«ប្រកាសបណ្ដាំរបស់ព្រះដោយសេចក្ដីក្លាហាន»
«ប្រកាសបណ្ដាំរបស់ព្រះដោយសេចក្ដីក្លាហាន»
«ពួកគាត់ . . . បានពេញទៅដោយសកម្មពលបរិសុទ្ធរបស់ព្រះ ក៏បានប្រកាសបណ្ដាំរបស់ព្រះដោយសេចក្ដីក្លាហាន»។—សកម្ម. ៤:៣១
១, ២. ហេតុអ្វីគប្បីឲ្យយើងព្យាយាមធ្វើឲ្យមានប្រសិទ្ធភាពក្នុងកិច្ចបម្រើផ្សាយរបស់យើង?
បីថ្ងៃមុនលោកយេស៊ូទទួលមរណភាព លោកបានប្រាប់ពួកអ្នកកាន់តាមលោកថា៖ «ដំណឹងល្អនេះអំពីរាជាណាចក្រនឹងត្រូវផ្សព្វផ្សាយនៅគ្រប់ទីអាស្រ័យនៅផែនដី ដើម្បីឲ្យប្រជាជាតិទាំងឡាយបានឮ រួចទីបញ្ចប់នឹងមកដល់»។ មុនឡើងទៅស្ថានសួគ៌ លោកយេស៊ូដែលបានត្រូវប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញ បានបង្គាប់ពួកអ្នកកាន់តាមលោកឲ្យ‹ទៅបង្រៀនមនុស្សគ្រប់ជាតិសាសន៍ឲ្យក្លាយទៅជាអ្នកកាន់តាមលោក ហើយបង្រៀនពួកគាត់ឲ្យកាន់តាមអ្វីៗទាំងអស់ដែលលោកបានបង្គាប់ពួកគាត់›។ លោកក៏បានសន្យាថា លោកនឹងនៅជាមួយពួកគាត់«រហូតដល់គ្រាចុងបញ្ចប់នៃរបៀបរបបពិភពលោកនេះ»។—ម៉ាថ. ២៤:១៤; ២៦:១, ២; ២៨:១៩, ២០
២ ក្នុងនាមជាសាក្សីព្រះយេហូវ៉ា យើងរួមចំណែកយ៉ាងសកម្មក្នុងកិច្ចការដែលបានចាប់ផ្ដើមនៅសតវត្សរ៍ទី១។ គ្មានកិច្ចការណាដែលមានសារៈសំខាន់ស្មើនឹងកិច្ចការដែលសង្គ្រោះជីវិតទេ ពោលគឺការផ្សព្វផ្សាយនិងការបង្រៀនមនុស្សឲ្យក្លាយទៅជាអ្នកកាន់តាមលោកយេស៊ូ។ ដូច្នេះ គប្បីឲ្យយើងមានប្រសិទ្ធភាពក្នុងកិច្ចបម្រើផ្សាយរបស់យើង! ក្នុងអត្ថបទនេះ យើងនឹងឃើញថាការដែលយើងមានសកម្មពលបរិសុទ្ធដឹកនាំ ជួយយើងឲ្យមានសេចក្ដីក្លាហានយ៉ាងណាពេលយើងផ្សព្វផ្សាយ។ អត្ថបទទាំងពីរជាបន្តបន្ទាប់នឹងបង្ហាញថាសកម្មពលរបស់ព្រះអាចជួយយើងយ៉ាងដូចម្ដេចក្នុងការបង្រៀនដោយប៉ិនប្រសប់និងផ្សព្វផ្សាយដោយឥតឈប់ឈរ។
យើងត្រូវមានសេចក្ដីក្លាហាន
៣. ហេតុអ្វីបានជាយើងត្រូវមានសេចក្ដីក្លាហានដើម្បីផ្សព្វផ្សាយអំពីរាជាណាចក្រព្រះ?
៣ ព្រះបានប្រគល់ឲ្យយើងនូវកិច្ចការផ្សព្វផ្សាយអំពីរាជាណាចក្ររបស់លោក ហើយនេះជាឯកសិទ្ធិដ៏អស្ចារ្យមួយ។ ក៏ប៉ុន្តែ ជួនកាលក៏មានការពិបាកដែរ។ ទោះបីមនុស្សខ្លះព្រមស្ដាប់ដំណឹងល្អអំពីរាជាណាចក្រព្រះក៏ដោយ តែមនុស្សជាច្រើនបង្ហាញថាពួកគេមានលក្ខណៈដូចមនុស្សនៅសម័យណូអេ។ ស្តីអំពីមនុស្សនៅសម័យណូអេ លោកយេស៊ូបានមានប្រសាសន៍ថា៖ «ពួកគេមិនបានយកចិត្តទុកដាក់សោះ រហូតដល់ទឹកជន់ឡើង កញ្ឆក់យកគេទាំងអស់គ្នាទៅ»។ (ម៉ាថ. ២៤:៣៨, ៣៩) រីឯមនុស្សឯទៀត ពួកគេចំអកឲ្យយើងឬប្រឆាំងយើង។ (២ពេ. ៣:៣) យើងអាចទទួលការប្រឆាំងពីពួកអ្នកដែលមានអំណាច មិត្តរួមថ្នាក់ អ្នករួមការងារ ឬញាតិសន្ដាន។ បន្ថែមពីនេះ យើងក៏មានភាពទន់ខ្សោយដែរ ដូចជាមានការអៀនខ្មាសនិងមានការភ័យខ្លាចថាអ្នកឯទៀតមិនស្ដាប់យើង។ មានអ្វីៗជាច្រើនដែលអាចធ្វើឲ្យយើងពិបាកប្រកាសបណ្ដាំរបស់ព្រះ«ដោយក្លាហាន»។ (អេភ. ៦:១៩, ២០) យើងត្រូវមានសេចក្ដីក្លាហានដើម្បីតស៊ូប្រកាសបណ្ដាំរបស់ព្រះ។ តើអ្វីអាចជួយយើងឲ្យមានសេចក្ដីក្លាហាន?
៤. (ក) តើសេចក្ដីក្លាហានជាអ្វី? (ខ) តើសាវ័កប៉ូលបានតាំងចិត្តក្លាហានយ៉ាងដូចម្ដេចដើម្បីផ្សព្វផ្សាយដល់ពួកអ្នកក្រុងថែស្សាឡូនិច?
៤ ពាក្យភាសាក្រិចដែលបានត្រូវបកប្រែថា«សេចក្ដីក្លាហាន»មានន័យថា«និយាយដោយចំហ ត្រង់ ឥតលាក់លៀម»។ ពាក្យនេះបង្កប់អត្ថន័យថា«សេចក្ដីអង់អាច ទំនុកចិត្ត . . . ភាពឥតភ័យខ្លាច»។ សេចក្ដីក្លាហានមិនមានន័យថាការនិយាយខ្វះការគួរសមឬគំរោះគំរើយឡើយ។ (កូឡ. ៤:៦) កាលដែលយើងមានសេចក្ដីក្លាហាន យើងក៏ចង់ធ្វើឲ្យមានសន្ដិភាពជាមួយនឹងមនុស្សទាំងអស់ដែរ។ (រ៉ូម ១២:១៨) ម្យ៉ាងទៀត យើងត្រូវនិយាយដោយក្លាហាន ហើយដំណាលគ្នាដែរយើងត្រូវនិយាយដោយប៉ិនប្រសប់ ដើម្បីយើងមិនធ្វើឲ្យអ្នកឯទៀតទើសចិត្តពេលយើងផ្សព្វផ្សាយដំណឹងល្អអំពីរាជាណាចក្រព្រះ។ ប្រាកដហើយ យើងត្រូវខំប្រឹងខ្លាំងណាស់ដើម្បីបណ្ដុះឲ្យមានសេចក្ដីក្លាហានត្រឹមត្រូវ។ ក៏ប៉ុន្តែ ដើម្បីបណ្ដុះឲ្យមានសេចក្ដីក្លាហានបែបនេះ យើងមិនអាចពឹងទៅលើតែសមត្ថភាពឬកម្លាំងរបស់យើងប៉ុណ្ណោះឡើយ។ ក្រោយពីសាវ័កប៉ូលនិងគូកនរបស់គាត់បានត្រូវគេ‹ប្រព្រឹត្តដោយព្រហើននៅក្រុងភីលីព› តើពួកគាត់បាន‹តាំងចិត្តក្លាហាន›យ៉ាងដូចម្ដេចដើម្បីផ្សព្វផ្សាយដល់ពួកអ្នកក្រុងថែស្សាឡូនិច? សាវ័កប៉ូលបានសរសេរថា គឺ«ដោយសារព្រះរបស់យើង»។ (សូមអាន ថែស្សាឡូនិចទី១ ២:២) ព្រះយេហូវ៉ាអាចកម្ចាត់ការភ័យខ្លាចរបស់យើង ហើយអាចជួយឲ្យយើងមានសេចក្ដីក្លាហានស្រដៀងគ្នាដែរ។
៥. តើព្រះយេហូវ៉ាផ្ដល់សេចក្ដីក្លាហានឲ្យពេត្រុស យ៉ូហាន និងពួកអ្នកកាន់តាមឯទៀតយ៉ាងដូចម្ដេច?
៥ ពេល«ពួកអ្នកគ្រប់គ្រង[បណ្ដាជន] ពួកបុរសចាស់ទុំ និងពួកអ្នកជំនាញខាងច្បាប់»រករឿងសាវ័កពេត្រុសនិងយ៉ូហាន នោះពួកគាត់បានឆ្លើយថា៖ «ប្រសិនបើអ្នករាល់គ្នាគិតថាការស្ដាប់តាមអ្នករាល់គ្នាជាជាងស្ដាប់តាមព្រះ ជាអ្វីដែលព្រះចាត់ទុកជាអំពើសុចរិត នោះស្រេចលើអ្នករាល់គ្នាចុះ។ ប៉ុន្តែចំណែកយើងវិញ យើងមិនអាចឈប់និយាយអំពីអ្វីដែលយើងបានឃើញនិងឮបានទេ»។ ជាជាងអធិដ្ឋានសុំឲ្យព្រះបញ្ឈប់ការបៀតបៀន ពួកគាត់និងបងប្អូនរួមជំនឿបានអង្វរសុំថា៖ «ឱព្រះយេហូវ៉ាអើយ សូមស្ដាប់សេចក្ដីគំរាមរបស់ពួកគេ ហើយអនុគ្រោះឲ្យពួកខ្ញុំបម្រើរបស់លោកបន្តប្រកាសបណ្ដាំរបស់លោកដោយសេចក្ដីក្លាហាន»។ (សកម្ម. ៤:៥, ១៩, ២០, ២៩) តើព្រះយេហូវ៉ាបានធ្វើតាមសំណូមពររបស់ពួកគាត់យ៉ាងដូចម្ដេច? (សូមអាន សកម្មភាព ៤:៣១) ព្រះយេហូវ៉ាបានជួយពួកគាត់ឲ្យតាំងចិត្តក្លាហានតាមរយៈសកម្មពលរបស់លោក។ សកម្មពលរបស់លោកអាចជួយយើងឲ្យធ្វើដូច្នេះដែរ។ បើដូច្នេះ តើយើងអាចទទួលសកម្មពលរបស់ព្រះយ៉ាងដូចម្ដេច? ហើយតើសកម្មពលរបស់ព្រះដឹកនាំយើងយ៉ាងដូចម្ដេចក្នុងកិច្ចបម្រើផ្សាយ?
របៀបបណ្ដុះឲ្យមានសេចក្ដីក្លាហាន
៦, ៧. ដើម្បីទទួលសកម្មពលបរិសុទ្ធរបស់ព្រះ តើវិធីស្រួលបំផុតគឺជាអ្វី? សូមលើកឧទាហរណ៍។
៦ វិធីស្រួលបំផុតដើម្បីទទួលសកម្មពលបរិសុទ្ធរបស់ព្រះគឺយើងត្រូវសុំសកម្មពលនោះ។ លោកយេស៊ូបានប្រាប់ពួកអ្នកស្ដាប់លោកថា៖ «សូម្បីតែអ្នករាល់គ្នាដែលជាមនុស្សទុច្ចរិត ចេះឲ្យរបស់ល្អដល់កូន ទម្រាំតែបិតារបស់អ្នកដែលស្ថិតនៅស្ថានសួគ៌ លោកប្រាកដជានឹងផ្ដល់សកម្មពលបរិសុទ្ធរបស់លោកដល់អ្នកដែលសុំពីលោកយ៉ាងណាទៅ!»។ (លូក. ១១:១៣) ត្រូវមែន យើងគួរអធិដ្ឋានជាទៀងទាត់សុំសកម្មពលបរិសុទ្ធ។ បើផ្នែកណាមួយក្នុងកិច្ចបម្រើផ្សាយរបស់យើងធ្វើឲ្យយើងភ័យខ្លាច ដូចជាការផ្សព្វផ្សាយតាមផ្លូវ ផ្សព្វផ្សាយក្រៅផ្លូវការ ឬផ្សព្វផ្សាយនៅតំបន់ខាងជំនួញ នោះយើងអាចអធិដ្ឋានទៅព្រះយេហូវ៉ាសុំសកម្មពលរបស់លោក ហើយសុំឲ្យលោកជួយយើងតាំងចិត្តឲ្យមានសេចក្ដីក្លាហានដែលយើងត្រូវការ។—១ថែ. ៥:១៧
៧ បងស្រីគ្រិស្តសាសនិកម្នាក់ឈ្មោះរ៉ូសាបានធ្វើដូច្នោះ។ * ថ្ងៃមួយ នៅកន្លែងធ្វើការរបស់រ៉ូសា អ្នកគ្រូម្នាក់ដែលធ្វើការជាមួយគាត់កំពុងអានរបាយការណ៍មួយពីសាលាផ្សេងស្តីអំពីការប្រព្រឹត្តអាក្រក់ទៅលើកូនក្មេង។ អ្វីដែលអ្នកគ្រូនោះបានអានធ្វើឲ្យគាត់ពិបាកចិត្តរហូតដល់គាត់លាន់មាត់ថា៖ «ម៉េចក៏ពិភពលោកនេះអាក្រក់ម្ល៉េះ?»។ បងស្រីរ៉ូសាមិនអាចឲ្យឱកាសផ្សព្វផ្សាយនេះកន្លងបាត់ទៅទេ។ តើគាត់បានធ្វើអ្វីដើម្បីមានសេចក្ដីក្លាហានផ្សព្វផ្សាយ? បងស្រីរ៉ូសាបាននិយាយថា៖ «ខ្ញុំបានអធិដ្ឋានទៅព្រះយេហូវ៉ា ហើយសុំសកម្មពលរបស់លោកជួយខ្ញុំ»។ គាត់បានផ្សព្វផ្សាយដល់អ្នកគ្រូនោះ ហើយបានរៀបចំបន្តការសន្ទនានៅពេលក្រោយ។ សូមពិចារណាអំពីក្មេងស្រីម្នាក់អាយុប្រាំឆ្នាំឈ្មោះម៉េឡាណេ ដែលរស់នៅទីក្រុងញូវយ៉ក។ ប្អូនម៉េឡាណេបាននិយាយថា៖ «ម៉ាក់និងខ្ញុំតែងតែអធិដ្ឋានទៅព្រះយេហូវ៉ាមុនខ្ញុំទៅសាលារៀន»។ តើពួកគាត់អធិដ្ឋានសុំអ្វី? ពួកគាត់អធិដ្ឋានសុំឲ្យម៉េឡាណេមានសេចក្ដីក្លាហានដើម្បីកាន់ជំហរនិងផ្សព្វផ្សាយអំពីព្រះរបស់គាត់! ម្ដាយរបស់ម៉េឡាណេបានពោលថា៖«នេះបានជួយម៉េឡាណេឲ្យពន្យល់ជំនឿរបស់ខ្លួនអំពីបុណ្យខួបកំណើតនិងបុណ្យផ្សេងៗ ហើយមិនចូលរួមពេលគេធ្វើបុណ្យទាំងនោះ»។ គំរូទាំងនេះបង្ហាញថាការអធិដ្ឋានអាចជួយយើងឲ្យតាំងចិត្តក្លាហាន មែនទេ?
៨. ក្នុងការបណ្ដុះឲ្យមានសេចក្ដីក្លាហាន តើយើងអាចទាញមេរៀនអ្វីពីអ្នកប្រកាសទំនាយយេរេមា?
៨ សូមនឹកគិតអំពីអ្វីដែលបានជួយអ្នកប្រកាសទំនាយយេរេមាឲ្យមានសេចក្ដីក្លាហាន។ ពេលព្រះយេហូវ៉ាបានតែងតាំងគាត់ជាអ្នកប្រកាសទំនាយម្នាក់ដល់អស់ទាំងសាសន៍ យេរេមាបានតបឆ្លើយថា៖ «ទូលបង្គំគ្មានវោហារអធិប្បាយទេ ដ្បិតទូលបង្គំជាមនុស្សក្មេងសុទ្ធ»។ (យេ. ១:៤-៦) ប៉ុន្តែ យូរៗទៅ យេរេមាមានទំនុកចិត្ត ហើយស៊ូក្នុងកិច្ចផ្សព្វផ្សាយដល់ម្ល៉េះដែលមនុស្សជាច្រើនគិតថាគាត់ជាអ្នកប្រកាសអំពីអន្តរាយ។ (យេ. ៣៨:៤) គាត់បានប្រកាសយ៉ាងក្លាហានអំពីសេចក្ដីវិនិច្ឆ័យរបស់ព្រះយេហូវ៉ាអស់រយៈពេលជាង៦៥ឆ្នាំ។ មនុស្សជាទូទៅក្នុងប្រទេសអ៊ីស្រាអែលបានស្គាល់គាត់ជាអ្នកផ្សព្វផ្សាយដែលមិនភ័យខ្លាច ហើយដែលមានសេចក្ដីក្លាហាន។ ហេតុនេះ ៦០០ឆ្នាំក្រោយមក ពេលលោកយេស៊ូបានផ្សព្វផ្សាយយ៉ាងក្លាហាន នោះមនុស្សខ្លះជឿថាលោកជាយេរេមាដែលបានត្រូវប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញ។ (ម៉ាថ. ១៦:១៣, ១៤) តើអ្នកប្រកាសទំនាយយេរេមាដែលស្ទាក់ស្ទើរនៅដើមដំបូង បានយកឈ្នះភាពអៀនខ្មាសរបស់គាត់យ៉ាងដូចម្ដេច? គាត់បានពោលថា៖ «នៅក្នុងចិត្តទូលបង្គំ [បណ្ដាំរបស់ព្រះ]កើតមានដូចជាភ្លើងឆេះ ដែលកប់នៅក្នុងឆ្អឹងរបស់ទូលបង្គំ ហើយទូលបង្គំក៏នឿយហត់ដោយខំទ្រាំទប់»។ (យេ. ២០:៩) ត្រូវហើយ បណ្ដាំរបស់ព្រះយេហូវ៉ាបានមានឫទ្ធានុភាពទៅលើយេរេមា ហើយជំរុញគាត់ឲ្យផ្សព្វផ្សាយ។
៩. ហេតុអ្វីបានជាបណ្ដាំរបស់ព្រះអាចមានឥទ្ធិពលមកលើយើងដូចយេរេមា?
៩ សាវ័កប៉ូលបានសរសេរទៅកាន់បងប្អូនរួមជំនឿជនជាតិហេប្រឺថា៖ «បណ្ដាំរបស់ព្រះគឺមានជីវិតរស់នៅ ហើយមានឫទ្ធានុភាព ក៏មុតជាងដាវដែលមានមុខពីរ ហើយទម្លុះរហូតដល់ញែកលក្ខណៈខាងក្រៅចេញពីធាតុពិត និងសន្លាក់ឆ្អឹងចេញពីខួរឆ្អឹង ក៏អាចបង្ហាញឲ្យឃើញគំនិតនិងបំណងចិត្ត»។ (ហេ. ៤:១២) ដូចយេរេមា សារឬបណ្ដាំរបស់ព្រះអាចមានឥទ្ធិពលមកលើយើងតាមរបៀបដូចគ្នាដែរ។ សូមចាំថា ទោះជាមនុស្សបានត្រូវប្រើឲ្យសរសេរគម្ពីរក៏ដោយ តែគម្ពីរមិនមែនជាសៀវភៅមួយដែលគេយកប្រាជ្ញារបស់មនុស្សមកចងក្រងទេ ព្រោះគម្ពីរបានត្រូវសរសេរក្រោមការដឹកនាំរបស់ព្រះ។ ពេត្រុសទី២ ១:២១ ចែងថា៖ «ទំនាយមិនដែលកើតចេញពីបំណងប្រាថ្នារបស់មនុស្សទេ តែមនុស្សបាននិយាយអ្វីដែលមកពីព្រះ ដោយមានសកម្មពលបរិសុទ្ធដឹកនាំពួកគេ»។ កាលណាយើងចំណាយពេលសិក្សាគម្ពីររៀងៗខ្លួនយ៉ាងស៊ីជម្រៅ នោះយើងនឹងបញ្ចូលក្នុងគំនិតយើងនូវបណ្ដាំដែលបានត្រូវដឹកនាំដោយសកម្មពលបរិសុទ្ធរបស់ព្រះ។ (សូមអាន កូរិនថូសទី១ ២:១០) បណ្ដាំនោះអាចទៅ«ដូចជាភ្លើងឆេះ»នៅក្នុងយើង ដែលយើងមិនអាចទុកសម្រាប់តែខ្លួនយើងប៉ុណ្ណោះទេ។
១០, ១១. (ក) តើយើងគួរមានទម្លាប់សិក្សាគម្ពីរយ៉ាងណាបើយើងចង់មានសេចក្ដីក្លាហានផ្សព្វផ្សាយ? (ខ) សូមរៀបរាប់យ៉ាងហោចណាស់នូវអ្វីមួយដែលអ្នកមានគម្រោងធ្វើដើម្បីធ្វើឲ្យការសិក្សារបស់អ្នកប្រសើរឡើង។
១០ ដើម្បីឲ្យការសិក្សារបស់យើងមានឥទ្ធិពលខ្លាំងមកលើយើង នោះយើងគួរសិក្សាយ៉ាងណាដើម្បីឲ្យសារក្នុងគម្ពីរជ្រួតជ្រាបចូលយ៉ាងជ្រៅក្នុងចិត្តរបស់យើង។ ជាឧទាហរណ៍ អ្នកប្រកាសទំនាយអេសេគាលបានឃើញក្នុងគំនិតថា គាត់ត្រូវបរិភោគរមូរសៀវភៅដែលមានសារមួយដែលមនុស្សមិនចូលចិត្តស្ដាប់។ អេសេគាលត្រូវយល់សារនោះយ៉ាងពេញលេញ ហាក់ដូចជាសារនោះជ្រាបចូលក្នុងខ្លួនគាត់។ ពេលធ្វើដូច្នេះនឹងនាំឲ្យគាត់សប្បាយប្រកាសសារនោះ ដូចជាបានភ្លក់ទឹកឃ្មុំ។—សូមអាន អេសេគាល ២:៨–៣:៤, ៧-៩
១១ យើងក៏ស្ថិតនៅក្នុងស្ថានភាពស្រដៀងនឹងអេសេគាលដែរ។ សព្វថ្ងៃ មនុស្សជាច្រើនមិនចង់ស្ដាប់សារគម្ពីរឡើយ។ ដើម្បីតស៊ូក្នុងការប្រកាសផ្សាយបណ្ដាំរបស់ព្រះ នោះគឺសំខាន់ឲ្យយើងសិក្សាបទគម្ពីរតាមរបៀបដែលជួយឲ្យយើងយល់បទគម្ពីរនោះយ៉ាងពេញលេញ។ យើងគួរមានទម្លាប់ធ្វើការសិក្សាយ៉ាងទៀងទាត់ មិនមែនជួនធ្វើជួនមិនធ្វើទេ។ គប្បីឲ្យយើងមានសេចក្ដីប៉ងប្រាថ្នាដូចអ្នកតែងបទទំនុកតម្កើងដែលបានច្រៀងថា៖ «ឱព្រះយេហូវ៉ា ជាថ្មដា ហើយជាអ្នកប្រោសលោះនៃទូលបង្គំអើយ សូមឲ្យពាក្យសំដីដែលចេញមកពីមាត់ទូលបង្គំ នឹងការរំពឹងគិតក្នុងចិត្តរបស់ទូលបង្គំ បានគួរគាប់នៅព្រះនេត្រទ្រង់»។ (ទំនុក. ១៩:១៤) ដូច្នេះ គឺសំខាន់ណាស់ដែលយើងលៃយកពេលដើម្បីរំពឹងគិតអំពីអ្វីដែលយើងបានអាន ដើម្បីឲ្យសេចក្ដីពិតក្នុងគម្ពីរជ្រួតជ្រាបចូលយ៉ាងជ្រៅក្នុងចិត្តរបស់យើង! ប្រាកដហើយ យើងគួរខំប្រឹងធ្វើឲ្យការសិក្សារបស់យើងកាន់តែប្រសើរឡើង។ *
១២. ហេតុអ្វីបានជាកិច្ចប្រជុំគ្រិស្តសាសនិកជួយយើងឲ្យទទួលការដឹកនាំពីសកម្មពលរបស់ព្រះ?
១២ វិធីមួយទៀតដើម្បីទទួលប្រយោជន៍ពីសកម្មពលបរិសុទ្ធរបស់ព្រះយេហូវ៉ាគឺដោយ«គិតអំពីគ្នាទៅវិញទៅមក ដើម្បីបំផុសទឹកចិត្តឲ្យមានសេចក្ដីស្រឡាញ់និងការប្រព្រឹត្តដែលល្អប្រសើរ មិនមែនដោយគេចវេះពីការប្រជុំគ្នាទេ»។ (ហេ. ១០:២៤, ២៥) សកម្មពលរបស់ព្រះយេហូវ៉ាផ្ដល់ការណែនាំតាមរយៈក្រុមជំនុំ ដូច្នេះការព្យាយាមទៅកិច្ចប្រជុំគ្រិស្តសាសនិកជាទៀងទាត់ ការស្ដាប់យ៉ាងដិតដល់ និងការអនុវត្តតាមអ្វីដែលយើងបានរៀននៅទីនោះ គឺជាវិធីល្អប្រសើរដើម្បីឲ្យសកម្មពលរបស់ព្រះដឹកនាំយើង។—សូមអាន ការបើកបង្ហាញ ៣:៦
ប្រយោជន៍ដែលមកពី ការបណ្ដុះឲ្យមានសេចក្ដីក្លាហាន
១៣. ស្តីអំពីអ្វីដែលពួកគ្រិស្តសាសនិកនៅសតវត្សរ៍ទី១បានបំពេញក្នុងកិច្ចផ្សព្វផ្សាយ តើយើងអាចទាញមេរៀនអ្វីខ្លះ?
១៣ សកម្មពលបរិសុទ្ធជាថាមពលដ៏ខ្លាំងក្លាបំផុតក្នុងសកលលោក ហើយអាចផ្ដល់កម្លាំងដល់មនុស្សឲ្យធ្វើតាមបំណងប្រាថ្នារបស់ព្រះយេហូវ៉ា។ ដោយទទួលឥទ្ធិពលពីសកម្មពលបរិសុទ្ធ ពួកគ្រិស្តសាសនិកនៅសតវត្សរ៍ទី១បានបំពេញកិច្ចផ្សព្វផ្សាយដ៏ធំសម្បើម។ ពួកគាត់បានផ្សព្វផ្សាយដំណឹងល្អ«ក្នុងចំណោមមនុស្សទាំងអស់នៅក្រោមមេឃ»។ (កូឡ. ១:២៣) ពេលយើងពិចារណាថា ពួកគ្រិស្តសាសនិកភាគច្រើន«មិនបានរៀនសូត្រ» នោះយើងឃើញច្បាស់ថាមានថាមពលខ្លាំងជាងកម្លាំងរបស់ពួកគាត់ដែលជំរុញឲ្យពួកគាត់ផ្សព្វផ្សាយ។—សកម្ម. ៤:១៣
១៤. តើអ្វីអាចជួយឲ្យយើងមាន«ចិត្តពុះកញ្ជ្រោលដោយសកម្មពលរបស់ព្រះ»?
១៤ ការរស់នៅតាមរបៀបដែលអនុញ្ញាតឲ្យសកម្មពលបរិសុទ្ធដឹកនាំជីវិតយើង ក៏អាចជួយជំរុញទឹកចិត្តយើងឲ្យផ្សព្វផ្សាយយ៉ាងក្លាហានដែរ។ ពេលយើងអធិដ្ឋានយ៉ាងទៀងទាត់សុំសកម្មពល សិក្សាដោយខ្លួនឯងដោយស៊ីជម្រៅ រំពឹងគិតនិងអធិដ្ឋានពីអ្វីដែលយើងបានអាន និងចូលរួមកិច្ចប្រជុំយ៉ាងទៀងទាត់ នោះប្រយោជន៍ទាំងអស់ដែលយើងបានទទួលពីអ្វីទាំងនេះអាចជួយយើងឲ្យមាន«ចិត្តពុះកញ្ជ្រោលដោយសកម្មពលរបស់ព្រះ»។ (រ៉ូម ១២:១១) គម្ពីរចែងអំពី«អ្នកក្រុងអាឡិចសង់ទ្រាម្នាក់ ជាជនជាតិយូដា ឈ្មោះអាប៉ូឡុស ដែលជាអ្នកមានវោហារកោសល្យ [ដែល]បានមកដល់ក្រុងអេភេសូរ»ថា៖ «ដោយសារសកម្មពលរបស់ព្រះ គាត់មានចិត្តខ្នះខ្នែងដោយក្ដីរំភើប ក៏បាននិយាយនិងបង្រៀនយ៉ាងត្រឹមត្រូវអំពីលោកយេស៊ូ»។ (សកម្ម. ១៨:២៤, ២៥) ដោយមានចិត្ត«ឧស្សាហ៍ខ្នះខ្នែង» នោះយើងអាចមានចិត្តក្លាហានច្រើនជាងក្នុងការផ្សព្វផ្សាយពីផ្ទះមួយទៅផ្ទះមួយ និងពេលយើងផ្សព្វផ្សាយក្រៅផ្លូវការ។—រ៉ូម ១២:១១, ខ.ស.
១៥. តើការផ្សព្វផ្សាយដោយមានសេចក្ដីក្លាហានច្រើនជាងនាំឲ្យយើងទទួលប្រយោជន៍យ៉ាងណា?
១៥ ការមានសេចក្ដីក្លាហានច្រើនជាងក្នុងការផ្សព្វផ្សាយមានឥទ្ធិពលល្អមកលើយើង។ យើងមានចិត្តគំនិតល្អជាងដោយសារយើងយល់ច្បាស់អំពីសារៈសំខាន់និងប្រយោជន៍ដែលមកពីកិច្ចផ្សព្វផ្សាយរបស់យើង។ យើងមានចិត្តរំភើបកាន់តែខ្លាំងឡើងពីព្រោះយើងមានអំណរច្រើនជាងពេលយើងមានប្រសិទ្ធភាពក្នុងកិច្ចបម្រើផ្សាយ។ មួយវិញទៀត ដោយសារយើងមានការយល់ដឹងច្រើនជាងមុនអំពីភាពបន្ទាន់នៃកិច្ចផ្សព្វផ្សាយ នេះពង្រឹងចិត្តខ្នះខ្នែងរបស់យើង។
១៦. បើយើងមិនសូវមានចិត្តខ្នះខ្នែងក្នុងកិច្ចផ្សព្វផ្សាយដូចយើងធ្លាប់មានពីមុន តើយើងគួរធ្វើអ្វី?
១៦ តើយើងត្រូវធ្វើអ្វី បើយើងមិនសូវមានចិត្តខ្នះខ្នែងក្នុងកិច្ចផ្សព្វផ្សាយដូចយើងធ្លាប់មានពីមុន? យើងត្រូវពិនិត្យពិចារណាអំពីលក្ខណៈពិតក្នុងចិត្តយើង។ ប៉ូលបានសរសេរថា៖ «ចូរពិនិត្យពិចារណាអំពីខ្លួនឥតឈប់ ដើម្បីឲ្យដឹងថាអ្នកកំពុងកាន់ខ្ជាប់នូវជំនឿឬយ៉ាងណា ចូរសឲ្យឃើញជានិច្ចថាអ្នកជាមនុស្សបែបណា»។ (២កូ. ១៣:៥) សូមសួរខ្លួនអ្នកថា‹តើខ្ញុំនៅតែមានចិត្តពុះកញ្ជ្រោលដោយសកម្មពលរបស់ព្រះឬទេ? តើខ្ញុំអធិដ្ឋានសុំសកម្មពលរបស់ព្រះយេហូវ៉ាឬទេ? តើសេចក្ដីអធិដ្ឋានរបស់ខ្ញុំបង្ហាញថាខ្ញុំពឹងផ្អែកទៅលើលោកដើម្បីធ្វើតាមបំណងប្រាថ្នារបស់លោកឬ? តើសេចក្ដីអធិដ្ឋានរបស់ខ្ញុំមានពាក្យដឹងគុណព្រះចំពោះកិច្ចបម្រើផ្សាយដែលបានត្រូវប្រគល់ឲ្យយើងឬទេ? តើទម្លាប់សិក្សារបស់ខ្ញុំយ៉ាងណាដែរ? តើខ្ញុំចំណាយពេលប៉ុន្មានដើម្បីរំពឹងគិតអំពីអ្វីដែលខ្ញុំអាននិងឮ? តើខ្ញុំរួមចំណែកច្រើនប៉ុណ្ណាក្នុងកិច្ចប្រជុំក្រុមជំនុំ?›។ ការសញ្ជឹងគិតអំពីសំណួរទាំងនេះអាចជួយអ្នកឲ្យឃើញចំណុចខ្សោយរបស់អ្នក ហើយចាត់វិធានការកែប្រែ។
ចូរឲ្យសកម្មពលព្រះធ្វើឲ្យអ្នកមានសេចក្ដីក្លាហាន
១៧, ១៨. (ក) តើកិច្ចការផ្សព្វផ្សាយកំពុងត្រូវធ្វើឡើងដល់ទំហំប៉ុណ្ណានៅសព្វថ្ងៃនេះ? (ខ) ពេលយើងប្រកាសដំណឹងល្អអំពីរាជាណាចក្ររបស់ព្រះ តើយើងអាចមានសេចក្ដី«ក្លាហានបំផុត»យ៉ាងដូចម្ដេច?
១៧ លោកយេស៊ូដែលបានត្រូវប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញបានប្រាប់ពួកអ្នកកាន់តាមរបស់លោកថា៖ «អ្នករាល់គ្នានឹងទទួលឫទ្ធានុភាព កាលដែលសកម្មពលបរិសុទ្ធរបស់ព្រះមកសណ្ឋិតលើអ្នករាល់គ្នា ហើយអ្នករាល់គ្នានឹងធ្វើជាសាក្សីបញ្ជាក់អំពីខ្ញុំនៅក្រុងយេរូសាឡិម នៅតំបន់យូឌាទាំងមូល នៅស្រុកសាម៉ារី និងរហូតដល់កន្លែងឆ្ងាយបំផុតនៅផែនដី»។ (សកម្ម. ១:៨) សព្វថ្ងៃនេះ កិច្ចការផ្សព្វផ្សាយដែលបានចាប់ផ្ដើមនៅសម័យនោះ កំពុងត្រូវធ្វើឡើងដល់ទំហំដែលមិនធ្លាប់មានពីមុន។ សាក្សីព្រះយេហូវ៉ាជាង៧លាននាក់កំពុងប្រកាសផ្សាយដំណឹងអំពីរាជាណាចក្រព្រះនៅជាង២៣០ប្រទេស ហើយក្នុងមួយឆ្នាំ ពួកគេបានចំណាយពេលជិត១.៥០០លានម៉ោងក្នុងការផ្សព្វផ្សាយ។ ពិតជាគួរឲ្យរំភើបចិត្តមែនដែលយើងចូលរួមយ៉ាងខ្នះខ្នែងក្នុងកិច្ចការនេះ ជាកិច្ចការដែលមិនមានទៀតទេ!
១៨ សព្វថ្ងៃ សកម្មពលរបស់ព្រះកំពុងដឹកនាំការផ្សព្វផ្សាយទូទាំងពិភពលោក ដូចនៅសតវត្សរ៍ទី១ដែរ។ បើយើងធ្វើតាមការណែនាំរបស់សកម្មពលព្រះ យើងនឹងផ្សព្វផ្សាយដោយមានសេចក្ដី«ក្លាហានបំផុត»។ (សកម្ម. ២៨:៣១) ដូច្នេះ សូមឲ្យយើងទទួលការណែនាំពីសកម្មពលរបស់ព្រះកាលដែលយើងប្រកាសដំណឹងល្អអំពីរាជាណាចក្ររបស់លោក!
[កំណត់សម្គាល់]
^ វគ្គ 7 ឈ្មោះបានត្រូវផ្លាស់ប្ដូរ។
^ វគ្គ 11 ដើម្បីទទួលប្រយោជន៍ច្រើនបំផុតពីការអានគម្ពីរនិងការសិក្សារបស់អ្នក សូមមើលសៀវភៅ ចូរថ្វាយបង្គំព្រះពិតតែមួយ ទំព័រ២៦ វគ្គ៧ ដល់ទំព័រ៣១ វគ្គ១៣ ហើយសូមមើល ទស្សនាវដ្ដីប៉មយាម ថ្ងៃទី១ ខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ២០០៧ ទំព័រ៣១ វគ្គ១៤ ដល់ទំព័រ៣២ វគ្គ១៨។
តើអ្នកបានរៀនអ្វីខ្លះ?
• ហេតុអ្វីបានជាយើងត្រូវមានសេចក្ដីក្លាហានក្នុងការផ្សព្វផ្សាយបណ្ដាំរបស់ព្រះ?
• តើអ្វីបានជួយពួកអ្នកកាន់តាមលោកយេស៊ូនៅសម័យដើមឲ្យផ្សាយយ៉ាងក្លាហាន?
• តើយើងអាចបណ្ដុះឲ្យមានសេចក្ដីក្លាហានយ៉ាងដូចម្ដេច?
• តើការបណ្ដុះឲ្យមានសេចក្ដីក្លាហាននាំឲ្យយើងទទួលប្រយោជន៍យ៉ាងណា?
[សំណួរសម្រាប់វគ្គនីមួយៗ]
[រូបភាពនៅទំព័រ១៥]
តើមាតាបិតាអាចជួយកូន ឲ្យមានសេចក្ដីក្លាហានយ៉ាងដូចម្ដេច?
[រូបភាពនៅទំព័រ១៧]
ការអធិដ្ឋានយ៉ាងខ្លីអាចជួយអ្នក ឲ្យតាំងចិត្តក្លាហានក្នុងកិច្ចបម្រើផ្សាយ