ចូរចាត់ទុកតួនាទីរបស់អ្នកក្នុងក្រុមជំនុំថាជាអ្វីដ៏មានតម្លៃ
ចូរចាត់ទុកតួនាទីរបស់អ្នកក្នុងក្រុមជំនុំថាជាអ្វីដ៏មានតម្លៃ
«ព្រះបានកំណត់អវយវៈនីមួយៗនៅលើរូបកាយ តាមដែលលោកពេញចិត្ត»។—១កូ. ១២:១៨
១, ២. (ក) តើអ្វីបង្ហាញថាយើងទាំងអស់គ្នាអាចមានតួនាទីក្នុងក្រុមជំនុំដែលយើងអាចចាត់ទុកថាមានតម្លៃ? (ខ) តើយើងនឹងពិភាក្សាសំណួរណាខ្លះក្នុងអត្ថបទនេះ?
តាំងពីសម័យជនជាតិអ៊ីស្រាអែលពីបុរាណ ក្រុមជំនុំជាការរៀបចំរបស់ព្រះយេហូវ៉ាដើម្បីថែរក្សានិងដឹកនាំរាស្ត្រលោក។ ជាឧទាហរណ៍ ក្រោយជនជាតិអ៊ីស្រាអែលបានដណ្ដើមយកក្រុងអៃយ នោះយ៉ូស្វេ «អាន . . . អស់ទាំងពាក្យនៃក្រិត្យវិន័យ ទោះទាំងព្រះពរ នឹងសេចក្ដីបណ្ដាសាទាំងប៉ុន្មានផង តាមគ្រប់ទាំងសេចក្ដីដែលបានកត់ទុកក្នុងគម្ពីរក្រិត្យវិន័យ . . . នៅមុខពួកជំនុំសាសន៍អ៊ីស្រាអែលទាំងអស់គ្នា»។—យ៉ូស. ៨:៣៤, ៣៥
២ នៅសតវត្សរ៍ទី១គ.ស. សាវ័កប៉ូលបានសរសេរទៅកាន់ធីម៉ូថេដែលជាអ្នកចាស់ទុំថា ក្រុមជំនុំគ្រិស្តសាសនិកជា«ក្រុមគ្រួសាររបស់ព្រះ» ហើយ«ជាសសរទ្រូង និងជាកំពែងការពារសេចក្ដីពិត»។ (១ធី. ៣:១៥) សព្វថ្ងៃនេះ គ្រិស្តសាសនិកពិតនៅពិភពលោកទាំងមូលរួមគ្នាជា«ក្រុមគ្រួសារ»របស់ព្រះ។ នៅជំពូកទី១២នៃសំបុត្រទី១ដែលប៉ូលបានសរសេរទៅកាន់ក្រុមជំនុំកូរិនថូសក្រោមការដឹកនាំរបស់ព្រះ នោះគាត់ប្រៀបធៀបក្រុមជំនុំទៅនឹងរូបកាយមួយ។ គាត់បាននិយាយថា ទោះជាអវយវៈនីមួយៗមានមុខងារផ្សេងពីគ្នាក៏ដោយ តែអវយវៈទាំងអស់គឺចាំបាច់។ ប៉ូលបានសរសេរថា៖ «ព្រះបានកំណត់អវយវៈនីមួយៗនៅលើរូបកាយ តាមដែលលោកពេញចិត្ត»។ គាត់ក៏បានបញ្ជាក់ថា៖ «ផ្នែកណានៃរូបកាយដែលយើងចាត់ទុកថាមិនសូវមានកិត្ដិយស ផ្នែកទាំងនោះយើងធ្វើឲ្យមានកិត្ដិយសជាងគេ»។ (១កូ. ១២:១៨, ២៣) ដូច្នេះ តួនាទីរបស់អ្នកទៀងត្រង់ម្នាក់ក្នុងក្រុមគ្រួសាររបស់ព្រះ មិនប្រសើរជាងឬអន់ជាងតួនាទីរបស់គ្រិស្តសាសនិកម្នាក់ទៀតដែលស្មោះត្រង់ទេ តួនាទីទាំងនោះគ្រាន់តែខុសគ្នាប៉ុណ្ណោះ។ តើយើងអាចស្គាល់តួនាទីរបស់យើងក្នុងរបៀបរៀបចំរបស់ព្រះ ហើយចាត់ទុកថាជាអ្វីដែលមានតម្លៃយ៉ាងដូចម្ដេច? តើកត្ដាអ្វីខ្លះអាចប៉ះពាល់ដល់តួនាទីរបស់យើងក្នុងក្រុមជំនុំ? តើយើងត្រូវធ្វើដូចម្ដេច‹ដើម្បីឲ្យមនុស្សទាំងអស់ឃើញថាយើងមានជំនឿន›?—១ធី. ៤:១៥
តើយើងត្រូវចាត់ទុកតួនាទីរបស់យើងថា ជាអ្វីដែលមានតម្លៃយ៉ាងដូចម្ដេច?
៣. តើអ្វីជាវិធីមួយដែលយើងអាចស្គាល់តួនាទីរបស់យើងក្នុងក្រុមជំនុំ ហើយបង្ហាញថាយើងចាត់ទុកនោះថាជាអ្វីដែលមានតម្លៃ?
៣ វិធីមួយដែលយើងអាចស្គាល់តួនាទីរបស់យើងក្នុងក្រុមជំនុំ ហើយបង្ហាញថាយើងចាត់ទុកនោះថាជាអ្វីដែលមានតម្លៃ គឺដោយយើងសហការយ៉ាងពេញលេញជាមួយនឹង«ខ្ញុំបម្រើដ៏ស្មោះត្រង់ហើយចេះពិចារណា»ព្រមទាំងគណៈអភិបាលដែលតំណាងក្រុមនោះ។ (សូមអាន ម៉ាថាយ ២៤:៤៥-៤៧) យើងត្រូវពិចារណាថា តើយើងស្ដាប់បង្គាប់ដល់កម្រិតណាចំពោះការណែនាំដែលយើងទទួលពីក្រុមខ្ញុំបម្រើ? ជាឧទាហរណ៍ អស់ច្រើនឆ្នាំហើយយើងបានទទួលការណែនាំចំៗស្តីអំពីរបៀបស្លៀកពាក់សម្អិតសម្អាងខ្លួន ការកម្សាន្ត និងអំពីការប្រើប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណិតក្នុងផ្លូវខុស។ តើយើងធ្វើតាមយ៉ាងដិតដល់នូវឱវាទដ៏ល្អនោះដែលការពារចំណងមិត្តភាពរបស់យើងជាមួយនឹងព្រះឬទេ? ចុះយ៉ាងណាចំពោះការដាស់តឿនដើម្បីបង្កើតឲ្យមានទម្លាប់គោរពប្រណិប័តន៍ជាក្រុមគ្រួសារយ៉ាងទៀងទាត់? តើយើងធ្វើតាមការដាស់តឿននេះ ដោយទុកល្ងាចមួយដើម្បីគោរពប្រណិប័តន៍ជាក្រុមគ្រួសារយ៉ាងទៀងទាត់ឬទេ? បើយើងនៅលីវ តើយើងលៃទុកពេលដើម្បីសិក្សាបណ្ដាំរបស់ព្រះឬទេ? ព្រះយេហូវ៉ានឹងផ្ដល់ពរឲ្យយើងម្នាក់ៗនិងជាក្រុមគ្រួសារ បើយើងធ្វើតាមការណែនាំរបស់ក្រុមខ្ញុំបម្រើ។
៤. កាលណាយើងធ្វើការសម្រេចចិត្តអំពីរឿងផ្ទាល់ខ្លួន តើយើងគួរគិតអំពីអ្វី?
៤ អ្នកខ្លះប្រហែលជាចាត់ទុកថាការស្លៀកពាក់សម្អិតសម្អាងខ្លួន និងការកម្សាន្តជារឿងដែលយើងសម្រេចចិត្តដោយខ្លួនឯង។ ចំពោះគ្រិស្តសាសនិកដែលបានប្រគល់ខ្លួនជូនព្រះ ហើយចាត់ទុកតួនាទីរបស់ពួកគេក្នុងក្រុមជំនុំថាមានតម្លៃ ពួកគេមិនធ្វើការសម្រេចចិត្តដោយផ្អែកលើចំណង់ចំណូលចិត្តរបស់ពួកគេប៉ុណ្ណោះទេ។ ជាពិសេស យើងត្រូវគិតអំពីទស្សនៈរបស់ព្រះយេហូវ៉ា ដែលបានត្រូវបញ្ជាក់ក្នុងគម្ពីរដែលជាបណ្ដាំរបស់លោក។ យើងត្រូវយកបណ្ដាំរបស់លោកធ្វើជា‹ចង្កៀងដល់ជើងយើង ហើយជាពន្លឺបំភ្លឺផ្លូវរបស់យើងផង›។ (ទំនុក. ១១៩:១០៥) យើងក៏ត្រូវគិតអំពីឥទ្ធិពលដែលការសម្រេចចិត្តរបស់យើងមានទៅលើកិច្ចបម្រើរបស់យើង និងអ្នកឯទៀតទាំងខាងក្នុងទាំងខាងក្រៅក្រុមជំនុំដែរ។—សូមអាន កូរិនថូសទី២ ៦:៣, ៤
៥. ហេតុអ្វីយើងត្រូវប្រយ័ត្នកុំឲ្យមានចិត្តគំនិតចង់ប្រកាន់តែគំនិតខ្លួនឯង?
៥ «ចិត្តគំនិតដែលមានឥទ្ធិពលលើពួកអ្នកមិនស្ដាប់បង្គាប់»គឺប្រៀបដូចជាខ្យល់ដែលយើងដកដង្ហើម។ (អេភ. ២:២) ចិត្តគំនិតនោះអាចធ្វើឲ្យយើងគិតថា យើងមិនចាំបាច់ទទួលការណែនាំពីអង្គការព្រះយេហូវ៉ាទេ។ យើងពិតជាមិនចង់ធ្វើដូចឌីអូត្រែបដែល‹មិនព្រមទទួលអ្វីពីសាវ័កយ៉ូហានដោយសេចក្ដីគោរពទេ›។ (៣យ៉ូន. ៩, ១០) យើងត្រូវប្រយ័ត្នកុំឲ្យចាប់ផ្ដើមមានចិត្តគំនិតចង់ប្រកាន់តែគំនិតខ្លួនឯង។ កុំឲ្យយើងប្រឆាំងនឹងខ្សែរយៈដែលព្រះយេហូវ៉ាកំពុងប្រើសព្វថ្ងៃនេះ ដោយពាក្យសម្ដីឬការប្រព្រឹត្តរបស់យើង។ (ជន. ១៦:១-៣) ផ្ទុយទៅវិញ យើងគួរចាត់ទុកថាយើងមានឯកសិទ្ធិសហការគ្នាជាមួយនឹងក្រុមខ្ញុំបម្រើ។ យើងក៏គួរខំព្យាយាមស្ដាប់បង្គាប់និងចុះចូលចំពោះពួកអ្នកដែលនាំមុខក្នុងក្រុមជំនុំរបស់យើងដែរ មែនទេ?—សូមអាន ហេប្រឺ ១៣:៧, ១៧
៦. ហេតុអ្វីយើងគួរពិនិត្យមើលកាលៈទេសៈរបស់យើង?
៦ វិធីមួយទៀតដើម្បីបង្ហាញថាយើងចាត់ទុកតួនាទីរបស់យើងក្នុងក្រុមជំនុំថាមានតម្លៃ គឺដោយពិនិត្យមើលកាលៈទេសៈរបស់យើងយ៉ាងដិតដល់ ហើយដោយធ្វើអស់ពីសមត្ថភាពដើម្បី‹លើកតម្កើងកិច្ចបម្រើរបស់យើង› និងផ្ដល់កិត្ដិយសឲ្យព្រះយេហូវ៉ា។ (រ៉ូម ១១:១៣) បងប្អូនខ្លះអាចបម្រើជាអ្នកត្រួសត្រាយពេញពេល។ នៅពិភពលោកទាំងមូលមានបងប្អូនឯទៀតបម្រើក្នុងកិច្ចបម្រើពេញពេលពិសេស ដូចជាសាសនទូត អ្នកធ្វើដំណើរត្រួតពិនិត្យ និងសមាជិកក្រុមគ្រួសារបេតអែល។ បងប្អូនប្រុសស្រីជាច្រើននាក់ជួយសាងសង់សាលប្រជុំ។ រាស្ត្រភាគច្រើនរបស់ព្រះយេហូវ៉ាកំពុងព្យាយាមអស់ពីសមត្ថភាពដើម្បីជួយក្រុមគ្រួសាររបស់ពួកគាត់ក្នុងការបម្រើព្រះ ហើយរួមចំណែកយ៉ាងពេញលេញក្នុងការផ្សព្វផ្សាយរៀងរាល់សប្ដាហ៍។ (សូមអាន កូឡុស ៣:២៣, ២៤) យើងអាចមានទំនុកចិត្តថា បើយើងស្ម័គ្រចិត្តបម្រើព្រះ ហើយខំប្រឹងបម្រើលោកអស់ពីដួងចិត្ត នោះយើងតែងតែមានតួនាទីជានិច្ចក្នុងរបៀបរៀបចំរបស់លោក។
កត្ដាដែលពាក់ព័ន្ធនឹងតួនាទីរបស់យើង
៧. សូមពន្យល់ពីរបៀបដែលកាលៈទេសៈរបស់យើងអាចប៉ះពាល់ដល់តួនាទីរបស់យើងក្នុងក្រុមជំនុំ។
៧ គឺចាំបាច់ឲ្យយើងត្រិះរិះពិចារណាកាលៈទេសៈរបស់យើង ពីព្រោះនោះអាចប៉ះពាល់ដល់តួនាទីដែលយើងមានក្នុងក្រុមជំនុំ។ ជាឧទាហរណ៍ តួនាទីរបស់បងប្រុសនិងបងស្រីក្នុងក្រុមជំនុំគឺខុសគ្នាបន្ដិច។ អាយុ សុខភាព និងកត្ដាឯទៀតក៏ប៉ះពាល់ដល់តួនាទីដែលយើងអាចមានក្នុងកិច្ចបម្រើព្រះយេហូវ៉ាដែរ។ សុភាសិត ២០:២៩ចែងថា៖ «កំឡាំងកាយ ជា[លំអ]របស់មនុស្សកំឡោះ ហើយសក់ស្កូវជាគ្រឿងលំអដល់មនុស្សចាស់»។ សមាជិកក្រុមជំនុំដែលមានវ័យក្មេងប្រហែលជាអាចធ្វើកិច្ចការជាច្រើនដែលត្រូវប្រើកម្លាំង រីឯបងប្អូនវ័យចាស់អាចជួយក្រុមជំនុំបានច្រើនដោយសារមានប្រាជ្ញានិងបទពិសោធន៍។ យើងក៏ត្រូវចាំដែរថា កិច្ចការណាក៏ដោយដែលយើងអាចធ្វើក្នុងអង្គការរបស់ព្រះយេហូវ៉ាអាស្រ័យទៅលើគុណដ៏វិសេសលើសលប់របស់ព្រះ។—សកម្ម. ១៤:២៦; រ៉ូម ១២:៦-៨
៨. តើសេចក្ដីប៉ងប្រាថ្នារបស់យើងអាចប៉ះពាល់ដល់តួនាទីរបស់យើងក្នុងក្រុមជំនុំយ៉ាងដូចម្ដេច?
៨ ឧទាហរណ៍អំពីបងស្រីជាបងប្អូនបង្កើតពីរនាក់ ក៏បញ្ជាក់កត្ដាមួយទៀតដែលអាចប៉ះពាល់ដល់តួនាទីដែលយើងមានក្នុងក្រុមជំនុំដែរ។ ទាំងពីរនាក់បានរៀនចប់វិទ្យាល័យ។ ទាំងពីរនាក់មានកាលៈទេសៈដូចគ្នា។ ឪពុកម្ដាយគាត់បានធ្វើអស់ពីសមត្ថភាពដើម្បីលើកទឹកចិត្តពួកគាត់ឲ្យធ្វើជាអ្នកត្រួសត្រាយពេញពេលក្រោយបានរៀនចប់វិទ្យាល័យ។ ក្រោយបានរៀនចប់វិទ្យាល័យ ម្នាក់ចាប់ផ្ដើមត្រួសត្រាយពេញពេល ហើយម្នាក់ទៀតចាប់ផ្ដើមធ្វើការពេញពេល។ ហេតុអ្វីពួកគាត់បានសម្រេចចិត្តខុសពីគ្នា? មកពីសេចក្ដីប៉ងប្រាថ្នារបស់ពួកគាត់។ នៅទីបំផុត ពួកគាត់ម្នាក់ៗបានសម្រេចធ្វើតាមចំណង់ចំណូលចិត្តរៀងៗខ្លួន។ យើងភាគច្រើនក៏ធ្វើដូច្នោះដែរ មែនទេ? យើងត្រូវគិតឲ្យបានហ្មត់ចត់អំពីអ្វីដែលយើងចង់ធ្វើក្នុងកិច្ចបម្រើព្រះ។ តើយើងអាចចូលរួមចំណែកច្រើនជាងក្នុងកិច្ចបម្រើព្រះ ទោះជាយើងត្រូវកែប្រែកាលៈទេសៈរបស់យើងក៏ដោយឬទេ?—២កូ. ៩:៧
៩, ១០. តើយើងគួរធ្វើដូចម្ដេចបើយើងមិនសូវមានចិត្តចង់បង្កើនកិច្ចបម្រើព្រះយេហូវ៉ា?
៩ ចុះយ៉ាងណាបើយើងមិនសូវមានចិត្តចង់បង្កើនកិច្ចបម្រើព្រះ ហើយចង់ធ្វើអ្វីតែបន្ដិចបន្តួចកុំឲ្យតែខាន? ប៉ូលបានសរសេរសំបុត្រទៅកាន់គ្រិស្តសាសនិកនៅក្រុងភីលីពថា៖ «ព្រះគឺជាអ្នកដែលកំពុងមានសកម្មភាពក្នុងអ្នករាល់គ្នាតាមដែលលោកពេញចិត្ត ដើម្បីឲ្យអ្នករាល់គ្នាមានបំណងប្រាថ្នានិងមានការប្រព្រឹត្ត»។ ពិតមែន ព្រះយេហូវ៉ាអាចមានសកម្មភាពក្នុងយើង ដោយមានឥទ្ធិពលលើបំណងប្រាថ្នារបស់យើង។—ភី. ២:១៣; ៤:១៣
១០ បើដូច្នេះ យើងគួរសុំព្រះយេហូវ៉ាធ្វើឲ្យយើងមានចិត្តចង់ធ្វើតាមបំណងប្រាថ្នារបស់លោក មែនទេ? ដាវីឌ ដែលជាស្តេចអ៊ីស្រាអែលនៅសម័យបុរាណបានសុំព្រះធ្វើដូច្នោះ។ គាត់បានអធិដ្ឋានថា៖ «សូមបង្ហាញអស់ទាំងផ្លូវរបស់ទ្រង់ដល់ទូលបង្គំ សូមបង្រៀនទូលបង្គំក្នុងផ្លូវច្រករបស់ទ្រង់។ សូមនាំ ហើយបង្រៀនទូលបង្គំ ក្នុងសេចក្ដីពិតរបស់ទ្រង់ផង ដ្បិតទ្រង់ជាព្រះដ៏ជួយសង្គ្រោះទូលបង្គំ ទូលបង្គំសង្ឃឹមដល់ទ្រង់ដរាបរាល់ថ្ងៃ»។ (ទំនុក. ២៥:៤, ៥) យើងក៏អាចអធិដ្ឋានដូចគាត់ដែរ ដោយសុំព្រះយេហូវ៉ាធ្វើឲ្យយើងមានចិត្តចង់ធ្វើអ្វីដែលលោកពេញចិត្ត។ ពេលដែលយើងគិតពិចារណាអំពីទស្សនៈដែលព្រះយេហូវ៉ានិងបុត្ររបស់លោកមានចំពោះអ្វីដែលយើងធ្វើដើម្បីបម្រើលោក នោះធ្វើឲ្យយើងមានចិត្តពោរពេញទៅដោយអំណរគុណចំពោះលោកទាំងពីរ។ (ម៉ាថ. ២៦:៦-១០; លូក. ២១:១-៤) អំណរគុណនោះអាចជំរុញយើងឲ្យអង្វរសុំព្រះយេហូវ៉ាធ្វើឲ្យយើងមានចិត្តចង់បង្កើនកិច្ចបម្រើរបស់យើង។ អេសាយដែលជាអ្នកប្រកាសទំនាយ ជាគំរូល្អស្តីអំពីចិត្តគំនិតដែលយើងគួរមាន។ ពេលដែលគាត់ឮសំឡេងព្រះយេហូវ៉ាសួរថា៖ «តើអញនឹងចាត់អ្នកណាឲ្យទៅ? តើអ្នកណានឹងទៅឲ្យអញ?» នោះអេសាយឆ្លើយថា៖ «ទូលបង្គំនៅឯណេះហើយ! សូមចាត់ទូលបង្គំចុះ»។—អេ. ៦:៨
តើអាចបង្កើនកិច្ចបម្រើយ៉ាងដូចម្ដេច?
១១. (ក) ហេតុអ្វីបានជាត្រូវការបងប្រុសឲ្យព្យាយាមទទួលភារកិច្ចក្នុងក្រុមជំនុំ? (ខ) តើបងប្រុសម្នាក់អាចព្យាយាមទទួលឯកសិទ្ធិក្នុងក្រុមជំនុំយ៉ាងដូចម្ដេច?
១១ ដោយសារមាន២៨៩.៦៧៨នាក់ទទួលការជ្រមុជទឹកនៅឆ្នាំកិច្ចបម្រើ២០០៨ នេះច្បាស់ជាត្រូវការបងប្រុសជាច្រើននាក់ដើម្បីជួយនាំមុខ។ តើបងប្រុសម្នាក់គួរប្រព្រឹត្តយ៉ាងណាដោយឃើញថាមានសេចក្ដីត្រូវការដូចនេះ? បើនិយាយឲ្យចំទៅ គាត់គួរព្យាយាមឲ្យមានគុណសម្បត្ដិដែលបទគម្ពីរចែងថាគឺចាំបាច់ដើម្បីធ្វើជាជំនួយការខាងកិច្ចបម្រើ ឬជាអ្នកចាស់ទុំ។ (១ធី. ៣:១-១០, ១២, ១៣; ទីត. ១:៥-៩) តើបងប្រុសម្នាក់អាចខំព្យាយាមធ្វើអ្វីដើម្បីមានគុណសម្បត្ដិដែលបទគម្ពីរបញ្ជាក់នោះ? គាត់អាចចូលរួមយ៉ាងសកម្មក្នុងកិច្ចផ្សព្វផ្សាយ ខ្នះខ្នែងបំពេញភារកិច្ចក្នុងក្រុមជំនុំ ខំប្រឹងឆ្លើយកាន់តែល្អនៅកិច្ចប្រជុំ ហើយយកចិត្តទុកដាក់នឹងបងប្អូនរួមជំនឿ។ បើធ្វើដូច្នោះ នោះបង្ហាញថាគាត់ចាត់ទុកតួនាទីរបស់គាត់ក្នុងក្រុមជំនុំថាជាអ្វីដ៏មានតម្លៃ។
១២. តើប្អូនប្រុសៗអាចបង្ហាញថាពួកគេមានចិត្តខ្នះខ្នែងចំពោះសេចក្ដីពិតយ៉ាងដូចម្ដេច?
១២ តើប្អូនប្រុសៗ ជាពិសេសអ្នកដែលមានអាយុចាប់ពី១៣ទៅ១៩ឆ្នាំ អាចធ្វើអ្វីខ្លះដើម្បីជឿនទៅមុខក្នុងកិច្ចបម្រើក្រុមជំនុំ? ពួកគេអាចព្យាយាមបង្កើន‹ប្រាជ្ញានិងការយល់ដឹងដែលសកម្មពលរបស់ព្រះផ្ដល់ឲ្យ› ដោយក្រេបជញ្ជក់ចំណេះពីបទគម្ពីរ។ (កូឡ. ១:៩) ពួកគេអាចធ្វើដូច្នោះដោយសង្វាតសិក្សាបណ្ដាំរបស់ព្រះ ហើយចូលរួមយ៉ាងសកម្មក្នុងកិច្ចប្រជុំក្រុមជំនុំ។ ប្អូនប្រុសៗក៏អាចព្យាយាមទទួលឯកសិទ្ធិដោយខំប្រឹងឲ្យមានគុណសម្បត្ដិដែលចាំបាច់ដើម្បីចូលតាម‹ទ្វារបើកចំហយ៉ាងធំសម្រាប់បំពេញកិច្ចបម្រើ›ពេញពេលប្រភេទផ្សេងៗ។ (១កូ. ១៦:៩) ការចូលរួមកិច្ចបម្រើព្រះយេហូវ៉ាពេញពេល ពិតជាធ្វើឲ្យមានជីវិតដ៏គាប់ចិត្ត ហើយនាំឲ្យបានពរជាច្រើន។—សូមអាន សាស្ដា ១២:១
១៣, ១៤. តើបងប្អូនស្រីអាចបង្ហាញយ៉ាងដូចម្ដេចថាពួកគាត់ចាត់ទុកតួនាទីរបស់ពួកគាត់ក្នុងក្រុមជំនុំថាជាអ្វីដ៏មានតម្លៃ?
១៣ បងប្អូនស្រីអាចបង្ហាញថាពួកគេឲ្យតម្លៃទៅលើឯកសិទ្ធិចូលរួមធ្វើឲ្យបទគម្ពីរនៅទំនុកតម្កើង ៦៨:១១បានសម្រេច។ ខនោះចែងថា៖ «ព្រះអម្ចាស់ទ្រង់ប្រទានព្រះបន្ទូល ហើយ[ពួកស្ត្រី]ដែលប្រកាសប្រាប់ដំណឹង[ល្អ] នោះមានគ្នាច្រើនណាស់»។ វិធីល្អបំផុតមួយដែលបងប្អូនស្រីអាចបង្ហាញថាពួកគេមានអំណរគុណចំពោះតួនាទីរបស់ពួកគេក្នុងក្រុមជំនុំ គឺដោយចូលរួមក្នុងការបង្រៀនមនុស្សឲ្យក្លាយទៅជាអ្នកកាន់តាមលោកយេស៊ូ។ (ម៉ាថ. ២៨:១៩, ២០) ដូច្នេះ ពេលដែលបងប្អូនស្រីចូលរួមឲ្យបានច្រើនបំផុតក្នុងកិច្ចផ្សព្វផ្សាយ ហើយស្ម័គ្រចិត្តធ្វើការលះបង់ច្រើនដើម្បីកិច្ចបម្រើ នេះបង្ហាញថាពួកគេចាត់ទុកតួនាទីរបស់ពួកគេក្នុងក្រុមជំនុំថាជាអ្វីដ៏មានតម្លៃ។
១៤ ប៉ូលបានសរសេរទៅកាន់ទីតុសថា៖ «ស្ត្រីវ័យចាស់ត្រូវប្រព្រឹត្តឲ្យសមជាមនុស្សបរិសុទ្ធ . . . ជាអ្នកបង្រៀនអំពីអ្វីដែលល្អ ដើម្បីពួកគាត់អាចធ្វើឲ្យស្ត្រីវ័យក្មេងភ្ញាក់ខ្លួន ហើយស្រឡាញ់ប្ដី ស្រឡាញ់កូន ដឹងខុសត្រូវ បរិសុទ្ធ ល្អ ឧស្សាហ៍ធ្វើកិច្ចការផ្ទះ ចុះចូលចំពោះប្ដីខ្លួន ដើម្បីកុំឲ្យអ្នកណានិយាយប្រមាថបណ្ដាំរបស់ព្រះ»។ (ទីត. ២:៣-៥) បងស្រីៗដែលមានភាពចាស់ទុំអាចមានឥទ្ធិពលល្អណាស់ទៅលើក្រុមជំនុំ! ពេលដែលពួកគាត់គោរពបងប្រុសៗដែលនាំមុខ ហើយធ្វើការសម្រេចចិត្តត្រឹមត្រូវស្តីអំពីការស្លៀកពាក់សម្អិតសម្អាងខ្លួនថែមទាំងអំពីការកម្សាន្ត នោះពួកគាត់ទុកគំរូល្អប្រសើរឲ្យអ្នកឯទៀត ហើយឲ្យតម្លៃខ្ពស់ទៅលើតួនាទីរបស់ខ្លួនក្នុងក្រុមជំនុំ។
១៥. តើបងប្អូនស្រីដែលនៅលីវអាចធ្វើដូចម្ដេចដើម្បីស៊ូទ្រាំនឹងអារម្មណ៍ឯកោ?
១៥ ជួនកាល បងប្អូនស្រីដែលគ្មានប្ដីពិបាកដឹងថាពួកគេមានតួនាទីអ្វីក្នុងក្រុមជំនុំ។ បងស្រីម្នាក់ដែលធ្លាប់មានបញ្ហានេះបានប្រាប់ថា៖ «ជួនកាលជីវិតនៅលីវអាចធ្វើឲ្យមានអារម្មណ៍ឯកោ»។ គាត់ប្រាប់អំពីរបៀបដែលគាត់ស៊ូទ្រាំបញ្ហានោះថា៖ «ការអធិដ្ឋាននិងការសិក្សាជួយខ្ញុំស្គាល់តួនាទីរបស់ខ្ញុំម្ដងទៀត។ ខ្ញុំសិក្សាស្វែងយល់អំពីទស្សនៈរបស់ព្រះយេហូវ៉ាចំពោះខ្ញុំ។ ក្រោយមក ខ្ញុំខំព្យាយាមជួយអ្នកឯទៀតក្នុងក្រុមជំនុំ។ នេះជួយខ្ញុំគិតអំពីអ្នកឯទៀតជាជាងគិតតែអំពីខ្លួនខ្ញុំ»។ យោងទៅតាមទំនុកតម្កើង ៣២:៨ ព្រះយេហូវ៉ាមានប្រសាសន៍ប្រាប់ដាវីឌថា៖ «អញនឹងទូន្មានឯង ដោយភ្នែកអញមើលឯងជាប់»។ ពិតមែន ព្រះយេហូវ៉ាយកចិត្តទុកដាក់នឹងអ្នកបម្រើម្នាក់ៗរបស់លោក រួមទាំងបងប្អូនស្រីដែលនៅលីវ ហើយលោកនឹងជួយពួកគេទាំងអស់គ្នាស្គាល់តួនាទីរបស់ខ្លួនក្នុងក្រុមជំនុំ។
ចូររក្សាតួនាទីរបស់អ្នក!
១៦, ១៧. (ក) ហេតុអ្វីយើងបានធ្វើការសម្រេចចិត្តល្អបំផុត ពេលដែលសម្រេចចិត្តទទួលសេចក្ដីអញ្ជើញរបស់ព្រះយេហូវ៉ាឲ្យរួមចំណែកក្នុងអង្គការរបស់លោក? (ខ) តើយើងត្រូវធ្វើដូចម្ដេចដើម្បីរក្សាតួនាទីរបស់យើងក្នុងអង្គការរបស់ព្រះយេហូវ៉ា?
១៦ ដោយសេចក្ដីស្រឡាញ់ ព្រះយេហូវ៉ាបានទាញនាំមកនូវអ្នកបម្រើម្នាក់ៗរបស់លោក ឲ្យមានចំណងមិត្តភាពជាមួយនឹងលោក។ លោកយេស៊ូបានមានប្រសាសន៍ថា៖ «គ្មានមនុស្សណាម្នាក់អាចមកឯខ្ញុំបានឡើយ លុះត្រាតែអ្នកនោះបានត្រូវទាញនាំមកដោយបិតានៅស្ថានសួគ៌ ដែលបានចាត់ខ្ញុំឲ្យមក»។ (យ៉ូន. ៦:៤៤) ក្នុងចំណោមមនុស្សរាប់ពាន់លាននាក់នៅលើផែនដីនេះ មានតែយើងដែលព្រះយេហូវ៉ាបានអញ្ជើញឲ្យមករួមចំណែកក្នុងក្រុមជំនុំរបស់លោកសព្វថ្ងៃនេះ។ យើងបានធ្វើការសម្រេចចិត្តល្អបំផុត ពេលដែលសម្រេចចិត្តទទួលសេចក្ដីអញ្ជើញរបស់លោក ហើយនោះបានធ្វើឲ្យជីវិតយើងមានខ្លឹមសារ។ បន្ថែមទៅទៀត ដោយសារយើងមានតួនាទីក្នុងក្រុមជំនុំ យើងមានអំណរនិងសុភមង្គលច្រើនណាស់!
១៧ អ្នកតែងទំនុកច្រៀងបានច្រៀងថា៖ «ឱព្រះយេហូវ៉ាអើយ! ទូលបង្គំស្រឡាញ់ទីឈប់សំរាកនៅដំណាក់ទ្រង់ . . . ជើងទូលបង្គំឈរនៅក្នុងផ្លូវទៀងត្រង់ហើយ ទូលបង្គំនឹងលើកសរសើរដល់ព្រះយេហូវ៉ា នៅក្នុងពួកជំនុំទាំងប៉ុន្មាន»។ (ទំនុក. ២៦:៨, ១២) ព្រះដ៏ពិតឲ្យយើងម្នាក់ៗមានតួនាទីក្នុងអង្គការរបស់លោក។ បើយើងបន្តធ្វើតាមការណែនាំពីព្រះ ហើយនៅជាប់រវល់ក្នុងកិច្ចបម្រើលោក យើងអាចរក្សាតួនាទីថ្លៃវិសេសរបស់យើងក្នុងរបៀបរៀបចំរបស់ព្រះយេហូវ៉ា។
តើអ្នកចាំឬទេ?
• ហេតុអ្វីជាការសមហេតុផលដែលយើងសន្និដ្ឋានថា គ្រិស្តសាសនិកទាំងអស់មានតួនាទីក្នុងក្រុមជំនុំ?
• តើយើងបង្ហាញយ៉ាងដូចម្ដេចថា យើងចាត់ទុកតួនាទីរបស់យើងក្នុងក្រុមជំនុំថាជាអ្វីដ៏មានតម្លៃ?
• តើកត្ដាអ្វីខ្លះអាចប៉ះពាល់ដល់តួនាទីរបស់យើងក្នុងក្រុមជំនុំ?
• តើគ្រិស្តសាសនិកវ័យក្មេងនិងពេញវ័យអាចបង្ហាញដោយរបៀបណាថា ពួកគេចាត់ទុកតួនាទីរបស់ពួកគេក្នុងក្រុមជំនុំថាជាអ្វីដ៏មានតម្លៃ?
[សំណួរសម្រាប់វគ្គនីមួយៗ]
[រូបភាពនៅទំព័រ២០]
តើបងប្រុសៗអាចព្យាយាមទទួលឯកសិទ្ធិ ក្នុងក្រុមជំនុំយ៉ាងដូចម្ដេច?
[រូបភាពនៅទំព័រ២១]
តើបងប្អូនស្រីអាចបង្ហាញយ៉ាងដូចម្ដេចថា ពួកគាត់ចាត់ទុកតួនាទីរបស់ពួកគាត់ក្នុងក្រុមជំនុំថាជាអ្វីដ៏មានតម្លៃ?