ចូរធ្វើឲ្យសេចក្ដីអធិដ្ឋានរបស់អ្នកមានន័យខ្លឹមសារដោយសិក្សាគម្ពីរ
ចូរធ្វើឲ្យសេចក្ដីអធិដ្ឋានរបស់អ្នកមានន័យខ្លឹមសារដោយសិក្សាគម្ពីរ
«ឱព្រះអម្ចាស់អើយ! សូមទ្រង់ផ្ទៀងព្រះកាណ៌ស្ដាប់ចំពោះសេចក្ដីអធិស្ឋានរបស់ទូលបង្គំ»។—នេហ. ១:១១
១, ២. ហេតុអ្វីមានប្រយោជន៍ឲ្យយើងពិចារណាសេចក្ដីអធិដ្ឋានខ្លះៗដែលបានកត់ទុកក្នុងគម្ពីរ?
សេចក្ដីអធិដ្ឋាននិងការសិក្សាគម្ពីរគឺជាផ្នែកសំខាន់នៃការគោរពប្រណិប័តន៍ពិត។ (១ថែ. ៥:១៧; ២ធី. ៣:១៦, ១៧) គម្ពីរមិនមែនជាសៀវភៅធម៌សម្រាប់សូត្រពេលអធិដ្ឋាននោះទេ។ ក៏ប៉ុន្តែ គម្ពីរមានសេចក្ដីអធិដ្ឋានជាច្រើន ដែលរួមបញ្ចូលសេចក្ដីអធិដ្ឋានមួយចំនួនក្នុងសៀវភៅទំនុកតម្កើង។
២ កាលដែលអ្នកអាននិងសិក្សាគម្ពីរ អ្នកទំនងជានឹងរកឃើញសេចក្ដីអធិដ្ឋានដែលទាក់ទងនឹងកាលៈទេសៈដែលអ្នកប្រឈមមុខ។ តាមពិត នៅក្នុងគម្ពីរមានពាក្យសម្ដីដែលមនុស្សផ្សេងៗជម្រាបព្រះ ហើយសេចក្ដីអធិដ្ឋានរបស់អ្នកនឹងមានន័យខ្លឹមសារច្រើនជាង កាលណាអ្នករួមបញ្ចូលសម្ដីទាំងនោះក្នុងសេចក្ដីអធិដ្ឋានរបស់អ្នក។ តើអ្នកអាចរៀនអ្វីពីមនុស្សដែលបានទទួលជំនួយពីព្រះតាមសំណូមពររបស់ពួកគាត់? ហើយតើអ្នកអាចទាញមេរៀនអ្វីពីសំណូមពររបស់ពួកគាត់?
ចូរសុំការណែនាំពីព្រះហើយធ្វើតាម
៣, ៤. តើអ្នកបម្រើរបស់អាប្រាហាំត្រូវបានចាត់ឲ្យទៅធ្វើអ្វី? ដោយគិតពីលទ្ធផលល្អដែលព្រះយេហូវ៉ានាំឲ្យមាននោះ តើយើងអាចរៀនអ្វី?
៣ ការសិក្សាគម្ពីរបង្ហាញយ៉ាងច្បាស់ថា អ្នកត្រូវអធិដ្ឋានសុំការណែនាំពីព្រះជានិច្ច។ សូមគិតអំពីឧទាហរណ៍មួយ។ អាប្រាហាំដែលជាមេគ្រួសារម្នាក់ពីបុរាណ ចាត់អ្នកបម្រើវ័យចាស់ជាងគេរបស់គាត់ ប្រហែលជាមានឈ្មោះអេលាស៊ើរ ឲ្យទៅតំបន់មេសូប៉ូតាមៀដើម្បីរកស្ត្រីដែលកោតខ្លាចព្រះរួចនាំទៅឲ្យធ្វើជាប្រពន្ធរបស់អ៊ីសាក។ ពេលទៅដល់ទីនោះ អ្នកបម្រើនេះបានអធិដ្ឋានថា៖ «ឱព្រះយេហូវ៉ា . . . កាលណាពួកកូនស្រីរបស់មនុស្សក្នុងក្រុងនេះចេញមកដងទឹក នោះនាងក្រមុំណាដែលទូលបង្គំនិយាយថា ‹សូមនាងដាក់ក្អមចុះមកឲ្យខ្ញុំផឹកផង› ហើយនាងនោះនឹងឆ្លើយមកថា ‹អញ្ជើញពិសាចុះ! ខ្ញុំនឹងដងទឹកឲ្យអូដ្ឋផឹកដែរ› សូមឲ្យត្រូវត្រង់រូបស្ត្រីនោះឯង ដែលទ្រង់ដំរូវឲ្យអ៊ីសាកជាអ្នកបំរើទ្រង់ យ៉ាងនោះទូលបង្គំនឹងដឹងថា ទ្រង់បានសំដែងសេចក្ដីសប្បុរសចំពោះចៅហ្វាយទូលបង្គំមែន»។—លោ. ២៤:១២-១៤
៤ ពេលរេបិកាដងទឹកឲ្យអូដ្ឋរបស់គាត់ផឹក នោះបង្ហាញថា ព្រះបានធ្វើតាមសំណូមពររបស់អ្នកបម្រើអាប្រាហាំ។ មិនយូរក្រោយមក រេបិកាធ្វើដំណើរជាមួយគាត់ទៅស្រុកកាណាន ហើយបានក្លាយទៅជាប្រពន្ធជាទីស្រឡាញ់របស់អ៊ីសាក។ ពិតមែនតែព្រះប្រហែលជាមិនឲ្យអ្នកសញ្ញាពិសេសណាមួយទេ ប៉ុន្តែ លោកនឹងណែនាំអ្នក បើអ្នកអធិដ្ឋាន ហើយតាំងចិត្តឲ្យសកម្មពលរបស់លោកដឹកនាំអ្នក។—កាឡ. ៥:១៨
សេចក្ដីអធិដ្ឋានជួយយើងឲ្យបានស្បើយពីទុក្ខកង្វល់
៥, ៦. ពេលដែលយ៉ាកុបជិតជួបអេសាវ តើលក្ខណៈអ្វីខ្លះនៃសេចក្ដីអធិដ្ឋានរបស់គាត់គឺគួរឲ្យកត់សម្គាល់?
៥ សេចក្ដីអធិដ្ឋានអាចជួយយើងឲ្យបានស្បើយពីទុក្ខកង្វល់។ ពេលយ៉ាកុបព្រួយបារម្ភថា អេសាវជាបងប្អូនភ្លោះគាត់នឹងធ្វើបាបគាត់ នោះយ៉ាកុបបានអធិដ្ឋានថា៖ «ឱព្រះយេហូវ៉ាអើយ! . . . ទូលបង្គំមិនគួរឲ្យបានអស់ទាំងសេចក្ដីសប្បុរស នឹងអស់ទាំងសេចក្ដីស្មោះត្រង់ដែលទ្រង់បានផ្ដល់មកទូលបង្គំជាអ្នកបំរើទ្រង់ទេ . . . សូមទ្រង់ប្រោសឲ្យទូលបង្គំរួចពីកណ្ដាប់ដៃនៃអេសាវជាបង ដ្បិតទូលបង្គំខ្លាច ក្រែងគាត់មកវាយពួកទូលបង្គំនេះ ទាំងម្ដាយទាំងកូនផង។ ទ្រង់បានមានបន្ទូលថា អញនឹងប្រោសសេចក្ដីល្អដល់ឯងជាពិតប្រាកដ ហើយនឹងធ្វើឲ្យពូជឯងបានគ្នាច្រើន ដូចជាខ្សាច់នៅសមុទ្រដែលប្រមាណមិនបាន»។—លោ. ៣២:៩-១២
៦ ទោះជាយ៉ាកុបបានចាត់វិធានការផ្សេងៗដើម្បីបង្ការទំនាស់ក៏ដោយ តែពេលដែលគាត់និងអេសាវត្រូវគ្នាវិញ នោះបង្ហាញថាព្រះបានធ្វើតាមសំណូមពររបស់គាត់។ (លោ. ៣៣:១-៤) សូមអានសំណូមពរនោះយ៉ាងដិតដល់ ហើយអ្នកនឹងឃើញថាយ៉ាកុបមិនគ្រាន់តែអង្វរសុំជំនួយប៉ុណ្ណោះទេ។ គាត់ក៏បានបង្ហាញជំនឿលើពូជដែលព្រះសន្យាចាត់ឲ្យមក ហើយថ្លែងអំណរគុណចំពោះសេចក្ដីសប្បុរសដ៏ស្មោះរបស់ព្រះ។ តើអ្នកមាន«ការភ័យខ្លាចនៅខាងក្នុង»ចិត្តទេ? (២កូ. ៧:៥) បើមានមែន សេចក្ដីអង្វររបស់យ៉ាកុបប្រហែលជារំលឹកអ្នកឲ្យដឹងថា សេចក្ដីអធិដ្ឋានអាចធ្វើឲ្យអ្នកស្បើយពីទុក្ខកង្វល់។ ក៏ប៉ុន្តែ សេចក្ដីអធិដ្ឋានមិនគួរសុទ្ធតែជាសំណូមពរប៉ុណ្ណោះទេ តែក៏ត្រូវរួមបញ្ចូលសម្ដីដែលបង្ហាញពីជំនឿរបស់អ្នកដែរ។
អធិដ្ឋានសុំប្រាជ្ញា
៧. ហេតុអ្វីបានជាម៉ូសេអធិដ្ឋានសុំឲ្យមានចំណេះអំពីផ្លូវរបស់ព្រះយេហូវ៉ា?
៧ ការចង់ឲ្យព្រះយេហូវ៉ាពេញចិត្តគួរជំរុញអ្នកឲ្យអធិដ្ឋានសុំប្រាជ្ញា។ ម៉ូសេបានអធិដ្ឋានសុំចំណេះអំពីផ្លូវរបស់ព្រះ។ គាត់អង្វរសុំថា៖«មើល! [ព្រះយេហូវ៉ា]ទ្រង់បង្គាប់មកទូលបង្គំឲ្យនាំបណ្ដាជននេះឡើង[ចេញពីអេស៊ីប] . . . ដូច្នេះ បើទូលបង្គំប្រកបដោយព្រះគុណនៃទ្រង់ពិតមែន នោះសូមសំដែងបង្ហាញអស់ទាំងផ្លូវរបស់ទ្រង់ដល់ទូលបង្គំផង ដើម្បីឲ្យទូលបង្គំបាន . . . ប្រកបដោយព្រះគុណនៃទ្រង់ពិត»។ (និក្ខ. ៣៣:១២, ១៣) ព្រះយេហូវ៉ាបានធ្វើតាមសំណូមពរនោះដោយឲ្យម៉ូសេមានចំណេះកាន់តែច្រើនអំពីផ្លូវរបស់លោក ជាចំណេះដែលគាត់ត្រូវការជាចាំបាច់ដើម្បីគាត់អាចដឹកនាំរាស្ត្ររបស់លោក។
៨. ដោយរំពឹងគិតអំពីសៀវភៅពង្សាវតារក្សត្រទី១ ៣:៧-១៤ តើអ្នកអាចទទួលប្រយោជន៍យ៉ាងដូចម្ដេច?
៨ ដាវីឌក៏បានអធិដ្ឋានថា៖ «ឱព្រះយេហូវ៉ាអើយ! សូមបង្ហាញអស់ទាំងផ្លូវរបស់ទ្រង់ដល់ទូលបង្គំ»។ (ទំនុក. ២៥:៤) សាឡូម៉ូនដែលជាបុត្ររបស់ដាវីឌ បានអង្វរសុំព្រះឲ្យគាត់មានប្រាជ្ញាគ្រប់គ្រាន់ដើម្បីបំពេញមុខងារជាស្តេចនៅស្រុកអ៊ីស្រាអែល។ ព្រះយេហូវ៉ាបានពេញចិត្តនឹងសេចក្ដីអធិដ្ឋានរបស់សាឡូម៉ូន ហើយលោកមិនគ្រាន់តែបានផ្ដល់អ្វីដែលសាឡូម៉ូនសុំប៉ុណ្ណោះទេ តែក៏ផ្ដល់ទ្រព្យសម្បត្ដិនិងកេរ្ដិ៍ឈ្មោះដែរ។ (សូមអាន ពង្សាវតារក្សត្រទី១ ៣:៧-១៤) បើអ្នកទទួលឯកសិទ្ធិដែលមើលទៅហួសពីសមត្ថភាពរបស់អ្នក សូមអធិដ្ឋានឲ្យមានប្រាជ្ញា ហើយបង្ហាញចិត្តរាបទាប។ ក្រោយមក ព្រះនឹងជួយអ្នកឲ្យមានចំណេះនិងប្រាជ្ញាគ្រប់គ្រាន់ ដើម្បីបំពេញភារកិច្ចរបស់អ្នកតាមវិធីដែលត្រឹមត្រូវថែមទាំងប្រកបដោយក្ដីស្រឡាញ់។
អធិដ្ឋានអស់ពីដួងចិត្ត
៩, ១០. ពេលសាឡូម៉ូនដៅបញ្ជាក់អំពីចិត្តក្នុងសេចក្ដីអធិដ្ឋានរបស់គាត់នៅឯពិធីសម្ពោធវិហារ តើអ្នកបានកត់សម្គាល់ចំណុចសំខាន់ណាខ្លះ?
៩ យើងត្រូវអធិដ្ឋានអស់ពីដួងចិត្ត ទើបព្រះស្ដាប់ការអធិដ្ឋានរបស់យើង។ ដូចបានកត់ទុកនៅពង្សាវតារក្សត្រទី១ ជំពូកទី៨ សាឡូម៉ូនបានអធិដ្ឋានយ៉ាងស្មោះអស់ពីចិត្តនៅមុខបណ្ដាជនជាច្រើន ដែលបានជួបជុំនៅក្រុងយេរូសាឡិម ដើម្បីសម្ពោធវិហាររបស់ព្រះយេហូវ៉ានាឆ្នាំ១០២៦មុនគ.ស.។ ក្រោយពីហឹបនៃកិច្ចព្រមព្រៀងបានត្រូវដាក់នៅទីបរិសុទ្ធបំផុត ហើយពពករបស់ព្រះយេហូវ៉ាមានពេញក្នុងវិហារ នោះសាឡូម៉ូនបានសរសើរព្រះ។
១០ សូមសិក្សាសេចក្ដីអធិដ្ឋានរបស់សាឡូម៉ូន ហើយកត់សម្គាល់ពាក្យដែលទាក់ទងនឹងចិត្ត។ សាឡូម៉ូនបានទទួលស្គាល់ថា មានតែព្រះយេហូវ៉ាមួយគត់ដែលស្គាល់ចិត្តរបស់មនុស្ស។ (១ព. ៨:៣៨, ៣៩) សេចក្ដីអធិដ្ឋាននោះបង្ហាញថា អ្នកធ្វើខុសដែល‹វិលត្រឡប់មកឯព្រះដោយអស់ពីចិត្ត›អាចមានក្ដីសង្ឃឹម។ បើពួកសត្រូវចាប់យករាស្ត្ររបស់ព្រះ នោះព្រះនឹងស្ដាប់សេចក្ដីអង្វររបស់រាស្ត្រលោក បើពួកគាត់មានចិត្តគ្រប់លក្ខណ៍ចំពោះព្រះយេហូវ៉ា។ (១ព. ៨:៤៨, ៥៨, ៦១) បើដូច្នេះ អ្នកពិតជាត្រូវអធិដ្ឋានអស់ពីដួងចិត្ត។
របៀបដែលទំនុកតម្កើងជួយឲ្យសេចក្ដីអធិដ្ឋានរបស់អ្នកមានន័យខ្លឹមសារ
១១, ១២. តើអ្នកបានរៀនអ្វីពីពាក្យសម្ដីរបស់ពួកលេវីម្នាក់ដែលមិនអាចទៅកន្លែងគោរពបូជារបស់ព្រះមួយរយៈ?
១១ ការសិក្សាសៀវភៅទំនុកតម្កើងអាចធ្វើឲ្យសេចក្ដីអធិដ្ឋានរបស់អ្នកមានន័យខ្លឹមសារ ហើយជួយអ្នកអត់ធ្មត់រង់ចាំឲ្យព្រះធ្វើតាមសំណូមពររបស់អ្នក។ សូមគិតអំពីការអត់ធ្មត់របស់ពួកលេវីម្នាក់ដែលបានត្រូវចាប់យកទៅប្រទេសផ្សេង។ ទោះជាគាត់មិនអាចទៅកន្លែងគោរពបូជារបស់ព្រះយេហូវ៉ាអស់មួយរយៈក៏ដោយ គាត់បានច្រៀងថា៖ «ឱព្រលឹងអញអើយ! ហេតុអ្វីបានជាឯងត្រូវបង្អោនចុះ ហើយមានសេចក្ដីរសាប់រសល់នៅក្នុងខ្លួនដូច្នេះ? ចូរសង្ឃឹម[ឬ«រង់ចាំ»]ដល់ព្រះចុះ ដ្បិតអញនឹងបានសរសើរដល់ទ្រង់ទៀត ដែលទ្រង់ជាសេចក្ដីជំនួយ ហើយជាព្រះនៃអញ»។—ទំនុក. ៤២:៥, ១១; ព.ថ.; ៤៣:៥
១២ តើអ្នកអាចទាញមេរៀនអ្វីពីពួកលេវីម្នាក់នោះ? បើអ្នកមិនអាចជួបជុំជាមួយបងប្អូនរួមជំនឿនៅកន្លែងគោរពបូជាព្រះអស់មួយរយៈ ព្រោះអ្នកជាប់គុកដោយសារសេចក្ដីសុចរិត នោះសូមអត់ធ្មត់រង់ចាំឲ្យព្រះជួយអ្នក។ (ទំនុក. ៣៧:៥) សូមរំពឹងគិតអំពីអំណរដែលអ្នកធ្លាប់មានក្នុងកិច្ចបម្រើព្រះ ហើយអធិដ្ឋានសុំឲ្យចេះស៊ូទ្រាំ កាលដែលអ្នក‹រង់ចាំដល់ព្រះ›បើកផ្លូវឲ្យអ្នកជួបជុំជាមួយរាស្ត្ររបស់លោកម្ដងទៀត។
អធិដ្ឋានសុំដោយមានជំនឿ
១៣. ស្របទៅតាមយ៉ាកុប ១:៥-៨ ហេតុអ្វីគប្បីឲ្យអ្នកអធិដ្ឋានដោយមានជំនឿ?
១៣ មិនថាអ្នកមានកាលៈទេសៈអ្វីក៏ដោយ ពេលណាអធិដ្ឋាន ចូរអធិដ្ឋានដោយមានជំនឿ។ បើអ្នកជួបប្រទះការល្បងលចំពោះចិត្តស្មោះគ្រប់លក្ខណៈរបស់អ្នក សូមធ្វើតាមដំបូន្មានរបស់យ៉ាកុប។ សូមអធិដ្ឋានទៅព្រះ ហើយទុកចិត្តទាំងស្រុងថា លោកអាចផ្ដល់ឲ្យអ្នកមានប្រាជ្ញាគ្រប់គ្រាន់ដើម្បីស៊ូទ្រាំការល្បងល។ (សូមអាន យ៉ាកុប ១:៥-៨) ព្រះជ្រាបពីបញ្ហាដែលអ្នកប្រហែលជាមាន ហើយលោកអាចណែនាំនិងសម្រាលទុក្ខអ្នកតាមរយៈសកម្មពលរបស់លោក។ សូមជម្រាបព្រះអំពីអារម្មណ៍របស់អ្នកដោយជឿជាក់«មិនសង្ស័យសោះ» ហើយឲ្យសកម្មពលនិងឱវាទដែលមានក្នុងបណ្ដាំរបស់លោកដឹកនាំអ្នក។
១៤, ១៥. ហេតុអ្វីយើងអាចនិយាយថា ហាណាអធិដ្ឋាននិងប្រព្រឹត្តដោយមានជំនឿ?
១៤ ហាណាដែលជាប្រពន្ធម្នាក់ក្នុងចំណោមប្រពន្ធទាំងពីររបស់អែលកាណា ដែលមកពីកុលសម្ព័ន្ធលេវី បានអធិដ្ឋាននិងប្រព្រឹត្តដោយមានជំនឿ។ ប្រពន្ធម្នាក់ទៀតរបស់អែលកាណាឈ្មោះពេនីណា មានកូនពីរបីនាក់ ហើយគាត់បានចំអកឲ្យហាណាពីព្រោះនាងជាស្រីអារ។ នៅឯកន្លែងគោរពបូជាព្រះ ហាណាស្បថថាបើនាងអាចបង្កើតបានកូនប្រុសមួយ នាងនឹងប្រគល់កូននោះឲ្យព្រះយេហូវ៉ា។ ពេលនាងអធិដ្ឋាន បបូរមាត់របស់នាងចាប់ផ្ដើមញ័រ ដូច្នេះសម្ដេចសង្ឃអេលីស្មានថាហាណាស្រវឹងស្រា។ ពេលដឹងថាហាណាមិនស្រវឹងស្រា នោះអេលីបានពោលថា៖ «សូមឲ្យព្រះនៃសាសន៍អ៊ីស្រាអែល ទ្រង់ប្រោសឲ្យបានសំរេចដល់នាង តាមសេចក្ដីដែលបានសូមពីទ្រង់ចុះ»។ ថ្វីបើហាណាមិនដឹងច្បាស់ថានឹងមានលទ្ធផលយ៉ាងណា នោះនាងមានជំនឿថាព្រះនឹងធ្វើតាមសំណូមពររបស់នាង។ ដូច្នេះហើយ «នាងក៏បាត់ទឹកមុខព្រួយ»ទៅ។—១សាំ. ១:៩-១៨
១៥ ក្រោយពីសាំយូអែលកើតមកហើយបានផ្ដាច់ដោះ នោះហាណាបានប្រគល់គាត់ឲ្យព្រះយេហូវ៉ាដើម្បីធ្វើកិច្ចការពិសិដ្ឋនៅឯកន្លែងគោរពបូជាព្រះ។ (១សាំ. ១:១៩-២៨) បើអ្នកទុកពេលដើម្បីរំពឹងគិតអំពីសេចក្ដីអធិដ្ឋានរបស់ហាណា នេះអាចធ្វើឲ្យសេចក្ដីអធិដ្ឋានរបស់អ្នកមានន័យខ្លឹមសារ។ ម្យ៉ាងទៀត នេះក៏អាចជួយអ្នកឲ្យឃើញថា អ្នកអាចបំបាត់ទុក្ខព្រួយដែលបណ្ដាលមកពីបញ្ហាលំបាក បើអ្នកអធិដ្ឋានដោយមានជំនឿថាព្រះនឹងធ្វើតាមសំណូមពររបស់អ្នក។—១សាំ. ២:១-១០
១៦, ១៧. ដោយសារនេហេមាបានអធិដ្ឋានហើយប្រព្រឹត្តដោយមានជំនឿ តើមានអ្វីកើតឡើង?
១៦ នេហេមាដែលជាបុរសស្មោះត្រង់ម្នាក់នៅសតវត្សរ៍ទី៥មុនគ.ស. បានអធិដ្ឋាននិងប្រព្រឹត្តដោយមានជំនឿ។ គាត់បានអង្វរថា៖ «ឱព្រះអម្ចាស់អើយ! សូមទ្រង់ផ្ទៀងព្រះកាណ៌ស្ដាប់ចំពោះសេចក្ដីអធិស្ឋានរបស់ទូលបង្គំ នឹងសេចក្ដីអធិស្ឋានរបស់ពួកអ្នកបំរើទ្រង់ ដែលកោតខ្លាចដល់ព្រះនាមទ្រង់ ដោយអំណរហើយសូមចំរើនដល់ទូលបង្គំជាអ្នកបំរើទ្រង់ ដោយប្រោសប្រទានឲ្យមនុស្សនេះមានចិត្តមេត្ដាដល់ទូលបង្គំនៅថ្ងៃនេះ»។ តើ«មនុស្សនេះ»ជានរណា? គឺជាស្តេចជនជាតិពើស៊ីឈ្មោះអើថាស៊ើកសេស ដែលនេហេមាបម្រើជាអ្នកកាន់ពែងរបស់គាត់។—នេហ. ១:១១
១៧ នេហេមាបានអធិដ្ឋានអស់ច្រើនថ្ងៃដោយមានជំនឿ ក្រោយគាត់ដឹងថាជនជាតិយូដាដែលបានត្រូវដោះលែងពីទីឃុំឃាំងនៅប្រទេសបាប៊ីឡូន «មានសេចក្ដីវេទនា ហើយត្រូវសេចក្ដីត្មះតិះដៀលជាខ្លាំង ចំណែកកំផែងនៃក្រុងយេរូសាឡិមក៏បាក់បែក»។ (នេហ. ១:៣, ៤) ព្រះបានធ្វើតាមសំណូមពររបស់នេហេមាហួសពីអ្វីដែលគាត់នឹកស្មាន ពេលដែលស្តេចអើថាស៊ើកសេសអនុញ្ញាតឲ្យគាត់ទៅក្រុងយេរូសាឡិមដើម្បីសាងសង់កំពែងឡើងវិញ។ (នេហ. ២:១-៨) មិនយូរក្រោយមក កំពែងក្រុងយេរូសាឡិមបានត្រូវជួសជុលឡើងវិញ។ ព្រះបានធ្វើតាមសំណូមពររបស់នេហេមា ពីព្រោះអ្វីដែលគាត់អង្វរសុំនោះគឺផ្ចង់អារម្មណ៍ទៅលើការគោរពប្រណិប័តន៍ពិត ហើយគាត់បានសុំដោយមានជំនឿ។ តើអ្នកអធិដ្ឋានដូចនេះទេ?
កុំភ្លេចសរសើរនិងអរគុណព្រះ
១៨, ១៩. តើអ្នកបម្រើរបស់ព្រះយេហូវ៉ាគួរសរសើរនិងអរគុណលោកដោយមានមូលហេតុណាខ្លះ?
១៨ ក្នុងសេចក្ដីអធិដ្ឋានរបស់អ្នក សូមកុំភ្លេចសរសើរហើយអរគុណព្រះយេហូវ៉ា។ ពិតជាមានមូលហេតុជាច្រើនឲ្យយើងធ្វើដូច្នេះ! ជាឧទាហរណ៍ ដាវីឌមានចិត្តចង់សរសើរអំណាចគ្រប់គ្រងរបស់ព្រះយេហូវ៉ាជាស្តេច។ (សូមអាន ទំនុកតម្កើង ១៤៥:១០-១៣) តើសេចក្ដីអធិដ្ឋានរបស់អ្នកបង្ហាញថា អ្នកឲ្យតម្លៃចំពោះឯកសិទ្ធិក្នុងការប្រកាសអំពីរាជាណាចក្ររបស់ព្រះយេហូវ៉ាទេ? ពាក្យសម្ដីរបស់អ្នកតែងបទទំនុកតម្កើង ប្រហែលជាជួយអ្នកឲ្យអធិដ្ឋានទៅព្រះដោយស្មោះអស់ពីចិត្តប្រាប់អំពីការដឹងគុណរបស់អ្នកចំពោះកិច្ចប្រជុំ សន្និបាត និងមហាសន្និបាត។—ទំនុក. ២៧:៤; ១២២:១
១៩ ប្រសិនបើអ្នកមានកតញ្ញុតាធម៌ចំពោះទំនាក់ទំនងដ៏មានតម្លៃរវាងអ្នកនិងព្រះ នេះប្រហែលជាជំរុញអ្នកឲ្យអធិដ្ឋានអស់ពីដួងចិត្តដូចពាក្យតទៅនេះថា៖ «ឱព្រះអម្ចាស់អើយ! ទូលបង្គំនឹងប្រទូលដៃដល់ទ្រង់នៅកណ្ដាលពួកជន ទូលបង្គំនឹងច្រៀងសរសើរទ្រង់នៅកណ្ដាលពួកសាសន៍ដទៃ ដ្បិតសេចក្ដីសប្បុរសនៃទ្រង់ខ្ពស់ដល់ស្ថានសួគ៌ ហើយសេចក្ដីពិតរបស់ទ្រង់ក៏ខ្ពស់ដល់ផ្ទៃមេឃ ឱព្រះអង្គអើយ! សូមឲ្យទ្រង់បានថ្កើងឡើងខ្ពស់ជាងស្ថានសួគ៌ ហើយឲ្យសិរីល្អទ្រង់បាននៅពីលើផែនដីទាំងមូលផង»។ (ទំនុក. ៥៧:៩-១១) ពាក្យសម្ដីទាំងនេះពិតជាលើកទឹកចិត្តមែន! ពាក្យសម្ដីដ៏កក់ក្ដៅរបស់អ្នកតែងបទទំនុកតម្កើងពិតជាអាចមានឥទ្ធិពលទៅលើសេចក្ដីអធិដ្ឋានរបស់អ្នកហើយធ្វើឲ្យមានន័យខ្លឹមសារដែរ មែនទេ?
អធិដ្ឋានជម្រាបព្រះ ដោយមានក្ដីគោរពយ៉ាងជ្រាលជ្រៅ
២០. តើម៉ារៀបានបញ្ជាក់អំពីភក្ដីភាពរបស់គាត់ចំពោះព្រះយ៉ាងដូចម្ដេច?
២០ យើងគួរគោរពព្រះក្នុងសេចក្ដីអធិដ្ឋានរបស់យើង។ ពេលម៉ារៀដឹងថាគាត់នឹងជាម្ដាយរបស់មេស្ស៊ី ភ្លាមៗនោះគាត់បានពោលពាក្យគោរពកោតខ្លាចព្រះ ហើយពាក្យទាំងនោះគឺស្រដៀងគ្នានឹងពាក្យរបស់ហាណា ពេលគាត់យកសាំយូអែលទៅបម្រើនៅឯកន្លែងគោរពបូជាព្រះ។ ម៉ារៀពិតជាគោរពកោតខ្លាចព្រះ ដូចបានឃើញក្នុងពាក្យសម្ដីរបស់គាត់ដែលថា៖ «ខ្ញុំលើកតម្កើងព្រះយេហូវ៉ា ហើយខ្ញុំទប់ចិត្តពុំបានឡើយ ព្រោះខ្ញុំត្រេកអរពន់ពេកនឹងព្រះដែលជាអ្នកសង្គ្រោះខ្ញុំ»។ (លូក. ១:៤៦, ៤៧) តើអ្នកអាចធ្វើឲ្យសេចក្ដីអធិដ្ឋានរបស់ខ្លួនប្រសើរជាងដោយពោលពាក្យស្រដៀងគ្នានេះទេ? ម៉ារៀដែលចេះគោរពព្រះបានត្រូវជ្រើសរើសឲ្យធ្វើជាម្ដាយរបស់លោកយេស៊ូដែលជាមេស្ស៊ី នេះពុំមែនជាការចម្លែកអ្វីឡើយ!
២១. តើសេចក្ដីអធិដ្ឋានរបស់លោកយេស៊ូបង្ហាញយ៉ាងដូចម្ដេចថា លោកគោរពកោតខ្លាចព្រះហើយមានជំនឿ?
២១ លោកយេស៊ូបានអធិដ្ឋានដោយមានក្ដីគោរពយ៉ាងជ្រាលជ្រៅ ហើយដោយមានជំនឿស៊ប់។ ជាឧទាហរណ៍ មុនលោកប្រោសឡាសាឲ្យរស់ឡើងវិញ «លោកយេស៊ូងើយភ្នែកទៅលើ ក៏មានប្រសាសន៍ថា៖ ‹បិតាអើយ! ខ្ញុំសូមអរគុណលោកដែលលោកបានស្ដាប់ខ្ញុំ។ ពិតមែនតែខ្ញុំដឹងថាលោកតែងតែស្ដាប់ខ្ញុំ›»។ (យ៉ូន. ១១:៤១, ៤២) តើសេចក្ដីអធិដ្ឋានរបស់អ្នកសឲ្យឃើញថា អ្នកគោរពព្រះហើយមានជំនឿដូចនេះទេ? សូមសិក្សាសេចក្ដីអធិដ្ឋានជាគំរូរបស់លោកយេស៊ូដែលបង្ហាញពីការគោរពកោតខ្លាចព្រះ ហើយអ្នកនឹងឃើញថា អ្វីដែលសំខាន់ក្នុងសេចក្ដីអធិដ្ឋាននោះ គឺការធ្វើឲ្យនាមរបស់ព្រះយេហូវ៉ាបានបរិសុទ្ធ ការមកដល់នៃរាជាណាចក្ររបស់លោក និងការសម្រេចនៃបំណងប្រាថ្នារបស់លោក។ (ម៉ាថ. ៦:៩, ១០) សូមគិតអំពីសេចក្ដីអធិដ្ឋានរបស់ខ្លួន។ តើសេចក្ដីអធិដ្ឋានរបស់អ្នកបញ្ជាក់ទេថា អ្នកចាប់អារម្មណ៍យ៉ាងខ្លាំងទៅលើរាជាណាចក្ររបស់ព្រះយេហូវ៉ា ការធ្វើតាមបំណងប្រាថ្នារបស់លោក និងការធ្វើឲ្យនាមរបស់លោកបរិសុទ្ធ? សេចក្ដីអធិដ្ឋានរបស់អ្នកគួរបញ្ជាក់ពីអ្វីៗទាំងអស់នេះ។
២២. ហេតុអ្វីអ្នកអាចប្រាកដថា ព្រះយេហូវ៉ានឹងជួយអ្នកឲ្យមានក្ដីក្លាហានដើម្បីប្រកាសផ្សាយដំណឹងល្អ?
២២ បើមានការបៀតបៀនឬទុក្ខលំបាកឯទៀត នោះសេចក្ដីអធិដ្ឋានច្រើនតែរួមបញ្ចូលការអង្វរសុំជំនួយដើម្បីបម្រើព្រះយេហូវ៉ាដោយក្ដីក្លាហាន។ ពេលក្រុមប្រឹក្សាជាន់ខ្ពស់បង្គាប់ពេត្រុសនិងយ៉ូហានឲ្យឈប់«បង្រៀនដោយនូវនាមលោកយេស៊ូ» នោះពួកគេបានបដិសេធយ៉ាងក្លាហានមិនព្រមធ្វើតាមបង្គាប់របស់ក្រុមប្រឹក្សាជាន់ខ្ពស់ទេ។ (សកម្ម. ៤:១៨-២០) ក្រោយមកពួកគេបានត្រូវដោះលែង ហើយបានទៅប្រាប់បងប្អូនរួមជំនឿអំពីអ្វីដែលបានកើតឡើង។ លុះប្រាប់ហើយ បងប្អូនទាំងអស់ដែលនៅទីនោះបានអធិដ្ឋានសុំជំនួយពីព្រះដើម្បីប្រកាសបណ្ដាំរបស់លោកដោយសេចក្ដីក្លាហាន។ ពួកគេរំភើបចិត្តមែន ពេលព្រះធ្វើតាមសំណូមពរ ព្រោះពួកគេបាន«ពេញទៅដោយសកម្មពលបរិសុទ្ធរបស់ព្រះ ក៏បានប្រកាសបណ្ដាំរបស់ព្រះដោយសេចក្ដីក្លាហាន»! (សូមអាន សកម្មភាព ៤:២៤-៣១) ជាលទ្ធផល មនុស្សជាច្រើនបានក្លាយទៅជាអ្នកគោរពប្រណិប័តន៍ព្រះយេហូវ៉ា។ សេចក្ដីអធិដ្ឋានក៏អាចពង្រឹងកម្លាំងរបស់អ្នកឲ្យប្រកាសដំណឹងល្អដោយក្លាហានដែរ។
ធ្វើឲ្យសេចក្ដីអធិដ្ឋានរបស់អ្នកកាន់តែមានន័យខ្លឹមសារ
២៣, ២៤. (ក) សូមលើកឧទាហរណ៍ឯទៀតដែលបង្ហាញពីរបៀបដែលការសិក្សាគម្ពីរអាចធ្វើឲ្យសេចក្ដីអធិដ្ឋានមានន័យខ្លឹមសារ។ (ខ) តើអ្នកនឹងធ្វើអ្វីដើម្បីឲ្យសេចក្ដីអធិដ្ឋានរបស់អ្នកមានន័យខ្លឹមសារ?
២៣ យើងអាចលើកឧទាហរណ៍ជាច្រើនទៀតដើម្បីបង្ហាញថា ការអាននិងការសិក្សាគម្ពីរអាចធ្វើឲ្យសេចក្ដីអធិដ្ឋានរបស់អ្នកមានន័យខ្លឹមសារ។ ជាឧទាហរណ៍ ដូចយ៉ូណាស អ្នកអាចអធិដ្ឋានដោយទទួលស្គាល់ថា «សេចក្ដីសង្គ្រោះ . . . កើតមកតែពីព្រះយេហូវ៉ា»។ (យ៉ូណ. ២:២-១១) បើកំហុសធ្ងន់ធ្ងរធ្វើទុក្ខអ្នក ហើយអ្នកបានសុំជំនួយពីពួកអ្នកចាស់ទុំរួចហើយ នោះសៀវភៅទំនុកតម្កើងដែលរៀបរាប់អំពីអារម្មណ៍របស់ដាវីឌ ប្រហែលជាអាចជួយអ្នកឲ្យអធិដ្ឋានប្រាប់ព្រះអំពីការប្រែចិត្តរបស់អ្នក។ (ទំនុក. ៥១:១-១២) ក្នុងសេចក្ដីអធិដ្ឋានខ្លះ អ្នកអាចសរសើរព្រះយេហូវ៉ាដូចយេរេមាបានធ្វើ។ (យេ. ៣២:១៦-១៩) បើអ្នកចង់រៀបការ ការសិក្សាសេចក្ដីអធិដ្ឋាននៅសៀវភៅអែសរ៉ា ជំពូកទី៩ រួមជាមួយការអង្វរសុំផ្ទាល់របស់អ្នក នោះអាចពង្រឹងការតាំងចិត្តរបស់អ្នកឲ្យស្ដាប់តាមព្រះដោយ‹រៀបការជាមួយនឹងអ្នកដែលកាន់តាមលោកម្ចាស់›។—១កូ. ៧:៣៩; អែស. ៩:៦, ១០-១៥
២៤ ចូរបន្តអាន សិក្សា និងពិនិត្យមើលគម្ពីរ។ សូមយកចិត្តទុកដាក់នឹងចំណុចដែលអ្នកអាចបញ្ចូលក្នុងសេចក្ដីអធិដ្ឋានរបស់អ្នក។ អ្នកប្រហែលជាអាចប្រើចំណុចពីបទគម្ពីរដើម្បីអរគុណនិងសរសើរព្រះក្នុងសេចក្ដីអធិដ្ឋានហើយការអង្វរសុំរបស់អ្នក។ អ្នកអាចប្រាកដថា អ្នកនឹងមានភាពជិតស្និទ្ធកាន់តែខ្លាំងជាងជាមួយព្រះយេហូវ៉ា កាលដែលអ្នកធ្វើឲ្យសេចក្ដីអធិដ្ឋានមានន័យខ្លឹមសារដោយសិក្សាគម្ពីរ។
តើអ្នកនឹងឆ្លើយយ៉ាងណា?
• ហេតុអ្វីគប្បីឲ្យយើងសុំការណែនាំពីព្រះហើយធ្វើតាម?
• តើអ្វីគួរជំរុញអ្នកឲ្យអធិដ្ឋានសុំប្រាជ្ញា?
• តើសៀវភៅទំនុកតម្កើងអាចជួយធ្វើឲ្យសេចក្ដីអធិដ្ឋានរបស់យើងមានន័យខ្លឹមសារយ៉ាងដូចម្ដេច?
• ហេតុអ្វីបានជាយើងគួរអធិដ្ឋានដោយមានជំនឿនិងដោយគោរពកោតខ្លាច?
[សំណួរសម្រាប់វគ្គនីមួយៗ]
[រូបភាពនៅទំព័រ១៥]
អ្នកបម្រើរបស់អាប្រាហាំបានអធិដ្ឋានសុំជំនួយពីព្រះ ចុះអ្នកវិញ?
[រូបភាពនៅទំព័រ១៦]
ការគោរពប្រណិប័តន៍ជាក្រុមគ្រួសារ អាចធ្វើឲ្យសេចក្ដីអធិដ្ឋានរបស់អ្នកមានន័យខ្លឹមសារ