បង្រៀនលោកនីកូដេម
ជំពូកទី១៧
បង្រៀនលោកនីកូដេម
កាលដែលទ្រង់ទៅធ្វើបុណ្យរំលងនៅឆ្នាំ៣០ ស.យ. នោះព្រះយេស៊ូធ្វើទីសំគាល់ឬអព្ភូតហេតុដ៏អស្ចារ្យ។ ជាលទ្ធផល នោះមនុស្សជាច្រើនមានជំនឿទៅលើទ្រង់។ លោកនីកូដេម ដែលជាសមាជិកម្នាក់របស់តុលាការជាន់ខ្ពស់នៃសាសន៍យូដា លោកមានចិត្តកោតស្ងើចនឹងទ្រង់យ៉ាងខ្លាំង ហើយចង់រៀនថែមទៀត។ ដូច្នេះលោកក៏មករកព្រះយេស៊ូនៅពេលយប់ ប្រហែលជាគាត់ខ្លាចអាប់ឱនកិត្ដិសព្ទរបស់គាត់ជាមួយនឹងពួកមេដឹកនាំសាសន៍យូដា ប្រសិនបើគេឃើញគាត់ធ្វើដូច្នេះនោះ។
លោកទូលថា៖ «លោកគ្រូ! យើងខ្ញុំដឹងថា លោកជាគ្រូមកពីព្រះពិត ដ្បិតគ្មានអ្នកណាអាចនឹងធ្វើទីសំគាល់ ដែលលោកធ្វើទាំងនេះបានទេ លើកតែព្រះគង់នៅជាមួយប៉ុណ្ណោះ»។ ក្នុងការមានបន្ទូលតប នោះព្រះយេស៊ូមានបន្ទូលប្រាប់លោកនីកូដេមថា ដើម្បីអាចចូលក្នុងព្រះរាជាណាចក្ររបស់ព្រះបាននោះ បុគ្គលម្នាក់ត្រូវតែ «កើតជាថ្មី»។
ក៏ប៉ុន្តែ តើបុគ្គលម្នាក់អាចកើតជាថ្មីយ៉ាងដូចម្ដេចទៅ? លោកនីកូដេមទូលសួរថា៖ «តើអាចនឹងចូលទៅក្នុងពោះម្ដាយម្ដងទៀត ហើយកើតឡើងវិញបានឬ?»។
មិនមែនទេ! ការកើតជាថ្មីមិនមែនមានន័យដូច្នេះឡើយ។ ព្រះយេស៊ូពន្យល់ថា៖ «បើមិនបានកើតអំពីទឹក ហើយអំពីព្រះវិញ្ញាណ នោះគ្មានអ្នកណាអាចនឹងចូលទៅក្នុងនគរព្រះបានទេ»។ នៅពេលដែលព្រះយេស៊ូបានទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹក ហើយមានវិញ្ញាណបរិសុទ្ធបានសណ្ឋិតលើទ្រង់ នោះទ្រង់បានកើត «អំពីទឹក ហើយអំពីព្រះវិញ្ញាណ»។ ដោយមានសេចក្ដីប្រកាសពីលើមេឃ ‹នេះជាកូនស្ងួនភ្ងារបស់អញ ជាទីពេញចិត្តអញណាស់!› នោះព្រះបានប្រកាសថា ទ្រង់បាននាំកូនខាងវិញ្ញាណឲ្យមានសង្ឃឹមចូលទៅក្នុងព្រះរាជាណាចក្រនៅស្ថានសួគ៌។ ក្រោយមក នៅឯបុណ្យនៅថ្ងៃទី៥០នៅឆ្នាំ៣៣ ស.យ. ពួកអ្នកឯទៀតដែលបានទទួលជ្រមុជទឹកហើយ និងបានទទួលវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ក៏បានកើតជាថ្មី ជាកូនខាងវិញ្ញាណរបស់ព្រះដែរ។
ក៏ប៉ុន្តែ បុត្ររបស់ព្រះដែលមានមុខនាទីជាមនុស្សនេះសំខាន់ណាស់។ ព្រះយេស៊ូមានបន្ទូលប្រាប់លោកនីកូដេមថា៖ «ហើយដែលលោកម៉ូសេបានលើកសត្វពស់ឡើង នៅទីរហោស្ថានជាយ៉ាងណា នោះកូនមនុស្សនឹងត្រូវគេលើកលោកឡើងយ៉ាងនោះដែរ ដើម្បីឲ្យអ្នកណាដែលជឿដល់កូនមនុស្សនោះ មិនត្រូវវិនាសឡើយ គឺឲ្យមានជីវិតអស់កល្បជានិច្ចវិញ»។ ត្រូវហើយ ដូចពួកអ៊ីស្រាអែលទាំងនោះដែលត្រូវពស់មានពិសចឹក ពួកគេត្រូវតែក្រឡេកមើលពស់ស្ពាន់ដើម្បីបានសង្គ្រោះ ដូច្នេះមនុស្សជាតិទាំងអស់ត្រូវអនុវត្តជំនឿលើបុត្ររបស់ព្រះ ដើម្បីឲ្យបានសង្គ្រោះពីភាពដែលនាំឲ្យពួកគេស្លាប់នោះដែរ។
ដោយបញ្ជាក់នូវមុខនាទីដ៏ប្រកបទៅដោយសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ព្រះយេហូវ៉ា នោះព្រះយេស៊ូមានបន្ទូលប្រាប់លោកនីកូដេមថា៖ «ដ្បិតព្រះទ្រង់ស្រឡាញ់មនុស្សលោក ដល់ម្ល៉េះបានជាទ្រង់ប្រទានព្រះរាជបុត្រាទ្រង់តែ ១ ដើម្បីឲ្យអ្នកណាដែលជឿដល់ព្រះរាជបុត្រានោះ មិនត្រូវវិនាសឡើយ គឺឲ្យមានជីវិតអស់កល្បជានិច្ចវិញ»។ ដូច្នេះហើយ នៅទីក្រុងយេរូសាឡិម គ្រាន់តែប្រាំមួយខែក្រោយពីបានចាប់ផ្ដើមកិច្ចបំរើរបស់ទ្រង់ នោះព្រះយេស៊ូធ្វើឲ្យគេយល់ច្បាស់ថា ទ្រង់ជាខ្សែរយៈរបស់ព្រះយេហូវ៉ាដើម្បីជួយសង្គ្រោះមនុស្សជាតិ។
ព្រះយេស៊ូពន្យល់ប្រាប់លោកនីកូដេមដូចតទៅនេះថា៖ «ពីព្រោះព្រះទ្រង់មិនបានចាត់ព្រះរាជបុត្រាទ្រង់ ឲ្យមកក្នុងលោកីយ ដើម្បី នឹងជំនុំជំរះលោកីយនោះទេ» គឺថាមិនមែនជំនុំជំរះយ៉ាងឃោរឃៅ ឬផ្ដន្ទាទោសឲ្យមនុស្សជាតិត្រូវទទួលសេចក្ដីហិនវិនាសនោះទេ។ ផ្ទុយទៅវិញ ដូចព្រះយេស៊ូបានមានបន្ទូលមក ទ្រង់បានបញ្ជូនមក «គឺឲ្យលោកីយបានសង្គ្រោះ ដោយសារទ្រង់វិញ»។
លោកនីកូដេមបានមករកព្រះយេស៊ូដោយចិត្តភ័យខ្លាចនៅពេលងងឹត។ ដូច្នេះ គឺគួរឲ្យចាប់អារម្មណ៍ដែលព្រះយេស៊ូបញ្ចប់ការសន្ទនារបស់ទ្រង់ជាមួយលោក ដោយមានបន្ទូលថា៖ «ហើយទោសនេះ គឺថា ពន្លឺ[ដែលជាព្រះយេស៊ូបានតំណាងដោយជីវិតនិងការបង្រៀនរបស់ទ្រង់] បានមកក្នុងលោកីយ តែមនុស្សលោកចូលចិត្តនឹងសេចក្ដីងងឹតជាជាងពន្លឺ ពីព្រោះអំពើដែលគេធ្វើទាំងប៉ុន្មាន សុទ្ធតែអាក្រក់ ដ្បិតអ្នកណាដែលប្រព្រឹត្តអាក្រក់ នោះតែងស្អប់ដល់ពន្លឺ ហើយមិនមកឯពន្លឺទេ ក្រែងអំពើដែលខ្លួនប្រព្រឹត្តទាំងប៉ុន្មាន បានបើកឲ្យឃើញ តែអ្នកណាដែលប្រព្រឹត្តតាមសេចក្ដីពិតវិញ នោះតែងមកឯពន្លឺ ដើម្បីឲ្យអំពើដែលខ្លួនប្រព្រឹត្ត បានសំដែងមកឲ្យដឹងថា បានធ្វើដោយនូវព្រះ»។ យ៉ូហាន ២:២៣–៣:២១; ម៉ាថាយ ៣:១៦, ១៧; កិច្ចការ ២:១-៤; ជនគណនា ២១:៩
▪ តើអ្វីដែលជំរុញឲ្យលោកនីកូដេមមករកព្រះយេស៊ូ? ហើយហេតុអ្វីក៏លោកមកនៅពេលយប់?
▪ តើការ «កើតជាថ្មី» មានន័យយ៉ាងណា?
▪ តើតាមរបៀបណាដែលព្រះយេស៊ូពន្យល់អំពីមុខនាទីរបស់ទ្រង់ ក្នុងការសង្គ្រោះមនុស្សយើង?
▪ តើមានន័យយ៉ាងដូចម្ដេចដែលថា ព្រះយេស៊ូបានយាងមកមិនមែនដើម្បីជំនុំជំរះលោកីយ៍នោះទេ?
