ប្អូនៗវ័យក្មេង ចូរទប់ទល់នឹងការបង្ខិតបង្ខំពីមនុស្សអាយុស្រករប្អូន
ប្អូនៗវ័យក្មេង ចូរទប់ទល់នឹងការបង្ខិតបង្ខំពីមនុស្សអាយុស្រករប្អូន
«ចូរឲ្យសម្ដីរបស់អ្នករាល់គ្នា . . . ប្រៀបដូចជាបានត្រូវបង់អំបិល។ ធ្វើដូច្នេះ អ្នកនឹងដឹងថាគួរឆ្លើយដូចម្ដេចចំពោះមនុស្សម្នាក់ៗ»។—កូឡ. ៤:៦
១, ២. តើប្អូនៗវ័យក្មេងជាច្រើនមានអារម្មណ៍យ៉ាងណាការដែលប្អូនខុសប្លែកពីអ្នកឯទៀត? ហេតុអ្វីពួកគេមានអារម្មណ៍បែបនេះ?
ប្អូនប្រាកដជាមិនគ្រាន់តែបានឮអំពី«ការបង្ខិតបង្ខំពីមនុស្សអាយុស្រករគ្នា»ប៉ុណ្ណោះទេ តែក៏បានឆ្លងកាត់បញ្ហានោះដោយផ្ទាល់ផងដែរ។ ជួនកាល ប្រហែលមានគេជំរុញប្អូនឲ្យធ្វើអ្វីមួយដែលប្អូនដឹងថាខុស។ តើប្អូនមានអារម្មណ៍យ៉ាងណាពេលរឿងនោះកើតឡើង? ប្អូនប្រុសឈ្មោះគ្រិស្តតូហ្វើអាយុ១៤ឆ្នាំនិយាយថា៖ «ជួនកាលខ្ញុំចង់ទៅឲ្យបាត់ ឬធ្វើដូចសិស្សរួមថ្នាក់ឯទៀតទាំងអស់ដើម្បីមិនឲ្យខុសគេ»។
២ តើមនុស្សអាយុស្រករប្អូនមានឥទ្ធិពលខ្លាំងទៅលើប្អូនឬទេ? បើមានមែន ហេតុអ្វី? តើនេះប្រហែលជាដោយសារប្អូនចង់ឲ្យគេចូលចិត្តប្អូនឬ? ការធ្វើឲ្យគេចូលចិត្តប្អូនគឺមិនតែងតែខុសទេ។ តាមពិត មនុស្សពេញវ័យក៏ចង់ឲ្យមនុស្សអាយុស្រករគ្នាចូលចិត្តពួកគេដែរ។ ទោះជាយើងក្មេងឬចាស់ក្ដី យើងចង់ឲ្យអ្នកឯទៀតរាប់អានយើង។ ប៉ុន្តែ មនុស្សខ្លះនឹងមិនពេញចិត្តទេ ពេលប្អូនមិនព្រមធ្វើអ្វីដែលខុស។ សូម្បីតែលោកយេស៊ូក៏បានជួបប្រទះបញ្ហានេះដែរ។ ទោះជាយ៉ាងនេះក្ដី លោកយេស៊ូតែងតែធ្វើអ្វីៗដែលត្រឹមត្រូវ។ មនុស្សខ្លះបានក្លាយទៅជាអ្នកកាន់តាមលោក រីឯអ្នកខ្លះទៀតបានមើលងាយបុត្ររបស់ព្រះ ហើយ‹មិនបានរាប់អានលោកសោះ›។—អេ. ៥៣:៣
តើការបង្ខិតបង្ខំឲ្យធ្វើដូចមនុស្សអាយុស្រករគ្នាគឺខ្លាំងយ៉ាងណា?
៣. ហេតុអ្វីការធ្វើតាមគំរូរបស់មនុស្សស្រករប្អូនជាការខុស?
៣ ជួនកាល ដោយមិនចង់ឲ្យមនុស្សស្រករគ្នាស្អប់ប្អូន ប្អូនប្រហែលជាមានចិត្តចង់ធ្វើតាមគំរូរបស់ពួកគេ។ ការធ្វើដូច្នេះគឺជាការខុស។ គ្រិស្តសាសនិកមិនគួរ«ជាកូនក្មេង . . . ក៏មិនត្រូវមានគំនិតរេចុះរេឡើងដូចរបស់ដែលយោលតាមរលកសមុទ្រ»។ (អេភ. ៤:១៤) កូនក្មេងប្រហែលជាងាយស្រួលទទួលឥទ្ធិពលពីអ្នកឯទៀត។ ប៉ុន្តែជាមនុស្សវ័យក្មេង មិនយូរមិនឆាប់ប្អូននឹងក្លាយទៅជាមនុស្សពេញវ័យ។ ដូច្នេះ បើប្អូនជឿថាខ្នាតតម្រារបស់ព្រះយេហូវ៉ានាំឲ្យប្អូនទទួលប្រយោជន៍ ជាការល្អឲ្យប្អូនរស់នៅសមស្របតាមជំនឿរបស់ប្អូន។ (ចោ. ១០:១២, ១៣) បើប្អូនធ្វើផ្ទុយពីនេះ នោះមានន័យថា ប្អូនលែងកាន់កាប់ទៅលើជីវិតរបស់ប្អូនទៀតហើយ។ តាមពិត ពេលប្អូនចុះចាញ់ការបង្ខិតបង្ខំរបស់អ្នកឯទៀត ប្អូនក្លាយទៅជាអាយ៉ងរបស់ពួកគេ។—សូមអាន ពេត្រុសទី២ ២:១៩
៤, ៥. (ក) តើអេរ៉ុនបានចុះចាញ់ការបង្ខិតបង្ខំពីមនុស្សអាយុស្រករគាត់យ៉ាងដូចម្ដេច? តើប្អូនអាចទាញមេរៀនអ្វីពីឧទាហរណ៍របស់អេរ៉ុន? (ខ) តើមនុស្សស្រករប្អូនអាចបង្ខិតបង្ខំប្អូនដោយរបៀបណាខ្លះ?
៤ នៅពេលមួយ បងប្រុសរបស់ម៉ូសេឈ្មោះអេរ៉ុន បានចុះចាញ់ការបង្ខិតបង្ខំពីមនុស្សអាយុស្រករគាត់។ ពេលបណ្ដាជនអ៊ីស្រាអែលបង្ខំគាត់ឲ្យធ្វើរូបព្រះមួយឲ្យពួកគេ អេរ៉ុនបានធ្វើដូច្នោះ។ អេរ៉ុនមិនមែនជាមនុស្សទន់ខ្សោយទេ។ មុននេះ គាត់នៅជាមួយម៉ូសេពេលពួកគាត់និយាយតទល់នឹងផារ៉ូ ដែលជាបុគ្គលមានអំណាចខ្លាំងបំផុតនៅប្រទេសអេស៊ីប។ នៅពេលនោះ អេរ៉ុនបាននិយាយដោយក្លាហាន ហើយប្រាប់ផារ៉ូអំពីដំណឹងរបស់ព្រះ។ ប៉ុន្តែ ពេលជនរួមជាតិអ៊ីស្រាអែលបង្ខិតបង្ខំគាត់ គាត់ព្រមធ្វើតាមពួកគេវិញ។ ការបង្ខិតបង្ខំពីមនុស្សអាយុស្រករគ្នាមានឥទ្ធិពលខ្លាំងណាស់! ចំពោះអេរ៉ុន ការទប់ទល់នឹងស្តេចអេស៊ីបគឺស្រួលជាងទប់ទល់នឹងមនុស្សអាយុស្រករគាត់។—និក្ខ. ៧:១, ២; ៣២:១-៤
៥ ដូចឧទាហរណ៍របស់អេរ៉ុនបានបង្ហាញ មិនត្រឹមតែពួកអ្នកដែលចង់ធ្វើអ្វីដែលមិនត្រឹមត្រូវឬមនុស្សវ័យក្មេងប៉ុណ្ណោះទេដែលមានការបង្ខិតបង្ខំពីមនុស្សអាយុស្រករគ្នា។ ការបង្ខិតបង្ខំពីមនុស្សស្រករគ្នាអាចមានឥទ្ធិពលទៅលើពួកអ្នកដែលចង់ធ្វើអ្វីដែលត្រឹមត្រូវ រួមទាំងប្អូនដែរ។ មនុស្សស្រករប្អូនប្រហែលជាព្យាយាមបង្ខំប្អូនឲ្យធ្វើខុសដោយបបួលឲ្យធ្វើអ្វីមួយដែលគួរឲ្យភ័យខ្លាចឬអាចនាំឲ្យមានគ្រោះថ្នាក់ ចោទប្រកាន់ ឬដោយប្រើពាក្យសម្ដីចំអកឡកឡឺយ។ ការបង្ខិតបង្ខំបែបណាក៏ដោយពីមនុស្សស្រករប្អូនគឺពិបាកប្រឈមមុខណាស់។ ប្អូនអាចមានជោគជ័យក្នុងការទប់ទល់ការបង្ខិតបង្ខំដោយចាប់ផ្ដើមបណ្ដុះឲ្យមានទំនុកចិត្តលើអ្វីដែលប្អូនជឿ។
«ចូរសឲ្យឃើញជានិច្ចថាអ្នកជាមនុស្សបែបណា»
៦, ៧. (ក) ហេតុអ្វីសំខាន់ឲ្យប្អូនជឿជាក់ថាជំនឿរបស់ប្អូនគឺត្រឹមត្រូវ? តើប្អូនអាចបណ្ដុះឲ្យមានការជឿជាក់នោះយ៉ាងដូចម្ដេច? (ខ) ដើម្បីពង្រឹងការជឿជាក់របស់ប្អូន តើប្អូនអាចសួរខ្លួនប្អូននូវសំណួរអ្វីខ្លះ?
៦ ដើម្បីទប់ទល់ការបង្ខិតបង្ខំពីមនុស្សស្រករប្អូន ប្អូនត្រូវជឿជាក់ជាមុនថា ជំនឿនិងខ្នាតតម្រារបស់ប្អូនគឺត្រឹមត្រូវ។ (សូមអាន កូរិនថូសទី២ ១៣:៥) ការជឿជាក់អាចជួយប្អូនឲ្យមានសេចក្ដីក្លាហាន ទោះជាប្អូនជាមនុស្សអៀនប្រៀនក៏ដោយ។ (២ធី. ១:៧, ៨) ប៉ុន្តែ ថ្វីបើបុគ្គលម្នាក់ធម្មតាមានចិត្តក្លាហានក្ដី តែប្រហែលជាពិបាកណាស់ឲ្យគាត់គាំទ្រឬធ្វើតាមអ្វីដែលគាត់មិនសូវជឿជាក់។ ហេតុនេះ ជាការល្អឲ្យប្អូនបញ្ជាក់ឲ្យខ្លួនប្អូនជឿថា អ្វីៗដែលប្អូនបានរៀនពីគម្ពីរ ប្រាកដជាការពិត។ មុនដំបូង សូមចាប់ផ្ដើមពិនិត្យមើលបឋមជំនឿ។ ជាឧទាហរណ៍ ប្អូនជឿថាមានព្រះ ហើយប្អូនឮអ្នកឯទៀតប្រាប់ពីមូលហេតុដែលពួកគេជឿថាពិតជាមានព្រះ។ ដូច្នេះ សូមសួរខ្លួនប្អូនថា‹តើអ្វីនាំឲ្យខ្ញុំជឿជាក់ថាមានព្រះ?›។ ការសួរសំណួរនេះគឺក្នុងបំណងពង្រឹងជំនឿរបស់ប្អូន មិនមែនធ្វើឲ្យប្អូនសង្ស័យទេ។ ស្រដៀងគ្នាដែរ សូមដណ្ដឹងសួរខ្លួនថា‹តើខ្ញុំដឹងយ៉ាងដូចម្ដេចថាបទគម្ពីរបានត្រូវសរសេរក្រោមការដឹកនាំរបស់ព្រះ?›។ (២ធី. ៣:១៦) ‹ហេតុអ្វីបានជាខ្ញុំជឿជាក់ថាយើងរស់នៅ«គ្រាចុងក្រោយបង្អស់»?›។ (២ធី. ៣:១-៥) ‹តើអ្វីធ្វើឲ្យខ្ញុំជឿថាខ្នាតតម្រារបស់ព្រះយេហូវ៉ាគឺដើម្បីប្រយោជន៍ខ្ញុំ?›។—អេ. ៤៨:១៧, ១៨
៧ ប្អូនប្រហែលជាស្ទាក់ស្ទើរដណ្ដឹងសួរខ្លួនប្អូននូវសំណួរបែបនេះ ដោយសារប្អូនខ្លាចថាប្អូនមិនចេះឆ្លើយ។ ប៉ុន្តែ ការធ្វើដូច្នេះគឺដូចជាអ្នកបើកបររថយន្ត ស្ទាក់ស្ទើរឆែកមើលថាមានឬមិនមានសាំងគ្រប់គ្រាន់ ដោយគាត់ខ្លាចថាទ្រនិចនាឡិកាវាស់សាំងនឹងបញ្ជាក់ថាអស់សាំងហើយ! បើគ្មានសាំង អ្នកបើកបរត្រូវចាត់វិធានការដើម្បីដោះស្រាយបញ្ហានោះ។ ស្រដៀងគ្នាដែរ ជាការល្អឲ្យប្អូនទទួលស្គាល់ថាប្អូនខ្វះការជឿជាក់ត្រង់ចំណុចណាខ្លះ ហើយខំប្រឹងពង្រឹងចំណុចនោះ។—សកម្ម. ១៧:១១
៨. សូមពន្យល់របៀបដែលប្អូនអាចពង្រឹងទំនុកចិត្តរបស់ប្អូនថា ការធ្វើតាមបង្គាប់របស់ព្រះឲ្យជៀសចេញពីអំពើប្រាសចាកសីលធម៌ខាងផ្លូវភេទជាការប្រព្រឹត្តដែលប្រកបដោយប្រាជ្ញា។
៨ សូមពិចារណាឧទាហរណ៍មួយ។ គម្ពីរដាស់តឿនប្អូនឲ្យ«រត់ចេញពីអំពើប្រាសចាកសីលធម៌ខាងផ្លូវភេទ»។ សូមសួរខ្លួនប្អូនថា‹ហេតុអ្វីការធ្វើតាមបង្គាប់នេះជាទង្វើដែលប្រកបដោយប្រាជ្ញា?›។ សូមគិតអំពីមូលហេតុទាំងអស់ដែលមនុស្សស្រករប្អូនចូលរួមក្នុងការប្រព្រឹត្តបែបនោះ។ ម្យ៉ាងទៀត សូមគិតអំពីមូលហេតុផ្សេងៗដែលថា អ្នកណាដែលប្រព្រឹត្តអំពើប្រាសចាកសីលធម៌ខាងផ្លូវភេទ អ្នកនោះ«កំពុងធ្វើខុសចំពោះរូបកាយខ្លួន»។ (១កូ. ៦:១៨) ឥឡូវសូមវិភាគមូលហេតុទាំងនោះ ហើយសូមសួរខ្លួនប្អូនថា‹តើទង្វើណាគឺល្អបំផុត? តើពិតជាមានប្រយោជន៍ឲ្យខ្ញុំប្រព្រឹត្តអំពើខុសឆ្គងខាងផ្លូវភេទឬទេ?›។ សូមគិតអំពីរឿងនេះថែមទៀតដោយសួរខ្លួនប្អូនថា‹បើខ្ញុំចុះចាញ់ការល្បួងឲ្យប្រព្រឹត្តអំពើប្រាសចាកសីលធម៌ខាងផ្លូវភេទ តើខ្ញុំនឹងមានអារម្មណ៍យ៉ាងណា?›។ នៅដើមដំបូង មនុស្សស្រករប្អូនខ្លះប្រហែលជាពេញចិត្តនឹងប្អូន តែក្រោយមក តើប្អូននឹងមានអារម្មណ៍យ៉ាងណាពេលប្អូននៅសាលប្រជុំជាមួយឪពុកម្ដាយឬបងប្អូនរួមជំនឿ? តើប្អូននឹងមានអារម្មណ៍យ៉ាងណាពេលប្អូនអធិដ្ឋានទៅព្រះ? តើប្អូនពិតជាសុខចិត្តលះបង់ទំនាក់ទំនងល្អជាមួយព្រះដើម្បីផ្គាប់ចិត្តសិស្សរួមថ្នាក់ឬទេ?
៩, ១០. បើប្អូនមានទំនុកចិត្តថាជំនឿរបស់ប្អូនគឺត្រឹមត្រូវ តើនេះនឹងជួយប្អូនយ៉ាងណាដើម្បីមានទំនុកចិត្តកាន់តែខ្លាំង ពេលនៅជាមួយមនុស្សស្រករប្អូន?
៩ ប្រសិនបើប្អូនជាក្មេងជំទង់ ប្អូនស្ថិតក្នុងវ័យដែល«សមត្ថភាពរិះគិត»របស់ប្អូនកំពុងលូតលាស់ខ្លាំង។ (សូមអាន រ៉ូម ១២:១, ២) សូមប្រើពេលវេលានៅវ័យនេះដើម្បីគិតឲ្យបានដិតដល់អំពីមូលហេតុដែលការធ្វើជាសាក្សីព្រះយេហូវ៉ាម្នាក់គឺសំខាន់ចំពោះប្អូន។ ការរំពឹងគិតបែបនេះនឹងជួយប្អូនឲ្យពង្រឹងទំនុកចិត្តថាជំនឿរបស់ប្អូនគឺត្រឹមត្រូវ។ ក្រោយមក ពេលប្អូនឆ្លងកាត់ការបង្ខិតបង្ខំពីមនុស្សស្រករប្អូន ប្អូនអាចតបឆ្លើយដោយឥតស្ទាក់ស្ទើរនិងដោយមានទំនុកចិត្ត។ ប្អូននឹងមានអារម្មណ៍ដូចប្អូនស្រីគ្រិស្តសាសនិកម្នាក់ដែលបានពោលថា៖ «ពេលខ្ញុំទប់ទល់នឹងការបង្ខិតបង្ខំពីមនុស្សស្រករខ្ញុំ ខ្ញុំមិនធ្វើអ្វីខុសប្លែកទេ ខ្ញុំគ្រាន់តែប្រាប់អ្នកឯទៀតថាខ្ញុំជាមនុស្សប្រភេទណា។ នេះមិនគ្រាន់តែជារឿង‹សាសនា›ប៉ុណ្ណោះទេ តែនេះជាមូលដ្ឋាននៃគំនិត គោលដៅ សីលធម៌ និងជីវិតរបស់ខ្ញុំ»។
១០ ប្រាកដហើយ ប្អូនត្រូវព្យាយាមដើម្បីឲ្យប្អូននៅតែប្រកាន់ខ្ជាប់យ៉ាងម៉ឺងម៉ាត់នូវអ្វីដែលប្អូនដឹងថាត្រឹមត្រូវ។ (លូក. ១៣:២៤) ប្អូនប្រហែលជាឆ្ងល់ថាការធ្វើដូច្នេះមានឬមិនមានប្រយោជន៍។ ប៉ុន្តែ សូមចាំថា បើប្អូនបង្ហាញថាប្អូនខ្មាសគេឬសុំឲ្យគេអភ័យទោសប្អូនដោយសារគោលជំហររបស់ប្អូន នោះអ្នកឯទៀតនឹងដឹង ហើយពួកគេប្រហែលជាបង្ខិតបង្ខំប្អូនថែមទៀត។ ប៉ុន្តែ បើប្អូននិយាយដោយបង្ហាញការជឿជាក់ ប្អូនប្រហែលជាភ្ញាក់ផ្អើលថាមនុស្សស្រករប្អូននឹងឈប់បង្ខិតបង្ខំប្អូនយ៉ាងឆាប់រហ័ស។—សូមពិនិត្យបន្ថែម លូកា ៤:១២, ១៣
‹រំពឹងគិតជាមុន ដើម្បីឆ្លើយ›
១១. តើការត្រៀមខ្លួនមុនជួបប្រទះការបង្ខិតបង្ខំពីមនុស្សស្រករប្អូនមានប្រយោជន៍យ៉ាងណា?
១១ វិធានការសំខាន់មួយទៀតដើម្បីទប់ទល់នឹងការបង្ខិតបង្ខំពីមនុស្សស្រករគ្នា គឺការត្រៀមខ្លួន។ (សូមអាន សុភាសិត ១៥:២៨) ការត្រៀមខ្លួនមានន័យថាគិតគូរទុកជាមុនអំពីស្ថានការណ៍ដែលទំនងជាកើតឡើង។ ជួនកាលការធ្វើដូច្នេះ ក៏អាចជួយបង្ការមិនឲ្យមានបញ្ហាធំៗកើតឡើងដែរ។ ឧបមាថាប្អូនដើរឆ្ពោះទៅសិស្សរួមថ្នាក់មួយក្រុមដែលកំពុងជក់បារី។ តើពួកគេទំនងជាបង្ខំឲ្យប្អូនជក់បារីដែរឬទេ? ដោយគិតទុកជាមុនអំពីបញ្ហាដែលប្អូនអាចជួបប្រទះ តើប្អូនអាចធ្វើអ្វី? សុភាសិត ២២:៣ ចែងថា៖ «មនុស្សដែលមានគំនិតឆ្លៀវឆ្លាត គេឃើញសេចក្ដីអាក្រក់មក ក៏ពួនខ្លួនទៅ»។ ដូច្នេះ ប្អូនអាចជៀសផុតពីបញ្ហានេះដោយសម្រេចចិត្តដើរតាមផ្លូវផ្សេង។ នេះមិនបានសេចក្ដីថាប្អូនភ័យខ្លាចគេទេ តែជាការប្រព្រឹត្តប្រកបដោយប្រាជ្ញា។
១២. តើប្អូនអាចតបឆ្លើយយ៉ាងណាពេលប្អូនជួបប្រទះស្ថានការណ៍ពិបាកមួយ?
១២ ចុះយ៉ាងណាបើប្អូនមិនអាចគេចផុតពីស្ថានការណ៍ដូចបានរៀបរាប់នៅវគ្គមុន? ឧបមាថាមនុស្សស្រករប្អូនសួរថា៖ ‹តើឯងមានសង្សារហើយនៅ?›។ អ្វីដែលសំខាន់គឺឲ្យប្អូនធ្វើតាមការដាស់តឿននៅកូឡុស ៤:៦ដែលថា៖ «ចូរឲ្យសម្ដីរបស់អ្នករាល់គ្នាប្រកបដោយភាពសប្បុរស ប្រៀបដូចជាបានត្រូវបង់អំបិល។ ធ្វើដូច្នេះ អ្នកនឹងដឹងថាគួរឆ្លើយដូចម្ដេចចំពោះមនុស្សម្នាក់ៗ»។ ដូចខគម្ពីរនេះបង្ហើបឲ្យដឹង ចម្លើយរបស់ប្អូនចំពោះសំណួរនេះអាស្រ័យទៅលើស្ថានការណ៍។ ប្អូនប្រហែលជាមិនចាំបាច់ពន្យល់យ៉ាងយូរពីគម្ពីរទេ តែចម្លើយយ៉ាងខ្លីមួយប្រហែលជាគ្រប់គ្រាន់។ ជាឧទាហរណ៍ ពេលគេសួរថា៖ ‹តើឯងមានសង្សារហើយនៅ?› ប្អូនអាចគ្រាន់តែឆ្លើយថា៖ «នៅ» ឬ«នេះជារឿងខ្ញុំតើ!»។
១៣. ហេតុអ្វីសមត្ថភាពវែកញែកគឺសំខាន់ចាំបាច់ ពេលឆ្លើយតបទៅមនុស្សស្រករប្អូនដែលចំអកឲ្យប្អូន?
១៣ ជាញឹកញយ លោកយេស៊ូបានតបឆ្លើយយ៉ាងខ្លី ពេលដឹងថាគ្មានប្រយោជន៍បើនិយាយច្រើន។ តាមពិត ពេលហេរ៉ូឌសួរលោកយេស៊ូ លោកមិនបានឆ្លើយតបសោះ។ (លូក. ២៣:៨, ៩) ការនៅស្ងៀមច្រើនតែជាវិធីល្អមួយ ពេលមានគេសួរដោយគំរោះគំរើយ។ (សុភ. ២៦:៤, សាស្ដ. ៣:១, ៧) ផ្ទុយទៅវិញ ប្អូនប្រហែលជាសម្គាល់ថាបុគ្គលម្នាក់សួរដោយស្មោះអំពីជំនឿរបស់ប្អូន ស្តីអំពីអំពើប្រាសចាកសីលធម៌ខាងផ្លូវភេទជាដើម ទោះជាបុគ្គលនោះនិយាយប្រមាថប្អូននៅដើមដំបូងក្ដី។ (១ពេ. ៤:៤) ក្នុងករណីនោះ ប្អូនប្រហែលជាត្រូវពន្យល់យ៉ាងល្អិតល្អន់អំពីគោលជំហររបស់ប្អូន ដែលមានមូលដ្ឋានលើគម្ពីរ។ បើប្អូនត្រូវធ្វើដូច្នេះមែន កុំឲ្យការភ័យខ្លាចធ្វើឲ្យប្អូនស្ទាក់ស្ទើរឡើយ។ ចូរ«ប្រុងប្រៀប»ជានិច្ច«ដើម្បីនិយាយការពារ»ជំនឿ។—១ពេ. ៣:១៥
១៤. នៅស្ថានការណ៍ខ្លះ តើតាមរបៀបណាដែលប្អូនអាចបង្ខំមនុស្សស្រករប្អូនដោយមិនធ្វើឲ្យគេប្រកាន់?
១៤ នៅស្ថានការណ៍ខ្លះ ប្អូនប្រហែលជាអាចបង្ខិតបង្ខំមនុស្សស្រករប្អូនវិញ តែប្អូនត្រូវព្យាយាមធ្វើដូច្នេះដោយមិនធ្វើឲ្យគេប្រកាន់។ ជាឧទាហរណ៍ បើសិស្សរួមថ្នាក់បបួលប្អូនឲ្យយកបារីពីគាត់ ប្អូនអាចនិយាយថា៖ «ខ្ញុំមិនយកទេ» រួចថា៖ «ខ្ញុំស្មានថាឯងជាមនុស្សឆ្លាត! ហេតុអីឯងជក់បារីអីចឹង?»។ តើប្អូនឃើញថាការបង្ខិតបង្ខំនេះបែរជាត្រឡប់ទៅគាត់វិញឬទេ? ជាជាងប្អូនត្រូវពន្យល់មូលហេតុដែលប្អូនមិនជក់បារី តែគឺមនុស្សស្រករប្អូនវិញទេដែលត្រូវបង្ខំចិត្ត គិតអំពីមូលហេតុដែលគាត់ជក់បារី។
១៥. ពេលដែលមនុស្សស្រករប្អូនបង្ខិតបង្ខំប្អូន តើពេលណាជាពេលត្រឹមត្រូវដែលប្អូនគួរដើរចេញ? ហើយហេតុអ្វី?
១៥ ចុះយ៉ាងណាវិញ បើមនុស្សស្រករប្អូននៅតែបង្ខិតបង្ខំប្អូន ទោះជាប្អូនខំប្រឹងយ៉ាងណាក្ដី? ក្នុងករណីនោះ ជាការល្អឲ្យប្អូនដើរចេញពីពួកគេ។ បើប្អូននៅទីនោះកាន់តែយូរ នោះលទ្ធភាពដែលប្អូនធ្វើតាមការបង្ខិតបង្ខំរបស់ពួកគេនឹងមានកាន់តែច្រើន។ ដូច្នេះ ចូរចាកចេញពីទីនោះទៅ។ ប្អូនមិនគួរមានអារម្មណ៍ថាប្អូនចាញ់ពួកគេទេ ពីព្រោះប្អូនបានកាន់កាប់លើស្ថានការណ៍នោះ។ ប្អូនមិនបានក្លាយទៅជាអាយ៉ងរបស់មនុស្សស្រករប្អូនឡើយ ហើយប្អូនបានធ្វើឲ្យព្រះយេហូវ៉ារីករាយ។—សុភ. ២៧:១១
ការមាន‹គម្រោងដែលនាំឲ្យមានប្រយោជន៍›
១៦. តើតាមរបៀបណាដែលការបង្ខិតបង្ខំអាចមកពីពួកអ្នកដែលអះអាងថាជាគ្រិស្តសាសនិក?
១៦ ជួនកាល ការបង្ខិតបង្ខំឲ្យធ្វើអ្វីដែលមិនត្រឹមត្រូវ ប្រហែលជាមកពីប្អូនៗវ័យក្មេងឯទៀតដែលអះអាងថាជាអ្នកបម្រើព្រះយេហូវ៉ា។ ជាឧទាហរណ៍ ចុះបើប្អូនទៅដល់កន្លែងជប់លៀងដែលបានត្រូវរៀបចំដោយបុគ្គលបែបនោះ ហើយស្រាប់តែដឹងថាគ្មានមនុស្សពេញវ័យមើលការខុសត្រូវ? ឬចុះបើមានស្រាច្រើននៅពិធីនោះ ហើយមានគេចាប់ផ្ដើមផឹកស្រាហួសប្រមាណ? មានស្ថានការណ៍មួយចំនួនដែលអាចកើតឡើងដែលប្អូនត្រូវធ្វើតាមសមត្ថភាពវិនិច្ឆ័យរបស់ប្អូនដែលបានត្រូវអប់រំពីគម្ពីរ។ ប្អូនស្រីអាយុ១៦ឆ្នាំដែលជាគ្រិស្តសាសនិកម្នាក់បាននិយាយថា៖ «ប្អូនស្រីខ្ញុំនិងខ្ញុំបានដើរចេញពីរោងកុនដោយសារកុននោះមានពាក្យអសុរោះជាច្រើន។ អ្នកឯទៀតដែលមកជាមួយយើងនៅតែមើលកុននោះតទៅទៀត។ ឪពុកម្ដាយយើងបានសរសើរយើងដែលយើងបានធ្វើដូច្នេះ។ ប៉ុន្តែ អ្នកឯទៀតដែលមកជាមួយយើង ពួកគេខឹងយើងដោយសារយើងធ្វើឲ្យគេគិតថាពួកគេជាមនុស្សមិនល្អ»។
១៧. ពេលទៅពិធីជប់លៀង តើប្អូនអាចធ្វើអ្វីដើម្បីធ្វើតាមខ្នាតតម្រារបស់ព្រះ?
១៧ ដូចបទពិសោធន៍ខាងលើនេះបានបង្ហាញ ការធ្វើតាមសមត្ថភាពវិនិច្ឆ័យរបស់ប្អូនដែលទទួលការអប់រំពីគម្ពីរ អាចនាំឲ្យប្អូនស្ថិតនៅក្នុងស្ថានភាពពិបាក។ ប៉ុន្តែ ចូរខំធ្វើអ្វីដែលប្អូនដឹងថាត្រឹមត្រូវ។ ចូរត្រៀមខ្លួនទុកជាមុន។ បើប្អូននឹងទៅពិធីជប់លៀង សូមរៀបចំគម្រោងជាស្រេចដើម្បីចេញពីពិធីនោះ បើមានអ្វីមិនល្អកើតឡើង។ ប្អូនៗវ័យក្មេងខ្លះសន្មតជាមួយឪពុកម្ដាយថា បើពួកគេទូរស័ព្ទមកពួកគាត់ នោះឪពុកម្ដាយអាចទៅយកពួកគេពីទីនោះមុនពិធីចប់។ (ទំនុក. ២៦:៤, ៥) ការមាន«គម្រោង»បែបនេះ«នាំឲ្យមានប្រយោជន៍»។—សុភ. ២១:៥, ព.ថ.
‹ចូរឲ្យមានចិត្តរីករាយក្នុងយុវវ័យរបស់ប្អូន›
១៨, ១៩. (ក) ហេតុអ្វីប្អូនអាចប្រាកដថាព្រះយេហូវ៉ាចង់ឲ្យប្អូនមានសុភមង្គល? (ខ) តើព្រះយេហូវ៉ាមានអារម្មណ៍យ៉ាងណាចំពោះពួកអ្នកដែលទប់ទល់នឹងការបង្ខិតបង្ខំពីមនុស្សស្រករគ្នា?
១៨ ព្រះយេហូវ៉ាបង្កើតប្អូនមកឲ្យសប្បាយនឹងជីវិត ហើយចង់ឲ្យប្អូនមានសុភមង្គល។ (សូមអាន សាស្ដា ១១:៩) សូមចាំថា អ្វីដែលមនុស្សជាច្រើនដែលមានអាយុស្រករប្អូនកំពុងធ្វើ គឺគ្រាន់តែជាការ«សប្បាយមួយរយៈពេលខ្លីនឹងអំពើខុសឆ្គង»ប៉ុណ្ណោះ។ (ហេ. ១១:២៥) ព្រះដ៏ពិតចង់ឲ្យប្អូនទទួលអ្វីដែលល្អអស្ចារ្យជាងនេះទៅទៀត។ លោកចង់ឲ្យប្អូនសប្បាយជារៀងរហូត។ ហេតុនេះ ពេលគេល្បួងប្អូនឲ្យធ្វើអ្វីដែលប្អូនដឹងថាមិនត្រឹមត្រូវតាមទស្សនៈរបស់ព្រះ សូមប្អូនចាំថានៅទីបំផុត អ្វីដែលព្រះយេហូវ៉ាចង់ឲ្យប្អូនធ្វើគឺតែងតែមានប្រយោជន៍បំផុតសម្រាប់ប្អូន។
១៩ ក្នុងនាមជាមនុស្សវ័យក្មេង ប្អូនត្រូវទទួលស្គាល់ថា សូម្បីតែមនុស្សស្រករប្អូនពេញចិត្តនឹងប្អូននៅឥឡូវនេះក៏ដោយ តែច្រើនឆ្នាំក្រោយមក ពួកគេភាគច្រើនទំនងជាមិនទាំងចាំសូម្បីតែឈ្មោះរបស់ប្អូនផង។ ផ្ទុយទៅវិញ ព្រះយេហូវ៉ាកត់សម្គាល់ ពេលប្អូនទប់ទល់នឹងការបង្ខិតបង្ខំពីមនុស្សស្រករប្អូន ហើយលោកនឹងមិនភ្លេចប្អូនឬភាពស្មោះត្រង់របស់ប្អូនឡើយ។ លោកនឹង‹បើកទ្វារស្ថានសួគ៌ ដើម្បីចាក់ព្រះពរមកលើប្អូន ដែលនឹងគ្មានកន្លែងល្មមទុកបានទេ›។ (ម៉ាឡ. ៣:១០) ម្យ៉ាងទៀត លោកនឹងឲ្យសកម្មពលបរិសុទ្ធរបស់លោកដោយចិត្តទូលាយដើម្បីពង្រឹងគោលជំហររបស់ប្អូន ពេលប្អូនទន់ខ្សោយ។ ប្រាកដហើយ ព្រះយេហូវ៉ាអាចជួយប្អូនឲ្យទប់ទល់នឹងការបង្ខិតបង្ខំពីមនុស្សស្រករប្អូន!
តើអ្នកចាំឬទេ?
• តើការបង្ខិតបង្ខំពីមនុស្សស្រករគ្នាអាចមានឥទ្ធិពលយ៉ាងណា?
• តើការជឿជាក់របស់ប្អូនជួយប្អូនយ៉ាងណាក្នុងការទប់ទល់នឹងការបង្ខិតបង្ខំពីមនុស្សស្រករប្អូន?
• តើប្អូនអាចត្រៀមខ្លួនយ៉ាងដូចម្ដេចដើម្បីទប់ទល់នឹងការបង្ខិតបង្ខំពីមនុស្សស្រករប្អូន?
• តើប្អូនដឹងយ៉ាងដូចម្ដេចថាព្រះយេហូវ៉ាឲ្យតម្លៃទៅលើភាពស្មោះត្រង់របស់ប្អូន?
[សំណួរសម្រាប់វគ្គនីមួយៗ]
[រូបភាពនៅទំព័រ១៥]
ហេតុអ្វីអេរ៉ុនព្រមធ្វើរូបកូនគោមាស?
[រូបភាពនៅទំព័រ១៧]
ចូរត្រៀមខ្លួនទុកជាមុនអំពីអ្វីដែលប្អូនត្រូវនិយាយ
