ចូរផ្ដោតអារម្មណ៍លើសេចក្ដីល្អដែលទទួលពីអង្គការរបស់ព្រះយេហូវ៉ា
ចូរផ្ដោតអារម្មណ៍លើសេចក្ដីល្អដែលទទួលពីអង្គការរបស់ព្រះយេហូវ៉ា
«យើងខ្ញុំនឹងបានស្កប់ចិត្តដោយសេចក្ដីលំអនៃដំណាក់ទ្រង់»។—ទំនុកដំកើង ៦៥:៤
១, ២. (ក) តើការរៀបចំសម្រាប់ព្រះវិហារនឹងមានឥទ្ធិពលយ៉ាងណាលើរាស្ត្រព្រះ? (ខ) តើដាវីឌបានគាំទ្រការកសាងព្រះវិហារនោះដោយដូចម្ដេចខ្លះ?
ដាវីឌនៅស្រុកអ៊ីស្រាអែលនាសម័យបុរាណ ជាបុរសអស្ចារ្យបំផុតម្នាក់ក្នុងបទគម្ពីរភាសាហេព្រើរ។ ដាវីឌជាអ្នកគង្វាល តន្ត្រីករ អ្នកនាំពាក្យរបស់ព្រះ និងស្តេចមួយអង្គដែលបានទុកចិត្តទាំងស្រុងទៅលើព្រះយេហូវ៉ា។ ដោយសារដាវីឌមានភាពស្និទ្ធស្នាលក្រៃលែងជាមួយព្រះយេហូវ៉ា នោះទ្រង់មានព្រះទ័យចង់កសាងដំណាក់មួយសម្រាប់ព្រះ។ ដំណាក់ឬព្រះវិហារនេះ ត្រូវជាកន្លែងសំខាន់បំផុតសម្រាប់ការថ្វាយបង្គំពិតនៅស្រុកអ៊ីស្រាអែល។ ដាវីឌជ្រាបថាព្រះវិហារនិងអ្វីៗដែលត្រូវធ្វើនៅទីនោះ នឹងនាំឲ្យរាស្ត្ររបស់ព្រះមានអំណរនិងពរជាច្រើន។ ហេតុដូច្នេះហើយ ដាវីឌច្រៀងថា៖ «មានពរហើយ អ្នកណាដែល[ព្រះយេហូវ៉ា]រើស ហើយនាំមកនៅចំពោះទ្រង់ ដើម្បីឲ្យបានអាស្រ័យនៅក្នុងព្រះលានទ្រង់ យើងខ្ញុំនឹងបានស្កប់ចិត្តដោយសេចក្ដីលំអនៃដំណាក់ទ្រង់ គឺជាព្រះវិហារដ៏បរិសុទ្ធរបស់ទ្រង់»។—ទំនុកដំកើង ៦៥:៤
២ ព្រះយេហូវ៉ាមិនបានអនុញ្ញាតឲ្យដាវីឌដឹកនាំការកសាងដំណាក់ទ្រង់ឡើយ។ ផ្ទុយទៅវិញ ព្រះរាជបុត្រារបស់ដាវីឌដែលមានព្រះនាមសាឡូម៉ូន បានទទួលឯកសិទ្ធិពិសេសនោះវិញ។ ដាវីឌមិនបានត្អូញត្អែរពីព្រោះអ្នកផ្សេងទៀតបានទទួលឯកសិទ្ធិដែលទ្រង់ចង់បានយ៉ាងខ្លាំងនោះទេ។ អ្វីដែលសំខាន់បំផុតចំពោះដាវីឌគឺថា ព្រះវិហារនោះបានត្រូវកសាងឡើង។ ដាវីឌបានគាំទ្រកិច្ចការកសាងនោះអស់ពីចិត្ត ដោយប្រគល់ប្លង់ព្រះវិហារដែលទ្រង់បានទទួលពីព្រះយេហូវ៉ាទៅសាឡូម៉ូនវិញ។ ម្យ៉ាងទៀត ដាវីឌបានចាត់ចែងរំលែកពួកលេវីរាប់ពាន់នាក់ជាវេនផ្សេងៗសម្រាប់បំពេញកិច្ចការនោះ ហើយក៏បានប្រគល់មាសនិងប្រាក់ច្រើនសន្ធឹកសម្រាប់កសាងព្រះវិហារ។—របាក្សត្រទី១ ១៧:១, ៤, ១១, ១២; ២៣:៣-៦; ២៨:១១, ១២; ២៩:១-៥
៣. តើអ្នកបម្រើព្រះមានចិត្តគំនិតបែបណាចំពោះការរៀបចំសម្រាប់ការថ្វាយបង្គំពិត?
៣ ជនជាតិអ៊ីស្រាអែលដ៏ស្មោះត្រង់បានគាំទ្រការរៀបចំសម្រាប់ការថ្វាយបង្គំពិតនៅដំណាក់របស់ព្រះ។ ក្នុងនាមជាអ្នកបម្រើព្រះយេហូវ៉ាសព្វថ្ងៃនេះ យើងក៏ធ្វើដូចគ្នាដែរ ដោយគាំទ្រការរៀបចំសម្រាប់ការថ្វាយបង្គំពិតក្នុងអង្គការព្រះយេហូវ៉ាផ្នែកផែនដី។ យ៉ាងនេះយើងបង្ហាញថា យើងមានចិត្តគំនិតដូចដាវីឌដែរ។ យើងមិនត្អូញត្អែរទេ។ ផ្ទុយទៅវិញ យើងប្រមូលអារម្មណ៍ទៅលើសេចក្ដីល្អដែលយើងទទួលពីអង្គការរបស់ព្រះ។ តើអ្នកធ្លាប់គិតអំពីសេចក្ដីល្អជាច្រើនដែលយើងបានទទួល ជាហេតុឲ្យដឹងគុណឬទេ? សូមពិចារណាពីសេចក្ដីល្អខ្លះៗ។
ចូរដឹងគុណចំពោះអស់អ្នកដែលនាំមុខ
៤, ៥. (ក) តើ‹អ្នកបំរើស្មោះត្រង់ដែលមានវិនិច្ឆ័យល្អ›បំពេញមុខងាររបស់ខ្លួនយ៉ាងដូចម្ដេច? (ខ) តើស្មរបន្ទាល់ខ្លះមានអារម្មណ៍យ៉ាងណាអំពីអាហារខាងវិញ្ញាណដែលពួកគាត់ទទួល?
៤ យើងមានហេតុជាច្រើន ឲ្យដឹងគុណ‹អ្នកបំរើស្មោះត្រង់ដែលមានវិនិច្ឆ័យល្អ› ដែលព្រះយេស៊ូគ្រីស្ទបានតែងតាំងឲ្យត្រួតលើទ្រព្យទ្រង់នៅផែនដី។ ក្រុមអ្នកបម្រើនោះដែលជាគ្រីស្ទានតែងតាំងដោយវិញ្ញាណ នាំមុខក្នុងការផ្សាយដំណឹងល្អ ហើយក៏រៀបចំកិច្ចប្រជុំសម្រាប់ថ្វាយបង្គំ ថែមទាំងបោះពុម្ពព័ត៌មានផ្សេងៗអំពីព្រះគម្ពីរជាង៤០០ភាសា។ មនុស្សរាប់លាននាក់ទូទាំងផែនដីមានចិត្តកតញ្ញូដោយសារទទួល‹អាហារបរិភោគ›ខាងវិញ្ញាណ«តាមត្រូវពេល»។ (ម៉ាថាយ ២៤:៤៥-៤៧) ច្បាស់ជាគ្មានហេតុឲ្យយើងត្អូញត្អែរអំពីរឿងនោះឡើយ។
៥ អស់ជាច្រើនឆ្នាំ ស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ាវ័យចាស់ម្នាក់ ឈ្មោះ អេលហ្វី បានទទួលការសម្រាលទុក្ខនិងជំនួយដោយអនុវត្តឱវាទពីបទគម្ពីរដែលមានក្នុងសៀវភៅផ្សេងៗបោះពុម្ពដោយក្រុមអ្នកបម្រើ។ ចិត្តកតញ្ញូយ៉ាងខ្លាំងបានជំរុញឲ្យអេលហ្វីសរសេរថា «បើគ្មានអង្គការព្រះយេហូវ៉ា ខ្ញុំក៏គ្មានទីពឹងជ្រក»។ បងប្រុសពេត្រុសនិងបងស្រីអឺមកាដក៏បានបម្រើព្រះយេហូវ៉ារាប់ទសវត្សរ៍ហើយដែរ។ បងស្រីអឺមកាដបានបញ្ជាក់នូវចិត្តកតញ្ញូរបស់គាត់ដោយសារសំវិធានការដែលគាត់ទទួលពី«អង្គការរបស់ព្រះយេហូវ៉ាដែលប្រកបដោយសេចក្ដីស្រឡាញ់ហើយបង្ហាញការយកចិត្តទុកដាក់»។ នេះរួមទាំងអ្វីៗដែលត្រូវរៀបចំសម្រាប់បុគ្គលដែលមានសេចក្ដីត្រូវការពិសេស ដូចមនុស្សងងឹតភ្នែកឬមនុស្សគជាដើម។
៦, ៧. (ក) តើសកម្មភាពរបស់ក្រុមជំនុំទូទាំងពិភពលោកត្រូវដឹកនាំដោយដូចម្ដេច? (ខ) តើបងប្អូនធ្លាប់និយាយអ្វីខ្លះអំពីអង្គការរបស់ព្រះយេហូវ៉ាផ្នែកផែនដី?
៦ «អ្នកបំរើស្មោះត្រង់»ត្រូវតំណាងដោយគណៈអភិបាលនៃស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ា គឺជាក្រុមបុរសចាក់ប្រេងតាំងដែលបម្រើនៅមន្ទីរចាត់ការរបស់ស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ា នៅទីក្រុងប៊្រូគ្លិន រដ្ឋញូវយ៉ក សហរដ្ឋអាម៉េរិក។ គណៈអភិបាលតែងតាំងអ្នកបម្រើព្រះយេហូវ៉ាដែលមានបទពិសោធន៍ ដើម្បីបម្រើក្នុងការិយាល័យសាខាទាំងប៉ុន្មាន ដែលចាត់ចែងសកម្មភាពក្នុងក្រុមជំនុំជាង៩៨.០០០ទូទាំងពិភពលោក។ បុរសដែលបំពេញតម្រូវការក្នុងព្រះគម្ពីរ ត្រូវតែងតាំងជាអ្នកចាស់ទុំនិងអ្នកងារជំនួយក្នុងក្រុមជំនុំទាំងនោះ។ (ធីម៉ូថេទី១ ៣:១-៩, ១២, ១៣) អ្នកចាស់ទុំនាំមុខ ហើយថែរក្សាហ្វូងចៀមរបស់ព្រះដោយសេចក្ដីស្រឡាញ់។ ពិតជាពរមួយដ៏អស្ចារ្យមែន! ដែលយើងអាចចូលរួមជាសមាជិកហ្វូងនោះ ហើយរីករាយនឹងសេចក្ដីស្រឡាញ់និងសាមគ្គីភាពដែលមានក្នុងចំណោម«បងប្អូន»ទូទាំងពិភពលោក។—ពេត្រុសទី១ ២:១៧; ៥:២, ៣
៧ ជាជាងត្អូញត្អែរ បងប្អូនជាច្រើនធ្លាប់បញ្ជាក់ថាមានចិត្តកតញ្ញូចំពោះអ្នកចាស់ទុំ ដែលបានបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់ដោយផ្ដល់ការណែនាំអំពីអ្វីខាងវិញ្ញាណ។ ជាឧទាហរណ៍ សូមគិតអំពីបងស្រីប៊ែរគីត ដែលជាភរិយាស្ថិតក្នុងអាយុខ្ទង់៣០ឆ្នាំ។ ពេលគាត់នៅក្មេង ប៊ែរគីតធ្លាប់សេពគប់មិត្តភក្ដិមិនល្អ ហើយគាត់ជិតធ្លាក់ខ្លួនធ្វើអំពើខុសធ្ងន់។ ប៉ុន្តែ ជំនួយពីអ្នកជឿគ្នីគ្នា ហើយឱវាទច្បាស់លាស់ពីអ្នកចាស់ទុំដែលមានមូលដ្ឋានលើព្រះគម្ពីរ បានជួយឲ្យប៊ែរគីតដកខ្លួនចេញពីស្ថានភាពដែលអាចបង្កគ្រោះថ្នាក់។ តើប៊ែរគីតមានអារម្មណ៍យ៉ាងណាឥឡូវនេះ? គាត់ប្រាប់ថា៖ «ខ្ញុំមានចិត្តកតញ្ញូណាស់ ដែលខ្ញុំនៅតែជាសមាជិកអង្គការព្រះយេហូវ៉ា»។ យុវនារីម្នាក់អាយុ១៧ឆ្នាំប្រាប់ថា៖ «នេះពិតជាអង្គការព្រះយេហូវ៉ាមែន គឺអង្គការល្អបំផុតក្នុងពិភពលោក»។ យើងក៏គួរមានចិត្តកតញ្ញូដែលអង្គការព្រះយេហូវ៉ាផ្នែកផែនដីយកចិត្តទុកដាក់នឹងយើងដូច្នេះដែរ មែនទេ?
អស់អ្នកដែលនាំមុខជាមនុស្សឥតគ្រប់ល័ក្ខណ៍
៨, ៩. តើមនុស្សខ្លះនៅសម័យដាវីឌធ្លាប់ប្រព្រឹត្តយ៉ាងណា? តើដាវីឌបានប្រព្រឹត្តតបយ៉ាងណា?
៨ ពិតមែនថា អ្នកដែលត្រូវតែងតាំងឲ្យនាំមុខក្នុងការថ្វាយបង្គំពិត ជាមនុស្សឥតគ្រប់លក្ខណ៍។ ពួកគាត់ទាំងអស់គ្នាមានកំហុសម្ដងម្កាល ហើយខ្លះមានចំណុចខ្សោយដែលពួកគាត់កំពុងតែខំប្រឹងព្យាយាមយកឈ្នះ។ តើនេះជាហេតុឲ្យយើងមិនសប្បាយចិត្តឬទេ? មិនមែនទេ! សូម្បីតែនៅអ៊ីស្រាអែលពីសម័យបុរាណក៏ដោយអ្នកដែលមានភារកិច្ចធំ ធ្លាប់មានកំហុសធ្ងន់ធ្ងរដែរ។ ជាឧទាហរណ៍ ពេលដាវីឌនៅក្មេង គាត់ត្រូវគេសុំឲ្យលេងភ្លេងកម្សាន្តព្រះទ័យស្តេចសូលដែលកំពុងតែលំបាកព្រះទ័យ។ ក្រោយមកសូលប៉ុនប៉ងសម្លាប់ដាវីឌ តែដាវីឌគេចរួច ហើយនៅទីបំផុតដាវីឌត្រូវភៀសខ្លួន។—សាំយូអែលទី១ ១៦:១៤-២៣; ១៨:១០-១២; ១៩:១៨; ២០:៣២, ៣៣; ២២:១-៥
៩ ជនជាតិអ៊ីស្រាអែលឯទៀតធ្លាប់ប្រព្រឹត្តក្បត់។ ជាឧទាហរណ៍ មេទាហានរបស់ដាវីឌឈ្មោះយ៉ូអាប់ បានសម្លាប់បងប្អូនរបស់សូលឈ្មោះអ័ប៊ីនើរ។ អាប់សាឡំមបានសមគំនិតជាមួយអ្នកឯទៀតដើម្បីដណ្ដើមយករាជ្យពីដាវីឌជាព្រះបិតា។ អ័ហ៊ីថូផែលជាទីប្រឹក្សាដែលដាវីឌបានទុកចិត្តបែរជាក្បត់ទ្រង់វិញ។ (សាំយូអែលទី២ ៣:២២-៣០; ១៥:១-១៧, ៣១; ១៦:១៥, ២១) ក៏ប៉ុន្តែ ដាវីឌមិនមួម៉ៅចិត្តឬត្អូញត្អែរ ក៏មិនបានបោះបង់ចោលការថ្វាយបង្គំពិតឡើយ។ តាមពិតដាវីឌធ្វើផ្ទុយពីនោះ ដ្បិតការលំបាកបាននាំឲ្យដាវីឌនៅជាប់នឹងព្រះយេហូវ៉ា ហើយរក្សាឲ្យមានចិត្តគំនិតត្រឹមត្រូវ ដូចពេលដែលទ្រង់រត់ពីសូល។ នៅពេលនោះ ដាវីឌបានច្រៀងថា៖ «សូមអាណិតមេត្ដាដល់ទូលបង្គំ ឱព្រះអង្គអើយ! សូមអាណិតមេត្ដាទូលបង្គំផង ពីព្រោះព្រលឹងទូលបង្គំពឹងនៅក្នុងទ្រង់ អើ! ទូលបង្គំជ្រកនៅក្រោមម្លប់នៃស្លាបទ្រង់ ដរាបដល់សេចក្ដីអន្តរាយទាំងនេះបានបាត់ទៅ»។—ទំនុកដំកើង ៥៧:១
១០, ១១. តើបងស្រីគ្រីស្ទានម្នាក់ឈ្មោះគើទ្រូតធ្លាប់ឆ្លងកាត់អ្វីពេលជាយុវនារី? តើគាត់បាននិយាយអ្វីអំពីកំហុសរបស់អ្នកជឿគ្នីគ្នា?
១០ សព្វថ្ងៃនេះ គ្មានហេតុឲ្យយើងត្អូញត្អែរថាមានការក្បត់ក្នុងអង្គការព្រះយេហូវ៉ាឡើយ។ ព្រះយេហូវ៉ា ទេវតារបស់ទ្រង់ និងអ្នកគង្វាលក្នុងក្រុមជំនុំមិនប្រណីឲ្យមនុស្សទុច្ចរិតដែលក្បត់ជំនឿនៅក្រុមជំនុំគ្រីស្ទានពិតឡើយ។ ទោះជាយ៉ាងនេះក្ដី យើងទាំងអស់គ្នាប្រឈមមុខនឹងភាពឥតគ្រប់លក្ខណ៍របស់ខ្លួនយើងផងនិងរបស់អ្នកបម្រើគ្នីគ្នាផងដែរ។
១១ បងស្រីគើទ្រូតបានបម្រើព្រះយេហូវ៉ាយូរហើយ។ ពេលគាត់ជាយុវនារី បងស្រីធ្លាប់ត្រូវគេចោទប្រកាន់ដោយមិនពិតថា គាត់គ្រាន់តែធ្វើពុតជាអ្នកផ្សព្វផ្សាយពេញពេល។ តើបងស្រីធ្វើដូចម្ដេច? តើគាត់ត្អូញត្អែរអំពីរបៀបពួកគេប្រព្រឹត្តមកលើគាត់ទេ? មិនត្អូញត្អែរទេ។ មិនយូរមុនពេលដែលគាត់ស្លាប់នៅឆ្នាំ២០០៣ ក្នុងអាយុ៩១ឆ្នាំនោះ បងស្រីគើទ្រូតបានគិតអំពីជីវិតរបស់គាត់ហើយពន្យល់ថា៖ «បទពិសោធន៍នេះនិងបទពិសោធន៍ឯទៀតបានបង្រៀនខ្ញុំថា ទោះជាមនុស្សភ្លាត់ធ្វើខុស គឺព្រះយេហូវ៉ាទេដែលដឹកនាំកិច្ចការដ៏អស្ចារ្យរបស់ទ្រង់ ហើយក្នុងនោះទ្រង់ប្រើមនុស្សឥតគ្រប់លក្ខណ៍»។ នៅពេលបងស្រីបានប្រឈមមុខនឹងភាពឥតគ្រប់លក្ខណ៍របស់អ្នកបម្រើឯទៀតរបស់ព្រះ នោះគាត់អធិស្ឋានដល់ព្រះយេហូវ៉ាអស់ពីចិត្ត។
១២. (ក) តើគ្រីស្ទានខ្លះនៅសតវត្សរ៍ទីមួយបានទុកគំរូអាក្រក់អ្វី? (ខ) តើយើងគួរផ្ដោតអារម្មណ៍ទៅលើអ្វី?
១២ សូម្បីតែបងប្អូនគ្រីស្ទានស្មោះត្រង់បំផុត ក៏ជាមនុស្សឥតគ្រប់លក្ខណ៍ដែរ។ ដូច្នេះពេលបុរសតែងតាំងធ្វើខុស ចូរយើងបន្ត«ធ្វើគ្រប់ការទាំងអស់ ដោយឥតត្អូញត្អែរ»។ (ភីលីព ២:១៤) គួរឲ្យសោកស្ដាយណាស់! ប្រសិនបើយើងធ្វើតាមគំរូមិនល្អរបស់បងប្អូនគ្រីស្ទានខ្លះៗក្នុងក្រុមជំនុំនៅសតវត្សរ៍ទីមួយ។ យោងទៅតាមយូដាសដែលជាសិស្សព្រះយេស៊ូ ពួកគេ«មើលងាយដល់អស់ទាំងអំណាចគ្រប់គ្រង ហើយជេរប្រមាថដល់ពួកប្រសើរឧត្តមផង»។ ម្យ៉ាងទៀត អ្នកធ្វើខុសទាំងនោះជា«ពួកដែលចេះតែរទូរទាំ ហើយត្អូញត្អែរ»។ (យូដាស ៨, ១៦) ចូរឲ្យយើងជៀសចេញពីវិថីជីវិតរបស់អ្នកត្អូញត្អែរទាំងនោះ ហើយផ្ដោតអារម្មណ៍ទៅលើសេចក្ដីល្អដែលយើងទទួលតាមរយៈ«អ្នកបំរើស្មោះត្រង់»។ ចូរឲ្យយើងអបអរនឹងលក្ខណៈល្អនៃអង្គការព្រះយេហូវ៉ា ហើយ«ធ្វើគ្រប់ការទាំងអស់ ដោយឥតត្អូញត្អែរ»។
«ពាក្យនេះពិបាកស្ដាប់ណាស់»
១៣. តើអ្នកខ្លះបានឆ្លើយតបនឹងសេចក្ដីបង្រៀនខ្លះរបស់ព្រះយេស៊ូគ្រីស្ទយ៉ាងដូចម្ដេច?
១៣ នៅសតវត្សរ៍ទីមួយ មនុស្សខ្លះបានត្អូញត្អែរអំពីបងប្អូនដែលបានត្រូវតែងតាំង រីឯអ្នកឯទៀតបានត្អូញត្អែរអំពីសេចក្ដីបង្រៀនរបស់ព្រះយេស៊ូ។ ដូចបានកត់នៅយ៉ូហាន ៦:៤៨-៦៩ ព្រះយេស៊ូបានមានបន្ទូលថា៖ «អ្នកណាដែលបរិភោគសាច់នឹងឈាមរបស់ខ្ញុំ នោះមានជីវិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ច»។ ពេលដែលឮសេចក្ដីទាំងនោះ«ពួកសិស្សទ្រង់ជាច្រើន . . . ក៏និយាយថា៖ ‹ពាក្យនេះពិបាកស្ដាប់ណាស់ តើអ្នកណាយល់បាន?›»។ ព្រះយេស៊ូជ្រាបថា«ពួកសិស្សរទូរទាំពីសេចក្ដីនោះ»។ ម្យ៉ាងវិញទៀត «តាំងពីនោះមក[ពួកគេ]ជាច្រើនដកខ្លួនថយចេញ មិនតាមទ្រង់ទៀតទេ»។ ប៉ុន្តែមិនមែនសិស្សទាំងអស់បានត្អូញត្អែរទេ។ សូមកត់សម្គាល់អ្វីដែលបានកើតឡើងនៅពេលព្រះយេស៊ូសួរសាវ័ក១២នាក់ថា៖ «អ្នករាល់គ្នាចង់ថយទៅដែរឬ?»។ សាវ័កពេត្រុសទូលឆ្លើយថា៖ «ព្រះអម្ចាស់អើយ! តើយើងខ្ញុំនឹងទៅឯអ្នកណាវិញ? គឺទ្រង់ហើយ ដែលមានព្រះបន្ទូលនៃជីវិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ច។ យើងខ្ញុំក៏បានជឿ ហើយដឹងថា ទ្រង់ជាព្រះគ្រីស្ទ ជាព្រះរាជបុត្រានៃព្រះដ៏មានព្រះជន្មរស់ពិត»។
១៤, ១៥. (ក) ហេតុអ្វីបងប្អូនខ្លះបែរជាមិនពេញចិត្តនឹងសេចក្ដីបង្រៀនខ្លះៗ? (ខ) តើយើងអាចទាញយកមេរៀនអ្វីពីករណីរបស់បងប្រុសម្នាក់ឈ្មោះអេម៉ាញូអែល?
១៤ នៅសម័យនេះ បងប្អូនមួយចំនួនតូចក្នុងចំណោមរាស្ត្រព្រះបានបែរជាមិនពេញចិត្តនឹងសេចក្ដីបង្រៀនណាមួយរបស់គ្រីស្ទានពិត ហើយបានត្អូញត្អែរទាស់ប្រឆាំងអង្គការព្រះយេហូវ៉ាផ្នែកផែនដី។ ហេតុអ្វីនេះកើតឡើង? ការត្អូញត្អែរនេះច្រើនតែផ្ដើមចេញពីការមិនយល់មិនដឹងអំពីរបៀបព្រះយេហូវ៉ាដឹកនាំអង្គការទ្រង់។ ព្រះដ៏ជាអ្នកបង្កើតបើកសម្ដែងសេចក្ដីពិតឲ្យរាស្ត្រទ្រង់យល់បន្ដិចម្ដងៗ។ ហេតុនេះ ម្ដងម្កាលការយល់ដឹងរបស់យើងអំពីបទគម្ពីរនឹងត្រូវកែតម្រូវ។ រាស្ត្រភាគច្រើនរបស់ព្រះយេហូវ៉ា សប្បាយចិត្តដែលមានការកែតម្រូវបែបនេះ។ បងប្អូនខ្លះទៅជា«មនុស្សសុចរិតហួសល្បត់» ហើយនឹកមួម៉ៅចិត្តវិញ។ (សាស្ដា ៧:១៦) ប្រហែលជានេះជាប់ទាក់ទងនឹងអំណួត។ ចំណែកបងប្អូនខ្លះទៀត ពួកគេចាប់ផ្ដើមពឹងពាក់ទៅលើគំនិតខ្លួនឯងវិញ។ ទោះជាមកពីមូលហេតុអ្វីក៏ដោយ ការត្អូញត្អែរបែបនេះបង្កគ្រោះថ្នាក់ ដោយព្រោះនោះអាចនាំឲ្យយើងចូលទៅក្នុងលោកិយម្ដងទៀត។
១៥ ជាឧទាហរណ៍ បងប្រុសអេម៉ាញូអែលធ្លាប់ជាស្មរបន្ទាល់ម្នាក់ដែលរិះគន់ខ្លះៗអំពីអ្វីដែលគាត់អានក្នុងសៀវភៅផ្សេងៗពី‹អ្នកបំរើស្មោះត្រង់ដែលមានវិនិច្ឆ័យល្អ›។ (ម៉ាថាយ ២៤:៤៥) គាត់ឈប់អានសៀវភៅរបស់អង្គការព្រះយេហូវ៉ា ហើយនៅទីបំផុតប្រាប់អ្នកចាស់ទុំក្នុងក្រុមជំនុំថា គាត់មិនចង់ធ្វើជាស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ាទៀតឡើយ។ ក៏ប៉ុន្តែមិនយូរក្រោយនោះ អេម៉ាញូអែលបានចាប់ផ្ដើមទទួលស្គាល់ថា សេចក្ដីបង្រៀនរបស់អង្គការព្រះយេហូវ៉ាគឺត្រឹមត្រូវ។ គាត់បានទាក់ទងពួកស្មរបន្ទាល់ សារភាពកំហុសខ្លួន រួចមកបានទៅជាស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ាម្ដងទៀត។ ជាលទ្ធផល គាត់បានសប្បាយចិត្តឡើងវិញ។
១៦. តើអ្វីអាចជួយឲ្យយើងបំបាត់នូវការសង្ស័យអំពីសេចក្ដីបង្រៀនខ្លះរបស់គ្រីស្ទានពិត?
១៦ ចុះបើយើងមានចិត្តចង់ត្អូញត្អែរដោយសារយើងសង្ស័យទៅលើសេចក្ដីបង្រៀនខ្លះៗរបស់រាស្ត្រព្រះយេហូវ៉ា? បើដូច្នេះ ចូរមានចិត្តអត់ធ្មត់។ «អ្នកបំរើស្មោះត្រង់»ប្រហែលជានឹងបោះពុម្ពព័ត៌មានដែលជួយឆ្លើយសំណួររបស់យើង ហើយជួយបំបាត់នូវការសង្ស័យ។ យកល្អយើងសុំជំនួយពីអ្នកចាស់ទុំក្នុងក្រុមជំនុំ។ (យូដាស ២២, ២៣) ការអធិស្ឋាន ការសិក្សាដោយខ្លួនឯង និងការសេពគប់ជាមួយបងប្អូនដែលខំឲ្យមានចិត្តគំនិតដូចព្រះ ក៏អាចជួយឲ្យយើងបំបាត់នូវការសង្ស័យ ហើយអាចធ្វើឲ្យមានការអបអរច្រើនជាងចំពោះសេចក្ដីពិតពីព្រះគម្ពីរដែលពង្រឹងជំនឿ ដែលយើងបានរៀនតាមខ្សែរយៈរបស់ព្រះយេហូវ៉ា។
ចូរផ្ដោតអារម្មណ៍លើលក្ខណៈល្អជានិច្ច
១៧, ១៨. ជាជាងត្អូញត្អែរ តើយើងគួរមានចិត្តគំនិតបែបណា? តើហេតុអ្វី?
១៧ ពិតមែនថា មនុស្សឥតគ្រប់លក្ខណ៍មានភាពទន់ទោរទៅរកអំពើបាប ហើយមនុស្សខ្លះមានភាពទន់ទោរយ៉ាងខ្លាំងទៅរកការត្អូញត្អែរដោយគ្មានមូលដ្ឋានត្រឹមត្រូវ។ (លោកុប្បត្តិ ៨:២១; រ៉ូម ៥:១២) ប៉ុន្តែប្រសិនបើយើងទៅជាមនុស្សដែលមានទម្លាប់ត្អូញត្អែរ យើងអាចបាត់បង់ចំណងមិត្តភាពរបស់យើងជាមួយព្រះយេហូវ៉ា។ ហេតុនេះហើយ យើងត្រូវចេះទប់ចិត្តពេលមានចិត្តចង់ត្អូញត្អែរ។
១៨ ជាជាងត្អូញត្អែរអំពីអ្វីៗក្នុងក្រុមជំនុំ យកល្អយើងផ្ដោតអារម្មណ៍លើលក្ខណៈល្អវិញ ហើយរៀបចំកាលវិភាគមួយដែលធ្វើឲ្យយើងជាប់រវល់ក្នុងកិច្ចការខាងវិញ្ញាណ ថែមទាំងមានអំណរ គោរពកោតខ្លាចព្រះ មានតុល្យភាព និងមានជំនឿរឹងមាំ។ (កូរិនថូសទី១ ១៥:៥៨; ទីតុស ២:១-៥) ព្រះយេហូវ៉ាកំពុងតែគ្រប់គ្រងអ្វីទាំងអស់ក្នុងអង្គការរបស់ទ្រង់ ហើយព្រះយេស៊ូជ្រាបពីអ្វីដែលកើតឡើងក្នុងក្រុមជំនុំនីមួយៗ ដូចទ្រង់ជ្រាបអំពីក្រុមជំនុំនីមួយៗនៅសតវត្សរ៍ទីមួយដែរ។ (វិវរណៈ ១:១០, ១១) ចូរមានចិត្តអត់ធ្មត់ហើយរង់ចាំព្រះនិងព្រះគ្រីស្ទដែលជាសិរសាឬអ្នកនាំមុខក្រុមជំនុំ។ ប្រហែលជាបងប្រុសៗជាអ្នកគង្វាលដែលមានភារកិច្ចទទួលខុសត្រូវ នឹងត្រូវប្រើដើម្បីដោះស្រាយបញ្ហាណាមួយ។—ទំនុកដំកើង ៤៣:៥; កូល៉ុស ១:១៨; ទីតុស ១:៥
១៩. ទំរាំដល់ព្រះរាជាណាចក្ររបស់ព្រះគ្រប់គ្រងលើផែនដីទាំងមូល តើយើងគួរផ្ដោតអារម្មណ៍លើអ្វី?
១៩ មិនយូរទៀត របបលោកិយអាក្រក់នេះនឹងត្រូវបំផ្លាញចោល ហើយព្រះរាជាណាចក្ររបស់មេស្ស៊ីនឹងគ្រប់គ្រងលើផែនដីទាំងមូល។ ទំរាំពេលនោះមកដល់ ជាការសំខាន់ណាស់! ដែលយើងម្នាក់ៗផ្ដោតអារម្មណ៍លើលក្ខណៈល្អនៃអង្គការព្រះ។ នេះនឹងជួយឲ្យយើងទទួលស្គាល់នូវលក្ខណៈល្អនៃអ្នកជឿគ្នីគ្នា ជាជាងប្រមូលអារម្មណ៍លើកំហុសរបស់ពួកគេ។ ការប្រមូលអារម្មណ៍លើលក្ខណៈល្អនៃបងប្អូនយើងនឹងធ្វើឲ្យយើងមានអំណរ។ ជាជាងអស់កម្លាំងចិត្តដោយសារការត្អូញត្អែរ យើងនឹងទទួលការលើកទឹកចិត្តនិងកម្លាំងខាងវិញ្ញាណ។
២០. បើយើងផ្ដោតអារម្មណ៍លើលក្ខណៈល្អជានិច្ច តើយើងទទួលពរអ្វី?
២០ បើយើងផ្ដោតអារម្មណ៍លើលក្ខណៈល្អជានិច្ច នោះនឹងជួយឲ្យយើងនឹកចាំពីពរជាច្រើនដែលយើងមានដោយសារចូលរួមជាមួយអង្គការព្រះយេហូវ៉ាផ្នែកផែនដី។ នេះជាអង្គការតែមួយគត់លើពិភពលោកដែលស្មោះត្រង់នឹងព្រះមហាក្សត្រសកលលោក។ តើអ្នកមានអារម្មណ៍យ៉ាងណាអំពីចំណុចនោះ និងឯកសិទ្ធិថ្វាយបង្គំព្រះយេហូវ៉ាដែលជាព្រះពិតតែមួយអង្គ? ចូរមានទស្សនៈដូចដាវីឌដែលច្រៀងថា៖ «ឱព្រះដែលស្ដាប់សេចក្ដីអធិស្ឋានអើយ! អស់ទាំងមនុស្សនឹងមូលមកឯទ្រង់ មានពរហើយ! អ្នកណាដែលទ្រង់រើស ហើយនាំមកនៅចំពោះទ្រង់ ដើម្បីឲ្យបានអាស្រ័យនៅក្នុងព្រះលានទ្រង់ យើងខ្ញុំនឹងបានស្កប់ចិត្តដោយសេចក្ដីលំអនៃដំណាក់ទ្រង់»។—ទំនុកដំកើង ៦៥:២, ៤
តើអ្នកនៅចាំឬទេ?
• ហេតុអ្វីយើងគួរមានចិត្តកតញ្ញូចំពោះបងប្អូនដែលនាំមុខក្នុងក្រុមជំនុំ?
• តើយើងគួរមានចិត្តគំនិតបែបណាពេលបងប្អូនដែលទទួលខុសត្រូវមានកំហុស?
• ពេលដែលការយល់ដឹងរបស់យើងអំពីបទគម្ពីរត្រូវកែតម្រូវនោះ តើយើងគួរមានទស្សនៈយ៉ាងណា?
• តើអ្វីអាចជួយឲ្យគ្រីស្ទានពិតម្នាក់បំបាត់ការសង្ស័យអំពីសេចក្ដីបង្រៀនខ្លះរបស់គ្រីស្ទានពិត?
[សំណួរសម្រាប់អត្ថបទសិក្សា]
[រូបភាពនៅទំព័រ១៤]
ដាវីឌបានប្រទានប្លង់ព្រះវិហារដល់សាឡូម៉ូន ហើយបានគាំទ្រការថ្វាយបង្គំពិតអស់ពីព្រះទ័យ
[រូបភាពនៅទំព័រ១៧]
អ្នកចាស់ទុំក្នុងក្រុមជំនុំគ្រីស្ទានពិត សប្បាយចិត្តជួយយើងខាងវិញ្ញាណ