ការយាងទៅព្រះវិហារម្ដងទៀត
ជំពូកទី១០៣
ការយាងទៅព្រះវិហារម្ដងទៀត
ព្រះយេស៊ូនិងពួកសិស្សរបស់ទ្រង់បានស្នាក់នៅភូមិបេថានីបីយប់ហើយ តាំងតែពីពេលទ្រង់និងពួកសិស្សបានធ្វើដំណើរមកពីក្រុងយេរីខូរវិញ។ ឥឡូវនេះ គឺជាព្រឹកថ្ងៃច័ន្ទទី១០ ខែណែសាន ព្រះយេស៊ូនិងពួកសិស្សក៏ធ្វើដំណើរឆ្ពោះទៅក្រុងយេរូសាឡិម។ ព្រះយេស៊ូទ្រង់ឃ្លានជាខ្លាំង ដូច្នេះពេលនោះទ្រង់បានទតឃើញដើមល្វាមួយដែលមានស្លឹកជាច្រើន ទ្រង់ក៏យាងទៅមើល ក្រែងលោមានផ្លែ។
ស្លឹកនៃដើមនេះគឺចេញមុនរដូវ ដ្បិតរដូវដែលមានផ្លែល្វាគឺនៅខែមិថុនា តែឥឡូវនេះទើបតែចុងខែមីនាប៉ុណ្ណោះ។ ប៉ុន្តែ យ៉ាងជាក់ស្តែងណាស់ ព្រះយេស៊ូមានអារម្មណ៍ថា បើមានស្លឹកច្រើន នោះប្រហែលជាមានផ្លែមុនរដូវដែរហើយ។ ប៉ុន្តែ ឥតមានផ្លែដូចព្រះយេស៊ូគិតនោះទេ។ ស្លឹកទាំងនោះបានធ្វើឲ្យដើមនេះមានសណ្ឋានដែលធ្វើឲ្យគេយល់ខុស។ ព្រះយេស៊ូដាក់បណ្ដាសាដើមនោះថា៖ «កុំឲ្យអ្នកណាស៊ីផ្លែឯងទៀតជារៀងរាបដរាបទៅ»។ លទ្ធផលនិងអត្ថន័យពីការប្រព្រឹត្តរបស់ព្រះយេស៊ូនោះ គឺពួកគេអាចយល់ដឹងនៅព្រឹកថ្ងៃស្អែក។
ព្រះយេស៊ូនិងពួកសិស្សធ្វើដំណើរជាបន្ត ហើយបន្ដិចទៀតទៅដល់ក្រុងយេរូសាឡិមហើយ។ ទ្រង់យាងទៅឯព្រះវិហារ ដែលទ្រង់បានពិនិត្យមើលនៅថ្ងៃរសៀលម្សិលមិញនោះ។ ប៉ុន្តែ នៅថ្ងៃនេះ ទ្រង់បានចាត់វិធានការធ្វើអ្វីមួយ ដូចដែលទ្រង់ធ្លាប់ធ្វើនៅបីឆ្នាំមុន ពេលទ្រង់បានយាងមកធ្វើបុណ្យរំលងក្នុងឆ្នាំ៣០ ស.យ.។ ព្រះយេស៊ូដេញអ្នកលក់ដូរចេញ ហើយផ្ដួលតុពួកអ្នកប្ដូរប្រាក់ រួចផ្ដួលកៅអីរបស់អ្នកលក់ព្រាប។ ព្រះយេស៊ូមិនឲ្យនរណាលីសែងអីវ៉ាន់កាត់ទីធ្លាព្រះវិហារឡើយ។
ព្រះយេស៊ូផ្ដន្ទាទោសពួកអ្នកដែលប្ដូរប្រាក់និងលក់សត្វក្នុងព្រះវិហារ ដោយមានបន្ទូលថា៖ «តើគ្មានសេចក្ដីចែងទុកមកទេឬ . . . ថា ‹ដំណាក់អញត្រូវហៅជាទីអធិស្ឋាន សំរាប់គ្រប់អស់ទាំងសាសន៍?›។ ប៉ុន្តែ អ្នករាល់គ្នាបានយកធ្វើជារោងចោរវិញ»។ ពួកគេគឺជាពួកចោរពីព្រោះពួកគេយកថ្លៃហួសប្រមាណពីពួកអ្នកក្រីក្រ ដែលត្រូវតែទិញសត្វដើម្បីធ្វើយញ្ញបូជា។ ដូច្នេះ ព្រះយេស៊ូចាត់ទុកការធ្វើជំនួញបែបនេះ ជាការកំហែងយកប្រាក់ឬការប្លន់។
ពេលពួកសង្គ្រាជ ពួកស្ក្រែប និងពួកអ្នកធំដុំក្នុងចំណោមមនុស្សដឹងឮនូវអ្វីដែលព្រះយេស៊ូបានធ្វើ នោះពួកគេក៏រិះរកវិធីធ្វើគុតទ្រង់ទៀត។ ហេតុនេះសឲ្យឃើញថា ពួកគេជាពួកដែលកែលែងបានហើយ។ ប៉ុន្តែ ពួកគេមិនដឹងជាធ្វើតាមវិធីណាដើម្បីធ្វើគុតព្រះយេស៊ូនោះទេ ពីព្រោះមានមនុស្សជាច្រើនដើរតាមទ្រង់ចង់ស្ដាប់ទ្រង់។
ក្រៅពីពួកសាសន៍យូដា ក៏មានជនជាតិដទៃដែរ ដែលមកធ្វើបុណ្យរំលងនោះ។ ពួកអ្នកទាំងនេះជាសាសន៍ដទៃចូលសាសនាយូដា។ ពួកអ្នកចូលសាសនាយូដាខ្លះដែលជាជនជាតិក្រិច បានចូលទៅឯភីលីព ដើម្បីសុំចង់ជួបព្រះយេស៊ូ។ ភីលីពក៏ទៅប្រាប់អនទ្រេ ប្រហែលជាចង់សួរថាតើការសុំជួបព្រះយេស៊ូ សមរម្យឬទេ? តាមមើលទៅ ព្រះយេស៊ូបានគង់នៅកន្លែងមួយក្នុងព្រះវិហារ ដែលជនជាតិក្រិចខ្លះអាចមើលឃើញទ្រង់។
ព្រះយេស៊ូជ្រាបថា ទ្រង់មានព្រះជន្មតែបីបួនថ្ងៃទៀតប៉ុណ្ណោះ ដូច្នេះទ្រង់ក៏ពន្យល់ប្រាប់នូវស្ថានការណ៍របស់ទ្រង់ ដោយមានបន្ទូលថា៖ «កំណត់ដែលកូនមនុស្សត្រូវដំកើងឡើង បានមកដល់ហើយ ប្រាកដមែន ខ្ញុំប្រាប់អ្នករាល់គ្នាជាប្រាកដថា បើគ្រាប់ស្រូវដែលធ្លាក់ចុះទៅដីមិនងាប់ទេ នោះក៏នៅតែ១ដដែល តែបើងាប់វិញ នោះក៏បង្កើតផលជាច្រើនឡើង»។
ស្រូវមួយគ្រាប់គឺឥតមានតម្លៃប៉ុន្មានទេ។ ប៉ុន្តែ ចុះយ៉ាងណាវិញ បើដាក់គ្រាប់នេះក្នុងដី ហើយវា«ងាប់»នោះ? គ្រាប់នេះនឹងដុះពន្លក ហើយក្រោយមកមានទង ដែលបង្កើតគ្រាប់ស្រូវជាច្រើន។ ស្រដៀងគ្នាដែរ ព្រះយេស៊ូជាបុរសគ្រប់ល័ក្ខណ៍តែមួយគត់។ តែបើព្រះយេស៊ូសោយទិវង្គតហើយនៅស្មោះចំពោះព្រះ នោះព្រះយេស៊ូទៅជាខ្សែរយៈដែលនឹងប្រទានជីវិតជារៀងរហូតដល់មនុស្សស្មោះត្រង់ ដែលមានស្មារតីលះបង់ខ្លួនដូចទ្រង់ដែរ។ ដូច្នេះហើយ ព្រះយេស៊ូមានបន្ទូលថា៖ «អ្នកណាដែលស្រឡាញ់ជីវិតខ្លួន នោះនឹងបាត់ជីវិតទៅ តែអ្នកណាដែលស្អប់ជីវិតខ្លួន នៅលោកីយនេះវិញ នោះនឹងរក្សាជីវិតទុក ដរាបដល់អស់កល្បរៀងទៅ»។
យ៉ាងច្បាស់ណាស់ ដែលព្រះយេស៊ូពុំគិតអំពីអង្គទ្រង់ទេ ដ្បិតទ្រង់ពន្យល់ទៀតថា៖ «បើអ្នកណាបំរើខ្ញុំ ត្រូវឲ្យអ្នកនោះមកតាមខ្ញុំចុះ យ៉ាងនោះ ទោះបីខ្ញុំនៅឯណាក្ដី អ្នកបំរើខ្ញុំក៏នឹងនៅទីនោះដែរ បើអ្នកណាបំរើខ្ញុំ ព្រះវរបិតានឹងលើកមុខអ្នកនោះ»។ នេះជារង្វាន់ដ៏អស្ចារ្យមែន ចំពោះការកាន់តាមព្រះយេស៊ូនិងបំរើទ្រង់នោះ! នេះគឺជារង្វាន់ដែលព្រះវរបិតានឹងលើកកិត្ដិយសចំពោះពួកគេ ដោយឲ្យរួមសោយរាជ្យជាមួយព្រះគ្រីស្ទក្នុងព្រះរាជាណាចក្រ។
ព្រះយេស៊ូបានគិតអំពីការរងទុក្ខវេទនាដ៏សែនឈឺចាប់ ព្រមទាំងការសោយទិវង្គតដ៏សែនទារុណដែលទ្រង់នឹងទទួល ទ្រង់ក៏មានបន្ទូលថា៖ «ឥឡូវនេះ ខ្ញុំមានចិត្តតប់ប្រមល់ តើត្រូវឲ្យខ្ញុំទូលដូចម្ដេច? ឱព្រះវរបិតាអើយ! សូមជួយសង្គ្រោះទូលបង្គំ ឲ្យរួចពីពេលនេះផង»។ ប្រសិនបើទ្រង់អាចជៀសវាងអ្វីដែលទ្រង់នឹងទទួល នោះជាការល្អហើយ! ប៉ុន្តែឥតអាចជៀសបានទេ ដ្បិតទ្រង់មានបន្ទូលថា៖ «គឺដោយហេតុនេះឯង បានជាទូលបង្គំមកដល់ពេលនេះ»។ ព្រះយេស៊ូឯកភាពនឹងរបៀបរៀបចំទាំងអស់របស់ព្រះវរបិតា ដែលរួមបញ្ចូលនឹងការសោយទិវង្គតរបស់ទ្រង់ថ្វាយជាយញ្ញបូជាផងដែរ។ ម៉ាថាយ ២១:១២, ១៣, ១៨, ១៩; ម៉ាកុស ១១:១២-១៨; លូកា ១៩:៤៥-៤៨; យ៉ូហាន ១២:២០-២៧
▪ ហេតុអ្វីក៏ព្រះយេស៊ូសង្ឃឹមថានឹងមានផ្លែល្វាសំរាប់សោយ ទោះជាមិនទាន់ដល់រដូវវាផងនោះ?
▪ ហេតុអ្វីក៏ព្រះយេស៊ូហៅពួកអ្នកលក់ដូរក្នុងព្រះវិហារជា«ពួកចោរ»?
▪ តើតាមរបៀបណាដែលព្រះយេស៊ូប្រៀបដូចជាគ្រាប់ស្រូវដែលងាប់ទៅ?
▪ តើព្រះយេស៊ូមានព្រះទ័យយ៉ាងណានឹងការរងទុក្ខវេទនា និងការសោយទិវង្គតដែលទ្រង់នឹងទទួលនោះ?
