ចូររួមចំណែកអស់ពីសមត្ថភាពក្នុងការប្រមូលមនុស្សដែលមានចិត្តគំនិតត្រឹមត្រូវ
ចូររួមចំណែកអស់ពីសមត្ថភាពក្នុងការប្រមូលមនុស្សដែលមានចិត្តគំនិតត្រឹមត្រូវ
«ចូរជាប់រវល់ក្នុងកិច្ចការដ៏ច្រើនរបស់លោកម្ចាស់»។—១កូ. ១៥:៥៨
១. តើលោកយេស៊ូបានអញ្ជើញអ្នកកាន់តាមលោកឲ្យធ្វើអ្វី?
កាលដែលលោកយេស៊ូកំពុងធ្វើដំណើរឆ្លងកាត់ស្រុកសាម៉ារីនាចុងឆ្នាំ៣០ គ.ស. លោកបានសម្រាកនៅអណ្ដូងទឹកជិតក្រុងស៊ីខា។ នៅទីនោះ លោកបានមានប្រសាសន៍ទៅពួកអ្នកកាន់តាមលោកថា៖ «ចូរងើយភ្នែកមើលវាលស្រូវ ឃើញថាស្រូវនោះទុំល្មមច្រូតហើយ»។ (យ៉ូន. ៤:៣៥) លោកយេស៊ូមិនសំដៅទៅលើចម្រូតមែនទែនទេ តែសំដៅទៅការប្រមូលមនុស្សដែលមានចិត្តគំនិតត្រឹមត្រូវ ដែលនឹងក្លាយទៅជាអ្នកកាន់តាមលោក។ តាមពិត លោកបានអញ្ជើញអ្នកកាន់តាមលោកឲ្យចូលរួមក្នុងចម្រូតនោះ។ មានកិច្ចការជាច្រើនដែលត្រូវធ្វើ តែមានពេលតិចតួចប៉ុណ្ណោះដើម្បីបំពេញកិច្ចការនោះ!
២, ៣. (ក) តើអ្វីបញ្ជាក់ថាយើងកំពុងរស់នៅគ្រាចម្រូត? (ខ) តើយើងនឹងពិចារណាអ្វីក្នុងអត្ថបទនេះ?
២ ពាក្យរបស់លោកយេស៊ូអំពីចម្រូតមានអត្ថន័យពិសេសនៅសម័យយើងនេះ។ មនុស្សដែលកំពុងរស់នៅគ្រានេះ គឺប្រៀបដូចជាវាលស្រូវដែល«ទុំល្មមច្រូត»។ រាល់ឆ្នាំ មនុស្សរាប់លាននាក់ទទួលសេចក្ដីអញ្ជើញឲ្យរៀនសេចក្ដីពិតដែលនាំឲ្យមានជីវិត ហើយមនុស្សរាប់ពាន់នាក់បានត្រូវជ្រមុជទឹកជាអ្នកកាន់តាមថ្មីរបស់លោកយេស៊ូ។ យើងមានឯកសិទ្ធិរួមចំណែកក្នុងចម្រូតដ៏ធំបំផុតដែលមិនធ្លាប់មាន ក្រោមការដឹកនាំរបស់ព្រះយេហូវ៉ាដែលជាម្ចាស់នៃកិច្ចការប្រមូលផលដំណាំ។ តើអ្នកកំពុង«ជាប់រវល់»ក្នុងចម្រូតនេះឬទេ?—១កូ. ១៥:៥៨
៣ ក្នុងអំឡុងបីឆ្នាំកន្លះដែលលោកយេស៊ូបានផ្សព្វផ្សាយ លោកបានជួយអ្នកកាន់តាមលោកឲ្យត្រៀមខ្លួនធ្វើជាអ្នកច្រូតកាត់។ អត្ថបទនេះនឹងពិចារណាមេរៀនបីក្នុងចំណោមមេរៀនសំខាន់ៗជាច្រើនដែលលោកយេស៊ូបានបង្រៀនអ្នកកាន់តាមលោក។ មេរៀននីមួយៗគូសបញ្ជាក់គុណសម្បត្ដិមួយដែលមានតម្លៃណាស់ចំពោះយើង កាលដែលយើងខំប្រឹងរួមចំណែកអស់ពីសមត្ថភាពក្នុងការប្រមូលមនុស្សដែលមានចិត្តគំនិតត្រឹមត្រូវ។ សូមឲ្យយើងពិនិត្យមើលគុណសម្បត្ដិទាំងនេះម្ដងមួយៗ។
ចិត្តរាបទាបគឺសំខាន់ចាំបាច់
៤. តើលោកយេស៊ូបង្ហាញយ៉ាងដូចម្ដេចថាចិត្តរាបទាបគឺសំខាន់ចាំបាច់?
៤ អ្នកកាន់តាមលោកយេស៊ូទើបនឹងបានប្រកែកគ្នាអំពីអ្នកណាធំជាងគេ។ ទឹកមុខរបស់ពួកគាត់ទំនងជាបង្ហាញថាពួកគាត់ខឹងហើយមិនទុកចិត្តគ្នាទេ។ តើអ្នកអាចស្រមៃឃើញទិដ្ឋភាពនេះឬទេ? ក្រោយមក លោកយេស៊ូបានហៅកូនក្មេងម្នាក់ឲ្យឈរនៅកណ្ដាលចំណោមពួកគាត់។ ដោយផ្ចង់ស្មារតីទៅលើកូនក្មេង លោកមានប្រសាសន៍ថា៖«អ្នកណាដែលបណ្ដុះឲ្យមានចិត្តរាបទាប[ឬ«អ្នកណាដែលដាក់ខ្លួនជាអ្នកតូច»]ដូចកូនក្មេងនេះ អ្នកនោះគឺធំជាងគេក្នុងរាជាណាចក្រស្ថានសួគ៌»។ (សូមអានម៉ាថាយ ១៨:១-៤; Byington) ជាជាងគិតដូចមនុស្សក្នុងពិភពលោកនេះ ដែលឲ្យតម្លៃមនុស្សដោយផ្អែកលើអំណាច ទ្រព្យសម្បត្ដិ និងឋានៈដែលគេមាន នោះអ្នកកាន់តាមលោកយេស៊ូត្រូវយល់ថា ការធ្វើជាអ្នកធំគឺអាស្រ័យទៅលើការ«ដាក់ខ្លួនជាអ្នកតូច»នៅចំពោះអ្នកឯទៀត។ ព្រះយេហូវ៉ានឹងឲ្យពរដល់ពួកគាត់ ហើយនឹងប្រើពួកគាត់ លុះត្រាពួកគាត់មានចិត្តរាបទាបពិតប្រាកដ។
៥, ៦. ហេតុអ្វីអ្នកត្រូវមានចិត្តរាបទាបទើបអាចរួមចំណែកអស់ពីសមត្ថភាពក្នុងចម្រូត? សូមលើកឧទាហរណ៍។
៥ រហូតមកដល់សព្វថ្ងៃនេះ មនុស្សជាច្រើនក្នុងពិភពលោកសុខចិត្តលះបង់អ្វីៗទាំងអស់ដើម្បីឲ្យបានអំណាច ទ្រព្យសម្បត្ដិ និងឋានៈ។ ហេតុនេះ ពួកគេមិនសូវមានពេលឬគ្មានពេលសោះដើម្បីរៀនអំពីព្រះ ហើយបម្រើលោក។ (ម៉ាថ. ១៣:២២) ផ្ទុយទៅវិញ រាស្ត្ររបស់ព្រះយេហូវ៉ាពេញចិត្ត«ដាក់ខ្លួនជាអ្នកតូច»ចំពោះអ្នកឯទៀត ដើម្បីទទួលពរនិងទទួលការគាប់ចិត្តពីម្ចាស់នៃកិច្ចការប្រមូលផលដំណាំ។—ម៉ាថ. ៦:២៤; ២កូ. ១១:៧; ភី. ៣:៨
៦ សូមគិតអំពីគំរូរបស់ហ្វ្រែនស៊ីស្កូ ដែលជាអ្នកចាស់ទុំម្នាក់នៅទ្វីបអាម៉េរិកខាងត្បូង។ ពេលគាត់នៅក្មេង គាត់ឈប់រៀននៅមហាវិទ្យាល័យដើម្បីត្រួសត្រាយពេញពេល។ គាត់ចាំថា៖ «ក្រោយខ្ញុំភ្ជាប់ពាក្យ ខ្ញុំអាចរកការងារដែលអាចឲ្យខ្ញុំចិញ្ចឹមគ្រួសារបានយ៉ាងស្រួល។ ផ្ទុយទៅវិញ យើងសម្រេចចិត្តមានជីវិតសាមញ្ញ ហើយបន្តបម្រើព្រះពេញពេលជាមួយគ្នា។ ក្រោយមក យើងមានកូន ហើយការពិបាកមានកាន់តែច្រើន។ ប៉ុន្តែព្រះយេហូវ៉ាបានជួយយើងឲ្យនៅតែមានជីវិតសាមញ្ញ»។ បងហ្វ្រែនស៊ីស្កូបានបញ្ចប់សេចក្ដីថា៖ «ជាង៣០ឆ្នាំហើយ ខ្ញុំមានឯកសិទ្ធិបម្រើជាអ្នកចាស់ទុំ ថែមទាំងមានភារកិច្ចពិសេសៗឯទៀតដែរ។ យើងមិនដែលស្ដាយក្រោយឡើយសូម្បីតែបន្ដិចបន្តួចក៏ដោយ ដែលយើងមានជីវិតសាមញ្ញ»។
៧. តើអ្នកធ្លាប់សាកល្បងអនុវត្តតាមដំបូន្មាននៅសៀវភៅ រ៉ូម ១២:១៦ ឬទេ? ហើយតើមានលទ្ធផលអ្វី?
៧ ប្រសិនបើអ្នកមិនព្រមទទួលអ្វីៗក្នុងពិភពលោកនេះដែលនាំឲ្យអ្នកមាន«គំនិតអួតខ្លួន» ហើយឲ្យ«គំនិតរាបទាបដឹកនាំ»អ្នកវិញ នោះអ្នកអាចសង្ឃឹមថាអ្នកនឹងទទួលពរនិងឯកសិទ្ធិជាច្រើនថែមទៀតក្នុងកិច្ចការចម្រូតនេះ។—រ៉ូម ១២:១៦; ម៉ាថ. ៤:១៩, ២០; លូក. ១៨:២៨-៣០
ការព្យាយាមនាំឲ្យបានរង្វាន់
៨, ៩. (ក) សូមសង្ខេបឧទាហរណ៍របស់លោកយេស៊ូអំពីថាលិន។ (ខ) ជាពិសេស តើឧទាហរណ៍នេះអាចលើកទឹកចិត្តអ្នកណា?
៨ គុណសម្បត្ដិមួយទៀតដែលយើងត្រូវមានដើម្បីអាចរួមចំណែកក្នុងកិច្ចការចម្រូត គឺការព្យាយាម។ លោកយេស៊ូបានបញ្ជាក់អំពីគុណសម្បត្ដិនេះដោយលើកឧទាហរណ៍អំពីថាលិន។ * ឧទាហរណ៍នោះគឺអំពីបុរសម្នាក់ដែលបានផ្ដាំខ្ញុំបម្រើបីនាក់ឲ្យមើលការខុសត្រូវលើទ្រព្យសម្បត្ដិរបស់គាត់ មុនគាត់ធ្វើដំណើរទៅក្រៅប្រទេស។ ខ្ញុំបម្រើទី១ទទួលប្រាំថាលិន ខ្ញុំបម្រើទី២ទទួលពីរថាលិន ហើយខ្ញុំបម្រើទី៣ទទួលមួយថាលិន។ ក្រោយពីម្ចាស់ចាកចេញ ខ្ញុំបម្រើទី១និងទី២បានប្រព្រឹត្តដោយបង្ហាញថាពួកគេមានការព្យាយាម ហើយភ្លាមៗពួកគេយកថាលិននោះ«ធ្វើដើមទុនរកស៊ី»។ ផ្ទុយទៅវិញ ខ្ញុំបម្រើទី៣«ខ្ជិលច្រអូស»។ គាត់បានកប់ថាលិនរបស់គាត់ក្នុងដី។ ពេលម្ចាស់ត្រឡប់មកវិញ ម្ចាស់ឲ្យរង្វាន់ដល់ខ្ញុំបម្រើទី១និងទី២ ដោយតែងតាំងពួកគេឲ្យមើលការខុសត្រូវ«លើរបស់ជាច្រើន»។ ចំណែកឯខ្ញុំបម្រើទី៣វិញ ម្ចាស់បានយកថាលិនពីគាត់ ហើយបណ្ដេញគាត់ចេញពីផ្ទះ។—ម៉ាថ. ២៥:១៤-៣០
៩ អ្នកពិតជាចង់យកតម្រាប់តាមខ្ញុំបម្រើដែលមានការព្យាយាមក្នុងឧទាហរណ៍របស់លោកយេស៊ូ ហើយចង់រួមចំណែកអស់ពីសមត្ថភាពក្នុងកិច្ចការបង្រៀនមនុស្សឲ្យក្លាយទៅជាអ្នកកាន់តាមលោក។ ប៉ុន្តែ ចុះយ៉ាងណាបើស្ថានភាពផ្សេងៗនាំឲ្យអ្នកមិនអាចធ្វើបានដូចមុន? ប្រហែលវិបត្ដិធ្ងន់ធ្ងរខាងសេដ្ឋកិច្ចតម្រូវឲ្យអ្នកធ្វើការច្រើនម៉ោងដើម្បីផ្គត់ផ្គង់គ្រួសារ។ ឬប្រហែលអ្នកលែងមានកម្លាំងដូចកាលនៅក្មេង ឬលែងមានសុខភាពល្អ។ បើនេះជាកាលៈទេសៈរបស់អ្នក ឧទាហរណ៍អំពីថាលិនមានមេរៀនដែលលើកទឹកចិត្តអ្នក។
១០. តើម្ចាស់ក្នុងឧទាហរណ៍អំពីថាលិនបង្ហាញយ៉ាងដូចម្ដេចថាគាត់ជាមនុស្សសមហេតុផល? ហើយហេតុអ្វីនេះលើកទឹកចិត្តអ្នក?
១០ ម្ចាស់ក្នុងឧទាហរណ៍ដឹងថាខ្ញុំបម្រើម្នាក់ៗមានលទ្ធភាពផ្សេងៗពីគ្នា។ គាត់បញ្ជាក់ថាគាត់ដឹងចំណុចនេះ ពេលគាត់ប្រគល់ថាលិនឲ្យខ្ញុំបម្រើ«តាមសមត្ថភាពរបស់ពួកគេរៀងៗខ្លួន»។ (ម៉ាថ. ២៥:១៥) ខ្ញុំបម្រើទី១បានចំណេញច្រើនជាងខ្ញុំបម្រើទី២ ដូចម្ចាស់គាត់សង្ឃឹម។ ក៏ប៉ុន្តែ ម្ចាស់ទទួលស្គាល់ការព្យាយាមរបស់ខ្ញុំបម្រើទាំងពីរនោះដោយប្រកាសថា ពួកគេ«ល្អហើយស្មោះត្រង់» ហើយបានឲ្យរង្វាន់ដូចគ្នាដល់ពួកគេ។ (ម៉ាថ. ២៥:២១, ២៣) ស្រដៀងគ្នាដែរ ព្រះយេហូវ៉ាដែលជាម្ចាស់នៃកិច្ចការប្រមូលផលដំណាំជ្រាបថា កាលៈទេសៈរបស់អ្នកអាចប៉ះពាល់អ្វីដែលអ្នកអាចធ្វើក្នុងកិច្ចបម្រើលោក។ លោកនឹងទទួលស្គាល់ថាអ្នកព្យាយាមអស់ពីចិត្តដើម្បីបម្រើលោក ហើយឲ្យរង្វាន់អ្នក។—ម៉ាក. ១៤:៣-៩; សូមអាន លូកា ២១:១-៤
១១. សូមលើកឧទាហរណ៍ដែលបង្ហាញថាការព្យាយាមអាចនាំឲ្យមានពរជាច្រើន ទោះជាមានកាលៈទេសៈពិបាកក៏ដោយ។
១១ គំរូរបស់សែលមីរ៉ា ដែលជាបងស្រីគ្រិស្តសាសនិកម្នាក់នៅប្រទេសប្រេស៊ីល បង្ហាញថាការព្យាយាមក្នុងកិច្ចបម្រើព្រះ មិនអាស្រ័យទៅលើការមានកាលៈទេសៈល្អក្នុងជីវិតយើងទេ។ ម្ភៃឆ្នាំមុន ចោរប្លន់បានបាញ់សម្លាប់ប្ដីរបស់សែលមីរ៉ា ហើយគាត់ត្រូវចិញ្ចឹមកូនបីនាក់ដែលមានវ័យក្មេង។ គាត់មានការងារជាអ្នកបម្រើនៅផ្ទះគេ ហើយនេះតម្រូវឲ្យគាត់ធ្វើការច្រើនម៉ោង ថែមទាំងធ្វើដំណើរយ៉ាងនឿយហត់ដោយយានជំនិះដែលមានមនុស្សច្រើនណែនណាន់។ ថ្វីបើមានការពិបាកទាំងនេះក៏ដោយ គាត់បានរៀបចំកិច្ចការរបស់គាត់ដើម្បីអាចបម្រើជាអ្នកត្រួសត្រាយពេញពេល។ ម្យ៉ាងទៀត កូនពីរក្នុងចំណោមកូនទាំងបីរបស់គាត់ ក្រោយមកបានបម្រើជាអ្នកត្រួសត្រាយពេញពេលដែរ។ គាត់បានរៀបរាប់ថា៖ «ច្រើនឆ្នាំកន្លងមក ខ្ញុំបានបង្រៀនគម្ពីរដល់មនុស្សជាង២០នាក់ ហើយពួកគេបានក្លាយទៅជាសមាជិកគ្រួសាររបស់ខ្ញុំ។ រហូតមកដល់សព្វថ្ងៃនេះ ខ្ញុំរីករាយនឹងសេចក្ដីស្រឡាញ់ដែលពួកគេបង្ហាញ និងមិត្តភាពរបស់ពួកគេ ដែលមានតម្លៃកាត់ថ្លៃពុំបាន»។ ម្ចាស់នៃកិច្ចការប្រមូលផលដំណាំពិតជាបានឲ្យរង្វាន់ដល់ការព្យាយាមរបស់សែលមីរ៉ាមែន!
១២. តើយើងអាចបង្ហាញយ៉ាងដូចម្ដេចថាយើងព្យាយាមក្នុងកិច្ចផ្សព្វផ្សាយ?
១២ ប្រសិនបើកាលៈទេសៈក្នុងជីវិតធ្វើឲ្យអ្នកមិនសូវមានពេលដើម្បីចូលរួមក្នុងកិច្ចផ្សព្វផ្សាយទេ នោះអ្នកនៅតែអាចព្យាយាមបង្កើនការរួមចំណែកក្នុងកិច្ចការចម្រូតដោយធ្វើឲ្យកិច្ចបម្រើផ្សាយរបស់អ្នកមានប្រសិទ្ធភាពជាង។ កាលណាអ្នកធ្វើតាមយោបល់ល្អៗដែលមាននៅកិច្ចប្រជុំអប់រំកិច្ចបម្រើប្រចាំសប្ដាហ៍ នោះសមត្ថភាពផ្សព្វផ្សាយរបស់អ្នកនឹងកាន់តែប្រសើរឡើង ហើយនឹងជួយអ្នកឲ្យចង់ផ្សព្វផ្សាយតាមវិធីដែលអ្នកមិនធ្លាប់ធ្វើពីមុន។ (២ធី. ២:១៥) ម្យ៉ាងទៀត បើអាចធ្វើបាន អ្នកអាចឈប់ធ្វើកិច្ចការដែលមិនសូវសំខាន់ ឬធ្វើនៅពេលផ្សេងដើម្បីអ្នកអាចគាំទ្រជាទៀងទាត់នូវការរៀបចំរបស់ក្រុមជំនុំសម្រាប់ផ្សព្វផ្សាយ។—កូឡ. ៤:៥
១៣. តើអ្វីជាកត្ដាសំខាន់បំផុតដើម្បីបណ្ដុះនិងរក្សាការព្យាយាម?
១៣ សូមចាំថាការព្យាយាមគឺផុសចេញពីសេចក្ដីស្រឡាញ់និងការដឹងគុណដែលយើងមានចំពោះព្រះ។ (ទំនុក. ៤០:៨) ខ្ញុំបម្រើទី៣ដែលបានត្រូវរៀបរាប់ក្នុងឧទាហរណ៍របស់លោកយេស៊ូ បានភ័យខ្លាចម្ចាស់គាត់ ដោយចាត់ទុកម្ចាស់ជាមនុស្សមិនសមហេតុសមផល ហើយដែលតម្រូវច្រើនពេកពីអ្នកឯទៀត។ អាស្រ័យហេតុនេះ បុរសនោះបានកប់ថាលិនក្នុងដី ជាជាងយកវាទៅរកស៊ីដើម្បីបង្កើនទ្រព្យសម្បត្ដិរបស់ម្ចាស់គាត់។ ដើម្បីកុំឲ្យមានចិត្តគំនិតដូចខ្ញុំបម្រើទី៣ យើងត្រូវបណ្ដុះ ហើយរក្សាចំណងមេត្រីភាពជិតស្និទ្ធជាមួយព្រះយេហូវ៉ាដែលជាម្ចាស់នៃកិច្ចការប្រមូលផលដំណាំ។ ចូរលៃពេលដើម្បីសិក្សានិងសញ្ជឹងគិតអំពីគុណសម្បត្ដិរបស់លោកដែលទាក់ទាញចិត្តយើង ដូចជាសេចក្ដីស្រឡាញ់ ចិត្តអត់ធ្មត់និងសេចក្ដីមេត្ដាករុណា។ ដោយធ្វើដូច្នោះ អ្នកនឹងបានត្រូវជំរុញទឹកចិត្តឲ្យខំអស់ពីសមត្ថភាពដើម្បីរួមចំណែកក្នុងកិច្ចផ្សព្វផ្សាយ។—លូក. ៦:៤៥; ភី. ១:៩-១១
«អ្នករាល់គ្នាត្រូវតែបរិសុទ្ធ»
១៤. តើពួកអ្នកដែលចង់ធ្វើជាអ្នកច្រូតកាត់ត្រូវបំពេញតម្រូវការដ៏សំខាន់អ្វី?
១៤ ដោយដកស្រង់ពីបទគម្ពីរភាសាហេប្រឺ សាវ័កពេត្រុសប្រាប់អំពីបំណងប្រាថ្នារបស់ព្រះសម្រាប់អ្នកបម្រើលោកនៅផែនដី ដោយថា៖ «ចូរក្លាយទៅជាមនុស្សបរិសុទ្ធក្នុងការប្រព្រឹត្តទាំងអស់ ដូចព្រះដ៏បរិសុទ្ធដែលបានហៅអ្នករាល់គ្នា ពីព្រោះបទគម្ពីរចែងថា៖ ‹អ្នករាល់គ្នាត្រូវតែបរិសុទ្ធ ពីព្រោះខ្ញុំបរិសុទ្ធ›»។ (១ពេ. ១:១៥, ១៦; លេវី. ១៩:២; ចោ. ១៨:១៣) ពាក្យទាំងនេះគូសបញ្ជាក់ថា អ្នកច្រូតកាត់ត្រូវមានភាពស្អាតស្អំខាងសីលធម៌និងខាងការគោរពប្រណិប័តន៍ព្រះ។ យើងអាចបំពេញតម្រូវការដ៏សំខាន់នោះដោយចាត់វិធានការជម្រះសម្អាតខ្លួនក្នុងន័យធៀប។ តើយើងអាចធ្វើដូច្នេះយ៉ាងដូចម្ដេច? គឺដោយមានជំនួយពីសេចក្ដីពិតនៃបណ្ដាំរបស់ព្រះ។
១៥. តើសេចក្ដីពិតនៃបណ្ដាំរបស់ព្រះមានឫទ្ធានុភាពធ្វើអ្វីដើម្បីយើង?
១៥ សេចក្ដីពិតនៃបណ្ដាំរបស់ព្រះគឺដូចទឹកដែលអាចជម្រះសម្អាតអ្វីៗដែលកខ្វក់។ ជាឧទាហរណ៍ សាវ័កប៉ូលបានសរសេរថា ព្រះចាត់ទុកក្រុមជំនុំនៃគ្រិស្តសាសនិកដែលបានត្រូវរើសតាំងថាស្អាតស្អំ ដូចកូនក្រមុំបរិសុទ្ធសម្រាប់គ្រិស្ត ដែលលោកបានសម្អាត«ជាមួយនឹងទឹកដែលជាបណ្ដាំរបស់ព្រះ . . . ដើម្បីឲ្យបានបរិសុទ្ធ ឥតសៅហ្មង»។ (អេភ. ៥:២៥-២៧) មុននេះ លោកយេស៊ូក៏បានរៀបរាប់អំពីឥទ្ធិពលជម្រះសម្អាតនៃបណ្ដាំរបស់ព្រះ ដែលលោកបានប្រកាសផ្សាយ។ លោកបានមានប្រសាសន៍ទៅអ្នកកាន់តាមលោកថា៖ «អ្នករាល់គ្នាគឺស្អាតហើយ ដោយសារពាក្យដែលខ្ញុំបានប្រាប់អ្នករាល់គ្នា»។ (យ៉ូន. ១៥:៣) អាស្រ័យហេតុនេះ សេចក្ដីពិតនៃបណ្ដាំរបស់ព្រះមានឫទ្ធានុភាពធ្វើឲ្យមនុស្សស្អាតស្អំខាងសីលធម៌និងខាងការគោរពប្រណិប័តន៍ព្រះ។ ព្រះនឹងពេញចិត្តនឹងការគោរពប្រណិប័តន៍របស់យើង លុះត្រាតែយើងឲ្យសេចក្ដីពិតរបស់ព្រះជម្រះសម្អាតយើងតាមវិធីនេះ។
១៦. តើយើងអាចរក្សាខ្លួនយើងជាមនុស្សស្អាតស្អំខាងការគោរពប្រណិប័តន៍ព្រះនិងខាងសីលធម៌យ៉ាងដូចម្ដេច?
១៦ យ៉ាងនេះ យើងត្រូវកម្ចាត់ចោលការប្រព្រឹត្តទាំងអស់ដែលព្រះចាត់ទុកថាស្មោកគ្រោក ទើបអាចធ្វើជាអ្នកច្រូតកាត់ក្នុងចម្រូតរបស់លោកបាន។ ត្រូវហើយ ដើម្បីមានគុណសម្បត្ដិគ្រប់គ្រាន់ ដើម្បីមានឯកសិទ្ធិនេះតទៅទៀត យើងត្រូវជាគំរូល្អក្នុងការធ្វើតាមខ្នាតតម្រាដ៏ខ្ពង់ខ្ពស់របស់ព្រះយេហូវ៉ាខាងសីលធម៌និងខាងការគោរពប្រណិប័តន៍លោក។ (សូមអាន ពេត្រុសទី១ ១:១៤-១៦) ដូចយើងយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះអនាម័យរូបកាយរបស់យើងជាទៀងទាត់ យើងក៏ត្រូវឲ្យសេចក្ដីពិតនៃបណ្ដាំរបស់ព្រះមានឥទ្ធិពលជម្រះសម្អាតចិត្តគំនិតយើងជានិច្ចដែរ។ នេះមានន័យថាយើងត្រូវអានគម្ពីរនិងទៅកិច្ចប្រជុំ ហើយខំប្រឹងយ៉ាងស្មោះដើម្បីធ្វើតាមសេចក្ដីរំលឹករបស់ព្រះក្នុងជីវិតយើង។ ការធ្វើដូច្នេះនឹងជួយយើងឲ្យប្រយុទ្ធនឹងទំនោរចិត្តរបស់យើងទៅរកអំពើខុសឆ្គង ហើយទប់ទល់នឹងឥទ្ធិពលរបស់ពិភពលោកនេះដែលបង្ខូចចិត្តគំនិតយើង។ (ទំនុក. ១១៩:៩; យ៉ា. ១:២១-២៥) យើងពិតជាធូរស្រាលក្នុងចិត្តដោយដឹងថា សេចក្ដីពិតនៃបណ្ដាំរបស់ព្រះអាចជួយ«លាងសម្អាត»យើងពីអំពើខុសឆ្គងធ្ងន់ធ្ងរ!—១កូ. ៦:៩-១១
១៧. ដើម្បីរក្សាខ្លួនជាមនុស្សស្អាតស្អំ តើយើងត្រូវធ្វើតាមដំបូន្មានអ្វីក្នុងគម្ពីរ?
១៧ ស្តីអំពីសេចក្ដីពិតនៃបណ្ដាំរបស់ព្រះដែលមានឥទ្ធិពលជម្រះសម្អាត តើអ្នកព្រមឲ្យសេចក្ដីពិតនោះមានឥទ្ធិពលក្នុងជីវិតអ្នកឬទេ? ជាឧទាហរណ៍ ពេលអ្នកទទួលការរំលឹកពីគ្រោះថ្នាក់ដែលមកពីការកម្សាន្តមិនល្អរបស់ពិភពលោកនេះ តើអ្នកមានប្រតិកម្មយ៉ាងណា? (ទំនុក. ១០១:៣) តើអ្នកជៀសវាងការសេពគប់ដែលមិនចាំបាច់ជាមួយសិស្សរួមថ្នាក់ និងអ្នករួមការងារដែលមិនមែនជាអ្នករួមជំនឿឬទេ? (១កូ. ១៥:៣៣) តើអ្នកព្យាយាមយ៉ាងស្មោះដើម្បីយកឈ្នះចំណុចខ្សោយរបស់អ្នកដែលអាចធ្វើឲ្យអ្នកមិនស្អាតស្អំតាមទស្សនៈរបស់ព្រះឬទេ? (កូឡ. ៣:៥) តើអ្នករក្សាខ្លួនមិនចូលរួមក្នុងជម្លោះខាងនយោបាយនៃពិភពលោកនេះ និងគំនិតជាតិនិយមដែលមានក្នុងការប្រកួតកីឡាជាច្រើនឬ?—យ៉ា. ៤:៤
១៨. តើការមានភាពស្អាតស្អំខាងសីលធម៌និងការគោរពប្រណិប័តន៍ព្រះ ជួយអ្នកយ៉ាងដូចម្ដេចឲ្យធ្វើជាអ្នកច្រូតកាត់ដែលមានផលផ្លែច្រើន?
១៨ ប្រសិនបើអ្នកធ្វើតាមយ៉ាងស្មោះត្រង់នូវដំបូន្មានគម្ពីរស្តីពីរឿងខាងលើទាំងនេះ នោះនឹងនាំឲ្យអ្នកមានលទ្ធផលល្អប្រសើរ។ ដោយបានប្រៀបធៀបអ្នកកាន់តាមលោកដែលបានត្រូវរើសតាំងទៅនឹងមែកនៃវល្លិទំពាំងបាយជូរ នោះលោកយេស៊ូមានប្រសាសន៍ថា៖ «មែកណារបស់ខ្ញុំដែលមិនមានផលផ្លែ មែកនោះនឹងត្រូវ[បិតារបស់ខ្ញុំ]យកចេញ ឯមែកណាដែលមានផលផ្លែ មែកនោះនឹងត្រូវលោកសម្អាត ដើម្បីអាចមានផលផ្លែថែមទៀត»។ (យ៉ូន. ១៥:២) ពេលអ្នកព្រមឲ្យសេចក្ដីពិតនៃបណ្ដាំរបស់ព្រះមានឥទ្ធិពលជម្រះសម្អាតអ្នក នោះអ្នកនឹងមានផលផ្លែកាន់តែច្រើន។
ពរដែលមាននៅឥឡូវនេះនិងនៅអនាគត
១៩. តើអ្នកកាន់តាមលោកយេស៊ូទទួលពរយ៉ាងណាក្នុងការខំប្រឹងធ្វើជាអ្នកច្រូតកាត់?
១៩ នៅបុណ្យថ្ងៃទី៥០នាឆ្នាំ៣៣ គ.ស. ពួកអ្នកកាន់តាមដ៏ស្មោះត្រង់របស់លោកយេស៊ូដែលបានអនុវត្តតាមការបង្ហាត់បង្រៀនរបស់លោក បានទទួលឫទ្ធានុភាពពីសកម្មពលបរិសុទ្ធឲ្យធ្វើជាសាក្សីបញ្ជាក់«រហូតដល់កន្លែងឆ្ងាយបំផុតនៅផែនដី»។ (សកម្ម. ១:៨) ក្រោយមក ពួកគេបានបម្រើជាសមាជិកនៃគណៈអភិបាល សាសនទូត និងជាអ្នកធ្វើដំណើរត្រួតពិនិត្យ ហើយពួកគេក៏មានតួនាទីសំខាន់ដែរក្នុងការផ្សព្វផ្សាយដំណឹងល្អ«ក្នុងចំណោមមនុស្សទាំងអស់នៅក្រោមមេឃ»។ (កូឡ. ១:២៣) ពួកគេពិតជាទទួលពរច្រើន ហើយពិតជានាំឲ្យអ្នកឯទៀតមានអំណរច្រើនណាស់ដែរ!
២០. (ក) ដោយសារអ្នករួមចំណែកអស់ពីសមត្ថភាពក្នុងការប្រមូលមនុស្សដែលមានចិត្តគំនិតត្រឹមត្រូវ តើអ្នកបានទទួលពរអ្វីខ្លះ? (ខ) តើអ្នកបានតាំងចិត្តធ្វើអ្វី?
២០ ពិតមែន ដោយមានចិត្តរាបទាប មានការព្យាយាម ហើយកាន់តាមខ្នាតតម្រាដ៏ខ្ពង់ខ្ពស់នៃបណ្ដាំរបស់ព្រះ នោះយើងនឹងនៅតែរួមចំណែកអស់ពីសមត្ថភាព ថែមទាំងមានប្រសិទ្ធភាពក្នុងកិច្ចការដែលកំពុងធ្វើឥឡូវនេះ ពោលគឺការប្រមូលមនុស្សដែលមានចិត្តគំនិតត្រឹមត្រូវ។ មនុស្សជាច្រើនរងការឈឺចាប់និងមានការមួម៉ៅក្នុងចិត្តដែលមកពីរបៀបរស់នៅដែលផ្ដោតទៅលើទ្រព្យសម្បត្ដិនិងគិតតែពីការសប្បាយ តែយើងវិញ យើងមានអំណរពិតនិងចិត្តស្កប់ស្កល់ពិតប្រាកដ។ (ទំនុក. ១២៦:៦) សំខាន់បំផុត ‹ការដែលយើងខំប្រឹងធ្វើទាំងនឿយហត់ក្នុងលោកម្ចាស់ នោះមិនមែនឥតប្រយោជន៍ទេ›។ (១កូ. ១៥:៥៨) ព្រះយេហូវ៉ាដែលជាម្ចាស់នៃកិច្ចការប្រមូលផលដំណាំ នឹងឲ្យរង្វាន់យើងជានិច្ចចំពោះ‹ការដែលយើងបានធ្វើ និងសេចក្ដីស្រឡាញ់ដែលយើងបានបង្ហាញចំពោះនាមរបស់លោក›។—ហេ. ៦:១០-១២
[កំណត់សម្គាល់]
^ វគ្គ 8 ឧទាហរណ៍អំពីថាលិនចែងជាបឋមអំពីទំនាក់ទំនងរវាងលោកយេស៊ូនិងអ្នកកាន់តាមលោក ដែលបានត្រូវរើសតាំង តែក៏មានគោលការណ៍ដែលទាក់ទងនឹងគ្រិស្តសាសនិកទាំងអស់ដែរ។
តើអ្នកចាំឬទេ?
កាលដែលអ្នករួមចំណែកអស់ពីសមត្ថភាពក្នុងការប្រមូលមនុស្សដែលមានចិត្តគំនិតត្រឹមត្រូវ . . .
• ហេតុអ្វីជាការសំខាន់ចាំបាច់ឲ្យអ្នកបង្ហាញចិត្តរាបទាប?
• តើអ្នកអាចបណ្ដុះ ហើយរក្សាការព្យាយាមតាមរបៀបណា?
• ហេតុអ្វីជាការសំខាន់ដែលអ្នកត្រូវរក្សាខ្លួនឲ្យស្អាតស្អំស្របតាមទស្សនៈរបស់ព្រះ?
[សំណួរសម្រាប់វគ្គនីមួយៗ]
[រូបភាពនៅទំព័រ២៤]
ចិត្តរាបទាបជួយយើងឲ្យមានរបៀបរស់នៅសាមញ្ញដែលផ្ដោតទៅលើការបម្រើព្រះ ហើយគាំទ្ររាជាណាចក្ររបស់លោក