ចូររក្សាការពារចិត្ដគំនិតល្អរបស់ក្រុមជំនុំ
ចូររក្សាការពារចិត្តគំនិតល្អរបស់ក្រុមជំនុំ
«សូមឲ្យគុណដ៏វិសេសលើសលប់របស់លោកម្ចាស់យេស៊ូគ្រិស្តនៅជាមួយនឹងអ្នករាល់គ្នា ពីព្រោះអ្នករាល់គ្នាមានចិត្តគំនិតត្រឹមត្រូវ»។—ភី. ៤:២៣
តើយើងអាចបំផុសឲ្យមានចិត្តគំនិតត្រឹមត្រូវក្នុងក្រុមជំនុំយ៉ាងដូចម្ដេច . . .
ពេលសេពគប់ជាមួយបងប្អូនរួមជំនឿរបស់យើង?
ដោយខ្នះខ្នែងក្នុងកិច្ចការផ្សព្វផ្សាយ?
ដោយប្រាប់អំពីអំពើខុសឆ្គងធ្ងន់ធ្ងរ?
១. តើបងប្អូនក្នុងក្រុមជំនុំនៅទីក្រុងភីលីពនិងទីក្រុងធាទេរ៉ាបានត្រូវសរសើរដោយសារអ្វី?
បងប្អូនគ្រិស្តសាសនិកសតវត្សរ៍ទី១នៅទីក្រុងភីលីពជាអ្នកក្រ។ ក៏ប៉ុន្តែ ពួកគេមានចិត្តទូលាយ ហើយបានទុកគំរូល្អក្នុងការបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់ចំពោះបងប្អូនរួមជំនឿ។ (ភី. ១:៣-៥, ៩; ៤:១៥, ១៦) ដូច្នេះ ក្នុងសេចក្ដីបញ្ចប់នៃសំបុត្ររបស់សាវ័កប៉ូលដែលបានសរសេរក្រោមការដឹកនាំរបស់ព្រះជូនចំពោះពួកគេ គាត់អាចសរសេរបានថា៖ «សូមឲ្យគុណដ៏វិសេសលើសលប់របស់លោកម្ចាស់យេស៊ូគ្រិស្តនៅជាមួយនឹងអ្នករាល់គ្នា ពីព្រោះអ្នករាល់គ្នាមានចិត្តគំនិតត្រឹមត្រូវ»។ (ភី. ៤:២៣) ដោយសារគ្រិស្តសាសនិកនៅទីក្រុងធាទេរ៉ាបានបង្ហាញចិត្តគំនិតស្រដៀងគ្នានេះ លោកយេស៊ូគ្រិស្តដែលមានសិរីរុងរឿងនៅស្ថានសួគ៌បានប្រាប់ពួកគេថា៖ «ខ្ញុំស្គាល់ការប្រព្រឹត្ត សេចក្ដីស្រឡាញ់ ជំនឿ កិច្ចបម្រើ និងការស៊ូទ្រាំរបស់អ្នក ក៏ដឹងថាការប្រព្រឹត្តរបស់អ្នកឥឡូវនេះ គឺល្អប្រសើរជាងការប្រព្រឹត្តរបស់អ្នកកាលពីមុន»។—បប. ២:១៩
២. តើចិត្តគំនិតរបស់យើងមានឥទ្ធិពលទៅលើចិត្តគំនិតរបស់ក្រុមជំនុំយ៉ាងដូចម្ដេច?
២ នៅសព្វថ្ងៃនេះ ក្រុមជំនុំនីមួយៗរបស់សាក្សីព្រះយេហូវ៉ាបង្ហាញចិត្តគំនិតមួយបែបៗ។ ក្រុមជំនុំខ្លះមានកេរ្ដិ៍ឈ្មោះខាងការបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់និងមានភាពកក់ក្ដៅ។ ក្រុមជំនុំខ្លះទៀតមានកេរ្ដិ៍ឈ្មោះខាងការផ្សព្វផ្សាយអំពីរាជាណាចក្រ និងមានបងប្អូនយ៉ាងច្រើនចូលរួមក្នុងកិច្ចបម្រើពេញពេល។ ពេលយើងមានចិត្តគំនិតល្អ នោះយើងធ្វើឲ្យក្រុមជំនុំមានសាមគ្គីភាព និងជួយរក្សាការពារចិត្តគំនិតនោះរហូត។ (១កូ. ១:១០) ផ្ទុយទៅវិញ ចិត្តគំនិតមិនល្អអាចធ្វើឲ្យបងប្អូនក្នុងក្រុមជំនុំកាត់បន្ថយសកម្មភាពក្នុងកិច្ចបម្រើរបស់ព្រះ បាត់បង់ចិត្តខ្នះខ្នែងក្នុងកិច្ចការផ្សព្វផ្សាយ ហើយថែមទាំងត្រាប្រណីចំពោះអ្នកដែលប្រព្រឹត្តអំពើខុសឆ្គងធ្ងន់ធ្ងរទៀតផង។ (១កូ. ៥:១; បប. ៣:១៥, ១៦) តើក្រុមជំនុំរបស់អ្នកមានចិត្តគំនិតបែបណា? តើអ្នកអាចជួយរក្សាឲ្យមានចិត្តគំនិតល្អក្នុងក្រុមជំនុំយ៉ាងដូចម្ដេច?
បំផុសឲ្យមានចិត្តគំនិតល្អ
៣, ៤. តើយើងអាច«អរព្រះគុណដល់[ព្រះយេហូវ៉ា]នៅក្នុងពួកជំនុំធំ»យ៉ាងដូចម្ដេច?
៣ អ្នកតែងទំនុកតម្កើងបានច្រៀងថា៖ «ទូលបង្គំនឹងអរព្រះគុណដល់[ព្រះយេហូវ៉ា]នៅក្នុងពួកជំនុំធំ ទូលបង្គំនឹងសរសើរដល់ទ្រង់នៅកណ្ដាលមហាជន»។ (ទំនុក. ៣៥:១៨) ពេលអ្នកតែងទំនុកតម្កើងនៅជាមួយនឹងអ្នកបម្រើឯទៀតរបស់ព្រះយេហូវ៉ា គាត់មិនស្ទាក់ស្ទើរក្នុងការច្រៀងសរសើរលោកនោះទេ។ កិច្ចប្រជុំដែលមានជារៀងរាល់សប្ដាហ៍ ដូចជាការសិក្សាទស្សនាវដ្ដីប៉មយាមជាដើម គឺជាឱកាសដ៏ល្អដែលយើងអាចបង្ហាញចិត្តខ្នះខ្នែង ដោយលើកដៃឆ្លើយ និងបញ្ជាក់ពីជំនឿរបស់យើង។ ជាការល្អឲ្យយើងទាំងអស់គ្នាសួរខ្លួនថា‹តើខ្ញុំប្រើឯកសិទ្ធិនេះដោយរួមចំណែកឆ្លើយសំណួរឲ្យបានច្រើនបំផុតនៅកិច្ចប្រជុំឬទេ? តើខ្ញុំរៀបចំប្រជុំយ៉ាងល្អ ហើយឆ្លើយដោយមានន័យខ្លឹមសារឬទេ? ក្នុងឋានៈជាមេគ្រួសារ តើខ្ញុំជួយកូនៗរបស់ខ្ញុំរៀបចំចម្លើយទុកជាមុន ហើយបង្រៀនពួកគេឲ្យឆ្លើយចេញពីពាក្យរបស់ខ្លួនឬទេ?›។
៤ ដូចដាវីឌបានបញ្ជាក់ យើងអាចបង្ហាញថាយើងបានតាំងចិត្តធ្វើអ្វីដែលត្រឹមត្រូវតាមរយៈចម្រៀងដែលយើងច្រៀងនៅឯកិច្ចប្រជុំ។ គាត់បានច្រៀងថា៖ «ទូលបង្គំបានតាំងចិត្តជាស្រេច ឱព្រះអង្គអើយ! ចិត្តទូលបង្គំបានតាំងស្រេចហើយ ទូលបង្គំនឹងច្រៀង អើ! ទូលបង្គំនឹងច្រៀងសរសើរ»។ (ទំនុក. ៥៧:៧) ចម្រៀងដែលយើងប្រើនៅកិច្ចប្រជុំផ្ដល់ឱកាសល្អឲ្យយើង«ច្រៀងសរសើរ»ទៅព្រះយេហូវ៉ាដោយមានចិត្តដែលបានតាំងស្រេចហើយ។ បើយើងមិនសូវចេះច្រៀងចម្រៀងខ្លះៗ ជាការល្អឲ្យយើងហាត់ច្រៀងចម្រៀងទាំងនោះនៅពេលមានការគោរពប្រណិប័តន៍ជាក្រុមគ្រួសារ មែនទេ? «កាលនៅមានជីវិតនៅឡើយ» សូមឲ្យយើងទាំងអស់គ្នាតាំងចិត្ត«ច្រៀងថ្វាយព្រះយេហូវ៉ាជាដរាប» ហើយ‹កាលយើងមាននៅៗឡើយ› សូម‹ច្រៀងសរសើរដល់ព្រះនៃយើង›។—ទំនុក. ១០៤:៣៣
៥, ៦. តើយើងអាចបង្ហាញចិត្តទូលាយនិងទទួលអ្នកឯទៀតដោយរាក់ទាក់យ៉ាងដូចម្ដេច? ហើយតើការធ្វើដូច្នេះនាំឲ្យមានអ្វីនៅក្នុងក្រុមជំនុំ?
៥ ការទទួលបងប្អូនរួមជំនឿដោយរាក់ទាក់ជាវិធីមួយទៀតដើម្បីលើកទឹកចិត្តបងប្អូនក្នុងក្រុមជំនុំឲ្យបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់។ ក្នុងជំពូកចុងក្រោយនៃសំបុត្ររបស់ប៉ូលដែលបានត្រូវសរសេរជូនបងប្អូនជនជាតិហេប្រឺ គាត់បានរួមបញ្ចូលការដាស់តឿនថា៖ «ចូរបន្តស្រឡាញ់គ្នាជាបងប្អូន។ កុំភ្លេចទទួលអ្នកឯទៀតដោយរាក់ទាក់»។ (ហេ. ១៣:១, ២) ការអញ្ជើញបងប្អូនឲ្យមកពិសាអាហារជាមួយគ្នា ដូចជាអ្នកធ្វើដំណើរត្រួតពិនិត្យ និងប្រពន្ធរបស់គាត់ ឬជាមួយនឹងបងប្អូនដែលបម្រើពេញពេលក្នុងក្រុមជំនុំ គឺជាវិធីដ៏ល្អប្រសើរដើម្បីបង្ហាញចិត្តរាក់ទាក់។ សូមអញ្ជើញស្ត្រីមេម៉ាយ គ្រួសារដែលមានតែឪពុកឬម្ដាយ ឬបងប្អូនឯទៀតដែលអាចទទួលប្រយោជន៍ដោយចូលរួមញ៉ាំបាយជាមួយយើងម្ដងម្កាល ឬចូលរួមក្នុងការគោរពប្រណិប័តន៍ជាក្រុមគ្រួសារជាមួយយើង។
៦ ប៉ូលបានណែនាំធីម៉ូថេឲ្យដាស់តឿនអ្នកឯទៀតដោយ«ប្រាប់ពួកគេឲ្យព្យាយាមធ្វើអំពើល្អ ហើយធ្វើជាអ្នកមានខាងការល្អប្រសើរ ដោយប្រុងប្រៀបចែករំលែកជានិច្ច ហើយរក្សាគ្រឹះដ៏ល្អមួយសម្រាប់អនាគតខ្លួនទុកជាទ្រព្យសម្បត្ដិ។ ធ្វើដូច្នេះ ពួកគេនឹងចាប់យ៉ាងជាប់នូវជីវិតដ៏ពិតប្រាកដ»។ (១ធី. ៦:១៧-១៩) ក្នុងខទាំងនេះ ប៉ូលបានលើកទឹកចិត្តបងប្អូនរួមជំនឿឲ្យបង្ហាញចិត្តទូលាយ។ ទោះជាមានវិបត្ដិសេដ្ឋកិច្ចក៏ដោយ យើងអាចបង្ហាញចិត្តទូលាយបាន។ វិធីដ៏ល្អមួយក្នុងការធ្វើដូច្នេះគឺដោយផ្ដល់ជាមធ្យោបាយធ្វើដំណើរដល់អ្នកដែលត្រូវការ ពេលដែលយើងទៅផ្សព្វផ្សាយ ទៅកិច្ចប្រជុំ និងមកពីកិច្ចប្រជុំវិញ។ ចុះយ៉ាងណាចំពោះពួកអ្នកដែលបានទទួលប្រយោជន៍ពីការប្រព្រឹត្តដែលបង្ហាញពីសេចក្ដីស្រឡាញ់ស្មោះត្រង់ទាំងនេះ? ពួកគេនឹងបំផុសឲ្យមានចិត្តគំនិតល្អក្នុងក្រុមជំនុំ បើពួកគេបង្ហាញចិត្តដឹងគុណ ប្រហែលជាដោយជួយចេញចំណាយទៅលើថ្លៃសាំងដែលកាន់តែឡើងថ្លៃនោះ តាមលទ្ធភាពរបស់ពួកគេ។ បន្ថែមទៅទៀត បើយើងរៀបចំចំណាយពេលច្រើនថែមទៀតជាមួយបងប្អូនរួមជំនឿ នោះនឹងធ្វើឲ្យពួកគាត់មានអារម្មណ៍ថាខ្លួនមានតម្លៃ ហើយថាយើងស្រឡាញ់ពួកគាត់ មែនទេ? ពេលយើងប្រព្រឹត្តល្អ«ដល់បងប្អូនរួមជំនឿរបស់យើង» ហើយប្រុងប្រៀបចែករំលែកពេលវេលានិងធនធានជាមួយនឹងពួកគេ យើងមិនគ្រាន់តែស្រឡាញ់ពួកគាត់កាន់តែខ្លាំងនោះទេ ប៉ុន្តែក៏ជួយបង្កើតឲ្យមានភាពកក់ក្ដៅនិងចិត្តគំនិតល្អក្នុងក្រុមជំនុំដែរ។—កាឡ. ៦:១០
៧. តើការចេះរក្សាការសម្ងាត់របស់អ្នកឯទៀតជួយឲ្យមានចិត្តគំនិតល្អក្នុងក្រុមជំនុំយ៉ាងដូចម្ដេច?
៧ ប៉ុន្តែ សូមពិចារណាអំពីហេតុការណ៍ផ្សេងទៀតដែលពង្រឹងចំណងនៃសេចក្ដីស្រឡាញ់ដែលយើងមានជាមួយនឹងបងប្អូនរួមជំនឿ ពោលគឺចំណងមិត្តភាព និងការរក្សាការសម្ងាត់។ (សូមអាន សុភាសិត ១៨:២៤) មិត្តភក្ដិដ៏ពិតប្រាកដចេះរក្សាការសម្ងាត់។ ពេលបងប្អូនរបស់យើងនិយាយអំពីអ្វីដែលមាននៅក្នុងចិត្ត និងគំនិតរបស់គាត់ប្រាប់យើង ហើយគាត់ជឿជាក់ថាយើងមិននិយាយរឿងនោះប្រាប់អ្នកឯទៀត នោះអាចធ្វើឲ្យចំណងនៃសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់យើងកាន់តែរឹងមាំ។ សូមឲ្យយើងជួយឲ្យក្រុមជំនុំមានសេចក្ដីស្រឡាញ់ដូចជាក្រុមគ្រួសារមួយ ដោយធ្វើជាមិត្តភក្ដិដ៏គួរឲ្យទុកចិត្តដែលចេះរក្សាការសម្ងាត់។—សុភ. ២០:១៩
ចូរមានចិត្តខ្នះខ្នែងក្នុងកិច្ចការផ្សព្វផ្សាយ
៨. តើក្រុមជំនុំនៅទីក្រុងឡៅឌីសេបានទទួលឱវាទអ្វី? ហើយហេតុអ្វី?
៨ លោកយេស៊ូមានប្រសាសន៍ទៅកាន់ក្រុមជំនុំនៅទីក្រុងឡៅឌីសេថា៖ «ខ្ញុំស្គាល់ការប្រព្រឹត្តរបស់អ្នក អ្នកគឺមិនត្រជាក់ហើយក៏មិនក្ដៅដែរ ខ្ញុំចង់ឲ្យអ្នកត្រជាក់ ឬក៏ក្ដៅ។ ដូច្នេះ ដោយសារអ្នកក្ដៅឧណ្ហៗ មិនត្រជាក់ហើយមិនក្ដៅ នោះខ្ញុំនឹងខ្ជាក់អ្នកចេញពីមាត់ខ្ញុំ»។ (បប. ៣:១៥, ១៦) ក្រុមជំនុំនៅទីក្រុងឡៅឌីសេខ្វះចិត្តខ្នះខ្នែងក្នុងកិច្ចការផ្សព្វផ្សាយ។ ចិត្តគំនិតបែបនេះទំនងជាមានឥទ្ធិពលទៅលើចំណងមិត្តភាពរបស់ពួកគេផងដែរ។ ដូច្នេះ ដោយសេចក្ដីស្រឡាញ់ លោកយេស៊ូបានឲ្យឱវាទទៅពួកគេថា៖ «ខ្ញុំកែតម្រង់ ហើយប្រដៅអស់អ្នកដែលខ្ញុំស្រឡាញ់។ ដូច្នេះ ចូរមានចិត្តខ្នះខ្នែង ហើយប្រែចិត្តចុះ»។—បប. ៣:១៩
៩. តើចិត្តគំនិតរបស់យើងចំពោះកិច្ចការផ្សព្វផ្សាយមានឥទ្ធិពលយ៉ាងណាទៅលើចិត្តគំនិតរបស់ក្រុមជំនុំ?
៩ ដើម្បីបំផុសឲ្យមានចិត្តគំនិតល្អក្នុងក្រុមជំនុំ យើងគួរពិចារណាអំពីចិត្តខ្នះខ្នែងរបស់យើងចំពោះកិច្ចការផ្សព្វផ្សាយ។ ក្រុមជំនុំបានត្រូវរៀបចំឡើងដើម្បីស្វែងរកមនុស្សដែលមានលក្ខណៈដូចចៀមក្នុងតំបន់ផ្សាយ ហើយបង្រៀនគេអំពីសេចក្ដីពិត។ ហេតុនេះហើយ យើងត្រូវខ្នះខ្នែងដូចលោកយេស៊ូក្នុងការបង្រៀនមនុស្សឲ្យក្លាយទៅជាអ្នកកាន់តាម។ (ម៉ាថ. ២៨:១៩, ២០; លូក. ៤:៤៣) ពេលយើងមានចិត្តខ្នះខ្នែងកាន់តែខ្លាំងក្នុងកិច្ចការផ្សព្វផ្សាយ នោះសាមគ្គីភាពក្នុងការធ្វើជា«អ្នករួមការងារជាមួយនឹងព្រះ»ក៏កាន់តែរឹងមាំដែរ។ (១កូ. ៣:៩) ពេលយើងផ្សព្វផ្សាយជាមួយនឹងបងប្អូនឯទៀតឃើញពួកគាត់ការពារជំនឿរបស់ខ្លួនគាត់ ហើយបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ពួកគាត់ចំពោះព្រះយេហូវ៉ានិងសេចក្ដីពិត នោះយើងនឹងស្រឡាញ់ ហើយគោរពពួកគាត់កាន់តែខ្លាំង។ បន្ថែមទៅទៀត ការចូលរួមក្នុងកិច្ចការផ្សព្វផ្សាយជាមួយគ្នានាំឲ្យមានសាមគ្គីភាពនៅក្នុងក្រុមជំនុំ។—សូមអាន ភីលីព ១:២៧
១០. ពេលយើងធ្វើឲ្យកិច្ចការផ្សព្វផ្សាយរបស់យើងកាន់តែមានប្រសិទ្ធភាព តើនោះមានឥទ្ធិពលយ៉ាងណាទៅលើចិត្តគំនិតរបស់បងប្អូនឯទៀតនៅក្នុងក្រុមជំនុំ?
១០ ការខំព្យាយាមធ្វើឲ្យកិច្ចការផ្សព្វផ្សាយរបស់យើងកាន់តែមានប្រសិទ្ធភាពក៏មានឥទ្ធិពលល្អទៅលើអ្នកឯទៀតដែរ។ ពេលយើងបង្ហាញការយកចិត្តទុកដាក់កាន់តែខ្លាំងទៅលើមនុស្សដែលយើងជួប ហើយព្យាយាមធ្វើឲ្យព័ត៌មាននោះជ្រាបចូលទៅក្នុងចិត្តរបស់អ្នកស្ដាប់ នោះយើងនឹងខ្នះខ្នែងចូលរួមក្នុងកិច្ចការផ្សព្វផ្សាយកាន់តែច្រើន។ (ម៉ាថ. ៩:៣៦, ៣៧) បើយើងមានចិត្តខ្នះខ្នែង នោះក៏ធ្វើឲ្យបងប្អូនរបស់យើងមានចិត្តខ្នះខ្នែងដែរ។ លោកយេស៊ូបានចាត់ពួកអ្នកកាន់តាមរបស់លោកឲ្យទៅផ្សព្វផ្សាយជាគូៗជាជាងទៅតែម្នាក់ឯង។ (លូក. ១០:១) នេះមិនគ្រាន់តែនាំឲ្យទទួលការលើកទឹកចិត្ត និងទទួលការបង្ហាត់បង្រៀនប៉ុណ្ណោះទេ តែក៏ធ្វើឲ្យពួកគេមានចិត្តខ្នះខ្នែងកាន់តែខ្លាំងដែរ។ យើងពិតជាចង់ផ្សព្វផ្សាយជាមួយនឹងបងប្អូនរួមជំនឿដែលមានចិត្តខ្នះខ្នែង មែនទេ? ចិត្តខ្នះខ្នែងរបស់ពួកគេលើកទឹកចិត្តយើង និងជួយយើងឲ្យបន្តផ្សព្វផ្សាយ។—រ៉ូម ១:១២
កុំត្អូញត្អែរនិងកុំលាក់អំពើខុសឆ្គង
១១. តើបណ្ដាជនអ៊ីស្រាអែលខ្លះនៅជំនាន់ម៉ូសេបានបណ្ដុះឲ្យមានចិត្តគំនិតបែបណា? ហើយតើនោះមានឥទ្ធិពលយ៉ាងណាទៅលើពួកគេ?
១១ គ្រាន់តែប៉ុន្មានសប្ដាហ៍ក្រោយពីពួកគេក្លាយទៅជាប្រជាជាតិមួយ បណ្ដាជនអ៊ីស្រាអែលចាប់ផ្ដើមមានចិត្តគំនិតដែលមិនចេះស្កប់ចិត្ត ហើយត្អូញត្អែរ។ ចិត្តគំនិតនេះនាំឲ្យពួកគេបះបោរប្រឆាំងនឹងព្រះយេហូវ៉ា និងអ្នកដែលតំណាងលោក។ (និក្ខ. ១៦:១, ២) ក្នុងចំណោមអ្នកដែលបានចាកចេញពីស្រុកអេស៊ីបមានតែបណ្ដាជនមួយក្រុមតូចប៉ុណ្ណោះ ដែលនៅមានជីវិតចូលក្នុងស្រុកសន្យា។ សូម្បីតែម៉ូសេក៏មិនបានចូលក្នុងស្រុកនោះដែរ ដោយសារប្រតិកម្មរបស់គាត់ចំពោះចិត្តគំនិតអាក្រក់របស់បណ្ដាជនអ៊ីស្រាអែល! (ចោ. ៣២:៤៨-៥២) នៅសព្វថ្ងៃនេះ តើយើងអាចធ្វើយ៉ាងណាដើម្បីកុំឲ្យធ្លាក់ខ្លួនមានចិត្តគំនិតមិនល្អ?
១២. តើយើងអាចប្រុងប្រយ័ត្នដើម្បីកុំឲ្យចាប់ផ្ដើមមានចិត្តគំនិតត្អូញត្អែរយ៉ាងដូចម្ដេច?
១២ យើងត្រូវប្រុងប្រយ័ត្នដើម្បីកុំឲ្យចាប់ផ្ដើមមានចិត្តគំនិតត្អូញត្អែរ។ ការបង្ហាញចិត្តរាបទាបនិងការគោរពចំពោះប្រមុខភាពនឹងជួយយើង។ នៅដំណាលគ្នានោះ យើងក៏ត្រូវគិតអំពីពួកអ្នកដែលយើងសេពគប់ជាមួយដែរ។ ការមិនចេះជ្រើសរើសការកម្សាន្ត ឬការចំណាយពេលច្រើនពេកជាមួយនឹងអ្នករួមការងារ ឬសិស្សរួមថ្នាក់ដែលមិនមែនជាអ្នកធ្វើតាមគោលការណ៍ដ៏សុចរិតអាចនាំឲ្យមានគ្រោះថ្នាក់។ យើងបង្ហាញថាយើងមានប្រាជ្ញា បើយើងដាក់កម្រិតទៅលើការសេពគប់របស់យើងជាមួយមនុស្សដែលមានចិត្តគំនិតមិនល្អ ឬពួកអ្នកដែលលើកទឹកចិត្តឲ្យធ្វើតាមតែគំនិតខ្លួន។—សុភ. ១៣:២០
១៣. តើឥទ្ធិពលអាក្រក់ដែលមកពីការត្អូញត្អែរអាចនាំឲ្យមានបញ្ហាអ្វីទៀតដែលបង្ខូចចំណងមិត្តភាពជាមួយនឹងព្រះយេហូវ៉ា?
១៣ ឥទ្ធិពលអាក្រក់ដែលមកពីការត្អូញត្អែរអាចនាំឲ្យមានបញ្ហាផ្សេងទៀតដែលបង្ខូចចំណងមិត្តភាពជាមួយនឹងព្រះយេហូវ៉ា។ ជាឧទាហរណ៍ ការត្អូញត្អែរអាចបង្ខូចសាមគ្គីភាពនិងសន្ដិភាពរបស់ក្រុមជំនុំ។ បន្ថែមទៅទៀត ការត្អូញត្អែរអំពីបងប្អូនរួមជំនឿ ប្រហែលជាមិនគ្រាន់តែធ្វើឲ្យពួកគេឈឺចិត្តប៉ុណ្ណោះទេ តែនេះក៏អាចក្លាយទៅជាការនិយាយដើមឬនិយាយបង្កាច់បង្ខូចគេនិងការជេរប្រមាថដែលជាអំពើខុសឆ្គងដែរ។ (លេវី. ១៩:១៦; ១កូ. ៥:១១) ក្នុងក្រុមជំនុំនៅសតវត្សរ៍ទី១ អ្នកខ្លះដែលចេះតែត្អូញត្អែរបាន«មើលងាយអ្នកដែលមានអំណាចលើពួកគេ និងនិយាយប្រមាថអ្នកដែលព្រះបានផ្ដល់កិត្ដិយសឲ្យផង»។ (យូ. ៨, ១៦) ព្រះប្រាកដជាមិនពេញចិត្តចំពោះការត្អូញត្អែរបែបនេះដែលប្រឆាំងនឹងបុរសដែលមានភារកិច្ចទទួលខុសត្រូវក្នុងក្រុមជំនុំឡើយ។
១៤, ១៥. (ក) បើយើងបណ្ដោយឲ្យនរណាម្នាក់ប្រព្រឹត្តអំពើខុសឆ្គង តើអាចមានឥទ្ធិពលយ៉ាងណាទៅលើក្រុមជំនុំទាំងមូល? (ខ) បើយើងដឹងថាបងប្អូនណាម្នាក់ប្រព្រឹត្តអំពើខុសឆ្គងដោយសម្ងាត់ តើយើងគួរធ្វើយ៉ាងណា?
១៤ ចុះយ៉ាងណាបើយើងដឹងថាបងប្អូនណាម្នាក់បានប្រព្រឹត្តអំពើខុសឆ្គងដោយសម្ងាត់ ដូចជាផឹកស្រាហួសប្រមាណ មើលរូបអាសអាភាស ឬមានរបៀបរស់នៅដែលប្រាសចាកសីលធម៌? (អេភ. ៥:១១, ១២) ការធ្វើមិនដឹងមិនឮរបស់យើងចំពោះអំពើខុសឆ្គងនោះអាចរារាំងសកម្មពលបរិសុទ្ធរបស់ព្រះយេហូវ៉ា និងបំផ្លាញសេចក្ដីសុខសាន្តរបស់ក្រុមជំនុំទាំងមូល។ (កាឡ. ៥:១៩-២៣) ដូចពួកគ្រិស្តសាសនិកជំនាន់ដើមដែលនៅទីក្រុងកូរិនថូសត្រូវតែបំបាត់អំពើអាក្រក់ សព្វថ្ងៃនេះ យើងក៏ត្រូវបំបាត់ឥទ្ធិពលអាក្រក់ណាដែលមានក្នុងក្រុមជំនុំដើម្បីរក្សាចិត្តគំនិតល្អរបស់ក្រុមជំនុំដែរ។ តើអ្នកអាចធ្វើយ៉ាងណាដើម្បីជួយការពារសេចក្ដីសុខសាន្តរបស់ក្រុមជំនុំ?
១៥ ដូចយើងបានពិចារណានៅខាងដើម ជាការសំខាន់ណាស់ឲ្យយើងចេះរក្សាការសម្ងាត់ចំពោះរឿងខ្លះៗ ជាពិសេសពេលអ្នកឯទៀតនិយាយប្រាប់យើងអំពីអារម្មណ៍និងគំនិតរបស់ពួកគេ។ ការនិយាយរឿងសម្ងាត់របស់នរណាម្នាក់ជាអ្វីដែលខុស ហើយពិតជាធ្វើឲ្យគាត់ឈឺចិត្តណាស់! ទោះជាយ៉ាងនោះក៏ដោយ ពេលនរណាម្នាក់ប្រព្រឹត្តអំពើខុសឆ្គងធ្ងន់ធ្ងរ នោះបងប្អូនដែលដឹងគួរប្រាប់រឿងនេះដល់ពួកអ្នកចាស់ទុំក្នុងក្រុមជំនុំដែលមានភារកិច្ចទទួលខុសត្រូវ។ (សូមអាន លេវីវិន័យ ៥:១) ដូច្នេះ បើយើងដឹងថាបងប្រុសឬបងស្រីម្នាក់បានប្រព្រឹត្តអំពើខុសឆ្គងបែបនោះ យើងគួរលើកទឹកចិត្តគាត់ឲ្យទៅប្រាប់ពួកអ្នកចាស់ទុំ និងសុំជំនួយពីពួកគាត់។ (យ៉ា. ៥:១៣-១៥) ប៉ុន្តែ បើគាត់មិនប្រាប់ក្នុងរយៈពេលមួយសមរម្យ យើងគួរប្រាប់អំពើខុសឆ្គងនោះដល់ពួកអ្នកចាស់ទុំ។
១៦. តើការប្រាប់អំពីអំពើខុសឆ្គងធ្ងន់ធ្ងរជួយរក្សាការពារចិត្តគំនិតរបស់ក្រុមជំនុំយ៉ាងដូចម្ដេច?
១៦ ក្រុមជំនុំរបស់គ្រិស្តសាសនិកជាកន្លែងដែលធ្វើឲ្យមនុស្សមានអារម្មណ៍ថាខ្លួនមានសុវត្ថិភាព ហើយយើងត្រូវជួយការពារស្ថានភាពនេះដោយប្រាប់ពួកអ្នកចាស់ទុំអំពីអំពើខុសឆ្គងធ្ងន់ធ្ងរ។ បើពួកអ្នកចាស់ទុំអាចជួយបុគ្គលដែលប្រព្រឹត្តអំពើខុសឆ្គងនោះឲ្យភ្ញាក់ខ្លួន ហើយគាត់ព្រមទទួលការកែតម្រង់ រួចប្រែចិត្ត នោះគាត់មិនបង្កគ្រោះថ្នាក់ដល់ចិត្តគំនិតរបស់ក្រុមជំនុំទៀតឡើយ។ ប៉ុន្តែ ចុះយ៉ាងណាបើអ្នកប្រព្រឹត្តអំពើខុសឆ្គងធ្ងន់ធ្ងរនោះមិនព្រមប្រែចិត្ត ហើយមិនព្រមធ្វើតាមឱវាទដែលប្រកបដោយសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ពួកអ្នកចាស់ទុំ? គាត់នឹងត្រូវបណ្ដាច់មិត្តភាព ឬដកចេញពីក្រុមជំនុំ ដើម្បី«បំផ្លាញ»ឥទ្ធិពលអាក្រក់ពីក្នុងចំណោមយើងទាំងអស់គ្នា ហើយក៏ដើម្បីរក្សាការពារចិត្តគំនិតរបស់ក្រុមជំនុំដែរ។ (សូមអាន កូរិនថូសទី១ ៥:៥) ការរក្សាការពារចិត្តគំនិតរបស់ក្រុមជំនុំតម្រូវឲ្យយើងម្នាក់ៗប្រព្រឹត្តដោយត្រឹមត្រូវ សហការជាមួយនឹងក្រុមអ្នកចាស់ទុំ និងការពារបងប្អូនរួមជំនឿ។
បំផុសឲ្យមាន«សាមគ្គីភាពដែលមកពីសកម្មពលរបស់ព្រះ»
១៧, ១៨. តើអ្វីនឹងជួយយើងឲ្យមាន«សាមគ្គីភាពដែលមកពីសកម្មពលរបស់ព្រះ»?
១៧ ដោយ«ប្រុងស្ដាប់សេចក្ដីបង្រៀនរបស់ពួកសាវ័ក» ពួកអ្នកកាន់តាមលោកយេស៊ូនៅជំនាន់ដើមបានជួយបណ្ដុះឲ្យមានចិត្តគំនិតសាមគ្គីគ្នាក្នុងក្រុមជំនុំ។ (សកម្ម. ២:៤២) ពួកគេឲ្យតម្លៃចំពោះឱវាទដែលមកពីគម្ពីរ និងការណែនាំពីបុរសចាស់ទុំ។ សព្វថ្ងៃនេះ ដោយសារពួកអ្នកចាស់ទុំសហការជាមួយខ្ញុំបម្រើដែលស្មោះត្រង់ហើយចេះពិចារណា នោះក្រុមជំនុំទាំងអស់បានត្រូវលើកទឹកចិត្ត និងទទួលជំនួយដើម្បីរក្សាឲ្យមានសាមគ្គីភាព។ (១កូ. ១:១០) ពេលយើងធ្វើតាមការណែនាំក្នុងគម្ពីរដែលផ្ដល់ឲ្យតាមរយៈអង្គការព្រះយេហូវ៉ា ហើយធ្វើតាមការណែនាំរបស់ពួកអ្នកចាស់ទុំ នោះយើងបង្ហាញជាភ័ស្តុតាងថាយើង«ព្យាយាមរក្សាឲ្យមានសាមគ្គីភាពដែលមកពីសកម្មពលរបស់ព្រះ ដោយមានសេចក្ដីសុខសាន្តទុកជាចំណងដែលនាំឲ្យមានឯកភាព»។—អេភ. ៤:៣
១៨ ដូច្នេះ សូមឲ្យយើងខំព្យាយាមរក្សាការពារចិត្តគំនិតល្អក្នុងក្រុមជំនុំ។ បើយើងធ្វើដូច្នេះ យើងអាចមានទំនុកចិត្តថា៖ ‹គុណដ៏វិសេសលើសលប់របស់លោកម្ចាស់យេស៊ូគ្រិស្តនឹងនៅជាមួយនឹងយើង ពីព្រោះយើងមានចិត្តគំនិតត្រឹមត្រូវ›។—ភី. ៤:២៣
[សំណួរសម្រាប់វគ្គនីមួយៗ]
[រូបភាពនៅទំព័រ២២]
តើអ្នកជួយបំផុសឲ្យមានចិត្តគំនិតល្អដោយរៀបចំចម្លើយដែលមានន័យខ្លឹមសារឬទេ?
[រូបភាពនៅទំព័រ២៣]
ចូរជួយបំផុសឲ្យមានចិត្តគំនិតល្អដោយហាត់ច្រៀងចម្រៀងរបស់យើង
