លោកយេស៊ូ គំរូដ៏ល្អឥតខ្ចោះដើម្បីធ្វើតាម
លោកយេស៊ូ គំរូដ៏ល្អឥតខ្ចោះដើម្បីធ្វើតាម
តើអ្នកចង់ធ្វើជាមនុស្សដែលប្រសើរនិងសប្បាយជាងទេ? សាវ័កពេត្រុសពន្យល់នូវរបៀបដែលយើងអាចធ្វើបាន។ គាត់សរសេរថា៖ «គ្រីស្ទក៏បានរងទុក្ខជំនួសយើងដែរទាំងទុកដំរាប់ ឲ្យយើងរាល់គ្នាដើរតាមលំអានដាន»នៃលោក។ (ពេត្រុសទី១ ២:២១) ប្រាកដហើយ ដោយមានជីវិតដ៏អស្ចារ្យ នោះលោកយេស៊ូគ្រិស្តបានធ្វើអ្វីជាច្រើនដែលយើងអាចរៀនពីលោក។ ដោយរៀនអំពីលោកយេស៊ូ ហើយធ្វើតាមលោកក្នុងជីវិតរបស់ខ្លួន នោះយើងប្រាកដជាអាចក្លាយទៅជាមនុស្សដែលប្រសើរនិងសប្បាយជាង។ សូមឲ្យយើងពិនិត្យមើលនូវលក្ខណៈសម្បត្ដិខ្លះៗ ដែលបុរសដ៏ឧត្តមនេះមាន ព្រមទាំងរបៀបដែលយើងអាចទទួលប្រយោជន៍ពីគំរូរបស់លោក។
លោកយេស៊ូមានតុល្យភាពក្នុងជីវិត។ ទោះបើលោកយេស៊ូមានប្រសាសន៍ថាលោក«គ្មានកន្លែងណានឹងកើយក្បាល»ក៏ពិតមែន តែលោកមិនមានជីវិត ឬជំរុញឲ្យអ្នកឯទៀតមានជីវិតដ៏តឹងរ៉ឹងហួសហេតុពេកឡើយ។ (ម៉ាថាយ ៨:២០) លោកបានទៅពិធីជប់លៀង។ (លូកា ៥:២៩) អព្ភូតហេតុទី១របស់លោកដែលបានកត់ទុកក្នុងគម្ពីរ គឺការធ្វើឲ្យទឹកក្លាយទៅជាស្រាទំពាំងបាយជូរដែលមានគុណភាពល្អនៅឯពិធីមង្គលការ ហើយទង្វើនេះបង្ហាញថាលោកមិនមែនជាមនុស្សដែលចូលគេមិនចុះឬជាតាបសឡើយ។ (យ៉ូហាន ២:១-១១) ប៉ុន្តែ លោកយេស៊ូបានបញ្ជាក់យ៉ាងច្បាស់អំពីអ្វីដែលមានសារៈសំខាន់បំផុតចំពោះលោក។ លោកមានប្រសាសន៍ថា៖ «ឯអាហារខ្ញុំ គឺត្រង់ដែលខ្ញុំធ្វើតាមព្រះហឫទ័យនៃព្រះ ដែលចាត់ឲ្យខ្ញុំមក ព្រមទាំងបង្ហើយការរបស់ទ្រង់នោះឯង»។—យ៉ូហាន ៤:៣៤
□ តើអ្នកបានពិនិត្យមើលជីវិតរបស់អ្នកដើម្បីរកវិធីដែលអាចមានតុល្យភាពរវាងការដេញតាមទ្រព្យសម្បត្ដិ និងការបណ្ដុះឲ្យមានចំណងមេត្រីភាពជាមួយព្រះឬទេ?
លោកយេស៊ូជាបុគ្គលស្រួលជួបស្រួលទាក់ទង។ គម្ពីរពិពណ៌នាពីលោកយេស៊ូថាជាបុរសម្នាក់ដែលមានអារម្មណ៍កក់ក្ដៅនិងរាក់ទាក់។ កាលដែលមនុស្សមកជម្រាបលោកអំពីបញ្ហាដែលខ្លួនមាន ឬសួរសំណួរដែលធ្វើឲ្យគំនិតវល់ នោះលោកមិនមានអារម្មណ៍មួម៉ៅទេ។ នៅពេលមួយមានហ្វូងមនុស្សព័ទ្ធជុំវិញលោក ស្រាប់តែស្ត្រីម្នាក់ដែលរងទុក្ខវេទនាអស់រយៈពេល១២ឆ្នាំមកហើយ បានពាល់សម្លៀកបំពាក់ក្រៅរបស់លោក ដោយសង្ឃឹមថានឹងជាសះស្បើយពីជំងឺរបស់នាង។ មនុស្សឯទៀតប្រហែលជាគិតថានាងប្រព្រឹត្តដោយឥតកោតក្រែង តែលោកមិនច្រាននាងចោលទេ។ ផ្ទុយទៅវិញលោកបានពោលដ៏សប្បុរសថា៖ «កូនស្រីអើយ សេចក្ដីជំនឿនាងបានជួយសង្គ្រោះនាងហើយ»។ (ម៉ាកុស ៥:២៥-៣៤) សូម្បីតែក្មេងតូចៗក៏មានអារម្មណ៍ស្រួលពេលនៅជាមួយលោកដែរ ដោយដឹងថាលោកនឹងយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះពួកគាត់។ (ម៉ាកុស ១០:១៣-១៦) លោកសន្ទនាដោយឥតលាក់លៀមនិងដោយស្លូតបូតជាមួយសិស្សរបស់លោក។ ពួកគាត់មិនស្ទាក់ស្ទើរនឹងជម្រាបលោកពីអ្វីដែលមានក្នុងចិត្តឡើយ។—ម៉ាកុស ៦:៣០-៣២
□ តើស្រួលឲ្យអ្នកឯទៀតមកនិយាយជាមួយអ្នកឬទេ?
លោកចេះយល់ចិត្តនិងមានចិត្តអាណិតអាសូរ។ គុណធម៌មួយដ៏ល្អរបស់លោកយេស៊ូ គឺសមត្ថភាពគិតថាអ្នកឯទៀតកំពុងស្ថិតក្នុងស្ថានភាពបែបណា យល់អារម្មណ៍ពួកគេ និងផ្ដល់ជំនួយតែម្ដង។ សាវ័កយ៉ូហានរៀបរាប់ថា ពេលលោកយេស៊ូឃើញម៉ារាយំដោយសារប្អូនប្រុសរបស់នាង ឈ្មោះឡាសារស្លាប់ នោះលោក«មានសេចក្ដីរំជួល ទាំងក្នាញ់»ក្នុងចិត្ត ហើយ«ក៏ព្រះកន្សែង»ឬយំដែរ។ ពួកទស្សនិកជននៅទីនោះអាចឃើញយ៉ាងច្បាស់នូវសេចក្ដីស្រឡាញ់ដ៏ធំធេង ដែលលោកយេស៊ូមានចំពោះក្រុមគ្រួសាររបស់ឡាសារ ជាសេចក្ដីស្រឡាញ់ដែលលោកបង្ហាញដល់អ្នកឯទៀតដោយឥតខ្មាសទេ។ ក្រោយមកពេលលោកប្រោសមិត្តសម្លាញ់របស់លោកឲ្យរស់ឡើងវិញ នោះពិតជាការបង្ហាញចិត្តអាណិតអាសូរមែន!—យ៉ូហាន ១១:៣៣-៤៤
នៅពេលមួយផ្សេងទៀត បុរសម្នាក់ដែលរងទុក្ខដោយសារជំងឺឃ្លង់ ជាជំងឺដែលគួរឲ្យស្អប់ខ្ពើម ហើយត្រូវតែរស់នៅដាច់ដោយឡែកពីបណ្ដាជន បានអង្វរលោកយេស៊ូថា៖ ‹ឱលោកម្ចាស់អើយ បើលោកចង់ លោកអាចនឹងប្រោសឲ្យខ្ញុំជាស្អាតបាន›។ ប្រតិកម្មរបស់លោកយេស៊ូពិតជាគួរឲ្យកក់ក្ដៅក្នុងចិត្តណាស់ ដោយគម្ពីររៀបរាប់ទៀតថា៖ ‹លោកក៏លូកដៃទៅពាល់គាត់ដោយនិយាយថា «ខ្ញុំចង់ដែរ។ ចូរឲ្យជាស្អាតចុះ»›។ (ម៉ាថាយ ៨:២, ៣) លោកយេស៊ូមិនគ្រាន់តែប្រោសមនុស្សឲ្យជាដើម្បីសម្រេចទំនាយប៉ុណ្ណោះឡើយ។ លោកមានចិត្តចង់ជូតទឹកភ្នែកពីភ្នែកពួកគេចេញ។ គ្រប់ទាំងអ្វីដែលលោកបានប្រព្រឹត្ត នោះត្រូវបានណែនាំដោយពាក្យសម្ដីមួយក្នុងចំណោមពាក្យល្បីល្បាញទាំងអស់របស់លោក ដែលថា៖ «[បើ]អ្នករាល់គ្នាចង់ឲ្យគេប្រព្រឹត្តនឹងខ្លួនជាយ៉ាងណា នោះត្រូវតែប្រព្រឹត្តនឹងគេយ៉ាងនោះដែរ»។—លូកា ៦:៣១
□ តើការប្រព្រឹត្តរបស់អ្នកបង្ហាញការអាណិតអាសូរចំពោះអ្នកដទៃ ដែលកំពុងឆ្លងកាត់ស្ថានការណ៍ដ៏ពិបាកឬទេ?
លោកយេស៊ូចេះយោគយល់និងចេះវិភាគ។ ទោះបើលោកជាមនុស្សដែលមិនចេះប្រព្រឹត្តខុសក៏ពិតមែន តែលោកយេស៊ូមិនដែលតម្រូវឲ្យអ្នកដទៃមានភាពល្អឥតខ្ចោះ ឬមិនដែលប្រព្រឹត្តថាខ្លួនខ្ពស់ជាងពួកគេទេ។ ណាមួយទៀត លោកក៏មិនដែលប្រព្រឹត្តដោយមិនយល់មិនដឹងពីរឿងទាំងអស់ជាមុនសិនឡើយ។ នៅពេលមួយ «នៅក្រុងនោះមានស្ត្រីម្នាក់ដែលមានបាប»បានបង្ហាញជំនឿនិងការដឹងគុណចំពោះលោកយេស៊ូ ដោយសម្រក់ទឹកភ្នែកទៅលើជើងលោក រួចយកសក់នាងមកជូត។ លោកយេស៊ូអនុញ្ញាតឲ្យនាងធ្វើដូច្នេះ ហើយនេះនាំឲ្យម្ចាស់ផ្ទះភ្ញាក់ផ្អើលទាំងថ្កោលទោសនាងយ៉ាងខ្លាំង។ ដោយយោគយល់ដល់ចិត្តស្មោះរបស់នាង នោះលោកយេស៊ូមិនបានថ្កោលទោសអំពើខុសឆ្គងរបស់នាងឡើយ។ ផ្ទុយទៅវិញលោកមានប្រសាសន៍ថា៖ «សេចក្ដីជំនឿរបស់នាងបានសង្គ្រោះនាងហើយ អញ្ជើញនាងទៅឲ្យបានប្រកបដោយសេចក្ដីសុខចុះ!»។ ដោយសារលោកយេស៊ូតបឆ្លើយយ៉ាងកក់ក្ដៅ ប្រហែលជានេះជំរុញទឹកចិត្តស្ត្រីនោះឲ្យលះបង់គន្លងជីវិតចាស់របស់ខ្លួន។—លូកា ៧:៣៧-៥០
□ តើអ្នកមានឈ្មោះជាអ្នកដែលឆាប់សរសើរហើយយឺតនឹងថ្កោលទោសឬទេ?
លោកមិនចេះរើសមុខ ហើយចេះគោរព។ លោកយេស៊ូមានសេចក្ដីស្រឡាញ់ដ៏ពិសេសចំពោះសិស្សម្នាក់ឈ្មោះយ៉ូហាន។ នេះប្រហែលជាដោយសារពួកគាត់មានបុគ្គលិកលក្ខណៈដូចគ្នា ហើយប្រហែលជាជាប់សាច់ញាតិនឹងគ្នាផង។ * យ៉ាងណាក្ដី លោកមិនបានកាន់ជើង ឬមានចិត្តលំអៀងចំពោះយ៉ូហានជាងសិស្សឯទៀតឡើយ។ (យ៉ូហាន ១៣:២៣) តាមការពិត ពេលយ៉ូហាននិងបងប្រុសរបស់គាត់ឈ្មោះយ៉ាកុប សុំឲ្យពួកគាត់មានឋានៈល្អជាងគេនៅឯរាជាណាចក្ររបស់ព្រះ នោះលោកយេស៊ូបានឆ្លើយថា៖ «ដែលអង្គុយខាងស្ដាំ ឬខាងឆ្វេងខ្ញុំ នោះមិនស្រេចនឹងខ្ញុំទេ គឺសំរាប់តែអ្នកណា ដែលទីនោះបានរៀបចំទុកឲ្យប៉ុណ្ណោះ»។—ម៉ាកុស ១០:៣៥-៤០
លោកយេស៊ូតែងតែគោរពអ្នកដទៃ។ លោកមិនរើសមុខទេ សូម្បីតែមនុស្សដែលនៅជុំវិញលោករើសមុខក៏ដោយ។ ជាឧទាហរណ៍ ជាទូទៅនៅសម័យនោះ ស្ត្រីត្រូវបានប្រព្រឹត្តនិងចាត់ទុកថាជាទាបជាងបុរស។ ក៏ប៉ុន្តែ លោកយេស៊ូកត់សម្គាល់ថាស្ត្រីសមនឹងទទួលការគោរព ហេតុនេះហើយបានជាលោកប្រព្រឹត្តដោយថ្លៃថ្នូរចំពោះពួកគេ។ លើកដំបូងដែលលោកបានប្រាប់អ្នកឯទៀតយ៉ាងចំៗថាលោកជាមេស្ស៊ី នោះគឺដល់ស្ត្រីម្នាក់ដែលជាសាសន៍សាម៉ារី មិនមែនជាជនជាតិយូដាទេ។ នៅសម័យនោះ បណ្ដាជនយូដាស្អប់សាសន៍សាម៉ារីខ្លាំងណាស់ ព្រមទាំងមិនជម្រាបសួរពួកគេទៀតផង។ (យ៉ូហាន ៤:៧-២៦) ណាមួយទៀត ក្រោយពីលោកបានរស់ឡើងវិញ គឺជាស្ត្រីដែលលោកយេស៊ូផ្ដល់កិត្ដិយសឲ្យឃើញលោកមុនគេបង្អស់។—ម៉ាថាយ ២៨:៩, ១០
□ តើអ្នកមិនរើសមុខក្នុងការប្រព្រឹត្តចំពោះមនុស្សដែលមកពីសាសន៍ មានភេទ និយាយភាសា ឬជាតិផ្សេងទេ?
លោកយកចិត្តទុកដាក់នឹងភារកិច្ចជាកូននិងជាបង។ តាមមើលទៅ ឪពុកចិញ្ចឹមរបស់លោកយេស៊ូឈ្មោះយ៉ូសែប បានស្លាប់ពេលលោកយេស៊ូនៅជំទង់នៅឡើយ។ ប្រហែលជាលោកយេស៊ូចិញ្ចឹមម្ដាយនឹងប្អូនៗប្រុសស្រីរបស់លោកដោយធ្វើជាជាងឈើ។ (ម៉ាកុស ៦:៣) មុនដែលផុតដង្ហើម លោកបានប្រគល់ភារកិច្ចឲ្យយ៉ូហានថែទាំម្ដាយរបស់លោក។—យ៉ូហាន ១៩:២៦, ២៧
□ តើអ្នកអាចយកតម្រាប់តាមលោកយេស៊ូដោយបំពេញភារកិច្ចរបស់ខ្លួនក្នុងក្រុមគ្រួសារដូចលោកបានធ្វើនោះទេ?
លោកយេស៊ូជាមិត្តស្មោះត្រង់។ លោកយេស៊ូជាមិត្តដ៏ល្អអស្ចារ្យ។ តើល្អអស្ចារ្យយ៉ាងដូចម្ដេច? លោកមិនបោះបង់មិត្តសម្លាញ់របស់លោកចោលដោយសារពួកគាត់ធ្វើខុសទេ សូម្បីតែធ្វើខុសដដែលៗម្ដងហើយម្ដងទៀតក៏ដោយ។ សិស្សរបស់លោកមិនបានប្រព្រឹត្តតាមអ្វីដែលលោកចង់ឲ្យពួកគាត់ប្រព្រឹត្តរាល់តែដងទេ។ ប៉ុន្តែ លោកបានបង្ហាញថាលោកជាមិត្តសម្លាញ់របស់ពួកគាត់ ដោយគិតអំពីលក្ខណៈសម្បត្ដិល្អៗរបស់ពួកគាត់ ជាជាងសន្មតថាពួកគាត់មានបំណងអាក្រក់។ (ម៉ាកុស ៩:៣៣-៣៥; លូកា ២២:២៤-២៧) លោកមិនបានបង្ខំពួកគេឲ្យធ្វើតាមទស្សនៈរបស់លោកឡើយ តែអញ្ជើញពួកគាត់ឲ្យបញ្ចេញយោបល់តាមចិត្តខ្លួនវិញ។—ម៉ាថាយ ១៦:១៣-១៥
សំខាន់បំផុត លោកយេស៊ូស្រឡាញ់មិត្តសម្លាញ់របស់លោក។ (យ៉ូហាន ១៣:១) តើលោកស្រឡាញ់ពួកគេដល់កម្រិតណា? លោកមានប្រសាសន៍ថា៖ «គ្មានអ្នកណាមានសេចក្ដីស្រឡាញ់ធំជាងនេះ គឺដែលអ្នកណានឹងប្ដូរជីវិតជំនួសពួកសំឡាញ់របស់ខ្លួននោះទេ»។ (យ៉ូហាន ១៥:១៣) តើមនុស្សម្នាក់អាចផ្ដល់អ្វីដែលមានតម្លៃជាងជីវិតរបស់ខ្លួនចំពោះមិត្តសម្លាញ់ឬទេ?
□ តើអ្នកនៅជាមិត្តស្មោះត្រង់ ទោះជាអ្នកដទៃធ្វើឲ្យអ្នកក្ដៅក្រហាយឬទាស់ចិត្តទេ?
លោកមានចិត្តក្លាហាន និងជាបុរសដែលចេះទទួលខុសត្រូវ។ លោកយេស៊ូមានលក្ខណៈសម្បត្ដិខុសគ្នាឆ្ងាយណាស់ពីរូបភាពដែលជាងគំនូរខ្លះបានគូរពីទ្រង់។ សៀវភៅដំណឹងល្អទាំងបួនបានពិពណ៌នាពីលោកថាជាបុរសដែលខ្លាំងក្លាហើយមាំមួន។ អស់ពីរដងដែលលោកយេស៊ូបានដេញអ្នកលក់ និងទំនិញរបស់ពួកគេចេញពីព្រះវិហារ។ (ម៉ាកុស ១១:១៥-១៧; យ៉ូហាន ២:១៤-១៧) កាលដែលហ្វូងមនុស្សមកចាប់លោក«យេស៊ូវ ជាអ្នកស្រុកណាសារ៉ែត» នោះលោកបានបញ្ជាក់ពីអត្តសញ្ញាណរបស់ខ្លួនដោយក្លាហាន និងដើម្បីការពារសិស្សរបស់លោក ដោយពោលពាក្យយ៉ាងម៉ឺងម៉ាត់ថា៖ «គឺខ្ញុំនេះហើយ។ ដូច្នេះ បើអ្នករាល់គ្នារកខ្ញុំ នោះចូរបើកឲ្យអ្នកទាំងនេះទៅចុះ»។ (យ៉ូហាន ១៨:៤-៩) ក្នុងរយៈពេលដែលលោកយេស៊ូត្រូវបានជាប់ឃុំឃាំងនិងពេលគេធ្វើបាបនោះ លោកបង្ហាញសេចក្ដីក្លាហាន។ ហេតុនេះហើយបានជាលោកប៉ុនទាសពីឡាត់ទទួលស្គាល់ថាលោកយេស៊ូជាបុរសដ៏អស្ចារ្យនិងឥតចេះខ្លាច។—យ៉ូហាន ១៩:៤, ៥
□ ពេលដឹងថាខ្លួនត្រូវធ្វើអ្វី តើអ្នកប្រព្រឹត្តដោយដាច់ខាតនិងក្លាហានឬទេ?
លក្ខណៈសម្បត្ដិទាំងនេះនិងលក្ខណៈសម្បត្ដិឯទៀតជាមូលហេតុដែលលោកយេស៊ូជាគំរូដ៏ល្អឥតខ្ចោះ។ ប្រសិនបើយើងអនុញ្ញាតឲ្យកិរិយាប្រព្រឹត្តរបស់លោកមានឥទ្ធិពលមកលើយើង នោះយើងនឹងជាមនុស្សដែលប្រសើរហើយសប្បាយជាង។ នេះជាមូលហេតុដែលសាវ័កពេត្រុសដាស់តឿនយើងឲ្យដើរតាមលំអានដានរបស់លោកយេស៊ូឲ្យបានដិតដល់។ តើអ្នកព្យាយាមដើរតាមលំអានដានរបស់លោកយេស៊ូឲ្យបានដិតដល់ឬទេ?
មិនត្រឹមតែជាគំរូដើម្បីធ្វើតាមប៉ុណ្ណោះទេ
លោកយេស៊ូមិនត្រឹមតែជាគំរូដើម្បីឲ្យយើងធ្វើតាមប៉ុណ្ណោះឡើយ។ លោកបានពោលថា៖ «ខ្ញុំជាផ្លូវ ជាសេចក្ដីពិត ហើយជាជីវិត បើមិនមកតាមខ្ញុំ នោះគ្មានអ្នកណាទៅឯព្រះវរបីតាបានឡើយ»។ (យ៉ូហាន ១៤:៦) ក្រៅពីប្រាប់សេចក្ដីពិតអំពីព្រះ ដែលបើកផ្លូវឲ្យមនុស្សជាតិអាចមានចំណងមេត្រីភាពជាមួយព្រះ លោកយេស៊ូក៏បានបើកឱកាសឲ្យអស់អ្នកដែលស្មោះត្រង់ទទួលជីវិតដែរ។—យ៉ូហាន ៣:១៦
ស្តីអំពីឱកាសដើម្បីទទួលជីវិត លោកយេស៊ូមានប្រសាសន៍ថា៖ «កូនមនុស្សបានមក មិនមែនឲ្យគេបំរើលោកទេ គឺនឹងបំរើគេវិញ ហើយនឹងឲ្យជីវិតខ្លួន ទុកជាថ្លៃលោះមនុស្សជាច្រើនផង»។ (ម៉ាថាយ ២០:២៨) ដោយបូជាជីវិតខ្លួន លោកយេស៊ូបានស្ថាបនាមូលដ្ឋានគ្រឹះដើម្បីឲ្យមនុស្សទទួលជីវិតដែលគ្មានទីបញ្ចប់។ តើយើងម្នាក់ៗត្រូវធ្វើអ្វីដើម្បីទទួលប្រយោជន៍ពីរបៀបរៀបចំនោះ? លោកយេស៊ូពន្យល់ថា៖ «នេះជាជីវិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ច គឺឲ្យគេបានស្គាល់ដល់ទ្រង់ដ៏ជាព្រះពិតតែ១ នឹងព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទដែលទ្រង់បានចាត់ឲ្យមកផង»។—យ៉ូហាន ១៧:៣
ត្រូវហើយ ការក្រេបជញ្ជក់យកចំណេះអំពីលោកយេស៊ូ យកតម្រាប់តាមគន្លងជីវិតរបស់លោក ព្រមទាំងមានជំនឿលើការបូជាជីវិតរបស់លោក នោះគឺជាតម្រូវការដើម្បីឲ្យយើងទទួលជីវិតរស់នៅជារៀងរហូត។ យើងសូមអញ្ជើញលោកអ្នកចំណាយពេលដើម្បីសិក្សាប្រភពនៃចំណេះបែបនោះ ពោលគឺគម្ពីរ។ មិនត្រឹមតែប៉ុណ្ណោះ យើងអញ្ជើញលោកអ្នកឲ្យព្យាយាមធ្វើតាមអ្វីដែលបានកត់ទុកក្នុងគម្ពីរ ដូចលោកយេស៊ូបានធ្វើដែរ។ *
ជីវិតដែលជាគំរូរបស់លោកយេស៊ូ បង្រៀនយើងនូវលក្ខណៈសម្បត្ដិដែលយើងគួរមាន។ ការបូជាជីវិតរបស់លោកអាចរំដោះយើងចេញពីអំពើខុសឆ្គង និងសេចក្ដីស្លាប់ដែលជាឈ្នួលនៃអំពើខុសឆ្គងនោះ។ (រ៉ូម ៦:២៣) ប្រសិនបើលោកយេស៊ូគ្រិស្តមិនមានឥទ្ធិពលដ៏ខ្លាំងក្លាទេ នោះជីវិតរបស់យើងនឹងគួរឲ្យសោកស្ដាយមែន! សូមកុំឲ្យកង្វល់និងការថប់បារម្ភអំពីជីវិត នាំឲ្យអ្នកលែងគិតពិចារណា ព្រមទាំងធ្វើតាមគំរូរបស់បុរសឧត្តមបំផុតដែលធ្លាប់រស់នៅ គឺលោកយេស៊ូគ្រិស្តឡើយ។
[កំណត់សម្គាល់]
^ វគ្គ 12 ម្ដាយរបស់យ៉ូហានឈ្មោះសាឡូមេ ប្រហែលត្រូវជាបងប្អូនបង្កើតនឹងម៉ារាដែលជាម្ដាយរបស់លោកយេស៊ូ។ សូមពិនិត្យបន្ថែម ម៉ាថាយ ២៧:៥៥, ៥៦; ម៉ាកុស ១៥:៤០; និងយ៉ូហាន ១៩:២៥។
^ វគ្គ 26 ដើម្បីទទួលព័ត៌មានយ៉ាងល្អិតល្អន់អំពីជីវិតរបស់លោកយេស៊ូនៅផែនដី សូមមើលសៀវភៅដែលមានចំណងជើងថា បុរសឧត្តមបំផុតដែលធ្លាប់រស់នៅ។ បោះពុម្ពដោយសាក្សីព្រះយេហូវ៉ា។
[ប្រអប់/រូបភាពនៅទំព័រ៧]
◼ លោកយេស៊ូមិនចេះរើសមុខ ហើយចេះគោរពមនុស្សទាំងអស់
◼ លោកជាមិត្តស្មោះត្រង់រហូតដល់ទីមរណៈ
◼ លោកមានចិត្តក្លាហាន
តើអ្នកព្យាយាមដើរតាមលំអានដានលោកយេស៊ូឲ្យបានដិតដល់ទេ?
[រូបភាពនៅទំព័រ៥]
លោកយេស៊ូមានតុល្យភាពក្នុងជីវិត . . .
ជាបុគ្គលស្រួលជួបស្រួលទាក់ទង . . .
មានចិត្តអាណិតអាសូរ