មើល! អ្នកបម្រើដ៏ជាទីគាប់ចិត្ដរបស់ព្រះយេហូវ៉ា
មើល! អ្នកបម្រើដ៏ជាទីគាប់ចិត្តរបស់ព្រះយេហូវ៉ា
‹មើល! នេះនែអ្នកបំរើ . . . ដែលជាទីគាប់ចិត្តរបស់អញ!›។—អេសា. ៤២:១
១. កាលដែលជិតដល់ពេលធ្វើពិធីរំលឹក តើរាស្ត្ររបស់ព្រះយេហូវ៉ាត្រូវបានលើកទឹកចិត្តឲ្យធ្វើអ្វី? ហើយហេតុអ្វី?
កាលដែលជិតដល់ពេលធ្វើពិធីរំលឹកមរណៈភាពរបស់គ្រិស្ត នោះយកល្អឲ្យរាស្ត្ររបស់ព្រះធ្វើតាមដំបូន្មានរបស់សាវ័កប៉ុលឲ្យ«រំពឹងមើលដល់ព្រះយេស៊ូវដ៏ជាមេផ្ដើម ហើយជាមេសំរេចសេចក្ដីជំនឿរបស់យើង»។ ប៉ុលបានបន្ថែមថា៖ «ដូច្នេះ ចូរពិចារណាមើលទ្រង់ ដែលទ្រង់បានទ្រាំទ្រនឹងពួកមនុស្សមានបាប ដែលធ្វើទទឹងទទែងនឹងទ្រង់ជាខ្លាំងម្ល៉េះ ក្រែងលោអ្នករាល់គ្នាត្រូវនឿយហត់ ហើយរសាយចិត្តចេញ»។ (ហេ. ១២:២, ៣) យកល្អឲ្យពួកគ្រិស្តសាសនិកដែលមានសេចក្ដីសង្ឃឹមឡើងទៅស្ថានសួគ៌ និងគូកនរបស់ពួកគាត់ដែលជាពួកចៀមឯទៀត យកចិត្តទុកដាក់ទៅលើការប្រព្រឹត្តដ៏ស្មោះត្រង់របស់គ្រិស្តដែលនៅទីបំផុតនាំឲ្យទ្រង់បូជាជីវិតខ្លួន។ ដោយធ្វើដូច្នេះ នោះនឹងជួយពួកគាត់ឲ្យបន្តបម្រើព្រះយេហូវ៉ាដោយស្មោះត្រង់ ព្រមទាំងជៀសវាងពីការ«រសាយចិត្តចេញ»។—សូមពិនិត្យបន្ថែម កាឡាទី ៦:៩
២. ស្តីអំពីទំនាយរបស់លោកអេសាយដែលទាក់ទង់នឹងបុត្រព្រះ តើយើងអាចរៀនអ្វីខ្លះ?
២ តាមរយៈលោកអេសាយដែលជាអ្នកប្រកាសទំនាយម្នាក់ ព្រះយេហូវ៉ាបានបណ្ដាលឲ្យគាត់ទាយទំនាយជាបន្តបន្ទាប់ដែលទាក់ទងយ៉ាងចំៗនឹងបុត្ររបស់ទ្រង់។ ទំនាយទាំងនេះនឹងជួយយើងឲ្យ«រំពឹងមើលដល់ព្រះយេស៊ូវដ៏ជាមេផ្ដើម ហើយជាមេសំរេចសេចក្ដីជំនឿរបស់យើង»។ * ទំនាយទាំងនោះផ្ដល់ព័ត៌មានអំពីបុគ្គលិកលក្ខណៈ ការរងទុក្ខ និងការលើកតម្កើងជាស្តេចនិងជាអ្នកលោះរបស់យើង។ ទំនាយនោះនឹងបង្កើនការយល់ដឹងរបស់យើងចំពោះពិធីរំលឹក ដែលឆ្នាំនេះនឹងត្រូវប្រារព្ធឡើងនៅថ្ងៃព្រហស្បតិ៍ ទី៩ ខែមេសា ក្រោយពីថ្ងៃលិច។
អ្នកបម្រើត្រូវបានសម្គាល់
៣, ៤. (ក) នៅសៀវភៅអេសាយ តើពាក្យ«អ្នកបំរើ»សំដៅទៅលើអ្នកណាខ្លះ? (ខ) ចំពោះអ្នកបម្រើដែលបានរៀបរាប់នៅសៀវភៅអេសាយជំពូកទី៤២ ៤៩ ៥០ ៥២ និង៥៣ តើគម្ពីរសម្គាល់អ្នកបម្រើនោះយ៉ាងដូចម្ដេច?
៣ ក្នុងសៀវភៅអេសាយ ពាក្យ«អ្នកបម្រើ»ត្រូវបានកត់ទុកជាច្រើនដង។ ម្ដងម្កាលពាក្យនេះសំដៅទៅលើលោកអេសាយតែម្ដង។ (អេសា. ២០:៣; ៤៤:២៦) ពេលខ្លះសំដៅទៅលើសាសន៍អ៊ីស្រាអែលទាំងមូល ឬយ៉ាកុប។ (អេសា. ៤១:៨, ៩; ៤៤:១, ២, ២១) ចុះយ៉ាងណាវិញ ចំពោះទំនាយដ៏អស្ចារ្យអំពីអ្នកបម្រើដែលបានកត់ទុកក្នុងសៀវភៅអេសាយ ជំពូកទី៤២ ៤៩ ៥០ ៥២ និង៥៣? បទគម្ពីរភាសាក្រិចរបស់ពួកគ្រិស្តសាសនិកបញ្ជាក់យ៉ាងច្បាស់ អំពីអត្តសញ្ញាណរបស់អ្នកបម្រើនៃព្រះយេហូវ៉ាដែលបានពិពណ៌នាក្នុងជំពូកទាំងនោះ។ គួរឲ្យចាប់អារម្មណ៍ណាស់ថា មន្ត្រីជនជាតិអេចូពីដែលបានរៀបរាប់នៅសៀវភៅកិច្ចការ កំពុងតែអានទំនាយមួយនៃទំនាយទាំងនោះ ពេលអ្នកផ្សាយដំណឹងល្អម្នាក់ឈ្មោះភីលីព ត្រូវបានណែនាំដោយសកម្មពលរបស់ព្រះដើម្បីទៅជួបគាត់។ មន្ត្រីនោះអានបទគម្ពីរដែលបានកត់ទុកនៅអេសាយ ៥៣:៧, ៨ រួចសួរភីលីពថា៖ «ខ្ញុំសូមសួរអ្នក តើហោរានិយាយដូច្នេះ គឺនិយាយពីអ្នកណា ពីខ្លួនលោក ឬពីអ្នកដទៃ?»។ ភីលីពបានពន្យល់ភ្លាមៗឲ្យគាត់ដឹងថា អេសាយរៀបរាប់អំពីព្រះយេស៊ូដែលជាមេស្ស៊ី។—កិច្ច. ៨:២៦-៣៥
៤ កាលដែលព្រះយេស៊ូជាទារកក្មេងខ្ចី បុរសសុចរិតម្នាក់ឈ្មោះស៊ីម្មាន ដែលស្ថិតក្រោមអំណាចសកម្មពលបរិសុទ្ធរបស់ព្រះ បានប្រកាសថា«ព្រះយេស៊ូវ ជាឱរស»នឹងក្លាយទៅជា«ពន្លឺសំរាប់បំភ្លឺដល់សាសន៍ដទៃ» ដូចបានទាយទុកក្នុងសៀវភៅអេសាយ ៤២:៦ និង ៤៩:៦។ (លូ. ២:២៥-៣២) ម្យ៉ាងទៀត សេចក្ដីអាម៉ាស់ខ្មាសដែលព្រះយេស៊ូមាននៅពេលយប់នៃការកាត់ទោសទ្រង់ នោះបានទាយទុកនៅសៀវភៅអេសាយ ៥០:៦-៩។ (ម៉ាថ. ២៦:៦៧; លូ. ២២:៦៣) នៅបុណ្យថ្ងៃទី៥០ នាឆ្នាំ៣៣ គ.ស. សាវ័កពេត្រុសបានសម្គាល់យ៉ាងច្បាស់ថាព្រះយេស៊ូជា«អ្នកបំរើ»របស់ព្រះយេហូវ៉ា។ (អេសា. ៥២:១៣; ៥៣:១១; សូមអាន កិច្ចការ ៣:១៣, ២៦) តើយើងអាចរៀនអ្វីពីទំនាយទាំងនេះស្តីអំពីមេស្ស៊ី?
ព្រះយេហូវ៉ាបង្ហាត់បង្រៀនអ្នកបម្រើរបស់ទ្រង់
៥. តើអ្នកបម្រើបានទទួលការបង្ហាត់បង្រៀនអ្វី?
៥ ទំនាយមួយរបស់អេសាយស្តីអំពីអ្នកបម្រើរបស់ព្រះ ជួយបំភ្លឺឲ្យយើងយល់នូវចំណងមេត្រីភាពដ៏ស្និទ្ធស្នាលរវាងព្រះយេហូវ៉ានិងបុត្រច្បង មុនពេលបុត្រនោះចុះមកផែនដី។ (សូមអាន អេសាយ ៥០:៤-៩) អ្នកបម្រើនោះបានឲ្យដឹងថាព្រះយេហូវ៉ាតែងតែបង្ហាត់បង្រៀនខ្លួន ដោយពោលពាក្យថា៖ «ទ្រង់ដាស់ត្រចៀកខ្ញុំ ដើម្បីឲ្យខ្ញុំស្ដាប់ ដូចជាអ្នកដែលកំពុងតែរៀនសូត្រ»។ (អេសា. ៥០:៤) ក្នុងអំឡុងពេលទាំងនោះ អ្នកបម្រើរបស់ព្រះយេហូវ៉ាបានស្ដាប់តាមបិតារបស់ខ្លួន ហើយរៀនពីទ្រង់ដោយក្លាយទៅជាសិស្សម្នាក់ដែលចេះចុះចូល។ នេះពិតជាឱកាសដ៏ល្អឯកមែន! ដែលត្រូវបានបង្រៀនដោយព្រះដែលជាអ្នកបង្កើតសកលលោក។
៦. តើអ្នកបម្រើបង្ហាញការចុះចូលដ៏ល្អឥតខ្ចោះចំពោះបិតារបស់ខ្លួនយ៉ាងដូចម្ដេច?
៦ ក្នុងទំនាយនេះ អ្នកបម្រើបានហៅបិតាថាជា«ព្រះអម្ចាស់យេហូវ៉ា»។ នេះបង្ហាញថាអ្នកបម្រើទទួលស្គាល់ព្រះយេហូវ៉ាជាអ្នកដែលមានសិទ្ធិគ្រប់គ្រងសកលលោកទាំងមូល។ ដោយបង្ហាញការចុះចូលដ៏ល្អឥតខ្ចោះចំពោះបិតារបស់ខ្លួន នោះអ្នកបម្រើបាននិយាយថា៖ «ព្រះអម្ចាស់យេហូវ៉ាទ្រង់បានបើកត្រចៀកខ្ញុំហើយ ខ្ញុំមិនបានរឹងចចេស ឬបែរក្រោយឡើយ»។ (អេសា. ៥០:៥) អ្នកបម្រើ«បាននៅជិតទ្រង់ដូចជាមេជាង»ក្នុងការបង្កើតសកលលោកនិងមនុស្សជាតិ។ «មេជាង»នេះ«មានសេចក្ដីរីករាយនៅចំពោះ[ព្រះយេហូវ៉ា]ជានិច្ច ក៏មានសេចក្ដីរីករាយចំពោះផែនដីទាំងដុំមូលនៃទ្រង់ ហើយបានសេចក្ដីអំណរ ដោយនៅជាមួយនឹងពួកមនុស្សលោក»។—សុ. ៨:២២-៣១
៧. តើអ្វីបង្ហាញថាអ្នកបម្រើមានទំនុកចិត្តថាបិតានឹងគាំទ្រទ្រង់ក្នុងអំឡុងទុក្ខលំបាក?
៧ ការបង្ហាត់បង្រៀនដែលព្រះយេស៊ូទទួល និងសេចក្ដីស្រឡាញ់ដែលទ្រង់មានចំពោះមនុស្សជាតិ បានជួយឲ្យទ្រង់ប្រុងប្រៀបខ្លួនពេលចុះមកផែនដី ហើយក៏ជួយទ្រង់ពេលប្រឈមមុខការប្រឆាំងដ៏ខ្លាំងក្លាដែរ។ ទ្រង់នៅតែមានអំណរក្នុងការធ្វើតាមបំណងប្រាថ្នារបស់បិតា សូម្បីតែមានការបៀតបៀនយ៉ាងសាហាវក៏ដោយ។ (ទំនុក. ៤០:៨; ម៉ាថ. ២៦:៤២; យ៉ូន. ៦:៣៨) នៅពេលមានទុក្ខលំបាកនៅផែនដី នោះព្រះយេស៊ូនៅតែមានទំនុកចិត្តថាបិតានឹងពេញចិត្ត ព្រមទាំងគាំទ្រទ្រង់ផង។ ដូចបានទាយទុកក្នុងទំនាយរបស់អេសាយ ព្រះយេស៊ូអាចនិយាយថា៖ «ព្រះដែលតាំងខ្ញុំជាសុចរិត ទ្រង់គង់នៅជិត។ តើអ្នកណានឹងតវ៉ាចំពោះខ្ញុំទៀត? . . . មើល! ព្រះអម្ចាស់យេហូវ៉ាទ្រង់នឹងជួយខ្ញុំ»។ (អេសា. ៥០:៨, ៩) ព្រះយេហូវ៉ាពិតជាបានជួយព្រះយេស៊ូក្នុងកិច្ចបម្រើផ្សាយរបស់ទ្រង់មែន ដូចបានឃើញតាមរយៈទំនាយឯទៀតរបស់អេសាយ។
កិច្ចបម្រើផ្សាយរបស់អ្នកបម្រើ
៨. ដូចបានទាយទុកក្នុងអេសាយ ៤២:១ តើអ្វីបញ្ជាក់ថាព្រះយេស៊ូជា«អ្នកជ្រើសរើស»របស់ព្រះយេហូវ៉ា?
៨ កំណត់ហេតុក្នុងគម្ពីរបានរៀបរាប់អ្វីដែលបានកើតឡើងពេលព្រះយេស៊ូបានទទួលការជ្រមុជទឹកនាឆ្នាំ២៩ គ.ស. ដោយថា៖ «ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធក៏យាងចុះមកសណ្ឋិតលើទ្រង់ . . . ក៏ឮសំឡេងចេញពីមេឃថា៖ ‹ឯងជាកូនស្ងួនភ្ងាអញ ជាទីពេញចិត្តអញណាស់›»។ (លូ. ៣:២១, ២២) យ៉ាងនេះ ព្រះយេហូវ៉ាបានសម្គាល់«អ្នកជ្រើសរើស»របស់ទ្រង់យ៉ាងច្បាស់ ដែលបានចែងក្នុងទំនាយអេសាយ។ (សូមអាន អេសាយ ៤២:១-៧) ក្នុងអំឡុងកិច្ចបម្រើផ្សាយរបស់ព្រះយេស៊ូ ទ្រង់បានសម្រេចទំនាយនេះតាមវិធីដ៏អស្ចារ្យ។ ក្នុងសៀវភៅដំណឹងល្អដែលម៉ាថាយបានសរសេរ នោះគាត់ដកស្រង់ពាក្យពីសៀវភៅអេសាយ ៤២:១-៤ ហើយប្រើពាក្យនោះដើម្បីសំដៅទៅលើព្រះយេស៊ូ។—ម៉ាថ. ១២:១៥-២១
៩, ១០. (ក) ក្នុងអំឡុងកិច្ចបម្រើផ្សាយរបស់ព្រះយេស៊ូ តើទ្រង់បានសម្រេចទំនាយនៅសៀវភៅអេសាយ ៤២:៣ យ៉ាងដូចម្ដេច? (ខ) ពេលគង់នៅផែនដី តើគ្រិស្តបាននាំឲ្យមាន«សេចក្ដីយុត្ដិធម៌»យ៉ាងដូចម្ដេច? ហើយតើទ្រង់«តាំងសេចក្ដីយុត្ដិធម៌ឡើងនៅផែនដី»នៅពេលណា?
៩ ពួកមេដឹកនាំសាសនាយូដាស្អប់មនុស្សសាមញ្ញធម្មតាក្នុងចំណោមជនជាតិយូដា។ (យ៉ូន. ៧:៤៧-៤៩) គេប្រព្រឹត្តដោយជិះជាន់បណ្ដាជន ហេតុនេះហើយបានជាបណ្ដាជនប្រៀបដូចជា«ដើមត្រែងដែលបាក់» ឬ«ប្រឆេះ»ដែលហៀបនឹងរលត់។ ប៉ុន្តែ ព្រះយេស៊ូបង្ហាញចិត្តអាណិតអាសូរដល់អ្នកដែលក្រនិងអ្នកគ្រាំគ្រាចិត្ត។ (ម៉ាថ. ៩:៣៥, ៣៦) ទ្រង់បានផ្ដល់សេចក្ដីអញ្ជើញដ៏សប្បុរសដោយមានប្រសាសន៍ថា៖ «អស់អ្នកដែលនឿយព្រួយហើយផ្ទុកធ្ងន់អើយ ចូរមកឯខ្ញុំ ខ្ញុំនឹងឲ្យអ្នករាល់គ្នាឈប់សំរាក»។ (ម៉ាថ. ១១:២៨) ម្យ៉ាងទៀត ទ្រង់បាននាំឲ្យមាន«សេចក្ដីយុត្ដិធម៌»ដោយបង្រៀនខ្នាតតម្រារបស់ព្រះយេហូវ៉ាស្តីអំពីអ្វីដែលខុសនិងត្រូវ។ (អេសា. ៤២:៣) ណាមួយទៀត ទ្រង់បានបង្ហាញថា ច្បាប់របស់ព្រះត្រូវតែប្រតិបត្ដិដោយមានវិចារណញ្ញាណនិងមេត្ដាករុណា។ (ម៉ាថ. ២៣:២៣) បន្ថែមទៅទៀត ព្រះយេស៊ូបានបង្ហាញសេចក្ដីយុត្ដិធម៌ដោយមិនរើសមុខក្នុងការផ្សព្វផ្សាយ ដល់អ្នកមាននិងអ្នកក្រផង។—ម៉ាថ. ១១:៥; លូ. ១៨:១៨-២៣
១០ ទំនាយរបស់អេសាយក៏ទាយថា«អ្នកជ្រើសរើស»របស់ព្រះយេហូវ៉ានឹង«តាំងសេចក្ដីយុត្ដិធម៌ឡើងនៅផែនដី»។ (អេសា. ៤២:៤) បន្ដិចទៀត ក្នុងឋានៈជាស្តេចនៃរាជាណាចក្រមេស្ស៊ី ទ្រង់នឹងតាំងសេចក្ដីយុត្ដិធម៌ឡើងនៅផែនដីពេលទ្រង់កម្ទេចចោលរដ្ឋាភិបាលទាំងឡាយ ហើយការគ្រប់គ្រងដ៏សុចរិតរបស់ទ្រង់នឹងត្រូវជំនួសរដ្ឋាភិបាលរបស់មនុស្សវិញ។ ទ្រង់នឹងនាំឲ្យមានពិភពលោកថ្មីដែល«មានសុទ្ធតែសេចក្ដីសុចរិត»។—២ពេ. ៣:១៣; ដា. ២:៤៤
«ពន្លឺ»និង«សេចក្ដីសញ្ញា»
១១. តើព្រះយេស៊ូជា«ពន្លឺភ្លឺដល់អស់ទាំងសាសន៍»នៅសតវត្សរ៍ទី១ក្នុងន័យអ្វី? ហើយនៅបច្ចុប្បន្ននេះក្នុងន័យអ្វី?
១១ ស្របទៅតាមអេសាយ ៤២:៦ ព្រះយេស៊ូពិតជា«ពន្លឺភ្លឺដល់អស់ទាំងសាសន៍»មែន។ ក្នុងអំឡុងកិច្ចបម្រើផ្សាយនៅផែនដី ទ្រង់ផ្សាយដំណឹងល្អដែលប្រៀបដូចជាពន្លឺដល់ជនជាតិយូដាជាដំបូង។ (ម៉ាថ. ១៥:២៤; កិច្ច. ៣:២៦) ក៏ប៉ុន្តែ ព្រះយេស៊ូមានប្រសាសន៍ថា៖ «ខ្ញុំជាពន្លឺលោកីយ»។ (យ៉ូន. ៨:១២) ទ្រង់បានក្លាយទៅជាពន្លឺចំពោះជនជាតិយូដា និងសាសន៍ដទៃដោយមិនត្រឹមតែនាំឲ្យពួកគេមានការយល់ដឹងអំពីព្រះប៉ុណ្ណោះទេ តែក៏ផ្ដល់ជីវិតដ៏ល្អឥតខ្ចោះរបស់ទ្រង់ទុកជាថ្លៃលោះមនុស្សជាច្រើនផង។ (ម៉ាថ. ២០:២៨) បន្ទាប់ពីបានប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញ នោះទ្រង់បង្គាប់ពួកសិស្សឲ្យធ្វើជាសាក្សីបញ្ជាក់ពីទ្រង់«រហូតដល់ចុងផែនដីបំផុតផង»។ (កិច្ច. ១:៨) ក្នុងអំឡុងកិច្ចបម្រើរបស់ប៉ុលនិងបាណាបាស ពួកគាត់បានដកស្រង់ពាក្យពីទំនាយនៅអេសាយ ៤២:៦ ដែលទាក់ទងនឹង«ពន្លឺភ្លឺដល់អស់ទាំងសាសន៍» ហើយយកចំណុចនោះប្រើសំដៅទៅលើកិច្ចផ្សព្វផ្សាយដែលពួកគាត់កំពុងតែធ្វើក្នុងចំណោមមនុស្សដែលមិនមែនជាជនជាតិយូដា។ (កិច្ច. ១៣:៤៦-៤៨) កិច្ចការផ្សព្វផ្សាយក៏កំពុងតែសម្រេចនៅបច្ចុប្បន្ននេះដែរ ខណៈដែលពួកអ្នកដែលមានសេចក្ដីសង្ឃឹមឡើងទៅស្ថានសួគ៌ និងគូកនរបស់ពួកគាត់ផ្សាយដំណឹងល្អ ហើយជួយមនុស្សឲ្យមានជំនឿទៅលើព្រះយេស៊ូដែលជា«ពន្លឺភ្លឺដល់អស់ទាំងសាសន៍»។
១២. តើព្រះយេហូវ៉ាបានផ្ដល់អ្នកបម្រើរបស់ទ្រង់«ជាសេចក្ដីសញ្ញាដល់បណ្ដាជន»យ៉ាងដូចម្ដេច?
១២ ក្នុងទំនាយដដែលនោះ ព្រះយេហូវ៉ាបានប្រាប់អ្នកបម្រើរបស់ទ្រង់ដែលត្រូវបានជ្រើសរើសថា៖ «អញនឹង . . . ថែរក្សាឯង អញនឹងតាំងឯងឡើង ទុកជាសេចក្ដីសញ្ញាដល់បណ្ដាជន»។ (អេសា. ៤២:៦) សាតាំងខំប្រឹងបំផ្លាញព្រះយេស៊ូ ហើយខំរារាំងមិនឲ្យបំពេញកិច្ចបម្រើផ្សាយនៅផែនដីទេ តែព្រះយេហូវ៉ាបានថែរក្សារហូតដល់មរណភាពរបស់ទ្រង់តាមវេលាកំណត់។ (ម៉ាថ. ២:១៣; យ៉ូន. ៧:៣០) ក្រោយមក ព្រះយេហូវ៉ាបានប្រោសព្រះយេស៊ូឲ្យរស់ឡើងវិញ ហើយផ្ដល់ទ្រង់ទុកជា«សេចក្ដីសញ្ញា»ឬកិច្ចព្រមព្រៀងដល់មនុស្សនៅផែនដី។ សេចក្ដីសន្យាដ៏ឧឡារនោះបង្កើនទំនុកចិត្តថា អ្នកបម្រើដ៏ស្មោះត្រង់របស់ព្រះនឹងបន្តធ្វើជា«ពន្លឺភ្លឺដល់អស់ទាំងសាសន៍» ក្នុងការជួយរំដោះអស់អ្នកដែលមិនទាន់ដឹងពីគោលបំណងរបស់ព្រះ។—សូមអាន អេសាយ ៤៩:៨, ៩
១៣. ក្នុងអំឡុងកិច្ចបម្រើផ្សាយ តើព្រះយេស៊ូបានសង្គ្រោះ«ពួកអ្នកដែលអង្គុយនៅក្នុងងងឹត»តាមរបៀបណា? ហើយតើទ្រង់នៅតែបន្តកិច្ចការសង្គ្រោះយ៉ាងដូចម្ដេច?
១៣ ស្របទៅតាមកិច្ចព្រមព្រៀងនេះ អ្នកបម្រើរបស់ព្រះយេហូវ៉ាដែលត្រូវបានជ្រើសរើសនឹង«ធ្វើឲ្យភ្នែកមនុស្សខ្វាក់បានភ្លឺឡើង» «នាំពួកត្រូវចាប់ចងចេញពីគុកងងឹត» ហើយសង្គ្រោះ«ពួកអ្នកដែលអង្គុយនៅក្នុងងងឹត»។ (អេសា. ៤២:៧) ក្នុងអំឡុងកិច្ចបម្រើផ្សាយ ព្រះយេស៊ូបានធ្វើដូច្នោះដោយបកអាក្រាតអំពីទំនៀមទម្លាប់នៃសាសនាមិនពិត ហើយផ្សព្វផ្សាយដំណឹងល្អអំពីរាជាណាចក្ររបស់ព្រះវិញ។ (ម៉ាថ. ១៥:៣; លូ. ៨:១) យ៉ាងនេះ ទ្រង់បានសង្គ្រោះជនជាតិយូដាពីសាសនាមិនពិត ហើយពួកគាត់បានក្លាយទៅជាសិស្សរបស់ទ្រង់។ (យ៉ូន. ៨:៣១, ៣២) ស្រដៀងគ្នាដែរ ព្រះយេស៊ូបាននាំមនុស្សរាប់លាននាក់ដែលមិនមែនជាជនជាតិយូដាឲ្យរៀនសេចក្ដីពិត។ ទ្រង់បានបង្គាប់អ្នកកាន់តាមទ្រង់ឲ្យ«ទៅបញ្ចុះបញ្ចូលឲ្យមានសិស្សនៅគ្រប់ទាំងសាសន៍»។ ព្រះយេស៊ូបានសន្យាថា នឹងនៅជាមួយពួកសិស្សរបស់ទ្រង់«ដរាបដល់បំផុតកល្ប»។ (ម៉ាថ. ២៨:១៩, ២០) ពីស្ថានសួគ៌ គ្រិស្តយេស៊ូកំពុងត្រួតពិនិត្យមើលការផ្សព្វផ្សាយនៅទូទាំងពិភពលោក។
ព្រះយេហូវ៉ាបានតម្កើង«អ្នកបម្រើ»
១៤, ១៥. ហេតុអ្វីបានជាព្រះយេហូវ៉ាតម្កើងអ្នកបម្រើរបស់ទ្រង់? ហើយតម្កើងយ៉ាងដូចម្ដេច?
១៤ ក្នុងទំនាយមួយទៀតអំពីអ្នកបម្រើរបស់ទ្រង់ដែលជាមេស្ស៊ី នោះព្រះយេហូវ៉ាបានពោលថា៖ «មើល! អ្នកបំរើរបស់អញនឹងប្រព្រឹត្តដោយប្រយ័តប្រយែង ទ្រង់នឹងបានដំកើងឡើង គេនឹងលើកទ្រង់ឡើងឲ្យគង់នៅទីខ្ពស់ណាស់»។ (អេសា. ៥២:១៣) ដោយហេតុថា ព្រះយេស៊ូមានចិត្តស្មោះភក្ដីក្នុងការចុះចូលចំពោះការគ្រប់គ្រងរបស់ព្រះយេហូវ៉ា ហើយមិនត្រឹមតែប៉ុណ្ណោះព្រះយេស៊ូក៏បានរក្សាចិត្តស្មោះត្រង់ពេលមានការល្បងលដ៏ពិបាកបំផុតដែរនោះ ព្រះយេហូវ៉ាក៏តម្កើងបុត្ររបស់ទ្រង់ឡើង។
១៥ សាវ័កពេត្រុសបានសរសេរអំពីព្រះយេស៊ូថា៖ «ទ្រង់បានយាងចូលទៅក្នុងស្ថានសួគ៌ គង់នៅខាងស្ដាំនៃព្រះ ទាំងមានពួកទេវតា ពួកមានអំណាច នឹងពួកមានឥទ្ធិឫទ្ធិទាំងប៉ុន្មាន ចុះចូលនឹងទ្រង់ដែរ»។ (១ពេ. ៣:២២) ស្រដៀងគ្នាដែរ សាវ័កប៉ុលសរសេរថា៖ «[ព្រះយេស៊ូបាន]បន្ទាបព្រះអង្គទ្រង់ ទាំងចុះចូលស្ដាប់បង្គាប់ រហូតដល់ទីមរណៈ គឺទ្រង់ទទួលសុគតជាប់លើឈើឆ្កាងផង។ ដោយហេតុនោះបានជាព្រះបានលើកទ្រង់ឡើងយ៉ាងខ្ពស់ ហើយបានប្រទានឲ្យមាននាមដ៏ប្រសើរ លើសជាងអស់ទាំងនាមផង។ ដើម្បីកាលណាឮព្រះនាមព្រះយេស៊ូវ នោះឲ្យគ្រប់ទាំងជង្គង់នៅស្ថានសួគ៌ នៅផែនដី ហើយនៅក្រោមផែនដីត្រូវលុតចុះ។ ហើយឲ្យគ្រប់ទាំងអណ្ដាតបានថ្លែងប្រាប់ថា ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទទ្រង់ជាព្រះអម្ចាស់ សំរាប់ជាសិរីល្អដល់ព្រះដ៏ជាព្រះវរបិតា»។—ភី. ២:៨-១១
១៦. នៅឆ្នាំ១៩១៤ តើព្រះយេស៊ូត្រូវបាន‹លើកឡើងឲ្យគង់នៅទីខ្ពស់ណាស់›យ៉ាងដូចម្ដេច? ហើយតើទ្រង់បានសម្រេចការអ្វីខ្លះតាំងពីពេលនោះមក?
១៦ នៅឆ្នាំ១៩១៤ ព្រះយេហូវ៉ាបានតម្កើងព្រះយេស៊ូយ៉ាងខ្ពស់ថែមទៀត។ ព្រះយេស៊ូត្រូវបាន‹លើកឡើងឲ្យគង់នៅទីខ្ពស់ណាស់› ពេលដែលព្រះយេហូវ៉ាលើកទ្រង់ឲ្យសោយរាជ្យជាស្តេចក្នុងរាជាណាចក្រនៃមេស្ស៊ី។ (ទំនុក. ២:៦; ដា. ៧:១៣, ១៤) តាំងពីពេលនោះមក គ្រិស្តបាន«គ្រប់គ្រងនៅកណ្ដាលពួកខ្មាំងសត្រូវ»។ (ទំនុក. ១១០:២) មុនដំបូង ទ្រង់បានបង្ក្រាបសាតាំងនិងពួកវិញ្ញាណកំណាចដោយទម្លាក់ពួកវាមកក្បែរៗផែនដី។ (វិវរ. ១២:៧-១២) ក្រោយមក ដោយធ្វើដូចជាស៊ីរូសដ៏ឧត្តម គ្រិស្តបានដោះលែងបងប្អូនរបស់ទ្រង់ដែលត្រូវបានរើសតាំងដែលនៅសេសសល់លើផែនដី ឲ្យរួចពី«បាប៊ីឡូនដ៏ជាធំ»។ (វិវរ. ១៨:២; អេសា. ៤៤:២៨) ទ្រង់បានត្រួតត្រាលើការផ្សព្វផ្សាយនៅទូទាំងពិភពលោក ហើយជាលទ្ធផលបានប្រមូលពួក«សំណល់»នៃពួកបងប្អូនរបស់ទ្រង់ដែលនឹងឡើងទៅស្ថានសួគ៌ និងពួក«ចៀមឯទៀត»រាប់លាននាក់ដែលជាគូកនដ៏ស្មោះភក្ដីរបស់«ហ្វូងតូច»។—វិវរ. ១២:១៧; យ៉ូន. ១០:១៦; លូ. ១២:៣២
១៧. ដោយសិក្សាទំនាយរបស់អេសាយស្តីអំពី«អ្នកបម្រើ»នោះ តើយើងបានរៀនអ្វីខ្លះ?
១៧ ការសិក្សាទំនាយដ៏អស្ចារ្យទាំងនេះពីសៀវភៅអេសាយ ពិតជាបានបង្កើនចិត្តដឹងគុណចំពោះព្រះយេស៊ូគ្រិស្ត ជាស្តេចនិងជាអ្នកលោះយើង។ ការចុះចូលរបស់ទ្រង់ជាបុត្រក្នុងអំឡុងកិច្ចបម្រើផ្សាយ បានបង្ហាញពីការបង្ហាត់បង្រៀនដែលទ្រង់ទទួលពេលនៅជិតបិតាមុនចុះមកផែនដី។ ព្រះយេស៊ូបានបង្ហាញថាទ្រង់ជា«ពន្លឺភ្លឺដល់អស់ទាំងសាសន៍»ដោយកិច្ចបម្រើផ្សាយរបស់ខ្លួន ព្រមទាំងកិច្ចផ្សព្វផ្សាយដែលទ្រង់បានត្រួតពិនិត្យរហូតមកដល់សព្វថ្ងៃនេះដែរ។ ដូចយើងនឹងឃើញនៅអត្ថបទបន្ទាប់ មានទំនាយមួយទៀតស្តីអំពីអ្នកបម្រើដែលជាមេស្ស៊ី។ ទំនាយនោះលាតត្រដាងពីព្រះយេស៊ូថាទ្រង់នឹងត្រូវរងទុក្ខ និងលះបង់ជីវិតខ្លួនដើម្បីប្រយោជន៍យើង។ នេះពិតជារឿងដែលយើងគួរ«ពិចារណាមើល»កាលដែលជិតដល់ពេលធ្វើពិធីរំលឹកមរណភាពរបស់ព្រះយេស៊ូ។—ហេ. ១២:២, ៣
[កំណត់សម្គាល់]
^ វគ្គ 2 អ្នកអាចអានទំនាយទាំងនេះនៅសៀវភៅអេសាយ ៤២:១-៧; ៤៩:១-១២; ៥០:៤-៩; និង ៥២:១៣–៥៣:១២។
ការសើរើឡើងវិញ
• តើ«អ្នកបម្រើ»ក្នុងទំនាយរបស់អេសាយជាអ្នកណា? ហើយហេតុម្ដេចបានជាយើងដឹង?
• តើអ្នកបម្រើបានទទួលការបង្ហាត់បង្រៀនអ្វីពីព្រះយេហូវ៉ា?
• តើព្រះយេស៊ូជា«ពន្លឺភ្លឺដល់អស់ទាំងសាសន៍»យ៉ាងដូចម្ដេច?
• តើអ្នកបម្រើនោះត្រូវបានតម្កើងយ៉ាងដូចម្ដេច?
[សំណួរសម្រាប់អត្ថបទសិក្សា]
[រូបភាពនៅទំព័រ២២]
ភីលីពបានសម្គាល់យ៉ាងច្បាស់ថា «អ្នកបម្រើ»ក្នុងទំនាយរបស់អេសាយ គឺជាព្រះយេស៊ូដែលជាមេស្ស៊ី
[រូបភាពនៅទំព័រ២៣]
ក្នុងនាមជាអ្នកបម្រើដែលត្រូវបានជ្រើសរើស ព្រះយេស៊ូបានបង្ហាញចិត្តមេត្ដាដល់អ្នកក្រនិងអ្នកគ្រាំគ្រាចិត្ត
[រូបភាពនៅទំព័រ២៤]
ព្រះយេស៊ូត្រូវបានតម្កើងដោយបិតារបស់ទ្រង់ ហើយឲ្យសោយរាជ្យជាស្តេចក្នុងរាជាណាចក្រនៃមេស្ស៊ី