្វើបាបតែពិតជាប្រែចិត្តវិញ ពួកគេទទួលជំនួយដែលប្រកបទៅដោយសេចក្ដីស្រឡាញ់ដើម្បី«ធ្វើផ្លូវឲ្យត្រង់សំរាប់ជើង»របស់ខ្លួន។—ហេព្រើរ ១២:១២, ១៣; សុភាសិត ២៨:១៣; កាឡាទី ៦:១

១៦. តើរាស្ត្ររបស់ព្រះយេហូវ៉ាមានស្ថានភាពបែបណាខាងវិញ្ញាណ?

^១៦គ្មានហេតុឆ្ងល់អ្វីឡើយ ថារាស្ត្ររបស់ព្រះយេហូវ៉ាមានភាពចម្រុងចម្រើនខាងវិញ្ញាណ ហើយនេះក៏មិនបានកើតឡើងដោយចៃដន្យទេ ដ្បិតព្រះយេហូវ៉ាមានបន្ទូលតាមរយៈព្យាការីអេសាយថា៖ «មើល! ពួកអ្នកបំរើអញនឹងបានស៊ី តែឯងរាល់គ្នានឹងត្រូវឃ្លាន។ មើល! ពួកអ្នកបំរើអញនឹងបានផឹក តែឯងរាល់គ្នានឹងត្រូវស្រេក។ មើល! ពួកអ្នកបំរើអញនឹងអរសប្បាយ តែឯងរាល់គ្នានឹងត្រូវខ្មាស។ មើល! ពួកអ្នកបំរើអញនឹងច្រៀងដោយមានចិត្តអំណរ តែឯងរាល់គ្នានឹងស្រែកឡើងដោយមានចិត្តព្រួយ ហើយនឹងទ្រហោយំដោយមានវិញ្ញាណគ្រាំគ្រាវិញ»។ (អេសាយ ៦៥:១៣, ១៤) ព្រះយេហូវ៉ារមែងប្រទានអាហារល្អខាងវិញ្ញាណជាបរិបូរ ហើយទ្រង់ប្រទានអាហារនោះតាមត្រូវពេលដើម្បីឲ្យយើងមានកម្លាំងខាងវិញ្ញាណជានិច្ច។—ម៉ាថាយ ២៤:៤៥

ចូរប្រុងប្រៀបខ្លួនជាស្រេចដើម្បីរួចរស់ជីវិតត

១៧. តើអ្វីនឹងជួយឲ្យយើងត្រៀមលក្ខណៈដើម្បីរួចរស់ជីវិត?

^១៧សំខាន់ជាងមុនៗទៅទៀត ពេលឥឡូវនេះ«ត្រូវឲ្យយើងពិចារណាមើលគ្នាទៅវិញទៅមក . . . នឹងបណ្ដាលឲ្យមានសេចក្ដីស្រឡាញ់ហើយឲ្យប្រព្រឹត្តការល្អ» ទាំង«ឥតលែងប្រជុំគ្នាដូចជាអ្នកខ្លះធ្លាប់នោះឡើយ» តែ«ត្រូវឲ្យ[យើង]កំឡាចិត្តគ្នាវិញ»។ (ហេព្រើរ ១០:២៣-២៥) ពេលដែលយើងមានសកម្មភាពនិងភាពជិតស្និទ្ធជាមួយក្រុមជំនុំណាមួយរបស់ស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ាដែលមានចំនួនជាង៩៨.០០០ នេះនឹងជួយយើងប្រុងប្រៀបខ្លួនដើម្បីរួចរស់ជីវិត។ បងប្អូនទាំងនេះនឹងជួយយើងខំបណ្ដុះឲ្យមានបុគ្គលិកលក្ខណៈរបស់«មនុស្សថ្មី»។ ពួកគាត់ក៏នឹងជាជំនួយដែរ ពេលដែលយើងព្យាយាមអស់ពីចិត្តក្នុងការជួយមនុស្សឯទៀតឲ្យរៀនអំពីសំវិធានការរបស់ព្រះយេហូវ៉ាដើម្បីទទួលសេចក្ដីសង្គ្រោះ។—អេភេសូរ ៤:២២-២៤; កូល៉ុស ៣:៩, ១០; ធីម៉ូថេទី១ ៤:១៦

១៨. ហេតុអ្វីក៏អ្នកបានតាំងចិត្តឲ្យមានភាពជិតស្និទ្ធនឹងក្រុមជំនុំគ្រីស្ទាន?

^១៨សាតាំងនិងរបបលោកិយអាក្រក់ជួរជាតិរបស់វាចេះតែចង់ទាក់ចិត្តទាញយើងឲ្យចាកចេញពីក្រុមជំនុំគ្រីស្ទាន។ យ៉ាងណាក៏ដោយ យើងអាចនៅជាប់នឹងក្រុមជំនុំគ្រីស្ទានបាន ហើយក៏អាចរួចរស់ជីវិតផុតពីទីបញ្ចប់នៃរបបលោកិយអាក្រក់នេះបានដែរ។ ចូរឲ្យសេចក្ដីស្រឡាញ់ចំពោះព្រះយេហូវ៉ានិងចិត្តកតញ្ញូចំពោះសំវិធានការរបស់ទ្រង់ដែលប្រកបទៅដោយសេចក្ដីស្រឡាញ់ ជំរុញយើងឲ្យប្ដេជ្ញាកាន់តែខ្លាំងក្នុងការទប់ទល់នឹងមធ្យោបាយរបស់សាតាំង។ ការរំពឹងគិតអំពីពរដែលយើងមាននៅសព្វថ្ងៃនេះក៏នឹងជួយយើងឲ្យតាំងចិត្តធ្វើដូច្នេះដែរ។ អត្ថបទជាបន្ទាប់នឹងពិភាក្សាអំពីពរខ្លះៗទាំងនេះ។

តើអ្នកនឹងឆ្លើយយ៉ាងណា?

• តើសម័យយើងនិងសម័យណូអេមានស្ថានភាពដូចគ្នាអ្វីខ្លះ?

• តើចាំបាច់ត្រូវឲ្យយើងមានគុណសម្បត្ដិអ្វីដើម្បីរួចរស់ជីវិត?

• តើមានការកែសម្រួលជាបណ្ដើរៗអ្វីខ្លះដែលបានពង្រឹងសំវិធានការរបស់ព្រះយេហូវ៉ាដើម្បីការពារយើង?

• តើយើងអាចធ្វើអ្វីដើម្បីប្រុងប្រៀបខ្លួនដើម្បីរួចរស់ជីវិត?

[សំណួរសម្រាប់អត្ថបទសិក្សា]

[រូបភាពនៅទំព័រ១៣]

មនុស្សនៅសម័យណូអេមិនចាត់ទុកសាររបស់គាត់ជារឿងសំខាន់ទេ

[រូបភាពនៅទំព័រ១៤]

គប្បីឲ្យយើងចាត់ទុកការព្រមានពីព្រះយេហូវ៉ាជារឿងសំខាន់

[រូបភាពនៅទំព័រ១៥]

តើសាលាកិច្ចបម្រើព្រះរាជាណាចក្រមានគោលដៅអ្វី?

[រូបភាពនៅទំព័រ១៦]

ពេលឥឡូវនេះ ចូរមានភាពជិតស្និទ្ធជាមួយនឹងក្រុមជំនុំគ្រីស្ទាន

ទស្សនាវដ្ដីប៉មយាម សម្រាប់សិក្សា