តើព្រះជានរណា?
សូមរៀនពីបណ្ដាំរបស់ព្រះ
តើព្រះជានរណា?
អត្ថបទនេះលើកឡើងនូវសំណួរមួយចំនួនដែលអ្នកប្រហែលជាធ្លាប់សួរ ហើយបង្ហាញចម្លើយដែលអ្នកអាចអានពីគម្ពីររបស់អ្នក។ សាក្សីព្រះយេហូវ៉ានឹងរីករាយពិភាក្សាចម្លើយទាំងនេះជាមួយនឹងអ្នក។
១. តើព្រះជានរណា?
ព្រះពិតគឺជាអ្នកដែលបានបង្កើតអ្វីៗទាំងអស់។ គម្ពីរហៅលោកថា«ស្តេចដែលរស់ជារៀងរហូត»ដែលនេះមានន័យថាលោកគ្មានទីចាប់ផ្ដើមនិងគ្មានទីបញ្ចប់ទេ។ (ការបើកបង្ហាញ ១៥:៣) ដោយសារព្រះជាប្រភពនៃជីវិត នោះយើងគួរតែគោរពប្រណិប័តន៍លោកតែម្នាក់ប៉ុណ្ណោះ។—សូមអាន ការបើកបង្ហាញ ៤:១១
២. តើលោកជាព្រះបែបណា?
គ្មាននរណាធ្លាប់ឃើញព្រះទេ ពីព្រោះលោកជាបុគ្គលវិញ្ញាណ ដែលនេះមានន័យថាលោកមានជីវិតដែលខ្ពស់ជាងជីវិតទាំងឡាយដែលរស់នៅលើផែនដីនេះ។ (យ៉ូហាន ១:១៨; ៤:២៤) អ្វីៗដែលព្រះបានបង្កើតបានបង្ហាញឲ្យឃើញនូវបុគ្គលិកលក្ខណៈរបស់លោក។ ជាឧទាហរណ៍ ពេលយើងពិចារណាអំពីរបៀបគ្រោងបង្កើតផ្លែឈើផ្សេងៗនិងផ្កាទាំងឡាយនិងភាពខុសគ្នារបស់វា នោះយើងយល់អំពីក្ដីស្រឡាញ់និងប្រាជ្ញារបស់ព្រះ។ ទំហំនៃសកលលោកបង្ហាញប្រាប់យើងអំពីឫទ្ធានុភាពរបស់ព្រះ។—សូមអាន រ៉ូម ១:២០
យើងអាចរៀនច្រើនថែមទៀតអំពីបុគ្គលិកលក្ខណៈរបស់ព្រះពីគម្ពីរ។ ជាឧទាហរណ៍ គម្ពីរប្រាប់យើងអំពីអ្វីដែលលោកពេញចិត្តនិងមិនពេញចិត្ត អំពីរបៀបដែលលោកប្រព្រឹត្តទៅលើមនុស្ស និងអំពីរបៀបដែលលោកប្រព្រឹត្តនៅក្នុងស្ថានការណ៍ផ្សេងៗ។—សូមអាន ទំនុកតម្កើង ១០៣:៧-១០
៣. តើព្រះមាននាមឬទេ?
លោកយេស៊ូមានប្រសាសន៍ថា៖ «ឱបិតារបស់យើងដែលនៅស្ថានសួគ៌ សូមឲ្យនាមរបស់លោកបានបរិសុទ្ធ»។ (ម៉ាថាយ ៦:៩) ទោះជាព្រះមានឋានៈជាច្រើនក៏ដោយ លោកមាននាមតែមួយទេ ហើយតាមភាសានីមួយៗមានរបៀបបញ្ចេញសំឡេងខុសៗគ្នា។ ក្នុងភាសាខ្មែរ យើងហៅថា«យេហូវ៉ា»ឬជួនកាលយើងហៅថា«យ៉ាវ៉េ»។—សូមអាន ទំនុកតម្កើង ៨៣:១៨
ក្នុងគម្ពីរជាច្រើន នាមរបស់ព្រះបានត្រូវដកចេញហើយជំនួសដោយប្រើពាក្យព្រះ ឬព្រះអម្ចាស់វិញ។ ប៉ុន្តែពេលគម្ពីរបានត្រូវសរសេរ នោះមាននាមរបស់ព្រះជាង៧.០០០ដង។ ពេលលោកយេស៊ូពន្យល់អំពីបណ្ដាំរបស់ព្រះដល់បណ្ដាជន លោកបានប្រើនាមរបស់ព្រះ។ ដោយធ្វើដូច្នេះ លោកយេស៊ូបានជួយមនុស្សឲ្យស្គាល់ព្រះ។—សូមអាន យ៉ូហាន ១៧:២៦
៤. តើព្រះយេហូវ៉ាយកចិត្តទុកដាក់នឹងយើងទេ?
ព្រះយេហូវ៉ាបង្ហាញថាលោកយកចិត្តទុកដាក់នឹងយើងដោយស្ដាប់ការអធិដ្ឋានរបស់យើងម្នាក់ៗ។ (ទំនុកតម្កើង ៦៥:២) ដោយមានទុក្ខវេទនាជាច្រើន តើនេះមានន័យថាព្រះមិនយកចិត្តទុកដាក់នឹងយើងឬ? មនុស្សខ្លះនិយាយថាព្រះជាអ្នកធ្វើឲ្យយើងរងទុក្ខវេទនាដើម្បីសាកល្បងយើង តែនេះមិនមែនជាការពិតទេ។ គម្ពីរចែងថា៖ «កុំឲ្យយើងថាព្រះទ្រង់ធ្វើអាក្រក់»ឡើយ។—យ៉ូប ៣៤:១០; សូមអាន យ៉ាកុប ១:១៣
ព្រះបានលើកកិត្ដិយសយើងដោយឲ្យចិត្តសេរីដល់យើង។ យើងពិតជាដឹងគុណដែលយើងមានសេរីភាពដើម្បីសម្រេចចិត្តបម្រើព្រះ មែនទេ? (យ៉ូស្វេ ២៤:១៥) ទុក្ខវេទនាជាច្រើនកើតឡើងដោយសារមនុស្សសម្រេចចិត្តធ្វើបាបអ្នកឯទៀត។ ពេលព្រះយេហូវ៉ាឃើញភាពអយុត្ដិធម៌បែបនេះ នោះលោកឈឺចិត្តណាស់។—សូមអាន លោកុប្បត្តិ ៦:៥, ៦
បន្ដិចទៀត ព្រះយេហូវ៉ានឹងប្រើលោកយេស៊ូឲ្យបំបាត់ចោលទុក្ខវេទនា និងពួកអ្នកដែលបង្កឲ្យមានទុក្ខវេទនានោះ។ ទម្រាំដល់ពេលនោះ ព្រះយេហូវ៉ាមានមូលហេតុត្រឹមត្រូវដែលលោកអនុញ្ញាតឲ្យមានទុក្ខវេទនាជាបណ្ដោះអាសន្ន។ ភាគបន្តនៃអត្ថបទនេះនឹងពន្យល់អំពីមូលហេតុដែលព្រះអនុញ្ញាតឲ្យមានទុក្ខវេទនា។—សូមអាន អេសាយ ១១:៤
៥. តើព្រះចង់ឲ្យយើងធ្វើអ្វី?
ព្រះយេហូវ៉ាបានបង្កើតយើងឲ្យមានសមត្ថភាពដើម្បីស្គាល់និងស្រឡាញ់លោក។ លោកចង់ឲ្យយើងរៀនសេចក្ដីពិតអំពីលោក។ (ធីម៉ូថេទី១ ២:៤) ប្រសិនបើយើងសិក្សាគម្ពីរ យើងអាចស្គាល់ព្រះជាមិត្តម្នាក់របស់យើង។—សូមអាន សុភាសិត ២:៤, ៥
ដោយសារព្រះយេហូវ៉ាបានផ្ដល់ជីវិតឲ្យយើង នោះយើងគួរស្រឡាញ់លោកច្រើនជាងអ្នកណាៗទាំងអស់។ យើងអាចបង្ហាញទៅព្រះថាយើងស្រឡាញ់លោក ដោយនិយាយជាមួយលោកតាមរយៈការអធិដ្ឋាននិងធ្វើតាមអ្វីដែលលោកបង្គាប់។ (សុភាសិត ១៥:៨) ព្រះយេហូវ៉ាបង្គាប់យើងឲ្យប្រព្រឹត្តដោយសេចក្ដីស្រឡាញ់ទៅលើអ្នកឯទៀត។—សូមអាន ម៉ាកុស ១២:២៩, ៣០; យ៉ូហានទី១ ៥:៣
ដើម្បីទទួលព័ត៌មានបន្ថែម សូមមើលជំពូកទី១នៃសៀវភៅនេះដែលបានត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយដោយសាក្សីព្រះយេហូវ៉ា។
[រូបភាពនៅទំព័រ៣២]
តើមានមូលហេតុត្រឹមត្រូវដែលព្រះអនុញ្ញាតឲ្យមានទុក្ខវេទនាជាបណ្ដោះអាសន្នឬទេ?
