សម្រេចតាមទំនាយរបស់អេសាយ
ជំពូកទី៣៣
សម្រេចតាមទំនាយរបស់អេសាយ
ក្រោយពីព្រះយេស៊ូជ្រាបថាពួកផារីស៊ីនិងពួកអ្នកគាំទ្រស្តេចហេរ៉ូឌមានគម្រោងនឹងធ្វើគុតទ្រង់ នោះទ្រង់និងពួកសិស្សក៏យាងថយទៅឯសមុទ្រកាលីឡេ។ នៅទីនេះ គឺមានហ្វូងមនុស្សកកកុញទូទាំងស្រុកប៉ាឡេស្ទីន ហើយមនុស្សដែលនៅក្រៅពីព្រំដែនស្រុកអ៊ីស្រាអែលក៏នាំគ្នាទៅតាមទ្រង់ដែរ។ ទ្រង់បានប្រោសមនុស្សជាច្រើនឲ្យបានជា ហើយជាលទ្ធផល អស់អ្នកដែលមានជំងឺធ្ងន់ធ្ងរខំប្រឹងរុលចូលទៅពាល់ទ្រង់ដែរ។
ព្រះយេស៊ូមានបន្ទូលប្រាប់ពួកសិស្សទ្រង់ឲ្យរកទូកមួយថ្វាយទ្រង់ ពីព្រោះមានហ្វូងមនុស្សធំណាស់។ ដោយយាងចេញទៅតាមឆ្នេរសមុទ្រ នោះទ្រង់អាចបង្ការហ្វូងមនុស្សពីការប្រជ្រៀតគ្នាមកចោមរោមទ្រង់។ ទ្រង់អាចបង្រៀនពួកគេពីទូកមក ឬធ្វើដំណើរទៅកន្លែងមួយទៀតតាមឆ្នេរសមុទ្រ ដើម្បីជួយបណ្ដាជននៅកន្លែងនោះ។
ម៉ាថាយដែលជាសិស្សម្នាក់កត់សម្គាល់ថា សកម្មភាពរបស់ព្រះយេស៊ូបានសម្រេច«តាមទំនាយ ដែលហោរាអេសាយ បានទាយទុកមក»។ រួចមក ម៉ាថាយក៏ដកស្រង់ទំនាយដែលព្រះយេស៊ូសម្រេចនេះថា៖
«មើល! អ្នកបំរើដែលអញបានរើសតាំង ជាអ្នកស្ងួនភ្ងា ដែលជាទីពេញចិត្តអញ អញនឹងដាក់វិញ្ញាណអញ ឲ្យសណ្ឋិតនៅលើទ្រង់ ហើយទ្រង់នឹងថ្លែងប្រាប់ ពីសេចក្ដីយុត្ដិធម៌ដល់សាសន៍ដទៃ ទ្រង់នឹងមិនតតាំងនឹងគេ ឬស្រែកសំរែកឡើយ នឹងគ្មានអ្នកណាឮសំឡេងទ្រង់នៅក្នុងផ្លូវទេ ទ្រង់នឹងមិនផ្ដាច់ដើមត្រែងដែលបាក់ ក៏មិនលត់ប្រឆេះដែលនៅហុយឡើយ ទាល់តែបាននាំសេចក្ដីយុត្ដិធម៌ឲ្យមានជ័យជំនះ ហើយអស់ទាំងសាសន៍ដទៃ នឹងមានសេចក្ដីសង្ឃឹម ដោយនូវឈ្មោះទ្រង់»។
ព្រះយេស៊ូពិតជាអ្នកបំរើដ៏ស្ងួនភ្ងាដែលព្រះយេហូវ៉ាសព្វព្រះហឫទ័យមែន។ ហើយព្រះយេស៊ូបានពន្យល់យ៉ាងច្បាស់នូវអ្វីជាយុត្ដិធម៌ពិត ដែលទំនៀមទម្លាប់នៃសាសនាមិនពិតកំពុងតែធ្វើឲ្យស្រអាប់មើលមិនឃើញនោះ។ ពួកផារីស៊ីនឹងមិនជួយអ្នកជំងឺនៅថ្ងៃឈប់សំរាកទេ ព្រោះការអនុវត្តបែបនេះមិនត្រឹមត្រូវតាមក្រិត្យវិន័យរបស់ព្រះ តែព្រះយេស៊ូបានសម្រាលទុក្ខមនុស្សពីបន្ទុកនៃទំនៀមទម្លាប់ដែលមិនត្រឹមត្រូវ ដោយធ្វើឲ្យមនុស្សឃើញច្បាស់នូវយុត្ដិធម៌របស់ព្រះ។ ហេតុនេះហើយបានជាពួកមេដឹកនាំសាសនាខំរកមធ្យោបាយធ្វើគុតទ្រង់នោះ។
ឃ្លាដែលថា‹ទ្រង់មិនតតាំងនឹងគេ ឬស្រែកសំរែកឡើយ ដើម្បីកុំឲ្យអ្នកណាឮសំឡេងទ្រង់នៅក្នុងផ្លូវនោះ› តើមានន័យយ៉ាងណា? នៅពេលប្រោសមនុស្សឲ្យបានជា ព្រះយេស៊ូ‹បានហាមបុគ្គលនោះយ៉ាងម៉ឺងម៉ាត់ មិនឲ្យនិយាយឲ្យគេស្គាល់ទ្រង់ឡើយ›។ ទ្រង់មិនចង់ឲ្យមានការប្រកាសដ៏ក្ដែងៗពីទ្រង់នៅតាមផ្លូវ ឬឲ្យមានការបរិយាយខុសដែលប្រាប់ពីមាត់មួយទៅមាត់មួយនោះទេ។
ម្យ៉ាងទៀត ព្រះយេស៊ូនាំយកសារដ៏សម្រាលទុក្ខរបស់ទ្រង់ ទៅដល់មនុស្សដែលប្រៀបដូចជាដើមត្រែងដែលគេជាន់ឈ្លីមានសភាពទក់ ខ្ទេចខ្ទី។ ពួកគេគឺដូចជាភ្លើងដែលនៅហុយ ដែលហៀបនឹងរលត់សូន្យសង្ខារទៅ។ ព្រះយេស៊ូមិនកាច់ដើមត្រែងដែលទក់ឬពន្លត់ភ្លើងដែលឆេះភ្លឹបភ្លែតៗនោះទេ។ ក៏ប៉ុន្តែដោយសេចក្ដីថ្នាក់ថ្នមនិងសេចក្ដីស្រឡាញ់ នោះទ្រង់បានលើកទឹកចិត្តយ៉ាងប៉ិនប្រសប់ដល់ពួកអ្នករាបសា។ ពិតមែនហើយ ជាតិសាសន៍ទាំងអស់អាចសង្ឃឹមទៅលើព្រះយេស៊ូបាន! ម៉ាថាយ ១២:១៥-២១; ម៉ាកុស ៣:៧-១២; អេសាយ ៤២:១-៤
▪ តើតាមរបៀបណាដែលព្រះយេស៊ូធ្វើឲ្យមនុស្សជាតិឃើញច្បាស់នូវយុត្ដិធម៌ ដោយមិនតតាំងនឹងគេ ឬឮសម្រែកទ្រង់នៅតាមផ្លូវនោះ?
▪ តើនរណាជាពួកអ្នកដែលមានសភាពដូចដើមត្រែងដែលទក់ និងភ្លើងដែលហៀបនឹងរលត់? ហើយតើព្រះយេស៊ូនឹងប្រព្រឹត្តលើពួកគេយ៉ាងដូចម្ដេច?
