ចូរប្រើ«ដាវនៃសកម្មពល»ដោយប៉ិនប្រសប់
ចូរប្រើ«ដាវនៃសកម្មពល»ដោយប៉ិនប្រសប់
«ចូរទទួលយក . . . ដាវនៃសកម្មពល ពោលគឺបណ្ដាំរបស់ព្រះ»។—អេភ. ៦:១៧
១, ២. ដោយឃើញថាត្រូវការអ្នកប្រកាសរាជាណាចក្រព្រះថែមទៀត តើយើងគួរធ្វើអ្វី?
ពេលលោកយេស៊ូឃើញថាបណ្ដាជនត្រូវការការណែនាំពីព្រះ នោះលោកបានប្រាប់ពួកអ្នកកាន់តាមលោកថា៖ «ផលដំណាំដែលត្រូវប្រមូលមានច្រើនមែន តែកម្មករមានតិចទេ។ ដូច្នេះ ចូរអង្វរសុំម្ចាស់នៃកិច្ចការប្រមូលផលដំណាំចាត់កម្មករថែមទៀតឲ្យចូលរួមកិច្ចការរបស់លោក»។ ក្រោយពីលោកយេស៊ូបានមានប្រសាសន៍ដូច្នេះ លោកបាន«ហៅអ្នកកាន់តាមទាំងដប់ពីរនាក់មកឯលោក» ហើយចាត់ពួកគាត់ឲ្យទៅផ្សព្វផ្សាយ ឬទៅ«ប្រមូលផលដំណាំ»។ (ម៉ាថ. ៩:៣៥-៣៨; ១០:១, ៥) ក្រោយមក លោកយេស៊ូបាន«រើសចិតសិបនាក់ទៀត ក៏ចាត់គេជាគូៗ»ឲ្យទៅផ្សព្វផ្សាយដែរ។—លូក. ១០:១, ២
២ សព្វថ្ងៃនេះក៏មានសេចក្ដីត្រូវការខ្លាំងនូវអ្នកប្រកាសអំពីរាជាណាចក្រព្រះថែមទៀតដែរ។ ក្នុងឆ្នាំកិច្ចបម្រើ២០០៩ នៅទូទាំងពិភពលោក មានមនុស្ស១៨.១៦៨.៣២៣នាក់បានចូលរួមពិធីរំលឹកមរណភាពលោកយេស៊ូ។ ចំនួននេះគឺលើសចំនួនសាក្សីព្រះយេហូវ៉ាជាង១០លាន។ នេះបង្ហាញថា វាលស្រូវពិតជាទុំល្មមច្រូតហើយ។ (យ៉ូន. ៤:៣៤, ៣៥) ដូច្នេះ គប្បីឲ្យយើងអធិដ្ឋានសុំព្រះនូវអ្នកធ្វើការថែមទៀត។ ប៉ុន្តែ តើយើងអាចប្រព្រឹត្តស្របតាមសំណូមពរបែបនេះយ៉ាងដូចម្ដេច? យើងអាចធ្វើដូច្នេះដោយក្លាយទៅជាអ្នកបម្រើដែលមានប្រសិទ្ធភាពជាង កាលដែលយើងខ្នះខ្នែងចូលរួមផ្សព្វផ្សាយអំពីរាជាណាចក្រព្រះនិងបង្រៀនមនុស្សឲ្យកាន់តាមលោកយេស៊ូ។—ម៉ាថ. ២៨:១៩, ២០; ម៉ាក. ១៣:១០
៣. តើសកម្មពលរបស់ព្រះជួយយើងយ៉ាងដូចម្ដេចឲ្យក្លាយជាអ្នកបម្រើដែលមានប្រសិទ្ធភាពជាង?
៣ អត្ថបទមុនបានពិគ្រោះថា ការទទួលការដឹកនាំពីសកម្មពលព្រះគឺជាអ្វីដែលជួយយើងឲ្យ«ប្រកាសបណ្ដាំរបស់ព្រះដោយសេចក្ដីក្លាហាន»។ (សកម្ម. ៤:៣១) សកម្មពលនោះក៏អាចជួយយើងឲ្យផ្សព្វផ្សាយយ៉ាងប៉ិនប្រសប់ដែរ។ វិធីមួយដែលជួយយើងឲ្យមានប្រសិទ្ធភាពជាងក្នុងកិច្ចបម្រើផ្សាយ គឺឲ្យយើងពូកែប្រើគម្ពីរដែលជាបណ្ដាំរបស់ព្រះយេហូវ៉ា ដែលជាឧបករណ៍មួយដ៏ប្រសើរដែលលោកផ្ដល់ឲ្យយើង។ គម្ពីរបានត្រូវបង្កើតឡើងដោយសកម្មពលបរិសុទ្ធ។ (២ធី. ៣:១៦) សារគម្ពីរបានត្រូវសរសេរក្រោមការដឹកនាំរបស់ព្រះ។ ហេតុនេះ ពេលយើងប្រើគម្ពីរយ៉ាងប៉ិនប្រសប់ក្នុងការបង្រៀនរបស់យើង នោះយើងកំពុងទទួលការដឹកនាំពីសកម្មពលបរិសុទ្ធ។ មុនយើងពិចារណានូវរបៀបដែលយើងអាចធ្វើដូច្នេះ សូមឲ្យយើងសញ្ជឹងគិតថាឫទ្ធានុភាពរបស់គម្ពីរគឺខ្លាំងប៉ុណ្ណា។
‹បណ្ដាំរបស់ព្រះមានឫទ្ធានុភាព›
៤. តើគម្ពីរអាចនាំឲ្យមនុស្សកែប្រែអ្វីខ្លះ?
៤ បណ្ដាំឬសាររបស់ព្រះមានឫទ្ធានុភាពណាស់! (ហេ. ៤:១២) ក្នុងន័យធៀប សារគម្ពីរគឺមុតជាងដាវណាដែលមនុស្សផលិត ព្រោះក្នុងន័យធៀប សារគម្ពីរទម្លុះសន្លាក់ឆ្អឹងចេញពីខួរឆ្អឹង។ សេចក្ដីពិតក្នុងគម្ពីរមានឥទ្ធិពលទៅលើចិត្តរបស់បុគ្គលម្នាក់ ហើយអាចជ្រាបចូលក្នុងគំនិតនិងអារម្មណ៍របស់គាត់ ថែមទាំងបង្ហាញឲ្យឃើញលក្ខណៈពិតរបស់គាត់។ សេចក្ដីពិតអាចមានឥទ្ធិពលខ្លាំងលើមនុស្ស ហើយអាចធ្វើឲ្យពួកគេកែប្រែបុគ្គលិកលក្ខណៈយ៉ាងពិតប្រាកដ។ (សូមអាន កូឡុស ៣:១០) ពិតមែន បណ្ដាំរបស់ព្រះអាចកែប្រែជីវិតមនុស្ស!
៥. តើគម្ពីរអាចណែនាំយើងតាមរបៀបណាខ្លះ? តើមានលទ្ធផលអ្វីខ្លះ?
៥ មួយវិញទៀត ស្តីអំពីប្រាជ្ញា គម្ពីរគឺជាសៀវភៅមួយដែលប្រៀបផ្ទឹមពុំបាន។ គម្ពីរមានព័ត៌មានដែលមានប្រយោជន៍ដែលអាចបង្ហាញមនុស្សនូវរបៀបដែលពួកគេមានជោគជ័យ ពេលស្ថិតនៅក្នុងស្ថានភាពដ៏ពិបាក។ បណ្ដាំរបស់ព្រះមិនត្រឹមតែបំភ្លឺជើងយើងប៉ុណ្ណោះទេ តែក៏បំភ្លឺផ្លូវដែរ។ (ទំនុក. ១១៩:១០៥) គម្ពីរជួយយើងច្រើនណាស់ ពេលយើងប្រឈមមុខនឹងបញ្ហាផ្សេងៗ ឬពេលយើងសម្រេចចិត្តជ្រើសរើសមិត្តភក្ដិ ការកម្សាន្ត ការងារ សម្លៀកបំពាក់ និងអ្វីៗផ្សេងទៀត។ (ទំនុក. ៣៧:២៥; សុភ. ១៣:២០; យ៉ូន. ១៥:១៤; ១ធី. ២:៩) ការអនុវត្តតាមគោលការណ៍ក្នុងគម្ពីរជួយយើងឲ្យមានទំនាក់ទំនងល្អជាមួយនឹងអ្នកឯទៀត។ (ម៉ាថ. ៧:១២; ភី. ២:៣, ៤) ពេលយើងអនុញ្ញាតឲ្យបណ្ដាំរបស់ព្រះបំភ្លឺផ្លូវនៅខាងមុខយើង នោះយើងអាចឃើញថាការសម្រេចចិត្តរបស់យើងនឹងមានឥទ្ធិពលយ៉ាងណាមកលើយើងនៅពេលអនាគត។ (១ធី. ៦:៩) បទគម្ពីរក៏ទាយទុកអំពីគោលបំណងរបស់ព្រះចំពោះអនាគត ហើយដោយដឹងអំពីអ្វីនេះ អាចជួយយើងឲ្យខំប្រឹងអស់ពីសមត្ថភាពដើម្បីរស់នៅសមស្របនឹងគោលបំណងនោះ។ (ម៉ាថ. ៦:៣៣; ១យ៉ូន. ២:១៧, ១៨) បើបុគ្គលម្នាក់ឲ្យគោលការណ៍របស់ព្រះណែនាំជីវិត គាត់ពិតជាអាចមានជីវិតដែលមានន័យខ្លឹមសារ!
៦. តើគម្ពីរជាអាវុឌដ៏មានឥទ្ធិពលខ្លាំងប៉ុណ្ណាក្នុងការប្រយុទ្ធរបស់យើងប្រឆាំងនឹងសាថាន?
៦ សូមកុំភ្លេចដែរថា គម្ពីរជាអាវុឌដ៏មានឥទ្ធិពលខ្លាំងដើម្បីប្រយុទ្ធនឹងសាថាន។ ប៉ូលបានហៅបណ្ដាំរបស់ព្រះថា«ដាវនៃសកម្មពល»។ (សូមអាន អេភេសូរ ៦:១២, ១៧) កាលណាសារគម្ពីរបានត្រូវផ្សាយដោយមានប្រសិទ្ធភាព សារនោះអាចរំដោះមនុស្សចេញពីអំណាចរបស់សាថាន។ សារគម្ពីរជាដាវដែលកំពុងជួយសង្គ្រោះជីវិតមនុស្សជាជាងបំផ្លាញជីវិតពួកគេ។ យើងគួរប្រើគម្ពីរយ៉ាងប៉ិនប្រសប់ មែនទេ?
បង្រៀននិងពន្យល់គម្ពីរយ៉ាងត្រឹមត្រូវ
៧. ហេតុអ្វីជាការសំខាន់ឲ្យយើងរៀនប្រើ«ដាវនៃសកម្មពល»ឲ្យបានល្អ?
៧ ពេលធ្វើសង្គ្រាម ទាហានម្នាក់អាចប្រើអាវុឌរបស់គាត់ដោយមានប្រសិទ្ធភាព លុះត្រាតែគាត់បានហាត់និងរៀនប្រើវាឲ្យបានល្អ។ ការប្រើ«ដាវនៃសកម្មពល»ក្នុងការប្រយុទ្ធនឹងសាថានក៏ដូចគ្នាដែរ។ ប៉ូលបានសរសេរថា៖ «ចូរខំប្រឹងអស់ពីសមត្ថភាពដើម្បីបង្ហាញខ្លួនអ្នកនៅចំពោះមុខព្រះ ជាមនុស្សដែលលោកពេញចិត្ត ជាអ្នកធ្វើការដែលគ្មានហេតុអៀនខ្មាស និងជាអ្នកដែលបង្រៀននិងពន្យល់បណ្ដាំនៃសេចក្ដីពិតយ៉ាងត្រឹមត្រូវ»។—២ធី. ២:១៥
៨, ៩. តើអ្វីនឹងជួយយើងឲ្យយល់ច្បាស់នូវអ្វីដែលគម្ពីររៀបរាប់? សូមលើកឧទាហរណ៍មួយ។
៨ តើអ្វីនឹងជួយយើងឲ្យ«បង្រៀននិងពន្យល់បណ្ដាំនៃសេចក្ដីពិតយ៉ាងត្រឹមត្រូវ»ក្នុងកិច្ចបម្រើផ្សាយរបស់យើង? មុនយើងអាចពន្យល់យ៉ាងច្បាស់នូវអ្វីដែលគម្ពីរបានរៀបរាប់ យើងត្រូវយល់ច្បាស់ដោយខ្លួនយើងសិន។ ដើម្បីធ្វើដូច្នេះ យើងត្រូវមើលបរិបទ។ យោងទៅតាមវចនានុក្រមមួយ«បរិបទនៃពាក្យឬបរិបទនៃឃ្លាមួយគឺពាក្យឬឃ្លាមុននិងក្រោយពាក្យឬឃ្លានោះ ដែលអាចធ្វើឲ្យអត្ថន័យច្បាស់លាស់»។
៩ ដើម្បីយល់បទគម្ពីរឲ្យបានត្រឹមត្រូវ យើងត្រូវពិចារណាខមុននិងខក្រោយ។ ពាក្យរបស់ប៉ូលនៅកាឡាទី ៥:១៣ បញ្ជាក់ពីចំណុចនេះ។ គាត់បានសរសេរថា៖ «ពិតមែនតែបងប្អូនបានត្រូវហៅមកដើម្បីឲ្យមានសេរីភាព ប៉ុន្តែកុំប្រើសេរីភាពនេះជាឱកាសដើម្បីបំពេញតាមសេចក្ដីប៉ងប្រាថ្នានៃរូបកាយ តែចូរបម្រើគ្នាទៅវិញទៅមកដោយសេចក្ដីស្រឡាញ់»។ តើប៉ូលចង់បញ្ជាក់សេរីភាពបែបណា? តើគាត់សំដៅទៅសេរីភាពពីអំពើខុសឆ្គងនិងសេចក្ដីស្លាប់ សេរីភាពពីជំនឿមិនត្រឹមត្រូវ ឬពីអ្វីផ្សេងទៀតឬ? បរិបទបង្ហាញថាប៉ូលនិយាយអំពីសេរីភាពដែលបានមកពីការ‹រំដោះឲ្យរួចពីបណ្ដាសានៃច្បាប់›។ (កាឡ. ៣:១៣, ១៩-២៤; ៤:១-៥) គាត់សំដៅទៅសេរីភាពថ្មីមួយដែលបានមកពីការកាន់តាមគ្រិស្ត។ ពួកអ្នកដែលឲ្យតម្លៃទៅលើសេរីភាពនោះ បានបម្រើគ្នាទៅវិញទៅមកដោយសេចក្ដីស្រឡាញ់។ ពួកអ្នកដែលមិនមានសេចក្ដីស្រឡាញ់ និយាយដើមគ្នា ហើយឈ្លោះប្រកែកគ្នា។—កាឡ. ៥:១៥
១០. ដើម្បីយល់អត្ថន័យនៃបទគម្ពីរឲ្យបានត្រឹមត្រូវ តើព័ត៌មានបែបណាដែលយើងគួរពិចារណា? ហើយតើយើងអាចបានព័ត៌មាននោះដោយរបៀបណា?
១០ ពាក្យ«បរិបទ»មានអត្ថន័យមួយទៀត។ សទិសន័យនៃពាក្យ«បរិបទ»រួមបញ្ចូល«ប្រវត្ដិ ស្ថានភាព . . . កាលៈទេសៈ»។ ដើម្បីយល់អត្ថន័យនៃបទគម្ពីរឲ្យបានត្រឹមត្រូវ យើងគួរពិចារណាព័ត៌មានដែលទាក់ទងនឹងប្រវត្ដិនោះនៃបទគម្ពីរ ដូចជា នរណាជាអ្នកសរសេរសៀវភៅគម្ពីរនោះ សរសេរនៅពេលណា ហើយបានត្រូវសរសេរក្រោមកាលៈទេសៈណា។ មួយវិញទៀត ជាការល្អឲ្យយើងដឹងអំពីមូលហេតុដែលសៀវភៅនោះបានត្រូវសរសេរ ហើយបើអាចធ្វើបាន ជាការល្អឲ្យយើងដឹងអំពីទំនៀមទម្លាប់ ការប្រព្រឹត្ត គោលការណ៍ និងការគោរពបូជារបស់មនុស្សនៅសម័យនោះ។ *
១១. ពេលយើងពន្យល់បទគម្ពីរ តើយើងគួរប្រុងប្រយ័ត្នមិនធ្វើអ្វី?
១១ ការ«បង្រៀននិងពន្យល់បណ្ដាំនៃសេចក្ដីពិតយ៉ាងត្រឹមត្រូវ»មិនមានន័យថាយើងគ្រាន់តែពន្យល់សេចក្ដីពិតក្នុងគម្ពីរប៉ុណ្ណោះទេ។ យើងគួរប្រុងប្រយ័ត្នមិនប្រើគម្ពីរដើម្បីធ្វើឲ្យមនុស្សភ័យខ្លាចឡើយ។ ទោះបីយើងអាចប្រើគម្ពីរដើម្បីនិយាយការពារសេចក្ដីពិតដូចលោកយេស៊ូបានធ្វើពេលមេកំណាចល្បួងលោកក៏ដោយ តែយើងមិនគួរប្រើគម្ពីរដើម្បីបំភ័យអ្នកឯទៀតទេ។ (ចោ. ៦:១៦; ៨:៣; ១០:២០; ម៉ាថ. ៤:៤, ៧, ១០) យើងគួរធ្វើតាមការដាស់តឿនរបស់សាវ័កពេត្រុសដែលថា៖ «ចូរទទួលស្គាល់គ្រិស្តជាម្ចាស់ក្នុងចិត្តអ្នករាល់គ្នា ហើយប្រុងប្រៀបជានិច្ចដើម្បីនិយាយការពារសេចក្ដីសង្ឃឹមដែលនៅក្នុងអ្នករាល់គ្នា នៅចំពោះមុខមនុស្សទាំងអស់ដែលទាមទារឲ្យអ្នករាល់គ្នាប្រាប់អំពីមូលហេតុដែលអ្នករាល់គ្នាមានសេចក្ដីសង្ឃឹមនោះ តែចូរធ្វើដូច្នេះដោយចិត្តស្លូតបូតនិងដោយការគោរពដ៏ជ្រាលជ្រៅ»។—១ពេ. ៣:១៥
១២, ១៣. តើ«អ្វីៗដែលចាក់ឫសជ្រៅ»ដែលសេចក្ដីពិតនៃបណ្ដាំរបស់ព្រះអាចរំលើងគឺជាអ្វីខ្លះ? សូមលើកឧទាហរណ៍មួយ។
១២ ពេលយើងប្រើគម្ពីរយ៉ាងត្រឹមត្រូវ តើសេចក្ដីពិតក្នុងបណ្ដាំរបស់ព្រះអាចសម្រេចការអ្វី? (សូមអាន កូរិនថូសទី២ ១០:៤, ៥) សេចក្ដីពិតក្នុងគម្ពីរអាចរំលើង«អ្វីៗដែលចាក់ឫសជ្រៅ» ពោលគឺបកអាក្រាតសេចក្ដីបង្រៀនមិនពិត ការប្រព្រឹត្តដែលនាំឲ្យអន្តរាយ និងទស្សនវិជ្ជាដែលបង្ហាញប្រាជ្ញារបស់មនុស្សមិនល្អឥតខ្ចោះ។ យើងអាចប្រើគម្ពីរដើម្បីកម្ចាត់គំនិតណាក៏ដោយដែល«ប្រឆាំងចំណេះអំពីព្រះ»។ យើងក៏អាចប្រើសេចក្ដីបង្រៀនក្នុងគម្ពីរដើម្បីជួយអ្នកឯទៀតឲ្យកែប្រែចិត្តគំនិតឲ្យសមស្របនឹងសេចក្ដីពិតដែរ។
១៣ ជាឧទាហរណ៍ សូមគិតអំពីអ៊ំស្រីម្នាក់អាយុ៩៣ឆ្នាំដែលរស់នៅប្រទេសឥណ្ឌា។ តាំងពីក្មេងមក គេបានបង្រៀនអ៊ំឲ្យជឿអំពីការចាប់ជាតិ។ ពេលដែលគាត់ចាប់ផ្ដើមសិក្សាគម្ពីរតាមសំបុត្រជាមួយកូនប្រុសដែលរស់នៅប្រទេសក្រៅ នោះគាត់ជឿអ្វីដែលគាត់បានរៀនអំពីព្រះយេហូវ៉ានិងសេចក្ដីសន្យារបស់លោក។ ក៏ប៉ុន្តែសេចក្ដីបង្រៀនអំពីការចាប់ជាតិបានចាក់ឫសជ្រៅក្នុងគំនិតរបស់គាត់ដល់ម្ល៉េះ បានជាគាត់ជំទាស់ពេលកូនប្រុសសរសេរប្រាប់គាត់អំពីស្ថានភាពនៃមនុស្សស្លាប់។ គាត់បាននិយាយថា៖ «ម៉ែមិនអាចជឿថាសេចក្ដីបង្រៀននេះជារឿងពិតទេ។ សាសនាទាំងអស់បង្រៀនថាមានអ្វីមួយនៅក្នុងយើងដែលមិនចេះស្លាប់។ រហូតដល់ឥឡូវ ម៉ែជឿថារូបកាយស្លាប់ ហើយអ្វីមួយដែលយើងមើលមិនឃើញចាប់ជាតិជាថ្មីក្នុងរូបកាយឯទៀត ម្ដងហើយម្ដងទៀតជាង៨.៤០០.០០០ដង។ ម៉េចបានទៅជាមិនពិតវិញ? តើសាសនាភាគច្រើនគឺខុសឬ?»។ តើ«ដាវនៃសកម្មពល»អាចរំលើងជំនឿដែលចាក់ឫសជ្រៅដូចនេះបានទេ? ក្រោយពីបានពិភាក្សាអំពីគម្ពីរជាមួយកូនស្តីអំពីរឿងនេះ គាត់បានសរសេរពីរបីសប្ដាហ៍ក្រោយមកថា៖ «ឥឡូវម៉ែចាប់ផ្ដើមយល់សេចក្ដីពិតអំពីសេចក្ដីស្លាប់។ ម៉ែមានអំណរក្រៃលែងដោយដឹងថា ពេលមានការប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញ យើងនឹងអាចជួបបុគ្គលជាទីស្រឡាញ់របស់យើង។ ម៉ែសង្ឃឹមថា រាជាណាចក្រព្រះនឹងមកដល់ឆាប់ៗខាងមុខនេះ»។
ប្រើគម្ពីរដោយបញ្ជាក់ហេតុផលដើម្បីឲ្យអ្នកឯទៀតជឿ
១៤. តើការខំបញ្ជាក់ហេតុផលដើម្បីឲ្យអ្នកស្ដាប់ជឿមានន័យយ៉ាងណា?
១៤ ការដកស្រង់បទគម្ពីរតែប៉ុណ្ណោះក្នុងកិច្ចបម្រើផ្សាយ មិនមានន័យថាយើងប្រើគម្ពីរដោយមានប្រសិទ្ធភាពទេ។ ប៉ូលបានផ្សព្វផ្សាយដោយខំ‹បញ្ជាក់ហេតុផលដើម្បីឲ្យអ្នកឯទៀតជឿ› ហើយគប្បីឲ្យយើងធ្វើដូច្នោះដែរ។ (សូមអាន សកម្មភាព ១៩:៨, ៩; ២៨:២៣) បុគ្គលដែលជឿអ្វីមួយទុកចិត្តលើអ្វីនោះ។ ពេលយើងខំបញ្ជាក់ហេតុផលដើម្បីនាំឲ្យបុគ្គលម្នាក់ជឿសេចក្ដីបង្រៀនមួយក្នុងគម្ពីរ នោះយើងនាំឲ្យគាត់ទុកចិត្តលើសេចក្ដីបង្រៀននោះ។ ដើម្បីធ្វើអ្វីនេះ យើងត្រូវធ្វើឲ្យអ្នកស្ដាប់ជឿជាក់ថាអ្វីដែលយើងផ្សាយគឺជារឿងពិត។ យើងអាចធ្វើដូច្នេះតាមវិធីដូចតទៅនេះ។
១៥. តើអ្នកអាចលើកបញ្ជាក់អំពីបណ្ដាំរបស់ព្រះតាមវិធីដែលនាំឲ្យអ្នកស្ដាប់គោរពគម្ពីរយ៉ាងដូចម្ដេច?
១៥ ចូរលើកបញ្ជាក់អំពីបណ្ដាំរបស់ព្រះតាមវិធីដែលនាំឲ្យអ្នកស្ដាប់គោរពគម្ពីរ។ ពេលអ្នកលើកបទគម្ពីរមួយ ចូរផ្ដោតអារម្មណ៍ទៅលើសារៈសំខាន់នៃការដឹងអំពីទស្សនៈរបស់ព្រះស្តីអំពីរឿងនោះ។ បន្ទាប់ពីបានសួរសំណួរ ហើយទទួលចម្លើយពីម្ចាស់ផ្ទះ អ្នកប្រហែលជាអាចនិយាយថា‹ចូរយើងពិនិត្យមើលអំពីទស្សនៈរបស់ព្រះចំពោះរឿងនេះ›។ ឬអ្នកអាចសួរថា‹តើព្រះមានប្រសាសន៍យ៉ាងណាអំពីរឿងនេះ?›។ ការលើកបទគម្ពីរតាមរបៀបនេះ បញ្ជាក់ថាគម្ពីរជាបណ្ដាំរបស់ព្រះ ហើយជួយឲ្យអ្នកស្ដាប់គោរពគម្ពីរយ៉ាងជ្រាលជ្រៅ។ ការធ្វើដូច្នេះ គឺសំខាន់ ជាពិសេសពេលយើងផ្សព្វផ្សាយដល់អ្នកណាម្នាក់ដែលជឿព្រះ តែមិនសូវដឹងអំពីអ្វីដែលគម្ពីរបង្រៀន។—ទំនុក. ១៩:៧-១០
១៦. តើអ្វីនឹងជួយអ្នកឲ្យពន្យល់បទគម្ពីរយ៉ាងត្រឹមត្រូវ?
១៦ ចូរអានបទគម្ពីរ ថែមទាំងពន្យល់។ ប៉ូលមានទម្លាប់បង្រៀនដោយ«ពន្យល់និងបញ្ជាក់ភ័ស្តុតាងដោយផ្អែកលើអ្វីដែលបានត្រូវសរសេរ»។ (សកម្ម. ១៧:៣) ជាញឹកញយ បទគម្ពីរមានចំណុចច្រើន ហើយអ្នកប្រហែលជាត្រូវបញ្ជាក់ពាក្យសំខាន់ក្នុងឃ្លាដែលទាក់ទងនឹងអ្វីដែលអ្នកកំពុងពិភាក្សា។ អ្នកអាចធ្វើដូច្នេះដោយនិយាយឡើងវិញពាក្យដែលបញ្ជាក់ចំណុចសំខាន់នោះ ឬដោយសួរសំណួរដែលនឹងជួយម្ចាស់ផ្ទះឲ្យកត់សម្គាល់ពាក្យនោះ។ បន្ទាប់មក ចូរពន្យល់ឃ្លានោះនៃបទគម្ពីរ។ ក្រោយមក ចូរជួយអ្នកស្ដាប់ឲ្យយល់ថាបទគម្ពីរនោះទាក់ទងនឹងខ្លួនគាត់ផ្ទាល់យ៉ាងដូចម្ដេច។
១៧. តើអ្នកអាចវែកញែកបទគម្ពីរតាមរបៀបដែលនាំឲ្យជឿយ៉ាងដូចម្ដេច?
១៧ ចូរវែកញែកបទគម្ពីរតាមរបៀបដែលនាំឲ្យជឿ។ ដោយបានអង្វរយ៉ាងស្មោះហើយបានធ្វើការវែកញែកយ៉ាងសមហេតុផល ប៉ូលបាន‹យកបទគម្ពីរមកជជែកវែកញែកជាមួយនឹងអ្នកឯទៀត›តាមរបៀបដែលនាំឲ្យពួកគេជឿ។ (សកម្ម. ១៧:២, ៤) ដូចប៉ូល ចូរព្យាយាមផ្សព្វផ្សាយដោយមានឥទ្ធិពលទៅលើចិត្តរបស់អ្នកស្ដាប់។ ចូរ«ដងឡើង»អ្វីៗដែលមានក្នុងចិត្តរបស់គាត់ដោយប្រើសំណួរសមរម្យដែលបង្ហាញថាយើងយកចិត្តទុកដាក់យ៉ាងស្មោះចំពោះគាត់។ (សុភ. ២០:៥) សូមជៀសវាងពីការនិយាយខ្វះការគួរសម។ លើកបញ្ជាក់ចំណុចតាមរបៀបដែលច្បាស់និងសមហេតុផល។ ចំណុចនោះគួរមានទីសំអាងជាក់លាក់។ ចំណុចដែលអ្នកលើកឡើងគួរមានមូលដ្ឋានលើបណ្ដាំរបស់ព្រះ។ ជាការប្រសើរជាងឲ្យអ្នកចេះប្រើបទគម្ពីរឲ្យបានល្អដោយពន្យល់ ហើយបញ្ជាក់អំពីចំណុចនោះ ជាជាងអានបទគម្ពីរពីរបីបន្តបន្ទាប់គ្នា។ ដោយលើកភ័ស្តុតាងដែលគាំទ្រចំណុចនោះ នេះអាចជួយ«បង្កើនបបូរមាត់មានចំណេះ[ឬដែលបញ្ជាក់ហេតុផលដែលនាំឲ្យជឿ]កាន់តែច្រើនឡើង»។ (សុភ. ១៦:២៣; ព.ថ.) ជួនកាល ប្រហែលជាចាំបាច់ឲ្យអ្នកស្រាវជ្រាវ ហើយផ្ដល់ព័ត៌មានបន្ថែម។ អ៊ំស្រីវ័យចាស់អាយុ៩៣ឆ្នាំដែលបានត្រូវរៀបរាប់ខាងលើចង់ដឹងពីមូលហេតុដែលសេចក្ដីបង្រៀនអំពីព្រលឹង(ឬវិញ្ញាណ)អមតៈមានជាទូទៅម្ល៉េះ។ ការដែលគាត់យល់ដឹងអំពីដើមកំណើតនៃសេចក្ដីបង្រៀននោះ និងអំពីរបៀបដែលសេចក្ដីបង្រៀននោះបានជ្រាបចូលក្នុងសាសនាភាគច្រើន គឺសំខាន់ណាស់ដើម្បីឲ្យគាត់ជឿលើអ្វីដែលគម្ពីរបង្រៀនស្តីអំពីរឿងនេះ។ *
បន្តប្រើបណ្ដាំរបស់ព្រះដោយប៉ិនប្រសប់
១៨, ១៩. ហេតុអ្វីគប្បីឲ្យយើងបន្តប្រើ«ដាវនៃសកម្មពល»យ៉ាងប៉ិនប្រសប់?
១៨ គម្ពីរចែងថា៖ «ស្ថានភាពពិភពលោកកំពុងប្រែប្រួល»។ មនុស្សទុច្ចរិតគឺកាន់តែអាក្រក់ទៅៗ។ (១កូ. ៧:៣១; ២ធី. ៣:១៣) ដូច្នេះ គឺសំខាន់ចាំបាច់ឲ្យយើងបន្តរំលើង«អ្វីៗដែលចាក់ឫសជ្រៅ»ដោយប្រើ«ដាវនៃសកម្មពល ពោលគឺបណ្ដាំរបស់ព្រះ»។
១៩ យើងពិតជាត្រេកអរណាស់! ដែលយើងមានគម្ពីរដែលជាបណ្ដាំរបស់ព្រះ ហើយប្រើសារគម្ពីរដែលមានឫទ្ធានុភាពដើម្បីរំលើងសេចក្ដីបង្រៀនមិនពិត និងដើម្បីមានឥទ្ធិពលខ្លាំងទៅលើមនុស្សដែលមានចិត្តស្មោះ។ គ្មានអ្វីៗដែលចាក់ឫសជ្រៅមានឫទ្ធានុភាពស្មើនឹងសារគម្ពីរទេ។ ដូច្នេះ ក្នុងកិច្ចការប្រកាសរាជាណាចក្ររបស់ព្រះដែលលោកបានប្រគល់ឲ្យយើងធ្វើ នោះសូមឲ្យយើងខំប្រឹងប្រើ«ដាវនៃសកម្មពល»យ៉ាងប៉ិនប្រសប់។
[កំណត់សម្គាល់]
^ វគ្គ 10 អត្ថបទក្នុងទស្សនាវដ្ដីប៉មយាម ដែលមានចំណងជើង«ព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះយេហូវ៉ា នោះរស់នៅ» «សៀវភៅរឿងព្រះគម្ពីររបស់ខ្ញុំ» និងសៀវភៅស្តើង«គម្ពីរបរិសុទ្ធ តើរៀបរាប់អំពីអ្វី?» មានព័ត៌មានល្អៗអំពីប្រវត្ដិនៃសៀវភៅនីមួយៗក្នុងគម្ពីរ។
តើអ្នកបានរៀនអ្វីខ្លះ?
• តើបណ្ដាំរបស់ព្រះមានឫទ្ធានុភាពខ្លាំងប៉ុណ្ណា?
• តើយើងអាច«បង្រៀននិងពន្យល់បណ្ដាំនៃសេចក្ដីពិតយ៉ាងត្រឹមត្រូវ»យ៉ាងដូចម្ដេច?
• ស្តីអំពី«អ្វីៗដែលចាក់ឫសជ្រៅ» តើសារគម្ពីរអាចធ្វើអ្វី?
• ក្នុងកិច្ចបម្រើផ្សាយ តើអ្នកត្រូវធ្វើដូចម្ដេចទើបអាចបញ្ជាក់ហេតុផលឲ្យបានប្រសើរជាងដើម្បីឲ្យអ្នកឯទៀតជឿ?
[សំណួរសម្រាប់វគ្គនីមួយៗ]
[ប្រអប់/រូបភាពនៅទំព័រ២០]
របៀបប្រើគម្ពីរដោយបញ្ជាក់ហេតុផលដើម្បីឲ្យអ្នកឯទៀតជឿ
▪ ចូរធ្វើឲ្យអ្នកស្ដាប់គោរពគម្ពីរ
▪ ចូរពន្យល់បទគម្ពីរ
▪ ចូរវែកញែកតាមរបៀបដែលនាំឲ្យអ្នកស្ដាប់ជឿដើម្បីមានឥទ្ធិពល ទៅលើចិត្តពួកគេ
[រូបភាពនៅទំព័រ១៩]
អ្នកត្រូវចេះប្រើ«ដាវនៃសកម្មពល»ដោយមានប្រសិទ្ធភាព