ជំពូកទីដប់បួន
ការរួមរស់ជាមួយគ្នារហូតដល់ចាស់
១, ២. (ក) តើមានការផ្លាស់ប្ដូរយ៉ាងណា កាលដែលមានវ័យចាស់? (ខ) តើបុរសដែលកោតខ្លាចព្រះក្នុងសម័យព្រះគម្ពីរស្កប់ចិត្តយ៉ាងណា ក្នុងកាលដែលមានវ័យចាស់?
ពេលយើងចាស់ទៅ នោះមានការផ្លាស់ប្ដូរជាច្រើន។ ភាពទន់ខ្សោយខាងរាងកាយធ្វើឲ្យយើងអស់កម្លាំង។ រាល់ដងពេលយើងឆ្លុះកញ្ចក់ យើងតែងមើលឃើញមានថែមទៀតនូវផ្នត់ជ្រួញនៅលើផ្ទៃមុខ និងសក់ស្កូវច្រើនជាង ថែមទាំងក្បាលក៏ចាប់ផ្ដើមទំពែកជាបណ្ដើរៗ។ ការចងចាំខ្លះរបស់យើងចាប់ផ្ដើមអន់ទៅៗ។ ពេលដែលកូនរៀបការនិងមានចៅ នោះទំនាក់ទំនងថ្មីក្នុងគ្រួសារក៏ចាប់ផ្ដើមមានឡើង។ ចំពោះអ្នកខ្លះពេលចូលនិវត្តន៍ នោះជីវិតរបស់គាត់បានកែប្រែទាំងស្រុង។
២ តាមការពិត ពេលចូលដល់វ័យចាស់អាចជាវ័យមួយដ៏ពិបាក។ (សាស្ដា ១២:១-៨) ក៏ប៉ុន្តែ សូមពិចារណាមើលពួកអ្នកបំរើរបស់ព្រះនៅសម័យព្រះគម្ពីរ។ នៅទីបំផុត ទោះជាពួកគាត់នឹងស្លាប់ក៏ដោយ ពួកគាត់បានទទួលប្រាជ្ញានិងការយោគយល់ ហើយនេះបានធ្វើឲ្យពួកគាត់ស្កប់ចិត្តជាខ្លាំងក្នុងកាលដែលមានវ័យចាស់។ (លោកុប្បត្តិ ២៥:៨; ៣៥:២៩; យ៉ូប ១២:១២; ៤២:១៧) តើពួកគាត់ទទួលបានជោគជ័យនិងចិត្តរីករាយយ៉ាងណា ក្នុងកាលដែលមានវ័យចាស់? ប្រាកដមែនហើយ ដោយរស់នៅស្របតាមគោលការណ៍ដែលបានកត់ទុកក្នុងព្រះគម្ពីរដែលយើងមាននៅសព្វថ្ងៃនេះ។—ទំនុកដំកើង ១១៩:១០៥; ធីម៉ូថេទី២ ៣:១៦, ១៧
៣. តើប៉ុលបានជូនឱវាទអ្វីដល់មនុស្សវ័យចាស់?
៣ សាវ័កប៉ុលបានផ្ដល់ការណែនាំដ៏ល្អក្នុងសំបុត្ររបស់គាត់ជូនទីតុសនិងអស់អ្នកដែលមានវ័យចាស់។ គាត់បានសរសេរថា៖ «ត្រូវទូន្មានឲ្យពួកចាស់ៗដឹងខ្នាត មានចិត្តនឹងធឹង ហើយធ្ងន់ធ្ងរ ឲ្យមានសេចក្ដីជំនឿ សេចក្ដីស្រឡាញ់ នឹងសេចក្ដីខ្ជាប់ខ្ជួនដ៏ត្រឹមត្រូវផង ឲ្យពួកស្ត្រីចាស់ៗបានបែបដូចគ្នា ទាំងប្រព្រឹត្តបែបគួរនឹងពួកស្ត្រីបរិសុទ្ធ មិនត្រូវនិយាយដើមគេ ឬជាប់ស្រាទំពាំងបាយជូរឡើយ ត្រូវខំបង្រៀនសេចក្ដីត្រឹមត្រូវវិញ»។ (ទីតុស ២:២, ៣) ការធ្វើតាមពាក្យទាំងនេះ អាចជួយអ្នកឲ្យប្រឈមមុខនឹងភាពពិបាកក្នុងពេលមានវ័យចាស់នោះ។
ការសម្របទៅតាមកូន ពេលកូនបែកផ្ទះ
៤, ៥. តើមាតាបិតាជាច្រើនមានអារម្មណ៍យ៉ាងណា ពេលកូនរបស់គាត់បែកផ្ទះ ហើយតើអ្នកខ្លះបានសម្របទៅតាមស្ថានភាពថ្មីយ៉ាងដូចម្ដេច?
៤ ការផ្លាស់ប្ដូរមុខនាទី តម្រូវឲ្យមានការសម្របទៅតាម។ នេះគឺជាការពិតមែន! ពេលកូនៗពេញវ័យបែកផ្ទះ និងបានរៀបការនោះ។ ចំពោះមាតាបិតាជាច្រើន នេះជាលើកដំបូងដែលគាត់ដឹងយ៉ាងប្រាកដថា គាត់ចាប់ផ្ដើមចាស់ទៅៗ។ ទោះជាគាត់សប្បាយចិត្តដែលកូនរបស់គាត់ បានក្លាយជាមនុស្សពេញវ័យក៏ដោយ តែមាតាបិតាតែងខ្វល់ខ្វាយថា តើគាត់បានខំធ្វើអស់ពីសមត្ថភាពហើយឬនៅ ក្នុងការរៀបចំកូនៗឲ្យចេះគ្រប់គ្រងខ្លួនឯង ពេលកូនៗចង់បែកផ្ទះនោះ។ ហើយមាតាបិតាអាចនឹករលឹកទៅដល់កូនៗ ដោយសារតែកូនលែងនៅផ្ទះជាមួយគាត់ទៀតហើយ។
៥ គួរឲ្យយោគយល់មែន ដែលមាតាបិតាបន្តមានចិត្តខ្វល់ខ្វាយនឹងសុខុមាលភាពនៃកូនរបស់គាត់ ទោះជាកូនបានបែកផ្ទះហើយក៏ដោយ។ មាតាម្នាក់បានពោលថា៖ «ប្រសិនបើខ្ញុំអាចឮដំណឹងជារឿយៗពីកូនរបស់ខ្ញុំ ដើម្បីធ្វើឲ្យខ្ញុំអាចទុកចិត្តថាពួកគេសុខសប្បាយធម្មតា នោះនឹងធ្វើឲ្យខ្ញុំសប្បាយចិត្តមែន»។ បិតាម្នាក់រៀបរាប់ថា៖ «នៅពេលដែលកូនស្រីរបស់យើងបានបែកផ្ទះ នោះគឺជាគ្រាដ៏ពិបាកបំផុត។ គ្រួសាររបស់យើងដូចជាបានបាត់បង់អ្វីមួយ ពីព្រោះយើងតែងតែធ្វើអ្វីៗជាមួយគ្នា»។ ដោយសារកូនរបស់គាត់បានបែកផ្ទះនោះ តើមាតាបិតាទាំងនេះអាចដោះស្រាយបញ្ហាយ៉ាងណា? ក្នុងករណីជាច្រើន ពួកគាត់បង្ហាញនូវការយកចិត្តទុកដាក់ទៅលើអ្នកដទៃហើយជួយគេ។
៦. តើអ្វីជួយរក្សាឲ្យទំនាក់ទំនងគ្រួសារបានប្រសើរ?
៦ នៅពេលដែលកូនរៀបការ នោះមុខនាទីរបស់មាតាបិតាក៏ផ្លាស់ប្ដូរ។ លោកុប្បត្តិ ២:២៤ ចែងថា៖ «ដោយហេតុនោះ បានជាមនុស្សប្រុសនឹងលាចេញពីឪពុកម្ដាយខ្លួន ទៅនៅជាប់នឹងប្រពន្ធវិញ ហើយអ្នកទាំង២នោះនឹងត្រឡប់ជាសាច់តែ១សុទ្ធ»។ ការទទួលស្គាល់នូវគោលការណ៍របស់ព្រះ ស្តីអំពីប្រមុខភាពនិងការមានរបៀបរៀបរយ នឹងជួយមាតាបិតាឲ្យរក្សានូវទស្សនៈត្រឹមត្រូវ។—កូរិនថូសទី១ ១១:៣; ១៤:៣៣, ៤០
៧. តើបិតាម្នាក់បានបណ្ដុះនូវអាកប្បកិរិយាដ៏ល្អយ៉ាងណា ពេលដែលកូនស្រីៗរបស់គាត់បានរៀបការហើយបែកផ្ទះនោះ?
៧ ក្រោយពីកូនស្រីពីរនាក់របស់គូស្វាមីភរិយានេះបានរៀបការ ហើយបានបែកផ្ទះ នោះពួកគាត់បានដឹងថាជីវិតរបស់ពួកគាត់ដូចជាបាត់បង់អ្វីមួយ។ នៅមុនដំបូង ឪពុកដូចជាមានអារម្មណ៍តូចចិត្តនឹងកូនប្រសាប្រុសរបស់គាត់។ ក៏ប៉ុន្តែ កាលដែលគាត់បានសញ្ជឹងគិតអំពីគោលការណ៍នៃប្រមុខភាព នោះគាត់បានទទួលស្គាល់ថា ឥឡូវកូនប្រសារបស់គាត់ជាអ្នកមើលខុសត្រូវក្នុងក្រុមគ្រួសាររបស់គេផ្ទាល់។ ដូច្នេះហើយ នៅពេលដែលកូនស្រីពីរនាក់បានសុំយោបល់ពីគាត់ នោះគាត់បានសួរកូនស្រីថាតើស្វាមីរបស់កូនគិតយ៉ាងណា ហើយក្រោយមក គាត់បានខំគាំទ្រអស់ពីសមត្ថភាព។ កូនប្រសាប្រុសរបស់គាត់ឥឡូវចាត់ទុកគាត់ជាមិត្តម្នាក់ និងទទួលយកឱវាទរបស់គាត់ដែរ។
៨, ៩. តើតាមរបៀបណាដែលមាតាបិតាបានសម្របទៅតាមភាពគ្រប់គ្រងខ្លួនឯងរបស់កូន ដែលជាមនុស្សពេញវ័យហើយនោះ?
៨ ចុះយ៉ាងណា ប្រសិនបើអ្នកទើបនឹងរៀបការថ្មីៗ ហើយមាតាបិតារបស់អ្នកចង់ឲ្យអ្នកធ្វើអ្វីដែលគាត់គិតថាប្រសើរជាង ផ្ទុយទៅវិញអ្នកមិនបានធ្វើតាមនោះ តែតាមបទគម្ពីរគឺមិនខុសទេ? គូស្វាមីភរិយាដែលមានកូនរៀបការហើយ ពន្យល់ថា៖ «យើងតែងតែជួយពួកគេឲ្យឃើញនូវទស្សនៈរបស់ព្រះយេហូវ៉ា។ ប៉ុន្តែ បើយើងឥតយល់ស្របនឹងសេចក្ដីសម្រេចចិត្តរបស់ពួកគេទេ យើងក៏មិនអន់ចិត្តឡើយ តែយើងផ្ដល់ការគាំទ្រនិងការលើកទឹកចិត្តវិញ»។
៩ នៅប្រទេសខ្លះក្នុងភូមិភាគអាស៊ី មាតាខ្លះមានការពិបាកនឹងទទួលយកនូវភាពគ្រប់គ្រងខ្លួនឯងនៃកូនប្រុសរបស់គាត់។ ក៏ប៉ុន្តែ ប្រសិនបើមាតាទាំងឡាយគោរពនូវរបៀបរៀបរយនិងប្រមុខភាពគ្រីស្ទាន នោះពួកគាត់នឹងឃើញថា ការរង្កៀសចិត្តគ្នាជាមួយកូនប្រសាស្រីរបស់ខ្លួន នឹងបានកាត់បន្ថយ។ ស្ត្រីគ្រីស្ទានម្នាក់យល់ឃើញថា ពេលកូនប្រុសគាត់បែកផ្ទះ នោះមាន«ការដឹងគុណកាន់តែខ្លាំងឡើង»។ គាត់មានចិត្តរំភើប ពេលឃើញថាពួកគេមានសមត្ថភាពមើលថែទាំគ្រួសារថ្មីរបស់គេ។ ជាលទ្ធផល នេះបានសេចក្ដីថា គេមានការធូរស្រាលខាងចិត្តគំនិតពីបន្ទុកដែលគាត់និងស្វាមីរបស់គាត់មាន កាលដែលពួកគាត់កាន់តែចាស់ទៅ។
ចូរពង្រឹងចំណងអាពាហ៍ពិពាហ៍របស់អ្នក
១០, ១១. តើឱវាទអ្វីក្នុងបទគម្ពីរនឹងជួយមនុស្ស ដែលស្ថិតនៅក្នុងបច្ឆិមវ័យឲ្យជៀសវាងពីការល្បួងខ្លះៗនោះ?
១០ មនុស្សមានប្រតិកម្មផ្សេងៗពេលមកដល់បច្ឆិមវ័យ។ បុរសខ្លះស្លៀកពាក់យ៉ាងស្អាតប្លែក ដោយចង់ឲ្យគេមើលទៅក្មេងជាង។ ស្ត្រីជាច្រើនខ្វល់ខ្វាយអំពីការប្រែប្រួលដែលមានមកពីការអស់រដូវ។ គួរឲ្យសោកស្ដាយមែន ដែលបុគ្គលស្ថិតក្នុងបច្ឆិមវ័យខ្លះបានធ្វើឲ្យគូរបស់ខ្លួនអាក់អន់ចិត្ត និងមានចិត្តប្រច័ណ្ឌ ដោយព្រោះតែបុគ្គលនោះនិយាយចែចង់នឹងមនុស្សភេទផ្ទុយដែលក្មេងជាងខ្លួន។ ប៉ុន្តែ ពួកបុរសដែលកោតខ្លាចព្រះ គឺមាន«គំនិតនឹងធឹង» ដោយទប់ទល់នឹងបំណងចិត្តដែលខុសឆ្គង។ (ពេត្រុសទី១ ៤:៧) ពួកស្ត្រីដែលមានគំនិតចាស់ទុំ ក៏ខំរក្សាឲ្យអាពាហ៍ពិពាហ៍របស់ខ្លួនបានស្ថិតស្ថេរដែរ ដោយបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់ចំពោះស្វាមីរបស់ខ្លួន និងមានចិត្តប្រាថ្នាចង់ផ្គាប់ព្រះទ័យព្រះយេហូវ៉ា។
១១ ដោយព្រះបានបណ្ដាលឲ្យតែង នោះស្តេចលេមយួលបានកត់ទុកនូវសេចក្ដីសរសើរចំពោះ‹ភរិយាដែលមានសមត្ថភាព› ដោយផ្ដល់រង្វាន់ជូនស្វាមីនាង«បានសេចក្ដីល្អ មិនមែនអាក្រក់ឡើយ រហូតដល់អស់១ជីវិតនាង»។ ស្វាមីគ្រីស្ទានម្នាក់នឹងយោគយល់ជានិច្ច ពីរបៀបដែលភរិយារបស់គាត់ខំទ្រាំនឹងទុក្ខលំបាកខាងផ្លូវចិត្ត ដែលភរិយាពិសោធក្នុងកំឡុងបច្ឆិមវ័យនោះ។ ដោយគាត់មានសេចក្ដីស្រឡាញ់ នោះនឹងជំរុញឲ្យគាត់‹សរសើរនាង›។—សុភាសិត ៣១:១០, ១២, ២៨
១២. តើតាមរបៀបណាដែលគូស្វាមីភរិយា អាចមានទំនាក់ទំនងកាន់តែជិតស្និទ្ធឡើង កាលដែលមានវ័យចាស់ទៅនោះ?
១២ ក្នុងកំឡុងឆ្នាំដ៏មមាញឹកនៃការចិញ្ចឹមកូន អ្នកទាំងពីរប្រហែលជាមានចិត្តរីករាយក្នុងការចាត់ទុកសេចក្ដីប្រាថ្នារបស់ខ្លួនជាអ្វីដ៏មិនសំខាន់ ដើម្បីមើលថែទាំកូននិងបំពេញសេចក្ដីត្រូវការរបស់ពួកគេ។ ក្រោយពីកូនៗបែកផ្ទះទៅ នេះគឺជាពេលដើម្បីផ្ដោតអារម្មណ៍ជាថ្មី មកលើទំនាក់ទំនងជាស្វាមីភរិយារបស់អ្នកវិញ។ ស្វាមីម្នាក់និយាយថា៖ «ពេលដែលកូនស្រីៗរបស់ខ្ញុំបានបែកផ្ទះ ខ្ញុំបានចាប់ផ្ដើមដើរលេងតែពីរនាក់ជាមួយភរិយារបស់ខ្ញុំម្ដងទៀត»។ ស្វាមីម្នាក់ទៀតនិយាយថា៖ «យើងខំយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះសុខភាពរបស់គ្នាទៅវិញទៅមក និងរំឭកខ្លួនឯងអំពីតម្រូវការឲ្យហាត់ប្រាណ»។ ដើម្បីកុំឲ្យមានអារម្មណ៍កណ្ដោចកណ្ដែង គាត់និងភរិយាអញ្ជើញសមាជិកឯទៀតក្នុងក្រុមជំនុំឲ្យមកលេងជាមួយពួកគាត់។ ត្រូវហើយ ការបង្ហាញការចាប់អារម្មណ៍នឹងអ្នកដទៃនាំឲ្យមានពរច្រើន។ ម្យ៉ាងវិញទៀត នេះក៏ផ្គាប់ព្រះទ័យព្រះយេហូវ៉ាដែរ។—ភីលីព ២:៤; ហេព្រើរ ១៣:២, ១៦
១៣. តើការនិយាយឥតលាក់លៀមនិងដោយទៀងត្រង់ មានសារៈសំខាន់យ៉ាងណាពេលគូស្វាមីភរិយាមានវ័យចាស់នោះ?
១៣ កុំឲ្យអ្នកនិងគូរបស់អ្នកឈប់និយាយគ្នា។ ចូរនិយាយជាមួយគ្នាដោយឥតលាក់លៀម។ (សុភាសិត ១៧:២៧) ស្វាមីម្នាក់និយាយថា៖ «យើងយល់ចិត្តគ្នាកាន់តែច្រើនឡើង ដោយយកចិត្តទុកដាក់ និងចេះគិតដល់គ្នាទៅវិញទៅមក»។ ភរិយារបស់គាត់ឯកភាព ដោយពោលថា៖ «កាលដែលយើងមានវ័យចាស់ទៅ យើងចូលចិត្តផឹកតែជាមួយគ្នា សំណេះសំណាលគ្នា និងធ្វើអ្វីៗរួមគ្នា»។ ដោយអ្នកនិយាយដ៏ឥតលាក់លៀមនិងទៀងត្រង់ប្រាប់គ្នាទៅវិញទៅមកនោះ គឺអាចជួយពង្រឹងចំណងអាពាហ៍ពិពាហ៍របស់អ្នកឲ្យបានរឹងមាំដែលនឹងបង្ការពីការពាធារបស់សាតាំង ដែលវាជាអ្នកបំផ្លិចបំផ្លាញអាពាហ៍ពិពាហ៍។
សប្បាយជាមួយចៅៗរបស់អ្នក
១៤. តើជីដូនរបស់ធីម៉ូថេមានមុខនាទីសំខាន់យ៉ាងណា ពេលធីម៉ូថេបានធំឡើងជាគ្រីស្ទានម្នាក់?
១៤ ចៅៗជា«មកុដ»ដល់មនុស្សចាស់។ (សុភាសិត ១៧:៦) ការមានមិត្តភាពជាមួយចៅៗគួរជាទីពេញចិត្តមែន ដែលបង្កើនកម្លាំងខាងរាងកាយនិងធ្វើឲ្យមានកម្លាំងចិត្តទៀតផង។ ព្រះគម្ពីរបានចែងសរសើរពីឡូអ៊ីស ដែលជាជីដូនម្នាក់ដែលបានរួមដៃជាមួយកូនស្រីរបស់គាត់ឈ្មោះ អ៊ើនីស ក្នុងការចែកប្រាប់ជំនឿរបស់គាត់ជូនធីម៉ូថេដែលជាចៅ។ ក្មេងនេះបានធំឡើង ដោយដឹងថាម្ដាយនិងជីដូនរបស់ខ្លួន បានចាត់ទុកសេចក្ដីពិតខាងព្រះគម្ពីរជាអ្វីដែលមានតម្លៃ។—ធីម៉ូថេទី២ ១:៥; ៣:១៤, ១៥
១៥. ស្តីអំពីចៅៗ តើជីដូនជីតាអាចផ្ដល់អ្វីដ៏មានតម្លៃ? ប៉ុន្តែតើពួកគាត់គួរជៀសវាងអ្វី?
១៥ ដូច្នេះហើយ នេះជាផ្នែកដ៏ពិសេសមួយ ដែលជីដូនជីតាអាចផ្ដល់ឲ្យនូវអ្វីដ៏មានតម្លៃជាទីបំផុត។ ជីដូនជីតាអើយ! អ្នកបានចែកប្រាប់ចំណេះរបស់អ្នកអំពីគោលបំណងរបស់ព្រះយេហូវ៉ា ដល់កូនអ្នករួចទៅហើយ។ តែឥឡូវអ្នកក៏អាចធ្វើដូចគ្នានេះដល់ចៅរបស់អ្នកផងដែរ! ក្មេងជាច្រើននាក់មានចិត្តរំភើបណាស់ពេលឮជីដូនជីតារបស់គេនិយាយរ៉ាយរ៉ាប់អំពីរឿងក្នុងព្រះគម្ពីរនោះ។ ប្រាកដហើយ អ្នកមិនចង់ដណ្ដើមយកភារកិច្ចនៃបិតារបស់ពួកគេ ដើម្បីបង្ហាត់បង្រៀនសេចក្ដីពិតពីព្រះគម្ពីរដល់ចៅរបស់អ្នកនោះទេ។ (ចោទិយកថា ៦:៧) ផ្ទុយទៅវិញ អ្នកគ្រាន់តែចង់ជួយបង្គ្រប់ភារកិច្ចរបស់បិតាប៉ុណ្ណោះ។ សូមឲ្យសេចក្ដីអធិស្ឋានរបស់អ្នកបានដូចអ្នកតែងបទទំនុកដំកើងនេះដែលថ្លែងថា៖ «ឱព្រះអង្គអើយ! សូមកុំលះបង់ចោលទូលបង្គំឡើយ ទោះទាំងវេលាដែលទូលបង្គំចាស់សក់ស្កូវហើយផង ដរាបដល់ទូលបង្គំបានថ្លែងប្រាប់ពីព្រះចេស្ដាទ្រង់ ដល់ដំណមនុស្សជាន់ក្រោយ នឹងពីឥទ្ធានុភាពទ្រង់ ដល់ពួកអ្នកដែលត្រូវកើតខាងមុខ»។—ទំនុកដំកើង ៧១:១៨; ៧៨:៥, ៦
១៦. តើតាមរបៀបណាដែលជីដូនជីតាត្រូវជៀសវាងពីការធ្វើជាដើមហេតុនៃភាពតានតឹងចិត្តក្នុងគ្រួសារគាត់?
១៦ គួរឲ្យសោកស្ដាយមែន ជីដូនជីតាខ្លះទំរើសចៅដល់ម្ល៉េះ ដែលធ្វើឲ្យមានភាពតានតឹងរវាងពួកគាត់និងកូនគាត់។ ក៏ប៉ុន្តែ ចិត្តសប្បុរសដ៏ស្មោះរបស់អ្នក ប្រហែលជាអាចធ្វើឲ្យចៅៗមានអារម្មណ៍ស្រួលនឹងប្រាប់អ្នកនូវរឿងណាខ្លះ ពេលដែលចៅៗមិនចង់ប្រាប់រឿងនោះដល់មាតាបិតារបស់ពួកគេ។ ជួនកាលក្មេងៗសង្ឃឹមថា ជីដូនជីតាដ៏សប្បុរសរបស់ពួកគេនឹងកាន់ជើងពួកគេ ទាស់នឹងមាតាបិតារបស់ខ្លួន។ តើនេះនឹងត្រូវធ្វើយ៉ាងណាទៅ? ចូរឲ្យមានប្រាជ្ញា និងលើកទឹកចិត្តចៅៗឲ្យប្រាប់រឿងដល់មាតាបិតារបស់ពួកគេដោយឥតលាក់លៀម។ អ្នកអាចពន្យល់ថា នេះនឹងផ្គាប់ព្រះហឫទ័យព្រះយេហូវ៉ា។ (អេភេសូរ ៦:១-៣) បើត្រូវការចាំបាច់ អ្នកអាចស្ម័គ្រចិត្តត្រាយផ្លូវឲ្យចៅៗ ដោយឲ្យចៅៗទៅនិយាយជាមួយមាតាបិតាជាមុន។ ចូរនិយាយត្រង់ៗជាមួយចៅរបស់អ្នក អំពីអ្វីដែលអ្នកបានដឹងក្នុងប៉ុន្មានឆ្នាំមកនេះ។ សេចក្ដីទៀងត្រង់និងឥតលាក់លៀមរបស់អ្នក អាចជាប្រយោជន៍ដល់ចៅ។
ចូរប្រែប្រួលពេលដែលអ្នកចាស់ទៅ
១៧. តើអស់អ្នកដែលជាគ្រីស្ទានមានវ័យចាស់ គួរតែត្រាប់តាមការប្ដេជ្ញាចិត្តអ្វីរបស់អ្នកតែងបទទំនុកដំកើង?
១៧ កាលដែលអ្នកមានវ័យចាស់ទៅ អ្នកនឹងឃើញថាអ្នកមិនអាចធ្វើអ្វីៗបានទាំងអស់ ដូចជាអ្នកធ្លាប់បានធ្វើពីមុន ឬធ្វើនូវអ្វីទាំងអស់ដែលអ្នកចង់ធ្វើនោះទេ។ តើយើងសុខចិត្តទទួលស្គាល់នូវភាពចាស់ជរារបស់ខ្លួនយ៉ាងដូចម្ដេច? នៅក្នុងគំនិតរបស់អ្នក អ្នកអាចមានអារម្មណ៍ថាអ្នកមានអាយុ៣០ឆ្នាំ ប៉ុន្តែបើអ្នកឆ្លុះកញ្ចក់មួយភ្លែតនេះបង្ហាញឲ្យឃើញនូវហេតុការណ៍ពិតទៅវិញ។ ដូច្នេះសូមកុំឲ្យតូចចិត្តឡើយ។ អ្នកតែងបទទំនុកដំកើងបានទូលអង្វរព្រះយេហូវ៉ាថា៖ «សូមកុំបោះបង់ចោលទូលបង្គំ ក្នុងកាលដែលចាស់ជរាឡើយ ហើយកុំលះបង់ទូលបង្គំ ក្នុងកាលដែលមានកំឡាំងអន់ថយនោះដែរ»។ សូមអ្នកប្ដេជ្ញាចិត្តត្រាប់តាមអ្នកតែងបទទំនុកដំកើងនេះចុះ! គាត់បានពោលថា៖ «ឯទូលបង្គំនឹងមានសង្ឃឹមជានិច្ច ហើយនឹងសរសើរដល់ទ្រង់កាន់តែច្រើនឡើង»។—ទំនុកដំកើង ៧១:៩, ១៤
១៨. តើគ្រីស្ទានដែលមានគំនិតចាស់ទុំ អាចប្រើពេលក្នុងការចូលនិវត្តន៍ឲ្យមានប្រយោជន៍យ៉ាងដូចម្ដេច?
១៨ មនុស្សជាច្រើនបានគ្រោងទុកជាមុន ដើម្បីបង្កើននូវការសរសើរថ្វាយព្រះយេហូវ៉ា ក្រោយពីគេបានចូលនិវត្តន៍ពីការងារខាងលោកីយ៍នោះ។ បិតាម្នាក់ដែលចូលនិវត្តន៍ហើយ ពន្យល់ប្រាប់ថា៖ «ខ្ញុំបានគ្រោងទុកជាមុននូវអ្វីដែលខ្ញុំនឹងធ្វើ ពេលដែលកូនស្រីរបស់យើងរៀនចប់ពីសាលា។ ខ្ញុំបានតាំងចិត្តចាប់ផ្ដើមផ្សព្វផ្សាយពេញពេល។ ហើយខ្ញុំនឹងលក់ក្រុមហ៊ុនពាណិជ្ជកម្មរបស់ខ្ញុំ ដើម្បីអាចមានពេលទំនេរបំរើព្រះយេហូវ៉ាឲ្យបានពេញលេញជាង។ ខ្ញុំបានអធិស្ឋានដើម្បីអាចទទួលការដឹកនាំពីព្រះ»។ ប្រសិនបើអ្នកជិតដល់អាយុចូលនិវត្តន៍ សូមទទួលយកការលើកទឹកចិត្តពីសេចក្ដីប្រកាសរបស់ព្រះដ៏ជាអ្នកបង្កើតដ៏ខ្ពស់ថ្កើងដែលថា៖ «គឺអញនេះពិត រហូតដល់ឯងចាស់ជរាផង អញនឹងបីឯង ដរាបដល់ឯងមានសក់ស»។—អេសាយ ៤៦:៤
១៩. ចំពោះអស់អ្នកដែលមានវ័យចាស់ទៅ តើមានឱវាទអ្វីសំរាប់ពួកគាត់?
១៩ ការប្រែប្រួលទៅតាមការចូលនិវត្តន៍ គឺមិនស្រួលនោះទេ។ សាវ័កប៉ុលបានឲ្យឱវាទបុរសដែលមានវ័យចាស់ឲ្យ«មានចិត្តនឹងធឹង»។ នេះតម្រូវឲ្យចេះទប់ចិត្ត ដោយមិនធ្វើតាមទំនោរចិត្តចង់បានជីវិតស្រណុកស្រួលនោះទេ។ គឺប្រហែលជាត្រូវមានកិច្ចការប្រចាំថ្ងៃដែលត្រូវធ្វើនិងភាពគ្រប់គ្រងខ្លួនឯងកាន់តែខ្លាំងឡើងជាងមុនៗទៅទៀត ក្រោយពីចូលនិវត្តន៍នោះ។ ដូច្នេះ សូមឲ្យជាប់រវល់«ធ្វើការព្រះអម្ចាស់ ឲ្យបរិបូរជាដរាបចុះ! ដោយដឹងថា ការដែលអ្នករាល់គ្នាខំប្រឹងធ្វើក្នុងព្រះអម្ចាស់ នោះមិនមែនឥតប្រយោជន៍ទេ!»។ (កូរិនថូសទី១ ១៥:៥៨) ចូរពង្រីកសកម្មភាពរបស់អ្នកដើម្បីជួយអ្នកដទៃ។ (កូរិនថូសទី២ ៦:១៣) ពួកគ្រីស្ទានជាច្រើនធ្វើការនេះ ដោយផ្សព្វផ្សាយដំណឹងល្អយ៉ាងខ្នះខ្នែង តាមល្បឿនដែលស្របទៅតាមអាយុរបស់ខ្លួន។ កាលដែលអ្នកមានវ័យចាស់ទៅ ចូរ«ឲ្យមានសេចក្ដីជំនឿ សេចក្ដីស្រឡាញ់ នឹងសេចក្ដីខ្ជាប់ខ្ជួនដ៏ត្រឹមត្រូវផង»។—ទីតុស ២:២
ការប្រឈមមុខនឹងសេចក្ដីស្លាប់នៃគូរបស់អ្នក
២០, ២១. (ក) ក្នុងរបបលោកីយ៍នេះ នៅទីបំផុត តើអ្វីដែលនឹងធ្វើឲ្យគូស្វាមីភរិយាបែកគ្នានោះ? (ខ) តើតាមរបៀបណាដែលអាណផ្ដល់គំរូយ៉ាងល្អចំពោះគូដែលមានចិត្តសោកសៅ?
២០ គឺគួរឲ្យសោកស្ដាយមែន ដែលថាក្នុងរបបលោកីយ៍នេះ នៅទីបំផុតនោះគូស្វាមីភរិយានឹងបែកគ្នាដោយសារសេចក្ដីស្លាប់ នេះជាហេតុការណ៍ពិត។ គូស្វាមីភរិយាគ្រីស្ទានជាច្រើនដែលកាន់ទុក្ខ ដោយសារស្វាមីឬភរិយារបស់ខ្លួនបានស្លាប់ទៅ ពួកគេដឹងថាបុគ្គលជាទីស្រឡាញ់របស់គេឥឡូវនេះកំពុងតែដេកលក់ ហើយពួកគេមានទំនុកចិត្តថា ពួកគេនឹងឃើញគូរបស់ខ្លួនម្ដងទៀត។ (យ៉ូហាន ១១:១១, ២៥) ប៉ុន្តែទោះជាយ៉ាងនេះក៏ដោយ ពេលស្វាមីឬភរិយាស្លាប់នោះ គឺគេនៅតែសោកសៅដដែល។ តើស្វាមីឬភរិយាដែលនៅរស់នឹងប្រឈមមុខរឿងនេះយ៉ាងណាទៅបាន? a
២១ ការនឹកចាំពីបុគ្គលខ្លះក្នុងព្រះគម្ពីរ ក៏អាចជួយបានដែរ។ ក្រោយពីអាណបានរៀបការអស់ប្រាំពីរឆ្នាំមក នោះគាត់បានទៅជាស្ត្រីមេម៉ាយ ហើយពេលយើងអានកំណត់ហេតុអំពីគាត់ នោះគាត់មានអាយុ៨៤ឆ្នាំទៅហើយ។ យើងអាចប្រាកដក្នុងចិត្តថា គាត់ពិតជាសោកសៅយ៉ាងខ្លាំង ពេលដែលស្វាមីគាត់ស្លាប់ទៅនោះ។ តើគាត់បានដោះស្រាយនឹងបញ្ហានេះយ៉ាងណា? គាត់បានផ្ដល់កិច្ចបំរើបរិសុទ្ធថ្វាយព្រះយេហូវ៉ានៅព្រះវិហារ ទាំងយប់ទាំងថ្ងៃ។ (លូកា ២:៣៦-៣៨) ក្នុងជីវិតជាស្ត្រីមេម៉ាយរបស់អាណតែងតែពោរពេញទៅដោយភាពសោកសៅ ភាពកណ្ដោចកណ្ដែង តែអ្វីដែលអាចជួយគាត់ឲ្យបំបាត់បញ្ហាទាំងនេះ គឺដោយគាត់បានបំរើព្រះយេហូវ៉ានិងទូលទ្រង់តាមរយៈសេចក្ដីអធិស្ឋានជាទៀងទាត់។
២២. តើស្ត្រីមេម៉ាយនិងបុរសពោះម៉ាយខ្លះ បានបំបាត់ចោលនូវភាពកណ្ដោចកណ្ដែងយ៉ាងដូចម្ដេច?
២២ ស្ត្រីមេម៉ាយម្នាក់ដែលមានអាយុ៧២ឆ្នាំ គាត់មេម៉ាយអស់ដប់ឆ្នាំហើយ គាត់ពន្យល់ប្រាប់ថា៖ «សេចក្ដីពិបាកដ៏ធំបំផុតចំពោះខ្ញុំគឺការគ្មានគូនិយាយលេងជាមួយ។ ស្វាមីរបស់ខ្ញុំប៉ិនស្ដាប់ណាស់។ យើងតែងនិយាយអំពីរឿងក្រុមជំនុំ និងការចូលរួមរបស់យើងក្នុងកិច្ចបំរើគ្រីស្ទាន»។ ស្ត្រីមេម៉ាយម្នាក់ទៀតមានប្រសាសន៍ថា៖ «ទោះជាពេលវេលានឹងធ្វើឲ្យយើងស្បើយទុក្ខក៏ដោយ ខ្ញុំយល់ថាគឺប្រសើរជាង បើយើងប្រើពេលនោះធ្វើអ្វីដ៏មានប្រយោជន៍ជាង នេះនឹងពិតជាអាចជួយឲ្យយើងស្បើយទុក្ខថែមទៀត។ មិនតែប៉ុណ្ណោះក៏ធ្វើឲ្យអ្នកមានកាលៈទេសៈដ៏ប្រសើរជាងដើម្បីជួយអ្នកដទៃ»។ បុរសពោះម៉ាយម្នាក់អាយុ៦៧ឆ្នាំក៏ឯកភាពដែរ ដោយមានប្រសាសន៍ថា៖ «វិធីដ៏ប្រសើរបំផុតដើម្បីប្រឈមមុខដោះស្រាយនឹងការសោកសៅនោះ គឺដោយចំណាយពេលសម្រាលទុក្ខអ្នកដទៃទៀត»។
ព្រះរាប់ទុកអ្នកមានវ័យចាស់ជាបុគ្គលដែលមានតម្លៃ
២៣, ២៤. តើការសម្រាលទុក្ខដ៏ធំណា ដែលព្រះគម្ពីរផ្ដល់ឲ្យអស់អ្នកដែលមានវ័យចាស់ ជាពិសេសចំពោះស្ត្រីមេម៉ាយនិងបុរសពោះម៉ាយនោះ?
២៣ ព្រះយេហូវ៉ានៅមានព្រះទ័យស្មោះត្រង់ជានិច្ច ទោះជាសេចក្ដីស្លាប់បានពង្រាត់គូជាទីស្រឡាញ់ចេញពីអ្នកក៏ដោយ។ ស្តេចដាវីឌពីបុរាណបានច្រៀងថា៖ «ខ្ញុំបានសូមសេចក្ដីតែ១ពីព្រះយេហូវ៉ា ហើយនឹងស្វែងរកសេចក្ដីនោះឯង គឺឲ្យខ្ញុំបាននៅក្នុងដំណាក់នៃព្រះយេហូវ៉ា រាល់តែថ្ងៃអស់១ជីវិតខ្ញុំ ដើម្បីនឹងរំពឹងមើលសេចក្ដីលំអនៃព្រះយេហូវ៉ា ហើយនឹងពិនិត្យពិចារណានៅក្នុងព្រះវិហាររបស់ទ្រង់»។—ទំនុកដំកើង ២៧:៤
២៤ សាវ័កប៉ុលដាស់តឿនថា៖ «ចូរគោរពដល់ពួកស្ត្រីដែលពិតជាមេម៉ាយមែន!»។ (ធីម៉ូថេទី១ ៥:៣) ឱវាទដែលមានពីសេចក្ដីបង្គាប់នេះ បញ្ជាក់ថាស្ត្រីមេម៉ាយដែលគ្មានសាច់ញាតិ គួរទទួលការសរសើរ និងការការគាំទ្រខាងសម្ភារៈពីក្រុមជំនុំ។ យ៉ាងណាក៏ដោយ សេចក្ដីបង្គាប់ដែលថាឲ្យ«គោរព» រួមបញ្ចូលការចាត់ទុកពួកគាត់ថាមានតម្លៃ។ ជាការគួរឲ្យសម្រាលទុក្ខយ៉ាងណាទៅហ្ន៎! ចំពោះស្ត្រីមេម៉ាយនិងបុរសពោះម៉ាយ ដោយដឹងថាព្រះយេហូវ៉ារាប់ទុកពួកគាត់ពិតជាមានតម្លៃ ព្រមទាំងទ្រទ្រង់ពួកគាត់ទៀតផង។—យ៉ាកុប ១:២៧
២៥. តើគោលដៅអ្វីដែលមនុស្សចាស់ជរាគួរមាន?
២៥ ព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះប្រកាសថា៖ «សក់ស្កូវជាគ្រឿងលំអដល់មនុស្សចាស់» ហើយ«បើឃើញនៅក្នុងផ្លូវសុចរិត នោះជាមកុដនៃកិត្ដិសព្ទ»។ (សុភាសិត ១៦:៣១; ២០:២៩) បើដូច្នេះ មិនថាអ្នករៀបការម្ដងទៀតឬក៏មិនរៀបការម្ដងទៀតនោះទេ សូមបន្តទុកកិច្ចបំរើរបស់ព្រះយេហូវ៉ាជាអាទិភាពក្នុងជីវិតរបស់អ្នក នោះអ្នកនឹងមានកេរ្ដិ៍ឈ្មោះល្អចំពោះព្រះនៅពេលឥឡូវនេះ និងមានសេចក្ដីសង្ឃឹមចំពោះជីវិតអស់កល្បជានិច្ចក្នុងពិភពលោកដែលនឹងលែងមានការឈឺចាប់ដែលបណ្ដាលមកពីជរាភាពទៀតហើយ។—ទំនុកដំកើង ៣៧:៣-៥; អេសាយ ៦៥:២០
a ចំពោះការពិគ្រោះដ៏ល្អិតល្អន់អំពីប្រធាននេះ សូមមើលសៀវភៅស្តើង នៅពេលបុគ្គលណាម្នាក់ដែលអ្នកស្រឡាញ់ស្លាប់ទៅ បានបោះពុម្ពដោយសមាគមខាងប៉មយាមនិងខិត្តប័ណ្ណនៃរដ្ឋញូវយ៉ក។ (ជាភាសាអង់គ្លេស)
