លោតទៅអត្ថបទ

លោតទៅបញ្ជីអត្ថបទ

មេរៀនអំពីការលែងលះគ្នា និងអំពីសេចក្ដីស្រឡាញ់ចំពោះកូនក្មេង

មេរៀនអំពីការលែងលះគ្នា និងអំពីសេចក្ដីស្រឡាញ់ចំពោះកូនក្មេង

ជំពូក​ទី​៩៥

មេ​រៀន​អំពី​ការ​លែង​លះ​គ្នា និង​អំពី​សេចក្ដី​ស្រឡាញ់​ចំពោះ​កូន​ក្មេង

ព្រះ​យេស៊ូ​និង​ពួក​សិស្ស​របស់​ទ្រង់​កំពុង​តែ​ធ្វើ​ដំណើរ​ឆ្ពោះ​ទៅ​ក្រុង​យេរូសាឡិម ដើម្បី​ធ្វើ​បុណ្យ​រំលង​នៅ​ឆ្នាំ​៣៣ ស.យ.។ ព្រះ​យេស៊ូ​និង​ពួក​សិស្ស​ក៏​ឆ្លង​ទន្លេ​យ័រដាន់ ហើយ​ធ្វើ​ដំណើរ​កាត់​ស្រុក​ប៉េរ៉េ។ បី​បួន​សប្ដាហ៍​មុន​នេះ ព្រះ​យេស៊ូ​បាន​គង់​នៅ​ស្រុក​ប៉េរ៉េ​នេះ តែ​ក្រោយ​មក មាន​អ្នក​នាំ​សារ​ម្នាក់​បាន​មក​ប្រាប់​ទ្រង់​ឲ្យ​ទៅ​ស្រុក​យូដា ពីព្រោះ​មិត្ត​របស់​ទ្រង់​ឡាសារ​ឈឺ។ កាល​នៅ​ស្រុក​ប៉េរ៉េ​នោះ ព្រះ​យេស៊ូ​បាន​មាន​បន្ទូល​នឹង​ពួក​ផារីស៊ី​អំពី​ការ​លែង​លះ​គ្នា ហើយ​ឥឡូវ​នេះ​ពួក​គេ​លើក​រឿង​នេះ​មក​និយាយ​ម្ដង​ទៀត។

ពួក​ផារីស៊ី​មាន​មតិ​ផ្សេង​ៗ​គ្នា​ស្តី​អំពី​ការ​លែង​លះ។ លោក​ម៉ូសេ​បាន​មាន​ប្រសាសន៍​ថា អាច​លែង​លះ​ស្ត្រី​ម្នាក់​បាន បើ«ឃើញ​សេចក្ដី​ណា ដែល​មិន​គប្បី​នៅ​នឹង​នាង»។ អ្នក​ខ្លះ​ជឿ​ថា​នេះ​គ្រាន់​តែ​សំដៅ​ទៅ​ការ​ប្រព្រឹត្ត​អំពើ​អសីលធម៌​ប៉ុណ្ណោះ។ តែ​អ្នក​ឯ​ទៀត​គិត​ថា«សេចក្ដី​ណា ដែល​មិន​គប្បី​នៅ​នឹង​នាង»រួម​បញ្ចូល​កំហុស​តូច​តាច​ផង​ដែរ។ ដូច្នេះ ពួក​ផារីស៊ី​ល្បង​ល​ព្រះ​យេស៊ូ​ដោយ​ទូល​ថា៖ «តើ​មនុស្ស​មាន​ច្បាប់​នឹង​លែង​ប្រពន្ធ ដោយ​ហេតុ​ណា​ក៏​ដោយ​បាន​ឬ​ទេ?»។ ពួក​ផារីស៊ី​ជឿ​ជាក់​ថា អ្វី​ដែល​ព្រះ​យេស៊ូ​មាន​បន្ទូល នឹង​ធ្វើ​ឲ្យ​ទ្រង់​មាន​វិវាទ​នឹង​ពួក​គេ​ជា​មិន​ខាន ព្រោះ​ពួក​គេ​មាន​ទស្សនៈ​ខុស​ពី​ទ្រង់។

ព្រះ​យេស៊ូ​ឆ្លើយ​សំនួរ​នេះ​យ៉ាង​ប៉ិន​ប្រសប់ ដោយ​ឥត​តាម​មតិ​របស់​មនុស្ស​ណា​ទេ តែ​ទ្រង់​លើក​ឡើង​នូវ​ទស្សនៈ​របស់​បុគ្គល​ដែល​ផ្ដើម​អាពាហ៍ពិពាហ៍​ដំបូង​វិញ។ ទ្រង់​មាន​បន្ទូល​សួរ​ថា៖ «តើ​អ្នក​រាល់​គ្នា​មិន​បាន​មើល​រឿង​ពី​ព្រះ ដែល​ទ្រង់​បង្កើត​មនុស្ស​កាល​ពី​ដើម ថា​ទ្រង់​បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​មាន​ទាំង​ប្រុស​ទាំង​ស្រី​ទេ​ឬ? . . . រួច​ក៏​មាន​បន្ទូល​ថា ‹ដោយ​ហេតុ​នោះ​បាន​ជា​មនុស្ស​ប្រុស​នឹង​លា​ចេញ​ពី​ឪពុក​ម្ដាយ ទៅ​នៅ​ជាប់​នឹង​ប្រពន្ធ ហើយ​អ្នក​ទាំង​២​នោះ​នឹង​ត្រឡប់​ជា​សាច់​តែ​១​សុទ្ធ យ៉ាង​នោះ គេ​មិន​មែន​ជា​២​ទៀត គឺ​ជា​សាច់​តែ​១​ទេ ដូច្នេះ កុំ​ឲ្យ​អ្នក​ណា​ពង្រាត់​មនុស្ស ដែល​ព្រះ​ទ្រង់​បាន​ផ្សំ​ផ្គុំ​គ្នា​ឡើយ»។

ព្រះ​យេស៊ូ​បង្ហាញ​ថា គោល​បំណង​ដើម​របស់​ព្រះ គឺ​ឲ្យ​គូ​អាពាហ៍ពិពាហ៍​រួម​រស់​ជា​មួយ​គ្នា​រហូត ពោល​គឺ​មិន​គួរ​លែង​លះ​គ្នា​ទេ។ ប្រសិន​បើ​ដូច្នេះ​មែន នោះ​ពួក​ផារីស៊ី​តប​ទៅ​វិញ​ថា៖ «ចុះ​ហេតុ​ដូច​ម្ដេច​បាន​ជា​លោក​ម៉ូសេ​បង្គាប់​ឲ្យ​ធ្វើ​សំបុត្រ​លះ​លែង ហើយ​ឲ្យ​លែង​ចេញ​ដូច្នេះ?»។

ព្រះ​យេស៊ូ​មាន​បន្ទូល​តប​ថា៖ «បាន​ជា​លោក​ម៉ូសេ​អនុញ្ញាត​ឲ្យ​អ្នក​រាល់​គ្នា​លែង​ប្រពន្ធ​ទៅ គឺ​ដោយ​ព្រោះ​តែ​ចិត្ត​អ្នក​រាល់​គ្នា​រឹង​របឹង​ប៉ុណ្ណោះ តែ​ពី​ដើម​មក​មិន​មែន​ដូច្នោះ​ទេ»។ មែន​ហើយ ពេល​ដែល​ព្រះ​យេហូវ៉ា​ស្ថាបនា​ខ្នាត​តម្រា​ដ៏​ត្រឹម​ត្រូវ​ចំពោះ​អាពាហ៍ពិពាហ៍​នៅ​ក្នុង​សួន​ច្បារ​អេដែន ទ្រង់​ឥត​បាន​បង្កើត​ល័ក្ខខ័ណ្ឌ​ឲ្យ​លែង​លះ​គ្នា​ទេ។

ព្រះ​យេស៊ូ​មាន​បន្ទូល​ប្រាប់​ពួក​ផារីស៊ី​ថា៖ «ហើយ​ខ្ញុំ​ប្រាប់​អ្នក​រាល់​គ្នា​ថា អ្នក​ណា​ដែល​លែង​ប្រពន្ធ មិន​មែន​ដោយ​ព្រោះ​នាង​នោះ​ផិត[ពាក្យ​ក្រិច​ភរនៀរ] ហើយ​ទៅ​យក​ប្រពន្ធ​មួយ​ទៀត អ្នក​នោះ​ឈ្មោះ​ថា​ប្រព្រឹត្ត​សេចក្ដី​កំផិត​ហើយ»។ ដូច្នេះ​ហើយ ព្រះ​យេស៊ូ​បង្ហាញ​ថា ភរនៀរ គឺ​ជា​អំពើ​ដ៏​លាមក​ខាង​កាម ជា​មូលដ្ឋាន​តែ​មួយ​គត់​ដែល​ព្រះ​យល់​ព្រម​ឲ្យ​លែង​លះ​គ្នា។

ដោយ​យល់​ដឹង​ថា​អាពាហ៍ពិពាហ៍​ជា​ចំណង​ដ៏​ស្ថិត​ស្ថេរ​មួយ ដែល​មាន​ល័ក្ខខ័ណ្ឌ​តែ​មួយ​គត់​ចំពោះ​ការ​លែង​លះ​គ្នា នោះ​ពួក​សិស្ស​ទូល​សួរ​ទ្រង់​ថា៖ «បើ​របៀប​នៃ​មនុស្ស​ដែល​មាន​ប្រពន្ធ​ត្រូវ​ជា​យ៉ាង​នេះ នោះ​ស៊ូ​កុំ​យក​គ្នា​ជា​ជាង»។ គឺ​ច្បាស់​ណាស់​ដែល​អស់​អ្នក​គិត​ចង់​រៀប​ការ គួរ​តែ​គិត​ឲ្យ​បាន​វែង​ឆ្ងាយ​អំពី​ភាព​ស្ថិត​ស្ថេរ​នៃ​ចំណង​អាពាហ៍ពិពាហ៍​មុន​សិន!

ព្រះ​យេស៊ូ​ក៏​មាន​បន្ទូល​អំពី​ភាព​នៅ​លីវ។ ទ្រង់​ពន្យល់​ថា ក្មេង​ប្រុស​ខ្លះ​ជា​អ្នក​កំរៀវ​តាំង​ពី​កំណើត ហើយ​មិន​អាច​រៀប​ការ​បាន ពីព្រោះ​មិន​បាន​លូត​លាស់​ខាង​សរីរាង្គ​បន្ត​ពូជ។ អ្នក​ខ្លះ​ទៀត​បាន​ត្រូវ​ក្រៀវ ដោយ​មាន​មនុស្ស​ឃោរ​ឃៅ​បាន​បង្ខូច​សរីរាង្គ​បន្ត​ពូជ​របស់​គេ។ នៅ​ទី​បំផុត អ្នក​ខ្លះ​ខំ​ទប់​អារម្មណ៍​ពី​ការ​ចង់​រៀប​ការ ហើយ​បង្ការ​ពី​ការ​រួម​ភេទ ដើម្បី​ឲ្យ​ពួក​គេ​អាច​ចំណាយ​ពេល​ច្រើន​ក្នុង​ភារកិច្ច​ខាង​ព្រះ​រាជាណាចក្រ​នៅ​ស្ថាន​សួគ៌។ ព្រះ​យេស៊ូ​មាន​បន្ទូល​ថា៖ «ដូច្នេះ អ្នក​ណា​ដែល​អាច[នៅ​លីវ]នឹង​ទទួល​បាន ឲ្យ​ទទួល​ចុះ!»។

ឥឡូវ​នេះ មាន​មនុស្ស​ម្នា​ជា​ច្រើន​នាំ​ក្មេង​តូច​ៗ​មក​ឯ​ព្រះ​យេស៊ូ។ ប៉ុន្តែ ពួក​សិស្ស​ស្តី​បន្ទោស​ក្មេង​ៗ​និង​ខំ​បញ្ជូន​ក្មេង​ៗ​ទៅ​វិញ។ ពួក​គេ​ធ្វើ​ដូច្នេះ ច្បាស់​ជា​មិន​ចង់​ឲ្យ​ព្រះ​យេស៊ូ​មាន​ការ​ពិបាក​ដ៏​មិន​ចាំ​បាច់។ ប៉ុន្តែ ព្រះ​យេស៊ូ​មាន​បន្ទូល​ថា៖ «ទុក​ឲ្យ​កូន​ក្មេង​មក​ឯ​ខ្ញុំ​ចុះ! កុំ​ឃាត់​វា​ឡើយ ដ្បិត​នគរ​ព្រះ​មាន​សុទ្ធ​តែ​មនុស្ស ដូច​វា​រាល់​គ្នា​ដែរ ហើយ​ខ្ញុំ​ប្រាប់​អ្នក​រាល់​គ្នា​ជា​ប្រាកដ​ថា អ្នក​ណា​ដែល​មិន​ទទួល​នគរ​ព្រះ​ដូច​ជា​កូន​ក្មេង​១​នេះ នោះ​មិន​បាន​ចូល​ទៅ​ក្នុង​នគរ​នោះ​ឡើយ»។

នេះ​ជា​មេ​រៀន​ដ៏​ល្អ​មែន ដែល​ព្រះ​យេស៊ូ​ប្រទាន​មក! យើង​ត្រូវ​តែ​យក​តម្រាប់​តាម​ភាព​រាប​ទាប និង​ការ​ចូល​ចិត្ត​រៀន​សូត្រ​របស់​ក្មេង​ៗ ដើម្បី​ឲ្យ​ទទួល​បាន​ព្រះ​រាជាណាចក្រ​របស់​ព្រះ។ ក៏​ប៉ុន្តែ គំរូ​របស់​ព្រះ​យេស៊ូ​ក៏​ពន្យល់​នូវ​ភារកិច្ច​ជា​មាតា​បិតា គឺ​ពួក​គាត់​គួរ​ចំណាយ​ពេល​វេលា​នៅ​ជា​មួយ​កូន​ៗ​របស់​ខ្លួន​ផង​ដែរ។ ឥឡូវ​នេះ ព្រះ​យេស៊ូ​បង្ហាញ​សេចក្ដី​ស្រឡាញ់​ដល់​ក្មេង​ៗ ដោយ​ដាក់​ព្រះ​ហស្ត​លើ​ក្មេង​ទាំង​នោះ និង​ប្រទាន​ពរ​ឲ្យ​ក្មេង​ៗ។ ម៉ាថាយ ១៩:១​-​១៥; ចោទិយកថា ២៤:១; លូកា ១៦:១៨; ម៉ាកុស ១០:១​-​១៦; លូកា ១៨:១៥​-​១៧

តើ​ពួក​ផារីស៊ី​មាន​ទស្សនៈ​ផ្សេង​ៗ​គ្នា​យ៉ាង​ណា​ចំពោះ​ការ​លែង​លះ​គ្នា? ហើយ​តើ​ពួក​គេ​ចង់​ផ្ចាញ់​ផ្ចាល​ព្រះ​យេស៊ូ​យ៉ាង​ដូច​ម្ដេច?

តើ​ព្រះ​យេស៊ូ​ដោះ​ស្រាយ​យ៉ាង​ណា ចំពោះ​ការ​ខំ​ប្រឹង​ផ្ចាញ់​ផ្ចាល​របស់​ពួក​ផារីស៊ី​នោះ? ហើយ​តើ​ទ្រង់​ប្រទាន​នូវ​មូលដ្ឋាន​តែ​មួយ​គត់​អ្វី ចំពោះ​ការ​លែង​លះ​គ្នា?

ហេតុ​អ្វី​ក៏​ពួក​សិស្ស​របស់​ព្រះ​យេស៊ូ​និយាយ​ថា គឺ​មិន​ល្អ​ទេ​ដែល​រៀប​ការ​នោះ? ហើយ​តើ​ព្រះ​យេស៊ូ​មាន​យោបល់​យ៉ាង​ណា​អំពី​រឿង​នេះ?

តើ​ព្រះ​យេស៊ូ​បង្រៀន​យើង​អំពី​អ្វី តាម​រយៈ​ការ​ប្រាស្រ័យ​ទាក់​ទង​របស់​ទ្រង់​ជា​មួយ​នឹង​ក្មេង​ៗ​នោះ?