មេរៀនទី៩
ទីបំផុតមានកូនប្រុស!
អាប្រាហាំនិងសារ៉ាបានរៀបការអស់ជាច្រើនឆ្នាំ។ ពួកគាត់បានចាកចេញពីជីវិតស្រណុកសុខស្រួលនៅក្រុងអឺ ហើយមករស់នៅក្នុងត្រសាល។ ប៉ុន្តែ សារ៉ាមិនត្អូញត្អែរទេ ពីព្រោះនាងទុកចិត្តព្រះយេហូវ៉ា។
សារ៉ាចង់បានកូនខ្លាំងណាស់ បានជានាងប្រាប់អាប្រាហាំថា៖ ‹ប្រសិនបើហាកាស្រីបម្រើរបស់ខ្ញុំមានកូន នោះកូននាងក៏ដូចជាកូនរបស់ខ្ញុំដែរ›។ ក្រោយមក ហាកាមានកូនប្រុសមួយ។ កូននោះឈ្មោះថា អ៊ីសម៉ាអែល។
ច្រើនឆ្នាំមកទៀត ពេលអាប្រាហាំអាយុ៩៩ឆ្នាំ ហើយសារ៉ាអាយុ៨៩ឆ្នាំ មានភ្ញៀវបីនាក់មកលេងពួកគាត់។ អាប្រាហាំបានអញ្ជើញភ្ញៀវឲ្យសម្រាកក្រោមដើមឈើមួយ រួចឲ្យអាហារពួកគេបរិភោគ។ តើអ្នកដឹងថាភ្ញៀវទាំងនោះជាអ្នកណាទេ? ពួកគេជាទេវតា! ពួកគេប្រាប់អាប្រាហាំថា៖ ‹នៅឆ្នាំក្រោយវេលានេះ អ្នកនិងប្រពន្ធរបស់អ្នកនឹងមានកូនប្រុសមួយ›។ ពេលនោះសារ៉ាកំពុងឈរស្ដាប់ពីក្នុងត្រសាល។ នាងនឹកអស់សំណើចក្នុងចិត្ត ហើយគិតថា៖ «ខ្ញុំចាស់ប៉ុណ្ណេះហើយ តើពិតជាអាចមានកូនមែនឬ?»។
នៅឆ្នាំបន្ទាប់ សារ៉ាកើតបានកូនប្រុសម្នាក់ ដូចអ្វីដែលទេវតារបស់ព្រះយេហូវ៉ាបានសន្យាមែន។ អាប្រាហាំដាក់ឈ្មោះកូនថា អ៊ីសាក មានន័យថា«សំណើច»។
ពេលអ៊ីសាកមានអាយុប្រហែលប្រាំឆ្នាំ សារ៉ាបានឃើញអ៊ីសម៉ាអែលចេះតែចំអកឲ្យអ៊ីសាក។ សារ៉ាចង់ការពារកូនប្រុសរបស់នាង ដូច្នេះនាងបាននិយាយជាមួយនឹងអាប្រាហាំ ដោយសុំគាត់ឲ្យបញ្ជូនហាកា និងអ៊ីសម៉ាអែលទៅឲ្យឆ្ងាយ។ មុនដំបូង អាប្រាហាំមិនចង់ធ្វើតាមសារ៉ាទេ។ ប៉ុន្តែ ព្រះយេហូវ៉ាប្រាប់អាប្រាហាំថា៖ ‹ចូរស្ដាប់តាមសារ៉ាចុះ។ ខ្ញុំនឹងថែរក្សាអ៊ីសម៉ាអែល។ ប៉ុន្តែ សេចក្ដីសន្យារបស់ខ្ញុំនឹងកើតឡើងតាមរយៈអ៊ីសាក›។
«ដោយសារជំនឿ សារ៉ាបានទទួលសមត្ថភាពមានផ្ទៃពោះបង្កើតកូន . . . ពីព្រោះនាងចាត់ទុកថាលោកដែលបានសន្យាការនោះគឺស្មោះត្រង់»។—ហេប្រឺ ១១:១១
