ហេតុដែលនាំឲ្យកើតវិវាទ
ជំពូកទី៤១
ហេតុដែលនាំឲ្យកើតវិវាទ
បន្ដិចក្រោយពីព្រះយេស៊ូបាននៅឯផ្ទះរបស់ស៊ីម៉ូន នោះទ្រង់ក៏ចាប់ផ្ដើមធ្វើទស្សនកិច្ចផ្សព្វផ្សាយលើកទីពីរនៅស្រុកកាលីឡេ។ នៅក្នុងដំណើរទស្សនកិច្ចផ្សព្វផ្សាយពីមុនរបស់ទ្រង់ក្នុងតំបន់នេះ នោះពួកសិស្សដំបូងរបស់ទ្រង់បានមកជាមួយដែរ គឺពេត្រុស អនទ្រេ យ៉ាកុប និងយ៉ូហាន។ ប៉ុន្តែឥឡូវនេះ សាវ័កទាំង១២នាក់ ព្រមទាំងស្ត្រីខ្លះៗក៏នៅជាមួយទ្រង់ដែរ។ ស្ត្រីទាំងនេះគឺរួមបញ្ចូលម៉ារាជាអ្នកស្រុកម៉ាក់ដាឡា ស៊ូសាន និងយ៉ូអាន់ ដែលស្វាមីរបស់គាត់ជាមហាតលិកស្តេចហេរ៉ូឌ។
កាលដែលកិច្ចបំរើរបស់ព្រះយេស៊ូមានល្បឿនកាន់តែខ្លាំងឡើង នោះជំលោះដែលមានក្នុងសកម្មភាពរបស់ទ្រង់ក៏មានកាន់តែច្រើនឡើងដែរ។ នោះគេនាំមនុស្សម្នាក់ដែលមានអារក្សចូលដែលខ្វាក់ហើយគ មកឯព្រះយេស៊ូ។ នៅពេលដែលព្រះយេស៊ូបានប្រោសឲ្យគាត់ជា រួចផុតពីកណ្ដាប់ដៃរបស់អារក្ស ដែលអាចនិយាយនិងមើលឃើញផង នោះហ្វូងមនុស្សមានសេចក្ដីអស្ចារ្យនឹងរឿងនេះណាស់។ ពួកគេចាប់ផ្ដើមនិយាយថា៖ «តើមិនមែនជាព្រះវង្សហ្លួងដាវីឌនោះទេឬ?»។
ហ្វូងមនុស្សបានមកចោមរោមជុំវិញផ្ទះដែលទ្រង់គង់នៅនោះច្រើនដល់ម្ល៉េះ បានជាព្រះយេស៊ូនិងសិស្សរបស់ទ្រង់មិនទាំងអាចទទួលទានអាហារបានឡើយ។ បន្ថែមពីលើអស់អ្នកដែលគិតថា ទ្រង់ប្រហែលជា«ព្រះវង្សហ្លួងដាវីឌ»ដែលបានសន្យាមក ក៏មានពួកស្ក្រែបនិងពួកផារីស៊ីដែលមកពីក្រុងយេរូសាឡិមដែរ ពួកគេមកដើម្បីបង្ខូចកិត្ដិនាមរបស់ទ្រង់។ នៅពេលដែលសាច់ញាតិរបស់ព្រះយេស៊ូបានឮអំពីរឿងនេះដែលទាក់ទងនឹងព្រះយេស៊ូ នោះពួកគេក៏មករកចាប់ទ្រង់ដែរ។ តើដោយមូលហេតុអ្វី?
សូម្បីតែប្អូនៗរបស់ព្រះយេស៊ូក៏មិនទាន់ជឿថា ទ្រង់ជាបុត្រារបស់ព្រះនោះទេ។ ម្យ៉ាងទៀត ការវឹកវរនិងជំលោះដែលទ្រង់មានជាមួយមនុស្ស គឺធ្វើឲ្យទ្រង់មិនដូចជាព្រះយេស៊ូដែលគេធ្លាប់ស្គាល់ កាលដែលទ្រង់បានធំឡើងនៅភូមិណាសារ៉ែតនោះទេ។ ដូច្នេះ ពួកគេជឿថា ព្រះយេស៊ូមានសតិមិនល្អទេ។ ប្អូនៗរបស់ទ្រង់សន្និដ្ឋានថា៖ «ទ្រង់វង្វេងស្មារតីហើយ» ហើយពួកគេចង់មកយកទ្រង់ទៅវិញ។
ក៏ប៉ុន្តែគឺឃើញទីសំអាងច្បាស់ថា ព្រះយេស៊ូបានធ្វើឲ្យបុរសដែលមានអារក្សចូលនោះបានជាវិញ។ ពួកស្ក្រែបនិងពួកផារីស៊ីដឹងថា ពួកគេមិនអាចបដិសេធនូវហេតុការណ៍ពិតនេះបានឡើយ។ ដូច្នេះដើម្បីធ្វើឲ្យខូចកិត្ដិនាមរបស់ព្រះយេស៊ូ ពួកគេប្រាប់ហ្វូងមនុស្សថា៖ «មនុស្សនេះដេញអារក្សបាន ដោយសារតែបេលសេប៊ូល ជាមេអារក្សទេ»។
ដោយជ្រាបអំពីគំនិតរបស់ពួកគេ នោះព្រះយេស៊ូបានហៅពួកស្ក្រែបនិងពួកផារីស៊ី ហើយមានបន្ទូលថា៖ «អស់ទាំងនគរណាដែលបែកទាស់តែគ្នាឯង នោះនឹងត្រូវវិនាសទៅ ហើយអស់ទាំងក្រុងណា ឬផ្ទះណាដែលបែកទាស់តែគ្នាឯង នោះនឹងនៅស្ថិតស្ថេរពុំបានទេ ដូច្នេះ បើអារក្សដេញអារក្ស នោះមុខជាវាបែកទាស់គ្នាវាហើយ យ៉ាងនោះ ធ្វើដូចម្ដេចឲ្យរាជ្យវាស្ថិតស្ថេរនៅបាន?»។
ការវែកញែកនេះគឺសមហេតុផលណាស់ហ្ន៎! ដែលអាចរារាំងការអះអាងរបស់ពួកគេបាន។ ដោយពួកផារីស៊ីអះអាងថាពួកមនុស្សដែលមកពីគណៈរបស់ពួកគេ ក៏អាចដេញអារក្សចេញបានដែរ ព្រះយេស៊ូក៏បានសួរដែរថា៖ «បើខ្ញុំដេញអារក្សដោយអាងបេលសេប៊ូលពិត នោះតើកូនរបស់អ្នករាល់គ្នាដេញអារក្ស ដោយសារអ្វីវិញ?»។ បើនិយាយឲ្យចំទៅ ការចោទរបស់ពួកគេប្រឆាំងនឹងព្រះយេស៊ូ នេះក៏ជាប់ទាក់ទងនឹងពួកគេដូចគ្នាដែរ។ រួចមកព្រះយេស៊ូព្រមានថា៖ «ប៉ុន្តែ បើសិនជាខ្ញុំដេញអារក្ស ដោយសារព្រះវិញ្ញាណនៃព្រះវិញ នោះឈ្មោះថា នគរព្រះបានមកដល់អ្នករាល់គ្នាហើយ»។
ដើម្បីបង្ហាញថាការបណ្ដេញអារក្ស ជាទីសំអាងនៃព្រះចេស្ដារបស់ព្រះឈ្នះលើសាតាំង នោះព្រះយេស៊ូមានបន្ទូលថា៖ «ឬធ្វើដូចម្ដេចឲ្យអ្នកណាចូលទៅក្នុងផ្ទះនៃមនុស្សខ្លាំងពូកែ នឹងប្លន់យកទ្រព្យសម្បត្ដិរបស់គេបាន វៀរតែចងអ្នកខ្លាំងពូកែនោះជាមុនសិន នោះទើបនឹងប្លន់ផ្ទះរបស់គេបាន អ្នកណាដែលមិននៅខាងខ្ញុំ អ្នកនោះទាស់នឹងខ្ញុំ ហើយអ្នកណាដែលមិនប្រមូលមកខាងខ្ញុំ អ្នកនោះជាអ្នកកំចាត់កំចាយវិញ»។ នេះបង្ហាញយ៉ាងច្បាស់ណាស់ ថាពួកផារីស៊ីគឺប្រឆាំងនឹងព្រះយេស៊ូ ដែលសម្ដែងថាខ្លួនគេជាភ្នាក់ងាររបស់សាតាំង។ ពួកគេធ្វើឲ្យពួកអ៊ីស្រាអែលខ្ចាត់ខ្ចាយពីទ្រង់។
ហេតុដូច្នេះហើយ ព្រះយេស៊ូព្រមានពួកអ្នកប្រឆាំងទាំងនេះរបស់សាតាំងថា «ពាក្យប្រមាថដល់ព្រះវិញ្ញាណវិញ នោះមិនដែលបានអត់ទោស ដល់មនុស្សឡើយ»។ ទ្រង់ពន្យល់ថា៖ «អ្នកណាដែលពោលពាក្យទាស់នឹងកូនមនុស្ស នោះនឹងអត់ទោសឲ្យបាន តែអ្នកណាដែលពោលទាស់នឹងព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ នោះនឹងអត់ទោសឲ្យពុំបានឡើយ ទោះនៅនាលោកីយនេះ ឬនៅបរលោកនាយក្ដី»។ ពួកស្ក្រែបនិងពួកផារីស៊ីទាំងនោះបានប្រព្រឹត្តអំពើបាបដែលមិនអាចអត់ឱនទោសឲ្យបានទេ ហើយពួកគេមានចិត្តព្យាបាទដោយផ្ដល់កិត្ដិយសឲ្យសាតាំងទៅវិញ ចំពោះអព្ភូតហេតុទាំងនេះដែលកើតឡើងដោយវិញ្ញាណបរិសុទ្ធរបស់ព្រះនោះ។ ម៉ាថាយ ១២:២២-៣២; ម៉ាកុស ៣:១៩-៣០; លូកា ៨:១-៣; យ៉ូហាន ៧:៥
▪ តើទស្សនកិច្ចផ្សព្វផ្សាយលើកទីពីររបស់ព្រះយេស៊ូនៅស្រុកកាលីឡេ ខុសគ្នាពីទស្សនកិច្ចផ្សព្វផ្សាយលើកទីមួយយ៉ាងណា?
▪ ហេតុអ្វីក៏សាច់ញាតិរបស់ព្រះយេស៊ូប៉ុនប៉ងចាប់ទ្រង់ដូច្នេះ?
▪ តើតាមរបៀបណាដែលពួកផារីស៊ីខំប្រឹងធ្វើឲ្យខូចកិត្ដិយសដល់អព្ភូតហេតុរបស់ព្រះយេស៊ូ? ហើយតើព្រះយេស៊ូឆ្លើយបដិសេធនឹងពួកគេយ៉ាងណា?
▪ តើពួកផារីស៊ីទាំងនោះមានទោសដល់ថ្នាក់ណា? ហើយហេតុអ្វី?
