តើលោកយេស៊ូបង្រៀនអ្វីខ្លះអំពីព្រះ?
តើលោកយេស៊ូបង្រៀនអ្វីខ្លះអំពីព្រះ?
«គ្មានអ្នកណាស្គាល់ព្រះដែលជាបិតាច្បាស់ជាងបុត្ររបស់លោកទេ។ ប៉ុន្តែបុត្រលោកចង់ប្រាប់អ្នកឯទៀត អំពីបិតារបស់លោក ដើម្បីឲ្យពួកគេស្គាល់លោកដែរ»។—លូកា ១០:២២, គម្ពីរសម័យបច្ចុប្បន្នជាភាសាអង់គ្លេស
មុនបុត្រច្បងរបស់ព្រះបានមកផែនដី លោកនៅជាមួយនឹងព្រះជាបិតាជាច្រើនឆ្នាំរាប់មិនអស់ ដោយមានទំនាក់ទំនងយ៉ាងជិតស្និទ្ធ។ (កូឡុស ១:១៥) ហេតុនេះហើយ លោកស្គាល់ចិត្ត គំនិត និងរបៀបបិតារបស់លោកប្រព្រឹត្តក្នុងកាលៈទេសៈផ្សេងៗ។ ក្រោយមក ពេលដែលបុត្រព្រះកើតនៅលើផែនដីជាមនុស្សដែលមានឈ្មោះថាយេស៊ូ លោកចង់បង្រៀនសេចក្ដីពិតអំពីបិតាលោកដល់អ្នកឯទៀត។ បើយើងស្ដាប់អ្វីដែលលោកបានមានប្រសាសន៍ យើងអាចរៀនច្រើនអំពីព្រះ។
នាមរបស់ព្រះ នាមរបស់ព្រះគឺយេហូវ៉ា។ នាមនោះគឺជាអ្វីសំខាន់បំផុតចំពោះលោកយេស៊ូ។ បុត្រជាទីស្រឡាញ់របស់ព្រះចង់ឲ្យអ្នកឯទៀតស្គាល់ ហើយប្រើនាមរបស់ព្រះ។ ឈ្មោះយេស៊ូមានន័យថា«ព្រះយេហូវ៉ាជាសេចក្ដីសង្គ្រោះ»។ នៅយប់មុនលោកយេស៊ូទទួលមរណភាព លោកអធិដ្ឋានជម្រាបព្រះយេហូវ៉ាថា៖ «ខ្ញុំបានសម្ដែងឲ្យ . . . ស្គាល់នាមរបស់លោក»។ (យ៉ូហាន ១៧:២៦) មិនមែនជាការចម្លែកទេ ដែលលោកយេស៊ូបានប្រើនាមរបស់ព្រះ ហើយសម្ដែងឲ្យអ្នកឯទៀតស្គាល់នាមនោះដែរ។ យ៉ាងណាមិញ មនុស្សដែលបានស្ដាប់លោកយេស៊ូបង្រៀន ច្បាស់ជាមិនអាចយល់សេចក្ដីពិតអំពីព្រះបានទេ បើពួកគេមិនស្គាល់នាមរបស់លោក។ *
ព្រះមានសេចក្ដីស្រឡាញ់យ៉ាងខ្លាំង លោកយេស៊ូបានអធិដ្ឋានទៅព្រះថា៖ «បិតាអើយ . . . លោកបានស្រឡាញ់ខ្ញុំមុនកំណើតពិភពលោក»។ (យ៉ូហាន ១៧:២៤) ដោយសារលោកយេស៊ូធ្លាប់ទទួលសេចក្ដីស្រឡាញ់ពីព្រះពេលដែលលោកនៅស្ថានសួគ៌ នោះលោកបានព្យាយាមសម្ដែងឲ្យមនុស្សយល់លក្ខណៈផ្សេងៗនៃសេចក្ដីស្រឡាញ់ដ៏វិសេសវិសាលនោះ ពេលលោកនៅផែនដី។
លោកយេស៊ូបានបញ្ជាក់ថាសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ព្រះយេហូវ៉ាគឺទូលំទូលាយ។ លោកយេស៊ូបានមានប្រសាសន៍ថា៖ «ព្រះស្រឡាញ់ពិភពលោកដល់ម្ល៉េះបានជាលោកបានឲ្យបុត្រតែមួយរបស់លោក ដើម្បីឲ្យអស់អ្នកដែលបង្ហាញជំនឿលើបុត្រនោះអាចមានជីវិតដែលគ្មានទីបញ្ចប់ ហើយមិនត្រូវបំផ្លាញឡើយ»។ (យ៉ូហាន ៣:១៦) ពាក្យភាសាក្រិចដែលបកប្រែថា«ពិភពលោក»មិនមានន័យថា«ផែនដី»ឡើយ។ ក្នុងខគម្ពីរនេះ ពាក្យ«ពិភពលោក»សំដៅទៅលើមនុស្សជាតិទាំងអស់។ ព្រះស្រឡាញ់មនុស្សជាតិយ៉ាងខ្លាំងដល់ម្ល៉េះបានជាលោកឲ្យបុត្រជាទីស្រឡាញ់បំផុតរបស់លោក ដើម្បីឲ្យមនុស្សដែលស្មោះត្រង់រួចពីភាពខុសឆ្គងនិងសេចក្ដីស្លាប់ ហើយមានលទ្ធភាពបានជីវិតដែលគ្មានទីបញ្ចប់។ យើងមិនអាចវាស់ទំហំឬស្ទង់ជម្រៅនៃសេចក្ដីស្រឡាញ់ដ៏ធំធេងរបស់ព្រះយេហូវ៉ាបានឡើយ។—រ៉ូម ៨:៣៨, ៣៩
លោកយេស៊ូបានបញ្ជាក់សេចក្ដីពិតមួយដែលពិតជាធ្វើឲ្យមានកម្លាំងចិត្តមែន ពោលគឺ ព្រះយេហូវ៉ាស្រឡាញ់យ៉ាងខ្លាំងមនុស្សម្នាក់ៗដែលគោរពប្រណិប័តន៍លោក។ លោកយេស៊ូបានបង្រៀនថា ព្រះយេហូវ៉ាគឺដូចគង្វាលម្នាក់ដែលចាត់ទុកចៀមនីមួយៗរបស់លោកថាមានតម្លៃហើយមានលក្ខណៈពិសេស។ (ម៉ាថាយ ១៨:១២-១៤) លោកយេស៊ូបានមានប្រសាសន៍ថា គ្មានចាបណាមួយធ្លាក់ដល់ដីដែលព្រះយេហូវ៉ាមិនជ្រាបឡើយ។ លោកក៏មានប្រសាសន៍តទៅទៀតថា៖ «សូម្បីតែចំនួនសរសៃសក់នៅលើក្បាលអ្នករាល់គ្នា ក៏លោកជ្រាបដែរ»។ (ម៉ាថាយ ១០:២៩-៣១) ព្រះយេហូវ៉ាជ្រាបពេលដែលមានចាបមួយបាត់ពីសម្បុករបស់វា បើដូច្នេះលោកច្បាស់ជាចាប់អារម្មណ៍ ហើយចង់យកចិត្តទុកដាក់នឹងមនុស្សដែលគោរពប្រណិប័តន៍លោកខ្លាំងជាងនោះទៅទៀត មែនទេ? ប្រសិនបើព្រះយេហូវ៉ាជ្រាបអំពីចំនួនសរសៃសក់របស់យើង នោះលោកក៏ជ្រាបយ៉ាងល្អិតល្អន់អំពីសេចក្ដីត្រូវការ ទុក្ខលំបាក និងកង្វល់ដែលយើងមានក្នុងជីវិតដែរ មែនទេ?
បិតាដែលនៅស្ថានសួគ៌ អត្ថបទមុនបានបញ្ជាក់ថា លោកយេស៊ូជាបុត្រតែមួយរបស់ព្រះដែលលោកបានបង្កើតដោយផ្ទាល់។ ហេតុនេះ មិនមែនជាការចម្លែកទេដែលបុត្រជាទីស្រឡាញ់របស់ព្រះយេហូវ៉ាច្រើនតែរៀបរាប់ ហើយហៅលោកថា«បិតា»។ លើកដំបូងដែលលោកយេស៊ូមានប្រសាសន៍ក្នុងគម្ពីរ គឺពេលលោកមានអាយុ១២ឆ្នាំនៅឯវិហារ ហើយពេលនោះលោកហៅព្រះយេហូវ៉ាថា‹បិតាខ្ញុំ›។ (លូកា ២:៤៩) ពាក្យ«បិតា»មានជិត១៩០ដងក្នុងសៀវភៅម៉ាថាយ ម៉ាកុស លូកា និងយ៉ូហាន។ លោកយេស៊ូធ្លាប់ប្រើពាក្យផ្សេងៗដើម្បីសំដៅទៅព្រះយេហូវ៉ាដូចជាពាក្យ«បិតារបស់អ្នក» «បិតារបស់យើង» និង«បិតារបស់ខ្ញុំ»។ (ម៉ាថាយ ៥:១៦; ៦:៩; ៧:២១) ដោយពោលពាក្យនេះច្រើនដង លោកយេស៊ូបញ្ជាក់ថាមនុស្សដែលមានភាពខុសឆ្គងនិងមិនល្អឥតខ្ចោះអាចមានចំណងមិត្តភាពដ៏កក់ក្ដៅជាមួយនឹងព្រះយេហូវ៉ា ក៏អាចទុកចិត្តលោកដូចកូនទុកចិត្តឪពុក។
ព្រះមានសេចក្ដីមេត្ដាករុណា ហើយពេញចិត្តអភ័យទោស លោកយេស៊ូជ្រាបថាមនុស្សមិនល្អឥតខ្ចោះត្រូវការសេចក្ដីមេត្ដាជាច្រើនពីព្រះយេហូវ៉ា។ ពេលដែលលោកយេស៊ូរៀបរាប់ឧទាហរណ៍អំពីកូនបង្ហិនទ្រព្យ លោកបានប្រៀបប្រដូចព្រះយេហូវ៉ាទៅនឹងបិតាដែលទទួលស្វាគមន៍កូនយ៉ាងកក់ក្ដៅ ពេលកូនប្រែចិត្តហើយត្រឡប់មករកឪពុកវិញ។ (លូកា ១៥:១១-៣២) ដូច្នេះ ពាក្យរបស់លោកយេស៊ូធានាថាព្រះយេហូវ៉ារង់ចាំឱកាសបង្ហាញសេចក្ដីមេត្ដាករុណាពេលមនុស្សដែលធ្វើអំពើខុសឆ្គងប្រែចិត្ត សូម្បីតែបន្ដិចក៏ដោយ។ ព្រះយេហូវ៉ាចង់អភ័យទោសឲ្យអ្នកដែលធ្វើខុសតែប្រែចិត្ត។ លោកយេស៊ូពន្យល់ថា៖ «ខ្ញុំប្រាប់អ្នករាល់គ្នាថា នៅស្ថានសួគ៌នឹងមានអំណរចំពោះអ្នកប្រព្រឹត្តអំពើខុសឆ្គងម្នាក់ដែលប្រែចិត្ត ខ្លាំងជាងចំពោះមនុស្សសុចរិតកៅសិបប្រាំបួននាក់ដែលមិនត្រូវការការប្រែចិត្ត»។ (លូកា ១៥:៧) នេះគួរធ្វើឲ្យមនុស្សទាំងអស់ចង់មានចំណងមិត្តភាពជាមួយព្រះដែលបង្ហាញសេចក្ដីមេត្ដាករុណាយ៉ាងនេះ មែនទេ?
ព្រះដែលស្ដាប់សេចក្ដីអធិដ្ឋាន មុនលោកយេស៊ូមកផែនដី លោកធ្លាប់ឃើញដោយផ្ទាល់ភ្នែកថា ព្រះយេហូវ៉ាគឺជា«ព្រះដែលស្ដាប់សេចក្ដីអធិស្ឋាន» ហើយថាលោកពេញចិត្តស្ដាប់សេចក្ដីអធិដ្ឋានរបស់អ្នកដែលគោរពប្រណិប័តន៍លោកដោយស្មោះត្រង់។ (ទំនុកតម្កើង ៦៥:២) ដូច្នេះ ពេលដែលលោកយេស៊ូនៅផែនដី លោកបានបង្រៀនមនុស្សរបៀបអធិដ្ឋាននិងអ្វីដែលត្រូវអធិដ្ឋានសុំ។ លោកណែនាំថា«កុំពោលពាក្យដដែលៗ»។ លោកដាស់តឿនអ្នកស្ដាប់ឲ្យអធិដ្ឋានសូមឲ្យបំណងប្រាថ្នារបស់ព្រះ«បានសម្រេចនៅផែនដី ដូចនៅស្ថានសួគ៌ដែរ»។ យើងក៏អាចអធិដ្ឋានសុំអាហារប្រចាំថ្ងៃ សុំព្រះអភ័យទោសអំពើខុសឆ្គងរបស់យើង ហើយសុំជំនួយដើម្បីកុំឲ្យចាញ់សេចក្ដីល្បួង។ (ម៉ាថាយ ៦:៥-១៣) លោកយេស៊ូបានបង្រៀនថា ព្រះយេហូវ៉ាប្រព្រឹត្តដូចឪពុកប្រព្រឹត្តទៅលើកូន ពេលដែលអ្នកបម្រើលោកអធិដ្ឋាន ហើយក៏ធ្វើតាមសំណូមពររបស់ពួកគេដែលសុំដោយស្មោះនិងដោយមានជំនឿ។—ម៉ាថាយ ៧:៧-១១
លោកយេស៊ូពិតជាបានព្យាយាមបង្រៀនសេចក្ដីពិតអំពីព្រះយេហូវ៉ា ហើយឲ្យដឹងថាលោកជាព្រះបែបណា។ ប៉ុន្តែលោកយេស៊ូចង់ប្រាប់ចំណុចមួយទៀតអំពីព្រះយេហូវ៉ា គឺវិធីដែលព្រះយេហូវ៉ានឹងកែប្រែពិភពលោកដើម្បីសម្រេចគោលបំណងរបស់លោកសម្រាប់ផែនដីនិងមនុស្សជាតិ។ តាមពិត នេះជាចំណុចសំខាន់បំផុតដែលលោកយេស៊ូបានផ្សព្វផ្សាយ។
[កំណត់សម្គាល់]
^ វគ្គ 4 នាមយេហូវ៉ាមានជិត៧.០០០ដងក្នុងឯកសារដើមនៃគម្ពីរបរិសុទ្ធ។ អត្ថន័យនៃនាមនោះគឺ«ខ្ញុំនឹងក្លាយទៅជាអ្វីដែលខ្ញុំនឹងក្លាយទៅជា»។ (និក្ខមនំ ៣:១៤, ព.ថ.) ព្រះអាចក្លាយទៅជាអ្វីក៏ដោយដែលលោកយល់ថាគឺចាំបាច់ដើម្បីសម្រេចគោលបំណងរបស់លោក។ ដូច្នេះ នាមរបស់ព្រះធានាថាលោកតែងគោរពគោលការណ៍របស់លោក ហើយអ្វីក៏ដោយដែលលោកសន្យានឹងបានសម្រេច។