លោតទៅអត្ថបទ

លោតទៅបញ្ជីអត្ថបទ

មេ​រៀន​ទី​១៣

មន្ដអាគម​និង​អំពើ​អាប​ធ្មប់​គឺ​ជា​អំពើ​មិន​ល្អ

មន្ដអាគម​និង​អំពើ​អាប​ធ្មប់​គឺ​ជា​អំពើ​មិន​ល្អ

សាតាំង​ចង់​ឲ្យ​អ្នក​ប្រព្រឹត្ដ​អំពើ​មន្ដអាគម។ មនុស្ស​ជា​ច្រើន​ធ្វើ​យញ្ញ​បូជា​ថ្វាយ​ជីដូន​ជីតា​ឬ​ពួក​វិញ្ញាណ ដើម្បី​ឲ្យ​ការពារ​ខ្លួន​គេ​ពី​គ្រោះ​ថ្នាក់។ ពួក​គេ​ធ្វើ​អ៊ីចឹង​ពី​ព្រោះ​ពួក​គេ​ខ្លាច​អំណាច​នៃ​ពិភព​វិញ្ញាណ។ ពួក​គេ​ពាក់​ខ្សែក​ថា​ឬ​អង្កាំ។ ពួក​គេ​ផឹក​ឬ​លាប​«ថ្នាំ»លើ​ខ្លួន ដែល​បាន​ត្រូវ​អះអាង​ថា​មាន​អំណាច​ខាង​មន្ដអាគម។ នៅ​មុខ​ផ្ទះ​របស់​គេ​ឬ​នៅ​ក្នុង​ដី មនុស្ស​ខ្លះ​បាន​កប់​របស់​ដែល​បាន​ជឿ​ថា មាន​អំណាច​ការពារ។ ពួក​អ្នក​ឯ​ទៀត​ប្រើ​«ថ្នាំ»​ខាង​មន្ដអាគម ពី​ព្រោះ​គេ​ជឿ​ថា​នឹង​នាំ​ឲ្យ​មាន​ជោគ​ជ័យ​ខាង​ពាណិជ្ជកម្ម ការ​ប្រឡង​នៅ​សាលា ឬ​ខាង​រឿង​ស្នេហា។

អ្វី​ដ៏​ល្អ​បំផុត​ដែល​អាច​ការពារ​អ្នក​ប្រឆាំង​នឹង​សាតាំង គឺ​ការ​មាន​ព្រះ​យេហូវ៉ា​ជា​មិត្ដ​សំឡាញ់​របស់​អ្នក។ ព្រះ​យេហូវ៉ា​និង​ពួក​ទេវតា​របស់​ទ្រង់ គឺ​មាន​អំណាច​ខ្លាំង​ក្លា​ជាង​សាតាំង​និង​ពួក​បិសាច​របស់​វា​ឆ្ងាយ​ណាស់។ (យ៉ាកុប ២:១៩; វិវរណៈ ១២:៩) ព្រះ​យេហូវ៉ា​មាន​ព្រះ​ទ័យ​ខ្នះ​ខ្នែង​ចង់​បង្ហាញ​នូវ​កម្លាំង​របស់​ទ្រង់ ប្រយោជន៍​ឲ្យ​មិត្ដ​សំឡាញ់​របស់​ទ្រង់ គឺ​ជា​អស់​អ្នក​ដែល​មាន​ចិត្ដ​ស្មោះ​ត្រង់​ចំពោះ​ទ្រង់​ទាំង​ស្រុង។—របា​ក្សត្រ​ទី២ ១៦:៩

បន្ទូល​របស់​ព្រះ​ចែង​ថា៖ «អ្នក​រាល់​គ្នា . . . មិន​ត្រូវ​ប្រព្រឹត្ដ​អំពើ​មន្ដអាគម»។ ព្រះ​យេហូវ៉ា​ផ្ដន្ទា​ទោស​មន្ដអាគម​និង​អំពើ​អាប​ធ្មប់ ពី​ព្រោះ​ការ​ប្រព្រឹត្ដ​ទាំង​នោះ​អាច​ធ្វើ​ឲ្យ​បុគ្គល​ម្នាក់​ស្ថិត​ក្រោម​អំណាច​របស់​អារក្ស​សាតាំង។—លេវីវិន័យ ១៩:២៦, ព្រះ​គម្ពីរ​ភាសា​ខ្មែរ​សម្រាយ