លោតទៅអត្ថបទ

លោតទៅបញ្ជីអត្ថបទ

នៅក្នុងក្រុងកាពើណិម

នៅក្នុងក្រុងកាពើណិម

ជំពូក​ទី​២៦

នៅ​ក្នុង​ក្រុង​កាពើណិម

មក​ដល់​ឥឡូវ កិត្ដិនាម​របស់​ព្រះ​យេស៊ូ​បាន​ល្បី​សុស​សាយ​ពាស​ពេញ ហើយ​មនុស្ស​ជា​ច្រើន​បាន​ធ្វើ​ដំណើរ​ទៅ​កន្លែង​ដែល​នៅ​ដាច់​ឆ្ងាយ​ពី​គេ ជា​កន្លែង​ដែល​ទ្រង់​កំពុង​តែ​គង់​នៅ​នោះ។ ក៏​ប៉ុន្តែ ប៉ុន្មាន​ថ្ងៃ​ក្រោយ​មក ទ្រង់​ក៏​យាង​ត្រឡប់​មក​ក្រុង​កាពើណិម​វិញ​តាម​សមុទ្រ​កាលីឡេ។ ភ្លាម​នោះ ក៏​មាន​ដំណឹង​ឮ​ទូទាំង​ទី​ក្រុង​ថា ទ្រង់​បាន​យាង​ត្រឡប់​មក​ផ្ទះ​វិញ​ហើយ ពេល​នោះ​មនុស្ស​យ៉ាង​ច្រើន​មក​មូល​ផ្ដុំ​គ្នា​នៅ​ឯ​ផ្ទះ ដែល​ទ្រង់​គង់​នៅ។ ពួក​ផារីស៊ី​និង​ពួក​បណ្ឌិត​ខាង​វិន័យ​ក៏​មក​ពី​ទី​ក្រុង​យេរូសាឡិម​ដែល​មាន​ចម្ងាយ​ដ៏​ឆ្ងាយ​ដែរ។

មាន​មនុស្ស​យ៉ាង​ច្រើន​កក​កុញ​ដល់​ម្ល៉េះ ដែល​ពួក​គេ​ឈរ​ប្រជ្រៀត​គ្នា​ណែនណាន់​តាន់តាប់​ពេញ​មាត់​ទ្វារ ហើយ​គ្មាន​កន្លែង​ណា​ឲ្យ​បុគ្គល​ណា​ម្នាក់​ចូល​ទៅ​ខាង​ក្នុង​បាន​ឡើយ។ នេះ​នាំ​ឲ្យ​មាន​ព្រឹត្ដិការណ៍​ដ៏​អស្ចារ្យ​មួយ​កើត​ឡើង។ អ្វី​ដែល​បាន​កើត​ឡើង​នៅ​គ្រា​នេះ​គឺ​មាន​សារៈ​សំខាន់​ណាស់ ដ្បិត​នេះ​ជួយ​យើង​ឲ្យ​ដឹង​ថា ព្រះ​យេស៊ូ​មាន​អំណាច​ដក​ចេញ​នូវ​អ្វី​ដែល​ជា​ហេតុ​នៃ​ការ​រង​ទុក្ខ​វេទនា​របស់​មនុស្ស ហើយ​នាំ​ឲ្យ​មាន​សុខភាព​ល្អ​ឡើង​វិញ​ដល់​អស់​អ្នក​ដែល​ទ្រង់​មាន​ព្រះ​ទ័យ​ប្រាថ្នា​ចង់​ជួយ​នោះ។

កាល​ដែល​ព្រះ​យេស៊ូ​កំពុង​តែ​បង្រៀន​ហ្វូង​មនុស្ស​ទាំង​នេះ នោះ​មាន​បុរស​បួន​នាក់​សែង​មនុស្ស​ស្លាប់​ដៃ​ស្លាប់​ជើង​ម្នាក់​ដេក​នៅ​លើ​គ្រែ​ស្នែង​មួយ។ ពួក​គេ​ចង់​ឲ្យ​ព្រះ​យេស៊ូ​ប្រោស​មិត្ត​របស់​ពួក​គេ​ឲ្យ​ជា​ណាស់ ក៏​ប៉ុន្តែ​ដោយ​មាន​មនុស្ស​ច្រើន​ពេក នោះ​ពួក​គេ​មិន​អាច​ចូល​ទៅ​ក្នុង​បាន​ឡើយ។ នេះ​ពិត​ជា​ធ្វើ​ឲ្យ​ពួក​គេ​ខក​ចិត្ត​មែន! ក៏​ប៉ុន្តែ​ពួក​គេ​មិន​បាន​ឈប់​ព្យាយាម​ឡើយ។ ពួក​គេ​ក៏​ឡើង​ទៅ​លើ​ដំបូល​ដ៏​រាប​ស្មើ ហើយ​ចោះ​ដំបូល​ផ្ទះ​នោះ រួច​ក៏​សំ​រូត​មនុស្ស​ស្លាប់​ដៃ​ស្លាប់​ជើង​ដែល​ដេក​លើ​គ្រែ​ស្នែង​នេះ​ទៅ​ជិត​ព្រះ​យេស៊ូ។

តើ​ព្រះ​យេស៊ូ​មាន​ព្រះ​ទ័យ​ខ្ញាល់​ដោយ​ព្រោះ​ការ​រំខាន​នេះ​ឬ​ទេ? គឺ​មិន​ដូច្នេះ​ឡើយ! ផ្ទុយ​ទៅ​វិញ ទ្រង់​មាន​ព្រះ​ទ័យ​កោត​ស្ងើច​យ៉ាង​ខ្លាំង​ដោយ​ឃើញ​ជំនឿ​របស់​ពួក​គេ។ ទ្រង់​មាន​បន្ទូល​ទៅ​កាន់​អ្នក​ស្លាប់​ដៃ​ស្លាប់​ជើង​ថា៖ «បាប​របស់​ឯង​បាន​អត់​ទោស​ឲ្យ​ឯង​ហើយ»។ ក៏​ប៉ុន្តែ តើ​ព្រះ​យេស៊ូ​ពិត​ជា​អាច​អត់​ឱន​ទោស​ចំពោះ​បាប​មែន​ឬ? ពួក​ស្ក្រែប​និង​ពួក​ផារីស៊ី​មិន​គិត​ថា​ទ្រង់​អាច​ធ្វើ​បាន​ឡើយ។ ពួក​គេ​រិះ​គិត​ក្នុង​ចិត្ត​ថា៖ «ហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​មនុស្ស​នេះ​ពោល​ពាក្យ​ប្រមាថ​ដល់​ព្រះ​ដូច្នេះ? ក្រៅ​ពី​ព្រះ​តែ​១ តើ​មាន​អ្នក​ណា​អាច​នឹង​អត់​ទោស​បាប​បាន?»។

ដោយ​ជ្រាប​អំពី​គំនិត​របស់​ពួក​គេ នោះ​ព្រះ​យេស៊ូ​មាន​បន្ទូល​ទៅ​ពួក​គេ​ថា៖ «ហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​អ្នក​រាល់​គ្នា​មាន​គំនិត​ក្នុង​ចិត្ត​យ៉ាង​ដូច្នេះ? ដ្បិត​ដែល​និយាយ​នឹង​មនុស្ស​ស្លាប់​ដៃ​ស្លាប់​ជើង​នេះ​ថា ‹បាប​ឯង​បាន​អត់​ទោស​ឲ្យ​ឯង​ហើយ› ឬ​ក៏​ថា ‹ឲ្យ​ក្រោក​ឡើង យក​គ្រែ​ឯង​ដើរ​ទៅ! នោះ​តើ​ពាក្យ​ណា​ងាយ​ថា​ជា​ជាង?›»។

រួច​មក ទ្រង់​អនុញ្ញាត​ឲ្យ​ហ្វូង​មនុស្ស​រួម​នឹង​ពួក​អ្នក​រិះ​គន់​ទ្រង់​ដែរ ឲ្យ​ពួក​គេ​ឃើញ​នូវ​ការ​សម្ដែង​ដ៏​អស្ចារ្យ​មួយ​ដែល​នឹង​បង្ហាញ​ថា ទ្រង់​មាន​អំណាច​ដើម្បី​អត់​ឱន​ទោស​បាប​របស់​មនុស្ស​នៅ​លើ​ផែនដី​នេះ ហើយ​ថា​ទ្រង់​គឺ​ប្រាកដ​ជា​បុរស​ម្នាក់​ដ៏​ឧត្តម​បំផុត​ដែល​ធ្លាប់​រស់​នៅ។ នោះ​ទ្រង់​បែរ​ទៅ​មនុស្ស​ស្លាប់​ដៃ​ស្លាប់​ជើង​នេះ ហើយ​បញ្ជា​ថា៖ «អញ​ប្រាប់​ឲ្យ​ឯង​ក្រោក​ឡើង យក​គ្រែ​ឯង​ដើរ​ទៅ​ផ្ទះ​ទៅ!»។ គាត់​ក៏​ក្រោក​ឡើង​ភ្លាម យក​គ្រែ​ចេញ​ទៅ​នៅ​មុខ​ពួក​គេ​ទាំង​អស់​គ្នា! ដោយ​អស្ចារ្យ​នឹង​ការ​ទាំង​នោះ​យ៉ាង​ខ្លាំង មនុស្ស​គ្រប់​គ្នា​ក៏​សរសើរ​តម្កើង​ព្រះ ទាំង​ពោល​ថា៖ «យើង​មិន​ដែល​ឃើញ​យ៉ាង​ដូច្នេះ​ឡើយ!»។

តើ​អ្នក​បាន​កត់​សម្គាល់​ឬ​ទេ ថា​ព្រះ​យេស៊ូ​បាន​ពណ៌នា​អំពី​បាប​ជា​អ្វី​ដែល​បណ្ដាល​ឲ្យ​មាន​ជំងឺ ហើយ​ថា​ការ​អត់​ឱន​ទោស​បាប គឺ​ជាប់​ទាក់​ទង​នឹង​ការ​នាំ​ឲ្យ​មាន​សុខភាព​ល្អ​ខាង​រូប​កាយ​ឡើង​វិញ​នោះ? ព្រះ​គម្ពីរ​ពន្យល់​ថា ឪពុក​ដំបូង​របស់​យើង គឺ​អ័ដាម​បាន​ប្រព្រឹត្ត​អំពើ​បាប ហើយ​យើង​គ្រប់​គ្នា​បាន​ទទួល​លទ្ធផល​នៃ​បាប​នេះ​ជា​មរតក នោះ​គឺ​ជា ជំងឺ​និង​សេចក្ដី​ស្លាប់។ ក៏​ប៉ុន្តែ​នៅ​ក្រោម​ការ​គ្រប់​គ្រង​នៃ​ព្រះ​រាជាណាចក្រ​នៃ​ព្រះ នោះ​ព្រះ​យេស៊ូ​នឹង​អត់​ឱន​ទោស​ឲ្យ​បាប​របស់​អស់​អ្នក​ដែល​ស្រឡាញ់​ព្រះ​ហើយ​បំរើ​ទ្រង់ បន្ទាប់​ពី​នោះ​ទៀត​ទ្រង់​នឹង​ដក​ជំងឺ​ចេញ។ នេះ​គឺ​ជា​អ្វី​ដ៏​ប្រសើរ​យ៉ាង​ណា​ទៅ​ហ្ន៎! ម៉ាកុស ២:១​-​១២; លូកា ៥:១៧​-​២៦; ម៉ាថាយ ៩:១​-​៨; រ៉ូម ៥:១២, ១៧​-​១៩

តើ​ព្រឹត្ដិការណ៍​ដ៏​អស្ចារ្យ​កើត​មាន​ឡើង​ក្រោម​បរិយាការ​បែប​ណា?

តើ​មនុស្ស​ស្លាប់​ដៃ​ស្លាប់​ជើង​បាន​មក​ដល់​កន្លែង​ដែល​ព្រះ​យេស៊ូ​គង់​នៅ​យ៉ាង​ដូច​ម្ដេច?

ហេតុ​អ្វី​ក៏​យើង​គ្រប់​គ្នា​មាន​បាប? ក៏​ប៉ុន្តែ​តើ​តាម​របៀប​ណា​ដែល​ព្រះ​យេស៊ូ​ផ្ដល់​ឲ្យ​នូវ​សេចក្ដី​សង្ឃឹម​ដែល​ថា ការ​អត់​ឱន​ទោស​និង​ការ​មាន​សុខភាព​ល្អ​គ្រប់​ល័ក្ខណ៍​គឺ​អាច​មាន​មែន?