ភាពខុសឆ្គង
តើភាពខុសឆ្គងគឺជាអ្វី? ហើយហេតុអ្វីនេះជះឥទ្ធិពលដល់មនុស្សគ្រប់រូប?
តើគម្ពីរធានាយ៉ាងណាថាយើងអាចយកឈ្នះទំនោរចិត្តដែលចង់ធ្វើតាមភាពខុសឆ្គងរបស់ខ្លួន?
-
កំណត់ហេតុគម្ពីរដែលទាក់ទង៖
-
២សាំ. ១១:២-៥, ១៤, ១៥, ២៦, ២៧; ១២:១-១៣—ក្រោយពីស្ដេចដាវីឌបានប្រព្រឹត្តអំពើខុសឆ្គងធ្ងន់ធ្ងរ គាត់បានទទួលការប្រៀនប្រដៅយ៉ាងខ្លាំង។ រួចមក គាត់ខំព្យាយាមកែប្រែការប្រព្រឹត្តរបស់ខ្លួន
-
រ៉ូម ៧:១៥-២៤—សាវ័កប៉ូលមានជំនឿរឹងមាំ និងមានភក្ដីភាពចំពោះព្រះ។ ប៉ុន្តែ គាត់នៅតែត្រូវខំយកឈ្នះរបៀបគិតគូរ និងបំណងចិត្តមិនត្រឹមត្រូវរបស់គាត់
-
ហេតុអ្វីមនុស្សជាច្រើនប្រព្រឹត្តអំពើខុសឆ្គង?
សកម្ម. ៣:១៧; ១៧:២៩, ៣០; ១ធី. ១:១៣; ១ពេ. ១:១៤
សូមមើលដែរ ជប. ១៥:២៧-២៩
ហេតុអ្វីការប្រព្រឹត្តអំពើខុសឆ្គងដោយចេតនាម្ដងហើយម្ដងទៀតគឺជារឿងធ្ងន់ធ្ងរ?
ហេ. ១០:២៦, ២៧; ១យ៉ូន. ៣:៤, ៨, ៩
សូមមើលដែរ ជប. ១៥:៣០; រ៉ូម ១:២៨-៣២; ១ធី. ៥:២០
តើសាថានប្រហែលជាប្រើវិធីអ្វីខ្លះដើម្បីល្បួងអ្នកបម្រើព្រះឲ្យប្រព្រឹត្តអំពើខុសឆ្គង?
សុភ. ១:១០, ១១, ១៥; ម៉ាថ. ៥:២៨; យ៉ា. ១:១៤, ១៥
-
កំណត់ហេតុគម្ពីរដែលទាក់ទង៖
-
ដក. ៣:១-៦—សាថានប្រើសត្វពស់ឲ្យល្បួងអេវ៉ា ដោយនិយាយទាក់ទាញចិត្តនាងឲ្យគិតតែពីប្រយោជន៍ផ្ទាល់ខ្លួន និងលែងទុកចិត្តព្រះយេហូវ៉ាទៀត
-
សុភ. ៧:៦-១០, ២១-២៣—ស្ដេចសាឡូម៉ូនរៀបរាប់អំពីយុវជនម្នាក់ដែលឥតចេះពិចារណា និងដែលបានបណ្ដោយខ្លួនឲ្យធ្លាក់ទៅក្នុងអំពើប្រាសចាកសីលធម៌ខាងផ្លូវភេទ
-
តើតាមរបៀបណាយើងអាចយកឈ្នះការល្បួងរបស់សាថាន?
អេភ. ៤:២៧; ៦:១០-១៨; យ៉ា. ៤:៧, ៨
-
កំណត់ហេតុគម្ពីរដែលទាក់ទង៖
-
សុភ. ៥:១-១៤—ក្រោមការដឹកនាំរបស់ព្រះ ស្ដេចសាឡូម៉ូនបានផ្ដល់យោបល់ដ៏ល្អដែលប្រៀបដូចជាឪពុកនិយាយទៅកាន់កូន អំពីមូលហេតុនិងរបៀបដែលកូនអាចជៀសវាងពីអំពើប្រាសចាកសីលធម៌
-
ម៉ាថ. ៤:១-១១—លោកយេស៊ូប្រើបណ្ដាំរបស់ព្រះ ដើម្បីយកឈ្នះកលល្បិចរបស់សាថាន
-
តើមានអំពើខុសឆ្គងធ្ងន់ធ្ងរអ្វីខ្លះដែលគ្រិស្តសាសនិកត្រូវជៀសវាង?
សូមមើល «ការប្រព្រឹត្តអាក្រក់»
សារភាពកំហុស
ហេតុអ្វីយើងមិនគួរព្យាយាមលាក់កំហុសរបស់យើង?
តើយើងត្រូវសារភាពកំហុសប្រាប់អ្នកណា?
តើនរណាជាអ្នក«ជួយយើង»ដោយអង្វរជំនួសយើងនៅចំពោះមុខព្រះយេហូវ៉ា?
តើអ្នកដែលប្រព្រឹត្តអំពើខុសឆ្គងអាចបង្ហាញយ៉ាងដូចម្ដេចថាគាត់បានប្រែចិត្ត?
សូមមើលដែរ «ប្រែចិត្ត»
-
កំណត់ហេតុគម្ពីរដែលទាក់ទង៖
-
ដច. ២២:១-១២—តាមច្បាប់ម៉ូសេ ចោរត្រូវសងសំណងដល់ម្ចាស់ទ្រព្យតាមអ្វីដែលគាត់បានលួច
-
លូក. ១៩:៨, ៩—សាខេដែលជាប្រធានពួកអ្នកយកពន្ធបានបង្ហាញថាគាត់ប្រែចិត្ត ដោយកែប្រែរបៀបរស់នៅរបស់ខ្លួន និងសងអ្វីៗដល់អ្នកដែលគាត់បានកេងប្រវ័ញ្ច
-
ហេតុអ្វីយើងអាចទុកចិត្តថាព្រះយេហូវ៉ានឹងអភ័យទោសឲ្យយើង?
សូមមើល «អភ័យទោស»
ពេលនរណាម្នាក់ប្រព្រឹត្តអំពើខុសឆ្គងធ្ងន់ធ្ងរ តើព្រះយេហូវ៉ាបានប្រគល់ភារកិច្ចឲ្យអ្នកណាដើម្បីជួយបុគ្គលនោះ និងដើម្បីការពារក្រុមជំនុំ?
សូមមើលដែរ សកម្ម. ២០:២៨; កាឡ. ៦:១
ពេលនរណាម្នាក់ប្រព្រឹត្តអំពើខុសឆ្គងធ្ងន់ធ្ងរ តើនោះអាចជះឥទ្ធិពលទៅលើក្រុមគ្រួសាររបស់គាត់ ឬបងប្អូនក្នុងក្រុមជំនុំយ៉ាងដូចម្ដេច?
សូមមើលដែរ បច. ២៩:១៨
-
កំណត់ហេតុគម្ពីរដែលទាក់ទង៖
-
យ៉ូស. ៧:១-១៣, ២០-២៦—អេកានបាននាំឲ្យបណ្ដាជនអ៊ីស្រាអែលទាំងអស់ជួបអន្តរាយ ដោយសារគាត់បានប្រព្រឹត្តអំពើខុសឆ្គងធ្ងន់ធ្ងរ ហើយព្យាយាមលាក់បាំងកំហុសរបស់ខ្លួន
-
យ៉ូណ. ១:១-១៦—អ្នកប្រកាសទំនាយយ៉ូណាសបានបង្កគ្រោះថ្នាក់ដល់អាយុជីវិតអស់អ្នកដែលជិះសំពៅជាមួយគាត់ ដោយសារគាត់មិនស្ដាប់បង្គាប់ព្រះយេហូវ៉ា
-
១កូ. ៥:១-៧—សាវ័កប៉ូលលាតត្រដាងកំហុសធ្ងន់ធ្ងររបស់បុរសម្នាក់នៅក្រុមជំនុំកូរិនថូស ដោយសារទង្វើរបស់បុរសនោះកំពុងបង្ខូចក្រុមជំនុំទាំងមូល
-
ទោះជាយើងភ័យខ្លាចទទួលការប្រៀនប្រដៅក៏ដោយ ហេតុអ្វីនោះមិនគួរធ្វើឲ្យយើងមិនហ៊ានសុំជំនួយពីអ្នកចាស់ទុំ?
ហេតុអ្វីយើងគួរទទួលយកការអភ័យទោសពីព្រះ ជាជាងបៀមទុក្ខដោយសារកំហុសពីអតីតកាល?
សូមមើល «អភ័យទោស»
បើយើងដឹងថានរណាម្នាក់បានប្រព្រឹត្តអំពើខុសឆ្គងធ្ងន់ធ្ងរ ហេតុអ្វីយើងគួរប្រាប់គាត់ឲ្យច្បាស់លាស់ថាគាត់ត្រូវប្រាប់រឿងនោះដល់អ្នកចាស់ទុំ?
-
កំណត់ហេតុគម្ពីរដែលទាក់ទង៖
-
បច. ១៣:៦-៩; ២១:១៨-២០—ច្បាប់ម៉ូសេតម្រូវឲ្យបុគ្គលដែលដឹងអំពីការប្រព្រឹត្តខុសឆ្គងធ្ងន់ធ្ងររាយការណ៍ មិនថាអ្នកដែលប្រព្រឹត្តអំពើនោះជាសមាជិកគ្រួសារ ឬជាមនុស្សដែលខ្លួនស្រឡាញ់ក្ដី
-