កុំធ្វើឲ្យសកម្មពលបរិសុទ្ធរបស់ព្រះយេហូវ៉ាកើតទុក្ខឡើយ
កុំធ្វើឲ្យសកម្មពលបរិសុទ្ធរបស់ព្រះយេហូវ៉ាកើតទុក្ខឡើយ
«កុំធ្វើឲ្យសកម្មពលបរិសុទ្ធរបស់ព្រះ ដែលព្រះបានបិទត្រាលើអ្នករាល់គ្នា . . . កើតទុក្ខឡើយ»។—អេភ. ៤:៣០
១. តើព្រះយេហូវ៉ាបានធ្វើអ្វីសម្រាប់មនុស្សរាប់លាននាក់? ហើយតើពួកគេមានកាតព្វកិច្ចអ្វី?
ព្រះ យេហូវ៉ាបានធ្វើអ្វីដ៏ពិសេសមួយសម្រាប់មនុស្សរាប់លាននាក់ដែលកំពុងរស់នៅក្នុងពិភពលោកដ៏ច្របូកច្របល់នេះ។ លោកបានធ្វើឲ្យពួកគេមានលទ្ធភាពចូលទៅជិតលោកតាមរយៈបុត្រតែមួយរបស់លោក ពោលគឺលោកយេស៊ូគ្រិស្ត។ (យ៉ូន. ៦:៤៤) អ្នកស្ថិតនៅក្នុងចំណោមបុគ្គលទាំងនោះ បើអ្នកបានប្រគល់ខ្លួនជូនព្រះ ហើយកំពុងរស់នៅសមស្របតាមការប្រគល់ខ្លួននោះ។ ដោយសារអ្នកជាបុគ្គលដែលបានទទួលការជ្រមុជទឹកក្នុងនាមសកម្មពលបរិសុទ្ធ អ្នកមានកាតព្វកិច្ចប្រព្រឹត្តស្របតាមសកម្មពលនោះ។—ម៉ាថ. ២៨:១៩
២. តើយើងនឹងពិចារណាសំណួរអ្វីខ្លះ?
២ យើងដែល«សាបព្រោះដោយគិតពីសកម្មពលរបស់ព្រះ» យើងពាក់បុគ្គលិកលក្ខណៈថ្មី។ (កាឡ. ៦:៨; អេភ. ៤:១៧-២៤) ប៉ុន្តែសាវ័កប៉ូលបានឲ្យដំបូន្មាន ហើយព្រមានយើងកុំធ្វើឲ្យសកម្មពលបរិសុទ្ធរបស់ព្រះកើតទុក្ខ។ (សូមអាន អេភេសូរ ៤:២៥-៣២) ឥឡូវយើងនឹងពិនិត្យមើលដំបូន្មានរបស់សាវ័កប៉ូល។ តើប៉ូលចង់មានន័យយ៉ាងណាពេលគាត់និយាយអំពីការធ្វើឲ្យសកម្មពលរបស់ព្រះកើតទុក្ខ? តើតាមរបៀបណាដែលបុគ្គលដែលបានប្រគល់ខ្លួនជូនព្រះយេហូវ៉ាអាចធ្វើឲ្យសកម្មពលលោកកើតទុក្ខ? ហើយតើយើងត្រូវធ្វើអ្វីខ្លះដើម្បីកុំធ្វើឲ្យសកម្មពលរបស់ព្រះយេហូវ៉ាកើតទុក្ខ?
តើប៉ូលចង់មានន័យយ៉ាងណា?
៣. តើពាក្យដែលបានកត់ទុកនៅអេភេសូរ ៤:៣០មានន័យយ៉ាងណា? សូមពន្យល់។
៣ មុនដំបូង សូមកត់សម្គាល់ពាក្យរបស់ប៉ូលដែលបានកត់ទុកនៅអេភេសូរ ៤:៣០។ គាត់បានសរសេរថា៖ «កុំធ្វើឲ្យសកម្មពលបរិសុទ្ធរបស់ព្រះ ដែលព្រះបានបិទត្រាលើអ្នករាល់គ្នាសម្រាប់ថ្ងៃលោះ កើតទុក្ខឡើយ»។ ប៉ូលមិនចង់ឲ្យបងប្អូនរួមជំនឿជាទីស្រឡាញ់របស់គាត់ ធ្វើអ្វីដែលអាចបង្ខូចកេរ្ដិ៍ឈ្មោះល្អរបស់ពួកគេនិងធ្វើឲ្យចំណងមេត្រីភាពជាមួយព្រះប្រេះឆា។ គឺសកម្មពលរបស់ព្រះយេហូវ៉ាដែលបាន«បិទត្រា»លើពួកគេ«សម្រាប់ថ្ងៃលោះ»។ សកម្មពលបរិសុទ្ធធ្លាប់ជាត្រា ហើយនៅតែជាត្រាឬ«ជាការបញ្ចាំចិត្ត»ទុកជាមុន ចំពោះពួកអ្នកដែលបានត្រូវរើសតាំងដែលរក្សាចិត្តស្មោះគ្រប់លក្ខណៈ។ (២កូ. ១:២២) ត្រានេះបញ្ជាក់ថាពួកគាត់ជារបស់ផងព្រះ ហើយនឹងទទួលជីវិតនៅស្ថានសួគ៌។ ចំនួនពួកអ្នកដែលបានត្រូវបោះត្រាគឺ១៤៤.០០០នាក់។—បប. ៧:២-៤
៤. ហេតុអ្វីជាការសំខាន់ដែលយើងមិនធ្វើឲ្យសកម្មពលព្រះកើតទុក្ខ?
៤ ប្រសិនបើគ្រិស្តសាសនិកធ្វើឲ្យសកម្មពលព្រះកើតទុក្ខ នេះជាដំណាក់កាលដំបូងដែលអាចនាំឲ្យសកម្មពលព្រះលែងមានឥទ្ធិពលក្នុងជីវិតគាត់ទៀត។ នេះអាចកើតឡើងពិតមែន ដូចអ្វីដែលដាវីឌបានពោលក្រោយគាត់ធ្វើអំពើខុសឆ្គងជាមួយនាងបាតសេបា។ ដាវីឌបានប្រែចិត្តហើយអង្វរសុំព្រះយេហូវ៉ាថា៖ «សូមកុំចោលទូលបង្គំចេញពីចំពោះទ្រង់ ហើយកុំដកយកព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធរបស់ទ្រង់ចេញពីទូលបង្គំឡើយ»។ (ទំនុក. ៥១:១១) មានតែពួកអ្នកដែលបានត្រូវរើសតាំងដែល«រក្សាសេចក្ដីស្មោះត្រង់រហូតដល់ស្លាប់»ប៉ុណ្ណោះ ដែលនឹងទទួល«មកុដ»នៃជីវិតអមតៈនៅស្ថានសួគ៌។ (បប. ២:១០; ១កូ. ១៥:៥៣) គ្រិស្តសាសនិកដែលមានសេចក្ដីសង្ឃឹមរស់នៅផែនដីក៏ត្រូវការសកម្មពលបរិសុទ្ធដែរ ទើបអាចរក្សាចិត្តស្មោះគ្រប់លក្ខណៈចំពោះព្រះ ហើយទទួលជីវិតដែលជាអំណោយពីលោក ដោយសារពួកគេមានជំនឿលើថ្លៃលោះដែលជាគ្រឿងបូជារបស់គ្រិស្ត។ (យ៉ូន. ៣:៣៦; រ៉ូម ៥:៨; ៦:២៣) ហេតុនេះ យើងទាំងអស់គ្នាត្រូវប្រុងប្រយ័ត្នមិនធ្វើឲ្យសកម្មពលបរិសុទ្ធរបស់ព្រះយេហូវ៉ាកើតទុក្ខឡើយ។
តើតាមរបៀបណាដែលគ្រិស្តសាសនិកធ្វើឲ្យសកម្មពលព្រះកើតទុក្ខ?
៥, ៦. តើតាមរបៀបណាដែលគ្រិស្តសាសនិកធ្វើឲ្យសកម្មពលរបស់ព្រះយេហូវ៉ាកើតទុក្ខ?
៥ ក្នុងនាមជាគ្រិស្តសាសនិកដែលបានប្រគល់ខ្លួនជូនព្រះ យើងអាចជៀសវាងពីការធ្វើឲ្យសកម្មពលព្រះកើតទុក្ខ។ យើងអាចជៀសចេញបាន បើយើង‹បន្តរស់នៅនិងប្រព្រឹត្តស្របតាមការដឹកនាំនៃសកម្មពលរបស់ព្រះ› ពីព្រោះនេះនឹងជួយយើងមិនឲ្យចុះចាញ់នឹងសេចក្ដីប៉ងប្រាថ្នាខុសឆ្គងរបស់រូបកាយ ហើយយើងនឹងមិនមានចរិតលក្ខណៈអាក្រក់ឡើយ។ (កាឡ. ៥:១៦, ២៥, ២៦) ប៉ុន្តែស្ថានភាពនេះអាចផ្លាស់ប្ដូរ។ យើងអាចធ្វើឲ្យសកម្មពលព្រះកើតទុក្ខមួយកម្រិត ពេលយើងរសាត់បន្ដិចម្ដងៗដោយមិនបានចាប់អារម្មណ៍ ទៅប្រព្រឹត្តអំពើដែលគម្ពីរបានផ្ដន្ទាទោស។
៦ បើយើងបន្តប្រព្រឹត្តអំពើដែលខុសពីការណែនាំនៃសកម្មពលបរិសុទ្ធ យើងនឹងធ្វើឲ្យសកម្មពលនោះ និងព្រះយេហូវ៉ាដែលជាប្រភពនៃសកម្មពលនោះ កើតទុក្ខ។ ការពិនិត្យមើលអេភេសូរ ៤:២៥-៣២ នឹងបង្ហាញយើងនូវរបៀបដែលយើងគួរប្រព្រឹត្ត ហើយនេះអាចជួយយើងមិនធ្វើឲ្យសកម្មពលព្រះកើតទុក្ខ។
តើយើងត្រូវធ្វើអ្វីខ្លះដើម្បីកុំធ្វើឲ្យសកម្មពលព្រះកើតទុក្ខ?
៧, ៨. ហេតុអ្វីយើងត្រូវនិយាយពាក្យពិត? សូមពន្យល់។
៧ យើងត្រូវនិយាយពាក្យពិត។ យោងទៅតាមអេភេសូរ ៤:២៥ ប៉ូលបានសរសេរថា៖ «ដោយសារអ្នករាល់គ្នាបានបោះបង់ចោលពាក្យមិនពិតហើយ ចូរម្នាក់ៗនិយាយសេចក្ដីពិតទៅអ្នកជិតខាងខ្លួន ពីព្រោះយើងទាំងអស់គ្នាជាអវយវៈនៃរូបកាយតែមួយ»។ ដោយសារយើងរួបរួមជា«អវយវៈនៃរូបកាយតែមួយ» យើងពិតជាមិនត្រូវធ្វើជាមនុស្សវៀចវេរទេ ឬខំបំភាន់បងប្អូនរួមជំនឿដោយចេតនា ពីព្រោះនេះគឺដូចជាយើងកុហកពួកគាត់។ បុគ្គលណាដែលបន្តធ្វើដូច្នេះ នោះនៅទីបំផុត នឹងលែងមានចំណងមេត្រីភាពជាមួយព្រះ។—សូមអាន សុភាសិត ៣:៣២
៨ ពាក្យមិនពិតនិងការប្រព្រឹត្តដោយចិត្តវៀចវេរអាចមានឥទ្ធិពលទៅលើសាមគ្គីភាពក្នុងក្រុមជំនុំ។ ដូច្នេះ គប្បីឲ្យយើងធ្វើដូចដានីយ៉ែលដែលជាអ្នកប្រកាសទំនាយដែលគួរឲ្យទុកចិត្ត ដែលគ្មាននរណាអាចចាប់ទោសកំហុសគាត់បានឡើយ។ (ដាន. ៦:៤) មួយវិញទៀត យើងគួរចាំដំបូន្មានរបស់ប៉ូលទៅគ្រិស្តសាសនិកដែលមានសេចក្ដីសង្ឃឹមរស់នៅស្ថានសួគ៌ថា សមាជិកម្នាក់ៗនៃ«រូបកាយរបស់គ្រិស្ត»ជារបស់ផងសមាជិកឯទៀតទាំងអស់ ហើយត្រូវនៅជាប់ជានិច្ចជាមួយអ្នកកាន់តាមលោកយេស៊ូដែលបានត្រូវរើសតាំង ដែលនិយាយពាក្យពិត។ (អេភ. ៤:១១, ១២) បើយើងសង្ឃឹមទទួលជីវិតដែលគ្មានទីបញ្ចប់ក្នុងសួនឧទ្យាននៅផែនដី នោះយើងក៏ត្រូវនិយាយពាក្យពិតដែរ ហើយនេះនឹងជួយធ្វើឲ្យមានសាមគ្គីភាពរវាងបងប្អូនរួមជំនឿនៅទូទាំងពិភពលោក។
៩. ហេតុអ្វីសំខាន់ចាំបាច់ឲ្យយើងធ្វើតាមអេភេសូរ ៤:២៦, ២៧?
៩ យើងត្រូវតស៊ូនឹងមេកំណាច ហើយមិនឲ្យវាមានឱកាសធ្វើឲ្យចំណងមេត្រីភាពរបស់យើងជាមួយព្រះប្រេះឆា។ (យ៉ា. ៤:៧) សកម្មពលបរិសុទ្ធជួយយើងឲ្យទប់ទល់នឹងសាថាន។ ជាឧទាហរណ៍ យើងអាចធ្វើដូច្នេះដោយប្រយ័ត្នមិនឲ្យមានកំហឹងដែលទប់មិនបាន។ ប៉ូលបានសរសេរថា៖ «ពេលដែលអ្នករាល់គ្នាខឹង កុំធ្វើខុស។ កុំទុកកំហឹងរហូតដល់ថ្ងៃលិចឡើយ ហើយកុំឲ្យមេកំណាចមានឱកាស»។ (អេភ. ៤:២៦, ២៧) ប្រសិនបើយើងខឹងដោយមានមូលហេតុត្រឹមត្រូវ ការអធិដ្ឋានភ្លាមៗដោយស្ងាត់ស្ងៀមអាចជួយយើងឲ្យមាន«ចិត្តត្រជាក់» ដោយចេះទប់ចិត្តជាជាងប្រព្រឹត្តតាមរបៀបដែលធ្វើឲ្យសកម្មពលព្រះកើតទុក្ខ។ (សុភ. ១៧:២៧) ដូច្នេះ កុំឲ្យយើងទុកកំហឹង ហើយឲ្យឱកាសសាថានទាក់ទាញចិត្តយើងឲ្យប្រព្រឹត្តអំពើអាក្រក់។ (ទំនុក. ៣៧:៨, ៩) របៀបមួយដែលយើងអាចទប់ទល់នឹងវាបានគឺដោយដោះស្រាយទំនាស់ឲ្យបានឆាប់រហ័សស្របតាមដំបូន្មានរបស់លោកយេស៊ូ។—ម៉ាថ. ៥:២៣, ២៤; ១៨:១៥-១៧
១០, ១១. ហេតុអ្វីយើងមិនត្រូវលួចឬប្រព្រឹត្តមិនទៀងត្រង់?
១០ យើងមិនត្រូវចុះចាញ់នឹងការល្បួងឲ្យលួចឬឲ្យប្រព្រឹត្តមិនទៀងត្រង់ទេ។ ប៉ូលបានសរសេរអំពីការលួចថា៖ «អ្នកដែលលួចត្រូវឈប់លួចតទៅទៀត តែត្រូវឲ្យអ្នកនោះធ្វើការទៀងត្រង់យ៉ាងនឿយហត់ដោយដៃខ្លួនឯង ដើម្បីឲ្យមានអ្វីចែកដល់អ្នកដែលខ្វះខាត»។ (អេភ. ៤:២៨) បើគ្រិស្តសាសនិកដែលបានប្រគល់ខ្លួនជូនព្រះ លួចគេ នោះតាមពិតគាត់‹ធ្វើឲ្យគេមើលងាយនាមរបស់ព្រះ›។ (សុភ. ៣០:៧-៩) ថ្វីបើគាត់ក្រក៏ដោយ នេះមិនមែនជាមូលហេតុឲ្យគាត់លួចទេ។ ពួកអ្នកដែលស្រឡាញ់ព្រះនិងអ្នកជិតខាងយល់ថាគ្មានមូលហេតុត្រឹមត្រូវឲ្យលួចគេឡើយ។—ម៉ាក. ១២:២៨-៣១
១១ ប៉ូលមិនគ្រាន់តែរៀបរាប់អំពីអ្វីដែលយើងមិនគួរធ្វើប៉ុណ្ណោះទេ គាត់ក៏បានប្រាប់អំពីអ្វីដែលយើងគួរធ្វើដែរ។ បើយើងកំពុងឲ្យសកម្មពលបរិសុទ្ធដឹកនាំយើង ហើយកំពុងរស់នៅសមស្របនឹងការដឹកនាំនៃសកម្មពលបរិសុទ្ធ នោះយើងនឹងខំធ្វើការដើម្បីចិញ្ចឹមក្រុមគ្រួសារ ហើយក៏មាន«អ្វីចែកដល់អ្នកដែលខ្វះខាត»ដែរ។ (១ធី. ៥:៨) លោកយេស៊ូនិងពួកសាវ័កបានទុកប្រាក់ខ្លះដើម្បីជួយជនក្រីក្រ ប៉ុន្តែយូដាសអ៊ីស្ការីយ៉ុត ដែលជាអ្នកក្បត់លោក បានលួចប្រាក់នោះខ្លះ។ (យ៉ូន. ១២:៤-៦) សកម្មពលបរិសុទ្ធពិតជាមិនបានដឹកនាំគាត់ទេ។ យើងដែលបានត្រូវដឹកនាំដោយសកម្មពលរបស់ព្រះ«ធ្វើការទាំងអស់ដោយទៀងត្រង់»ដូចប៉ូលដែរ។ (ហេ. ១៣:១៨) យ៉ាងនេះ យើងនឹងមិនធ្វើឲ្យសកម្មពលបរិសុទ្ធរបស់ព្រះយេហូវ៉ាកើតទុក្ខឡើយ។
អ្វីៗផ្សេងទៀតដែលយើងត្រូវធ្វើដើម្បីកុំធ្វើឲ្យសកម្មពលព្រះកើតទុក្ខ
១២, ១៣. (ក) ដូចបានរៀបរាប់នៅអេភេសូរ ៤:២៩ តើយើងគួរជៀសវាងពាក្យសម្ដីបែបណា? (ខ) តើយើងគួរមានពាក្យសម្ដីបែបណា?
១២ យើងត្រូវប្រយ័ត្នពាក្យសម្ដីរបស់យើង។ ប៉ូលបានប្រកាសថា៖ «កុំឲ្យពាក្យអាក្រក់ណាមួយចេញពីមាត់អ្នករាល់គ្នាឡើយ តែត្រូវពោលពាក្យណាដែលល្អសម្រាប់ពង្រឹងអ្នកឯទៀតតាមកាលៈទេសៈ ដើម្បីផ្ដល់ប្រយោជន៍ដល់អ្នកស្ដាប់»។ (អេភ. ៤:២៩) ម្ដងទៀត ប៉ូលបានប្រាប់យើងអំពីអ្វីដែលយើងគួរធ្វើ ជាជាងគ្រាន់តែប្រាប់យើងអំពីអ្វីដែលយើងមិនគួរធ្វើប៉ុណ្ណោះ។ ដោយស្ថិតក្រោមការដឹកនាំនៃសកម្មពលព្រះ នេះនឹងជំរុញទឹកចិត្តយើងឲ្យ‹ពោលពាក្យណាដែលល្អសម្រាប់ពង្រឹងអ្នកឯទៀត ដើម្បីផ្ដល់ប្រយោជន៍ដល់អ្នកស្ដាប់›។ ម្យ៉ាងទៀត មិនគប្បីឲ្យ«ពាក្យអាក្រក់»ណាមួយចេញពីមាត់យើងឡើយ។ ពាក្យភាសាក្រិចដែលបានត្រូវបកប្រែថា«អាក្រក់» បានត្រូវប្រើដើម្បីពណ៌នាអំពីផ្លែឈើ ត្រីឬសាច់ដែលរលួយ។ អាហារដែលរលួយធ្វើឲ្យយើងខ្ពើម ដូចគ្នាដែរយើងស្អប់ពាក្យសម្ដីដែលព្រះយេហូវ៉ាចាត់ទុកថាអាក្រក់។
១៣ ពាក្យសម្ដីរបស់យើងគួរសមរម្យ សប្បុរស ហើយ«បង់អំបិល»។ (កូឡ. ៣:៨-១០; ៤:៦) ពេលមនុស្សឮយើងនិយាយ គេគួរកត់សម្គាល់ថាយើងខុសប្លែកពីអ្នកឯទៀត។ ដូច្នេះ សូមឲ្យយើងពោលពាក្យដែល«ល្អសម្រាប់ពង្រឹង»អ្នកឯទៀតជានិច្ច ហើយយើងនឹងមានអារម្មណ៍ដូចអ្នកតែងបទទំនុកតម្កើងដែលច្រៀងថា៖ «ឱព្រះយេហូវ៉ា ជាថ្មដា ហើយជាអ្នកប្រោសលោះនៃទូលបង្គំអើយ សូមឲ្យពាក្យសំដីដែលចេញមកពីមាត់ទូលបង្គំ នឹងការរំពឹងគិតក្នុងចិត្តរបស់ទូលបង្គំ បានគួរគាប់នៅព្រះនេត្រទ្រង់»។—ទំនុក. ១៩:១៤
១៤. យោងទៅតាមអេភេសូរ ៤:៣០, ៣១ តើយើងត្រូវបោះបង់ចោលអ្វីខ្លះ?
១៤ យើងត្រូវបោះបង់ចោលគំនុំ ចិត្តក្ដៅក្រហាយ ពាក្យប្រមាថមើលងាយនិងសេចក្ដីអាក្រក់គ្រប់បែបយ៉ាង។ បន្ទាប់ពីប៉ូលបានព្រមានយើងកុំធ្វើឲ្យសកម្មពលព្រះកើតទុក្ខ គាត់បានសរសេរថា៖ «ចូរអ្នករាល់គ្នាបោះបង់ចោលគំនុំ កំហឹង ចិត្តក្ដៅក្រហាយ ការស្រែកគំហក និងពាក្យប្រមាថមើលងាយជាមួយនឹងសេចក្ដីអាក្រក់គ្រប់យ៉ាង»។ (អេភ. ៤:៣០, ៣១) ដោយសារយើងមិនល្អឥតខ្ចោះ យើងទាំងអស់គ្នាត្រូវខំប្រឹងកាន់កាប់គំនិតនិងការប្រព្រឹត្តរបស់យើង។ បើយើងមិនគ្រប់គ្រងលើ«គំនុំ កំហឹង ចិត្តក្ដៅក្រហាយ»ទេ នោះយើងនឹងធ្វើឲ្យសកម្មពលព្រះកើតទុក្ខ។ ដូចគ្នាដែរ បើយើងទុកក្នុងចិត្តនូវអំពើខុសឆ្គងដែលគេប្រព្រឹត្តមកលើយើង មានចិត្តខឹង ហើយមិនព្រមផ្សះផ្សាជាមួយនឹងអ្នកដែលធ្វើខុស នោះយើងក៏នឹងធ្វើឲ្យសកម្មពលព្រះកើតទុក្ខដែរ។ ប្រសិនបើយើងចាប់ផ្ដើមមិនអើពើនឹងដំបូន្មានក្នុងគម្ពីរ ប្រហែលជាយើងបណ្ដុះនូវចរិតលក្ខណៈដែលអាចនាំឲ្យយើងប្រព្រឹត្តអំពើខុសឆ្គងប្រឆាំងសកម្មពលព្រះ ហើយយើងក៏អាចទទួលផលវិបាកអាក្រក់ក្រៃលែងដែរ។
១៥. បើគេធ្វើខុសមកលើយើង តើយើងគួរធ្វើអ្វី?
១៥ យើងត្រូវមានចិត្តសប្បុរស មេត្ដាករុណា ហើយអភ័យទោស។ ប៉ូលបានសរសេរថា៖ «ចូរប្រព្រឹត្តដោយសប្បុរសដល់គ្នាទៅវិញទៅមក មានសេចក្ដីអាណិតមេត្ដា ហើយអភ័យទោសឲ្យគ្នាទៅវិញទៅមកដោយគ្មានល័ក្ខខ័ណ្ឌ ដូចព្រះបានអភ័យទោសឲ្យអ្នករាល់គ្នាតាមរយៈគ្រិស្ត ដោយគ្មានល័ក្ខខ័ណ្ឌដែរ»។ (អេភ. ៤:៣២) ទោះជាយើងឈឺចាប់យ៉ាងខ្លាំងដោយសារគេបានធ្វើខុសចំពោះយើងក៏ដោយ ចូរយើងអភ័យទោសឲ្យគេ ដូចព្រះបានអភ័យទោសឲ្យយើងដែរ។ (លូក. ១១:៤) ឧបមាថាបងប្អូនរួមជំនឿម្នាក់បាននិយាយអ្វីមិនល្អអំពីយើង។ យើងទៅរកគាត់ដើម្បីខំដោះស្រាយបញ្ហានោះ។ គាត់ប្រាប់ថាគាត់ពិតជាសោកស្ដាយណាស់ ហើយសុំអភ័យទោស។ យើងអភ័យទោសឲ្យគាត់ ប៉ុន្តែយើងត្រូវធ្វើអ្វីច្រើនជាងនេះ។ លេវីវិន័យ ១៩:១៨ចែងថា៖ «មិនត្រូវសងសឹក ឬចងគំនុំគុំគួននឹងពួកកូនចៅរបស់សាសន៍ឯងឡើយគឺត្រូវឲ្យស្រឡាញ់អ្នកជិតខាងដូចខ្លួនឯងវិញ អញនេះជាព្រះយេហូវ៉ា»។
ត្រូវប្រុងប្រយ័ត្ន
១៦. សូមលើកឧទាហរណ៍មួយដែលបង្ហាញថាយើងប្រហែលត្រូវកែប្រែដើម្បីមិនធ្វើឲ្យសកម្មពលព្រះយេហូវ៉ាកើតទុក្ខ។
១៦ សូម្បីតែពេលយើងនៅម្នាក់ឯង ក៏អាចមានសេចក្ដីល្បួងឲ្យយើងធ្វើអ្វីមួយដែលព្រះមិនពេញចិត្តដែរ។ ជាឧទាហរណ៍ ប្អូនប្រុសម្នាក់ប្រហែលជាបានស្ដាប់បទភ្លេងដែលគ្រិស្តសាសនិកមិនគួរស្ដាប់។ នៅទីបំផុត ដោយសារគាត់មិនអើពើនឹងដំបូន្មានគម្ពីរដែលមានក្នុងសៀវភៅផ្សេងៗដែលមកពី«ខ្ញុំបម្រើដ៏ស្មោះត្រង់ហើយចេះពិចារណា» នោះសមត្ថភាពវិនិច្ឆ័យរបស់គាត់ធ្វើទុក្ខគាត់។ (ម៉ាថ. ២៤:៤៥) គាត់ប្រហែលអធិដ្ឋានអំពីរឿងនេះ ហើយទំនងជានឹកឃើញពាក្យរបស់ប៉ូលដែលបានត្រូវកត់ទុកនៅអេភេសូរ ៤:៣០។ ដោយសារគាត់បានតាំងចិត្តយ៉ាងម៉ឺងម៉ាត់មិនធ្វើអ្វីដែលនាំឲ្យសកម្មពលព្រះកើតទុក្ខ នោះគាត់សម្រេចចិត្តជៀសវាងបទភ្លេងដែលគ្រិស្តសាសនិកមិនគួរស្ដាប់ ចាប់តាំងពីពេលនោះមក។ ព្រះយេហូវ៉ានឹងឲ្យពរដល់ប្អូនប្រុសនោះ ពេលគាត់បង្ហាញចិត្តគំនិតបែបនោះ។ ហេតុនេះ ចូរយើងប្រុងប្រយ័ត្នជានិច្ចមិនធ្វើឲ្យសកម្មពលព្រះកើតទុក្ខ។
១៧. បើយើងមិនប្រុងប្រយ័ត្ន និងមិនអធិដ្ឋាន តើអាចមានអ្វីកើតឡើងដល់យើង?
១៧ យើងត្រូវប្រុងប្រយ័ត្ន ថែមទាំងអធិដ្ឋាន បើយើងមិនចង់ចុះចាញ់នឹងការប្រព្រឹត្តអំពើខុសឆ្គងឬស្មោកគ្រោក ដែលធ្វើឲ្យសកម្មពលកើតទុក្ខ។ សកម្មពលបរិសុទ្ធជាអ្វីដែលបិតារបស់យើងនៅស្ថានសួគ៌ប្រើដើម្បីសម្រេចបំណងប្រាថ្នារបស់លោក ហេតុនេះ យើងប្រាកដជាមិនចង់ធ្វើឲ្យសកម្មពលនោះកើតទុក្ខឬព្រួយឡើយ ពីព្រោះការធ្វើដូច្នេះគឺដូចជាយើងធ្វើឲ្យព្រះយេហូវ៉ាកើតទុក្ខ។ (អេភ. ៤:៣០) នៅសតវត្សរ៍ទី១ ពួកអ្នកជំនាញខាងច្បាប់ប្រព្រឹត្តអំពើខុសឆ្គងដោយចោទថា លោកយេស៊ូបានធ្វើការអស្ចារ្យដោយទទួលឫទ្ធានុភាពពីសាថាន។ (សូមអាន ម៉ាកុស ៣:២២-៣០) ពួកសត្រូវទាំងនោះរបស់គ្រិស្តបាន«ពោលពាក្យប្រមាថសកម្មពលរបស់ព្រះ» ហើយយ៉ាងនេះ បានប្រព្រឹត្តអំពើខុសឆ្គងដែលព្រះមិនអភ័យទោសឲ្យឡើយ។ សូមកុំឲ្យយើងធ្លាក់ខ្លួនប្រព្រឹត្តអំពើដូច្នោះ!
១៨. តើយើងអាចដឹងយ៉ាងដូចម្ដេចថា យើងមិនបានប្រព្រឹត្តអំពើខុសឆ្គងដែលព្រះមិនអភ័យទោសឲ្យ?
១៨ យើងពិតជាមិនចង់ប្រព្រឹត្តអំពើខុសឆ្គងដែលព្រះមិនអភ័យទោសឲ្យទេ ហេតុនេះយើងត្រូវចាំអ្វីដែលប៉ូលបានរៀបរាប់អំពីការមិនធ្វើឲ្យសកម្មពលព្រះកើតទុក្ខ។ ប៉ុន្តែ ចុះយ៉ាងណាបើយើងបានប្រព្រឹត្តអំពើខុសឆ្គងធ្ងន់ធ្ងរ? បើយើងបានប្រែចិត្ត ហើយបានទទួលជំនួយពីពួកអ្នកចាស់ទុំ យើងអាចសន្និដ្ឋានថាព្រះបានអភ័យទោសឲ្យយើង ហើយថាយើងមិនបានប្រព្រឹត្តអំពើខុសឆ្គងប្រឆាំងនឹងសកម្មពលបរិសុទ្ធទេ។ ដោយមានជំនួយពីព្រះ យើងក៏អាចជៀសចេញពីការប្រព្រឹត្តណាដែលធ្វើឲ្យសកម្មពលព្រះកើតទុក្ខម្ដងទៀតដែរ។
១៩, ២០. (ក) តើយើងត្រូវជៀសវាងពីអ្វីខ្លះ? (ខ) តើយើងគួរតាំងចិត្តធ្វើអ្វី?
១៩ ព្រះបានប្រើសកម្មពលរបស់លោកដើម្បីធ្វើឲ្យមានសេចក្ដីស្រឡាញ់ អំណរនិងសាមគ្គីភាពកាន់តែខ្លាំងឡើងក្នុងចំណោមរាស្ត្ររបស់លោក។ (ទំនុក. ១៣៣:១-៣) អាស្រ័យហេតុនេះ យើងមិនគួរធ្វើឲ្យសកម្មពលព្រះកើតទុក្ខដោយនិយាយដើមគេឬនិយាយអ្វីដែលនឹងនាំឲ្យបងប្អូនរួមជំនឿមិនសូវគោរពគង្វាលដែលបានត្រូវតែងតាំងដោយសកម្មពលព្រះ។ (សកម្ម. ២០:២៨; យូ. ៨) ផ្ទុយទៅវិញ យើងគួរធ្វើឲ្យមានសាមគ្គីភាពនិងការគោរពគ្នាទៅវិញទៅមកកាន់តែខ្លាំងឡើងក្នុងក្រុមជំនុំ។ ច្បាស់ណាស់ យើងមិនគួរលើកទឹកចិត្តឲ្យមានបក្ខពួកក្នុងចំណោមរាស្ត្ររបស់ព្រះឡើយ។ ប៉ូលបានសរសេរថា៖ «បងប្អូនអើយ តាមរយៈនាមរបស់លោកយេស៊ូគ្រិស្តជាម្ចាស់របស់យើង ខ្ញុំសូមបំផុសទឹកចិត្តអ្នកទាំងអស់គ្នាឲ្យនិយាយដូចគ្នាទាំងអស់ ហើយមិនត្រូវមានការបែកបាក់ក្នុងចំណោមអ្នករាល់គ្នាឡើយ តែត្រូវមានគំនិតឯកភាព និងមានរបៀបគិតគូរតែមួយ»។—១កូ. ១:១០
២០ ព្រះយេហូវ៉ាមានបំណងនិងមានសមត្ថភាពជួយយើងមិនធ្វើឲ្យសកម្មពលរបស់លោកកើតទុក្ខ។ ចូរយើងបន្តអធិដ្ឋានសុំសកម្មពលបរិសុទ្ធ ហើយតាំងចិត្តមិនធ្វើឲ្យសកម្មពលនោះកើតទុក្ខឡើយ។ សូមឲ្យយើងបន្ត«សាបព្រោះដោយគិតពីសកម្មពលរបស់ព្រះ» ថែមទាំងខំឲ្យសកម្មពលនោះដឹកនាំយើងនៅពេលឥឡូវនេះនិងជារៀងរហូត។
តើអ្នកនឹងឆ្លើយយ៉ាងណា?
• តើការធ្វើឲ្យសកម្មពលព្រះកើតទុក្ខមានន័យអ្វី?
• តើតាមរបៀបណាដែលបុគ្គលដែលបានប្រគល់ខ្លួនជូនព្រះហើយ អាចធ្វើឲ្យសកម្មពលព្រះកើតទុក្ខ?
• តើយើងត្រូវធ្វើអ្វីខ្លះដើម្បីកុំឲ្យសកម្មពលបរិសុទ្ធកើតទុក្ខ?
[សំណួរសម្រាប់វគ្គនីមួយៗ]
[រូបភាពនៅទំព័រ៣០]
ដោះស្រាយទំនាស់ឲ្យបានឆាប់រហ័ស
[រូបភាពនៅទំព័រ៣១]
តើពាក្យសម្ដីរបស់អ្នកប្រៀបបាននឹងផ្លែឈើបែបណា?