ចិត្តគំនិតមិនត្រឹមត្រូវ
តើគ្រិស្តសាសនិកគួរជៀសវាងចិត្តគំនិតបែបណា?
កំហឹង
ចសព. ៣៧:៨, ៩; សុភ. ២៩:២២; កូឡ. ៣:៨
សូមមើលដែរ សុភ. ១៤:១៧; ១៥:១៨
-
កំណត់ហេតុគម្ពីរដែលទាក់ទង៖
-
ដក. ៣៧:១៨, ១៩, ២៣, ២៤, ៣១-៣៥—យ៉ូសែបត្រូវបងៗរបស់គាត់ធ្វើបាប ហើយលក់ឲ្យធ្វើជាខ្ញុំបម្រើ។ រួចមក បងៗគាត់បាននិយាយបោកបញ្ឆោតយ៉ាកុបជាឪពុកថា យ៉ូសែបកូនសំណព្វឪពុកបានស្លាប់ហើយ
-
ដក. ៤៩:៥-៧—ស៊ីម្មាននិងលេវីបានត្រូវវិនិច្ឆ័យ ពីព្រោះពួកគេបានប្រព្រឹត្តអំពើព្រៃផ្សៃក្នុងពេលដែលពួកគេខឹង
-
១សាំ. ២០:៣០-៣៤—ស្ដេចសុលក្ដៅក្រហាយដល់ម្ល៉េះ រហូតដល់ស្រែកជេរយ៉ូណាថានដែលជាកូនប្រុសខ្លួន ថែមទាំងចង់សម្លាប់យ៉ូណាថានទៀតផង
-
១សាំ. ២៥:១៤-១៧—ណាបាលស្រែកប្រមាថពួកបុរសរបស់ដាវីឌ ហើយនេះបាននាំឲ្យពួកអ្នកផ្ទះណាបាលទាំងមូលវិះនឹងបាត់បង់ជីវិត
-
ចិត្តចង់បង្កទំនាស់
ចិត្តកំសាក
ចិត្តសាហាវ
បច. ១៥:៧, ៨; ម៉ាថ. ១៩:៨; ១យ៉ូន. ៣:១៧
-
កំណត់ហេតុគម្ពីរដែលទាក់ទង៖
-
ដក. ៤២:២១-២៤—បងប្រុសៗរបស់យ៉ូសែបមានអារម្មណ៍ស្ដាយក្រោយជាខ្លាំង ដែលពួកគេបានធ្វើអំពើឃោរឃៅដាក់យ៉ូសែប
-
ម៉ាក. ៣:១-៦—លោកយេស៊ូក្រៀមក្រំចិត្តណាស់ ដោយសារទង្វើដ៏អាក្រក់របស់ពួកផារិស៊ី
-
គ្មានការគោរព
សូមមើល «គ្មានការគោរព»
ការលើកខ្លួនហួសប្រមាណ
សូមមើលដែរ សុភ. ៣:៧; ២៦:១២; រ៉ូម ១២:១៦
-
កំណត់ហេតុគម្ពីរដែលទាក់ទង៖
-
២សាំ. ១៥:១-៦—អាប់សាឡំចូលចិត្តសម្ញែងថាគាត់ជាមនុស្សល្អ ហើយព្យាយាមធ្វើឲ្យបណ្ដាជនបែរមកពេញចិត្តពេញថ្លើមចំពោះគាត់ ជាជាងពេញចិត្តដាវីឌជាឪពុកគាត់
-
ដាន. ៤:២៩-៣២—ស្ដេចនេប៊ូក្នេសាមានអំណួតណាស់ បានជាព្រះយេហូវ៉ាដាក់ទោសគាត់
-
ចិត្តច្រណែន និងមហិច្ឆតា
សូមមើលដែរ កាឡ. ៥:២៦; ទីត. ៣:៣
-
កំណត់ហេតុគម្ពីរដែលទាក់ទង៖
-
ដក. ២៦:១២-១៥—ព្រះយេហូវ៉ាឲ្យពរអ៊ីសាក ព្រោះគាត់ខំប្រឹងធ្វើការ ដូច្នេះពួកភីលីស្ទីនច្រណែនគាត់
-
១បស. ២១:១-១៩—អាហាប់ជាស្ដេចដ៏អាក្រក់ គាត់មានចិត្តលោភចង់បានចម្ការទំពាំងបាយជូររបស់ណាបោតយ៉ាងខ្លាំង។ នេះបាននាំឲ្យមានការឃុបឃិតគ្នា រហូតដល់មានការសម្លាប់ទៀតផង
-
ការភ័យខ្លាចមនុស្ស
ចសព. ១១៨:៦; សុភ. ២៩:២៥; ម៉ាថ. ១០:២៨
-
កំណត់ហេតុគម្ពីរដែលទាក់ទង៖
-
ជប. ១៣:២៥-៣៣—អ្នកស៊ើបការណ៍ជនជាតិអ៊ីស្រាអែល១០នាក់ បានឲ្យការភ័យខ្លាចគ្របសង្កត់ចិត្តរបស់ពួកគេ ហើយពួកគេក៏បានពោលពាក្យដែលធ្វើឲ្យបណ្ដាជនភ័យខ្លាចដែរ
-
ម៉ាថ. ២៦:៦៩-៧៥—សាវ័កពេត្រុសភ័យខ្លាចមនុស្ស រហូតដល់ធ្វើឲ្យគាត់ហ៊ានបដិសេធលោកយេស៊ូអស់បីដង
-
ចិត្តលោភលន់
សូមមើល «លោភលន់»
ការស្អប់
សុភ. ១០:១២; ទីត. ៣:៣; ១យ៉ូន. ៤:២០
សូមមើលដែរ ជប. ៣៥:១៩-២១; ម៉ាថ. ៥:៤៣, ៤៤
ភាពលាក់ពុត
សូមមើល «លាក់ពុត»
ចិត្តច្រណែន
សូមមើល «ច្រណែន»
ខ្ជិលច្រអូស
សុភ. ៦:៦-១១; អទ. ១០:១៨; រ៉ូម ១២:១១
សូមមើលដែរ សុភ. ១០:២៦; ១៩:១៥; ២៦:១៣
ការស្រឡាញ់ប្រាក់ និងទ្រព្យសម្បត្តិ
ម៉ាថ. ៦:២៤; ១ធី. ៦:១០; ហេ. ១៣:៥
សូមមើលដែរ ១យ៉ូន. ២:១៥, ១៦
-
កំណត់ហេតុគម្ពីរដែលទាក់ទង៖
-
យ៉ូប ៣១:២៤-២៨—មិនថាយ៉ូបមានទ្រព្យច្រើនយ៉ាងណាទេ គាត់នៅតែស្រឡាញ់ព្រះច្រើនជាងអ្វីៗទាំងនោះ
-
ម៉ាក. ១០:១៧-២៧—បុរសអ្នកមានវ័យក្មេងម្នាក់ស្រឡាញ់ទ្រព្យសម្បត្តិខ្លួនខ្លាំងពេក រហូតដល់មិនហ៊ានលះបង់ទ្រព្យដើម្បីធ្វើជាអ្នកកាន់តាមលោកយេស៊ូ
-
គំនុំ
១សាំ. ៣០:៦; អេភ. ៤:៣១; កូឡ. ៣:១៩
សូមមើលដែរ យ៉ា. ៣:១៤
-
កំណត់ហេតុគម្ពីរដែលទាក់ទង៖
-
អូបា. ១០-១៤—ពួកអេដំបានត្រូវថ្កោលទោស ពីព្រោះពួកគេបានចងគំនុំ ដោយប្រព្រឹត្តយ៉ាងឃោរឃៅចំពោះពួកអ៊ីស្រាអែលដែលជាបងប្អូនខ្លួន
-
ចិត្តព្រហើន
សូមមើល «ព្រហើន»
អំណួត និងភាពក្រអឺតក្រទម
សូមមើល «អំណួត»
ការបង្កជម្លោះ
សុភ. ២៦:២០; ១ធី. ៣:២, ៣; ទីត. ៣:២
សូមមើលដែរ សុភ. ១៥:១៨; ១៧:១៤; ២៧:១៥; យ៉ា. ៣:១៧, ១៨
-
កំណត់ហេតុគម្ពីរដែលទាក់ទង៖
-
ដក. ១៣:៥-៩—ជម្លោះមួយបានកើតឡើងរវាងពួកគង្វាលរបស់អាប្រាហាំនិងរបស់ឡុត តែអាប្រាហាំបានរកវិធីធ្វើឲ្យមានសន្តិភាពវិញ
-
អសក. ៨:១-៣—ពួកបុរសអេប្រាអ៊ីមព្យាយាមតវ៉ាយ៉ាងខ្លាំងនឹងគេឌានដែលជាអ្នកសម្រេចក្ដី តែចិត្តរាបទាបរបស់គេឌាន នាំឲ្យពួកគេស្ងប់អារម្មណ៍
-
ការបះបោរប្រឆាំង
សូមមើលដែរ បច. ២១:១៨-២១; ចសព. ៧៨:៧, ៨; ទីត. ១:១០
តាំងខ្លួនជាមនុស្សសុចរិត
អទ. ៧:១៦; ម៉ាថ. ៧:១-៥; រ៉ូម ១៤:៤, ១០-១៣
សូមមើលដែរ អេ. ៦៥:៥; លូក. ៦:៣៧
-
កំណត់ហេតុគម្ពីរដែលទាក់ទង៖
-
ម៉ាថ. ១២:១-៧—លោកយេស៊ូបកអាក្រាតភាពលាក់ពុតរបស់ពួកផារិស៊ី ដែលតាំងខ្លួនជាមនុស្សសុចរិត
-
លូក. ១៨:៩-១៤—លោកយេស៊ូលើកឧទាហរណ៍មួយដើម្បីបង្ហាញថា អ្នកដែលតាំងខ្លួនជាមនុស្សសុចរិតមិនទទួលការពេញចិត្តពីព្រះទេ
-
រឹងចចេស
សូមមើលដែរ យេ. ៧:២៣-២៧; សាក. ៧:១១, ១២
-
កំណត់ហេតុគម្ពីរដែលទាក់ទង៖
-
២ប្រ. ៣៦:១១-១៧—សេដេគាបានទៅជាស្ដេចអាក្រក់ ហើយរឹងចចេស។ ជាលទ្ធផល បណ្ដារាស្ត្ររបស់គាត់ជួបអន្តរាយ
-
សកម្ម. ១៩:៨, ៩—សាវ័កប៉ូលឈប់ផ្សព្វផ្សាយដល់មនុស្សដែលមានចិត្តរឹងរូស និងមិនព្រមជឿដំណឹងអំពីរាជាណាចក្រព្រះ
-
មិនចេះគិតពិចារណា
សូមមើលដែរ ១ពេ. ២:១៥
-
កំណត់ហេតុគម្ពីរដែលទាក់ទង៖
-
១សាំ. ៨:១០-២០—ជនជាតិអ៊ីស្រាអែលមិនស្ដាប់ហេតុផលពីអ្នកប្រកាសទំនាយសាំយូអែលទេ ពេលគាត់ប្រាប់ពួកគេថាការដែលពួកគេចង់បានស្ដេច នោះមិនមែនជាការមានប្រាជ្ញាឡើយ
-
១សាំ. ២៥:២-១៣, ៣៤—ណាបាលមិនព្រមផ្ដល់ជំនួយតាមពាក្យអង្វរសុំដ៏សមហេតុសមផលរបស់ពួកបុរសដាវីឌឡើយ។ នេះបាននាំឲ្យពួកអ្នកផ្ទះគាត់ទាំងមូលស្ទើរតែបាត់បង់ជីវិត
-
ការចោទប្រកាន់ និងការសង្ស័យ
-
កំណត់ហេតុគម្ពីរដែលទាក់ទង៖
-
១សាំ. ១៨:៦-៩; ២០:៣០-៣៤—ស្ដេចសុលសង្ស័យថាដាវីឌគ្មានចិត្តស្មោះត្រង់ ហើយគាត់ថែមទាំងព្យាយាមញុះញង់ឲ្យយ៉ូណាថានប្រឆាំងនឹងដាវីឌទៀតផង
-