ហេតុអ្វីគ្រានេះជាគ្រា«ចុងក្រោយ»នៃពិភពលោក?
ហេតុអ្វីគ្រានេះជាគ្រា«ចុងក្រោយ»នៃពិភពលោក?
តើលោកអ្នកធ្លាប់ឆ្ងល់ថា អ្នកនិងញាតិមិត្តជាទីស្រឡាញ់នឹងមានអនាគតបែបណាទេ? មនុស្សជាច្រើនប្រមូលអារម្មណ៍ទៅលើអ្វីដែលផ្សាយមកតាមរយៈប្រព័ន្ធព័ត៌មានផ្សេងៗ ដើម្បីដឹងថាតើព្រឹត្ដិការណ៍នានាទូទាំងពិភពលោកអាចមានអានុភាពយ៉ាងណាទៅលើជីវិតរបស់យើង? ប៉ុន្តែ យើងអាចដឹងច្បាស់អំពីចំណុចនេះបាន ដោយមើលសារដែលជាបន្ទូលរបស់ព្រះអម្ចាស់ក្នុងធម៌របស់ទ្រង់។ ព្រះគម្ពីរបរិសុទ្ធអាចជួយយើងយល់ច្បាស់បាន ពីព្រោះយូរឆ្នាំមុនសម័យនេះ ទំនាយបានត្រូវសរសេរក្នុងព្រះគម្ពីរដែលពណ៌នាអំពីស្ថានភាពនាបច្ចុប្បន្ននេះ ហើយក៏រៀបរាប់អំពីអ្វីដែលត្រូវកើតឡើងនៅពេលអនាគតទៅទៀត។
ជាឧទាហរណ៍ ពេលដែលព្រះយេស៊ូគ្រិស្តមានព្រះជន្មរស់នៅលើផែនដី ទ្រង់បានមានបន្ទូលច្រើនណាស់អំពីនគរព្រះ។ (លូកា ៤:៤៣) មិនជាហេតុងឿងឆ្ងល់ឡើយ ថាពេលមនុស្សឮដំណឹងនោះ គេក៏ចង់ដឹងថាតើនគរដ៏អស្ចារ្យរបស់ព្រះនឹងចាប់ផ្ដើមគ្រងរាជ្យនៅពេលណា? ជាក់ស្តែង បីថ្ងៃមុនព្រះយេស៊ូបានត្រូវមនុស្សធ្វើគុតដោយគ្មានហេតុត្រឹមត្រូវនោះ សិស្សរបស់ទ្រង់បានសួរថា៖ «តើមានអ្វីជាសំគាល់អោយយើងខ្ញុំដឹងថាដល់ពេលព្រះអង្គយាងមក[ជាអ្នកសោយរាជ្យ] និងដល់អវសានកាលនៃពិភពលោក?»។ (ម៉ាថាយ ២៤:៣, ខ.ស.) ព្រះយេស៊ូបានមានបន្ទូលប្រាប់គេថា មានតែព្រះយេហូវ៉ាទេ ដែលជ្រាបពីពេលដែលបានត្រូវកំណត់ឲ្យរាជាណាចក្ររបស់ទ្រង់គ្រប់គ្រងលើផែនដីទាំងមូល។ (ម៉ាថាយ ២៤:៣៦; ម៉ាកុស ១៣:៣២) យ៉ាងណាក៏ដោយ ព្រះយេស៊ូនិងបុរសឯទៀតបានទាយប្រាប់អំពីព្រឹត្ដិការណ៍ផ្សេងៗនៅលើផែនដីដែលជាភ័ស្តុតាងសម្គាល់ថា ព្រះគ្រិស្តកំពុងតែកាន់អំណាចសោយរាជ្យហើយ។
អត្ថបទក្រោយនឹងបង្ហាញទីសំអាងដែលបង្ហាញថាយើងកំពុងតែរស់នៅគ្រាដែលហៅថា គ្រា«ចុងក្រោយបង្អស់»នៃរបបលោកិយនេះ។ ប៉ុន្តែមុនដំបូង យើងសូមពិភាក្សាអំពីព្រឹត្ដិការណ៍ដ៏សំខាន់ដែលបានកើតឡើងនៅស្ថានលើដែលមនុស្សយើងមើលមិនឃើញ។ (ធីម៉ូថេទី២ ៣:១, ខ.ស.) ព្រះយេស៊ូគ្រិស្តបានទទួលអំណាចគ្រប់គ្រងនៅលើមេឃឬស្ថានសួគ៌នោះ នៅឆ្នាំ១៩១៤។ * (ដានីយ៉ែល ៧:១៣, ១៤) ពេលព្រះយេស៊ូឡើងសោយរាជ្យ ភ្លាមៗនោះទ្រង់បានចាត់វិធានការ។ ព្រះគម្ពីររៀបរាប់ថា៖ «មានចំបាំងនៅលើមេឃ . . . មីកែលនឹងពួកទេវតារបស់លោកច្បាំងនឹងនាគ ហើយនាគនឹងទេវតាវាក៏ច្បាំងនឹងលោកដែរ»។ (វិវរណៈ ១២:៧) «មីកែល»ដែលជា«មហាទេវតា»នោះ គឺជាព្រះយេស៊ូគ្រិស្តនៅឯស្ថានសួគ៌។ * (យូដាស ៩; ថែស្សាឡូនីចទី១ ៤:១៦) នាគគឺជាអារក្សសាតាំង។ ក្នុងចម្បាំងនោះ តើសាតាំងនិងពួកអារក្សដែលជាទេវតាអាក្រក់ឯទៀតដែលកាន់តាមវា មានជ័យជម្នះឬបរាជ័យ? ពួកវាបានចាញ់ព្រះយេស៊ូហើយទ្រង់បាន«ទំលាក់»ឬបោះពួកវាចេញពីស្ថានសួគ៌ឲ្យមកក្បែរៗផែនដី។ (វិវរណៈ ១២:៩) ហេតុនេះហើយបានជា«ស្ថានសួគ៌នឹងពួក[ទេវតាដែលជាបុត្រាស្មោះត្រង់របស់ព្រះ]នៅស្ថាននោះ» មានចិត្តអរសប្បាយឡើង។ ប៉ុន្តែ មនុស្សជាតិគ្មានហេតុអរសប្បាយដូចជាទេវតាទាំងនោះឡើយ ដ្បិតព្រះគម្ពីរទាយថា៖ «វេទនាដល់ផែនដី . . . ពីព្រោះអារក្សបានចុះមកឯអ្នករាល់គ្នាទាំងមានសេចក្ដីឃោរឃៅជាខ្លាំងដោយវាដឹងថា ពេលវេលាវាខ្លីណាស់ហើយ»។—វិវរណៈ ១២:១២
កំហឹងរបស់សាតាំងបាននាំឲ្យអស់ទាំងមនុស្សនៅលើផែនដីរងទុក្ខលំបាកនិងមានវេទនាយ៉ាងខ្លាំង។ យ៉ាងណាក៏ដោយ មនុស្សនឹងរងទុក្ខវេទនាតែមួយរយៈ«ខ្លី»ប៉ុណ្ណោះ។ ព្រះគម្ពីរសំដៅទៅលើគ្រារងទុក្ខនោះជាគ្រា«ចុងក្រោយបង្អស់»នៃពិភពលោកអាក្រក់នេះ។ យើងអាចមានចិត្តសប្បាយណាស់ ថាឆាប់ៗមុខនេះអារក្សនឹងលែងមានឥទ្ធិពលលើផែនដីទៀតហើយ។ ប៉ុន្តែ តើមានភ័ស្តុតាងអ្វីដែលបញ្ជាក់ថា នេះជាគ្រាចុងក្រោយនៃពិភពលោកអាក្រក់នេះ?
[កំណត់សម្គាល់]
^ វគ្គ 4 សូមមើលទស្សនាវដ្ដីប៉មយាម ចុះថ្ងៃទី១ ខែសីហា ឆ្នាំ២០០៦ ទំព័រ៦-៧។
^ វគ្គ 4 បើចង់បានព័ត៌មានថែមទៀត សូមមើលសៀវភៅតើព្រះគម្ពីរពិតជាបង្រៀនយ៉ាងណា? ទំព័រ២៤៩-២៥១ ដែលបោះពុម្ពដោយស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ា។
[អ្នកផ្ដល់សិទ្ធិឲ្យប្រើរូបភាពនៅទំព័រ២]
COVER: Foreground: © Chris Stowers/Panos Pictures; background: FAROOQ NAEEM/AFP/Getty Images