ការឈឺចាប់ក្នុងសួនច្បារ
ជំពូកទី១១៧
ការឈឺចាប់ក្នុងសួនច្បារ
ពេលព្រះយេស៊ូអធិស្ឋានចប់ នោះទ្រង់និងពួកសាវ័ក១១នាក់ដ៏ស្មោះត្រង់របស់ទ្រង់ ច្រៀងចំរៀងសរសើរព្រះយេហូវ៉ា។ រួចមក ព្រះយេស៊ូនិងពួកសាវ័កក៏ចុះពីបន្ទប់ខាងលើ ចេញទៅខាងក្រៅក្នុងរាត្រីដ៏ងងឹត ដែលមានអាកាសធាតុត្រជាក់ ហើយក៏នាំគ្នាធ្វើដំណើរទៅជ្រលងភ្នំកេដ្រុនឆ្ពោះទៅភូមិបេថានី។ ប៉ុន្តែ ព្រះយេស៊ូនិងពួកសាវ័កឈប់តាមផ្លូវនៅកន្លែង ដែលទ្រង់និងពួកសាវ័កចូលចិត្តទៅជាងគេ កន្លែងនេះឈ្មោះសួនច្បារគែតសេម៉ានី។ កន្លែងនេះប្រហែលនៅលើឬនៅជិតភ្នំអូលីវហើយមើលទៅ។ ព្រះយេស៊ូតែងជួបពួកសាវ័ករបស់ទ្រង់នៅកន្លែងនេះ ដែលមានសុទ្ធតែដើមអូលីវ។
ព្រះយេស៊ូប្រហែលជាឲ្យសាវ័កប្រាំបីនាក់ចាំនៅមាត់ទ្វារសួនច្បារនេះ ហើយទ្រង់មានបន្ទូលទៅពួកគេថា៖ «ចូរអង្គុយនៅទីនេះសិន ចាំខ្ញុំនឹងទៅអធិស្ឋាននៅឯណោះ»។ រួចមក ទ្រង់នាំពេត្រុស យ៉ាកុបនិងយ៉ូហានចូលជ្រៅទៅក្នុងសួនច្បារនោះ។ ព្រះយេស៊ូចាប់ផ្ដើមពិបាកក្នុងព្រះទ័យហើយតប់ប្រមល់ជាខ្លាំង។ ទ្រង់មានបន្ទូលទៅពួកគេថា៖ «ចិត្តខ្ញុំព្រួយពន់ពេក ស្ទើរតែនឹងស្លាប់ ចូរនៅទីនោះ ចាំយាមជាមួយនឹងខ្ញុំសិន»។
ព្រះយេស៊ូយាងទៅមុខបន្ដិច ក្រាបព្រះភ័ក្ដ្រដល់ដី ក៏ចាប់ផ្ដើមអធិស្ឋានស្មោះអស់ពីព្រះទ័យថា៖ «ឱព្រះវរបិតានៃទូលបង្គំអើយ! បើសិនជាបាន នោះសូមឲ្យពែងនេះកន្លងហួសពីទូលបង្គំទៅ ប៉ុន្តែ កុំតាមចិត្តទូលបង្គំឡើយ សូមតាមតែព្រះហឫទ័យទ្រង់វិញ»។ តើព្រះយេស៊ូមានន័យយ៉ាងណា? ហេតុអ្វីបានជាទ្រង់«ព្រួយពន់ពេក ស្ទើរតែនឹងស្លាប់»ដូច្នេះ? តើទ្រង់មិនចង់រក្សាសេចក្ដីសម្រេចរបស់ទ្រង់ ដើម្បីសោយទិវង្គតនិងប្រទាននូវតម្លៃលោះទេឬ?
មិនមែនដូច្នេះទេ! ព្រះយេស៊ូមិនមែនទូលអង្វរឲ្យរួចពីការសោយទិវង្គតឡើយ។ ព្រោះសូម្បីតែពេលពេត្រុសបានឲ្យយោបល់ទ្រង់ឲ្យជៀសវាងពីការសោយទិវង្គតដែលជាយញ្ញបូជានេះ ទ្រង់រាប់ទុកពាក្យនេះជាអ្វីដ៏គួរឲ្យស្អប់ខ្ពើម។ ផ្ទុយទៅវិញ ព្រះយេស៊ូមានព្រះទ័យឈឺចាប់ពន់ពេក ពីព្រោះទ្រង់ខ្លាចថា របៀបដែលទ្រង់នឹងសោយទិវង្គត ជាជនឧក្រិដ្ឋដែលគ្មានកិត្ដិយស នឹងនាំឲ្យព្រះនាមព្រះវរបិតារបស់ទ្រង់ត្រូវបង្អាប់។ ឥឡូវនេះ ទ្រង់ជ្រាបថា ប៉ុន្មានម៉ោងទៀតគេនឹងព្យួរទ្រង់លើបង្គោលឈើ ក្នុងបទជាមនុស្សអាក្រក់ជាងគេ ជាអ្នកប្រមាថប្រឆាំងព្រះ! ប្រការនេះហើយជាអ្វីដែលធ្វើឲ្យទ្រង់មានការឈឺចាប់ជាទីបំផុត។
ក្រោយព្រះយេស៊ូបានអធិស្ឋានយ៉ាងយូរ ទ្រង់យាងត្រឡប់មកកន្លែងដែលពួកសាវ័កកំពុងចាំនោះ ទ្រង់ទតឃើញពួកគេបានដេកលក់ទៅហើយ។ ទ្រង់មានបន្ទូលទៅពេត្រុសថា៖ «ដូច្នេះ តើអ្នករាល់គ្នាចាំយាមជាមួយនឹងខ្ញុំតែ១ម៉ោងមិនបានទេឬ? . . . ចូរចាំយាម ហើយអធិស្ឋានចុះ! ដើម្បីមិនឲ្យកើតសេចក្ដីល្បួងនាំចិត្តឡើយ»។ ប៉ុន្តែ ព្រះយេស៊ូជ្រាបថាពួកគេមានចិត្តតានតឹង ហើយយប់កាន់តែជ្រៅដែរ នោះទ្រង់មានបន្ទូលថា៖ «ឯវិញ្ញាណ ក៏ប្រុងជាស្រេចមែន តែសាច់ឈាមខ្សោយទេ»។
ព្រះយេស៊ូយាងចេញទៅម្ដងទៀតជាលើកទីពីរ ហើយទូលអង្វរឲ្យព្រះយក«ពែងនេះ»ចេញពីទ្រង់ ដែលជាបំណងព្រះហឫទ័យរបស់ព្រះយេហូវ៉ាចង់ឲ្យព្រះយេស៊ូបំពេញនោះ។ ពេលព្រះយេស៊ូវិលត្រឡប់ទៅរកពួកសាវ័កម្ដងទៀត ពួកគេបីនាក់នេះជាជាងអធិស្ឋានកុំឲ្យខ្លួនត្រូវសេចក្ដីល្បួងនោះ ពួកគេបែរជាដេកលក់ទៅវិញ។ ពេលព្រះយេស៊ូមានបន្ទូលនឹងពួកគេៗមិនអាចរកពាក្យអ្វីមកតបឆ្លើយវិញឡើយ។
នៅទីបំផុត ព្រះយេស៊ូក៏យាងទៅឆ្ងាយពីពួកសាវ័កជាលើកទីបី ចម្ងាយប្រហែលជាគេចោលដុំថ្មមួយទំហឹងដៃ នៅកន្លែងនោះទ្រង់ក៏លុតជង្គង់អធិស្ឋានដោយសម្លេងជាខ្លាំងទាំងទឹកភ្នែកថា៖ «ឱព្រះវរបិតាអើយ! បើសិនជាទ្រង់សព្វព្រះហឫទ័យ នោះសូមយកពែងនេះចេញពីទូលបង្គំទៅ»។ ព្រះយេស៊ូមានព្រះទ័យឈឺចាប់យ៉ាងខ្លាំង ពីព្រោះទ្រង់នឹងសោយទិវង្គតជាជនឧក្រិដ្ឋ ហើយនេះនឹងនាំឲ្យមានការបង្អាប់ចំពោះព្រះនាមនៃព្រះវរបិតារបស់ទ្រង់។ ម្យ៉ាងវិញទៀត ការជាប់ចោទគឺជាបទប្រមាថព្រះ នោះគឺសឹងតែទ្រាំពុំបានទៅហើយ!
យ៉ាងណាក៏ដោយ ព្រះយេស៊ូអធិស្ឋានជាបន្តថា៖ «ប៉ុន្តែ កុំតាមចិត្តទូលបង្គំឡើយ សូមសំរេចតាមព្រះហឫទ័យទ្រង់វិញ»។ ដោយស្ដាប់បង្គាប់ ព្រះយេស៊ូចុះចូលធ្វើតាមព្រះហឫទ័យរបស់ព្រះ។ ខណនោះ ទេវតាមួយរូបចុះពីស្ថានសួគ៌មកពង្រឹងព្រះកាយពលថ្វាយទ្រង់ ទាំងលើកទឹកចិត្តទ្រង់ទៀត។ ទេវតានេះទំនងជាទូលប្រាប់ព្រះយេស៊ូ ថាព្រះវរបិតារបស់ទ្រង់សព្វព្រះហឫទ័យនឹងទ្រង់ណាស់។
ប៉ុន្តែ ព្រះយេស៊ូនៅមានភារកិច្ចដ៏ធ្ងន់នៅលើស្មារបស់ទ្រង់នៅឡើយ! ព្រះជន្មជារៀងរហូតរបស់ទ្រង់ផ្ទាល់និងជីវិតរបស់មនុស្សជាតិ គឺពឹងពាក់ទៅលើទ្រង់ទាំងស្រុង។ ភាពតានតឹងក្នុងចិត្តគឺមានកាន់តែខ្លាំងឡើង។ ដូច្នេះ ព្រះយេស៊ូក៏ខំប្រឹងអធិស្ឋានបន្តទៀត រហូតដល់ដំណក់ញើសរបស់ទ្រង់ក្លាយជាដំណក់ឈាមស្រក់ចុះដល់ដី។ ទស្សនាវដ្ដីមួយខាងវិជ្ជាពេទ្យបានកត់សម្គាល់ថា៖ «ទោះជានេះជាព្រឹត្ដិការណ៍ដែលកម្រមានមែនក៏ដោយ តែដំណក់ញើសដែលមានជាឈាម . . . អាចកើតឡើងបាន ពេលមានភាពតានតឹងក្នុងចិត្តយ៉ាងខ្លាំងនោះ»។ (The Journal of the American Medical Association)
ក្រោយមក ព្រះយេស៊ូយាងមករកពួកសាវ័កជាលើកទីបី ហើយម្ដងនេះក៏ពួកគេនៅតែដេកលក់ដែរ។ សេចក្ដីសោកសៅបានធ្វើឲ្យពួកគេអស់កម្លាំងណាស់។ ព្រះយេស៊ូមានបន្ទូលថា៖ «ឥឡូវនេះ នៅតែដេកលក់ ហើយសំរាកកំឡាំងទៀតឬ? ប៉ុណ្ណឹងចុះ កំណត់ដល់ហើយ មើល! កូនមនុស្សត្រូវបញ្ជូនទៅក្នុងកណ្ដាប់ដៃនៃមនុស្សមានបាប ចូរក្រោកឡើង យើងទៅ! ន៏! អ្នកដែលបញ្ជូនខ្ញុំ វាជិតមកដល់ហើយ»។
ព្រះយេស៊ូមានបន្ទូលមិនទាន់រួចពីព្រះឱស្ឋនៅឡើយ ស្រាប់តែយូដាសអ៊ីស្ការីយ៉ុតមកដល់ រួមមានបណ្ដាជនមួយក្រុមមកជាមួយទាំងកាន់គោមកាន់ចន្លុះ និងកាន់អាវុធផង។ ម៉ាថាយ ២៦:៣០, ៣៦-៤៧; ១៦:២១-២៣; ម៉ាកុស ១៤:២៦, ៣២-៤៣; លូកា ២២:៣៩-៤៧; យ៉ូហាន ១៨:១-៣; ហេព្រើរ ៥:៧
▪ ក្រោយពីចេញពីបន្ទប់ខាងលើ តើព្រះយេស៊ូនាំពួកសាវ័កទៅកន្លែងណា? ហើយតើទ្រង់ធ្វើអ្វីនៅទីនោះ?
▪ ពេលព្រះយេស៊ូកំពុងតែអធិស្ឋាន តើពួកសាវ័កកំពុងតែធ្វើអ្វី?
▪ ហេតុអ្វីក៏ព្រះយេស៊ូមានព្រះទ័យឈឺចាប់? ហើយតើព្រះយេស៊ូស្នើសុំអ្វីពីព្រះយេហូវ៉ា?
▪ ពេលដំណក់ញើសរបស់ព្រះយេស៊ូក្លាយជាដំណក់ឈាមនោះ តើនេះបញ្ជាក់អំពីអ្វី?
