សារពីស្ថានសួគ៌
ជំពូកទី១
សារពីស្ថានសួគ៌
បើនិយាយឲ្យចំទៅ ព្រះគម្ពីរទាំងមូលគឺជាសារមួយពីស្ថានសួគ៌។ ព្រះវរបិតារបស់យើងដែលគង់នៅស្ថានសួគ៌បានប្រទានសារនោះ ដើម្បី ណែនាំយើង។ ប៉ុន្តែ ជាង ២.០០០ ឆ្នាំមកហើយ សារពីរដ៏ពិសេសបានត្រូវប្រគល់មកដល់មនុស្សតាមរយៈទេវតាមួយរូប ដែល «ឈរនៅចំពោះព្រះ»។ ឈ្មោះរបស់ទេវតានេះគឺ កាព្រីយ៉ែល។ សូមឲ្យយើងពិនិត្យមើលថាតើមានកាលៈទេសៈបែបណា ពេលដែលមានទស្សនកិច្ចពីរដ៏សំខាន់នេះនៅលើផែនដី។
នេះគឺនៅឆ្នាំទី៣ មុន ស.យ.។ នៅជួរភ្នំស្រុកយូដា ប្រហែលជាមិនឆ្ងាយប៉ុន្មានពីទីក្រុងយេរូសាឡិមទេ មានសង្ឃរបស់ព្រះយេហូវ៉ាម្នាក់ឈ្មោះ សាការី។ លោកមានវ័យចាស់ហើយ និងភរិយារបស់លោកឈ្មោះ អេលីសាបិត គាត់ក៏ចាស់ហើយដែរ។ ពួកគាត់គ្មានកូនសោះ។ លោកសាការីកំពុងតែបំពេញមុខងារជាសង្ឃតាមវេនរបស់លោកក្នុងព្រះវិហាររបស់ព្រះនៅឯទីក្រុងយេរូសាឡិម។ មួយរំពេចនោះ កាព្រីយ៉ែលក៏លេចមកឈរខាងស្ដាំនៃអាសនៈគ្រឿងក្រអូបឲ្យលោកឃើញ។
លោកសាការីមានចិត្តរន្ធត់ណាស់។ ប៉ុន្តែ កាព្រីយ៉ែលបានធ្វើឲ្យលោកបាត់ភ័យ ដោយពោលថា៖ «កុំខ្លាចអី! សាការីអើយ! ព្រោះពាក្យដែលលោកទូលអង្វរ នោះបានទទួលហើយ ឯអេលីសាបិត ប្រពន្ធលោក នឹងបង្កើតកូនប្រុស១ឲ្យលោក ត្រូវឲ្យវាមានឈ្មោះថា ‹យ៉ូហាន›»។ ទេវតាកាព្រីយ៉ែលក៏ប្រកាសបន្តថា យ៉ូហាន «នឹងបានជាធំនៅចំពោះ[ព្រះយេហូវ៉ា]» ហើយយ៉ូហាននឹង «រៀបចំមនុស្ស១ពួកទុកជាស្រេច សំរាប់ជារាស្ត្ររបស់[ព្រះយេហូវ៉ា]»។
ប៉ុន្តែលោកសាការីមិនជឿរឿងនេះទេ។ ការទាំងនេះហាក់ដូចជាមិនអាចកើតឡើងបាន ដែលលោកនិងអេលីសាបិតនឹងអាចមានកូនមួយ ក្នុងកាលដែលពួកគាត់មានវ័យចំណាស់ទៅហើយនោះ។ ដូច្នេះ កាព្រីយ៉ែលប្រាប់លោកថា៖ «លោកនឹងត្រូវគ និយាយមិនបាន ដរាបដល់ថ្ងៃដែលការទាំងនេះកើតមក ពីព្រោះលោកមិនបានជឿពាក្យខ្ញុំ»។
នៅគ្រាដដែលនេះ បណ្ដាមនុស្សដែលនៅខាងក្រៅកំពុងតែងឿងឆ្ងល់នូវមូលហេតុ ដែលលោកសាការីនៅក្នុងព្រះវិហារយូរម្ល៉េះ។ នៅទីបំផុតពេលលោកចេញមក នោះលោកនិយាយមិនបានទេ អាចធ្វើតែកាយវិការប៉ុណ្ណោះ ហើយពួកគេដឹងថា លោកបានឃើញអ្វីមួយដ៏មហស្ចារ្យហើយ។
ក្រោយពីលោកសាការីបញ្ចប់វេនកិច្ចបំរើនៅព្រះវិហារ នោះលោកក៏ត្រឡប់ទៅផ្ទះវិញ។ ហើយមិនយូរប៉ុន្មានក្រោយមក ការទាំងនោះពិតជាកើតឡើងមែន! គឺអេលីសាបិតចាប់មានផ្ទៃពោះ។ កាលដែលអេលីសាបិតពពោះចាំដល់កូននោះសម្រាលមក គាត់បានរស់នៅក្នុងផ្ទះមួយដាច់ឆ្ងាយពីបណ្ដាមនុស្សអស់រយៈពេលប្រាំខែ។
ក្រោយមក ទេវតាកាព្រីយ៉ែលក៏លេចខ្លួនមកម្ដងទៀត។ តើទេវតានេះពោលទៅកាន់អ្នកណា? ទេវតានេះបានពោលទៅកាន់ស្រីក្រមុំម្នាក់ឈ្មោះ ម៉ារា ដែលរស់នៅភូមិណាសារ៉ែត។ តើទេវតានេះនាំសារអ្វីទៀតនៅគ្រានោះ? ចូរស្ដាប់ចុះ! កាព្រីយ៉ែលពោលទៅកាន់ម៉ារាថា៖ «ឱនាងដែលប្រកបដោយព្រះគុណអើយ! ព្រះអម្ចាស់ទ្រង់គង់នៅជាមួយនឹងនាង . . . មើល! នាងនឹងមានគភ៌ប្រសូតបានបុត្រា១ ដែលនាងត្រូវថ្វាយព្រះនាមថា ‹យេស៊ូវ›»។ កាព្រីយ៉ែលពោលទៀតថា៖ «បុត្រនោះនឹងបានជាធំឧត្តម ហើយគេនឹងហៅទ្រង់ ជាព្រះរាជបុត្រានៃព្រះដ៏ខ្ពស់បំផុត . . . ទ្រង់នឹងសោយរាជ្យលើពួកវង្សរបស់យ៉ាកុប នៅអស់កល្បរៀងទៅ ហើយរាជ្យទ្រង់នឹងមិនផុតឡើយ»។
យើងអាចដឹងជាប្រាកដថា កាព្រីយ៉ែលចាត់ទុកការនាំសារទាំងនោះជាឯកសិទ្ធិដ៏ល្អមែន។ ហើយកាលដែលយើងអានថែមទៀតអំពីយ៉ូហាននិងព្រះយេស៊ូ នោះយើងនឹងឃើញយ៉ាងច្បាស់លាស់ទៀត នូវមូលហេតុដែលសារទាំងនេះពីស្ថានសួគ៌គឺពិតជាសំខាន់មែន។ ធីម៉ូថេទី២ ៣:១៦; លូកា ១:៥-៣៣
▪ តើអ្វីជាសារពីរដ៏សំខាន់ដែលបានត្រូវនាំមកពីស្ថានសួគ៌នោះ?
▪ តើអ្នកណាបាននាំសារទាំងនោះមក? ហើយតើសារទាំងនោះបានត្រូវនាំទៅដល់អ្នកណា?
▪ ហេតុអ្វីក៏សារទាំងនោះគឺពិបាកជឿម្ល៉េះ?
