ការអធិដ្ឋាន តើពិតជាជួយឬទេ?
តើការអធិដ្ឋានជួយយើងឬទេ? គម្ពីរប្រាប់ថាសេចក្ដីអធិដ្ឋានរបស់ពួកអ្នកបម្រើស្មោះត្រង់របស់ព្រះពិតជាជួយពួកគេមែន។ (លូកា ២២:៤០; យ៉ាកុប ៥:១៣) តាមការពិត សេចក្ដីអធិដ្ឋានអាចជួយយើងឲ្យមានចំណងមិត្តភាពល្អជាមួយនឹងព្រះ ហើយក៏ជួយយើងខាងផ្លូវចិត្តនិងផ្លូវកាយដែរ។ តើតាមរបៀបណា?
ជាឧទាហរណ៍ បើកូនរបស់អ្នកទទួលអំណោយ តើអ្នកនឹងបង្រៀនកូនឲ្យមានអារម្មណ៍អរគុណប៉ុណ្ណោះឬ? ឬក៏អ្នកនឹងបង្រៀនកូនឲ្យនិយាយអរគុណ? ពេលយើងបង្ហាញអារម្មណ៍តាមរយៈពាក្យសម្ដី នោះនឹងជួយយើងឲ្យកាន់តែមានទម្លាប់ធ្វើដូច្នោះ។ តើនេះដូចគ្នាពេលយើងនិយាយទៅកាន់ព្រះឬទេ? ប្រាកដណាស់! សូមពិចារណាឧទាហរណ៍ខ្លះ។
អធិដ្ឋានថ្លែងអំណរគុណ។ ពេលយើងអធិដ្ឋានអរគុណព្រះដែលជាបិតារបស់យើងចំពោះរបស់ល្អៗដែលលោកបានផ្ដល់ឲ្យយើង នោះយើងគិតជានិច្ចអំពីពរទាំងនោះ។ ជាលទ្ធផល យើងប្រហែលជាមានអំណរគុណច្រើនជាង សប្បាយចិត្តជាង និងមានទស្សនៈវិជ្ជមានជាង។—ភីលីព ៤:៦
ជាឧទាហរណ៍: លោកយេស៊ូបានអរគុណបិតាលោកដែលបានស្ដាប់ និងឆ្លើយតបការអធិដ្ឋានរបស់លោក។—យ៉ូហាន ១១:៤១
អធិដ្ឋានសុំការអភ័យទោស។ ពេលយើងអធិដ្ឋានសុំការអភ័យទោសពីព្រះ នោះយើងកាន់តែមានសមត្ថភាពវិនិច្ឆ័យល្អ យើងកាន់តែសោកស្ដាយចំពោះអ្វីដែលយើងបានធ្វើខុស ហើយយើងដឹងកាន់តែច្បាស់ថាកំហុសរបស់យើងធ្ងន់យ៉ាងណា។ ម្យ៉ាងទៀត យើងនឹងមានអារម្មណ៍ធូរស្រាល ហើយលែងបន្ទោសខ្លួនទៀត។
ជាឧទាហរណ៍: ដាវីឌអធិដ្ឋានបង្ហាញអារម្មណ៍សោកស្ដាយនិងប្រែចិត្ត។—ទំនុកតម្កើង ៥១
អធិដ្ឋានសុំការណែនាំនិងប្រាជ្ញា។ ការសុំព្រះយេហូវ៉ាផ្ដល់ការណែនាំឬផ្ដល់ប្រាជ្ញាដល់យើងដើម្បីធ្វើការសម្រេចចិត្តល្អ អាចជួយយើងឲ្យមានចិត្តរាបទាបពិតប្រាកដ។ ការអធិដ្ឋានអាចជួយយើងឲ្យចាំថាសមត្ថភាពរបស់យើងមានកម្រិត ហើយអាចពង្រឹងទំនុកចិត្តយើងទៅលើបិតារបស់យើងដែលនៅស្ថានសួគ៌។—សុភាសិត ៣:៥, ៦
ជាឧទាហរណ៍: សាឡូម៉ូនអធិដ្ឋានដោយចិត្តរាបទាបសុំការណែនាំនិងប្រាជ្ញាពីព្រះ ដើម្បីគ្រប់គ្រងលើជនជាតិអ៊ីស្រាអែល។—ពង្សាវតារក្សត្រទី១ ៣:៥-១២
អធិដ្ឋានពេលមានទុក្ខលំបាក។ បើយើងអធិដ្ឋានអស់ពីចិត្តទៅព្រះពេលយើងមានអារម្មណ៍ច្របូកច្របល់ នោះចិត្តយើងនឹងបានធូរស្រាល ហើយយើងនឹងពឹងផ្អែកព្រះយេហូវ៉ាជាជាងខ្លួនឯង។—ទំនុកតម្កើង ៦២:៨
ជាឧទាហរណ៍: ស្ដេចអេសាបានអធិដ្ឋាន ពេលប្រឈមមុខនឹងសត្រូវដ៏ខ្លាំងក្លា។—របាក្សត្រទី២ ១៤:១១
អធិដ្ឋានឲ្យអ្នកដែលត្រូវការជំនួយ។ ការអធិដ្ឋានបែបនេះជួយយើងកុំឲ្យគិតតែពីខ្លួនឯង ហើយជួយយើងឲ្យមានចិត្តអាណិតអាសូរនិងចិត្តមេត្តាច្រើនជាង។
ជាឧទាហរណ៍: លោកយេស៊ូបានអធិដ្ឋានឲ្យពួកអ្នកកាន់តាមលោក។—យ៉ូហាន ១៧:៩-១៧
អធិដ្ឋានសរសើរតម្កើងព្រះ។ ពេលយើងអធិដ្ឋានសរសើរតម្កើងព្រះយេហូវ៉ាចំពោះស្នាដៃនិងគុណសម្បត្តិដ៏អស្ចារ្យរបស់លោក យើងនឹងកាន់តែគោរពលោកហើយដឹងគុណលោក។ ការអធិដ្ឋានបែបនេះអាចជួយយើងឲ្យចូលកាន់តែជិតព្រះដែលជាបិតារបស់យើង។
ជាឧទាហរណ៍: ដាវីឌបានអធិដ្ឋានទៅព្រះអស់ពីដួងចិត្តចំពោះការបង្កើតរបស់លោក។—ទំនុកតម្កើង ៨
ពរមួយទៀតដែលមកពីការអធិដ្ឋានគឺទទួល«សេចក្ដីសុខសាន្តរបស់ព្រះដែលហួសពីការនឹកស្មាន»។ (ភីលីព ៤:៧) ការមានចិត្តស្ងប់ជាពរដ៏ពិសេសមួយក្នុងពិភពលោកដែលពេញទៅដោយបញ្ហា។ មិនត្រឹមតែប៉ុណ្ណោះ ចិត្តស្ងប់ក៏មានប្រយោជន៍ដល់សុខភាពដែរ។ (សុភាសិត ១៤:៣០) ប៉ុន្តែ តើការមានចិត្តស្ងប់មកពីការខំប្រឹងរបស់យើងតែប៉ុណ្ណោះឬ? ឬក៏មានកត្តាសំខាន់ផ្សេងទៀត?
ការអធិដ្ឋានផ្ដល់ប្រយោជន៍ជាច្រើន ទាំងខាងផ្លូវចិត្ត ទាំងផ្លូវកាយ សំខាន់បំផុតជួយឲ្យមានចំណងមិត្តភាពល្អជាមួយនឹងព្រះ