បុរសអ្នកមាននិងឡាសារ
ជំពូកទី៨៨
បុរសអ្នកមាននិងឡាសារ
ព្រះយេស៊ូទើបមានបន្ទូលរួចជាមួយពួកសិស្សរបស់ទ្រង់ អំពីការប្រើទ្រព្យសម្បត្ដិឲ្យត្រឹមត្រូវ ដោយពន្យល់ថា យើងមិនអាចជាបាវបំរើទ្រព្យសម្បត្ដិទាំងនេះ ហើយដំណាលគ្នានោះ ធ្វើជាអ្នកបំរើរបស់ព្រះបានឡើយ។ ពួកផារីស៊ីក៏កំពុងតែស្ដាប់ទ្រង់ដែរ ហើយពួកគេចាប់ផ្ដើមនិយាយមើលងាយព្រះយេស៊ូ ពីព្រោះពួកគេជាពួកអ្នកស្រឡាញ់ប្រាក់។ ដូច្នេះទ្រង់មានបន្ទូលទៅពួកគេថា៖ «អ្នករាល់គ្នាជាពួកដែលសំដែងខ្លួនជាសុចរិត នៅចំពោះមុខមនុស្ស តែព្រះទ្រង់ជ្រាបចិត្តអ្នករាល់គ្នាហើយ ដ្បិតរបស់ណាដែលមនុស្សគាប់ចិត្តរាប់អានជាច្រើន នោះជាទីស្អប់ខ្ពើមនៅចំពោះព្រះវិញ»។
គ្រានៃការផ្លាស់ប្ដូរនូវស្ថានការណ៍របស់អ្នកមានទ្រព្យសម្បត្ដិស្តុកស្តម្ភ អ្នកមានអំណាចខាងនយោបាយ និងអ្នកមានឋានៈធំដុំក្នុងសាសនាគឺមកដល់ហើយ។ ពួកគេនឹងត្រូវបន្ទាបចុះ។ ក៏ប៉ុន្តែ មនុស្សដែលទទួលស្គាល់នូវសេចក្ដីត្រូវការខាងវិញ្ញាណនឹងត្រូវលើកឡើង។ ព្រះយេស៊ូចង្អុលប្រាប់នូវការផ្លាស់ប្ដូរនេះ ពេលទ្រង់មានបន្ទូលទៅពួកផារីស៊ីទៀតថា៖
«មានក្រិត្យវិន័យ នឹងទំនាយនៃពួកហោរា ដរាបមកដល់យ៉ូហាន[ដែលជាអ្នកធ្វើបុណ្យជ្រមុជទឹក] តាំងពីនោះមក គេបានផ្សាយដំណឹងពីនគរព្រះទូទៅ ហើយមនុស្សទាំងអស់កំពុងតែខំប្រឹងចូល ប៉ុន្តែ ដែលផ្ទៃមេឃ នឹងផែនដីបាត់ទៅ នោះងាយជាជាងបាត់ក្បៀស១ ក្នុងក្រិត្យវិន័យទៅទៀត»។
ពួកស្ក្រែបនិងពួកផារីស៊ីមានមោទនភាពចំពោះការបង្ហាញនូវការកាន់ខ្ជាប់នឹងក្រិត្យវិន័យលោកម៉ូសេ។ មុននោះ ពេលព្រះយេស៊ូធ្វើអព្ភូតហេតុព្យាបាលបុរសខ្វាក់ម្នាក់ឲ្យមើលឃើញវិញនៅក្នុងក្រុងយេរូសាឡិម នោះពួកគេបានអួតថា៖ «យើងជាសិស្សរបស់លោកម៉ូសេវិញ យើងដឹងថា ព្រះបានមានបន្ទូលនឹងលោកម៉ូសេពិត»។ ក៏ប៉ុន្តែ ឥឡូវនេះ ក្រិត្យវិន័យលោកម៉ូសេបានសម្រេចនូវគោលបំណង គឺថានាំមនុស្សរាបសាមកឯព្រះយេស៊ូគ្រីស្ទ ជាស្តេចដែលព្រះបានតែងតាំងឡើង។ ដូច្នេះ នៅពេលយ៉ូហានចាប់ផ្ដើមកិច្ចបំរើគាត់ នោះមានមនុស្សគ្រប់ប្រភេទ ជាពិសេសពួកអ្នករាបទាបនិងអ្នកក្រីក្រ កំពុងតែខំសង្វាតឲ្យបានជារាស្ត្រនៃព្រះរាជាណាចក្ររបស់ព្រះ។
ដោយព្រោះឥឡូវនេះក្រិត្យវិន័យម៉ូសេកំពុងតែសម្រេច នោះក៏ត្រូវដកចេញនូវសេចក្ដីតម្រូវចំពោះការកាន់តាមក្រិត្យវិន័យនោះដែរ។ ក្រិត្យវិន័យនេះ អនុញ្ញាតឲ្យមានមូលដ្ឋានផ្សេងៗចំពោះការលែងលះគ្នា ប៉ុន្តែឥឡូវនេះព្រះយេស៊ូមានបន្ទូលថា៖ «អស់អ្នកណាដែលលែងប្រពន្ធ ទៅយក១ទៀត នោះឈ្មោះថាប្រព្រឹត្តអំពើកំផិត ហើយអស់អ្នកណាដែលយកស្ត្រីប្ដីលែង នោះក៏ឈ្មោះថាប្រព្រឹត្តសេចក្ដីកំផិតដែរ»។ ពួកផារីស៊ីច្បាស់ជាខឹងនឹងសេចក្ដីប្រកាសនេះណាស់! ជាពិសេសពួកគេអនុញ្ញាតឲ្យមានការលែងលះគ្នាដោយមានមូលដ្ឋានជាច្រើន។
ព្រះយេស៊ូមានបន្ទូលបន្តដល់ពួកផារីស៊ី ដោយរៀបរាប់រឿងប្រៀបប្រដូចមួយអំពីបុរសពីរនាក់ ហើយក្រោយមក ឋានៈឬស្ថានភាពរបស់បុរសពីរនាក់នេះបានផ្លាស់ប្ដូរទាំងស្រុង។ តើអ្នកអាចស្វែងយល់ថាបុរសទាំងពីរនាក់នេះតំណាងអ្នកណា ហើយការផ្លាស់ប្ដូរស្ថានភាពរបស់ពួកគេមានន័យយ៉ាងណា?
ព្រះយេស៊ូពន្យល់ថា៖ «មានបុរសម្នាក់មានទ្រព្យសម្បត្ដិច្រើន គាត់ស្លៀកពាក់សំពត់ពណ៌ស្វាយ នឹងសំពត់ទេសឯកយ៉ាងម៉ដ្ដ តែងតែស៊ីលៀងដ៏ឧត្តមប្រសើររាល់តែថ្ងៃ ក៏មានបុរសក្រម្នាក់ ឈ្មោះឡាសារ កើតដំបៅពេញទាំងខ្លួន គេនាំមកផ្ដេកនៅមាត់ទ្វាររបស់អ្នកមាននោះ គាត់មានប្រាថ្នាចង់ចំអែតពោះ ដោយចំណិតដែលធ្លាក់ចុះពីតុអ្នកមានមកណាស់ ក៏មានឆ្កែមកលិទ្ធដំបៅគាត់ដែរ»។
នៅទីនេះ ព្រះយេស៊ូមានបន្ទូលថា បុរសអ្នកមានគឺតំណាងមេដឹកនាំសាសនាជាតិយូដា ដែលរួមបញ្ចូលពួកផារីស៊ី ព្រមទាំងពួកស្ក្រែបនិងពួកសាឌូស៊ី និងសម្ដេចសង្ឃដែរ។ ពួកគេជាអ្នកមានចំពោះឯកសិទ្ធិនិងឱកាសខាងវិញ្ញាណ ហើយពួកគេកាន់មារយាទដូចជាបុរសអ្នកមាន។ ពួកគេមានសំពត់ពណ៌ស្វាយចាស់ គឺតំណាងឋានៈដ៏ពិសេសរបស់ពួកគេ ហើយសំពត់ទេសឯកគឺតំណាងសេចក្ដីសុចរិតដ៏អាត្មានិយមរបស់ពួកគេ។
ក្រុមបុរសអ្នកមានដ៏ក្អេងក្អាងនេះ ចាត់ទុកមនុស្សក្រីក្រ មនុស្សសាមញ្ញគួរឲ្យស្អប់ខ្ពើម ដោយហៅពួកគេថាអាមហាអារិត ឬប្រជាជននៅក្នុងស្រុក។ ដូច្នេះ ឡាសារជាមនុស្សក្រីក្រ តំណាងពួកមនុស្ស ដែលមេដឹកនាំសាសនា មិនព្រមឲ្យពួកគេនូវអាហារនិងឯកសិទ្ធិខាងវិញ្ញាណ។ ដូច្នេះហើយ គេបានមើលងាយពួកមនុស្សសាមញ្ញ ថាជាពួកអ្នកមានរោគខាងវិញ្ញាណ ដូចជាឡាសារដែលកើតដំបៅពេញខ្លួន ហើយសមតែសេពគប់ជាមួយសត្វឆ្កែតែប៉ុណ្ណោះ។ ក៏ប៉ុន្តែ អស់អ្នកដែលមកពីក្រុមឡាសារដែលស្រេកឃ្លានអាហារខាងវិញ្ញាណ នោះពួកគេក៏នាំមកដេកនៅមាត់ទ្វារ ដើម្បីអាចបរិភោគកំទេចអាហារដែលធ្លាក់ចុះពីតុអ្នកមាននោះ។
ឥឡូវនេះ ព្រះយេស៊ូក៏រៀបរាប់អំពីការផ្លាស់ប្ដូរនូវស្ថានភាពរបស់បុរសអ្នកមាននិងឡាសារ។ តើមានការផ្លាស់ប្ដូរណាខ្លះ ហើយតើការផ្លាស់ប្ដូរនេះតំណាងអ្វី?
ស្ថានភាពរបស់បុរសអ្នកមាននិងឡាសារបានផ្លាស់ប្ដូរ
បុរសអ្នកមាននេះតំណាងមេដឹកនាំសាសនា ដែលមានឯកសិទ្ធិនិងឱកាសខាងវិញ្ញាណ និងឡាសារតំណាងមនុស្សសាមញ្ញ ដែលស្រេកឃ្លានអាហារខាងវិញ្ញាណ។ ព្រះយេស៊ូរៀបរាប់ជាបន្តនូវការផ្លាស់ប្ដូរកាលៈទេសៈរបស់បុរសទាំងពីរនាក់នេះ។
ព្រះយេស៊ូមានបន្ទូលថា៖ «ចំណេរក្រោយមក អ្នកក្រនោះក៏ស្លាប់ទៅ ហើយពួកទេវតានាំយកគាត់ ទៅដាក់នៅស្ថានបរមសុខ នាដើមទ្រូងលោកអ័ប្រាហាំ ឯអ្នកមាននោះក៏ស្លាប់ដែរ ហើយគេនាំយកទៅកប់ គាត់រងទុក្ខវេទនា នៅស្ថានឃុំព្រលឹងមនុស្សស្លាប់ ក៏ងើបភ្នែកឡើង ឃើញលោកអ័ប្រាហាំពីចំងាយ នឹងឡាសារនៅដើមទ្រូងលោក»។
បុរសអ្នកមាននិងឡាសារមិនមែនមនុស្សមែនទែនទេ តែតំណាងក្រុមមនុស្ស។ ដូច្នេះហើយ សេចក្ដីស្លាប់របស់ពួកគេក៏ជានិមិត្តរូបដែរ។ តើសេចក្ដីស្លាប់របស់ពួកគេតំណាងអ្វី?
ព្រះយេស៊ូទើបតែបានបញ្ជាក់នូវការផ្លាស់ប្ដូរស្ថានភាពរបស់ពួកគេ ដោយមានបន្ទូលថា៖ ‹មានក្រិត្យវិន័យ នឹងទំនាយនៃពួកហោរា ដរាបមកដល់យ៉ូហានជាអ្នកដែលធ្វើបុណ្យជ្រមុជទឹក តែតាំងពីនោះមក គេបានផ្សាយដំណឹងពីនគរព្រះទូទៅ›។ ដូច្នេះហើយ នេះជាពេលដំណាលគ្នានឹងការផ្សព្វផ្សាយរបស់យ៉ូហាននិងព្រះយេស៊ូគ្រីស្ទ ដែលបុរសអ្នកមាននិងឡាសារបានស្លាប់ពីកាលៈទេសៈឬស្ថានភាពដែលមាននៅអតីតរបស់ពួកគេ។
ពួកអ្នកមកពីក្រុមឡាសារដែលរាបទាបហើយប្រែចិត្ត ស្លាប់ក្នុងស្ថានភាពដ៏ក្រខ្សត់ខាងវិញ្ញាណពីដើមរបស់ពួកគេ និងទទួលនូវព្រះគុណរបស់ព្រះ។ ពីមុនពួកមនុស្សក្រីក្រទៅរកសុំមេដឹកនាំសាសនានូវចំណិតអាហារខាងវិញ្ញាណដែលធ្លាក់ពីតុរបស់ពួកគេ តែឥឡូវនេះ ព្រះយេស៊ូកំពុងតែបំពេញបំប៉ននូវសេចក្ដីត្រូវការរបស់ពួកគេដោយប្រទាននូវសេចក្ដីពិតខាងបទគម្ពីរ។ ដូច្នេះហើយ ក៏នាំពួកគេមកឯនាដើមទ្រូង ឬឋានៈដែលព្រះយេហូវ៉ាប្រទានឲ្យដោយការអនុគ្រោះពីទ្រង់ ជាអ័ប្រាហាំដ៏ឧត្តម។
រីឯអស់អ្នកដែលជាក្រុមបុរសអ្នកមានឥតមានការអនុគ្រោះពីព្រះទេ ពីព្រោះពួកគេមានះមិនទទួលយកសារខាងព្រះរាជាណាចក្រ ដែលព្រះយេស៊ូបានបង្រៀននោះទេ។ ដោយហេតុនោះ ពួកគេស្លាប់ឬបាត់បង់នូវឋានៈដើមរបស់ពួកគេ ដែលទំនងជាមានការអនុគ្រោះនោះ។ តាមការពិត គឺត្រូវនិយាយអំពីពួកគេថា កំពុងតែរងទុក្ខជាអត្ថបដិរូប។ សូមស្ដាប់ឥឡូវនេះ ពេលបុរសអ្នកមាននិយាយថា៖
«ឱលោកអ័ប្រាហាំ ជាឪពុកអើយ! សូមអាណិតមេត្ដាខ្ញុំផង សូមឲ្យឡាសារមកជ្រលក់ចុងម្រាមដៃទៅក្នុងទឹក ដាក់លើអណ្ដាតខ្ញុំឲ្យត្រជាក់បានបន្ដិចផង ដ្បិតខ្ញុំវេទនានៅក្នុងភ្លើងនេះ»។ សារជំនុំជំរះរបស់ព្រះ ដែលពួកសិស្សរបស់ព្រះយេស៊ូបានប្រកាស គឺជាអ្វីដែលធ្វើឲ្យក្រុមបុរសអ្នកមានរងទុក្ខវេទនានោះ។ ពួកគេចង់ឲ្យពួកសិស្សបន្ថយការប្រកាសដំណឹងទាំងនេះ ដើម្បីឲ្យពួកគេអាចធូរស្បើយពីការរងទុក្ខវេទនារបស់ពួកគេ។
«តែលោកអ័ប្រាហាំឆ្លើយថា ‹កូនអើយ! ចូរនឹកចាំថា កាលឯងនៅរស់នៅឡើយ ឯងបានទទួលសុទ្ធតែសេចក្ដីល្អ ឯឡាសារ គាត់បានតែសេចក្ដីអាក្រក់ទេ ឥឡូវនេះ គាត់បានសេចក្ដីកំសាន្តចិត្តវិញ ហើយឯងត្រូវវេទនា មួយវិញសោត មានជង្ហុកមួយយ៉ាងធំ តាំងនៅជាកណ្ដាលយើង ហើយនឹងឯងរាល់គ្នា បានជាអស់អ្នកណា ដែលចង់ឆ្លងពីទីនេះទៅឯឯង ឬពីនោះមកឯយើង នោះមិនបានឡើយ›»។
គឺជាការប្រកបដោយយុត្ដិធម៌និងសមហេតុសមផលមែន ដែលការផ្លាស់ប្ដូរនៃស្ថានភាពនេះបានកើតឡើងរវាងក្រុមឡាសារនិងក្រុមបុរសអ្នកមាន! ស្ថានភាពបានសម្រេចបីបួនខែក្រោយមក នៅឯបុណ្យថ្ងៃទី៥០ឆ្នាំ៣៣ ស.យ. ពេលកិច្ចព្រមព្រៀងថ្មីបានយកមកជំនួសកិច្ចព្រមព្រៀងខាងក្រិត្យវិន័យចាស់។ ពេលនោះគឺឃើញយ៉ាងច្បាស់ថា ពួកសិស្សគឺមានការអនុគ្រោះពីព្រះ មិនមែនពួកផារីស៊ីនឹងអ្នកដឹកនាំសាសនានោះទេ។ «ជង្ហុកមួយយ៉ាងធំ»ដែលញែកបុរសអ្នកមានពីពួកសិស្សរបស់ព្រះយេស៊ូ ក៏តំណាងសេចក្ដីជំនុំជំរះដែលមិនចេះផ្លាស់ប្ដូរ ហើយជាសេចក្ដីជំនុំជំរះដ៏សុចរិតរបស់ព្រះ។
បន្ទាប់មកបុរសអ្នកមានទូលអង្វរថា៖ «ឱលោកអ័ប្រាហាំ ជាលោកឪពុកអើយ! . . . សូមលោកចាត់ឲ្យគាត់[ឡាសារ]ទៅឯផ្ទះឪពុកខ្ញុំបន្ដិច ដ្បិតខ្ញុំមានបងប្អូន៥នាក់»។ ដូច្នេះ បុរសអ្នកមានសារភាពថា គាត់មានទំនាក់ទំនងដ៏ជិតស្និទ្ធជាងនឹងឪពុកម្នាក់ទៀត ដែលតាមពិតជាអារក្សសាតាំង។ បុរសអ្នកមានស្នើសុំឲ្យឡាសារបន្ថយនូវសារជំនុំជំរះរបស់ព្រះ ដើម្បីកុំឲ្យ«បងប្អូន៥នាក់» ដែលជាសម្ព័ន្ធមិត្តខាងសាសនា «គេភ្លាត់មកក្នុងស្ថានវេទនានេះដែរ»។
«លោកអ័ប្រាហាំឆ្លើយថា គេមានលោកម៉ូសេ នឹងពួកហោរាហើយ ចូរឲ្យគេស្ដាប់តាមលោកទាំងនោះចុះ!»។ ត្រូវហើយ បើ«បងប្អូន៥នាក់»នឹងគេចផុតពីសេចក្ដីវេទនា ពួកគេត្រូវធ្វើតាមក្រិត្យវិន័យរបស់លោកម៉ូសេ និងពួកព្យាការី ដែលសម្គាល់ព្រះយេស៊ូជាព្រះមេស្ស៊ី ហើយធ្វើជាសិស្សរបស់ទ្រង់វិញ។ ប៉ុន្តែបុរសអ្នកមាននេះប្រកែកថា៖ «ទេ! លោកអ័ប្រាហាំ ឪពុកអើយ! បើមានអ្នកណាពីពួកមនុស្សស្លាប់ទៅឯគេវិញ នោះគេនឹងប្រែចិត្តជាមិនខាន»។
ក៏ប៉ុន្តែ បុរសអ្នកមាននេះទទួលចម្លើយថា៖ «បើគេមិនព្រមស្ដាប់លោកម៉ូសេ នឹងពួកហោរាទេ នោះទោះបើមានអ្នកណារស់ពីស្លាប់ឡើងវិញក៏ដោយ គង់តែគេមិនព្រមជឿដែរ»។ ព្រះទ្រង់នឹងមិនផ្ដល់នូវសញ្ញាពិសេសឬអព្ភូតហេតុដើម្បីឲ្យពួកមនុស្សជឿនោះទេ។ ប្រសិនបើពួកគេចង់ទទួលការអនុគ្រោះពីទ្រង់ នោះពួកគេត្រូវតែអាននិងអនុវត្តតាមបទគម្ពីរ។ លូកា ១៦:១៤-៣១; យ៉ូហាន ៩:២៨, ២៩; ម៉ាថាយ ១៩:៣-៩; កាឡាទី ៣:២៤; កូល៉ុស ២:១៤; យ៉ូហាន ៨:៤៤
▪ ហេតុអ្វីក៏សេចក្ដីស្លាប់របស់បុរសអ្នកមាននិងឡាសារជានិមិត្តរូបប៉ុណ្ណោះ? ហើយតើសេចក្ដីស្លាប់របស់ពួកគេតំណាងអ្វី?
▪ តើព្រះយេស៊ូបញ្ជាក់ថានឹងមានការផ្លាស់ប្ដូរអ្វី ពេលដែលយ៉ូហានចាប់ផ្ដើមកិច្ចបំរើរបស់លោកនោះ?
▪ តើអ្វីដែលនឹងត្រូវដកចេញបន្ទាប់ពីការសោយទិវង្គតរបស់ព្រះយេស៊ូ? ហើយតើនេះនឹងមានអានុភាពលើរឿងលែងលះគ្នាយ៉ាងដូចម្ដេច?
▪ ក្នុងរឿងប្រៀបប្រដូចរបស់ព្រះយេស៊ូ តើបុរសអ្នកមាននិងឡាសារតំណាងអ្នកណា?
▪ តើបុរសអ្នកមានរងទុក្ខវេទនាអ្វីខ្លះ? ហើយតើគាត់ស្នើសុំឲ្យពួកសិស្សរបស់ព្រះយេស៊ូធ្វើឲ្យខ្លួនបានធូរស្បើយតាមរយៈអ្វី?
▪ តើ«ជង្ហុកមួយយ៉ាងធំ»តំណាងអ្វី?
▪ តើឪពុករបស់បុរសអ្នកមានជាអ្នកណា? ហើយតើបងប្អូនប្រាំនាក់របស់គាត់ជាអ្នកណា?
