តើទទួលការជ្រមុជទឹកក្នុងនាមអ្នកណានិងក្នុងនាមអ្វី?
តើទទួលការជ្រមុជទឹកក្នុងនាមអ្នកណានិងក្នុងនាមអ្វី?
«ចូរទៅបង្រៀនមនុស្ស . . . ឲ្យក្លាយទៅជាអ្នកកាន់តាមខ្ញុំ ហើយជ្រមុជទឹកឲ្យពួកគេ ក្នុងនាមបិតាដែលស្ថិតនៅស្ថានសួគ៌ ក្នុងនាមបុត្ររបស់លោក និងក្នុងនាមសកម្មពលបរិសុទ្ធរបស់លោក»។—ម៉ាថ. ២៨:១៩
១, ២. (ក) នៅបុណ្យថ្ងៃទី៥០ នាឆ្នាំ៣៣គ.ស. តើមានអ្វីកើតឡើងនៅទីក្រុងយេរូសាឡិម? (ខ) ហេតុអ្វីបានជាមនុស្សជាច្រើនបានត្រូវជំរុញទឹកចិត្តឲ្យទទួលការជ្រមុជទឹក?
នៅបុណ្យថ្ងៃទី៥០ នាឆ្នាំ៣៣គ.ស. ទីក្រុងយេរូសាឡិមមានមនុស្សកុះករមកពីប្រទេសផ្សេងៗ។ បុណ្យនោះជាបុណ្យសំខាន់មួយដែលកំពុងធ្វើឡើង ហើយមនុស្សជាច្រើនកំពុងចូលរួម។ ប៉ុន្តែ មានអ្វីដ៏ចម្លែកមួយបានកើតឡើង ហើយក្រោយមកសាវ័កពេត្រុសបានថ្លែងសុន្ទរកថាមួយដែលមានឥទ្ធិពលដ៏អស្ចារ្យទៅលើបណ្ដាជន។ សុន្ទរកថានោះបានជំរុញទឹកចិត្តជនជាតិយូដានិងអ្នកដូរសាសនាប្រហែល៣.០០០នាក់ ហើយពួកគេបានកែប្រែចិត្ត ព្រមទាំងទទួលការជ្រមុជទឹក។ ដូច្នេះ ពួកគេបានត្រូវបន្ថែមក្នុងក្រុមជំនុំគ្រិស្តសាសនិកដែលទើបនឹងបានបង្កើតឡើង។ (សកម្ម. ២:៤១) ការជ្រមុជទឹកមនុស្សជាច្រើនក្នុងអាងទឹកឬបឹងក្នុងទីក្រុងយេរូសាឡិមពិតជានាំឲ្យមានការរំជើបរំជួលខ្លាំងមែន!
២ តើមានអ្វីខ្លះបានកើតឡើងមុនមនុស្សច្រើនដូចនេះទទួលការជ្រមុជទឹក? ព្រឹកថ្ងៃនោះ«មានសូរសំឡេងពីលើមេឃ ដូចសន្ធឹកខ្យល់បក់យ៉ាងខ្លាំង»។ ក្នុងផ្ទះមួយនៅបន្ទប់ខាងលើ ពួកអ្នកកាន់តាមលោកយេស៊ូប្រហែល១២០នាក់បានពេញទៅដោយសកម្មពលបរិសុទ្ធ។ ក្រោយមក មានបុរសនិងស្ត្រីដែលកោតខ្លាចព្រះបានមូលគ្នា ហើយតាំងងឿងឆ្ងល់ដោយឮពួកអ្នកកាន់តាមទាំងនោះ«និយាយជាភាសាផ្សេងៗ»។ ពេលបានស្ដាប់អ្វីដែលពេត្រុសបានថ្លែង រួមទាំងពាក្យសម្ដីចំៗរបស់គាត់ស្តីអំពីមរណភាពរបស់លោកយេស៊ូ នោះមនុស្សជាច្រើន«បានស្ដាយជាខ្លាំង»។ តើពួកគេត្រូវធ្វើអ្វី? ពេត្រុសបានឆ្លើយថា៖ «ចូរប្រែចិត្ត ហើយអ្នករាល់គ្នាម្នាក់ៗត្រូវទទួលការជ្រមុជទឹក ដោយនូវនាមលោកយេស៊ូគ្រិស្ត . . . រួចអ្នករាល់គ្នានឹងទទួលសកម្មពលបរិសុទ្ធរបស់ព្រះជាអំណោយទាន»។—សកម្ម. ២:១-៤, ៣៦-៣៨
៣. នៅបុណ្យថ្ងៃទី៥០ តើពួកអ្នកដូរសាសនានិងជនជាតិយូដាដែលបានកែប្រែចិត្តត្រូវធ្វើអ្វី?
៣ សូមគិតអំពីស្ថានភាពសាសនារបស់ជនជាតិយូដានិងពួកអ្នកដូរសាសនាដែលបានឮពេត្រុស។ ពួកគេបានទទួលយកព្រះយេហូវ៉ាជាព្រះរបស់ពួកគេរួចទៅហើយ។ មួយវិញទៀត ពីបទគម្ពីរភាសាហេប្រឺ ពួកគេដឹងអំពីសកម្មពលបរិសុទ្ធដែលព្រះបានប្រើពេលបង្កើតអ្វីៗទាំងអស់ ថែមទាំងនៅពេលក្រោយមកដែរ។ (លោ. ១:២; ចៅ. ១៤:៥, ៦; ១សាំ. ១០:៦; ទំនុក. ៣៣:៦) ប៉ុន្តែ ពួកគេត្រូវធ្វើអ្វីមួយទៀត។ ពួកគេចាំបាច់យល់និងទទួលយកមធ្យោបាយដែលព្រះផ្ដល់សេចក្ដីសង្គ្រោះ ពោលគឺលោកយេស៊ូ ជាមេស្ស៊ី។ ហេតុនេះបានជាពេត្រុសបញ្ជាក់ថា ពួកគេត្រូវ«ទទួលការជ្រមុជទឹកដោយនូវនាមលោកយេស៊ូគ្រិស្ត»។ ប៉ុន្មានថ្ងៃមុន លោកយេស៊ូដែលបានត្រូវប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញបានបង្គាប់ពេត្រុសនិងអ្នកកាន់តាមឯទៀតរបស់លោកឲ្យជ្រមុជទឹកឲ្យមនុស្ស«ក្នុងនាមបិតាដែលស្ថិតនៅស្ថានសួគ៌ ក្នុងនាមបុត្ររបស់លោក និងក្នុងនាមសកម្មពលបរិសុទ្ធរបស់លោក»។ (ម៉ាថ. ២៨:១៩, ២០) សេចក្ដីបង្គាប់នោះមានអត្ថន័យជ្រាលជ្រៅនៅសតវត្សរ៍ទី១ ក៏ដូចនៅសព្វថ្ងៃនេះដែរ។ តើសេចក្ដីបង្គាប់នោះមានអត្ថន័យអ្វី?
ក្នុងនាមបិតាដែលស្ថិតនៅស្ថានសួគ៌
៤. ស្តីអំពីចំណងមេត្រីភាពជាមួយនឹងព្រះយេហូវ៉ា តើមានការផ្លាស់ប្ដូរអ្វី?
៤ ដូចបានបញ្ជាក់ខាងលើ ពួកអ្នកដែលបានធ្វើតាមអ្វីដែលពេត្រុសបានថ្លែង គោរពប្រណិប័តន៍ព្រះយេហូវ៉ា ហើយធ្លាប់មានចំណងមេត្រីភាពជាមួយលោក។ ពួកគេបានខំប្រឹងធ្វើតាមច្បាប់របស់ព្រះ ហើយនេះជាមូលហេតុដែលពួកអ្នកពីប្រទេសផ្សេងៗមកទីក្រុងយេរូសាឡិម។ (សកម្ម. ២:៥-១១) ក៏ប៉ុន្តែ ព្រះទើបនឹងបានធ្វើការផ្លាស់ប្ដូរដ៏សំខាន់មួយនូវរបៀបដែលលោកប្រព្រឹត្តទៅលើមនុស្សជាតិ។ លោកលែងទទួលស្គាល់ជនជាតិយូដាជាប្រជាជាតិពិសេសរបស់លោក ហើយការកាន់តាមច្បាប់របស់ម៉ូសេលែងជាវិធីដែលធ្វើឲ្យព្រះពេញចិត្តហើយ។ (ម៉ាថ. ២១:៤៣; កូឡ. ២:១៤) ប្រសិនបើពួកអ្នកស្ដាប់ទាំងនោះចង់បន្តមានចំណងមេត្រីភាពជាមួយនឹងព្រះយេហូវ៉ា ពួកគេត្រូវការអ្វីមួយទៀត។
៥, ៦. នៅសតវត្សរ៍ទី១ តើជនជាតិយូដានិងពួកអ្នកដូរសាសនាច្រើននាក់ត្រូវធ្វើអ្វីដើម្បីមានចំណងមេត្រីភាពជាមួយព្រះ?
៥ ពួកគេពិតជាមិនគួរបែរចេញពីព្រះយេហូវ៉ាដែលជាអ្នកដែលផ្ដល់ជីវិតទេ។ (សកម្ម. ៤:២៤) ពួកអ្នកដែលធ្វើតាមការពន្យល់របស់ពេត្រុសអាចឃើញនៅពេលនោះជាងពេលណាទាំងអស់ថា ព្រះយេហូវ៉ាគឺជាបិតាដែលប្រកបដោយសេចក្ដីសប្បុរស។ លោកបានបញ្ជូនមេស្ស៊ីដើម្បីសង្គ្រោះពួកគេ ហើយបានស្ម័គ្រចិត្តអភ័យទោសឲ្យ សូម្បីតែពួកអ្នកដែលពេត្រុសនិយាយទៅកាន់ថា៖ «ត្រូវឲ្យពូជពង្សអ៊ីស្រាអែលទាំងឡាយដឹងជាក់ច្បាស់ថា លោកយេស៊ូដែលអ្នករាល់គ្នាបានព្យួរនឹងបង្គោលឈើ ជាអ្នកដែលព្រះបានតែងតាំងជាលោកម្ចាស់និងជាគ្រិស្ត»។ ពិតមែនហើយ នៅពេលនោះ ពួកអ្នកដែលធ្វើតាមពាក្យរបស់ពេត្រុសមានមូលហេតុល្អជាងដើម្បីដឹងគុណបិតានៅស្ថានសួគ៌ចំពោះអ្វីដែលលោកបានធ្វើសម្រាប់អស់អ្នកដែលចង់មានចំណងមេត្រីភាពជាមួយលោក!—សូមអាន សកម្មភាព ២:៣០-៣៦
៦ ប្រាកដហើយ ជនជាតិយូដានិងពួកអ្នកដូរសាសនាទាំងនោះអាចយល់ច្បាស់ថា ការមានចំណងមេត្រីភាពជាមួយនឹងព្រះយេហូវ៉ាគឺជាប់ទាក់ទងនឹងការទទួលស្គាល់លោកជាអ្នកផ្ដល់សេចក្ដីសង្គ្រោះតាមរយៈលោកយេស៊ូ។ ដូច្នេះ អ្នកអាចយល់ពីមូលហេតុដែលពួកគេប្រែចិត្តពីអំពើខុសឆ្គង ដែលក្នុងនោះពួកគេត្រូវទទួលខុសត្រូវមួយចំណែកក្នុងការសម្លាប់លោកយេស៊ូ ទោះជាពួកគេដឹងឬមិនដឹងក៏ដោយ។ ម្យ៉ាងទៀត ក៏ស្រួលឲ្យយើងយល់ដែរថាក្នុងអំឡុងប៉ុន្មានថ្ងៃក្រោយមក ពួកគេ«បន្តប្រុងស្ដាប់សេចក្ដីបង្រៀនរបស់ពួកសាវ័ក»។ (សកម្ម. ២:៤២) ពួកគេអាច«ចូលទៅនិយាយដោយក្លាហាននៅមុខបល្ល័ង្កនៃគុណដ៏វិសេសលើសលប់» ហើយក៏ចង់ធ្វើដូច្នេះដែរ។—ហេ. ៤:១៦
៧. តើមនុស្សជាច្រើនសព្វថ្ងៃនេះបានផ្លាស់ប្ដូរទស្សនៈរបស់ខ្លួនយ៉ាងដូចម្ដេចអំពីព្រះ ហើយទទួលការជ្រមុជទឹកក្នុងនាមបិតានៅស្ថានសួគ៌?
៧ សព្វថ្ងៃនេះ មនុស្សរាប់លាននាក់ពីគ្រប់ស្រទាប់វណ្ណៈបានរៀនពីគម្ពីរនូវសេចក្ដីពិតអំពីព្រះយេហូវ៉ា។ (អេ. ២:២, ៣) អ្នកខ្លះធ្លាប់ជាអ្នកដែលមិនជឿថាមានព្រះទេឬក៏ជាអ្នកដែលជឿថាមានព្រះ តែលោកមិនខ្វល់អំពីមនុស្សជាតិឡើយ។ ប៉ុន្តែពួកគេបានចាប់ផ្ដើមជឿជាក់ថា ពិតជាមានព្រះដែលពួកគេអាចមានចំណងមេត្រីភាពដ៏ជិតស្និទ្ធ។ អ្នកឯទៀតធ្លាប់គោរពបូជាព្រះបីអង្គរួមជាព្រះតែមួយឬរូបព្រះផ្សេងៗ។ ពួកគេបានរៀនថាមានតែព្រះយេហូវ៉ាប៉ុណ្ណោះជាព្រះដែលមានឫទ្ធានុភាពខ្លាំងក្លាបំផុត ហើយឥឡូវនេះ ពួកគេបាននិយាយទៅកាន់លោកដោយប្រើនាមលោកផ្ទាល់។ នេះគឺសមស្របនឹងប្រសាសន៍របស់លោកយេស៊ូ ដែលថាពួកអ្នកកាន់តាមលោកគួរទទួលការជ្រមុជទឹកក្នុងនាមបិតានៅស្ថានសួគ៌។
៨. តើពួកអ្នកដែលមិនដឹងអំពីភាពខុសឆ្គងដែលយើងទទួលពីអាដាម ត្រូវទទួលស្គាល់អ្វីស្តីអំពីបិតានៅស្ថានសួគ៌?
៨ ពួកគេក៏បានរៀនដែរថាពួកគេបានទទួលភាពខុសឆ្គងពីអាដាម។ (រ៉ូម ៥:១២) នេះជាអ្វីថ្មីមួយដែលពួកគេត្រូវទទួលស្គាល់ថាជាការពិត។ ពួកគេអាចប្រដូចទៅនឹងបុរសម្នាក់ដែលឈឺ តែមិនដឹងថាខ្លួនគាត់មានជំងឺទេ។ គាត់ប្រហែលជាមានអាការរោគ ដូចជាមានការឈឺចាប់ម្ដងម្កាល។ ប៉ុន្តែ ដោយសារគាត់មិនបានឲ្យគេធ្វើការវិនិច្ឆ័យរោគថាគាត់មានជំងឺណាមួយ នោះគាត់ប្រហែលជាគិតថាគាត់មានសុខភាពល្អ។ ក៏ប៉ុន្តែ តាមពិតមិនមែនដូច្នេះទេ។ (សូមពិនិត្យបន្ថែម កូរិនថូសទី១ ៤:៤) ចុះយ៉ាងណាវិញបើគាត់ឲ្យគេធ្វើការវិនិច្ឆ័យរោគឲ្យបានត្រឹមត្រូវអំពីជំងឺគាត់? ជាការល្អឲ្យគាត់ស្វែងរក ហើយទទួលការព្យាបាលដែលគេស្គាល់ជាទូទៅ ដែលមានប្រសិទ្ធភាព មែនទេ? ស្រដៀងគ្នាដែរ ពេលមនុស្សជាច្រើនបានរៀនសេចក្ដីពិតអំពីភាពខុសឆ្គង នោះពួកគេទទួលយក«ការវិនិច្ឆ័យរោគ»ដែលមានក្នុងគម្ពីរ ហើយបានយល់ថាព្រះកំពុងផ្ដល់«ការព្យាបាល»។ ប្រាកដហើយ អស់អ្នកដែលឃ្លាតឆ្ងាយពីបិតានៅស្ថានសួគ៌ត្រូវទៅរកលោកដែលអាចផ្ដល់«ការព្យាបាល»ឲ្យពួកគេជាសះស្បើយ។—អេភ. ៤:១៧-១៩
៩. តើព្រះយេហូវ៉ាបានធ្វើអ្វីដើម្បីយើងអាចមានចំណងមេត្រីភាពជាមួយលោក?
៩ ប្រសិនបើអ្នកបានប្រគល់ខ្លួនជូនព្រះយេហូវ៉ា ហើយទទួលការជ្រមុជទឹកជាគ្រិស្តសាសនិករួចហើយ អ្នកដឹងថាការមានចំណងមេត្រីភាពជាមួយលោកជាអ្វីដ៏អស្ចារ្យ។ អ្នកអាចយល់ច្បាស់អំពីទំហំនៃសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ព្រះយេហូវ៉ាដែលជាបិតារបស់អ្នកនៅស្ថានសួគ៌។ (សូមអាន រ៉ូម ៥:៨) ទោះជាអាដាមនិងអេវ៉ាបានធ្វើខុសចំពោះព្រះក៏ដោយ លោកបានធ្វើការរៀបចំដើម្បីឲ្យកូនចៅរបស់ពួកគេ ដែលរួមទាំងយើងសព្វថ្ងៃនេះ អាចមានចំណងមេត្រីភាពដ៏ល្អជាមួយលោក។ ដោយធ្វើដូច្នេះ ព្រះត្រូវទទួលការឈឺចាប់ដោយឃើញបុត្រជាទីស្រឡាញ់របស់លោករងទុក្ខនិងស្លាប់។ ការដឹងព័ត៌មាននេះជួយយើងទទួលស្គាល់អំណាចគ្រប់គ្រងរបស់ព្រះ ហើយស្ដាប់តាមបញ្ញត្ដិរបស់លោកដោយសេចក្ដីស្រឡាញ់ មែនទេ? បើអ្នកមិនទាន់បានធ្វើដូច្នេះទេ អ្នកមានមូលហេតុដើម្បីប្រគល់ខ្លួនជូនព្រះ ហើយទទួលការជ្រមុជទឹក។
ក្នុងនាមបុត្ររបស់លោក
១០, ១១. (ក) តើអ្នកមានការដឹងគុណប៉ុណ្ណាចំពោះលោកយេស៊ូ? (ខ) ដោយសារលោកយេស៊ូបានស្លាប់ជាថ្លៃលោះយើង តើអ្នកមានអារម្មណ៍យ៉ាងដូចម្ដេច?
១០ សូមគិតម្ដងទៀតអំពីអ្វីដែលពេត្រុសបាននិយាយទៅកាន់បណ្ដាជន។ គាត់បានដៅបញ្ជាក់ទៅលើការទទួលយកលោកយេស៊ូ ដែលជាប់ទាក់ទិននឹងការទទួលការជ្រមុជទឹក«ក្នុងនាមបុត្ររបស់លោក»។ ហេតុអ្វីចាំបាច់នៅសម័យនោះ និងនៅសម័យនេះឲ្យមនុស្សធ្វើដូច្នេះ? ការទទួលយកលោកយេស៊ូ ហើយការទទួលការជ្រមុជទឹកក្នុងនាមលោក មានន័យថាយើងទទួលស្គាល់តួនាទីរបស់លោកក្នុងចំណងមេត្រីភាពរបស់យើងជាមួយនឹងព្រះដែលជាអ្នកបង្កើត។ លោកយេស៊ូត្រូវគេព្យួរលើបង្គោលទារុណកម្មទើបអាចរំដោះជនជាតិយូដាឲ្យរួចពីបណ្ដាសានៃច្បាប់ តែមរណភាពរបស់លោកមានប្រយោជន៍ច្រើនជាងនេះទៅទៀត។ (កាឡ. ៣:១៣) លោកបានផ្ដល់គ្រឿងបូជាដែលជាថ្លៃលោះដែលមនុស្សទាំងអស់ត្រូវការ។ (អេភ. ២:១៥, ១៦; កូឡ. ១:២០; ១យ៉ូន. ២:១, ២) ដើម្បីផ្ដល់គ្រឿងបូជានេះ លោកយេស៊ូបានស៊ូទ្រាំអំពើអយុត្ដិធម៌ ការជេរប្រមាថ ទារុណកម្ម ហើយនៅទីបំផុតត្រូវស្លាប់។ តើអ្នកដឹងគុណច្រើនប៉ុណ្ណាចំពោះគ្រឿងបូជារបស់លោក? សូមនឹកគិតថាអ្នកជាក្មេងប្រុសម្នាក់អាយុ១២ឆ្នាំដែលធ្វើដំណើរលើនាវាថៃថានិក នៅឆ្នាំ១៩១២ជានាវាដែលប៉ះទង្គិចផ្ទាំងទឹកកកអណ្ដែតក្នុងសមុទ្រ ហើយលិច។ អ្នកខំឡើងលើទូកសង្គ្រោះ តែទូកនោះមានមនុស្សពេញ។ ស្រាប់តែបុរសម្នាក់នៅលើទូកសង្គ្រោះនោះថើបលាប្រពន្ធគាត់ ហើយឡើងលើនាវាវិញដែលកំពុងលិច រួចលើកអ្នកដាក់ក្នុងទូកសង្គ្រោះ។ តើអ្នកមានអារម្មណ៍យ៉ាងណា? អ្នកពិតជាដឹងគុណគាត់មែន! នេះជាបទពិសោធន៍ពិតមួយរបស់ក្មេងប្រុសម្នាក់ ហើយអ្នកពិតជាអាចយល់អារម្មណ៍របស់គាត់។ ប៉ុន្តែ លោកយេស៊ូបានធ្វើអ្វីច្រើនជាងនេះដើម្បីអ្នក។ លោកបានទទួលមរណភាពដើម្បីអ្នកអាចទទួលជីវិតដែលគ្មានទីបញ្ចប់។
១១ ពេលអ្នកដឹងពីអ្វីដែលបុត្ររបស់ព្រះបានធ្វើដើម្បីអ្នក តើអ្នកមានអារម្មណ៍យ៉ាងណា? (សូមអាន កូរិនថូសទី២ ៥:១៤, ១៥) អ្នកទំនងជាមានការដឹងគុណយ៉ាងជ្រាលជ្រៅចំពោះលោក។ នេះបានជួយជំរុញទឹកចិត្តអ្នកឲ្យប្រគល់ជីវិតអ្នកជូនព្រះ ហើយឲ្យអ្នក‹អាចរស់ដើម្បីលោកដែលបានស្លាប់ . . . មិនមែនរស់ដើម្បីខ្លួនអ្នកទៀតទេ›។ ការទទួលការជ្រមុជទឹកក្នុងនាមបុត្ររបស់ព្រះមានន័យថា អ្នកទទួលស្គាល់អ្វីដែលលោកយេស៊ូបានធ្វើដើម្បីអ្នក ហើយទទួលស្គាល់អំណាចរបស់លោកជា«មេដឹកនាំដែលផ្ដល់ជីវិត»។ (សកម្ម. ៣:១៥; ៥:៣១) ពីមុន អ្នកមិនមានចំណងមេត្រីភាពជាមួយព្រះដែលជាអ្នកបង្កើតទេ ហើយតាមពិតអ្នកមិនមានសេចក្ដីសង្ឃឹមដែលមានមូលដ្ឋានត្រឹមត្រូវឡើយ។ ប៉ុន្តែ ដោយបង្ហាញជំនឿទៅលើឈាមដែលលោកយេស៊ូគ្រិស្តបានបង្ហូរ ហើយទទួលការជ្រមុជទឹក នោះអ្នកមានចំណងមេត្រីភាពជាមួយបិតានៅស្ថានសួគ៌។ (អេភ. ២:១២, ១៣) សាវ័កប៉ូលបានសរសេរថា៖ «អ្នករាល់គ្នាដែលធ្លាប់នៅដាច់ឆ្ងាយពីព្រះនិងជាសត្រូវ ព្រោះមានគំនិតលម្អៀងទៅរកអំពើទុច្ចរិត ឥឡូវជាអ្នកដែល[ព្រះ]បានផ្សះផ្សាឲ្យជានឹងលោកឡើងវិញ តាមរយៈរូបកាយសាច់ឈាមរបស់លោក[យេស៊ូ]ដែលបានស្លាប់ ដើម្បីអាចនាំអ្នករាល់គ្នាមកឲ្យនៅចំពោះមុខលោក ដោយបរិសុទ្ធ ឥតសៅហ្មង»។—កូឡ. ១:២១, ២២
១២, ១៣. (ក) តើការទទួលការជ្រមុជទឹកក្នុងនាមបុត្ររបស់ព្រះគួរមានឥទ្ធិពលយ៉ាងណាទៅលើអ្នក ពេលគេធ្វើឲ្យអ្នកទើសចិត្ត? (ខ) ជាអ្នកដែលបានទទួលការជ្រមុជទឹកក្នុងនាមរបស់លោកយេស៊ូ តើអ្នកមានកាតព្វកិច្ចអ្វី?
១២ ថ្វីបើអ្នកបានទទួលការជ្រមុជទឹកក្នុងនាមបុត្ររបស់ព្រះក៏ដោយ អ្នកក៏ទទួលស្គាល់ថាអ្នកមានភាពទោរទន់ទៅរកអំពើខុសឆ្គង។ ការដឹងនោះបានជួយអ្នករាល់ថ្ងៃ។ ជាឧទាហរណ៍ បើបុគ្គលម្នាក់ធ្វើឲ្យអ្នកទើសចិត្ត តើអ្នកចាំមិនភ្លេចថាអ្នកនិងគាត់ជាអ្នកដែលប្រព្រឹត្តអំពើខុសឆ្គងឬទេ? អ្នកនិងគាត់ត្រូវការការអភ័យទោសពីព្រះ ហើយគប្បីឲ្យអ្នកនិងគាត់អភ័យទោសឲ្យគ្នាទៅវិញទៅមក។ (ម៉ាក. ១១:២៥) ដើម្បីដៅបញ្ជាក់ចំណុចនេះ លោកយេស៊ូបានលើករឿងប្រៀបប្រដូចមួយអំពីម្ចាស់នៃខ្ញុំបម្រើម្នាក់ដែលបានលុបចោលបំណុលមួយម៉ឺនថាលិន[ស្មើ៦០.០០០.០០០ឌីណារី]។ ក្រោយមក ខ្ញុំបម្រើនោះមិនព្រមលុបចោលបំណុលរបស់ខ្ញុំបម្រើម្នាក់ទៀតដែលជំពាក់គាត់១០០ឌីណារីទេ។ បន្ទាប់មក លោកយេស៊ូបានលើកចំណុចថា ព្រះយេហូវ៉ានឹងមិនអភ័យទោសឲ្យអ្នកដែលមិនអភ័យទោសឲ្យបងប្អូនរបស់ខ្លួនឡើយ។ (ម៉ាថ. ១៨:២៣-៣៥) ត្រូវហើយ ការទទួលការជ្រមុជទឹកក្នុងនាមបុត្ររបស់ព្រះមានន័យថាការទទួលស្គាល់អំណាចរបស់លោកយេស៊ូ ហើយខំប្រឹងធ្វើតាមគំរូនិងសេចក្ដីបង្រៀនរបស់លោក ដែលរួមទាំងការអភ័យទោសឲ្យអ្នកឯទៀតដោយស្ម័គ្រពីចិត្ត។—១ពេ. ២:២១; ១យ៉ូន. ២:៦
១៣ ដោយសារអ្នកជាមនុស្សមិនល្អឥតខ្ចោះ អ្នកមិនអាចយកតម្រាប់តាមលោកយេស៊ូយ៉ាងពេញលេញបានឡើយ។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ស្របតាមការប្រគល់ខ្លួនអ្នកជូនព្រះដែលអ្នកបានធ្វើអស់ពីដួងចិត្ត នោះអ្នកចង់យកតម្រាប់តាមលោកយេស៊ូអស់ពីសមត្ថភាពរបស់អ្នក។ នេះរួមបញ្ចូលការខំដោះចេញនូវបុគ្គលិកលក្ខណៈចាស់ ហើយពាក់បុគ្គលិកលក្ខណៈថ្មីតទៅទៀត។ (សូមអាន អេភេសូរ ៤:២០-២៤) ពេលណាអ្នកគោរពមិត្តភក្ដិណាម្នាក់ អ្នកទំនងជាខំរៀនពីគំរូនិងលក្ខណៈល្អៗរបស់គាត់។ ដូចគ្នាដែរ អ្នកចង់រៀនពីគ្រិស្ត ហើយយកតម្រាប់តាមលោក។
១៤. តើអ្នកអាចបង្ហាញយ៉ាងដូចម្ដេចថា អ្នកទទួលស្គាល់អំណាចគ្រប់គ្រងរបស់លោកយេស៊ូជាស្តេចនៅស្ថានសួគ៌?
១៤ មានវិធីផ្សេងទៀតដែលអ្នកអាចបង្ហាញថា អ្នកយល់អ្វីដែលជាប់ទាក់ទងនឹងការជ្រមុជទឹកក្នុងនាមបុត្ររបស់ព្រះ។ ព្រះ«បានដាក់អ្វីៗទាំងអស់ឲ្យចុះចូលក្រោមបាតជើងរបស់លោក[យេស៊ូ] ហើយបានតែងតាំងលោកជាប្រមុខនៃអ្វីៗទាំងអស់ដើម្បីក្រុមជំនុំ»។ (អេភ. ១:២២) ដូច្នេះ អ្នកចាំបាច់គោរពរបៀបដែលលោកយេស៊ូដឹកនាំពួកអ្នកដែលបានប្រគល់ខ្លួនជូនព្រះយេហូវ៉ា។ គ្រិស្តកំពុងប្រើមនុស្សមិនល្អឥតខ្ចោះក្នុងក្រុមជំនុំជាពិសេសពួកបុរសចាស់ទុំ ពោលគឺពួកអ្នកចាស់ទុំដែលបានត្រូវតែងតាំង។ ការរៀបចំឲ្យមានពួកបុរសទាំងនេះដែលបានត្រូវតែងតាំងគឺ«ដើម្បីកែតម្រង់ពួកអ្នកបរិសុទ្ធ . . . ដើម្បីធ្វើឲ្យរូបកាយរបស់គ្រិស្តបានមាំមួនឡើង»។ (អេភ. ៤:១១, ១២) ទោះបីមនុស្សមិនល្អឥតខ្ចោះម្នាក់ធ្វើខុសក៏ដោយ តែលោកយេស៊ូដែលជាស្តេចនៃរាជាណាចក្រព្រះនៅស្ថានសួគ៌អាចដោះស្រាយបញ្ហាតាមវិធីនិងពេលកំណត់របស់លោក។ តើអ្នកជឿដូច្នេះឬទេ?
១៥. បើអ្នកមិនទាន់ទទួលការជ្រមុជទឹក តើអ្នករង់ចាំទទួលពរអ្វីខ្លះក្រោយពីអ្នកបានទទួលការជ្រមុជទឹក?
១៥ អ្នកខ្លះមិនទាន់ប្រគល់ខ្លួនជូនព្រះយេហូវ៉ានិងមិនទាន់ទទួលការជ្រមុជទឹកនៅឡើយទេ។ បើអ្នកមិនទាន់ធ្វើទេ តើអ្នកអាចឃើញនៅវគ្គខាងលើថាការទទួលស្គាល់បុត្ររបស់ព្រះគឺជាអ្វីដែលសមហេតុផល ហើយបង្ហាញពីការដឹងគុណរបស់អ្នកឬទេ? ដោយទទួលការជ្រមុជទឹកក្នុងនាមបុត្ររបស់ព្រះ នោះនឹងនាំឲ្យអ្នកទទួលពរយ៉ាងច្រើនអនេក។—សូមអាន យ៉ូហាន ១០:៩-១១
ក្នុងនាមសកម្មពលបរិសុទ្ធ
១៦, ១៧. តើការជ្រមុជទឹកក្នុងនាមសកម្មពលបរិសុទ្ធមានន័យអ្វីចំពោះអ្នក?
១៦ តើការជ្រមុជទឹកក្នុងនាមសកម្មពលបរិសុទ្ធមានន័យអ្វី? ដូចបានរៀបរាប់ខាងលើ ពួកអ្នកដែលបានឮសម្ដីរបស់ពេត្រុសនៅបុណ្យថ្ងៃទី៥០ បានដឹងអំពីសកម្មពលបរិសុទ្ធ។ តាមការពិត ពួកគេបានឃើញភ័ស្តុតាងដោយផ្ទាល់ភ្នែកថា ព្រះបន្តប្រើសកម្មពលបរិសុទ្ធរបស់លោក។ ពេត្រុសនៅក្នុងចំណោមពួកអ្នកដែល«បានពេញទៅដោយសកម្មពលបរិសុទ្ធរបស់ព្រះ ហើយ[បាន]ចាប់តាំងនិយាយជាភាសាផ្សេងៗ»។ (សកម្ម. ២:៤, ៨) ពាក្យដែលថា«ក្នុងនាម» មិនចាំបាច់សំដៅទៅលើបុគ្គលទេ។ សព្វថ្ងៃ មានអ្វីជាច្រើនដែលធ្វើឡើង«ក្នុងនាមរដ្ឋាភិបាល» ដែលមិនមែនជាបុគ្គលមួយរូបទេ។ អ្វីៗទាំងនោះបានត្រូវធ្វើឡើងដោយអំណាចនៃរដ្ឋាភិបាល។ ស្រដៀងគ្នាដែរ មនុស្សម្នាក់ដែលជ្រមុជទឹកក្នុងនាមសកម្មពលបរិសុទ្ធ ទទួលស្គាល់ថាសកម្មពលបរិសុទ្ធមិនមែនជាបុគ្គលម្នាក់ទេ តែជាឫទ្ធានុភាពរបស់ព្រះយេហូវ៉ាវិញ។ ការជ្រមុជទឹកនេះមានន័យថា យើងទទួលស្គាល់តួនាទីដ៏សំខាន់របស់សកម្មពលបរិសុទ្ធក្នុងគោលបំណងរបស់ព្រះ។
១៧ អ្នកបានដឹងអំពីសកម្មពលបរិសុទ្ធតាមរយ:ការសិក្សាគម្ពីរ មែនទេ? ជាឧទាហរណ៍ អ្នកដឹងថាបទគម្ពីរបានត្រូវសរសេរក្រោមការដឹកនាំរបស់សកម្មពលបរិសុទ្ធ។ (២ធី. ៣:១៦) កាលដែលអ្នកជឿនទៅមុខក្នុងការគោរពប្រណិប័តន៍ព្រះ អ្នកទំនងជាបានយល់ច្រើនជាងអំពីការពិតដែលថា‹បិតានៅស្ថានសួគ៌ផ្ដល់សកម្មពលបរិសុទ្ធរបស់លោកដល់អ្នកដែលសុំពីលោក›រួមទាំងអ្នកផងដែរ។ (លូក. ១១:១៣) អ្នកប្រហែលជាបានឃើញថាសកម្មពលបរិសុទ្ធកំពុងមានឥទ្ធិពលក្នុងជីវិតអ្នក។ ផ្ទុយទៅវិញ បើអ្នកមិនទាន់ជ្រមុជទឹកក្នុងនាមសកម្មពលបរិសុទ្ធទេ លោកយេស៊ូធានាថា បិតានឹងឲ្យសកម្មពលបរិសុទ្ធដល់អ្នក នេះមានន័យថា អ្នកនឹងបានពរនៅថ្ងៃខាងមុខ ពេលអ្នកទទួលសកម្មពលនោះ។
១៨. តើពួកអ្នកដែលបានទទួលការជ្រមុជទឹកក្នុងនាមសកម្មពលបរិសុទ្ធទទួលពរអ្វីខ្លះ?
១៨ សព្វថ្ងៃមានភ័ស្តុតាងដែលបង្ហាញថា ព្រះយេហូវ៉ាណែនាំ ហើយដឹកនាំក្រុមជំនុំគ្រិស្តសាសនិកតាមរយ:សកម្មពលបរិសុទ្ធ។ សកម្មពលនោះក៏ជួយយើងម្នាក់ៗក្នុងសកម្មភាពប្រចាំថ្ងៃដែរ។ ការទទួលការជ្រមុជទឹកក្នុងនាមសកម្មពលបរិសុទ្ធរួមបញ្ចូលការទទួលស្គាល់តួនាទីរបស់សកម្មពលនោះក្នុងជីវិតរបស់យើង និងការសហការជាមួយសកម្មពលនោះដោយចិត្តដឹងគុណ។ ក៏ប៉ុន្តែ បងប្អូនខ្លះប្រហែលជាឆ្ងល់ថា តើយើងអាចធ្វើតាមការប្រគល់ខ្លួនជូនព្រះយេហូវ៉ាយ៉ាងដូចម្ដេច? ហើយតើសកម្មពលបរិសុទ្ធជួយយើងធ្វើដូច្នេះយ៉ាងដូចម្ដេច? យើងនឹងពិចារណាអំពីរឿងនេះនៅអត្ថបទបន្ទាប់។
តើអ្នកនៅចាំឬទេ?
• ស្តីអំពីការទទួលការជ្រមុជទឹកក្នុងនាមបិតាដែលស្ថិតនៅស្ថានសួគ៌ តើអ្នកត្រូវទទួលស្គាល់អ្វីខ្លះ?
• តើការជ្រមុជទឹកក្នុងនាមបុត្ររបស់ព្រះមានន័យអ្វី?
• តើអ្នកអាចបង្ហាញយ៉ាងដូចម្ដេចថា អ្នកឲ្យតម្លៃទៅលើសារៈសំខាន់នៃការទទួលការជ្រមុជទឹកក្នុងនាមបិតានិងបុត្ររបស់លោក?
• តើការទទួលការជ្រមុជទឹកក្នុងនាមសកម្មពលបរិសុទ្ធមានន័យយ៉ាងណា?
[សំណួរសម្រាប់វគ្គនីមួយៗ]
[ឃ្លាពន្យល់អំពីរូបភាពនៅទំព័រ៨]
ក្រោយបុណ្យថ្ងៃទី៥០ ឆ្នាំ៣៣គ.ស. តើពួកអ្នកដែលទើបនឹងកាន់តាមលោកយេស៊ូ បានចាប់ផ្ដើមមានចំណងមេត្រីភាពអ្វីជាមួយបិតាដែលស្ថិតនៅស្ថានសួគ៌?
[អ្នកផ្ដល់សិទ្ធិ]
By permission of the Israel Museum, Jerusalem