ឈឺចាប់ពើតផ្សានៅលើបង្គោលឈើ
ជំពូកទី១២៥
ឈឺចាប់ពើតផ្សានៅលើបង្គោលឈើ
ពួកគេនាំព្រះយេស៊ូនិងចោរពីរនាក់ទៅសម្លាប់ដែរ។ ពួកគេបានមកដល់កន្លែងមួយដែលគេហៅថាគាល់កូថាឬភ្នំរលាក្បាល ដែលមិនឆ្ងាយប៉ុន្មានពីទីក្រុងនោះ។
ពួកគេដោះយកសម្លៀកបំពាក់របស់អ្នកទោសចេញ។ រួចមកពួកគេយកស្រាទំពាំងបាយជូរលាយនឹងជ័រល្វីងទេសមកថ្វាយទ្រង់សោយ។ តាមមើលទៅ នេះគឺជាការរៀបចំដោយពួកស្ត្រីនៅក្រុងយេរូសាឡិម ហើយពួករ៉ូមក៏អនុញ្ញាតឲ្យស្រាទំពាំងបាយជូរលាយនឹងជ័រល្វីងទេសប្រើជាថ្នាំបំបាត់ការឈឺចាប់ពេលត្រូវព្យួរអ្នកទោស។ ប៉ុន្តែ ពេលព្រះយេស៊ូភ្លក់ នោះទ្រង់បដិសេធមិនសោយទេ។ តើហេតុអ្វី? ជាក់ស្តែងគឺទ្រង់ចង់នៅដឹងស្មារតី ក្នុងកំឡុងពេលដែលការល្បងលជំនឿដ៏ពិបាកបំផុតរបស់ទ្រង់។
ឥឡូវនេះ គេចាប់ព្រះហស្តព្រះយេស៊ូក្រពាត់ទៅលើយ៉ាងពេញទំហឹងដាក់លើព្រះសិរសាទ្រង់។ រួចមក ពួកទាហានដុំដែកគោលយ៉ាងធំចូលដៃនិងជើងរបស់ទ្រង់។ ទ្រង់ឈឺយ៉ាងរមួល ពេលដែកគោលធ្លុះសាច់និងសរសៃ។ ពេលគេបញ្ឈរបង្គោលឈើ នោះកាន់តែធ្វើឲ្យឈឺចុកចាប់ទ្វេឡើងទៅទៀត ដ្បិតទម្ងន់រូបកាយធ្វើឲ្យសាច់រយះរឹតតែខ្លាំង។ ជាជាងគំរាមកំហែងពួកគេ ព្រះយេស៊ូទ្រង់អធិស្ឋានឲ្យពួកទាហានរ៉ូម ដោយមានបន្ទូលថា៖ «ឱព្រះវរបិតាអើយ! សូមអត់ទោសដល់អ្នកទាំងនេះផង ដ្បិតគេមិនដឹងជាគេធ្វើអ្វីទេ»។
លោកពីឡាត់ធ្វើផ្លាកមួយបិទនៅលើបង្គោលឈើនោះ ដែលសរសេរថា «នេះឈ្មោះយេស៊ូវជាអ្នកស្រុកណាសារ៉ែត ស្តេចនៃសាសន៍យូដា»។ តាមមើលទៅ លោកបានសរសេរដូច្នេះ ពីព្រោះលោកគោរពព្រះយេស៊ូ ហើយលោកស្អប់ខ្ពើមពួកសង្ឃសាសន៍យូដា ដែលបានមួលបង្កាច់ និងកាត់ក្ដីឲ្យព្រះយេស៊ូសោយទិវង្គត។ ដូច្នេះ ដើម្បីឲ្យមនុស្សទាំងអស់អានផ្លាកនេះបាន លោកពីឡាត់ឲ្យគេសរសេរជាអក្សរហេព្រើរ អក្សរឡាតាំងជាភាសាផ្លូវការនិងអក្សរក្រិចជាភាសាដែលគេនិយាយទូទៅ។
ពួកសង្គ្រាជ រួមបញ្ចូលលោកកៃផា ហើយលោកអាណ បានស្រងាកចិត្តជាខ្លាំង។ ផ្លាកដែលមានសេចក្ដីប្រកាសដ៏ល្អនេះ បង្អាប់នូវគំនិតរបស់គេ ដែលថាខ្លួនមានជ័យជំនះលើព្រះយេស៊ូនោះ។ ដូច្នេះហើយពួកគេប្រកែកថា៖ «សូមលោកកុំសរសេរថា ‹នេះជាស្តេចនៃសាសន៍យូដាឡើយ› សូមសរសេរតាមវានិយាយវិញថា ‹ខ្ញុំជាស្តេចនៃសាសន៍យូដា›»។ ដោយបានតូចចិត្តដែលលោកបំរើប្រយោជន៍ដល់ពួកសង្ឃ នោះលោកពីឡាត់ឆ្លើយទាំងមើលងាយពួកគេថា៖ «ឯសេចក្ដីដែលខ្ញុំបានសរសេរ នោះបានសរសេរស្រេចទៅហើយ!»។
ពួកសង្ឃ ព្រមទាំងបណ្ដាជនឥឡូវនេះមកកន្លែងប្រហារជីវិត ហើយពួកសង្ឃមិនយល់ព្រមនឹងសក្ខីភាពនៃផ្លាកនេះឡើយ។ ពួកគេបាននិយាយម្ដងទៀត នូវសក្ខីភាពក្លែងក្លាយដែលបានធ្វើឡើង ពេលក្រុមប្រឹក្សាជាន់ខ្ពស់វិនិច្ឆ័យទោសនោះ។ ដូច្នេះហើយ បានជាមនុស្សដែលដើរកាត់កន្លែងនោះ ចាប់ផ្ដើមនិយាយមើលងាយ ថែមទាំងគ្រវីក្បាលដោយប្រមាថមើលងាយថា៖ «ឯងដែលបំផ្លាញព្រះវិហារ ហើយសង់ឡើងវិញក្នុងរវាង៣ថ្ងៃអើយ! ចូរជួយសង្គ្រោះខ្លួនចុះ! បើឯងជាព្រះរាជបុត្រានៃព្រះមែន នោះឲ្យចុះពី[បង្គោលឈើទារុណកម្ម]មក»។
ពួកសង្ឃនិងមិត្តភក្ដិរបស់ពួកគេខាងសាសនាដែរនោះ ក៏នាំគ្នាចំអកថា៖ «វាជួយសង្គ្រោះមនុស្សឯទៀតបាន តែមិនអាចនឹងជួយសង្គ្រោះដល់ខ្លួនវាបានទេ! បើសិនណាវាជាស្តេចសាសន៍អ៊ីស្រាអែលមែន ចូរឲ្យវាចុះពី[បង្គោលឈើទារុណកម្ម]មក នោះយើងនឹងជឿដល់វា វាបានទុកចិត្តនឹងព្រះ ដូច្នេះ បើព្រះសព្វព្រះហឫទ័យនឹងវា សូមទ្រង់ជួយដោះវាឥឡូវចុះ ដ្បិតវាបានថា‹ខ្ញុំជាព្រះរាជបុត្រានៃព្រះ›»។
ដោយសារមានអានុភាពពីពួកសង្ឃ នោះពួកទាហានក៏នាំគ្នាសើចចំអកព្រះយេស៊ូដែរ។ ពួកគេចំអកមើលងាយ ដោយយកទឹកខ្មេះមកថ្វាយទ្រង់សោយ តាមមើលទៅ គេយកទឹកខ្មេះនោះដាក់ជន្លហួសពីបបូរមាត់ទ្រង់។ ពួកគេចំអកមើលងាយថា៖ «បើឯងជាស្តេចសាសន៍យូដាមែន ចូរជួយសង្គ្រោះខ្លួនចុះ!»។ សូម្បីតែចោរពីរនាក់ដែលព្យួរនៅសងខាងទ្រង់ ក៏ចំអកមើលងាយទ្រង់ដែរ។ សូមគិតទៅមើល! បុរសឧត្តមបំផុតដែលធ្លាប់រស់នៅ គឺទ្រង់ដែលរួមចំណែកជាមួយព្រះយេហូវ៉ា ពេលបង្កើតរបស់សព្វសារពើ បានតាំងព្រះទ័យយ៉ាងមាំជាស្រេចសុខព្រះទ័យរងទុក្ខនឹងការប្រមាថមើលងាយទាំងនេះ!
ពួកទាហានយកព្រះពស្ត្រខាងក្រៅរបស់ព្រះយេស៊ូ រួចពួកគេហែកជាបួនចំណែក។ ពួកគេចាប់ឆ្នោតចែកគ្នា។ ព្រះពស្ត្រខាងក្នុងគឺឥតមានថ្នេរទេ ពីព្រោះមានគុណភាពល្អ។ ដូច្នេះពួកទាហាននិយាយគ្នាថា៖ «កុំហែកអាវនេះឡើយ ចូរយើងចាប់ឆ្នោតវិញ ឲ្យបានដឹងជាអាវនេះនឹងទៅជារបស់រូបអ្នកណា»។ ដូច្នេះ ដោយឥតដឹងខ្លួន ពួកគេបំពេញនូវបទគម្ពីរ ដែលចែងថា៖ «គេបានយកសំលៀកបំពាក់ទូលបង្គំចែកគ្នា ឯអាវវែងរបស់ទូលបង្គំ គេយកដោយចាប់ជាឆ្នោត»។
ក្រោយមក ចោរម្នាក់ទៀតទទួលស្គាល់ថា ព្រះយេស៊ូពិតជាស្តេចមួយអង្គមែន។ ដូច្នេះ គាត់បន្ទោសចោរម្នាក់ទៀតថា៖ «តើឯងមិនខ្លាចព្រះទេឬអី? ដ្បិតឯងក៏ជាប់ទោសដូចគ្នា គេធ្វើទោសយើងត្រូវហើយ ដ្បិតយើងត្រូវទោសចំពោះការដែលយើងបានប្រព្រឹត្ត ប៉ុន្តែ ព្រះអង្គនេះមិនបានធ្វើខុសអ្វីសោះ»។ រួចអ្នកនោះទូលព្រះយេស៊ូទាំងអង្វរថា៖ «ព្រះអម្ចាស់អើយ! កាលណាទៅក្នុងនគរទ្រង់ សូមនឹកចាំពីទូលបង្គំផង»។
ព្រះយេស៊ូមានបន្ទូលតបថា៖ «ខ្ញុំប្រាប់អ្នកជាប្រាកដថា ថ្ងៃនេះ អ្នកនឹងនៅក្នុង[សួនមនោរម្យ]ជាមួយនឹងខ្ញុំដែរ»។ សេចក្ដីសន្យានេះនឹងត្រូវសម្រេច ពេលព្រះយេស៊ូសោយរាជ្យជាស្តេចនៅស្ថានសួគ៌ និងប្រោសអ្នកប្រព្រឹត្តអំពើអាក្រក់នេះដែលប្រែចិត្តឲ្យរស់ឡើងវិញ នៅក្នុងសួនមនោរម្យនៅលើផែនដី ដែលពួកអ្នករួចរស់ពីសង្គ្រាមអើម៉ាគេដូន ហើយគូកនរបស់គេ នឹងមានឯកសិទ្ធិចូលរួមធ្វើឲ្យផែនដីទៅជាសួនមនោរម្យ។ ម៉ាថាយ ២៧:៣៣-៤៤; ម៉ាកុស ១៥:២២-៣២; លូកា ២៣:២៧, ៣២-៤៣; យ៉ូហាន ១៩:១៧-២៤
▪ ហេតុអ្វីក៏ព្រះយេស៊ូបដិសេធមិនសោយស្រា ដែលលាយនឹងជ័រល្វីងទេស?
▪ តាមមើលទៅ ហេតុអ្វីក៏មានផ្លាកសញ្ញាបិទលើបង្គោលឈើរបស់ព្រះយេស៊ូ? ហើយតើនេះបណ្ដាលឲ្យមានការប្រកែកគ្នាយ៉ាងណារវាងលោកពីឡាត់និងពួកសង្គ្រាជ?
▪ តើព្រះយេស៊ូទទួលការចំអកមើលងាយណាទៀត ពេលទ្រង់ព្យួរនៅលើបង្គោលឈើ? ហើយដោយជាក់ស្តែង តើមានអ្នកណាដែលបានបញ្ចេះឲ្យធ្វើដូចនោះ?
▪ តើទំនាយមួយបានសម្រេចយ៉ាងណា? ហើយតើគេធ្វើអ្វីនឹងព្រះពស្ត្ររបស់ព្រះយេស៊ូ?
▪ តើចោរម្នាក់បានកែប្រែចិត្តយ៉ាងណា? ហើយតើព្រះយេស៊ូនឹងធ្វើតាមសេចក្ដីស្នើសុំរបស់គាត់យ៉ាងដូចម្ដេច?
