លោតទៅអត្ថបទ

លោតទៅបញ្ជីអត្ថបទ

ពីលោកពីឡាត់ទៅស្តេចហេរ៉ូឌ ហើយបញ្ជូនទៅឲ្យលោកពីឡាត់វិញ

ពីលោកពីឡាត់ទៅស្តេចហេរ៉ូឌ ហើយបញ្ជូនទៅឲ្យលោកពីឡាត់វិញ

ជំពូក​ទី​១២២

ពី​លោក​ពីឡាត់​ទៅ​ស្តេច​ហេរ៉ូឌ ហើយ​បញ្ជូន​ទៅ​ឲ្យ​លោក​ពីឡាត់​វិញ

ទោះ​ជា​ព្រះ​យេស៊ូ​មិន​លាក់​បាំង​ពី​លោក​ពីឡាត់ ថា​ទ្រង់​ជា​ស្តេច​ក្ដី ក៏​ព្រះ​យេស៊ូ​មាន​បន្ទូល​ថា​ព្រះ​រាជាណាចក្រ​របស់​ទ្រង់ គឺ​ឥត​បាន​គំរាម​កំហែង​ដល់​រដ្ឋាភិបាល​រ៉ូម​ទេ។ ទ្រង់​មាន​បន្ទូល​ថា៖ «នគរ​ខ្ញុំ​មិន​មែន​ត្រូវ​ខាង​លោកីយ​នេះ​ទេ បើ​សិន​ជា​នគរ​ខ្ញុំ​ត្រូវ​ខាង​លោកីយ​នេះ នោះ​ពួក​អ្នក​បំរើ​ខ្ញុំ គេ​នឹង​បាន​ត​យុទ្ធ​ហើយ ដើម្បី​មិន​ឲ្យ​ខ្ញុំ​ត្រូវ​បញ្ជូន​ទៅ​សាសន៍​យូដា​ឡើយ តែ​ឥឡូវ​នេះ នគរ​ខ្ញុំ​មិន​ត្រូវ​ខាង​ស្ថាន​នេះ​ទេ»។ ដូច្នេះ ព្រះ​យេស៊ូ​ទទួល​ស្គាល់​បី​ដង​ថា ទ្រង់​មាន​ព្រះ​រាជាណាចក្រ​តែ​មិន​មាន​នៅ​លើ​ផែនដី​នេះ​ទេ។

ប៉ុន្តែ លោក​ពីឡាត់​ក៏​សួរ​ទ្រង់​ថែម​ទៀត​ថា៖ «ដូច្នេះ​អ្នក​ជា​ស្តេច​មែន​ឬ?»។ គឺ​ថា តើ​អ្នក​ជា​ស្តេច​មួយ​អង្គ ទោះ​ជា​ព្រះ​រាជាណាចក្រ​របស់​អ្នក​ឥត​មាន​ចំណែក​ក្នុង​លោក​នេះ​ក៏​ដោយ​ឬ?

ព្រះ​យេស៊ូ​មាន​បន្ទូល​ប្រាប់​លោក​ពីឡាត់​ឲ្យ​ដឹង​ថា អ្វី​ដែល​លោក​មាន​ប្រសាសន៍​នោះ​គឺ​ត្រឹម​ត្រូវ​ហើយ​ដោយ​មាន​បន្ទូល​ឆ្លើយ​ថា៖ «លោក​មាន​ប្រសាសន៍​ថា ខ្ញុំ​ជា​ស្តេច នោះ​ត្រូវ​ហើយ ខ្ញុំ​បាន​កើត​មក ហើយ​ក៏​ចូល​ក្នុង​លោកីយ​នេះ​សំរាប់​តែ​ការ​នោះ​ឯង ដើម្បី​ឲ្យ​ខ្ញុំ​បាន​ធ្វើ​បន្ទាល់​ពី​សេចក្ដី​ពិត អស់​អ្នក​ណា​ដែល​កើត​ពី​សេចក្ដី​ពិត នោះ​ក៏​ឮ​សំឡេង​ខ្ញុំ»។

ត្រូវ​ហើយ គោល​បំណង​ចំបង​ដែល​ព្រះ​យេស៊ូ​មាន​ជីវិត​នៅ​លើ​ផែនដី​នេះ គឺ​ដើម្បី​ធ្វើ​បន្ទាល់​អំពី«សេចក្ដី​ពិត» ជា​ពិសេស​គឺ​សេចក្ដី​ពិត​អំពី​ព្រះ​រាជាណាចក្រ​របស់​ទ្រង់។ ព្រះ​យេស៊ូ​ប្រុង​ប្រៀប​ខ្លួន​ក្នុង​ការ​រក្សា​ភាព​ស្មោះ​ត្រង់​នឹង​សេចក្ដី​ពិត​នោះ​ជា​និច្ច ទោះ​ជា​ទ្រង់​ត្រូវ​សោយ​ទិវង្គត​ក៏​ដោយ។ លោក​ពីឡាត់​ទូល​សួរ​ថា៖ «តើ​យ៉ាង​ណា​ដែល​ហៅ​ថា​សេចក្ដី​ពិត​នោះ?» តែ​លោក​មិន​បាន​រង់​ចាំ​ការ​ពន្យល់​ថែម​ទៀត​នោះ​ទេ។ លោក​បាន​ឮ​គ្រប់​គ្រាន់​ដើម្បី​ធ្វើ​ការ​ជំនុំ​ជំរះ​ហើយ។

លោក​ពីឡាត់​ចេញ​ទៅ​ជួប​បណ្ដា​ជន​ដែល​ចាំ​នៅ​ខាង​ក្រៅ​សាលា​ជំនុំ។ តាម​មើល​ទៅ​ព្រះ​យេស៊ូ​ក៏​ឈរ​នៅ​ជិត​លោក​ដែរ នោះ​លោក​ប្រាប់​ពួក​សង្គ្រាជ​និង​បណ្ដា​ជន​ដែល​នៅ​ទី​នោះ​ថា៖ «ខ្ញុំ​មិន​ឃើញ​ជា​មនុស្ស​នោះ​មាន​ទោស​អ្វី​សោះ»។

បណ្ដា​ជន​ខឹង​ដោយ​ការ​សម្រេច​ចិត្ត​របស់​លោក​ពីឡាត់ ហើយ​ចាប់​ផ្ដើម​ទទូច​ថា៖ «វា​ញុះញង់​បណ្ដា​ជន ហើយ​ក៏​បង្រៀន​ពេញ​ក្នុង​ស្រុក​យូដា​ទាំង​មូល ចាប់​តាំង​ពី​ស្រុក​កាលីឡេ រហូត​មក​ដល់​ទី​នេះ»។

ពួក​សាសន៍​យូដា​ដែល​ប្រកាន់​ហួស​ហេតុ​ទាំង​នេះ ច្បាស់​ជា​ធ្វើ​ឲ្យ​លោក​ពីឡាត់​ភ្ញាក់​ផ្អើល​មែន។ ដូច្នេះ ពួក​សង្គ្រាជ និង​ពួក​ចាស់​ទុំ​នាំ​គ្នា​ស្រែក​ជា​បន្ត ហើយ​លោក​ពីឡាត់​ក៏​បែរ​មក​ទូល​សួរ​ព្រះ​យេស៊ូ​ថា៖ «តើ​អ្នក​មិន​ឮ​រឿង​ទាំង​ប៉ុន្មាន ដែល​គេ​ចោទ​ប្រកាន់​អ្នក​ទេ​ឬ?»។ តែ​ព្រះ​យេស៊ូ​ឥត​តប​ឆ្លើយ​ឡើយ។ លោក​ពីឡាត់​កោត​ស្ងើច​ក្នុង​ចិត្ត​ជា​ខ្លាំង ដោយ​សារ​ឃើញ​ព្រះ​យេស៊ូ​នៅ​តែ​មាន​ព្រះ​ទ័យ​ស្ងប់​ដដែល ទោះ​ជា​គេ​ចោទ​ប្រកាន់​ទ្រង់​ដ៏​ហួស​ហេតុ​ក៏​ដោយ។

ពេល​ដឹង​ថា ព្រះ​យេស៊ូ​ជា​អ្នក​ស្រុក​កាលីឡេ លោក​ពីឡាត់​រក​ឃើញ​វិធី​គេច​វេះ​នូវ​ការ​ទទួល​ខុស​ត្រូវ​ចំពោះ​ព្រះ​យេស៊ូ។ ស្តេច​ហេរ៉ូឌ អាន់ទីប៉ាស(បុត្រ​របស់​ស្តេច​ហេរ៉ូឌ​ដ៏​ឧត្តម) គឺ​ជា​អ្នក​គ្រប់​គ្រង​ស្រុក​កាលីឡេ ហើយ​ទ្រង់​នៅ​ក្នុង​ក្រុង​យេរូសាឡិម​ដើម្បី​ធ្វើ​បុណ្យ​រំលង ដូច្នេះ​លោក​ពីឡាត់​ក៏​បញ្ជូន​ព្រះ​យេស៊ូ​ទៅ​ស្តេច​ហេរ៉ូឌ។ ពី​មុន​នេះ ស្តេច​ហេរ៉ូឌ អាន់ទីប៉ាស​បាន​ឲ្យ​គេ​កាត់​ក​យ៉ូហាន​បាទីស្ទ ហើយ​រួច​មក​ស្តេច​ហេរ៉ូឌ​មាន​ព្រះ​ទ័យ​ខ្លាច ពេល​ឮ​ពី​អព្ភូតហេតុ​ដែល​ព្រះ​យេស៊ូ​បាន​ធ្វើ។ ស្តេច​ហេរ៉ូឌ​ខ្លាច​ថា ព្រះ​យេស៊ូ​គឺ​តាម​ពិត​ជា​យ៉ូហាន ដែល​បាន​ត្រូវ​ប្រោស​ឲ្យ​រស់​ពី​ស្លាប់​ឡើង​វិញ។

ឥឡូវ​នេះ ស្តេច​ហេរ៉ូឌ​សប្បាយ​ព្រះ​ហឫទ័យ​ក្រៃ​លែង ព្រោះ​សង្ឃឹម​នឹង​ឃើញ​ព្រះ​យេស៊ូ។ ការ​ចង់​ឃើញ​នេះ មិន​មែន​ព្រោះ​ទ្រង់​ខ្វល់​ខ្វាយ​នឹង​សុខ​ទុក្ខ​របស់​ព្រះ​យេស៊ូ ឬ​ទ្រង់​ចង់​ដឹង​ឲ្យ​បាន​ច្បាស់​នូវ​ពាក្យ​ចោទ​ប្រឆាំង​ចំពោះ​ព្រះ​យេស៊ូ ពិត​ឬ​មិន​ពិត​នោះ​ទេ។ ផ្ទុយ​ទៅ​វិញ ស្តេច​ហេរ៉ូឌ​គ្រាន់​តែ​ចង់​ដឹង​និង​សង្ឃឹម​ថា បាន​ទត​ឃើញ​ព្រះ​យេស៊ូ​ធ្វើ​អព្ភូតហេតុ​ផ្សេង​ទៀត​ប៉ុណ្ណោះ។

ប៉ុន្តែ ព្រះ​យេស៊ូ​បដិសេធ​មិន​ព្រម​ធ្វើ​អព្ភូតហេតុ​ដើម្បី​ផ្គាប់​ព្រះ​ហឫទ័យ​ស្តេច​ហេរ៉ូឌ​ដែល​ចង់​ដឹង​ចង់​ឃើញ​នោះ​ទេ។ តាម​ការ​ពិត ស្តេច​ហេរ៉ូឌ​សួរ​សំនួរ​ជា​ច្រើន តែ​ព្រះ​យេស៊ូ​ពុំ​មាន​បន្ទូល​ឆ្លើយ​តប​ឡើយ។ ដោយ​អន់​ព្រះ​ទ័យ ស្តេច​ហេរ៉ូឌ​និង​ពួក​ទាហាន​បាន​ចំអក​មើល​ងាយ​ដល់​ព្រះ​យេស៊ូ។ ពួក​គេ​យក​អាវ​ស​ពាក់​ឲ្យ​ទ្រង់ និង​ជេរ​ប្រមាថ​មើល​ងាយ​ទ្រង់។ រួច​មក ក៏​បញ្ជូន​ព្រះ​យេស៊ូ​ទៅ​លោក​ពីឡាត់​វិញ។ ជា​លទ្ធផល ស្តេច​ហេរ៉ូឌ​និង​លោក​ពីឡាត់​ក្លាយ​ជា​មិត្ត​សំឡាញ់​នឹង​គ្នា ដែល​ពី​មុន​អ្នក​ទាំង​ពីរ​ធ្លាប់​ជា​សត្រូវ​នឹង​គ្នា។

ពេល​ព្រះ​យេស៊ូ​ត្រឡប់​មក​វិញ នោះ​លោក​ពីឡាត់​ហៅ​ពួក​សង្គ្រាជ ពួក​អ្នក​គ្រប់​គ្រង​សាសន៍​យូដា និង​បណ្ដា​ជន​ទាំង​អស់​មក​ជួប​ជុំ​គ្នា ហើយ​លោក​មាន​ប្រសាសន៍​ថា៖ «អ្នក​រាល់​គ្នា​បាន​នាំ​មនុស្ស​នេះ​មក​ឯ​ខ្ញុំ ទុក​ជា​មនុស្ស​ដែល​នាំ​បណ្ដា​ជន​ឲ្យ​វង្វេង តែ​មើល! ខ្ញុំ​បាន​ពិចារណា​សួរ​នៅ​មុខ​អ្នក​រាល់​គ្នា​ហើយ មិន​ឃើញ​ជា​មាន​ទោស​អ្វី តាម​ដែល​អ្នក​រាល់​គ្នា​ចោទ​ប្រកាន់​នោះ​សោះ ទាំង​ស្តេច​ហេរ៉ូឌ​ក៏​រក​គ្មាន​ដែរ ដ្បិត​ខ្ញុំ​បាន​ឲ្យ​អ្នក​រាល់​គ្នា​ទៅ​ឯ​ទ្រង់ ហើយ​មើល! ទ្រង់​មិន​ថា​ជា​អ្នក​នេះ​មាន​ទោស​អ្វី​ដែល​គួរ​ឲ្យ​ស្លាប់​ទេ ដូច្នេះ ខ្ញុំ​នឹង​គ្រាន់​តែ​វាយ​ប្រដៅ រួច​លែង​ឲ្យ​ទៅ​ចុះ!»។

ដូច្នេះ លោក​ពីឡាត់​បាន​ប្រកាស​ពីរ​ដង​ថា ព្រះ​យេស៊ូ​ឥត​មាន​ទោស​ទេ។ លោក​ចង់​ដោះ​លែង​ទ្រង់​ណាស់ ដ្បិត​លោក​ដឹង​ថា ការ​ពិត​ដោយ​សារ​តែ​ពួក​សង្ឃ​មាន​ចិត្ត​ច្រណែន ទើប​ពួក​គេ​ចាប់​ព្រះ​យេស៊ូ​បញ្ជូន​មក​ឲ្យ​លោក។ កាល​លោក​ពីឡាត់​រៀប​នឹង​ដោះ​លែង​ព្រះ​យេស៊ូ នោះ​លោក​ទទួល​ការ​ជំរុញ​ទឹក​ចិត្ត​កាន់​តែ​ខ្លាំង​ឡើង​ឲ្យ​ដោះ​លែង​ទ្រង់។ នៅ​ពេល​ដែល​លោក​កំពុង​តែ​អង្គុយ​នៅ​កន្លែង​កាត់​ក្ដី នោះ​ភរិយា​របស់​លោក​ប្រើ​អ្នក​បំរើ​ឲ្យ​មក​ជំរាប​លោក​ថា៖ «កុំ​ឲ្យ​ធ្វើ​អ្វី​ដល់​មនុស្ស​សុចរិត​នោះ​ឡើយ ដ្បិត​នៅ​ថ្ងៃ​នេះ ខ្ញុំ​បាន​យល់​សប្ដិ​កើត​ទុក្ខ​ជា​ច្រើន[តាម​មើល​ទៅ​ទំនង​ជា​សប្ដិ​នោះ​មក​ពី​ព្រះ] ដោយ​ព្រោះ​មនុស្ស​នោះ»។

ប៉ុន្តែ តើ​លោក​ពីឡាត់​នឹង​ដោះ​លែង​បុរស​គ្មាន​ទោស​នេះ​យ៉ាង​ដូច​ម្ដេច​ទៅ បើ​លោក​ដឹង​ថា​លោក​គួរ​តែ​ធ្វើ​ដូច្នេះ​ទៅ​ហើយ​នោះ? យ៉ូហាន ១៨:៣៦​-​៣៨; លូកា ២៣:៤​-​១៦; ម៉ាថាយ ២៧:១២​-​១៤, ១៨, ១៩; ១៤:១, ២; ម៉ាកុស ១៥:២​-​៥

តើ​តាម​របៀប​ណា​ដែល​ព្រះ​យេស៊ូ​តប​ឆ្លើយ​នឹង​សំនួរ​ស្តី​អំពី​អំណាច​របស់​ទ្រង់​គ្រប់​គ្រង​ជា​ស្តេច?

តើ​អ្វី​ជា«សេចក្ដី​ពិត»ដែល​ព្រះ​យេស៊ូ​ចំណាយ​ពេល​វេលា​ជា​មនុស្ស​នៅ​លើ​ផែនដី​ដើម្បី​ធ្វើ​បន្ទាល់​នោះ?

តើ​លោក​ពីឡាត់​ជំនុំ​ជំរះ​យ៉ាង​ណា? តើ​បណ្ដា​ជន​តប​ឆ្លើយ​យ៉ាង​ដូច​ម្ដេច? ហើយ​តើ​លោក​ពីឡាត់​ធ្វើ​យ៉ាង​ណា​នឹង​ព្រះ​យេស៊ូ?

តើ​ស្តេច​ហេរ៉ូឌ អាន់ទីប៉ាស​ជា​អ្នក​ណា? ហេតុ​អ្វី​ក៏​ទ្រង់​សប្បាយ​ព្រះ​ហឫទ័យ​ក្រៃ​លែង​ពេល​ឃើញ​ព្រះ​យេស៊ូ? ហើយ​តើ​ស្តេច​ហេរ៉ូឌ អាន់ទីប៉ាស​ធ្វើ​អ្វី​នឹង​ព្រះ​យេស៊ូ?

ហេតុ​អ្វី​ក៏​លោក​ពីឡាត់​ចង់​តែ​ដោះ​លែង​ព្រះ​យេស៊ូ​ម្ល៉េះ?