ភាគទី៤
អ្នកនិពន្ធនៃសៀវភៅដ៏ល្អឯក
ទោះជា៩៦ភាគរយនៃជនជាតិអាមេរិកាំងអះអាងថាជឿលើព្រះ តែក្នុងចំណោមប្រជាជននៅទ្វីបអឺរ៉ុបនិងអាស៊ី នោះចំនួនភាគរយនៃអ្នកដែលអះអាងថាជឿលើព្រះ គឺតិចជាងឆ្ងាយណាស់។ ប៉ុន្តែសូម្បីតែនៅក្នុងប្រទេសដែលមនុស្សភាគច្រើនមិនជឿលើព្រះក៏ដោយ តែមនុស្សមួយចំនួនមានមតិថា មានកម្លាំងណាមួយដែលគេមិនស្គាល់ បានបង្កើតលោកធាតុនេះមក។ សាស្ដ្រាចារ្យដ៏ល្បីម្នាក់ឈ្មោះ យូគីឈីហ្វូឃូហ្សវ៉រ ដែលជាជនជាតិជប៉ុន ហើយរូបគាត់មានលើរូបិយប័ណ្ណជប៉ុនក្រដាស១០.០០០យេន នៅពេលមួយគាត់បានសរសេរថា៖ «គេបាននិយាយថា ស្ថានសួគ៌មិនបានបង្កើតបុរសម្នាក់ធំជាងឬទាបជាងបុរសម្នាក់ទៀតទេ»។ ដោយប្រើពាក្យ«ស្ថានសួគ៌» លោកហ្វូឃូហ្សវ៉របានសំដៅទៅច្បាប់ធម្មជាតិដែលលោកគិតថា បានបង្កើតមនុស្សជាតិនោះ។ មនុស្សជាច្រើនជឿអំពី«ស្ថានសួគ៌»ដែលអរូបី ដូចជាលោកគីនីឈីហ្វូគូអ៊ី ដែលបានទទួលរង្វាន់ណូបែលនោះ។ លោកបានសម្ដែងជំនឿលើគម្រោងដ៏ឧត្តមមួយក្នុងសកលលោក ដែលហៅថា«ព្រះ»តាមពាក្យខាងសាសនា ប៉ុន្តែនេះបានហៅជា«លក្ខណៈពិសេសនៃធម្មជាតិ»ទៅវិញ។
ខាងឆ្វេង: យូគីឈី ហ្វូឃូហ្សវ៉រ; ខាងស្ដាំ: គីនីឈី ហ្វូគូអ៊ី
២ អ្នកបញ្ញវន្តបែបនេះបានជឿថា អ្វីមួយឬអ្នកណាម្នាក់ដែលរស់តាំងពីអស់កល្ប បានធ្វើឲ្យរបស់ទាំងអស់ក្នុងសកលលោកនេះមានចលនា។ តើហេតុអ្វី? ចូរគិតអំពីរឿងនេះ៖ ព្រះអាទិត្យជាផ្កាយមួយដែលធំដល់ម្ល៉េះ ដែលអាចដាក់ភពផែនដីចំនួនមួយលានទៅក្នុងនោះ តែព្រះអាទិត្យគ្រាន់តែជាចំណែកដ៏ល្អិតនៃតារាវលីក្នុងកាឡាក់ស៊ីទេ។ រីឯកាឡាក់ស៊ីវិញក៏គ្រាន់តែជាតារាវលីមួយ ក្នុងចំណោមរាប់ពាន់លានតារាវលីក្នុងសកលលោកដែរ។ ការសង្កេតមើលខាងវិទ្យាសាស្ត្រហាក់ដូចជាបង្ហាញថា តារាវលីទាំងនោះកំពុងតែចល័តចេញពីគ្នាដោយមានល្បឿនយ៉ាងលឿន។ ដើម្បីធ្វើឲ្យសកលលោកនេះមានចលនា នោះច្បាស់ជាត្រូវការថាមពលដ៏សម្បើមហើយ។ តើអ្នកណាឬក៏អ្វីដែលជាប្រភពនៃថាមពលបែបនេះ? ព្រះគម្ពីរសួរថា៖ «ចូរងើយភ្នែកឯងមើលទៅលើ ហើយពិចារណាពីអ្នកណាដែលបានបង្កើតរបស់ទាំងនេះ ដែលនាំពួកពលបរិវារចេញមកតាមចំនួនដូច្នេះ ទ្រង់ក៏ហៅរបស់ទាំងនោះតាមឈ្មោះរៀងរាល់តួ ដោយព្រះចេស្ដាដ៏ធំរបស់ទ្រង់ ហើយគ្មានណាមួយខានឡើយ ដោយព្រោះតេជានុភាពដ៏ខ្លាំងក្លាដែរ»។ (អេសាយ ៤០:២៥, ២៦) ខនេះបង្ហាញថាគឺមានបុគ្គលមួយអង្គជាប្រភពនៃ«ព្រះចេស្ដាដ៏ធំ» ដែលបានធ្វើឲ្យសកលលោកនេះមានចលនា។
កាឡាក់ស៊ី សំប្រេរ៉ូ
៣ ចូរគិតផងដែរអំពីជីវិតនៅលើផែនដី។ តើជីវិតអាចចាប់កំណើតដោយខ្លួនឯងបានដូចពួកអ្នកវិវឌ្ឍន៍និយមអះអាងនោះទេ? លោកមីកែលប៊ីហ៊ី ដែលជាសាស្ដ្រាចារ្យនៃផ្នែកគីមីវិទ្យា មានប្រសាសន៍ថា៖ «វិទ្យាសាស្ត្រមានការជឿនលឿនយ៉ាងសម្បើម ក្នុងការយល់អំពីដំណើរការខាងគីមីក្នុងជីវិត តែប្រព័ន្ធនៃភាវៈរស់ដ៏ស្មុគស្មាញ ដែលមានភាពទៀងទាត់ពីកំរិតអាតូម បានធ្វើឲ្យគាំងដល់ដំណើរនៃការប៉ុនប៉ងខាងវិទ្យាសាស្ត្រដើម្បីពន្យល់ពីកំណើតនៃជីវិត។ . . . ពួកអ្នកវិទ្យាសាស្ត្រជាច្រើនបានអះអាងយ៉ាងប្រាកដក្នុងចិត្តថា ការពន្យល់គឺមានរួចទៅហើយ ឬថាបានទទួលមិនសូវជាយូរប៉ុន្មានទៀតទេ។ ប៉ុន្តែឥតមានទីសំអាងចំពោះសេចក្ដីអះអាងបែបនេះ ពីប្រកាសនវត្ថុជាផ្លូវការខាងវិទ្យាសាស្ត្រនោះទេ។ អ្វីដែលសំខាន់ជាងនោះ គឺថាមានមូលហេតុជាច្រើន បើសំអាងទៅលើទម្រង់នៃប្រព័ន្ធ[ម៉ូលេគុលនៃភាវៈរស់]តែប៉ុណ្ណោះ ឲ្យជឿថាការពន្យល់របស់លោកដាវីនចំពោះដំណើរជីវិត នឹងពុំអាចពន្យល់បានជានិច្ចនោះទេ»។
របត់នៃប្រូតេអ៊ីនធម្មតាតែមួយ គឺស្មុគស្មាញណាស់ ប៉ុន្តែរូបកាយមនុស្សអាចមានប្រូតេអ៊ីនរាប់រយសែនទៀត។ ពួកអ្នកវិទ្យាសាស្ត្រកំពុងតែខំប្រឹងឲ្យយល់អំពីដំណើររបត់នេះ តើអ្នកណាបានគូរប្លង់របស់ទាំងនេះ?
៤ តើអ្នកពិតជាពេញចិត្តនឹងទ្រឹស្តីដែលថា ជីវិតមនុស្សបានចាប់កំណើតមក ដោយសារឥទ្ធិពលមួយដែលគ្មានបញ្ញាឬ? សូមឲ្យយើងពិនិត្យមើលខួរក្បាលមនុស្ស ដែលគេបានចាត់ទុកជា«របស់ដ៏ស្មុគស្មាញជាងគេក្នុងសកលលោកនេះ» ហើយមើលថាតើយើងអាចមានសេចក្ដីសន្និដ្ឋានយ៉ាងណា? វេជ្ជបណ្ឌិតម្នាក់ឈ្មោះ រីឆែទរីស្ទែកមានប្រសាសន៍ថា៖ «សូម្បីតែដំណើរការនៃបណ្ដាញកុំព្យូទ័រដ៏ទំនើបបំផុត មានសមត្ថភាពប្រមាណតែមួយភាគមួយម៉ឺននៃសមត្ថភាពរុយប៉ុណ្ណោះ»។ ខួរក្បាលរបស់មនុស្សគឺខ្ពស់ជាងសត្វរុយឆ្ងាយណាស់។ ខួរក្បាលបានរៀបចំឡើងដើម្បីចេះរៀនភាសាផ្សេងៗ។ ខួរក្បាលអាចជួសជុលខ្លួនឯង បង្កើតប្រូក្រាមសារឡើងវិញ និងចំរើននូវសមត្ថភាពរបស់ខ្លួន។ អ្នកប្រាកដជាឯកភាពថា សូម្បីតែកុំព្យូទ័រដ៏ទំនើបបំផុតមួយ ដែល«មានសមត្ថភាពប្រមាណតែមួយភាគមួយម៉ឺននៃសមត្ថភាពរុយ» ក៏មានអ្នកគូរប្លង់ដែលប្រកបដោយប្រាជ្ញាដែរ។ ចុះយ៉ាងវិញចំពោះខួរក្បាលរបស់មនុស្ស? a
៥ ប្រមាណ៣.០០០ឆ្នាំកន្លងទៅនេះ គឺនៅគ្រាដែលមនុស្សពុំយល់ច្បាស់លាស់អំពីរចនាសម្ព័ន្ធដ៏អស្ចារ្យនៃរូបកាយគេ នោះអ្នកសរសេរព្រះគម្ពីរម្នាក់ បានរំពឹងគិតលើសមាសភាពនៃរូបកាយមនុស្ស និងបានមានប្រសាសន៍ថា៖ «ទូលបង្គំនឹងអរព្រះគុណដល់ទ្រង់ ដ្បិតទ្រង់បានបង្កើតទូលបង្គំមកយ៉ាងគួរកោត គួរអស្ចារ្យ។ ឯស្នាដៃនៃទ្រង់ ក៏សុទ្ធតែអស្ចារ្យទាំងអស់ ព្រលឹងទូលបង្គំក៏ដឹងច្បាស់ហើយ»។ ដោយឥតមានចំណេះអំពីអាតូម ឌីអេនអេ(DNA) នោះគាត់បានសរសេរថា៖ «ព្រះនេត្រទ្រង់បានឃើញធាតុនៃទូលបង្គំ ក្នុងកាលដែលមិនទាន់មានរូបរាងនៅឡើយ ទាំងអស់បានកត់ទុកក្នុងបញ្ជីរបស់ទ្រង់»។ (ទំនុកដំកើង ១៣៩:១៤, ១៦) តើគាត់កំពុងតែនិយាយអំពីអ្នកណា? តើអ្នកណាដែលបង្កើតរបស់សព្វសារពើក្នុងសកលលោកនេះ តាមរយៈ«ព្រះចេស្ដាដ៏ធំ»នោះ?
តើមួយណាមានសមត្ថភាពច្រើនជាង បណ្ដាញកុំព្យូទ័រដ៏ទំនើបបំផុត ឬក៏សត្វរុយធម្មតា?
៦ ខដំបូងក្នុងព្រះគម្ពីរ ចែងថា៖ «កាលដើមដំបូងឡើយ ព្រះបានបង្កើតផ្ទៃមេឃនឹងផែនដី»។ (លោកុប្បត្តិ ១:១) ទ្រង់ក៏ជាអ្នកនិពន្ធនៃព្រះគម្ពីរដែរ ជាព្រះដែលបានបណ្ដាលឲ្យតែងសាច់រឿងក្នុងព្រះគម្ពីរ។ ទ្រង់សម្ដែងអង្គទ្រង់ជាបុគ្គល ដែលយើងអាចមានទំនាក់ទំនងដ៏ស្និទ្ធស្នាលជាមួយបាន។
a អ្នកនឹងពេញចិត្តអានថែមទៀតនូវពត៌មានក្នុងជំពូក២ទៅជំពូក៤នៃសៀវភៅ តើមានព្រះអាទិទេពមួយអង្គដែលយកចិត្តទុកដាក់នឹងអ្នកឬទេ? បោះពុម្ពដោយសមាគមប៉មយាមខាងព្រះគម្ពីរនិងខិត្តប័ណ្ណនៃរដ្ឋញូវយ៉ក។ (ជាភាសាអង់គ្លេស)
លោកអ្នកក៏ប្រហែលជាចូលចិត្តដែរ
សេចក្ដីបង្រៀនសំខាន់ៗក្នុងគម្ពីរ
តើអ្នកណាជាអ្នកនិពន្ធគម្ពីរបរិសុទ្ធ?
បើមនុស្សជាអ្នកសរសេរគម្ពីរ ហេតុអ្វីក៏យើងអាចហៅគម្ពីរថាជាបណ្ដាំរបស់ព្រះ? តើគម្ពីរមានគំនិតរបស់អ្នកណា?
សៀវភៅផ្សេងៗ
តើជីវិតទាំងឡាយមានអ្នកបង្កើតឬទេ?
អ្វីដែលអ្នកជឿអំពីរបៀបដែលជីវិតបានត្រូវបង្កើតមកពិតជាសំខាន់។
