ជំលោះបានផ្ទុះឡើង
ជំពូកទី១១៥
ជំលោះបានផ្ទុះឡើង
ព្រះយេស៊ូបានបង្រៀនមេរៀនដ៏ល្អមួយនៅល្ងាចនោះ អំពីកិច្ចបំរើដ៏រាបទាប ដោយលាងជើងរបស់ពួកសាវ័ក។ ក្រោយមក ទ្រង់បានផ្ដើមធ្វើបុណ្យរំឭកនៃការសោយទិវង្គតរបស់ទ្រង់ ដែលជិតមកដល់ហើយនោះ។ ជាពិសេសដោយដឹងនូវអ្វីដែលទើបតែបានធ្វើឡើង ឥឡូវនេះមានរឿងដ៏គួរឲ្យភ្ញាក់ផ្អើលមួយបានផ្ទុះឡើង។ ពួកសាវ័ករបស់ទ្រង់កំពុងឈ្លោះប្រកែកគ្នាយ៉ាងខ្លាំង ដោយចង់ដឹងថានរណាមានឋានៈធំជាងគេ! តាមមើលទៅ នេះជាការទាស់ទែងគ្នាដែលពួកគេមានមិនចេះឈប់ឡើយ។
សូមនឹកចាំដែរ ក្រោយពីព្រះយេស៊ូបានផ្លាស់ប្រែទ្រង់ទ្រាយនៅឯភ្នំ នោះពួកសាវ័កប្រកែកទាស់ទែងគ្នាក្នុងចំណោមពួកគេ ថានរណាមានឋានៈធំជាងគេ។ ម្យ៉ាងវិញទៀត យ៉ាកុបនិងយ៉ូហានបានស្នើសុំនូវឋានៈធំដុំក្នុងព្រះរាជាណាចក្រ ហើយនេះនាំឲ្យមានទំនាស់ក្នុងចំណោមពួកសាវ័កម្ដងរួចទៅហើយ។ ឥឡូវនេះ ក្នុងរាត្រីចុងក្រោយនៅជាមួយពួកគេ គឺមានការប្រកែកទាស់ទែងគ្នាម្ដងទៀត ដូច្នេះហើយព្រះយេស៊ូច្បាស់ជាសោកសៅយ៉ាងខ្លាំង! តើព្រះយេស៊ូធ្វើយ៉ាងណា?
ព្រះយេស៊ូឥតបានស្តីបន្ទោសពួកសាវ័កចំពោះមារយាទរបស់ពួកគេទេ ម្ដងនេះទៀត ដោយព្រះទ័យអត់ធ្មត់នោះព្រះយេស៊ូវែកញែកនឹងពួកគេ ដោយមានបន្ទូលថា៖ «អស់ទាំងស្តេចនៃសាសន៍ដទៃ គេតែងសោយរាជ្យលើបណ្ដារាស្ត្រ ហើយបណ្ដាជនហៅពួកអ្នកមានអំណាចលើគេ ថាជាអ្នកមានគុណដែរ។ ប៉ុន្តែ មិនត្រូវឲ្យមានដូច្នោះក្នុងពួកអ្នករាល់គ្នាឡើយ។ . . . ដ្បិតតើអ្នកណាធំជាង អ្នកដែលអង្គុយនៅតុ ឬអ្នកដែលបំរើ? តើមិនមែនជាអ្នកដែលអង្គុយនៅតុ . . . ទេឬ?»។ រួចមក ព្រះយេស៊ូរំឭកពួកគេអំពីគំរូរបស់ទ្រង់ ដោយមានបន្ទូលថា៖ «ប៉ុន្តែ ខ្ញុំនៅកណ្ដាលពួកអ្នករាល់គ្នា ទុកដូចជាអ្នកបំរើវិញ»។
ទោះជាពួកសាវ័កជាមនុស្សឥតគ្រប់ល័ក្ខណ៍ក៏ដោយ ក៏ពួកគេនៅជិតដិតនឹងព្រះយេស៊ូក្នុងពេលដែលមានការល្បងលដែរ។ ដូច្នេះព្រះយេស៊ូមានបន្ទូលថា៖ «ខ្ញុំក៏ដំរូវនគរមួយឲ្យអ្នករាល់គ្នា ដូចជាព្រះវរបិតានៃខ្ញុំបានដំរូវនគរឲ្យខ្ញុំដែរ»។ កិច្ចព្រមព្រៀងផ្ទាល់ខ្លួននេះរវាងព្រះយេស៊ូនិងពួកអ្នកកាន់តាមដ៏ស្មោះ នឹងបង្រួបបង្រួមពួកគេឲ្យគ្រប់គ្រងជាមួយនឹងទ្រង់។ ចំនួនដែលនឹងត្រូវយកចូលក្នុងកិច្ចព្រមព្រៀងក្នុងព្រះរាជាណាចក្រនេះ មានចំនួនកំណត់តែ១៤៤.០០០នាក់ប៉ុណ្ណោះ។
ថ្វីបើពួកសាវ័កមានសេចក្ដីសង្ឃឹមដ៏អស្ចារ្យក្នុងការរួមគ្រប់គ្រងជាមួយព្រះគ្រីស្ទក្នុងព្រះរាជាណាចក្រក៏ដោយ តែឥឡូវនេះ ពួកគេកំពុងមានភាពខ្សោយខាងវិញ្ញាណ។ ព្រះយេស៊ូមានបន្ទូលថា៖ «នៅវេលាយប់នេះឯង អ្នករាល់គ្នានឹងមានចិត្តរវាតចេញដោយព្រោះខ្ញុំ»។ យ៉ាងណាក៏ដោយ ព្រះយេស៊ូមានបន្ទូលប្រាប់ពេត្រុសថា ទ្រង់បានអធិស្ឋានប្រយោជន៍ឲ្យគាត់ផង នោះទ្រង់ដាស់តឿនគាត់ថា៖ «កាលណាអ្នកបានប្រែចិត្តវិលមកវិញ នោះចូរចំរើនឲ្យបងប្អូនអ្នកបានខ្ជាប់ខ្ជួនឡើង»។
ព្រះយេស៊ូពន្យល់ថា៖ «ឱកូនរាល់គ្នាអើយ! ខ្ញុំនៅជាមួយនឹងអ្នករាល់គ្នាតែបន្ដិចទៀតទេ អ្នករាល់គ្នានឹងរកខ្ញុំ តែដូចជាខ្ញុំបានប្រាប់ដល់ពួកសាសន៍យូដារួចហើយថា កន្លែងដែលខ្ញុំទៅនោះ អ្នករាល់គ្នាពុំអាចនឹងទៅបានទេ ឥឡូវនេះ ខ្ញុំក៏ប្រាប់ដល់អ្នករាល់គ្នាដូច្នោះដែរ ខ្ញុំឲ្យសេចក្ដីបញ្ញត្ត១ថ្មីដល់អ្នករាល់គ្នា គឺឲ្យអ្នករាល់គ្នាស្រឡាញ់គ្នាទៅវិញទៅមក ត្រូវឲ្យស្រឡាញ់គ្នា ដូចជាខ្ញុំបានស្រឡាញ់អ្នករាល់គ្នាដែរ គេនឹងដឹងថា អ្នករាល់គ្នាជាសិស្សរបស់ខ្ញុំ ដោយសារសេចក្ដីនេះឯង គឺដោយអ្នករាល់គ្នាមានសេចក្ដីស្រឡាញ់ដល់គ្នាទៅវិញទៅមក»។
ពេត្រុសទូលសួរទ្រង់ថា៖ «ព្រះអម្ចាស់អើយ! តើទ្រង់យាងទៅឯណា?»។
ព្រះយេស៊ូឆ្លើយថា៖ «កន្លែងដែលខ្ញុំទៅ នោះអ្នកពុំអាចនឹងទៅតាម ក្នុងគ្រាឥឡូវនេះបានទេ លុះគ្រាក្រោយទើបអ្នកនឹងទៅបាន»។
ពេត្រុសទូលទ្រង់ចង់ដឹងថា៖ «ព្រះអម្ចាស់អើយ! ហេតុអ្វីបានជាទូលបង្គំទៅតាម ក្នុងគ្រានេះពុំបាន? ទូលបង្គំស៊ូតែប្ដូរជីវិតជំនួសទ្រង់»។
ព្រះយេស៊ូមានបន្ទូលសួរគាត់ថា៖ «តើអ្នកនឹងប្ដូរជីវិតជំនួសខ្ញុំឬ? . . . ខ្ញុំប្រាប់អ្នកជាប្រាកដថា នៅថ្ងៃនេះ គឺនៅក្នុងពេលយប់នេះឯង មុនដែលមាន់រងាវ២ដង នោះអ្នកនឹងប្រកែកគ្រប់៣ដងថា មិនស្គាល់ខ្ញុំ!»។
ពេត្រុសទូលតបថា៖ «ទោះបើទូលបង្គំត្រូវស្លាប់ជាមួយនឹងទ្រង់ក៏ដោយ គង់តែមិនព្រមថា មិនស្គាល់ទ្រង់ឡើយ»។ ហើយថ្វីបើពួកសាវ័កឯទៀតឯកភាពនិយាយដូចនេះ តែពេត្រុសទូលអួតថា៖ «ទោះបើមនុស្សទាំងអស់នឹងរវាតចិត្ត ដោយព្រោះទ្រង់ក៏ដោយ គង់តែទូលបង្គំមិនដូច្នោះទេ!»។
ព្រះយេស៊ូធ្លាប់មានបន្ទូលប្រាប់ពួកសិស្សទាំងអស់ ពេលទ្រង់ចាត់ពួកគេឲ្យទៅផ្សព្វផ្សាយក្នុងស្រុកកាលីឡេ មិនឲ្យយកទាំងកាបូប ទាំងថង់យាមទៅជាមួយទេ តែនៅពេលនេះព្រះយេស៊ូមានបន្ទូលសួរថា៖ «នោះតើមានខ្វះអ្វីឬទេ?»។
ពួកគេទូលឆ្លើយថា៖ «គ្មានខ្វះអ្វីទេ!»។
ដូច្នេះ ទ្រង់មានបន្ទូលថា៖ «ឥឡូវនេះវិញ អ្នកណាដែលមានកាបូប មានយាម នោះត្រូវតែយកទៅកុំខាន ហើយអ្នកណាដែលគ្មានដាវ ក៏ឲ្យអ្នកនោះលក់អាវខ្លួនទៅទិញមួយមក ខ្ញុំប្រាប់អ្នករាល់គ្នាថា សេចក្ដីនេះដែលបានចែងទុកមកថា ‹គេបានរាប់ទ្រង់ ជាពួកទទឹងច្បាប់› នោះត្រូវសំរេចលើខ្លួនខ្ញុំ ដ្បិតគ្រប់សេចក្ដីដែលដំរូវមកខ្ញុំ ត្រូវតែបានសំរេចទាំងអស់»។
ព្រះយេស៊ូកំពុងតែមានបន្ទូលសំដៅទៅពេលគេព្យួរទ្រង់ជាមួយឧក្រិដ្ឋជន ឬពួកទទឹងច្បាប់។ ហើយទ្រង់ក៏បញ្ជាក់ថា ពួកអ្នកកាន់តាមទ្រង់នឹងជួបប្រទះការបៀតបៀនយ៉ាងខ្លាំងក្រោយមក។ ពួកគេទូលថា៖ «ព្រះអម្ចាស់អើយ! មើល! នេះមានដាវ២ហើយ»។
ទ្រង់មានបន្ទូលថា៖ «អើ! ល្មមហើយ»។ ដូចជាយើងនឹងឃើញ ការដែលពួកគេយកដាវទៅជាមួយនោះ បន្ដិចទៀតនិងបើកឱកាសឲ្យព្រះយេស៊ូបង្រៀនពួកគេនូវមេរៀនដ៏សំខាន់មួយទៀត។ ម៉ាថាយ ២៦:៣១-៣៥; ម៉ាកុស ១៤:២៧-៣១; លូកា ២២:២៤-៣៨; យ៉ូហាន ១៣:៣១-៣៨; វិវរណៈ ១៤:១-៣
▪ ហេតុអ្វីបានជាជំលោះរវាងពួកសាវ័ក ជាការគួរឲ្យភ្ញាក់ផ្អើលម្ល៉េះ?
▪ តើព្រះយេស៊ូដោះស្រាយជំលោះនេះយ៉ាងណា?
▪ តើកិច្ចព្រមព្រៀងដែលព្រះយេស៊ូធ្វើជាមួយពួកសិស្សបានសម្រេចអ្វី?
▪ តើបញ្ជាថ្មីអ្វីដែលព្រះយេស៊ូប្រទានមក? ហើយតើនេះមានសារៈសំខាន់យ៉ាងណា?
▪ តើពេត្រុសបង្ហាញទំនុកចិត្តហួសហេតុយ៉ាងណា? ហើយតើព្រះយេស៊ូមានបន្ទូលយ៉ាងណា?
▪ ហេតុអ្វីបានជាសេចក្ដីបង្គាប់របស់ព្រះយេស៊ូឲ្យកាន់កាបូបនិងថង់យាម គឺខុសពីបន្ទូលដែលទ្រង់ធ្លាប់ប្រទាននៅពេលមុនទៅវិញ?
