ព្រះយេស៊ូនិងនាម៉ឺនវ័យក្មេងម្នាក់ដែលជាអ្នកមាន
ជំពូកទី៩៦
ព្រះយេស៊ូនិងនាម៉ឺនវ័យក្មេងម្នាក់ដែលជាអ្នកមាន
ពេលព្រះយេស៊ូយាងកាត់ស្រុកប៉េរ៉េឆ្ពោះទៅក្រុងយេរូសាឡិម នោះមានយុវបុរសម្នាក់រត់មកលុតជង្គង់នៅមុខព្រះយេស៊ូ។ បុរសនេះជានាម៉ឺនម្នាក់ ប្រហែលជាគាត់មានឋានៈធំដុំក្នុងសាលាប្រជុំនៅតំបន់នោះ ឬក៏ជាសមាជិកនៃក្រុមប្រឹក្សាជាន់ខ្ពស់។ បន្ថែមទៅទៀត គាត់មានទ្រព្យសម្បត្ដិច្រើនណាស់។ គាត់ទូលសួរថា៖ «លោកគ្រូល្អអើយ! តើត្រូវឲ្យខ្ញុំធ្វើដូចម្ដេច ប្រយោជន៍ឲ្យបានគ្រងជីវិតរស់អស់កល្បជានិច្ច?»។
ព្រះយេស៊ូមានបន្ទូលតបថា៖ «ហេតុអ្វីបានជាអ្នកហៅខ្ញុំថាល្អដូច្នេះ? គ្មានអ្នកណាល្អសោះ មានតែ១ គឺជាព្រះប៉ុណ្ណោះ»។ ប្រហែលជាយុវបុរសនេះប្រើពាក្យ«ល្អ»សំរាប់ឋានន្តរ ដូច្នេះហើយព្រះយេស៊ូមានបន្ទូលប្រាប់គាត់ថា ឋានន្តរនេះគឺសមជារបស់ព្រះទេ។
ព្រះយេស៊ូមានបន្ទូលទៀតថា៖ «តែបើអ្នកចង់ចូលទៅក្នុងជីវិត ចូរកាន់តាមបញ្ញត្តទាំងប៉ុន្មានចុះ!»។
បុរសនេះទូលសួរថា៖ «តើបញ្ញត្តណាខ្លះ?»។
ព្រះយេស៊ូមានបន្ទូលប្រាប់នូវបញ្ញត្តប្រាំក្នុងក្រិត្យវិន័យដប់ប្រការ ដោយថា៖ «កុំឲ្យសំឡាប់មនុស្សឲ្យសោះ កុំឲ្យផិតគ្នាឲ្យសោះ កុំឲ្យលួចឲ្យសោះ កុំឲ្យធ្វើជាទីបន្ទាល់ក្លែងឲ្យសោះ ចូរគោរពប្រតិបត្ដិឪពុកម្ដាយ»។ ព្រះយេស៊ូបញ្ជាក់នូវបញ្ញត្តដ៏សំខាន់ជាង ដោយមានបន្ទូលថា៖ «ចូរស្រឡាញ់អ្នកជិតខាងដូចខ្លួនឯង»។
បុរសនេះទូលឆ្លើយដោយស្មោះថា៖ «ខ្ញុំបានកាន់តាមគ្រប់សេចក្ដីទាំងនោះ តាំងពីក្មេងមកហើយ តើនៅខ្វះអ្វីទៀត?»។
ព្រះយេស៊ូមានព្រះទ័យស្រឡាញ់បុរសនេះ ពេលស្ដាប់នូវសេចក្ដីស្នើសុំដ៏ស្មោះអស់ពីចិត្តរបស់គាត់។ ប៉ុន្តែ ព្រះយេស៊ូជ្រាបថាបុរសនេះស្រឡាញ់ទ្រព្យសម្បត្ដិណាស់ ហើយទ្រង់ក៏មានបន្ទូលប្រាប់នូវតម្រូវការដែលគាត់ត្រូវធ្វើ៖ «អ្នកនៅខ្វះកិច្ច១ទៀត គឺត្រូវទៅលក់របស់ទ្រព្យអ្នកទាំងប៉ុន្មាន ចែកទានឲ្យដល់ពួកអ្នកក្រទៅ នោះអ្នកនឹងបានទ្រព្យសម្បត្ដិនៅលើស្ថានសួគ៌វិញ រួច . . . មកតាមខ្ញុំចុះ!»។
ព្រះយេស៊ូទតឃើញបុរសនេះទាំងមានព្រះទ័យអាណិត ពេលគាត់ងើបឡើងហើយវិលត្រឡប់ទៅវិញទាំងមានទឹកមុខស្រពោន។ ទ្រព្យសម្បត្ដិរបស់គាត់ ធ្វើឲ្យគាត់មើលពុំឃើញនូវទ្រព្យសម្បត្ដិដ៏ពិតទេ។ ព្រះយេស៊ូមានបន្ទូលថា៖ «មនុស្សអ្នកមានចូលទៅក្នុងនគរព្រះនោះពិបាកណាស់»។
ពាក្យបន្ទូលរបស់ព្រះយេស៊ូធ្វើឲ្យពួកសិស្សងឿងឆ្ងល់ ប៉ុន្តែ ពួកគេរឹតតែឆ្ងល់ថែមទៀត ពេលទ្រង់មានបន្ទូលពីគោលការណ៍មួយថា៖ «ដ្បិតដែលសត្វអូដ្ឋនឹងចូលទៅតាមប្រហោងម្ជុល នោះងាយជាជាងអ្នកមានចូលទៅក្នុងនគរព្រះទៅទៀត»។
ពួកសិស្សចង់ដឹងថា៖ «តើអ្នកណាអាចនឹងបានសង្គ្រោះ?»។
ព្រះយេស៊ូទតមើលពួកគេ ហើយមានបន្ទូលថា៖ «ការនោះមនុស្សលោកធ្វើពុំកើតទេ តែព្រះទ្រង់ធ្វើកើត ដ្បិតព្រះទ្រង់អាចនឹងធ្វើកើតទាំងអស់បាន»។
ពេត្រុសកត់សម្គាល់ថា ពួកគេបានសម្រេចចិត្តខុសពីនាម៉ឺនវ័យក្មេងម្នាក់ដែលជាអ្នកមាននោះ ហើយក៏ទូលព្រះយេស៊ូថា៖ «មើល! យើងខ្ញុំបានលះចោលទាំងអស់មកតាមទ្រង់ហើយ»។ ដូច្នេះគាត់ក៏ទូលសួរថា៖ «តើយើងខ្ញុំនឹងបានអ្វីខ្លះ?»។
ព្រះយេស៊ូមានបន្ទូលសន្យាថា៖ «ដល់គ្រាកែជាថ្មីឡើងវិញ កាលណាកូនមនុស្សបានឡើងគង់លើបល្ល័ង្កឧត្តមរបស់លោក នោះអ្នករាល់គ្នាដែលបានមកតាមខ្ញុំ នឹងបានអង្គុយលើបល្ល័ង្ក១២ដែរ ហើយនឹងជំនុំជំរះពូជអំបូរអ៊ីស្រាអែលទាំង១២»។ ត្រូវហើយ ព្រះយេស៊ូកំពុងតែបង្ហាញថានឹងមានការកែជាថ្មីឲ្យមានស្ថានភាពល្អដូចសួនច្បារអេដែនវិញ។ ហើយពេត្រុសនិងពួកសិស្សឯទៀតនឹងទទួលរង្វាន់ដើម្បីគ្រប់គ្រងជាមួយព្រះគ្រីស្ទទៅលើផែនដីទាំងមូលជាសួនមនោរម្យនោះ។ យ៉ាងប្រាកដហើយ រង្វាន់ដ៏ធំអស្ចារ្យនេះ គឺសមនឹងធ្វើពលិកម្មមែន!
ក៏ប៉ុន្តែ សូម្បីតែឥឡូវនេះក៏មានរង្វាន់ដែរ ដ្បិតព្រះយេស៊ូមានបន្ទូលយ៉ាងប្រាកដថា៖ «មិនដែលមានអ្នកណាដែលលះចោលផ្ទះសំបែង បងប្អូនប្រុសស្រី ឪពុកម្ដាយ ប្រពន្ធកូន ឬស្រែចំការ ដោយព្រោះយល់ដល់ខ្ញុំ ហើយនឹងដំណឹងល្អ ឥតបានទទួលជា១រយភាគឡើង ក្នុងសម័យនេះនោះឡើយ គឺជាផ្ទះសំបែង បងប្អូនប្រុសស្រី ម្ដាយហើយកូន នឹងស្រែចំការ ព្រមទាំង សេចក្ដីបៀតបៀនដែរ ហើយដល់បរលោកនាយ នឹងបានជីវិតរស់អស់កល្បជានិច្ចផង»។
ដូចជាព្រះយេស៊ូសន្យា នោះពេលពួកសិស្សរបស់ទ្រង់ទៅកន្លែងណាក៏ដោយក្នុងលោកនេះ ពួកគេនឹងមានទំនាក់ទំនងជាមួយនឹងពួកគ្រីស្ទានគ្នីគ្នា ដែលមានភាពជិតស្និទ្ធជាងសមាជិកក្នុងគ្រួសារបង្កើតទៅទៀត។ តាមមើលទៅ នាម៉ឺនវ័យក្មេងម្នាក់នេះដែលជាអ្នកមាន មិនអាចទទួលបាននូវរង្វាន់និងជីវិតជារៀងរហូតក្នុងព្រះរាជាណាចក្រស្ថានសួគ៌របស់ព្រះឡើយ។
ក្រោយមក ព្រះយេស៊ូមានបន្ទូលបន្ថែមថា៖ «តែនឹងមានមនុស្សមុនទៅជាក្រោយជាច្រើន ហើយមនុស្សក្រោយទៅជាមុនវិញ»។ តើទ្រង់ចង់មានន័យយ៉ាងណា?
ទ្រង់ចង់មានន័យថា មនុស្សជាច្រើនដែលទទួលឯកសិទ្ធិខាងសាសនា«មុន»គេ ដូចជានាម៉ឺនវ័យក្មេងម្នាក់ដែលជាអ្នកមាននោះ នឹងមិនអាចទទួលបានព្រះរាជាណាចក្រឡើយ។ ពួកអ្នកទាំងនោះនឹងទៅ«ជាក្រោយ»វិញ។ ប៉ុន្តែ មនុស្សជាច្រើន រួមបញ្ចូលពួកសិស្សរបស់ព្រះយេស៊ូ ត្រូវពួកផារីស៊ីដែលតាំងខ្លួនជាអ្នកសុចរិតមើលងាយមើលថោក ហើយត្រូវពួកគេចាត់ទុក«ជាក្រោយ» ជាប្រជាជននៅក្នុងស្រុកឬអាមហាអារិត តែនៅទីបំផុតពួកគេនឹងបាន«ទៅជាមុន»វិញ។ ជាមនុស្សដែល«ទៅជាមុន»គឺមានន័យថាគេនឹងមានឯកសិទ្ធិគ្រប់គ្រងជាមួយនឹងព្រះយេស៊ូក្នុងព្រះរាជាណាចក្រ។ ម៉ាកុស ១០:១៧-៣១; ម៉ាថាយ ១៩:១៦-៣០; លូកា ១៨:១៨-៣០
▪ តាមមើលទៅ នាម៉ឺនវ័យក្មេងម្នាក់ដែលជាអ្នកមាន តើជាអ្នកគ្រប់គ្រងបែបណា?
▪ ហេតុអ្វីក៏ព្រះយេស៊ូជំទាស់នឹងការដែលគេហៅទ្រង់ថាល្អនោះ?
▪ តើបទពិសោធន៍របស់នាម៉ឺនវ័យក្មេងម្នាក់នេះ ពន្យល់នូវគ្រោះថ្នាក់អ្វីខាងការមានទ្រព្យសម្បត្ដិ?
▪ តើព្រះយេស៊ូសន្យានូវរង្វាន់អ្វីដែលពួកសិស្សរបស់ទ្រង់អាចទទួល?
▪ តើអ្នកមុនទៅជាអ្នកក្រោយហើយអ្នកក្រោយទៅជាអ្នកមុនយ៉ាងដូចម្ដេច?
