នេះជាការបើកគម្ពីរទៅទំព័រណាមួយ ហើយខគម្ពីរទី១ដែលគេបើកឃើញនឹងប្រាប់ពួកគេអំពីអ្វីដែលពួកគេត្រូវធ្វើ។ គ្រិស្ដសាសនិកពិតមិនគន់មើលប្រផ្នូលឡើយ។ ប៉ុន្ដែពួកគេសិក្សាគម្ពីរដើម្បីមានចំណេះត្រឹមត្រូវ ហើយទទួលការណែនាំពីព្រះ (១៥/១២ ទំព័រ៣)។

«ពិភពលោក»ដែលកំពុងឈានទៅរកការសាបសូន្យ សំដៅទៅមនុស្សទាំងអស់ក្នុងពិភពលោកដែលរស់នៅមិនស្របតាមបំណងប្រាថ្នារបស់ព្រះ។ (១យ៉ូន. ២:១៧) ផែនដីនឹងនៅមាន ហើយមនុស្សស្មោះត្រង់នឹងរួចរស់ជីវិត (១/១ ទំព័រ៥-៧)។

គាត់ធ្វើដូច្នេះតាមរយៈជំនឿរបស់គាត់។ យើងអាចទាញយកមេរៀនពីគំរូរបស់អេបិលស្ដីអំពីជំនឿ ហើយព្យាយាមធ្វើតាមគំរូរបស់គាត់។ គំរូរបស់គាត់ហាក់ដូចជានៅរស់នៅឡើយ ហើយយើងអាចធ្វើតាមគំរូនោះ (១/១ ទំព័រ១២)។

សកម្មភាពខ្លះគឺ: ការងារឬអាជីពរបស់យើង និងការកម្សាន្ដដែលយើងជ្រើសរើស ភាពស្មោះត្រង់ចំពោះសមាជិកក្រុមគ្រួសារដែលបានត្រូវបណ្ដាច់មិត្ដភាព បច្ចេកវិជ្ជាទាន់សម័យ ការខ្វល់ខ្វាយអំពីបញ្ហាសុខភាព ការមានទស្សនៈមិនត្រឹមត្រូវចំពោះប្រាក់ និងការឲ្យតម្លៃលើទស្សនៈឬឋានៈរបស់យើងហួសហេតុពេក (១៥/១ ទំព័រ១២-២១)។

ចំនួនគ្រិស្ដសាសនិកដែលបានត្រូវកំណត់រួចហើយ ពោលគឺមនុស្ស១៤៤.០០០នាក់នឹងរស់នៅស្ថានសួគ៌។ មនុស្សភាគច្រើននឹងត្រូវប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញនៅផែនដី។ ពួកគេនឹងទទួលជីវិតដែលគ្មានទីបញ្ចប់នៅទីនោះ (១/៤ ទំព័រ៦)។

ពួកគេបានបះបោរ មិនព្រមកែខ្លួន ហើយពួកគេត្រូវបំបាត់ចោលរបៀបគិតគូរ សេចក្ដីប៉ងប្រាថ្នា ឬបំណងចិត្ដដែលធ្វើឲ្យពួកគេមិនអើពើនឹងបញ្ញត្ដិរបស់ព្រះ (យេ. ៥:២៣, ២៤; ១៥/៣ ទំព័រ៩-១០)។

លោកមានគោលបំណងក្នុងជីវិត ពោលគឺធ្វើតាមបំណងប្រាថ្នារបស់ព្រះ។ លោកមានសេចក្ដីស្រឡាញ់យ៉ាងខ្លាំងចំពោះបិតាលោក ហើយលោកស្រឡាញ់មនុស្ស។ លោកយេស៊ូក៏បានដឹងដែរថា បិតាលោកស្រឡាញ់លោក ហើយពេញចិត្ដនឹងលោក។ អ្វីៗទាំងនោះជួយយើងឲ្យមានជីវិតដែលមានន័យខ្លឹមសារ (១/៧ ទំព័រ៤-៥)។

នេះរួមបញ្ចូលគណៈអភិបាល គណៈកម្មាធិការការិយាល័យសាខា អ្នកធ្វើដំណើរត្រួតពិនិត្យ ក្រុមអ្នកចាស់ទុំ ក្រុមជំនុំ និងសាក្សីព្រះយេហូវ៉ាម្នាក់ៗ (១៥/៤ ទំព័រ២៩)។

មិនមែនទេ។ ប្រជាជាតិនានានៅសម័យបុរាណធ្វើដូច្នេះ ប៉ុន្ដែមិនមែនជនជាតិអ៊ីស្រាអែលទេ។ យ៉ាងហោចណាស់ក្នុងអំឡុងគ្រាដែលគេសរសេរបទគម្ពីរភាសាហេប្រឺ បុគ្គលដែលបានប្រព្រឹត្ដអាក្រក់បានត្រូវសម្លាប់ជាមុន ដូចជាគប់នឹងដុំថ្មជាដើម។ (លេវី. ២០:២, ២៧) បន្ទាប់មកសាកសពរបស់ពួកគេបានត្រូវព្យួរលើបង្គោលមួយសម្រាប់ជាការព្រមានដល់អ្នកឯទៀត (១៥/៥ ទំព័រ១៣)។

ទោះជាមនុស្សជាតិបានសម្រេចអ្វីៗជាច្រើនក៏ដោយ ពួកគេមិនមានសមត្ថភាពតម្រង់ជំហានរបស់ខ្លួនឡើយ។ (យេ. ១០:២៣) សាថានគ្រប់គ្រងពិភពលោកនេះ ដូច្នេះមនុស្សជាតិមិនអាចធ្វើឲ្យមានសន្ដិភាពឡើយ (១យ៉ូន. ៥:១៩; ១/៧ ទំព័រ១៦)។