ចូរបង្ហាញ«សេចក្ដីសប្បុរស»ក្នុងពាក្យសម្ដីរបស់អ្នក
ចូរបង្ហាញ«សេចក្ដីសប្បុរស»ក្នុងពាក្យសម្ដីរបស់អ្នក
«នាងពោលដោយប្រាជ្ញា ហើយនៅអណ្ដាតនាងមានសេចក្ដីសប្បុរស»។—សុភ. ៣១:២៦
១, ២. (ក) តើអ្នកគោរពប្រណិប័តន៍ព្រះយេហូវ៉ាបានត្រូវលើកទឹកចិត្តឲ្យបណ្ដុះគុណសម្បត្ដិអ្វី? (ខ) តើយើងនឹងពិភាក្សាអំពីអ្វីក្នុងអត្ថបទនេះ?
នៅសម័យបុរាណ ស្តេចលេមយួលបានទទួលសារដ៏សំខាន់មួយពីមាតារបស់គាត់ដែលក្នុងសារនោះមានលក្ខណៈចាំបាច់មួយដែលប្រពន្ធល្អគួរមាន។ មាតារបស់ស្តេចលេមយួលបានប្រាប់គាត់ថា៖ «នាងពោលដោយប្រាជ្ញា ហើយនៅអណ្ដាតនាងមានសេចក្ដីសប្បុរស»។ * (សុភ. ៣១:១, ១០, ២៦) ដូច្នេះ ស្ត្រីដែលមានប្រាជ្ញា និងអស់អ្នកដែលចង់ឲ្យព្រះពេញចិត្ត គួរមានសេចក្ដីសប្បុរសក្នុងពាក្យសម្ដី។ (សូមអាន សុភាសិត ១៩:២២) ប្រាកដហើយ អ្នកគោរពប្រណិប័តន៍ពិតទាំងអស់គួរប្រើសម្ដីសប្បុរស។
២ តើសេចក្ដីសប្បុរសជាអ្វី? តើយើងគួរបង្ហាញសេចក្ដីសប្បុរសចំពោះនរណា? តើអ្វីនឹងជួយយើងឲ្យប្រើសម្ដី«សប្បុរស»? តើការប្រើសម្ដីសប្បុរសនឹងមានឥទ្ធិពលយ៉ាងណាទៅលើការប្រាស្រ័យទាក់ទងរបស់យើងជាមួយសមាជិកគ្រួសារនិងបងប្អូនរួមជំនឿ?
សេចក្ដីសប្បុរសដែលផុសចេញពីសេចក្ដីស្រឡាញ់ដ៏ស្មោះ
៣, ៤. (ក) តើសេចក្ដីសប្បុរសជាអ្វី? (ខ) តើសេចក្ដីសប្បុរសដែលយើងពិភាក្សាក្នុងអត្ថបទនេះ និងសេចក្ដីសប្បុរសដែលមនុស្សមានជាទូទៅ ខុសគ្នាយ៉ាងណា?
៣ តាមភាសាដើម ពាក្យ«សេចក្ដីសប្បុរស»ក្នុងគម្ពីរមានន័យទូលំទូលាយ។ ការបង្ហាញសេចក្ដីសប្បុរសមិនគ្រាន់តែជាការយកចិត្តទុកដាក់ដែលផុសចេញពីសេចក្ដីស្រឡាញ់ដោយការប្រព្រឹត្តនិងពាក្យសម្ដីប៉ុណ្ណោះទេ តែជាការមានភក្ដីភាពចំពោះបុគ្គលណាម្នាក់ ហើយចង់បង្ហាញសេចក្ដីសប្បុរសចំពោះគាត់រហូតដល់បានសម្រេចគោលបំណងនៃការបង្ហាញសេចក្ដីសប្បុរសនោះ។
៤ សេចក្ដីសប្បុរសដែលមនុស្សបង្ហាញចំពោះគ្នាជាទូទៅ ក៏អាចបង្ហាញចំពោះមនុស្សដែលគេមិនស្គាល់ដែរ។ សាវ័កប៉ូលនិងមនុស្ស២៧៥នាក់ទៀតដែលលិចសំពៅជាមួយគាត់ ក៏ទទួលសេចក្ដីសប្បុរសពីបណ្ដាជននៅកោះម៉ល់តាសូម្បីតែពួកគេមិនស្គាល់គ្នាក៏ដោយ។ (សកម្ម. ២៧:៣៧–២៨:២) ផ្ទុយទៅវិញ សេចក្ដីសប្បុរសដែលយើងពិភាក្សាក្នុងអត្ថបទនេះ គឺជាប់ទាក់ទងនឹងចិត្តស្មោះភក្ដីរវាងមនុស្សដែលមានចំណងមិត្តភាពជាមួយគ្នារួចហើយ។ * ជនជាតិកែនបានបង្ហាញសេចក្ដីសប្បុរសនេះចំពោះ«ពួកកូនចៅអ៊ីស្រាអែលទាំងប៉ុន្មាន ក្នុងកាលដែលគេឡើងចេញពីស្រុកអេស៊ីព្ទមក»។—១សាំ. ១៥:៦
ការសញ្ជឹងគិតនិងការអធិដ្ឋានគឺសំខាន់ចាំបាច់ដើម្បីយើងអាចបង្ហាញសេចក្ដីសប្បុរស
៥. តើអ្វីនឹងជួយយើងឲ្យទប់អណ្ដាតរបស់យើង?
៥ គឺមិនងាយស្រួលទេឲ្យយើងប្រើសម្ដីសប្បុរស។ យ៉ាកុបបានសរសេរអំពីអណ្ដាតថា៖ «គ្មានមនុស្សណាម្នាក់អាចផ្សាំងបានទេ។ វាជារបស់មួយដែលធ្វើឲ្យអន្តរាយ ក៏ពោរពេញទៅដោយពិសពុលដែលនាំឲ្យស្លាប់»។ (យ៉ា. ៣:៨) អណ្ដាតជាអវយវៈដែលពិបាកទប់ណាស់ តើអ្វីអាចជួយយើងឲ្យគ្រប់គ្រងលើវាបាន? ប្រសាសន៍របស់លោកយេស៊ូទៅអ្នកដឹកនាំសាសនានៅសម័យលោកជួយយើងដឹងចម្លើយ។ លោកមានប្រសាសន៍ថា៖ «មាត់តែងនិយាយអ្វីដែលមានពោរពេញនៅក្នុងចិត្ត»។ (ម៉ាថ. ១២:៣៤) ដើម្បីយើងអាចបង្ហាញសេចក្ដីសប្បុរសក្នុងពាក្យសម្ដីរបស់យើងបាន យើងត្រូវបណ្ដុះគុណសម្បត្ដិនេះនៅក្នុងចិត្តរបស់យើង។ សូមឲ្យយើងពិនិត្យមើលថាការសញ្ជឹងគិតនិងការអធិដ្ឋានអាចជួយយើងយ៉ាងណាឲ្យធ្វើដូច្នេះ។
៦. ដោយមានចិត្តដឹងគុណចំពោះព្រះយេហូវ៉ា ហេតុអ្វីយើងគួរសញ្ជឹងគិតអំពីការប្រព្រឹត្តរបស់លោកដែលបង្ហាញសេចក្ដីសប្បុរស?
៦ គម្ពីរចែងថា ព្រះយេហូវ៉ាមាន«សេចក្ដីសប្បុរស . . . ជាបរិបូរ»។ (និក្ខ. ៣៤:៦) អ្នកតែងទំនុកតម្កើងបានច្រៀងថា៖ «ឱព្រះយេហូវ៉ាអើយ ផែនដីមានពេញដោយសេចក្ដីសប្បុរសរបស់ទ្រង់»។ (ទំនុក. ១១៩:៦៤) បទគម្ពីរមានកំណត់ហេតុជាច្រើនស្តីអំពីរបៀបដែលព្រះយេហូវ៉ាបង្ហាញសេចក្ដីសប្បុរសចំពោះអ្នកគោរពប្រណិប័តន៍លោក។ ការចំណាយពេលដើម្បីសញ្ជឹងគិតអំពី‹កិច្ចការរបស់ព្រះយេហូវ៉ា›ដោយចិត្តដឹងគុណចំពោះលោក នោះអាចនាំឲ្យយើងចង់បណ្ដុះគុណសម្បត្ដិនេះដែលលោកពេញចិត្ត។—សូមអាន ទំនុកតម្កើង ៧៧:១២
៧, ៨. (ក) តើព្រះយេហូវ៉ាបានបង្ហាញសេចក្ដីសប្បុរសយ៉ាងណាដល់ឡុតនិងក្រុមគ្រួសាររបស់គាត់? (ខ) តើដាវីឌមានអារម្មណ៍យ៉ាងណាពេលព្រះបានបង្ហាញសេចក្ដីសប្បុរសចំពោះគាត់?
៧ ជាឧទាហរណ៍ សូមគិតអំពីរបៀបដែលព្រះយេហូវ៉ាបានសង្គ្រោះក្មួយរបស់អាប្រាហាំឈ្មោះឡុត និងក្រុមគ្រួសាររបស់គាត់ ពេលលោកបានធ្វើឲ្យទីក្រុងសូដុមដែលពួកគេរស់នៅ ទទួលសេចក្ដីហិនវិនាស។ កាលដែលជិតដល់ពេលព្រះបំផ្លាញចោលទីក្រុងនោះ ពួកទេវតាដែលបានមកជួបឡុត បានដាស់តឿនគាត់ឲ្យយកក្រុមគ្រួសាររបស់គាត់ចេញពីទីក្រុងភ្លាមៗ។ គម្ពីរចែងថា៖ «គាត់នៅបង្អែបង្អង់ នោះទេវតាក៏ចាប់ដៃគាត់នឹងដៃប្រពន្ធ ហើយនឹងកូនស្រីគាត់ទាំង២ នាំចេញទៅលែងឯក្រៅទីក្រុង ដ្បិតព្រះយេហូវ៉ាទ្រង់មេត្ដាប្រណីដល់គាត់»។ កាលដែលយើងគិតអំពីរបៀបដែលព្រះសង្គ្រោះពួកគេ នេះពិតជាមានឥទ្ធិពលខ្លាំងណាស់លើចិត្តយើង ហើយនេះជំរុញយើងឲ្យទទួលស្គាល់ថាព្រះបានបង្ហាញសេចក្ដីសប្បុរសដល់ពួកគេ មែនទេ?—លោ. ១៩:១៦, ១៩
៨ សូមពិចារណាដែរអំពីគំរូរបស់ស្តេចដាវីឌនៃអ៊ីស្រាអែលពីបុរាណ ដែលបានច្រៀងថា៖ «[ព្រះយេហូវ៉ា]អត់ទោសចំពោះអស់ទាំងការទុច្ចរិតរបស់ឯង ទ្រង់ប្រោសជំងឺទាំងប៉ុន្មានរបស់ឯងឲ្យជា»។ ដាវីឌពិតជាដឹងគុណព្រះយេហូវ៉ាខ្លាំងណាស់ ដោយសារលោកបានអភ័យទោសចំពោះអំពើខុសឆ្គងដែលគាត់បានប្រព្រឹត្តជាមួយនឹងនាងបាតសេបា! ដាវីឌបានសរសើរតម្កើងព្រះយេហូវ៉ាថា៖ «ដ្បិតដែលផ្ទៃមេឃខ្ពស់ជាងផែនដីច្រើនប៉ុណ្ណា សេចក្ដីសប្បុរសរបស់ទ្រង់ក៏ធំច្រើនប៉ុណ្ណោះចំពោះអស់អ្នកដែលកោតខ្លាចដល់ទ្រង់»។ (ទំនុក. ១០៣:៣, ១១) ពេលយើងសញ្ជឹងគិតអំពីកំណត់ហេតុទាំងនេះនិងកំណត់ហេតុឯទៀតក្នុងគម្ពីរ នោះចិត្តយើងពោរពេញទៅដោយការដឹងគុណចំពោះសេចក្ដីសប្បុរសរបស់ព្រះយេហូវ៉ា ហើយនេះនឹងជំរុញយើងឲ្យសរសើរនិងអរគុណលោក។ បើយើងមានចិត្តកតញ្ញូកាន់តែច្រើន នោះយើងនឹងចង់យកតម្រាប់តាមព្រះដ៏ពិតរឹតតែច្រើនដែរ។—អេភ. ៥:១
៩. តើអ្នកគោរពប្រណិប័តន៍ព្រះយេហូវ៉ាមានមូលហេតុដ៏ធំណាមួយឲ្យពួកគេបង្ហាញសេចក្ដីសប្បុរសក្នុងជីវិតប្រចាំថ្ងៃ?
៩ ឧទាហរណ៍ក្នុងគម្ពីរបញ្ជាក់ថា ព្រះយេហូវ៉ាបង្ហាញសេចក្ដីសប្បុរសដែលផុសចេញពីសេចក្ដីស្រឡាញ់ដ៏ស្មោះចំពោះពួកអ្នកដែលមានចំណងមេត្រីភាពជិតស្និទ្ធជាមួយលោករួចហើយ។ ចុះយ៉ាងណាវិញពួកអ្នកដែលគ្មានចំណងមេត្រីភាពជាមួយព្រះដែលមានជីវិតរស់នៅ? តើព្រះយេហូវ៉ាប្រព្រឹត្តទៅលើពួកគេដោយគ្មានមេត្ដាឬ? មិនមែនទេ។ លូកា ៦:៣៥ចែងថា៖ «[ព្រះ]មានចិត្តសប្បុរសចំពោះមនុស្សរមិលគុណនិងមនុស្សទុច្ចរិត»។ «លោកធ្វើឲ្យថ្ងៃរះលើមនុស្សអាក្រក់និងមនុស្សល្អ ថែមទាំងបង្អុរភ្លៀងលើមនុស្សសុចរិតនិងមនុស្សទុច្ចរិត»។ (ម៉ាថ. ៥:៤៥) មុនយើងរៀនអំពីសេចក្ដីពិតនិងមុនយើងអនុវត្តតាមអ្វីដែលយើងបានរៀន យើងទទួលសេចក្ដីសប្បុរសដែលព្រះបង្ហាញចំពោះមនុស្សទាំងអស់។ ប៉ុន្តែ ពេលយើងក្លាយទៅជាអ្នកដែលគោរពប្រណិប័តន៍លោក យើងទទួលសេចក្ដីសប្បុរសរបស់លោកដែលផុសចេញពីសេចក្ដីស្រឡាញ់ដ៏ស្មោះ។ (សូមអាន អេសាយ ៥៤:១០) យើងពិតជាអរគុណលោកដែលបង្ហាញសេចក្ដីសប្បុរសបែបនេះដល់យើង! មួយវិញទៀត នេះជាមូលហេតុដ៏ធំមួយឲ្យយើងបង្ហាញសេចក្ដីសប្បុរសក្នុងពាក្យសម្ដីរបស់យើង ព្រមទាំងក្នុងស្ថានភាពផ្សេងៗក្នុងជីវិតប្រចាំថ្ងៃរបស់យើងដែរ!
១០. ហេតុអ្វីការអធិដ្ឋានជាជំនួយមួយដែលមានតម្លៃកាត់ថ្លៃពុំបានដើម្បីឲ្យសេចក្ដីសប្បុរសជាគុណសម្បត្ដិមួយរបស់យើង?
១០ ជំនួយមួយដែលមានតម្លៃកាត់ថ្លៃពុំបានដើម្បីបណ្ដុះសេចក្ដីសប្បុរសគឺការអធិដ្ឋាន។ យើងអាចបណ្ដុះសេចក្ដីសប្បុរសក្នុងចិត្តរបស់យើងដោយឲ្យសកម្មពលបរិសុទ្ធរបស់ព្រះយេហូវ៉ាដឹកនាំយើង។ វិធីល្អបំផុតដើម្បីទទួលសកម្មពលនោះគឺដោយអធិដ្ឋានសុំព្រះ។ (លូក. ១១:១៣) គឺជាការត្រឹមត្រូវឲ្យយើងអធិដ្ឋានម្ដងហើយម្ដងទៀតសុំសកម្មពលរបស់ព្រះ ហើយធ្វើតាមការដឹកនាំរបស់សកម្មពលនោះ។ ពិតមែន ការសញ្ជឹងគិតនិងការអធិដ្ឋានគឺសំខាន់ចាំបាច់ដើម្បីយើងអាចមានសម្ដីសប្បុរស។
ប្ដីប្រពន្ធគួរប្រើសម្ដីសប្បុរសរកគ្នា
១១. (ក) តើយើងដឹងយ៉ាងដូចម្ដេចថាព្រះយេហូវ៉ាតម្រូវឲ្យប្ដីបង្ហាញសេចក្ដីសប្បុរសចំពោះប្រពន្ធ? (ខ) តើតាមរបៀបណាដែលសេចក្ដីសប្បុរសអាចជួយប្ដីឲ្យទប់អណ្ដាត?
១១ សាវ័កប៉ូលបំផុសទឹកចិត្តប្ដីទាំងឡាយថា៖ «ចូរស្រឡាញ់ប្រពន្ធជាដរាប ដូចគ្រិស្តបានស្រឡាញ់ក្រុមជំនុំ ហើយបានប្រគល់ខ្លួនលោកដើម្បីក្រុមជំនុំ»។ (អេភ. ៥:២៥) ប៉ូលបានរំលឹកពួកគេអំពីអ្វីដែលព្រះយេហូវ៉ាបានប្រាប់អាដាមនិងអេវ៉ា។ គាត់បានសរសេរថា៖ «បុរសនឹងចាកចេញពីឪពុកនិងម្ដាយខ្លួន ហើយនឹងនៅជាប់ជាមួយនឹងប្រពន្ធរបស់គាត់ រួចពួកគេទាំងពីរនាក់នឹងទៅជាសាច់ឈាមតែមួយ»។ (អេភ. ៥:៣១) គឺច្បាស់ណាស់ ព្រះយេហូវ៉ាតម្រូវឲ្យប្ដីនៅជាប់ជាមួយប្រពន្ធដោយស្មោះត្រង់ ហើយបង្ហាញសេចក្ដីសប្បុរសដល់នាងជានិច្ច។ ប្ដីណាដែលឲ្យសេចក្ដីស្រឡាញ់ដ៏ស្មោះគ្រប់គ្រងលើពាក្យសម្ដីរបស់ខ្លួន ប្ដីនោះមិននិយាយពីកំហុសរបស់នាងនៅមុខអ្នកឯទៀត ឬមើលងាយនាងឡើយ។ តែគាត់សប្បាយចិត្តសរសើរនាងវិញ។ (សុភ. ៣១:២៨) បើមានហេតុណាមួយបង្កឲ្យមានទំនាស់ នោះសេចក្ដីសប្បុរសនឹងជំរុញប្ដីឲ្យទប់អណ្ដាតរបស់គាត់ដើម្បីមិនធ្វើឲ្យប្រពន្ធអាម៉ាស់មុខ។
១២. តើប្រពន្ធអាចបង្ហាញយ៉ាងណាថាសេចក្ដីសប្បុរសគ្រប់គ្រងលើពាក្យសម្ដីរបស់នាង?
១២ ប្រពន្ធក៏ត្រូវឲ្យសេចក្ដីសប្បុរសគ្រប់គ្រងលើពាក្យសម្ដីរបស់នាងដែរ។ ចិត្តគំនិតរបស់ពិភពលោកមិនគួរមានឥទ្ធិពលលើពាក្យសម្ដីរបស់នាងឡើយ។ ដោយ«គោរពប្ដីយ៉ាងជ្រាលជ្រៅ» នាងនិយាយល្អអំពីប្ដីនៅមុខអ្នកឯទៀត ហើយធ្វើឲ្យអ្នកឯទៀតកាន់តែគោរពប្ដី។ (អេភ. ៥:៣៣) បើនាងមិនយល់ស្របនឹងប្ដីឬមានយោបល់ផ្សេងខុសពីប្ដី នាងទប់ចិត្តមិនលើករឿងនោះឡើងនៅមុខកូនទេ ព្រោះការធ្វើដូច្នេះធ្វើឲ្យកូនលែងមានការគោរពចំពោះឪពុក។ នាងនឹងដោះស្រាយរឿងបែបនោះជាមួយនឹងប្ដី ពេលនៅតែពីរនាក់ប្ដីប្រពន្ធ។ គម្ពីរចែងថា៖ «ស្រីៗដែលមានប្រាជ្ញារមែងសង់ផ្ទះរបស់ខ្លួនឡើង»។ (សុភ. ១៤:១) នាងធ្វើឲ្យផ្ទះជាកន្លែងដែលសប្បាយដែលក្រុមគ្រួសារទាំងមូលចង់រស់នៅ។
១៣. តើប្ដីប្រពន្ធគួរឲ្យសេចក្ដីសប្បុរសគ្រប់គ្រងលើសម្ដីរបស់ខ្លួនជាពិសេសនៅកន្លែងណា? ហើយតើពួកគេអាចធ្វើដូច្នេះយ៉ាងដូចម្ដេច?
១៣ សូម្បីតែពេលនៅក្នុងផ្ទះក៏ដោយ ប្ដីប្រពន្ធត្រូវប្រើជានិច្ចនូវពាក្យសម្ដីដែលបង្ហាញថាពួកគេគោរពគ្នាទៅវិញទៅមក។ សាវ័កប៉ូលបានសរសេរថា៖ «ចូរអ្នករាល់គ្នាលះចោលការទាំងអស់នោះទាំងស្រុង គឺកំហឹង អំពើអាក្រក់ និងពាក្យប្រមាថមើលងាយ ហើយពាក្យអាសអាភាសមិនត្រូវចេញពីមាត់អ្នករាល់គ្នាឡើយ»។ គាត់បានបន្ថែមថា៖ «ចូរបំពាក់ខ្លួនដោយសេចក្ដីមេត្ដាករុណាដ៏ជ្រាលជ្រៅបំផុត សេចក្ដីសប្បុរស ចិត្តរាបទាប ចិត្តស្លូតបូត និងចិត្តធ្ងន់ . . . ចូរបំពាក់ខ្លួនដោយសេចក្ដីស្រឡាញ់ ព្រោះនោះជាចំណងដែលធ្វើឲ្យមានសាមគ្គីភាពល្អឥតខ្ចោះ»។ (កូឡ. ៣:៨, ១២-១៤) ពេលកូនមានទម្លាប់ឮពាក្យសម្ដីដែលប្រកបដោយសេចក្ដីស្រឡាញ់និងសេចក្ដីសប្បុរសនៅឯផ្ទះ ពួកគេមិនគ្រាន់តែសប្បាយប៉ុណ្ណោះទេ តែពួកគេទំនងជាធ្វើតាមរបៀបដែលឪពុកម្ដាយនិយាយដែរ។
១៤. តើតាមរបៀបណាដែលមេគ្រួសារអាចប្រើពាក្យសម្ដីដើម្បីសម្រាលទុក្ខក្រុមគ្រួសាររបស់ខ្លួន?
១៤ អ្នកតែងទំនុកតម្កើងបានសរសេរអំពីព្រះយេហូវ៉ាថា៖ ‹សូមឲ្យសេចក្ដីសប្បុរសរបស់ទ្រង់ផ្សាយមកជួយដោះទុក្ខទូលបង្គំ›។ (ទំនុក. ១១៩:៧៦) វិធីដ៏ប្រសើរដែលព្រះយេហូវ៉ាដោះទុក្ខឬសម្រាលទុក្ខរាស្ត្ររបស់លោកគឺដោយឲ្យពួកគេនូវការដាស់តឿននិងការណែនាំ។ (ទំនុក. ១១៩:១០៥) តើមេគ្រួសារអាចទទួលប្រយោជន៍ពីគំរូរបស់បិតានៅស្ថានសួគ៌ ហើយប្រើពាក្យសម្ដីដែលជួយសម្រាលទុក្ខក្រុមគ្រួសាររបស់គាត់យ៉ាងដូចម្ដេច? ពួកគេអាចធ្វើដូច្នេះដោយផ្ដល់ការណែនាំនិងការលើកទឹកចិត្តដែលក្រុមគ្រួសាររបស់គាត់ត្រូវការជាចាំបាច់។ ហេតុនេះ ការគោរពប្រណិប័តន៍ជាក្រុមគ្រួសារនៅពេលល្ងាចមួយ ពិតជាផ្ដល់ឱកាសដ៏ល្អដើម្បីទទួលចំណេះអំពីគម្ពីរដែលប្រៀបដូចជាទ្រព្យសម្បត្ដិ!—សុភ. ២៤:៤
បង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់ដ៏ស្មោះចំពោះបងប្អូនរួមជំនឿ
១៥. ដើម្បីរក្សាការពារអ្នកឯទៀតក្នុងក្រុមជំនុំ តើពួកអ្នកចាស់ទុំនិងអ្នកឯទៀតដែលមានភាពចាស់ទុំអាចប្រើពាក្យសម្ដីយ៉ាងដូចម្ដេច?
១៥ ស្តេចដាវីឌបានអធិដ្ឋានថា៖ «សូមឲ្យសេចក្ដីសប្បុរសនឹងសេចក្ដីពិតត្រង់របស់ទ្រង់ បានថែរក្សា[ឬ«ការពារ»]ទូលបង្គំជានិច្ច»។ (ទំនុក. ៤០:១១; ព.ថ.) តើពួកអ្នកចាស់ទុំនិងអ្នកឯទៀតដែលមានភាពចាស់ទុំក្នុងក្រុមជំនុំអាចយកតម្រាប់តាមព្រះយេហូវ៉ាយ៉ាងដូចម្ដេចស្តីអំពីរឿងនេះ? បើពួកគេប្រើពាក្យសម្ដីដើម្បីទាញអារម្មណ៍អ្នកឯទៀតទៅលើព័ត៌មានដែលមានមូលដ្ឋានលើគម្ពីរ នេះពិតជាការបង្ហាញសេចក្ដីសប្បុរសមែន។—សុភ. ១៧:១៧
១៦, ១៧. តើយើងអាចបង្ហាញតាមវិធីណាខ្លះថាសេចក្ដីសប្បុរសគ្រប់គ្រងលើពាក្យសម្ដីរបស់យើង?
១៦ ប្រសិនបើយើងសង្កេតឃើញថាគ្រិស្តសាសនិកម្នាក់កំពុងប្រព្រឹត្តផ្ទុយនឹងគោលការណ៍គម្ពីរ តើយើងគួរធ្វើអ្វី? សេចក្ដីសប្បុរសជំរុញចិត្តយើងឲ្យព្យាយាមកែតម្រង់គាត់ មែនទេ? (ទំនុក. ១៤១:៥) បើយើងដឹងថាបងប្អូនរួមជំនឿបានប្រព្រឹត្តអំពើខុសឆ្គងធ្ងន់ធ្ងរណាមួយ សេចក្ដីស្រឡាញ់ដ៏ស្មោះជំរុញយើងឲ្យលើកទឹកចិត្តអ្នកធ្វើខុសឲ្យ«ហៅបុរសចាស់ទុំក្នុងក្រុមជំនុំមក» ដើម្បីពួកគាត់អាច«អធិដ្ឋានឲ្យអ្នកនោះ ដោយលាបប្រេងក្នុងនាមព្រះយេហូវ៉ា»។ (យ៉ា. ៥:១៤) បើអ្នកធ្វើខុសមិនបានប្រាប់ពួកអ្នកចាស់ទុំ ហើយយើងក៏មិនបានប្រាប់ពួកអ្នកចាស់ទុំអំពីអ្វីដែលគាត់ធ្វើដែរ នោះយើងមិនបង្ហាញសេចក្ដីសប្បុរសដល់គាត់ទេ។ ម្យ៉ាងទៀត បងប្អូនខ្លះប្រហែលជាធ្លាក់ទឹកចិត្ត មានអារម្មណ៍កណ្ដោចកណ្ដែង ខកចិត្តខ្លាំង ឬមានអារម្មណ៍ថាខ្លួនគ្មានតម្លៃ។ វិធីល្អមួយដែលយើងបង្ហាញសេចក្ដីសប្បុរសក្នុងពាក្យសម្ដីរបស់យើង គឺឲ្យយើង«និយាយសម្រាលទុក្ខពួកអ្នកដែលធ្លាក់ទឹកចិត្ត»។—១ថែ. ៥:១៤
១៧ តើយើងគួរប្រព្រឹត្តយ៉ាងណាពេលសត្រូវរបស់ព្រះនិយាយពាក្យចចាមអារ៉ាមអំពីបងប្អូនរួមជំនឿរបស់យើង? ជាជាងសង្ស័យអំពីភាពស្មោះត្រង់របស់បងប្អូនរួមជំនឿរបស់យើង យើងគួរបដិសេធពាក្យបែបនោះដោយមិនតបឆ្លើយវិញ ឬបើអ្នកចោទប្រកាន់នោះជាមនុស្សសមហេតុសមផល យើងអាចសួរគាត់ថា តើគាត់ពិតជាដឹងឬទេថាព័ត៌មាននោះចេញមកពីប្រភពណា? បើសត្រូវរបស់រាស្ត្រព្រះចង់ដឹងអំពីទីកន្លែងរបស់បងប្អូនរួមជំនឿយើងក្នុងបំណងធ្វើបាបពួកគាត់ នោះសេចក្ដីស្រឡាញ់ដ៏ស្មោះចំពោះបងប្អូនយើង ជំរុញយើងមិនឲ្យប្រាប់ព័ត៌មានទាំងនោះ។—សុភ. ១៨:២៤
មនុស្សណាដែលមាន‹សេចក្ដីសប្បុរសរមែងបានជីវិត›
១៨, ១៩. ក្នុងការប្រព្រឹត្តទាំងអស់របស់យើងជាមួយបងប្អូនរួមជំនឿ ហេតុអ្វីយើងគួរប្រើសម្ដីសប្បុរសជានិច្ច?
១៨ សេចក្ដីស្រឡាញ់ដ៏ស្មោះគួរសឲ្យឃើញក្នុងការប្រព្រឹត្តទាំងអស់របស់យើងជាមួយបងប្អូនរួមជំនឿ។ យើងគួរប្រើសម្ដីសប្បុរសជានិច្ច សូម្បីតែយើងស្ថិតក្រោមស្ថានភាពពិបាកយ៉ាងណាក្ដី។ ព្រះយេហូវ៉ាមិនពេញចិត្តទេ ពេលសេចក្ដីសប្បុរសរបស់កូនចៅអ៊ីស្រាអែលបានក្លាយទៅ«ជាទឹកសន្សើមដែលបាត់ទៅយ៉ាងបន្ទាន់»។ (ហូ. ៦:៤, ៦) ផ្ទុយទៅវិញ ព្រះយេហូវ៉ារីករាយពេលយើងបង្ហាញសេចក្ដីសប្បុរសជាទៀងទាត់។ សូមគិតអំពីរបៀបដែលលោកឲ្យពរដល់ពួកអ្នកដែលធ្វើដូច្នេះ។
១៩ សុភាសិត ២១:២១ចែងថា៖ «អ្នកណាដែលប្រព្រឹត្តតាមសេចក្ដីសុចរិត នឹងសេចក្ដីសប្បុរស នោះរមែងបានជីវិត សេចក្ដីសុចរិត នឹងកិត្ដិសព្ទ»។ ពរដែលបុគ្គលនោះនឹងទទួលក្នុងចំណោមពរទាំងឡាយគឺជីវិតដែលគ្មានទីបញ្ចប់ មិនមែនជាជីវិតដែលមានតែមួយរយៈពេលខ្លីទេ។ ព្រះយេហូវ៉ាជួយគាត់«ចាប់យ៉ាងជាប់នូវជីវិតដ៏ពិតប្រាកដ»។ (១ធី. ៦:១២, ១៩) ហេតុនេះ សូមឲ្យយើង«សំដែងសេចក្ដីសប្បុរស . . . ដល់គ្នាទៅវិញទៅមក»។—សាក. ៧:៩
[កំណត់សម្គាល់]
^ វគ្គ 1 យោងទៅតាមភាសាដើម ពាក្យដែលបានត្រូវបកប្រែថា«សេចក្ដីសប្បុរស»ក្នុងបទគម្ពីរទាំងអស់ដែលយើងដកស្រង់ពីសមាគមខ្មែរនៃព្រះគម្ពីរបរិសុទ្ធ នោះបង្កប់អត្ថន័យថា«សេចក្ដីសប្បុរសដែលផុសចេញពីសេចក្ដីស្រឡាញ់ដ៏ស្មោះ»។
^ វគ្គ 4 ដើម្បីទទួលព័ត៌មានបន្ថែមថា តើសេចក្ដីសប្បុរសដែលផុសចេញពីសេចក្ដីស្រឡាញ់ដ៏ស្មោះខុសគ្នាយ៉ាងណាពីភក្ដីភាព សេចក្ដីស្រឡាញ់ និងសេចក្ដីសប្បុរសដែលមនុស្សមានជាទូទៅ? សូមមើលទស្សនាវដ្ដីប៉មយាម ថ្ងៃទី១ ខែសីហា ឆ្នាំ២០០២ ទំព័រ២២-២៣ និងទំព័រ២៧-២៩។
តើអ្នកអាចពន្យល់បានឬទេ?
• តើអ្នកបកស្រាយយ៉ាងណានូវអត្ថន័យនៃពាក្យសេចក្ដីសប្បុរស?
• តើមានអ្វីខ្លះដែលនឹងជួយយើងឲ្យប្រើសម្ដីសប្បុរស?
• តើប្ដីប្រពន្ធអាចបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់ដ៏ស្មោះក្នុងពាក្យសម្ដីរបស់ពួកគាត់យ៉ាងដូចម្ដេច?
• ក្នុងការប្រព្រឹត្តរបស់យើងជាមួយបងប្អូនរួមជំនឿ តើអ្វីបង្ហាញថាយើងប្រើសម្ដីសប្បុរស?
[សំណួរសម្រាប់វគ្គនីមួយៗ]
[រូបភាពនៅទំព័រ២០]
ដាវីឌបានសរសើរតម្កើងសេចក្ដីសប្បុរសរបស់ព្រះយេហូវ៉ា
[រូបភាពនៅទំព័រ២១]
តើអ្នកគោរពប្រណិប័តន៍ជាក្រុមគ្រួសារនៅល្ងាចមួយជាទៀងទាត់ឬទេ?