មហន្ដរាយធម្មជាតិ ហេតុអ្វីមានច្រើនម្ល៉េះ?

លេង

មហន្តរាយធម្មជាតិ ហេតុអ្វីមានច្រើនម្ល៉េះ?

គ្រោះមហន្តរាយធម្មជាតិដូចជាមានច្រើនណាស់ក្នុងព័ត៌មាន។ មនុស្សកាន់តែច្រើនជាងមុនគឺជាជនរងគ្រោះដោយសារគ្រោះមហន្តរាយណាមួយ។ មជ្ឈមណ្ឌលស្រាវជ្រាវចំនួននៃគ្រោះមហន្តរាយក្នុងប្រទេសបែលស៊ិចបានរាយការណ៍ថា ក្នុងឆ្នាំ២០១០តែប៉ុណ្ណោះមានគ្រោះមហន្តរាយ៣៧៣ករណី ហើយជាលទ្ធផលបានធ្វើឲ្យមនុស្សយ៉ាងហោចណាស់២៩៦.០០០នាក់ស្លាប់។

ម្យ៉ាងទៀត ក្នុងឆ្នាំថ្មីៗកន្លងទៅនេះ ចំនួនគ្រោះមហន្តរាយដែលគេរាយការណ៍បានកើនឡើងយ៉ាងច្រើន។ ជាឧទាហរណ៍ ពីឆ្នាំ១៩៧៥ដល់ឆ្នាំ១៩៩៩ មានគ្រោះមហន្តរាយធម្មជាតិតិចជាង៣០០ករណីជារៀងរាល់ឆ្នាំ។ ក៏ប៉ុន្តែ ពីឆ្នាំ២០០០ដល់ឆ្នាំ២០១០ចំនួនគ្រោះមហន្តរាយជាមធ្យមមានជិតដល់៤០០ករណីជារៀងរាល់ឆ្នាំ។ អ្នកប្រហែលជានៅក្នុងចំណោមពួកអ្នកដែលឆ្ងល់ថា‹ហេតុអ្វីមានគ្រោះមហន្តរាយធម្មជាតិច្រើនម្ល៉េះនៅសព្វថ្ងៃនេះ?›។

ទោះជាមនុស្សច្រើនតែនិយាយថា គ្រោះមហន្តរាយជា«ស្នាដៃរបស់ព្រះ»ក៏ដោយ តាមពិតនេះជាគំនិតខុសឆ្គងមួយ។ ព្រះមិនមែនជាអ្នកបណ្ដាលឲ្យមានគ្រោះមហន្តរាយដែលធ្វើឲ្យមានគ្រោះថ្នាក់ដល់មនុស្សយ៉ាងច្រើននៅសព្វថ្ងៃនេះទេ។ ទោះជាយ៉ាងនោះក៏ដោយ គម្ពីរបានទាយទុកថានឹងមានគ្រោះមហន្តរាយកើតឡើងនៅសម័យយើង។ ជាឧទាហរណ៍ នៅម៉ាថាយ ២៤:៧, ៨ លោកយេស៊ូបានមានប្រសាសន៍ថា៖ «នឹងមានរញ្ជួយដីពីកន្លែងមួយទៅកន្លែងមួយ ថែមទាំងមានការអត់ឃ្លានទៀតផង។ ការទាំងនេះគឺជាការចាប់ផ្ដើមនៃគ្រាលំបាក»។ ហេតុអ្វីលោកយេស៊ូបានទាយទុកអំពីព្រឹត្ដិការណ៍ទាំងនេះ? ហើយតើព្រឹត្ដិការណ៍ទាំងនេះបញ្ជាក់ឲ្យយើងដឹងអ្វី?

លោកយេស៊ូដែលជាបុត្ររបស់ព្រះបានឆ្លើយសំណួរដែលគេបានសួរលោកថា៖ «តើអ្វីជាសញ្ញាសម្គាល់ដែលបញ្ជាក់ . . . គ្រាចុងបញ្ចប់នៃរបៀបរបបពិភពលោក?»។ (ម៉ាថាយ ២៤:៣) លោកបានប្រាប់អំពីអ្វីៗជាច្រើនដែលនឹងកើតឡើង រួមទាំងគ្រោះមហន្តរាយដូចបានរៀបរាប់នៅខាងលើ។ ក្រោយមក លោកបាននិយាយអ្វីមួយដ៏សំខាន់ ដោយមានប្រសាសន៍ថា៖ «ពេលដែលអ្នករាល់គ្នាឃើញការទាំងនេះកើតឡើង ចូរដឹងថារាជាណាចក្ររបស់ព្រះគឺជិតដល់ហើយ»។ (លូកា ២១:៣១) ដូច្នេះ គ្រោះមហន្តរាយធម្មជាតិទាំងនោះជាសញ្ញាសម្គាល់ដ៏សំខាន់សម្រាប់យើង។ វាបញ្ជាក់ថានឹងមានការផ្លាស់ប្ដូរដ៏ធំនៅឆាប់ៗខាងមុខនេះ។

មូលហេតុមួយចំនួននៃគ្រោះមហន្តរាយធម្មជាតិ

ទោះជាយ៉ាងនោះក៏ដោយ មនុស្សជាច្រើននៅតែឆ្ងល់ថា បើព្រះមិនបានបណ្ដាលឲ្យមានគ្រោះមហន្តរាយធម្មជាតិ តើអ្នកណាឬអ្វីបានបណ្ដាលឲ្យមានទៅ? យើងអាចយល់ចម្លើយបាន លុះត្រាតែយើងទទួលស្គាល់សេចក្ដីពិតដ៏សំខាន់មួយដែលមាននៅក្នុងគម្ពីរ ដែលថា៖ «ពិភពលោកទាំងមូលនៅក្រោមអំណាចរបស់មេកំណាច»។ (យ៉ូហានទី១ ៥:១៩) ខនេះបង្ហាញថាព្រះមិនមែនជាអ្នកបណ្ដាលឲ្យមានស្ថានភាពពិបាកក្នុងពិភពលោកនេះទេ ប៉ុន្តែក្នុងករណីជាច្រើន គឺជា«មេកំណាច»ដែលជាសត្រូវរបស់ព្រះវិញ។—ការបើកបង្ហាញ ១២:៩, ១២

មេកំណាចដែលជាសត្រូវរបស់ព្រះមានគំនិតដូចអ្នកឆ្អិនក្បាលស៊ីក្បាល ឆ្អិនកន្ទុយស៊ីកន្ទុយ។ វាមិនចាត់ទុកជីវិតរបស់មនុស្សថាមានតម្លៃទេឲ្យតែវាអាចសម្រេចគោលដៅរបស់វាបាន។ ដោយសារវាជាអ្នកគ្រប់គ្រងពិភពលោកទាំងមូល វាបានធ្វើឲ្យមនុស្សមានចិត្តគំនិតដូចវាដែរ។ ច្បាស់ហើយ គម្ពីរបានបញ្ជាក់អំពីចំណុចនេះដោយទាយទុកថា នៅ«គ្រាចុងក្រោយបង្អស់» មនុស្សនឹង«ស្រឡាញ់តែខ្លួនឯង ស្រឡាញ់ប្រាក់ អួតបំប៉ោង ក្រអឺតក្រទម»។ (ធីម៉ូថេទី២ ៣:១, ២) ហេតុនេះហើយ គ្មានអ្វីចម្លែកទេដែលមេកំណាចបានបង្កើតរបៀបរបបមួយដែលដំណើរការដោយយកចិត្តគំនិតបែបនេះ និងគំនិតអាក្រក់ឯទៀតធ្វើជាមូលដ្ឋាន។ វាបំផុសបំផុលមនុស្សឲ្យជញ្ជក់យកផលប្រយោជន៍ពីអ្នកដទៃដោយគំនិតអាត្មានិយម និងចិត្តលោភលន់ ហើយនេះច្រើនតែធ្វើឲ្យមនុស្សឯទៀតរងគ្រោះ។

តើរបៀបរបបនៅសព្វថ្ងៃនេះដែលពោរពេញដោយការលោភលន់បណ្ដាលឲ្យមានគ្រោះមហន្តរាយតាមរបៀបណា? សេចក្ដីរាយការណ៍របស់អង្គការសហប្រជាជាតិអំពីគ្រោះមហន្តរាយទូទាំងពិភពលោក បានសរសេរថា៖ «ប្រជាជនច្រើនតែរស់នៅប្រមូលផ្ដុំគ្នានៅកន្លែងដែលមានគ្រោះថ្នាក់ ដូចជាតំបន់ដែលងាយរងគ្រោះទឹកជំនន់។ បន្ថែមទៅទៀត ការកាប់ព្រៃឈើ និងការបំផ្លាញតំបន់ដែលមានដីដក់ទឹក កំពុងតែកាត់បន្ថយសមត្ថភាពរបស់ធម្មជាតិក្នុងការជួយទប់ស្កាត់គ្រោះមហន្តរាយ។ លើសពីនេះទៅទៀត សកម្មភាពរបស់មនុស្សបានធ្វើឲ្យឧស្ម័នផ្ទះកញ្ចក់[ឧស្ម័នដែលស្រូបកាំរស្មីនិងកម្ដៅពីព្រះអាទិត្យ]កើនឡើង . . . ជាលទ្ធផល នេះបាននាំឲ្យមានគ្រោះថ្នាក់មួយទៀតគឺការផ្លាស់ប្ដូរអាកាសធាតុ និងការកើនឡើងនៃកម្រិតកម្ពស់ទឹកសមុទ្រ»។ ទោះជាមនុស្សនិយាយថា៖ «សកម្មភាពរបស់មនុស្ស»ជួយជំរុញសេដ្ឋកិច្ចឲ្យរីកចម្រើនក៏ដោយ តាមពិតការធ្វើដូច្នេះគឺផុសចេញពីចិត្តលោភលន់និងការគិតតែពីប្រយោជន៍ខ្លួនដែលមានពេញពាសក្នុងពិភពលោកនេះទៅវិញទេ។

ដូច្នេះ អ្នកជំនាញជាច្រើនបានទទួលស្គាល់ថា សកម្មភាពរបស់មនុស្សដែលធ្វើឡើងដោយឥតពិចារណាបាននាំឲ្យឥទ្ធិពលបំផ្លិចបំផ្លាញនៃគ្រោះមហន្តរាយធម្មជាតិមានកាន់តែខ្លាំងជាងមុនទៅទៀត។ តាមពិត មនុស្សកំពុងគាំទ្ររបៀបរបបដែលមេកំណាចប្រើដើម្បីធ្វើឲ្យមនុស្សរងទុក្ខកាន់តែខ្លាំងពេលមានគ្រោះមហន្តរាយ។

បើដូច្នេះ យើងយល់ឃើញថាគ្រោះមហន្តរាយបានកើតមានឡើងដោយសារសកម្មភាពរបស់មនុស្សដែលធ្វើឡើងដោយឥតពិចារណា។ គ្រោះមហន្តរាយខ្លះបានបំផ្លាញជីវិតមនុស្សយ៉ាងច្រើនដោយសារកន្លែងដែលគេរស់នៅ។ ក្នុងតំបន់ជាច្រើននៅផែនដី ផលប៉ះពាល់ដែលមកពីគ្រោះមហន្តរាយធម្មជាតិគឺកាន់តែធ្ងន់ធ្ងរឡើង ដោយសារសកម្មភាពរបស់មនុស្សអាក្រក់ ឬដោយសារកម្រិតជីវភាពនិងឋានៈទន់ទាបបានធ្វើឲ្យមនុស្សជាច្រើនបង្ខំចិត្តរស់នៅតំបន់ដែលងាយរងគ្រោះថ្នាក់។ មនុស្សខ្លះបានរងគ្រោះដោយសារមហន្តរាយផ្សេងៗ មិនមែនដោយសារកំហុសណាមួយរបស់មនុស្ស ឬការធ្វេសប្រហែសនោះទេ តែដោយសារ«គ្រប់ទាំងអស់ស្រេចនៅពេលវេលានឹងឱកាសវិញ»។—សាស្ដា ៩:១១

ទោះជាយ៉ាងនោះក៏ដោយ តើនឹងមានពេលមួយដែលលែងមានគ្រោះមហន្តរាយនៅលើផែនដីទៀតឬទេ? សូមឲ្យយើងពិចារណាអ្វីដែលគម្ពីរចែងអំពីរឿងនេះ។

[រូបភាពនៅទំព័រ៥]

មនុស្សរស់នៅកកកុញ

[រូបភាពនៅទំព័រ៥]

ការកាប់បំផ្លាញព្រៃឈើ

[រូបភាពនៅទំព័រ៥]

ការបំពុលបរិយាកាស

[អ្នកផ្ដល់សិទ្ធិនៅទំព័រ៥]

ទស្សនាវដ្ដីប៉មយាម