ម៉ាថាយ ជំពូកទី៥ដល់ទី៧
៥ ពេលលោកឃើញបណ្ដាជន លោកក៏ឡើងលើភ្នំ ហើយអង្គុយចុះ។ រួចពួកអ្នកកាន់តាមបានមកឯលោក។ ២ បន្ទាប់មក លោកចាប់ផ្ដើមមានប្រសាសន៍ ហើយបង្រៀនពួកគេថា៖
៣ «អស់អ្នកដែលស្រេកឃ្លានចំពោះការណែនាំពីព្រះ នោះមានសុភមង្គលហើយ! ពីព្រោះរាជាណាចក្រស្ថានសួគ៌ជារបស់អ្នកទាំងនោះ។
៤ «អស់អ្នកដែលមានទុក្ខព្រួយ នោះមានសុភមង្គលហើយ! ពីព្រោះអ្នកទាំងនោះនឹងទទួលការសម្រាលទុក្ខ។
៥ «អស់អ្នកដែលមានចិត្តស្លូតបូត a នោះមានសុភមង្គលហើយ! ពីព្រោះអ្នកទាំងនោះនឹងទទួលផែនដីជាមត៌ក។
៦ «អស់អ្នកដែលស្រេកឃ្លានចំពោះសេចក្ដីសុចរិត នោះមានសុភមង្គលហើយ! ពីព្រោះអ្នកទាំងនោះនឹងបានឆ្អែតស្កប់ស្កល់។
៧ «អស់អ្នកដែលមានចិត្តមេត្តាករុណា នោះមានសុភមង្គលហើយ! ពីព្រោះអ្នកទាំងនោះក៏នឹងទទួលសេចក្ដីមេត្តាករុណាដែរ។
៨ «អស់អ្នកដែលមានចិត្តបរិសុទ្ធ នោះមានសុភមង្គលហើយ! ពីព្រោះអ្នកទាំងនោះនឹងឃើញព្រះ។
៩ «អស់អ្នកដែលធ្វើឲ្យមានសន្តិភាព នោះមានសុភមង្គលហើយ! ពីព្រោះអ្នកទាំងនោះនឹងត្រូវហៅថាកូនព្រះ។
១០ «អស់អ្នកដែលត្រូវគេបៀតបៀនដោយសារសេចក្ដីសុចរិត នោះមានសុភមង្គលហើយ! ពីព្រោះរាជាណាចក្រស្ថានសួគ៌ជារបស់អ្នកទាំងនោះ។
១១ «នៅពេលដែលមនុស្សតិះដៀល បៀតបៀន និងនិយាយរឿងអាក្រក់គ្រប់បែបយ៉ាងដើម្បីបង្កាច់បង្ខូចអ្នករាល់គ្នា ដោយសារអ្នករាល់គ្នាកាន់តាមខ្ញុំ នោះអ្នករាល់គ្នាមានសុភមង្គលហើយ! ១២ ពីព្រោះពួកអ្នកប្រកាសទំនាយនៅសម័យមុន ក៏ធ្លាប់ត្រូវគេបៀតបៀនដូចអ្នករាល់គ្នាដែរ។ ហេតុនេះ ចូរសប្បាយ ហើយត្រេកអរចុះ! ពីព្រោះអ្នករាល់គ្នាមានរង្វាន់យ៉ាងធំនៅស្ថានសួគ៌។
១៣ «អ្នករាល់គ្នាជាអំបិលនៃផែនដី។ ប៉ុន្តែ ប្រសិនបើអំបិលបាត់បង់ជាតិប្រៃ តើធ្វើដូចម្ដេចឲ្យមានជាតិប្រៃឡើងវិញបាន? អំបិលនោះនឹងគ្មានប្រយោជន៍អ្វីសោះ គឺសមតែបោះចោលឲ្យមនុស្សដើរជាន់ប៉ុណ្ណោះ។
១៤ «អ្នករាល់គ្នាជាពន្លឺបំភ្លឺពិភពលោក។ ក្រុងមួយដែលស្ថិតនៅលើភ្នំ គឺមិនកំបាំងពីភ្នែកមនុស្សឡើយ។ ១៥ មនុស្សមិនដែលអុជចង្កៀង រួចដាក់ក្រោមកញ្ឆេឡើយ តែពួកគេដាក់លើជើងចង្កៀងវិញ ដើម្បីបំភ្លឺផ្ទះទាំងមូល។ ១៦ ដូចគ្នាដែរ ចូរឲ្យមនុស្សទាំងអស់ឃើញពន្លឺរបស់អ្នករាល់គ្នា។ យ៉ាងនោះ ពួកគេនឹងសរសើរបិតារបស់អ្នករាល់គ្នាដែលនៅស្ថានសួគ៌ ពេលឃើញការល្អដែលអ្នករាល់គ្នាប្រព្រឹត្ត។
១៧ «កុំគិតស្មានថា ខ្ញុំបានមកដើម្បីបំផ្លាញច្បាប់ ឬសេចក្ដីបង្រៀនរបស់ពួកអ្នកប្រកាសទំនាយឡើយ។ ខ្ញុំមិនបានមកដើម្បីបំផ្លាញនោះទេ តែខ្ញុំមកដើម្បីធ្វើឲ្យច្បាប់ និងសេចក្ដីបង្រៀនទាំងនោះបានសម្រេចវិញ។ ១៨ ខ្ញុំប្រាប់អ្នករាល់គ្នាការពិតថា ទោះជាមេឃនិងផែនដីបាត់សូន្យទៅក៏ដោយ ក៏សញ្ញាបន្តក់មួយក្នុងច្បាប់នឹងមិនបាត់សូន្យឡើយ ទាល់តែច្បាប់ទាំងមូលបានត្រូវសម្រេចគ្រប់ជំពូក។ ១៩ ហេតុនេះ សូម្បីតែបញ្ញត្ដិដែលមនុស្សចាត់ទុកថាមិនសូវសំខាន់ តែបើអ្នកណាល្មើសបញ្ញត្ដិនោះ ហើយបង្រៀនអ្នកឯទៀតឲ្យធ្វើដូច្នោះ អ្នកនោះមិនសមនឹងចូលរាជាណាចក្រស្ថានសួគ៌ឡើយ។ ផ្ទុយទៅវិញ អ្នកណាដែលប្រព្រឹត្តតាមបញ្ញត្ដិទាំងនោះ ហើយបង្រៀនអ្នកឯទៀតឲ្យប្រព្រឹត្តតាមដែរ អ្នកនោះសមនឹងចូលរាជាណាចក្រស្ថានសួគ៌។ ២០ ពីព្រោះខ្ញុំប្រាប់អ្នករាល់គ្នាថា ប្រសិនបើការប្រព្រឹត្តរបស់អ្នករាល់គ្នាមិនសុចរិតជាងពួកផារិស៊ី និងពួកអ្នកជំនាញខាងច្បាប់ទេ នោះអ្នករាល់គ្នានឹងមិនបានចូលរាជាណាចក្រស្ថានសួគ៌ឡើយ។
២១ «អ្នករាល់គ្នាធ្លាប់ឮអ្វីដែលគេប្រាប់ដល់មនុស្សនៅសម័យបុរាណថា៖ ‹កុំធ្វើឃាតកម្មឲ្យសោះ តែអ្នកណាដែលធ្វើឃាតកម្ម អ្នកនោះនឹងត្រូវតុលាការវិនិច្ឆ័យ›។ ២២ ក៏ប៉ុន្តែ ខ្ញុំប្រាប់អ្នករាល់គ្នាថា អ្នកណាដែលខឹងងំនឹងបងប្អូនខ្លួន អ្នកនោះនឹងត្រូវតុលាការវិនិច្ឆ័យ។ តែអ្នកណាដែលនិយាយទៅកាន់បងប្អូនដោយប្រើពាក្យប្រមាថមើលងាយមិនគួរឲ្យពោល អ្នកនោះនឹងត្រូវវិនិច្ឆ័យដោយតុលាការកំពូល។ រីឯអ្នកដែលប្រើពាក្យថា៖ ‹អាគម្រក់!› នឹងត្រូវទទួលទោសក្នុងភ្លើងកេហេណា។ b
២៣ «ដូច្នេះ ប្រសិនបើអ្នកកំពុងយកគ្រឿងបូជាមកទីបូជា ហើយនៅទីនោះអ្នកនឹកឃើញថាមានបងប្អូនណាម្នាក់កំពុងប្រកាន់ទោសអ្នក ២៤ ចូរទុកគ្រឿងបូជារបស់អ្នកនៅមុខទីបូជា រួចទៅរកជានឹងបងប្អូនរបស់អ្នកសិន។ បន្ទាប់មក ចូរត្រឡប់មកបូជាអ្វីទាំងនោះចុះ។
២៥ «កាលដែលធ្វើដំណើរទៅតុលាការជាមួយនឹងអ្នកដែលរកប្ដឹងអ្នក ចូរឆាប់ដោះស្រាយជាមួយនឹងគាត់។ បើមិនដូច្នោះទេ គាត់អាចបញ្ជូនអ្នកទៅចៅក្រម រួចចៅក្រមប្រគល់អ្នកទៅមន្ត្រីជំនួយតុលាការ ហើយអ្នកត្រូវជាប់គុក។ ២៦ ខ្ញុំប្រាប់អ្នករាល់គ្នាការពិតថា គេប្រាកដជាមិនដោះលែងអ្នកពីគុកទេ ទាល់តែអ្នកបានសងបំណុលឲ្យអស់ឥតខ្វះមួយសេន។
២៧ «អ្នករាល់គ្នាធ្លាប់ឮគេថា៖ ‹អ្នកមិនត្រូវផិតក្បត់ឡើយ›។ ២៨ ប៉ុន្តែ ខ្ញុំប្រាប់អ្នករាល់គ្នាថា អ្នកណាដែលសម្លឹងមើលស្រីរហូតដល់កើតមានចិត្តស្រើបស្រាល អ្នកនោះបានផិតក្បត់ជាមួយនឹងនាងនៅក្នុងចិត្តរួចហើយ។ ២៩ ដូច្នេះ ប្រសិនបើភ្នែកស្ដាំរបស់អ្នក បណ្ដាលឲ្យអ្នកជំពប់ដួល ចូរខ្វេះវាចេញ ហើយបោះចោលទៅ ពីព្រោះបើអ្នកបាត់បង់ភ្នែកម្ខាង គឺប្រសើរជាងរូបកាយទាំងមូលត្រូវបោះទៅក្នុងកេហេណា។ c ៣០ បន្ថែមទៅទៀត ប្រសិនបើដៃស្ដាំរបស់អ្នក បណ្ដាលឲ្យអ្នកជំពប់ដួល ចូរកាត់វាចេញ ហើយបោះចោលទៅ ពីព្រោះបើអ្នកបាត់បង់ដៃម្ខាង គឺប្រសើរជាងរូបកាយទាំងមូលត្រូវបោះទៅក្នុងកេហេណា។ d
៣១ «ម្យ៉ាងវិញទៀត អ្នករាល់គ្នាធ្លាប់ឮគេថា៖ ‹អ្នកណាដែលលែងលះប្រពន្ធ អ្នកនោះត្រូវឲ្យលិខិតលែងលះទៅនាង›។ ៣២ ក៏ប៉ុន្តែ ខ្ញុំប្រាប់អ្នករាល់គ្នាថា អ្នកណាដែលលែងលះប្រពន្ធដែលមិនបានប្រព្រឹត្តអំពើប្រាសចាកសីលធម៌ខាងផ្លូវភេទ អ្នកនោះធ្វើឲ្យនាងអាចធ្លាក់ខ្លួនទៅជាអ្នកផិតក្បត់។ រីឯអ្នកណាដែលរៀបការជាមួយនឹងស្ត្រីដែលប្ដីលែង អ្នកនោះក៏ប្រព្រឹត្តអំពើផិតក្បត់ដែរ។
៣៣ «អ្នករាល់គ្នាក៏ធ្លាប់ឮអ្វីដែលគេប្រាប់ដល់មនុស្សនៅសម័យបុរាណថា៖ ‹អ្នកមិនត្រូវស្បថបំពានឡើយ តែអ្នកត្រូវធ្វើតាមពាក្យសម្បថចំពោះព្រះយេហូវ៉ាកុំខាន›។ ៣៤ ប៉ុន្តែ ខ្ញុំប្រាប់អ្នករាល់គ្នាថា កុំស្បថឲ្យសោះ។ អ្នកមិនត្រូវស្បថដោយយកស្ថានសួគ៌ជាសាក្សីឡើយ ពីព្រោះនោះជាបល្ល័ង្ករបស់ព្រះ ៣៥ ក៏មិនត្រូវស្បថដោយយកផែនដីជាសាក្សីដែរ ពីព្រោះនោះជាទីកំណល់ជើងរបស់លោក។ កុំស្បថដោយយកក្រុងយេរូសាឡិមជាសាក្សីឡើយ ពីព្រោះនោះជាក្រុងរបស់ស្ដេចដ៏ឧត្ដុង្គឧត្ដម ៣៦ ហើយអ្នកមិនត្រូវយកជីវិតខ្លួនមកស្បថទេ ពីព្រោះសូម្បីតែសក់មួយសរសៃ ក៏អ្នកមិនអាចធ្វើឲ្យប្រែទៅជាសឬខ្មៅបានដែរ។ ៣៧ អ្នកគ្រាន់តែរក្សាសម្ដីប៉ុណ្ណោះ បើថា‹មែន› គឺមែន បើថា‹ទេ› គឺទេ ពីព្រោះសម្ដីណាដែលលើសពីនេះ គឺមកពីមេកំណាច។
៣៨ «អ្នករាល់គ្នាធ្លាប់ឮគេថា៖ ‹បើធ្វើឲ្យអ្នកណាម្នាក់របួសភ្នែក អ្នកត្រូវទទួលទោសឲ្យរបួសភ្នែកដែរ ហើយបើធ្វើឲ្យអ្នកណាម្នាក់បាក់ធ្មេញ អ្នកត្រូវទទួលទោសឲ្យបាក់ធ្មេញដែរ›។ ៣៩ ក៏ប៉ុន្តែ ខ្ញុំប្រាប់អ្នករាល់គ្នាថា កុំសងសឹកមនុស្សទុច្ចរិតឡើយ តែបើអ្នកណាទះកំផ្លៀងស្ដាំរបស់អ្នក ចូរបែរឲ្យគេទះម្ខាងទៀតចុះ ៤០ ហើយប្រសិនបើមានអ្នកណាចង់ប្ដឹងអ្នកទៅតុលាការ ដើម្បីទារយកសម្លៀកបំពាក់ក្នុងរបស់អ្នក នោះចូរឲ្យអ្នកនោះយកទាំងសម្លៀកបំពាក់ក្រៅរបស់អ្នកផង។ ៤១ បន្ថែមទៅទៀត បើអ្នកដែលមានអំណាចប្រើអ្នកឲ្យធ្វើការ ដោយបញ្ជាឲ្យទៅតាមគាត់មួយគីឡូម៉ែត្រ ចូរទៅជាមួយនឹងគាត់ពីរគីឡូម៉ែត្រចុះ។ ៤២ ពេលមានអ្នកណាសុំអ្វីពីអ្នក ចូរឲ្យទៅអ្នកនោះចុះ ហើយកុំបែរចេញពីអ្នកណាដែលចង់ខ្ចី eអ្វីពីអ្នកឡើយ។
៤៣ «អ្នករាល់គ្នាធ្លាប់ឮគេថា៖ ‹អ្នកត្រូវស្រឡាញ់អ្នកជិតខាង តែត្រូវស្អប់សត្រូវ›។ ៤៤ ក៏ប៉ុន្តែ ខ្ញុំប្រាប់អ្នករាល់គ្នាថា ចូរបន្តស្រឡាញ់សត្រូវរបស់អ្នក ហើយអធិដ្ឋានឲ្យអ្នកដែលបៀតបៀនអ្នក។ ៤៥ យ៉ាងនេះ អ្នកអាចបង្ហាញថាអ្នកជាកូននៃបិតារបស់អ្នកដែលនៅស្ថានសួគ៌ ពីព្រោះលោកធ្វើឲ្យថ្ងៃរះលើមនុស្សល្អនិងមនុស្សអាក្រក់ ថែមទាំងបង្អុរភ្លៀងលើមនុស្សសុចរិតនិងមនុស្សមិនសុចរិត។ ៤៦ ប្រសិនបើអ្នករាល់គ្នាស្រឡាញ់តែអ្នកណាដែលស្រឡាញ់អ្នក តើនោះមានប្រយោជន៍អ្វី? ពួកអ្នកយកពន្ធក៏ធ្វើដូច្នោះដែរ មែនទេ? ៤៧ ហើយបើអ្នករាល់គ្នាសួរសុខទុក្ខតែបងប្អូនរបស់អ្នករាល់គ្នាប៉ុណ្ណោះ តើមានអ្វីអស្ចារ្យទៅ? ពីព្រោះជនជាតិដទៃក៏ធ្វើដូច្នោះដែរ មែនទេ? ៤៨ ហេតុនេះ អ្នករាល់គ្នាត្រូវមានគុណសម្បត្តិសព្វគ្រប់ ដូចបិតារបស់អ្នកដែលនៅស្ថានសួគ៌ក៏មានគុណសម្បត្តិសព្វគ្រប់ដែរ។
៦ «ចូរប្រយ័ត្ន កុំប្រព្រឹត្តអំពើសុចរិតនៅមុខមនុស្សដើម្បីឲ្យគេឃើញឡើយ ពីព្រោះបើប្រព្រឹត្តដូច្នេះ អ្នករាល់គ្នានឹងមិនបានទទួលរង្វាន់ពីបិតារបស់អ្នកដែលស្ថិតនៅស្ថានសួគ៌ទេ។ ២ ម្ល៉ោះហើយ ពេលដែលអ្នកធ្វើទាន កុំផ្លុំត្រែមុនឡើយ ព្រោះនោះជាអ្វីដែលមនុស្សលាក់ពុតធ្វើនៅសាលាប្រជុំ និងនៅតាមផ្លូវ ដើម្បីឲ្យអ្នកឯទៀតកោតសរសើរពួកគេ។ ខ្ញុំប្រាប់អ្នករាល់គ្នាការពិតថា ពួកគេបានទទួលរង្វាន់សព្វគ្រប់ហើយ។ ៣ ប៉ុន្តែអ្នកវិញ កាលណាអ្នកធ្វើទាន កុំឲ្យដៃឆ្វេងរបស់អ្នកដឹងអំពីអ្វីដែលដៃស្ដាំកំពុងធ្វើឡើយ ៤ ដើម្បីឲ្យអ្នកអាចធ្វើទានដោយស្ងាត់កំបាំង រួចបិតារបស់អ្នកដែលកំពុងមើលពីទីស្ងាត់កំបាំង នឹងផ្ដល់រង្វាន់ឲ្យអ្នក។
៥ ម្យ៉ាងទៀត ពេលដែលអ្នករាល់គ្នាអធិដ្ឋាន អ្នកមិនត្រូវធ្វើដូចមនុស្សលាក់ពុតទេ ពីព្រោះពួកគេចូលចិត្តឈរអធិដ្ឋានក្នុងសាលាប្រជុំ និងនៅកាច់ជ្រុងផ្លូវធំៗ ដើម្បីឲ្យមនុស្សឃើញ។ ខ្ញុំប្រាប់អ្នករាល់គ្នាការពិតថា ពួកគេបានទទួលរង្វាន់សព្វគ្រប់ហើយ។ ៦ ក៏ប៉ុន្តែ ពេលដែលអ្នកចង់អធិដ្ឋាន ចូរចូលទៅក្នុងបន្ទប់ផ្ទាល់ខ្លួន ហើយបិទទ្វារ រួចអធិដ្ឋានជម្រាបបិតារបស់អ្នកដែលស្ថិតនៅទីស្ងាត់កំបាំង។ នោះបិតារបស់អ្នកដែលមើលពីទីស្ងាត់កំបាំង នឹងផ្ដល់រង្វាន់ឲ្យអ្នក។ ៧ ប៉ុន្តែ ពេលអធិដ្ឋាន កុំពោលពាក្យដដែលៗដូចជនជាតិដទៃឡើយ ព្រោះពួកគេនឹកស្មានថា ព្រះនឹងស្ដាប់ពួកគេដោយសារបានពោលពាក្យជាច្រើន។ ៨ ម្ល៉ោះហើយ កុំធ្វើតាមពួកគេឡើយ ព្រោះព្រះដែលជាបិតារបស់អ្នករាល់គ្នាជ្រាបពីអ្វីដែលអ្នកត្រូវការ មុនដែលអ្នកសុំទៅទៀត។
៩ «ដូច្នេះ អ្នករាល់គ្នាត្រូវអធិដ្ឋានតាមរបៀបនេះវិញ៖
«‹ឱបិតារបស់យើងដែលនៅស្ថានសួគ៌អើយ សូមឲ្យនាមរបស់លោកបានបរិសុទ្ធ។ f ១០ សូមឲ្យរាជាណាចក្ររបស់លោកបានមកដល់។ សូមឲ្យបំណងប្រាថ្នារបស់លោកបានសម្រេចនៅផែនដី ដូចនៅស្ថានសួគ៌ដែរ។ ១១ សូមផ្ដល់អាហារដែលយើងត្រូវការសម្រាប់ថ្ងៃនេះ។ ១២ សូមអភ័យទោសចំពោះការខុសឆ្គងរបស់យើង ដូចយើងបានអភ័យទោសឲ្យអ្នកដែលបានធ្វើខុសនឹងយើងដែរ។ ១៣ សូមកុំឲ្យយើងចាញ់សេចក្ដីល្បួងឡើយ តែសូមសង្គ្រោះ gយើងឲ្យរួចពីមេកំណាចវិញ›។
១៤ «ពីព្រោះបើអ្នកអភ័យទោសចំពោះកំហុសរបស់អ្នកឯទៀត នោះបិតារបស់អ្នកដែលនៅស្ថានសួគ៌ក៏នឹងអភ័យទោសឲ្យអ្នកដែរ។ ១៥ ក៏ប៉ុន្តែ បើអ្នកមិនអភ័យទោសចំពោះកំហុសរបស់អ្នកឯទៀតទេ នោះបិតារបស់អ្នកក៏មិនអភ័យទោសចំពោះកំហុសរបស់អ្នកដែរ។
១៦ កាលណាអ្នករាល់គ្នាតមអាហារ ឈប់ធ្វើមុខស្រងូតដូចមនុស្សលាក់ពុត ពីព្រោះពួកគេធ្វើឲ្យមុខមិនស្អាត ដើម្បីឲ្យមនុស្សឃើញថាពួកគេកំពុងតមអាហារ។ ខ្ញុំប្រាប់អ្នករាល់គ្នាការពិតថា ពួកគេបានទទួលរង្វាន់សព្វគ្រប់ហើយ។ ១៧ ប៉ុន្តែអ្នករាល់គ្នាវិញ កាលណាតមអាហារ ចូរលាបប្រេងលើក្បាល ហើយលុបមុខផង ១៨ ដើម្បីកុំឲ្យមនុស្សឃើញថាអ្នករាល់គ្នាកំពុងតមអាហារឡើយ តែដើម្បីឲ្យបិតារបស់អ្នករាល់គ្នាដែលនៅទីស្ងាត់កំបាំងឃើញវិញ។ នោះបិតារបស់អ្នករាល់គ្នាដែលមើលពីទីស្ងាត់កំបាំង នឹងផ្ដល់រង្វាន់ឲ្យអ្នករាល់គ្នា។
១៩ «ឈប់ប្រមូលទ្រព្យសម្បត្តិទុកសម្រាប់ខ្លួននៅផែនដី ជាកន្លែងដែលសត្វល្អិតនិងច្រែះស៊ីបំផ្លាញ ហើយជាកន្លែងដែលចោរចូលលួច។ ២០ ប៉ុន្តែ ចូរប្រមូលទ្រព្យសម្បត្តិទុកសម្រាប់ខ្លួននៅឯស្ថានសួគ៌វិញ ជាកន្លែងដែលគ្មានសត្វល្អិតនិងច្រែះស៊ីបំផ្លាញ ហើយគ្មានចោរចូលលួចឡើយ។ ២១ ព្រោះទ្រព្យសម្បត្តិរបស់អ្នកនៅកន្លែងណា ចិត្តរបស់អ្នកក៏នៅកន្លែងនោះដែរ។
២២ «ភ្នែកជាចង្កៀងនៃរូបកាយ។ ប្រសិនបើភ្នែករបស់អ្នកសម្លឹងមើលរបស់តែមួយ នោះរូបកាយទាំងមូលរបស់អ្នកនឹងបានភ្លឺ។ ២៣ ប៉ុន្តែ បើភ្នែករបស់អ្នកសម្លឹងមើលដោយចិត្តច្រណែន h នោះរូបកាយទាំងមូលរបស់អ្នកនឹងងងឹតវិញ។ ប្រសិនបើពន្លឺដែលនៅក្នុងអ្នកជាភាពងងឹតវិញ នោះអ្នកនឹងងងឹតក្រៃលែង!
២៤ «គ្មានអ្នកណាអាចធ្វើជាខ្ញុំបម្រើរបស់ម្ចាស់ពីរបានឡើយ ព្រោះអ្នកនោះនឹងស្រឡាញ់ម្ចាស់មួយ ហើយស្អប់ម្ចាស់មួយ ឬក៏ស្មោះត្រង់នឹងម្ចាស់មួយ ហើយមើលងាយម្ចាស់មួយ។ អ្នករាល់គ្នាមិនអាចធ្វើជាខ្ញុំបម្រើរបស់ព្រះផង និងទ្រព្យសម្បត្តិផងបានឡើយ។
២៥ «ហេតុនេះហើយបានជាខ្ញុំប្រាប់អ្នករាល់គ្នាថា ឈប់ខ្វល់ខ្វាយអំពីជីវិតខ្លួនថា នឹងបានអ្វីបរិភោគឬផឹក ហើយឈប់ខ្វល់ខ្វាយអំពីរូបកាយថា នឹងបានអ្វីស្លៀកពាក់ឡើយ។ ជីវិតមានតម្លៃជាងអាហារ ហើយរូបកាយមានតម្លៃជាងសម្លៀកបំពាក់ មែនទេ? ២៦ ចូរសង្កេតមើលសត្វស្លាបនៅលើមេឃ ព្រោះវាមិនសាបព្រោះ ច្រូតកាត់ ឬប្រមូលផលទុកក្នុងជង្រុកឡើយ តែបិតារបស់អ្នករាល់គ្នាដែលស្ថិតនៅស្ថានសួគ៌ផ្ដល់ចំណីឲ្យវា។ តើអ្នករាល់គ្នាមិនមានតម្លៃជាងសត្វស្លាបទាំងនោះទេឬ? ២៧ ក្នុងចំណោមអ្នករាល់គ្នា បើអ្នកខ្វល់ខ្វាយ តើអ្នកអាចធ្វើឲ្យអាយុជីវិតរបស់ខ្លួនវែងជាង សូម្បីតែបន្តិចបានទេ? ២៨ ម្យ៉ាងទៀត ហេតុអ្វីអ្នកខ្វល់ខ្វាយអំពីសម្លៀកបំពាក់? ចូរទាញយកមេរៀនពីរបៀបដែលផ្កានៅឯវាលដុះឡើង។ វាមិនធ្វើការនឿយហត់ទេ ក៏មិនត្បាញរវៃដែរ។ ២៩ ប៉ុន្តែ ខ្ញុំប្រាប់អ្នករាល់គ្នាថា សូម្បីតែសាឡូម៉ូនកាលដែលតែងខ្លួនល្អប្រណីតបំផុត ក៏មិនស្មើនឹងផ្កាមួយទងបែបនោះផង។ ៣០ អ្នកមានជំនឿតិចអើយ បើព្រះតុបតែងរុក្ខជាតិដែលដុះនៅឯវាលនៅថ្ងៃនេះ ហើយត្រូវបោះទៅក្នុងឡនៅថ្ងៃស្អែក តើព្រះនឹងមិនផ្ដល់សម្លៀកបំពាក់លើសជាងនោះទៅទៀតឲ្យអ្នករាល់គ្នាទេឬ? ៣១ ដូច្នេះ កុំខ្វល់ខ្វាយឲ្យសោះថា៖ ‹តើយើងនឹងបានអ្វីបរិភោគ?› ឬ‹តើយើងនឹងបានអ្វីផឹក?› ឬ‹តើយើងនឹងបានអ្វីស្លៀកពាក់?› ៣២ ព្រោះរបស់ទាំងអស់នេះជាអ្វីដែលជនជាតិដទៃកំពុងស្វះស្វែងរក។ បិតារបស់អ្នករាល់គ្នាដែលស្ថិតនៅស្ថានសួគ៌ដឹងថា អ្នករាល់គ្នាត្រូវការរបស់ទាំងនេះ។
៣៣ «ដូច្នេះ ចូរបន្តស្វែងរករាជាណាចក្រនិងសេចក្ដីសុចរិតរបស់ព្រះជាមុន ហើយលោកនឹងផ្ដល់របស់ទាំងនេះឲ្យអ្នក។ ៣៤ ម្ល៉ោះហើយ កុំខ្វល់ខ្វាយអំពីថ្ងៃស្អែកឲ្យសោះ ពីព្រោះថ្ងៃស្អែកនឹងមានកង្វល់សម្រាប់ថ្ងៃស្អែក។ ទុក្ខលំបាកនៅថ្ងៃនីមួយៗ គឺល្មមសម្រាប់ថ្ងៃនោះហើយ។
៧ «ឈប់វិនិច្ឆ័យអ្នកឯទៀត ដើម្បីកុំឲ្យអ្នកទទួលការវិនិច្ឆ័យ ២ ព្រោះអ្នកវិនិច្ឆ័យអ្នកឯទៀតយ៉ាងណា អ្នកនឹងទទួលការវិនិច្ឆ័យយ៉ាងនោះដែរ ហើយអ្នកវាល់ឲ្យគេប៉ុនណា គេក៏នឹងវាល់ឲ្យអ្នកប៉ុណ្ណឹងដែរ។ ៣ បើដូច្នេះ ហេតុអ្វីអ្នកមើលឃើញកម្ទេចក្នុងភ្នែករបស់បងប្អូនអ្នក តែមើលមិនឃើញធ្នឹមដែលនៅក្នុងភ្នែករបស់អ្នក? ៤ ហើយតើអ្នកអាចប្រាប់បងប្អូនបានយ៉ាងដូចម្ដេចថា៖ ‹សូមឲ្យខ្ញុំយកកម្ទេចចេញពីភ្នែករបស់បង› ពេលដែលអ្នកមានធ្នឹមក្នុងភ្នែកខ្លួនដូច្នេះ? ៥ មនុស្សមានពុតអើយ! ចូរយកធ្នឹមចេញពីភ្នែករបស់អ្នកជាមុនសិន ទើបអ្នកអាចមើលឃើញច្បាស់ ហើយអ្នកអាចយកកម្ទេចចេញពីភ្នែករបស់បងប្អូនអ្នកបាន។
៦ «កុំឲ្យអ្វីដែលបរិសុទ្ធដល់ឆ្កែ ហើយកុំបោះគជ់ខ្យងរបស់អ្នកនៅមុខសត្វជ្រូកឡើយ ក្រែងវាជញ្ជ្រំគជ់ទាំងនោះ រួចបែរមកខ្វេះអ្នកវិញ។
៧ «ចូរសុំឥតឈប់ នោះអ្នកនឹងទទួល ចូររកឥតឈប់ នោះអ្នកនឹងរកឃើញ ចូរគោះទ្វារឥតឈប់ នោះទ្វារនឹងត្រូវបើកឲ្យ។ ៨ ពីព្រោះអស់អ្នកដែលសុំ នឹងទទួល ហើយអស់អ្នកដែលរក នឹងរកឃើញ ហើយចំពោះអស់អ្នកដែលគោះ ទ្វារនឹងត្រូវបើកឲ្យ។ ៩ ក្នុងចំណោមអ្នករាល់គ្នា បើកូនសុំនំប៉័ង តើមានអ្នកណានឹងឲ្យដុំថ្មទៅកូន? ១០ ចុះបើកូនសុំត្រី តើមានអ្នកណានឹងឲ្យសត្វពស់ទៅកូន? ១១ ដូច្នេះ សូម្បីតែអ្នករាល់គ្នាដែលជាមនុស្សទុច្ចរិត ចេះឲ្យរបស់ល្អដល់កូន ទម្រាំតែបិតារបស់អ្នកដែលស្ថិតនៅស្ថានសួគ៌ លោកប្រាកដជានឹងផ្ដល់អ្វីល្អៗដល់អ្នកដែលសុំពីលោកច្រើនជាងនោះទៅទៀត!
១២ «ម្ល៉ោះហើយ អ្នកចង់ឲ្យមនុស្សប្រព្រឹត្តយ៉ាងណាចំពោះអ្នក អ្នកក៏ត្រូវប្រព្រឹត្តយ៉ាងនោះចំពោះពួកគេដែរ។ តាមពិត នេះជាខ្លឹមសារនៃសេចក្ដីបង្រៀននៅក្នុងច្បាប់ និងសេចក្ដីបង្រៀនរបស់ពួកអ្នកប្រកាសទំនាយ។
១៣ ចូរចូលតាមខ្លោងទ្វារតូច ពីព្រោះផ្លូវនិងខ្លោងទ្វារដែលនាំទៅដល់ការវិនាសជីវិត គឺធំហើយទូលាយផង ក៏មានមនុស្សច្រើនចូលតាមផ្លូវនោះ។ ១៤ រីឯផ្លូវដែលទៅឯជីវិត នោះចង្អៀត ក៏មានខ្លោងទ្វារតូចផង ហើយមានមនុស្សតិចណាស់ដែលរកផ្លូវនោះឃើញ។
១៥ «ចូរប្រយ័ត្នចំពោះពួកអ្នកប្រកាសទំនាយមិនពិត ដែលមកឯអ្នករាល់គ្នាដោយក្លែងខ្លួនជាសត្វចៀម។ ប៉ុន្តែតាមពិត ពួកគេជាឆ្កែចចកដែលស្រេកឃ្លានជាខ្លាំង។ ១៦ អ្នករាល់គ្នានឹងស្គាល់ពួកគេដោយផលផ្លែរបស់ពួកគេ។ មិនដែលមានអ្នកណាបេះផ្លែទំពាំងបាយជូរឬល្វាតូចពីដើមបន្លាទេ មែនទេ? ១៧ ស្រដៀងគ្នាដែរ ដើមឈើល្អ បង្កើតផលល្អ។ ប៉ុន្តែ ដើមឈើមិនល្អ បង្កើតផលមិនល្អ។ ១៨ ដើមឈើល្អមិនអាចបង្កើតផលមិនល្អបានទេ។ ឯដើមឈើមិនល្អក៏មិនអាចបង្កើតផលល្អបានដែរ។ ១៩ ដើមឈើណាដែលមិនបង្កើតផលល្អ ត្រូវកាប់ចោល ហើយបោះទៅក្នុងភ្លើង។ ២០ ដូច្នេះ អ្នករាល់គ្នាពិតជានឹងស្គាល់មនុស្សទាំងនោះ ដោយផលផ្លែរបស់ពួកគេ។
២១ «មិនមែនអស់អ្នកដែលនិយាយមកខ្ញុំថា៖ ‹លោកម្ចាស់! លោកម្ចាស់!› នឹងចូលក្នុងរាជាណាចក្រស្ថានសួគ៌ឡើយ គឺមានតែអ្នកដែលធ្វើតាមបំណងប្រាថ្នានៃបិតារបស់ខ្ញុំដែលនៅស្ថានសួគ៌ប៉ុណ្ណោះដែលនឹងចូលបាន។ ២២ នៅថ្ងៃនោះ មនុស្សជាច្រើននឹងនិយាយមកខ្ញុំថា៖ ‹លោកម្ចាស់! លោកម្ចាស់! តើយើងមិនបានប្រកាសទំនាយតាងនាមលោក ហើយបណ្ដេញវិញ្ញាណកំណាចតាងនាមលោក ថែមទាំងធ្វើការជាច្រើនដែលប្រកបដោយឫទ្ធានុភាពតាងនាមលោកទេឬ?›។ ២៣ ទោះជាយ៉ាងនោះក៏ដោយ ខ្ញុំនឹងប្រកាសប្រាប់ពួកគេជាសាធារណៈថា៖ ‹នែ! មនុស្សប្រព្រឹត្តប្រឆាំងច្បាប់! ខ្ញុំមិនដែលស្គាល់អ្នករាល់គ្នាទេ! ចូរចេញឲ្យឆ្ងាយពីខ្ញុំទៅ!›។
២៤ «ដូច្នេះ អស់អ្នកដែលឮសម្ដីរបស់ខ្ញុំហើយធ្វើតាម អ្នកទាំងនោះប្រៀបដូចជាមនុស្សចេះពិចារណា ដែលសង់ផ្ទះនៅលើថ្ម។ ២៥ រួចមក ពេលភ្លៀងធ្លាក់ខ្លាំង ទឹកក៏ជន់ឡើង ហើយខ្យល់បក់បោកវាយសន្ធាប់មកលើផ្ទះនោះ តែផ្ទះនោះមិនបានបាក់ស្រុតទេ ពីព្រោះបានត្រូវសង់នៅលើថ្ម។ ២៦ ម្យ៉ាងទៀត អស់អ្នកណាដែលឮសម្ដីរបស់ខ្ញុំតែមិនធ្វើតាម អ្នកទាំងនោះប្រៀបដូចជាមនុស្សល្ងង់ខ្លៅ ដែលសង់ផ្ទះនៅលើខ្សាច់។ ២៧ បន្ទាប់មក ពេលភ្លៀងធ្លាក់ខ្លាំង ទឹកក៏ជន់ឡើង ហើយខ្យល់បក់បោកវាយសន្ធាប់មកលើផ្ទះនោះ រួចក៏បាក់ស្រុតខូចអស់»។
២៨ ពេលដែលលោកយេស៊ូមានប្រសាសន៍ចប់ហើយ នោះបណ្ដាជនបានកោតស្ងើចក្រៃលែងអំពីវិធីបង្រៀនរបស់លោក ២៩ ពីព្រោះលោកមិនមែនបង្រៀនដូចពួកអ្នកជំនាញខាងច្បាប់ទេ តែលោកបង្រៀនក្នុងនាមជាអ្នកដែលមានអំណាចពីព្រះ។
a ឬ«មានចិត្តសុភាព»
b កន្លែងដុតសំរាមនៅខាងក្រៅក្រុងយេរូសាឡិម។ ជាឈ្មោះភាសាក្រិចសម្រាប់ជ្រលងហ៊ីណំ ដែលស្ថិតនៅភាគខាងត្បូងឆៀងខាងលិចនៃក្រុងយេរូសាឡិមសម័យបុរាណ។ ទំនាយបញ្ជាក់ថានឹងមានសាកសពជាច្រើននៅទីនោះ។ គ្មានទីសំអាងដែលបង្ហាញថាគេបោះសត្វ ឬមនុស្សទៅក្នុងកេហេណាដើម្បីឲ្យភ្លើងឆេះទាំងរស់ឬឲ្យទទួលទារុណកម្មទេ។ ដូច្នេះ នោះមិនអាចជាតំណាងកន្លែងមួយដែលមនុស្សមើលមិនឃើញ និងជាកន្លែងដែលព្រលឹងមនុស្សត្រូវទទួលទារុណកម្មជារៀងរហូតក្នុងភ្លើងមែនទែនឡើយ។ ផ្ទុយទៅវិញ លោកយេស៊ូនិងពួកអ្នកកាន់តាមលោកបានប្រើពាក្យកេហេណាជាតំណាងការបំផ្លាញចោលដើម្បីកុំឲ្យមានជារៀងរហូត។
e នេះសំដៅលើការខ្ចីដោយមិនយកការ
f ឬ«បានត្រូវលើកតម្កើង»
g ឬ«រំដោះ»
h ន័យត្រង់«ភ្នែករបស់អ្នកគឺទុច្ចរិត»
