ទទួលបាននូវសុវត្ថិភាពនិងការការពារក្នុងចំណោមរាស្ត្ររបស់ព្រះ
ទទួលបាននូវសុវត្ថិភាពនិងការការពារក្នុងចំណោមរាស្ត្ររបស់ព្រះ
«ទូលបង្គំនឹងអរព្រះគុណដល់ទ្រង់នៅក្នុងពួកជំនុំធំ»។—ទំនុក. ៣៥:១៨
១-៣. (ក) តើអ្វីដែលអាចនាំឲ្យគ្រិស្តសាសនិកខ្លះធ្វើឲ្យចំណងមេត្រីភាពរបស់ពួកគេជាមួយនឹងព្រះយេហូវ៉ាប្រេះឆា? (ខ) តើរាស្ត្ររបស់ព្រះអាចទទួលបាននូវការការពារនៅកន្លែងណា?
កាលនៅវិស្សមកាល ជោនិងប្រពន្ធរបស់គាត់កំពុងមុជទឹកដោយប្រើប្រដាប់មើលផ្កាថ្មដែលនៅប៉ប្រះទឹកនៅកន្លែងមួយដែលសម្បូរទៅដោយត្រីតូចធំគ្រប់ពណ៌។ ពួកគាត់ហែលឆ្ងាយបន្ដិចទៀតដើម្បីមើលយ៉ាងសប្បាយនូវផ្កាថ្មប៉ប្រះទឹក។ ពេលពួកគាត់ហែលទៅដល់កន្លែងមួយដែលមានទឹកជ្រៅជាងដោយមិនដឹងខ្លួន ប្រពន្ធរបស់ជោបាននិយាយថា៖ «ខ្ញុំគិតថាយើងទៅឆ្ងាយពេកហើយបង»។ ជោតបឆ្លើយថា៖ «កុំភ័យអី គ្មានបញ្ហាទេអូន»។ បន្ដិចក្រោយមក ជោចាប់ផ្ដើមឆ្ងល់ថា‹ត្រីទៅណាអស់ហើយ?›។ ដោយភ័យរន្ធត់ គាត់យល់ពីមូលហេតុនោះ ពីព្រោះត្រីឆ្លាមមួយចេញពីកន្លែងទឹកជ្រៅនោះសំដៅមករកគាត់។ នៅទីនោះ គាត់មិនអាចធ្វើអ្វីសោះ តែពេលត្រីឆ្លាមនៅសល់តែមួយម៉ែត្រជាងពីគាត់ វាបែរចេញហើយហែលទៅឆ្ងាយវិញ។
២ ក្នុងន័យធៀប គ្រិស្តសាសនិកក៏អាចហែលទឹកនៅកន្លែងដែលគ្មានសុវត្ថិភាពដែរ បើគាត់ជក់ចិត្តនឹងអ្វីក្នុងរបៀបរបបពិភពលោករបស់សាថានដែលទាក់ទាញចិត្ត ដូចជាការកំសាន្ត ការងារ និងទ្រព្យសម្បត្ដិដល់ម្ល៉េះបានជាគាត់មិនដឹងថាខ្លួនកំពុងឆ្ពោះទៅរកស្ថានភាពមួយដែលប្រកបដោយគ្រោះថ្នាក់។ ជោដែលជាអ្នកចាស់ទុំម្នាក់បាននិយាយថា៖ «អ្វីដែលខ្ញុំឆ្លងកាត់ធ្វើឲ្យខ្ញុំគិតអំពីមនុស្សដែលយើងសេពគប់ជាមួយ។ កន្លែងដែលយើងអាចមានការសេពគប់ល្អបំផុតគឺនៅក្នុងក្រុមជំនុំ ដែលជាកន្លែងដែលមានសុវត្ថិភាពនិងដែលសប្បាយ!»។ សូមកុំហែលទៅទឹកជ្រៅ ក្នុងន័យថាកុំឲ្យអ្វីៗក្នុងពិភពលោកបង្វែរអារម្មណ៍អ្នក ហើយធ្វើឲ្យអ្នកនៅដាច់ពីក្រុមជំនុំ ដែលនឹងនាំឲ្យអ្នកមានគ្រោះថ្នាក់។ បើអ្នកឃើញថាអ្នកនៅដាច់ពីក្រុមជំនុំ សូមត្រឡប់មកវិញភ្លាមៗ។ ពុំនោះសោត អ្នកអាចធ្វើឲ្យចំណងមេត្រីភាពរបស់អ្នកជាមួយព្រះយេហូវ៉ាប្រេះឆា។
៣ សព្វថ្ងៃ ពិភពលោកនេះជាកន្លែងមួយដែលគ្មានសុវត្ថិភាពសម្រាប់គ្រិស្តសាសនិក។ (២ធី. ៣:១-៥) សាថានដឹងថាវាមានពេលតិចណាស់ ហើយវាខំលេបត្របាក់ពួកអ្នកដែលមិនសូវមានបទពិសោធន៍។ (១ពេ. ៥:៨; បប. ១២:១២, ១៧) ក៏ប៉ុន្តែ យើងមានអ្វីដែលការពារយើង។ ព្រះយេហូវ៉ាបានឲ្យកន្លែងមួយដល់យើងដែលអាចជួយយើងឲ្យការពារខ្លួនយើង ព្រមទាំងការពារចំណងមេត្រីភាពរបស់យើងជាមួយនឹងលោក ពោលគឺក្រុមជំនុំគ្រិស្តសាសនិក។
៤, ៥. តើមនុស្សជាច្រើនមានអារម្មណ៍យ៉ាងណាអំពីអនាគតរបស់ពួកគេ? ហើយហេតុអ្វី?
៤ សង្គមក្រៅសាសនាផ្ដល់សន្ដិសុខខាងរូបកាយនិងសេចក្ដីសុខខាងផ្លូវចិត្តតែមួយកម្រិតប៉ុណ្ណោះ។ មនុស្សជាច្រើនមានអារម្មណ៍ថាពួកគេលែងមានសន្ដិសុខខាងរូបកាយដោយសារឧក្រិដ្ឋកម្ម អំពើឃោរឃៅ ចំណាយច្រើនសម្រាប់ជីវភាពប្រចាំថ្ងៃ និងបញ្ហាខាងបរិស្ថាន។ មនុស្សគ្រប់រូបមានបញ្ហាដែលមកពីជរាភាពនិងសុខភាពមិនល្អ។ ចំណែកឯពួកអ្នកដែលមានការងារធ្វើ មានផ្ទះ មានលុយកាក់គ្រប់គ្រាន់និងមានសុខភាពល្អមួយកម្រិត ប្រហែលជាចង់ដឹងថាពួកគេនឹងមានអ្វីទាំងនោះយូរប៉ុន្មានទៀត។
៥ មនុស្សជាច្រើនក៏មិនមានសេចក្ដីសុខខាងផ្លូវចិត្តដែរ។ គួរឲ្យសោកស្ដាយណាស់ដែលមនុស្សច្រើនអនេកដែលសង្ឃឹមថានឹងមានសេចក្ដីសុខសាន្តនិងចិត្តស្កប់ក្នុងអាពាហ៍ពិពាហ៍និងក្រុមគ្រួសារ បានឃើញថាសេចក្ដីសង្ឃឹមនោះមិនបានសម្រេចទេ។ បើនិយាយអំពីការមានចំណងមេត្រីភាពដ៏រឹងមាំជាមួយព្រះ អ្នកដែលទៅវិហារយ៉ាងទៀងទាត់ច្របូកប្របល់ក្នុងចិត្ត ហើយសង្ស័យអំពីតម្លៃនៃការណែនាំដែលពួកគេទទួលនៅទីនោះ។ ពួកគេមានអារម្មណ៍ដូច្នេះដោយសារអ្នកដឹកនាំសាសនារបស់ពួកគេមានការប្រព្រឹត្តមិនសមរម្យ ហើយបង្រៀនផ្ទុយពីគម្ពីរ។ នេះបណ្ដាលឲ្យមនុស្សជាច្រើនសង្ឃឹមលើវិទ្យាសាស្ត្រ ឬសុច្ឆន្ទៈ និងសុភនិច្ឆ័យរបស់មនុស្សឯទៀតតែប៉ុណ្ណោះ។ ដូច្នេះមិនមែនជាការចម្លែកទេដែលមនុស្សដែលនៅជុំវិញយើងមានអារម្មណ៍ថា ពួកគេមិនអាចមានអនាគតល្អឬមិនចង់គិតច្រើនពេកទេអំពីអនាគតសោះឡើយ។
៦, ៧. (ក) ហេតុអ្វីបានជាពួកអ្នកបម្រើព្រះនិងពួកអ្នកមិនបម្រើលោកមានទស្សនៈខុសគ្នាស្តីអំពីអនាគត? (ខ) តើយើងនឹងពិចារណាអ្វី?
៦ ពួកអ្នកដែលរួមចំណែកនិងពួកអ្នកដែលមិនរួមចំណែកក្នុងក្រុមជំនុំគ្រិស្តសាសនិកមានទស្សនៈខុសគ្នាស្តីអំពីអនាគត! ទោះជាយើងដែលជារាស្ត្ររបស់ព្រះត្រូវប្រឈមមុខនឹងបញ្ហាដូចអ្នកឯទៀតក៏ដោយ តែប្រតិកម្មរបស់យើងចំពោះបញ្ហាគឺខុសគ្នាឆ្ងាយណាស់។ (សូមអាន អេសាយ ៥:១៣, ១៤; ម៉ាឡាគី ៣:១៨) ហេតុអ្វី? ពីព្រោះយើងរកឃើញក្នុងគម្ពីរនូវការពន្យល់មួយគួរឲ្យស្កប់ចិត្តស្តីអំពីស្ថានភាពដែលមនុស្សជាតិមាននៅសព្វថ្ងៃនេះ ហើយយើងមានអ្វីគ្រប់គ្រាន់ដើម្បីដោះស្រាយបញ្ហានិងការពិបាកក្នុងជីវិត។ ជាលទ្ធផល យើងមិនបារម្ភខ្វល់ខ្វាយហួសហេតុពេកទេអំពីអនាគត។ ដោយសារយើងជាអ្នកគោរពប្រណិប័តន៍ព្រះយេហូវ៉ា នេះការពារយើងពីរបៀបត្រិះរិះមិនត្រឹមត្រូវដែលផ្ទុយពីគម្ពីរ ការប្រព្រឹត្តដែលប្រាសចាកសីលធម៌ និងផលវិបាកដែលមកពីអ្វីនោះ។ ដូច្នេះ សមាជិកនៃក្រុមជំនុំគ្រិស្តសាសនិកមានសេចក្ដីសុខសាន្តដែលអ្នកឯទៀតមិនមាន។—អេ. ៤៨:១៧, ១៨; ភី. ៤:៦, ៧
៧ គំរូខ្លះអាចជួយយើងឲ្យសញ្ជឹងគិតអំពីសេចក្ដីសុខដែលពួកអ្នកបម្រើព្រះយេហូវ៉ាមាន ដែលផ្ទុយស្រឡះពីពួកអ្នកដែលមិនបម្រើលោក។ គំរូទាំងនេះអាចជំរុញចិត្តយើងឲ្យពិនិត្យមើលរបៀបត្រិះរិះនិងការប្រព្រឹត្តរបស់យើង ហើយឲ្យពិចារណាថាយើងអាចឬមិនអាចអនុវត្តដំបូន្មានព្រះឲ្យបានកាន់តែប្រសើរឡើង ដែលជាដំបូន្មានសម្រាប់ការពារយើង។—អេ. ៣០:២១
«ជំហាននៃទូលបង្គំបានហៀបនឹងរអិលភ្លាត់ទៅ»
៨. តាំងពីដើមដំបូងនៃប្រវត្ដិសាស្ត្រមនុស្សជាតិ តើអ្នកបម្រើព្រះយេហូវ៉ាត្រូវធ្វើអ្វីជានិច្ច?
៨ តាំងពីដើមដំបូងនៃប្រវត្ដិសាស្ត្រមនុស្សជាតិ ពួកអ្នកដែលសម្រេចចិត្តបម្រើព្រះយេហូវ៉ា ហើយស្ដាប់បង្គាប់លោកខំជៀសវាងការសេពគប់ជិតស្និទ្ធជាមួយពួកអ្នកដែលមិនបម្រើលោក។ ពិតមែនហើយ ព្រះយេហូវ៉ាបានបង្ហាញថានឹងមានសេចក្ដីខ្មាំងឬការប្រឆាំងគ្នារវាងពួកអ្នកគោរពប្រណិប័តន៍លោកនិងពួកអ្នកស្ដាប់បង្គាប់សាថាន។ (លោ. ៣:១៥) ដោយសាររាស្ត្ររបស់ព្រះប្រកាន់ជំហរមាំមួនចំពោះគោលការណ៍ដែលមកពីលោក នោះពួកគេបានប្រព្រឹត្តខុសគ្នាពីពួកអ្នកដែលនៅជុំវិញពួកគេ។ (យ៉ូន. ១៧:១៥, ១៦; ១យ៉ូន. ២:១៥-១៧) ការប្រកាន់ជំហរបែបនេះមិនតែងតែស្រួលទេ។ ប្រាកដហើយ អ្នកខ្លះក្នុងចំណោមអ្នកបម្រើព្រះយេហូវ៉ា ជួនកាលបានសង្ស័យថាការលះបង់ប្រយោជន៍ខ្លួនជាគន្លងជីវិតដែលប្រសើរបំផុតឬមិនមែន។
៩. សូមពណ៌នាថា តើអ្នកតែងទំនុកទី៧៣បានតស៊ូប្រឈមមុខនឹងបញ្ហាអ្វី?
៩ អ្នកបម្រើម្នាក់របស់ព្រះយេហូវ៉ាដែលបានចាប់ផ្ដើមសង្ស័យថាគាត់បានសម្រេចចិត្តត្រឹមត្រូវឬមិនត្រឹមត្រូវ គឺអ្នកតែងទំនុកទី៧៣ ដែលទំនងជាកូនចៅរបស់អេសាភ។ អ្នកតែងទំនុកតម្កើងបានសួរថា ហេតុអ្វីជារឿយៗ មនុស្សអាក្រក់ហាក់ដូចជាមានជោគជ័យ សប្បាយ និងចម្រុងចម្រើន ខណៈដែលអ្នកខ្លះដែលខំបម្រើព្រះរងទុក្ខវេទនានិងការពិបាកផ្សេងៗ។—សូមអាន ទំនុកតម្កើង ៧៣:១-១៣
១០. ហេតុអ្វីរឿងដែលអ្នកតែងទំនុកតម្កើងបានលើកឡើងគឺសំខាន់ចំពោះអ្នក?
១០ តើអ្នកធ្លាប់សួរសំណួរដូចអ្នកតែងទំនុកតម្កើងនេះឬទេ? បើធ្លាប់ អ្នកមិនចាំបាច់មានអារម្មណ៍ដោយហួសហេតុពេកទេថាខ្លួនអ្នកមានកំហុស ឬគិតថាជំនឿរបស់អ្នកលែងមាំមួនហើយ។ តាមពិត អ្នកបម្រើព្រះយេហូវ៉ាមួយចំនួនបានធ្លាប់សួរសំណួរដូច្នោះដែរ រួមទាំងអ្នកខ្លះដែលព្រះយេហូវ៉ាប្រើដើម្បីសរសេរគម្ពីរ។ (យ៉ូប ២១:៧-១៣; ទំនុក. ៣៧:១; យេ. ១២:១; ហាប. ១:១-៤, ១៣) ពិតមែន អស់អ្នកដែលចង់បម្រើព្រះយេហូវ៉ាត្រូវគិតឲ្យបានហ្មត់ចត់ហើយទទួលយកចម្លើយនៃសំណួរនេះដែលថា តើការបម្រើនិងការស្ដាប់បង្គាប់ព្រះជាអ្វីដែលប្រសើរបំផុតឬទេ? សំណួរនេះជាប់ទាក់ទងនឹងរឿងដែលសាថានបានលើកឡើងនៅសួនច្បារអេដែន ព្រមទាំងជាប់ទាក់ទងនឹងសិទ្ធិគ្រប់គ្រងរបស់ព្រះលើសកលលោក។ (លោ. ៣:៤, ៥) ដូច្នេះ ជាការល្អឲ្យយើងទាំងអស់គ្នាគិតពិចារណាអំពីរឿងដែលអ្នកតែងទំនុកតម្កើងបានលើកឡើង។ តើយើងគួរច្រណែនមនុស្សអាក្រក់ដែលមានអំណួត ដែលហាក់ដូចជាមានជីវិតដែលគ្មានបញ្ហាឬទេ? តើគប្បីឲ្យយើងលែងបម្រើព្រះយេហូវ៉ា ហើយធ្វើតាមពួកគេឬទេ? តាមពិត នេះជាអ្វីដែលសាថានចង់ឲ្យយើងធ្វើ។
១១, ១២. (ក) តើអ្នកតែងទំនុកតម្កើងបានយកឈ្នះការសង្ស័យរបស់គាត់យ៉ាងដូចម្ដេច? ហើយតើយើងអាចទាញមេរៀនអ្វី? (ខ) តើអ្វីបានជួយអ្នកឲ្យសន្និដ្ឋានដូចអ្នកតែងទំនុកតម្កើង?
១១ តើអ្វីបានជួយអ្នកតែងទំនុកតម្កើងឲ្យយកឈ្នះការសង្ស័យរបស់គាត់? ទោះជាគាត់បានសារភាពថាគាត់ហៀបនឹងចេញពីផ្លូវនៃសេចក្ដីសុចរិតក៏ដោយ តែគាត់បានផ្លាស់ប្ដូរទស្សនៈរបស់គាត់ពេលគាត់ចូលក្នុង«ទីបរិសុទ្ធរបស់ព្រះ» ពោលគឺពេលគាត់សេពគប់ជាមួយអ្នកឯទៀតក្នុងវិហាររបស់ព្រះដែលចាត់ទុកការគោរពប្រណិប័តន៍ជាអ្វីដែលសំខាន់បំផុតក្នុងជីវិត ហើយពេលគាត់បានសញ្ជឹងគិតអំពីគោលបំណងរបស់ព្រះ។ ក្រោយមក អ្នកតែងទំនុកតម្កើងបានឃើញច្បាស់ថាគាត់មិនចង់ទទួលលទ្ធផលដូចអ្នកដែលធ្វើអាក្រក់ឡើយ។ គាត់បានឃើញថាវិថីជីវិតនិងការសម្រេចចិត្តរបស់ពួកគេនាំឲ្យពួកគេ«ឈរនៅកន្លែងដ៏រអិល»។ អ្នកតែងទំនុកតម្កើងយល់ថា អស់អ្នកដែលចាកចេញពីព្រះយេហូវ៉ាដោយផិតក្បត់ នោះនៅទីបំផុតនឹងជួបទីបញ្ចប់របស់ខ្លួនដោយ«ហេតុគួរស្ញែងខ្លាច» រីឯពួកអ្នកដែលបម្រើព្រះយេហូវ៉ាវិញ លោកនឹងគាំទ្រពួកគេ។ (សូមអាន ទំនុកតម្កើង ៧៣:១៦-១៩, ២៧, ២៨) អ្នកប្រាកដជាឃើញសច្ចភាពនៃឃ្លានោះ។ ការរស់នៅដើម្បីប្រយោជន៍ខ្លួន និងការរស់នៅដែលគ្មានការគោរពចំពោះច្បាប់របស់ព្រះប្រហែលជាទាក់ទាញចិត្តមនុស្សជាច្រើន តែពួកគេមិនអាចគេចផុតពីផលវិបាកដែលមកពីការធ្វើដូច្នោះឡើយ។—កាឡ. ៦:៧-៩
១២ តើយើងអាចទាញមេរៀនអ្វីទៀតពីបទពិសោធន៍របស់អ្នកតែងទំនុកតម្កើង? គាត់ទទួលបានសុវត្ថិភាពនិងការការពារក្នុងចំណោមរាស្ត្ររបស់ព្រះ ហើយគាត់ក៏យល់ឃើញថាការស្ថិតក្នុងចំណោមរាស្ត្ររបស់ព្រះជួយគាត់ឲ្យប្រព្រឹត្តដោយប្រាជ្ញា។ គាត់ចាប់ផ្ដើមគិតត្រិះរិះយ៉ាងច្បាស់និងយ៉ាងសមហេតុផលពេលគាត់ទៅកន្លែងដែលគេគោរពបូជាព្រះយេហូវ៉ា។ ស្រដៀងគ្នាដែរ សព្វថ្ងៃនៅកិច្ចប្រជុំក្រុមជំនុំ យើងទទួលយោបល់ពីអ្នកជូនឱវាទដែលមានប្រាជ្ញា និងទទួលសេចក្ដីបង្រៀនដែលមានមូលដ្ឋានលើគម្ពីរ។ ហេតុនេះបានជាព្រះយេហូវ៉ាប្រាប់អ្នកបម្រើរបស់លោកឲ្យទៅកិច្ចប្រជុំ ពីព្រោះនៅទីនោះ ពួកគេនឹងទទួលការលើកទឹកចិត្ត និងការបំផុសទឹកចិត្តឲ្យប្រព្រឹត្តដោយប្រាជ្ញា។—អេ. ៣២:១, ២; ហេ. ១០:២៤, ២៥
ចូរជ្រើសរើសការសេពគប់របស់អ្នក ដោយគិតពិចារណាឲ្យបានត្រឹមត្រូវ
១៣-១៥. (ក) តើនាងឌីណាបានឆ្លងកាត់អ្វី? តើនេះបញ្ជាក់អ្វីខ្លះ? (ខ) ហេតុអ្វីការសេពគប់ជាមួយបងប្អូនរួមជំនឿជាការការពារ?
១៣ កូនស្រីរបស់យ៉ាកុបឈ្មោះឌីណាមានបញ្ហាធ្ងន់ធ្ងរដោយសារនាងសេពគប់ជាមួយមនុស្សដែលមិនបម្រើព្រះយេហូវ៉ា។ កំណត់ហេតុក្នុងសៀវភៅលោកុប្បត្តិបានប្រាប់យើងថា នាងមានទម្លាប់សេពគប់ជាមួយស្ត្រីវ័យក្មេងជនជាតិកាណាននៅតំបន់ដែលគ្រួសារនាងរស់នៅ។ ជនជាតិកាណានមិនមានខ្នាតតម្រាសីលធម៌ខ្ពង់ខ្ពស់ដូចអ្នកគោរពប្រណិប័តន៍ព្រះយេហូវ៉ាទេ។ ផ្ទុយទៅវិញ អ្វីៗដែលបុរាណវត្ថុវិទូបានរកឃើញបង្ហាញថា របៀបរស់នៅរបស់ជនជាតិកាណាននាំឲ្យមានពាសពេញប្រទេសនូវការគោរពបូជារូបព្រះ អំពើប្រាសចាកសីលធម៌ខាងផ្លូវភេទ ការរួមដំណេកដ៏ខូចអាក្រក់ក្នុងការគោរពបូជា និងអំពើឃោរឃៅ។ (និក្ខ. ២៣:២៣; លេវី. ១៨:២-២៥; ចោ. ១៨:៩-១២) សូមនឹកចាំលទ្ធផលដែលមកពីនាងឌីណាបានសេពគប់ជាមួយមនុស្សបែបនេះ។
១៤ បុរសម្នាក់នៅស្រុកនោះឈ្មោះស៊ីគែម បានឃើញឌីណាហើយ«ក៏នាំយកទៅដេកបង្ខូច» ទោះជាគាត់«ជាមនុស្សដែលគេរាប់អានលើសជាងទាំងអស់នៅក្នុងពួកដំណាក់បិតាទ្រង់»។ (លោ. ៣៤:១, ២, ១៩) ពិតជាគួរឲ្យខ្លោចផ្សាមែន! តើអ្នកគិតថាឌីណាធ្លាប់នឹកក្នុងចិត្តថានេះអាចកើតឡើងដល់នាងឬទេ? ប្រហែលនាងគ្រាន់តែចង់រាប់អានមនុស្សវ័យក្មេងក្នុងតំបន់នោះប៉ុណ្ណោះ ជាអ្នកដែលនាងគិតថាជាមនុស្សល្អ។ ក៏ប៉ុន្តែ ឌីណាបានយល់ច្រឡំខ្លាំងណាស់។
១៥ តើកំណត់ហេតុនេះបង្រៀនយើងអ្វីខ្លះ? គឺថាយើងមិនអាចសេពគប់ជាមួយអ្នកដែលមិនបម្រើព្រះយេហូវ៉ា ហើយសង្ឃឹមថាមិនមានផលវិបាកអ្វីនោះឡើយ។ បទគម្ពីរបានចែងថា«ការសេពគប់អាក្រក់បង្ខូចការប្រព្រឹត្តល្អ»។ (១កូ. ១៥:៣៣) ម្យ៉ាងទៀត ការសេពគប់ជាមួយអ្នកដែលមានជំនឿ មានខ្នាតតម្រាសីលធម៌ខ្ពស់ និងមានសេចក្ដីស្រឡាញ់ចំពោះព្រះយេហូវ៉ាដូចអ្នក នោះជាការការពារ។ ការសេពគប់ល្អបែបនេះនឹងជួយលើកទឹកចិត្តអ្នកឲ្យប្រព្រឹត្តដោយប្រាជ្ញា។—សុភ. ១៣:២០
‹អ្នកបានត្រូវលាងសម្អាត›
១៦. តើសាវ័កប៉ូលបានរៀបរាប់យ៉ាងណាអំពីបងប្អូនរួមជំនឿខ្លះក្នុងក្រុមជំនុំកូរិនថូស?
១៦ ក្រុមជំនុំគ្រិស្តសាសនិកបានជួយមនុស្សជាច្រើនឲ្យសម្អាតខ្លួនពីការប្រព្រឹត្តដ៏ស្មោកគ្រោក។ ពេលសាវ័កប៉ូលបានសរសេរសំបុត្រទី១ទៅក្រុមជំនុំកូរិនថូស គាត់បានរៀបរាប់អំពីការកែប្រែដែលគ្រិស្តសាសនិកនៅទីនោះបានធ្វើដើម្បីរស់នៅសមស្របនឹងខ្នាតតម្រារបស់ព្រះ។ អ្នកខ្លះធ្លាប់ជាអ្នកដែលប្រព្រឹត្តអំពើប្រាសចាកសីលធម៌ខាងផ្លូវភេទ អ្នកដែលគោរពបូជារូបព្រះ អ្នកផិតក្បត់ បុរសដែលរួមដំណេកជាមួយនឹងបុរសឯទៀត ពួកចោរ អ្នកប្រមឹកស្រាជាដើម។ ប៉ុន្តែប៉ូលបានប្រាប់ពួកគេថា៖ «អ្នករាល់គ្នាបានត្រូវលាងសម្អាត»។—សូមអាន កូរិនថូសទី១ ៦:៩-១១
១៧. តើការរស់នៅសមស្របតាមខ្នាតតម្រាក្នុងគម្ពីរបានជួយមនុស្សជាច្រើនឲ្យកែប្រែជីវិតយ៉ាងដូចម្ដេច?
១៧ មនុស្សដែលមិនមានជំនឿមិនមានគោលការណ៍ដ៏ត្រឹមត្រូវឡើយ។ ពួកគេរស់នៅតាមចិត្តខ្លួន ឬប្រហែលជាបណ្ដោយខ្លួនធ្វើតាមអំពើប្រាសចាកសីលធម៌របស់មនុស្សដែលនៅជុំវិញពួកគេ ដូចអ្នកខ្លះនៅក្រុងកូរិនថូសនៅសម័យបុរាណធ្លាប់ធ្វើ មុនពួកគេក្លាយទៅជាអ្នកជឿ។ (អេភ. ៤:១៤) ប៉ុន្តែ ចំណេះត្រឹមត្រូវអំពីបណ្ដាំនិងគោលបំណងរបស់ព្រះមានឫទ្ធានុភាពកែប្រែជីវិតឲ្យបានប្រសើរជាងចំពោះអស់អ្នកដែលអនុវត្តតាមបទគម្ពីរ។ (កូឡ. ៣:៥-១០; ហេ. ៤:១២) បងប្អូនរួមជំនឿជាច្រើននាក់សព្វថ្ងៃនេះ ធ្លាប់រស់នៅដោយគ្មានគោលការណ៍សីលធម៌ មុនពួកគេបានរៀន ហើយធ្វើតាមខ្នាតតម្រាដ៏សុចរិតរបស់ព្រះយេហូវ៉ាក្នុងជីវិត។ ប៉ុន្តែពួកគេមិនស្កប់ចិត្តហើយមិនសប្បាយដែរ។ ពេលពួកគេចាប់ផ្ដើមសេពគប់ជាមួយរាស្ត្ររបស់ព្រះ ហើយរស់នៅសមស្របតាមគោលការណ៍គម្ពីរ ទើបពួកគេមានសេចក្ដីសុខសាន្ត។
១៨. តើប្អូនស្រីម្នាក់បានឆ្លងកាត់អ្វី? ហើយតើនេះបញ្ជាក់អំពីអ្វី?
១៨ ផ្ទុយទៅវិញ អ្នកខ្លះដែលសម្រេចចិត្តចាកចេញពីក្រុមជំនុំដែលជាកន្លែងដែលមានសុវត្ថិភាព នោះឥឡូវស្ដាយក្រោយខ្លាំង។ ប្អូនស្រីម្នាក់ដែលយើងនឹងហៅថាថាន់យ៉ា ពន្យល់ថាគាត់«ធំឡើងដោយសេពគប់ជាមួយអ្នកដែលនៅក្នុងសេចក្ដីពិត ថែមទាំងទៅកិច្ចប្រជុំនិងចូលរួមក្នុងកិច្ចផ្សព្វផ្សាយ»ដែរ តែពេលគាត់មានអាយុ១៦ឆ្នាំ គាត់ចាកចេញពីក្រុមជំនុំដើម្បី«ដេញតាមអ្វីក្នុងពិភពលោកដែលទាក់ទាញចិត្ត»គាត់។ ក្នុងចំណោមលទ្ធផលដែលគាត់មានគឺការមានផ្ទៃពោះដែលគាត់មិនចង់មាន និងការពន្លូតកូន។ គាត់បានពោលថា៖ «បីឆ្នាំដែលខ្ញុំចាកចេញពីក្រុមជំនុំបានបន្សល់ទុកនូវទុក្ខលំបាកខាងផ្លូវចិត្តដែលនៅជាប់ជានិច្ច។ អ្វីមួយដែលខ្ញុំបំភ្លេចមិនបានគឺថាខ្ញុំបានសម្លាប់កូនរបស់ខ្ញុំដែលមិនទាន់កើត . . . ខ្ញុំចង់ប្រាប់ប្អូនៗទាំងអស់ដែលចង់ភ្លក់អ្វីក្នុងពិភពលោកសូម្បីតែមួយភ្លែតក៏ដោយថា៖ ‹កុំធ្វើដូច្នេះ!›។ នៅដើមដំបូង អ្វីៗក្នុងពិភពលោកប្រហែលជានាំឲ្យសប្បាយ តែនៅទីបំផុតនឹងមានលទ្ធផលអាក្រក់។ ពិភពលោកនេះគ្មានអ្វីក្រៅពីទុក្ខវេទនាទេ។ ខ្ញុំដឹង ហើយធ្លាប់ភ្លក់ដែរ។ សូមនៅក្នុងអង្គការរបស់ព្រះយេហូវ៉ាទៅ! នេះជារបៀបរស់នៅតែមួយគត់ដែលអាចនាំឲ្យមានសុភមង្គល»។
១៩, ២០. តើក្រុមជំនុំគ្រិស្តសាសនិកផ្ដល់ការការពារអ្វី? ហើយដោយរបៀបណា?
១៩ សូមគិតទៅមើលថា តើអ្នកនឹងក្លាយទៅជាយ៉ាងណា បើអ្នកបោះបង់ចោលក្រុមជំនុំដែលជាកន្លែងដែលមានសុវត្ថិភាព? បងប្អូនជាច្រើនមិនហ៊ានគិតដូច្នោះទេ ពេលពួកគាត់នឹកឃើញអំពីវិថីជីវិតដែលអសារឥតការ មុនពួកគាត់ទទួលយកសេចក្ដីពិត។ (យ៉ូន. ៦:៦៨, ៦៩) អ្នកអាចទទួលបាននូវសុវត្ថិភាពនិងការការពារតទៅទៀតពីទុក្ខវេទនាដែលមានជាទូទៅក្នុងពិភពលោករបស់សាថាន ដោយនៅជាប់ជិតស្និទ្ធនឹងបងប្អូនគ្រិស្តសាសនិកប្រុសស្រីរបស់អ្នក។ ការសេពគប់ជាមួយពួកគាត់ និងការចូលរួមកិច្ចប្រជុំរបស់ក្រុមជំនុំយ៉ាងទៀងទាត់នឹងរំលឹកអ្នកជានិច្ចអំពីប្រយោជន៍ដែលមកពីការធ្វើតាមខ្នាតតម្រាដ៏សុចរិតរបស់ព្រះយេហូវ៉ា ហើយលើកទឹកចិត្តអ្នកឲ្យរស់នៅសមស្របតាមខ្នាតតម្រានោះ។ អ្នកមានមូលហេតុត្រឹមត្រូវដើម្បី‹សរសើរព្រះយេហូវ៉ានៅក្នុងពួកជំនុំធំ›ដូចអ្នកតែងទំនុកតម្កើងបានធ្វើ។—ទំនុក. ៣៥:១៨
២០ ពិតមែន ដោយមានមូលហេតុផ្សេងៗ គ្រិស្តសាសនិកទាំងអស់ឆ្លងកាត់ពេលវេលាដែលធ្វើឲ្យពួកគាត់ពិបាករក្សាចិត្តស្មោះគ្រប់លក្ខណៈជាគ្រិស្តសាសនិក។ ពួកគាត់ប្រហែលជាត្រូវការអ្នកណាម្នាក់បង្ហាញពួកគាត់ពីអ្វីដែលពួកគាត់ត្រូវធ្វើ។ ពេលបងប្អូនរួមជំនឿស្ថិតនៅក្នុងកាលៈទេសៈបែបនោះ តើអ្នកនិងបងប្អូនឯទៀតនៅក្នុងក្រុមជំនុំអាចធ្វើអ្វីដើម្បីជួយពួកគាត់? អត្ថបទបន្ទាប់នឹងពិគ្រោះអំពីរបៀបដែលអ្នកអាច«បន្តសម្រាលទុក្ខគ្នាទៅវិញទៅមក ហើយពង្រឹងកម្លាំងគ្នាទៅវិញទៅមក»។—១ថែ. ៥:១១
តើអ្នកនឹងឆ្លើយយ៉ាងណា?
• តើយើងទាញមេរៀនអ្វីពីបទពិសោធន៍របស់អ្នកតែងទំនុកទី៧៣?
• តើអ្វីដែលនាងឌីណាបានឆ្លងកាត់ផ្ដល់មេរៀនអ្វីដល់យើង?
• ហេតុអ្វីអ្នកអាចទទួលបាននូវសុវត្ថិភាពនិងការការពារក្នុងក្រុមជំនុំគ្រិស្តសាសនិក?
[សំណួរសម្រាប់វគ្គនីមួយៗ]
[រូបភាពនៅទំព័រ៩]
ចូរនៅក្នុងក្រុមជំនុំដែលប្រៀបដូចជាហែលទឹកនៅកន្លែងដែលមានសុវត្ថិភាព!