«នេះពិតជាព្រះរាជបុត្រានៃព្រះមែន»
ជំពូកទី១២៦
«នេះពិតជាព្រះរាជបុត្រានៃព្រះមែន»
មិនយូរប៉ុន្មានក្រោយពីគេព្យួរព្រះយេស៊ូនៅលើបង្គោលឈើនោះ គឺជាពេលថ្ងៃត្រង់នោះ មេឃក៏ចាប់ផ្ដើមងងឹតអស់រយៈពេលបីម៉ោង។ នេះគឺមិនមែនដោយសារសូរ្យគ្រាសទេ ដ្បិតសូរ្យគ្រាសមានតែនៅពេលដើមខ្នើត ប៉ុន្តែពេលធ្វើបុណ្យរំលងលោកខែពេញបូរមី។ ម្យ៉ាងវិញទៀត សូរ្យគ្រាសមានរយៈពេលតែបីបួននាទីប៉ុណ្ណោះ។ ដូច្នេះ ភាពងងឹតនេះគឺមកពីព្រះហើយ! នេះប្រហែលជាធ្វើឲ្យពួកអ្នកដែលចំអកមើលងាយព្រះយេស៊ូផ្អាកសិន ព្រមទាំងឲ្យពួកគេឈប់និយាយពាក្យឡកឡឺយផងដែរ។
ប្រសិនបើព្រឹត្ដិការណ៍ដ៏ចម្លែកនេះកើតឡើង មុននឹងចោរម្នាក់ស្តីបន្ទោសគូកនខ្លួន ហើយទូលសុំឲ្យព្រះយេស៊ូនឹកចាំគាត់ នេះជាកត្ដានៃការប្រែចិត្តរបស់គាត់ហើយ។ ប្រហែលជាក្នុងពេលងងឹតនេះហើយដែលស្ត្រីបួននាក់ គឺម៉ារាជាមាតារបស់ព្រះយេស៊ូនិងប្អូនស្រីរបស់គាត់សាឡូមេ ម៉ារាជាអ្នកស្រុកម៉ាក់ដាឡា និងម៉ារាម្ដាយរបស់សាវ័កយ៉ាកុប ក៏ដើរទៅជិតបង្គោលទារុណកម្មនោះដែរ។ យ៉ូហានជាសាវ័កដែលព្រះយេស៊ូស្រឡាញ់ជាងគេ គាត់ក៏នៅទីនោះជាមួយពួកស្ត្រីទាំងនេះដែរ។
មាតារបស់ព្រះយេស៊ូច្បាស់ជាមានអារម្មណ៍ហាក់ដូចជាគេ‹ចាក់ទម្លុះ›ចិត្តគាត់យ៉ាងខ្លាំង! ពេលគាត់ឃើញបុត្រដែលគាត់បានចិញ្ចឹមបីបាច់ ត្រូវគេព្យួរទាំងមានការឈឺចាប់ពើតផ្សានោះ។ តែព្រះយេស៊ូឥតគិតអំពីការឈឺចាប់របស់ខ្លួនទេ តែទ្រង់គិតអំពីសុខុមាលភាពរបស់មាតាវិញ។ ទ្រង់ខំប្រឹងបែរទៅយ៉ូហាន ហើយមានបន្ទូលទៅមាតាថា៖ «មាតាអើយ! នុ៎ះន៏! កូនរបស់មាតា!»។ រួចទ្រង់បែរទៅមាតា ក៏មានបន្ទូលទៅយ៉ូហានថា៖ «នុ៎ះន៏! ម្ដាយអ្នក!»។
ដូច្នេះហើយ ព្រះយេស៊ូទុកឲ្យសាវ័កដែលទ្រង់ស្រឡាញ់ជាងគេ មើលថែរក្សាមាតារបស់ទ្រង់ ដ្បិតឥឡូវនេះគាត់ជាស្ត្រីមេម៉ាយ។ ទ្រង់បានធ្វើដូច្នេះ ពីព្រោះកូនៗឯទៀតរបស់ម៉ារាឥតទាន់មានជំនឿលើទ្រង់ទេ។ ដោយធ្វើដូច្នេះ ទ្រង់តាំងគំរូយ៉ាងល្អ ក្នុងការជួយគ្រោងទុកនូវតម្រូវការខាងរាងកាយ និងខាងវិញ្ញាណដល់មាតារបស់ទ្រង់ផងដែរ។
ប្រហែលជានៅម៉ោងបីរសៀល ព្រះយេស៊ូមានបន្ទូលថា៖ «ខ្ញុំស្រេកទឹកណាស់»។ បើនិយាយជាអត្ថបដិរូប ព្រះយេស៊ូជ្រាបថាព្រះវរបិតារបស់ទ្រង់បានដកចេញការការពារពីទ្រង់ ដើម្បីល្បងលនូវចិត្តស្មោះគ្រប់លក្ខណ៍របស់ទ្រង់ឲ្យដល់កំរិត។ ដូច្នេះព្រះយេស៊ូបន្លឺឡើងជាសំឡេងខ្លាំងថា៖ «ឱព្រះអង្គៗនៃទូលបង្គំអើយ! ហេតុអ្វីបានជាទ្រង់ចោលទូលបង្គំ?»។ ពេលឮដូច្នេះ អ្នកខ្លះដែលឈរនៅជិតនោះ ក៏លាន់មាត់ថា៖ «មើល! វាស្រែកហៅរកលោកអេលីយ៉ាហើយ»។ រួចបុគ្គលម្នាក់រត់ទៅយកសារាយស្ងួត ជ្រលក់នឹងទឹកខ្មេះជោក រុំជាប់នៅចុងត្រែងមួយដើម ហុចថ្វាយទ្រង់សោយ។ ប៉ុន្តែ អ្នកឯទៀតនិយាយថា៖ «ឈប់សិន! ចាំមើល បើលោកអេលីយ៉ាមកបញ្ចុះវាឬទេ»។
កាលព្រះយេស៊ូបានសោយទឹកខ្មេះរួចហើយ ក៏មានបន្ទូលថា៖ «ការស្រេចហើយ!»។ ត្រូវហើយ ទ្រង់បានបញ្ចប់កិច្ចការទាំងអស់ ដែលព្រះវរបិតាបញ្ជូនទ្រង់ឲ្យមកធ្វើនៅលើផែនដីនេះ។ នៅទីបំផុត ទ្រង់មានបន្ទូលថា៖ «ឱព្រះវរបិតាអើយ! ទូលបង្គំសូមប្រគល់វិញ្ញាណដល់ព្រះហស្តទ្រង់វិញ»។ ដូច្នេះ ព្រះយេស៊ូប្រគល់នូវកម្លាំងជីវិតរបស់ទ្រង់ ទាំងមានទំនុកចិត្តថា ព្រះនឹងប្រោសឲ្យទ្រង់មានព្រះជន្មឡើងវិញម្ដងទៀត។ រួចមក ទ្រង់ឱនព្រះសិរសាចូលទិវង្គតទៅ។
ពេលព្រះយេស៊ូផុតដង្ហើមទៅ នោះក៏កើតមានកក្រើកដីយ៉ាងខ្លាំង ធ្វើឲ្យថ្មប្រេះដាច់ពីគ្នា។ ការកក្រើកដីគឺខ្លាំងដល់ម្ល៉េះ ដែលផ្នូរនៅខាងក្រៅក្រុងយេរូសាឡិមបានរបើកឡើង ហើយសពក៏ខ្ទាតចេញពីផ្នូរទាំងប៉ុន្មាន។ ពេលពួកអ្នកដែលដើរកាត់ឃើញសពចេញពីផ្នូរដូច្នេះ ក៏ចូលទៅទីក្រុងរាយការណ៍អំពីរឿងនេះ។
បន្ថែមទៅទៀត ពេលព្រះយេស៊ូសោយទិវង្គតភ្លាម នោះវាំងននដែលធ្វើឲ្យកន្លែងបរិសុទ្ធដាច់ពីទីបរិសុទ្ធបំផុតនៅក្នុងព្រះវិហាររបស់ព្រះ ក៏រហែកទៅជាពីរចំរៀក គឺពីលើទៅក្រោម។ តាមមើលទៅ វាំងននដ៏ស្អាតនេះ គឺមានកំពស់ប្រមាណ១៨ម៉ែត្រ និងធ្ងន់ណាស់! អព្ភូតហេតុដ៏អស្ចារ្យនេះ មិនគ្រាន់តែសម្ដែងនូវសេចក្ដីខ្ញាល់របស់ព្រះប្រឆាំងពួកអ្នកសម្លាប់រាជបុត្រាទ្រង់ប៉ុណ្ណោះទេ តែជាទីសម្គាល់ថា មាគ៌ាចូលទៅទីបរិសុទ្ធបំផុត គឺស្ថានសួគ៌ ឥឡូវអាចចូលបានដោយសារការសោយទិវង្គតរបស់ព្រះយេស៊ូ។
ពេលបណ្ដាជនឃើញការកក្រើកដីនិងឃើញព្រឹត្ដិការណ៍ទាំងនេះ ពួកគេក៏ភ័យញ័រយ៉ាងខ្លាំង។ មេទ័ពនៅកន្លែងប្រហារជីវិត ក៏ថ្វាយសិរីរុងរឿងទៅព្រះ។ គាត់ពោលថា៖ «នេះពិតជាព្រះរាជបុត្រានៃព្រះមែន»។ គាត់ទំនងជាមានវត្តមានពេលគេពិគ្រោះគ្នា អំពីការអះអាងថាព្រះយេស៊ូជារាជបុត្រារបស់ព្រះ ពេលគេវិនិច្ឆ័យទោសទ្រង់នៅពីមុខលោកពីឡាត់នោះដែរ។ ហើយឥឡូវនេះ គាត់ជឿស៊ប់ថា ព្រះយេស៊ូជារាជបុត្រារបស់ព្រះ ត្រូវហើយគឺជាបុរសឧត្តមបំផុតដែលធ្លាប់រស់នៅ។
អ្នកឯទៀតក៏មានចិត្តតក់ស្លុតនឹងព្រឹត្ដិការណ៍ដ៏អស្ចារ្យទាំងនេះដែរ ហើយពួកគេនាំគ្នាត្រឡប់ទៅផ្ទះវិញ ទាំងគក់ទ្រូង ដ្បិតនេះជាសញ្ញានៃការសោកសៅនិងអាម៉ាស់មុខយ៉ាងខ្លាំង។ ពួកសិស្សស្រីៗជាច្រើនមើលព្រឹត្ដិការណ៍ដ៏អស្ចារ្យទាំងនេះពីចម្ងាយ ហើយពួកគេបានរំជួលចិត្តយ៉ាងខ្លាំង។ សាវ័កយ៉ូហានក៏មានវត្តមាននៅទីនោះដែរ។ ម៉ាថាយ ២៧:៤៥-៥៦; ម៉ាកុស ១៥:៣៣-៤១; លូកា ២៣:៤៤-៤៩; ២:៣៤, ៣៥; យ៉ូហាន ១៩:២៥-៣០
▪ ហេតុអ្វីក៏ភាពងងឹតអស់រយៈពេលបីម៉ោងនោះ មិនមែនដោយសារសូរ្យគ្រាស?
▪ មុននឹងទ្រង់សោយទិវង្គត តើគំរូដ៏ល្អអ្វីដែលព្រះយេស៊ូទុកសំរាប់អស់អ្នកដែលមានមាតាបិតាចាស់ជរា?
▪ តើការប្រកាសបួនចុងក្រោយរបស់ព្រះយេស៊ូ មុនទ្រង់សោយទិវង្គត
ជាអ្វី?
▪ តើការកក្រើកដីយ៉ាងខ្លាំងនោះធ្វើឲ្យអ្វីចេញមកក្រៅ? តើវាំងននក្នុងព្រះវិហាររហែកជាពីរមានន័យយ៉ាងណា?
▪ តើអព្ភូតហេតុទាំងនេះមានអានុភាពយ៉ាងណា ទៅលើមេទ័ពម្នាក់នៅកន្លែងប្រហារជីវិត?
