ក្រោលចៀមនិងអ្នកគង្វាល
ជំពូកទី៨០
ក្រោលចៀមនិងអ្នកគង្វាល
ព្រះយេស៊ូបានយាងមកក្រុងយេរូសាឡិមដើម្បីធ្វើបុណ្យឧទ្ទិសថ្វាយឬហាណូកា បុណ្យនេះគឺជាពិធីរំលឹកការសម្ពោធព្រះវិហារម្ដងទៀតថ្វាយជូនព្រះយេហូវ៉ា។ ប្រហែលជា២០០ឆ្នាំមុននេះ នៅឆ្នាំ១៦៨ ម.ស.យ. នោះស្តេចអាន់ទីយ៉ូកឹស អេភីផាន បានវាយយកក្រុងយេរូសាឡិម ដោយបំផ្លិចបំផ្លាញព្រះវិហារនិងអាសនៈចោលអស់។ ក៏ប៉ុន្តែ បីឆ្នាំក្រោយមក ក្រុងយេរូសាឡិមបានត្រូវដណ្ដើមយកមកវិញ ហើយក៏ធ្វើពិធីសម្ពោធព្រះវិហារនេះម្ដងទៀត។ នៅពេលក្រោយមកៗ គេក៏ប្រារព្ធពិធីសម្ពោធនេះជារៀងរាល់ឆ្នាំ។
បុណ្យហាណូកានេះគឺនៅខែឈីស្លេ ថ្ងៃទី២៥ ជាខែសាសន៍យូដា គឺនៅចុងខែវិច្ឆិកានិងដើមខែធ្នូតាមប្រក្រតិទិនសព្វថ្ងៃនេះ។ ហេតុនេះហើយ គឺនៅតែជាងមួយរយថ្ងៃទៀតទេ គឺដល់បុណ្យរំលងដ៏សំខាន់នៅឆ្នាំ៣៣ ស.យ.ហើយ។ សាវ័កយ៉ូហានហៅគ្រានោះជា«រដូវរងា» ដ្បិតជារដូវដែលមានអាកាសធាតុត្រជាក់។
ឥឡូវនេះ ព្រះយេស៊ូប្រើរឿងប្រៀបប្រដូចអំពីក្រោលចៀមបី និងរៀបរាប់អំពីមុខនាទីទ្រង់ជាអ្នកគង្វាលល្អ។ ក្រោលចៀមទីមួយដែលទ្រង់លើកឡើងនោះ គឺទាក់ទងនឹងរបៀបរៀបចំខាងកិច្ចព្រមព្រៀងក្នុងក្រិត្យវិន័យម៉ូសេ។ ក្រិត្យវិន័យនេះគឺប្រៀបដូចជារបង ឃាំងពួកយូដាពីការប្រព្រឹត្តដ៏ពុករលួយរបស់ពួកមនុស្ស ដែលឥតមានចំណែកក្នុងកិច្ចព្រមព្រៀងដ៏ពិសេសនេះជាមួយព្រះ។ ព្រះយេស៊ូពន្យល់ថា៖ «ប្រាកដមែន ខ្ញុំប្រាប់អ្នករាល់គ្នាជាប្រាកដថា អ្នកណាដែលចូលទៅក្នុងក្រោលចៀម មិនមែនតាមទ្វារ គឺឡើងចូលតាមកន្លែងណាឯទៀតវិញ អ្នកនោះឈ្មោះថាជាចោរលួច ចោរប្លន់ហើយ ឯអ្នកដែលចូលតាមទ្វារ នោះជាអ្នកគង្វាលចៀមពិត»។
មានមនុស្សខ្លះបានអះអាងថា ខ្លួនជាព្រះមេស្ស៊ីឬព្រះគ្រីស្ទ ប៉ុន្តែ ពួកគេមិនមែនជាអ្នកគង្វាលពិតទេ ដ្បិតព្រះយេស៊ូមានបន្ទូលថា៖ «អ្នកឆ្មាំទ្វារក៏បើកឲ្យអ្នកនោះ ហើយហ្វូងចៀមស្ដាប់តាមសំឡេងគាត់ដែរ ឯចៀមរបស់គាត់ នោះគាត់ហៅតាមឈ្មោះវានិមួយៗ នាំចេញទៅក្រៅ . . . វាមិនព្រមតាមមនុស្សដទៃទេ វានឹងរត់ចេញពីគេវិញ ពីព្រោះវាមិនស្គាល់សំឡេងរបស់មនុស្សដទៃណាសោះ»។
«អ្នកឆ្មាំទ្វារ»នៃក្រោលចៀមទីមួយ គឺជាយ៉ូហានជាអ្នកដែលធ្វើបុណ្យជ្រមុជទឹកឲ្យគេ។ ជាអ្នកឆ្មាំទ្វារនោះ យ៉ូហាន‹បើកទ្វារ›ឲ្យព្រះយេស៊ូ ដោយណែនាំពួកអ្នកដែលតំណាងជាចៀមឲ្យស្គាល់ទ្រង់ ដែលទ្រង់នឹងនាំទៅឯវាលស្មៅ។ ចៀមទាំងនេះ ដែលព្រះយេស៊ូហៅតាមឈ្មោះនិមួយៗហើយនាំចេញទៅ នោះនៅទីបំផុតនឹងនាំចូលទៅក្នុងក្រោលចៀមមួយទៀត ដូចទ្រង់ពន្យល់ថា៖ «ប្រាកដមែន ខ្ញុំប្រាប់អ្នករាល់គ្នាជាប្រាកដថា ខ្ញុំជាទ្វារចៀម» នេះគឺជាទ្វារនៃក្រោលថ្មី។ នៅពេលព្រះយេស៊ូធ្វើកិច្ចព្រមព្រៀងថ្មីជាមួយពួកសិស្សរបស់ទ្រង់ ហើយបានចាក់វិញ្ញាណបរិសុទ្ធមកលើពួកគេពីស្ថានសួគ៌បន្ទាប់ពីបុណ្យថ្ងៃទី៥០ នោះពួកគេអាចចូលក្នុងក្រោលថ្មីនេះ។
ព្រះយេស៊ូពន្យល់ថែមទៀតអំពីមុខនាទីរបស់ទ្រង់ថា៖ «ខ្ញុំជាទ្វារ បើអ្នកណាចូលតាមខ្ញុំ នោះនឹងបានសង្គ្រោះ រួចនឹងចេញចូល ហើយនឹងរកបានវាលស្មៅដ៏ស្រួល។ . . . ខ្ញុំបានមក ដើម្បីឲ្យវារាល់គ្នាមានជីវិត ហើយឲ្យមានជីវិតនោះពេញបរិបូរផង។ . . . ឯខ្ញុំ ជាអ្នកគង្វាលល្អ ខ្ញុំស្គាល់ចៀមរបស់ខ្ញុំ ហើយចៀមក៏ស្គាល់ខ្ញុំ ដូចជាព្រះវរបិតាទ្រង់ស្គាល់ខ្ញុំ ហើយខ្ញុំក៏ស្គាល់ទ្រង់ដែរ ខ្ញុំស៊ូប្ដូរជីវិតខ្ញុំនឹងចៀម»។
មុននេះ ព្រះយេស៊ូបានសម្រាលទុក្ខពួកអ្នកកាន់តាមទ្រង់ ដោយមានបន្ទូលថា៖ «កុំឲ្យខ្លាច ហ្វូងតូចអើយ! ព្រោះព្រះវរបិតានៃអ្នករាល់គ្នា ទ្រង់សព្វព្រះហឫទ័យ នឹងប្រទាននគរមកអ្នករាល់គ្នាពិត»។ ហ្វូងតូចនេះគឺមានចំនួនតែ១៤៤.០០០នាក់ប៉ុណ្ណោះ ដែលនឹងចូលក្រោលចៀមថ្មី ឬក្រោលទីពីរនេះ។ តែព្រះយេស៊ូមានបន្ទូលទៀតថា៖ «ខ្ញុំក៏មានចៀមឯទៀត ដែលមិនទាន់នៅក្នុងក្រោលនេះនៅឡើយ។ ត្រូវតែខ្ញុំនាំចៀមទាំងនោះមកដែរ។ វានឹងស្ដាប់តាមសំឡេងខ្ញុំ។ នោះនឹងមានហ្វូងតែ១ នឹងអ្នកគង្វាលតែ១វិញ»។
ដោយព្រោះ«ចៀមឯទៀត» គឺ«មិនទាន់នៅក្នុងក្រោលនេះ» នោះពួកគេច្បាស់ជានៅក្នុងក្រោលមួយទៀត គឺក្រោលទីបី។ ក្រោលចៀមទាំងពីរនេះគឺមានទិសដៅខុសគ្នា។ «ហ្វូងតូច»ក្នុងក្រោលមួយនឹងគ្រប់គ្រងជាមួយព្រះគ្រីស្ទនៅស្ថានសួគ៌ និង«ចៀមឯទៀត»នៅក្នុងក្រោលមួយទៀត នឹងរស់នៅលើផែនដីមនោរម្យ។ ក៏ប៉ុន្តែ ទោះជាមានក្រោលពីរ ចៀមទាំងនេះឥតមានចិត្តច្រណែន ឬគិតថាខ្លួនបែកចេញដោយឡែកនោះទេ ដ្បិតព្រះយេស៊ូមានបន្ទូលថា ពួកគេ«នឹងមានហ្វូងតែ១»នៅក្រោមបង្គាប់«អ្នកគង្វាលតែ១វិញ»។
ព្រះយេស៊ូគ្រីស្ទ ដែលជាអ្នកគង្វាលល្អ ទ្រង់សុខព្រះទ័យបូជាព្រះជន្មទ្រង់សំរាប់ចៀមទាំងពីរក្រុមនេះ។ ទ្រង់មានបន្ទូលថា៖ «គឺខ្ញុំដាក់ជីវិតចុះដោយខ្លួនខ្ញុំ ខ្ញុំអាចនឹងដាក់ជីវិតនេះចុះ ហើយក៏អាចនឹងយកមកវិញបានដែរ ខ្ញុំបានទទួលអំណាចនេះ ពីព្រះវរបិតាខ្ញុំមក»។ ពេលព្រះយេស៊ូមានបន្ទូលអំពីនេះ នោះពួកសាសន៍យូដាក៏ទាស់ទែងបែកខ្ញែកគ្នា។
ពួកគេជាច្រើនក្នុងហ្វូងមនុស្សនិយាយថា៖ «អ្នកនោះមានអារក្សចូលមែន ហើយក៏ឆ្កួតផង ហេតុអ្វីបានជាស្ដាប់វា?»។ មនុស្សខ្លះទៀតថា៖ «នេះមិនមែនជាពាក្យសំដីរបស់មនុស្សមានអារក្សចូលទេ»។ រួចមក ពួកគេនិយាយរំឭកពីបីបួនខែមុន ដែលទ្រង់ប្រោសមនុស្សខ្វាក់ពីកំណើតឲ្យជាវិញ ដោយស្រដីថា៖ «តើអារក្សអាចនឹងធ្វើឲ្យមនុស្សខ្វាក់ភ្នែកបានភ្លឺដែរឬ?»។ យ៉ូហាន ១០:១-២២; ៩:១-៧; លូកា ១២:៣២; វិវរណៈ ១៤:១, ៣; ២១:៣, ៤; ទំនុកដំកើង ៣៧:២៩
▪ តើបុណ្យឧទ្ទិសថ្វាយជាអ្វី? ហើយតើពិធីបុណ្យនេះចាប់ផ្ដើមមាននៅពេលណា?
▪ តើក្រោលដំបូងជាអ្វី? ហើយអ្នកណាជាឆ្មាំទ្វារ?
▪ តើតាមរបៀបណាដែលអ្នកឆ្មាំទ្វារបើកទ្វារឲ្យអ្នកគង្វាល? ហើយក្រោយមកគេឲ្យចៀមចូលក្នុងអ្វី?
▪ តើអ្នកណាដែលមានចំណែកនៅក្នុងក្រោលពីររបស់អ្នកគង្វាលល្អ? ហើយតើហ្វូងចៀមទាំងនេះក្លាយទៅជាហ្វូងប៉ុន្មានវិញ?
